Poliflw

Gelijkwaardigheid in een ongelijke samenleving

Op woensdagavond 20 november organiseert de SP haar jaarlijkse novemberdebat. Vanaf 19:30 gaat de zaal open in Activiteitencentrum Duivenwal, aan duivenwal 1 te Veenendaal. Het onderwerp is 'Gelijkwaardigheid in een ongelijke samenleving'. De toegang is gratis en iedereen is welkom.

Dit jaar is het Novemberdebat extra bijzonder. Het is namelijk het 15-jarige jubileum.Op 9 november 2004 vond het eerste Novemberdebat plaats, naar aanleiding van de val van de muur, 15 jaar eerder.

Het thema van dit jaar, Gelijkwaardigheid, is één van de drie kernwaarden van de SP. In het beginselprogramma, 'Heel de Mens', staat hierover het volgende:

"Een beschaafde samenleving vereist de fundamentele erkenning dat alle mensen gelijkwaardig zijn. De een is nooit méér dan de ander. Willen we iedereen op deze manier bejegenen dan vereist dat de aanwezigheid van brede tolerantie in de hele samenleving en de afwezigheid van elke vorm van discriminatie en achterstelling."

Meer informatie over het Novemberdebat is te vinden op de website; veenendaal.sp.nl. Hier worden in de aanloop van het debat ook blogs over het thema geschreven, door verschillende Veense SP'ers.

Zie ook: Voorbereidingen Novemberdebat 2019 gestart BAUKJE HIEMSTRA: Muren slechten

 

Op dinsdag 17 september was het Prinsjesdag. De dag waarop de Koning de Troonrede uitspreekt en de regering haar nieuwe plannen presenteert.

De dag waarop het mooie beloftes regent, waar te vaak helaas niks van terechtkomt. Zoals de belofte van vorig jaar dat iedereen erop vooruit zou gaan. Afgelopen week bleek dit voor zeker half Nederland niet te gelden, omdat de lonen niet stijgen maar de dagelijkse kosten wel.

Daarom presenteren wij dit jaar geen Troonrede, maar onze eigen Loonrede. Omdat de winsten en uitkeringen aan aandeelhouders wel stijgen, maar de lonen nauwelijks. Omdat iedereen een eerlijk deel moet krijgen van de economische groei waar we samen hard voor werken. Bekijk onze loonrede hier en deel hem!

Loonrede Reactie op troonrede Alternatieve begroting

 

Niets is vervelender dan een politiek orgaan dat nog eens benadrukt hoe belangrijk zij zelf is. Het is nog vervelender dat het soms nodig is. Donderdag 21 februari is er een motie van GroenLinks unaniem aangenomen waarin eigenlijk stond dat het tijd werd om de gemeenteraad serieus te nemen.

De motie ging eigenlijk over twee dingen. Het college had een stuk ter informatie naar de raad gestuurd, het model Veenendaal 2020, waar de raad naar het idee Van GroenLinks een besluit over moest nemen. Omdat daar keuzes in gemaakt werden die de inrichting van de hulp in wat voor vorm dan ook aan Veenendalers zou bepalen. Daar ontstond in de raadscommissie voorafgaand aan de raadsvergadering een heel warrige discussie over. De conclusie van GroenLinks was dat we er wel over hadden moeten beslissen, maar dat daar nu eigenlijk geen tijd meer voor was, omdat een aantal andere besluiten die van het model afhankelijk waren niet konden wachten. Dus GroenLinks heeft een voorstel gedaan om het voortaan beter te doen, te beginnen met een overzicht van wat de raad allemaal nog aan stukken kan verwachten. Dat klink allemaal niet zo spannend, en lijkt op het gebruikelijke touwtrekken over hoe gedetailleerd raadsbesluiten moeten zijn. De oppositie vindt vaak dat het niet gedetailleerd genoeg kan, en de coalitie wil meer aan hun mensen in het college overlaten.

Wat dit bijzonder maakte, is dat dit de derde keer op rij was dat er in de raad gesproken moest worden over de vraag of het college haar boekje niet te buiten was gegaan. In December over een integraal veiligheidsplan waar de raad nog niet over had gesproken maar eigenlijk niet meer te wijzigen was. In januari sprak de raad over de Rondweg Oost, waar het vooral ging om de vraag waarom de wethouder de raad pas om een mening vroeg toen de zaak al in kannen en kruiken was, en nu weer over de vraag of de gemeenteraad niet gevraagd had moeten worden hoe zij de inrichting van het sociaal domein voor zich zien. Terwijl in het ook al unaniem aangenomen raadsprogramma zoveel moois staat over samenwerken en het respecteren van elkaar rol. GroenLinks vindt het belangrijk dat de gemeenteraad de baas blijft, en dat de burgemeester en wethouders niet proberen via een achterdeurtje ingrijpende beslissingen te nemen. Met het unaniem aannemen van deze motie heeft de raad voor het eerst in deze periode zijn tanden laten zien. En dat werd tijd.

GroenLinks Veenendaal organiseerde vrijdag 16 november een avond over de bijstand zonder voorwaarden.

Ook wel eens gehoord van iemand in de bijstand dat hij/zij zich behandeld voelt als iemand die per definitie fraudeert, die onzinnige sollicitaties moet schrijven, die de begeleiding vanuit de gemeente ervaart als controle en daardoor in de put raakt in plaats van energie te krijgen om iets te doen? De verschillen per gemeente zijn groot, maar het inzicht groeit dat het anders moet. Maar of het kan?

In het land worden momenteel  in diverse steden experimenten uitgevoerd waarbij de bijstand anders wordt ingericht. Namelijk met geen of veel minder voorwaarden, regels, verplichtingen.  Ook in Wageningen zijn ze hiermee bezig. Het experiment duurt 2 jaar en de resultaten van het eerste jaar zijn inmiddels bekend. Guido van Vulpen, GroenLinksraadslid in Wageningen, kwam erover vertellen.  Uiteraard was dat voer voor discussie, want willen we dat in Veenendaal ook? Hoe dan? Is dat nu anders dan basisinkomen? Werkt het echt anders? Hoe krijgen we het hier voor elkaar?

Met de invoering van de participatiewet in 2015 maakten een aantal steden gebruik van de mogelijkheid anders om te gaan met de uitvoering van de bijstand waaronder Wageningen.

De wet zit erg ingewikkeld in elkaar. Het gaat om een groep (zeer) kwetsbare burgers. Hoe meer pressie er uitgeoefend wordt, hoe groter de kans op nog meer isolement, uitval door medisch-psychische problemen en dus ook nog minder kans op werk.

Er is een duidelijk verschil te constateren tussen de systeemwererld (hoe het zou moeten om (weer) werk te krijgen) en de leefwereld (hoe kan ik met zingeving wat doen)

Zelf je inkomen verdienen is natuurlijk belangrijk, maar welzijn en zingeving zijn minstens  zo belangrijk.

Het experiment in Wageningen omvat 2 jaar en er zijn 4 groepen samengesteld:

Controlegroep: valt voor 100% onder het wettelijk kader

Groep, die een gedeelte van het extra (verdiende) inkomen mag houden

Groep, die extra begeleiding krijt: wat speelt er nog meer, wat is ‘het rugzakje’

Groep, die niet hoeft te solliciteren of te participeren, er is wel controle op de inkomsten.

Er zijn 400 mensen bereid gevonden mee te doen, het traject loopt inmiddels een jaar. Het is nog vroeg, toch zijn er al effecten zichtbaar:

De uitstroom naar betaald werk is bij groep 2 en 4 groter dan bij groep 1 en 3.

Er zijn interviews gehouden met de deelnemers, waarbij de er bij de klanten in eerste instantie toch wel wantrouwen werd geconstateerd. Men had het idee anders tegen het leven aan te kijken. Gaande weg was er ruimte voor zelfontplooiing, voelde men meer waardering. Verder is geconstateerd dat er minder schuldproblematiek is en dat er minder psyco-sociale problemen zijn. Door de sociale en persoonlijke benadering vallen mensen na een tijdelijk werkcontract ook niet meer tussen de wal en het schip.

 

Voor de klantmanagers betekent dit een andere wijze van benadering, er zijn meer metingen, meer contacten, zij vinden het werk ook leuker, maar ook zwaarder. De extra benodigde capaciteit is zeker een punt van aandacht.

Guido van Vulpen hoopt op een aanpassing van de huidige wet na afloop van het experiment.

De discussie in de zaal

Er zijn een aantal mensen aanwezig, die een bijstandsuitkering krijgen. Het beeld dat geschetst wordt, sluit aan bij de bevindingen van de Rekenkamer:

Mensen voelen zich vol wantrouwen benaderd door de gemeente

Mensen eervaren de benadering als kil en koud, geen aandacht voor hun verdere problemen

De kwetsbaarheid van deze groep verlaagt hun belastbaarheid, de maatschappelijke gevolgen van het niet erkennen van deze problemen verhoogd de maatschappelijke gevolgen.

Aanbevelingen, suggesties:

In Wageningen zijn raadsleden gekoppeld aan bijstandsgerechtigden. Is dat iets voor Veenendaal?

Raadsleden kunnen contact zoeken met de cliëntenraad Werk en Inkomen

Zorgen voor communicatie tussen klantmanagers en de welzijnsorganisatie

Focus op de mens en werk ipv alleen (voor het merendeel) op werk

Duidelijke afspraken als iemand een parttime baan of een tijdelijke baan kan krijgen, zodat voorkomen wordt dat alle administratie/intakes weer opnieuw moeten, voorkom het trampoline effect.

Een zeer geslaagde avond met veel input van allerlei mensen.

Rapport 'Meldingen, klachten en bezwaren'

De Rekenkamercommissie Veenendaal heeft onderzoek gedaan naar de afhandeling van meldingen, klachten en bezwaren bij de gemeente. Het onderzoek toont aan dat het beleid goed is ingericht en de processen op orde zijn. Uit het onderzoek blijkt dat het inzicht over de mate van (on)tevredenheid niet volledig is, omdat registratie van informeel afgehandelde klachten niet plaatsvindt. De gemeente ontzegt zich hiermee een mogelijkheid om kennis te nemen van mogelijk bestaande onvrede bij informeel afgehandelde klachten en om daarvan te leren, zo stelt de rekenkamercommissie in haar rapport ‘Meldingen, klachten en bezwaren’.    

Eerder onderzoek

De rekenkamercommissie deed in 2010 eerder onderzoek naar het beleid en de uitvoering rondom meldingen bij de gemeente. Zij concludeert nu dat de aanbevelingen uit dat eerdere rekenkameronderzoek zijn opgevolgd en uitgevoerd. Zowel organisatorisch als in processen zijn diverse verbeteringen doorgevoerd. Het instellen van een Klant Contact Centrum (KCC) en de samenwerking daarvan met de vakafdelingen heeft daaraan bijgedragen.

Informele afhandeling

De gemeente heeft de ambitie om meldingen, klachten en bezwaren zoveel mogelijk informeel af te handelen. Dit gebeurt door een laagdrempelige intake waarbij de inwoner in kwestie ruimte krijgt om zijn verhaal te doen. Ook wordt ernaar gestreefd om de klacht meteen in het eerste contact op te lossen. Als dat het geval is, dan wordt de klacht verder niet als zodanig geregistreerd. Ook bij formele klachten streeft de gemeente naar informele behandeling, door middel van pre-mediation. De rekenkamercommissie concludeert dat uitingen van onvrede na informele afhandeling niet geregistreerd worden en daardoor geen opvolging krijgen om ervan te leren binnen de gemeente.   

Aanbevelingen

De belangrijkste aanbeveling die de rekenkamercommissie doet, is het verbreden van de registratie van informeel afgehandelde uitingen van onvrede. De rekenkamercommissie beveelt ook aan om de betrokken inwoners beter te informeren over de voortgang van de afhandeling van een klacht of bezwaar. Het verdient aanbeveling om  de klanttevredenheid op een meer systematische wijze te meten, waarbij kwantitatieve en kwalitatieve methoden worden gecombineerd. Als laatste adviseert de rekenkamercommissie de gemeenteraad om een actievere rol in te nemen rondom het thema meldingen, klachten en bezwaren. Naar verwachting spreekt de gemeenteraad in de raadscyclus van november over dit rekenkameronderzoek. De rapportage is digitaal beschikbaar via

http://gemeenteraad.veenendaal.nl/rapporten-rekenkamercommissie Rol Rekenkamercommissie Veenendaal

De Rekenkamercommissie Veenendaal is een onafhankelijke commissie die de gemeenteraad ondersteunt bij haar controlerende taak en die onderzoekt of het gemeentelijke beleid het gewenste effect heeft gehad. Zij kijkt daarbij ook of geld doelmatig is ingezet. Met de onderzoeken levert de rekenkamercommissie een constructieve bijdrage aan de kwaliteit van het bestuur van de gemeente.

Ik praat met Cor van Londen en met Cor Sukkel. Beiden SP'ers en mannen van stavast bij IW4, die met trots vertellen over hun werk. Voor het gemak noem ik de een Cor en de ander Cor Su.

Jullie werken nu al jaren bij IW4. Hoe ben je daar terecht gekomen? Cor  antwoordt als eerste: "In de jaren 80 werkte ik bij Brooks. Een technisch bedrijf. Maar op een gegeven ogenblik moest ik daar weg omdat ik niet de juiste papieren had. Brooks heeft me geholpen dat ik bij IW4 terecht ben gekomen. Ik heb heel veel praktijkervaring en ondertussen heb ik ook een aantal certificaten. En met die ervaring en met die certificaten ben ik nu onderhoudsmonteur bij IW4. Ik houd de machines draaiend, ik keur de machines en zijner problemen, dan  los ik ze op. Vaak zoek ik op internet en dan heb ik het snel gevonden. Maar ik heb zo al heel wat kosten bespaard bij IW4. Eens was een machine kapot. Toen wilden ze een dure expert uit België halen en moest er een  printplaatje van wel € 600,00 aangeschaft worden. Dat is toen niet gebeurd. Ik heb het voor €16,00 weer voor elkaar gekregen." Cor Su knikt en hij valt in: "Klopt. Ik kan het weten. Ik werk al 43 jaar bij IW4. Ik zat op school en ik werd daar ziek. Ik had steeds maar hoofdpijn. Toen ben ik van school afgegaan en via maatschappelijk werk kwam ik bij IW4 terecht. Eerst in de Zuivelstraat. Toen heette het nog Sociale werkvoorziening Zuid Oost Utrecht. Later naar de Wageningselaan. Ik ben meewerkend voorman op de inpakafdeling. Als de chef ziek ik, dan neem ik zijn werk over. Dan geef ik leiding. Dat gaat mij heel goed af."

Jullie werken er nu drieëndertig en drieënveertig jaar. Is er in die tijd veel veranderd? Cor Su vindt van wel: "Vroeger was er veel werk. Ik heb voor Gotan gewerkt en voor Wehkamp, voor Overeem en voor Leco. Dat is nu niet meer. Het is nu veel rustiger geworden. En we hebben nu mensen erbij die voor de gemeente werken of die een taakstraf hebben. Daar merken wij verder niet zoveel van. Die zitten op een heel andere afdeling. Maar het is wel fijn. Want het helpt IW4 het hoofd boven water te houden.""De houtafdeling is gesloten," zegt Cor. "En de metaalafdeling is ook veel kleiner geworden. Er gaan wel mensen weg., maar er komen  geen nieuwe mensen bij. Het is minder gezellig. Dat is de schuld van de regering. Die wil dat de sociale werkplaatsen sluiten. Dat hebben we te danken aan Rutte en aan Jetta Kleinsma. Van de PvdA nog wel. Nu komen er mensen van Reinaarde bij ons werken."

Ik las dat de directeur weggaat. Als jullie directeur zouden worden, wat zou er dan veranderen? Cor weet het meteen: "Er zijn  nu driedirecteuren. Ik zou die dure manen eruit doen. En ik zou de mensen die het werk doen, wat meer salaris geven. Dat hebben ze nodig en ze verdienen het ook! En ik zou eens laten opmeten of er niet teveel straling is van de hoogspanningskabel. Die hangt te laag boven het gebouw. Daar kan je ziek van worden." Cor Su heeft andere plannen. "De afdelingen zou ik kleiner maken. We hebben niet zoveel mensen. Dan hoeft de afdeling ook niet zo groot. Die ruimte kan je dan verhuren. Dat levert weer wat op. Maar ik word geen directeur. Dat hoeft ook niet. Ik werk nu 43 jaar bij IW4. Ik heb al drie jubileums meegemaakt. Ik hoop ook dat ik mijn vijftigjarig jubileum mee mag maken. Weer een feestje. Maar volgend jaar eerst het feest van het zestig jarig bestaan van IW4."

LEES OOK: Besluit over IW4 - op naar de toekomst Blaas de sociale werkvoorziening nieuw leven in