Poliflw

Recent hebben we als woordvoerders ‘jeugd’ een hele prettige online sessie gehad met ambtenaren en extern deskundigen over lachgas. De ChristenUnie heeft dit onderwerp in de raad geagendeerd. Voor onze fractie liggen de zorgen op twee fronten: de gezondheid van de jongeren die lachgas inhaleren en de veiligheid voor de gebruikers (denk aan de verkeersongelukken waar lachgas in het spel is), en de overlast voor omwonenden.

Mocht het kabinet alsnog besluiten om alleenstaande kinderen uit vluchtelingenkampen op Griekse eilanden naar Nederland te halen, is het college van Burgemeester en Wethouders bereid om een aantal van dergelijke jonge en kwetsbare vluchtelingen in Deventer op te vangen. Dat zegt wethouder Rob de Geest (PvdA) in een antwoord op vragen van CDA, ChristenUnie, DeventerSociaal, GroenLinks en PvdA.

Super belangrijk om met jongeren samen hier aan te werken! Wat zouden we Deventer moeten doen op dit gebied?

CU en jongerenorganisaties slaan handen ineen

Zes jongerenorganisaties slaan vanaf vandaag samen met de ChristenUnie de handen ineen en vormen coalitie-Y. Ze maken zich grote zorgen over de toenemende druk onder jongeren. Ze willen toebouwen naar een grotere coalitie om zo concrete oplossingen te kunnen aandragen en daar politiek draagvlak voor...

‘Met de moed der hoop en soms de moed der wanhoop.’ Dankbaar dat dit nu toch gelukt is. Ik ben hoopvol dat ook stappen voor kortere rechtvaardige procedures ook echt gezet gaan worden.

Gert-Jan Segers

Honderden kinderen en hun gezinnen die nu al jarenlang tussen hoop en vrees leefden krijgen binnenkort de mededeling dat ze definitief in Nederland mogen blijven. Dat is heel goed nieuws. Wat mij betreft zelfs een wonder. Anderhalf jaar geleden rondden we de onderhandelingen over het regeerakkoord af en daar zat een enorm bittere pil in. Het kinderpardon werd niet verruimd. Dat was allereerst en vooral pijnlijk voor de kinderen die het betrof. Maar ook pijnlijk voor al die mensen die om hen heen staan. En ook voor onszelf en voor collega Joël Voordewind, die zich al jarenlang voor deze kinderen inzet. Het kinderpardon werd toen, bij de formatie, niet afgeschaft, maar ook niet verruimd. We zijn toen met pijn in het hart akkoord gegaan met die schikking. Anderhalf jaar geleden zijn Joël en ik samen naar Leiden gegaan om ongeveer vijftien van deze kinderen te ontmoeten. We hebben geluisterd naar hun verhalen en moesten hen – tot ons verdriet – teleurstellen en vertellen dat we hen geen hoop konden geven. Een paar maanden geleden opende de Haagse Bethelkapel haar deuren voor onze partijgenoot Hayarpi, haar zus en broer en hun ouders. En honderden en honderden mensen openden hun hart voor hen en voor kinderen en gezinnen in vergelijkbare omstandigheden. Het kerkasiel begon. Het leek een gebed zonder end. Een eindeloze dienst waarin gelovigen en twijfelaars zijn gaan zingen, bidden en hopen. Het is een voorbeeld van wat de bijbel ‘de dwaasheid van het evangelie’ noemt. Wat kunnen een paar biddende, zingende, prekende, luisterende mensen aanrichten? In diezelfde periode was er een bevlogen tv-maker die zich het lot van Nemr en van kinderen in vergelijkbare omstandigheden aantrok. Hij is gaan actievoeren en werd de advocaat van honderden kinderen en hij heeft ons, politici, lastige vragen gesteld. Maar wat voor zin heeft dat, kun je je afvragen. ‘Ze in Den Haag’ luisteren toch niet.. En er was een congres van de ChristenUnie dat ons als fractie opdroeg ons opnieuw sterk te maken voor een rechtvaardige behandeling van kinderen die hoopten op een kinderpardon. Congressen kopen geen straaljagers, luidt de Haagse uitdrukking voor de gebruikelijke scepsis over moties van partijleden. De motie werd met overgrote meerderheid aangenomen en we zijn er mee aan de slag. Met de moed van de hoop. Maar soms ook met de moed van de wanhoop. Wat Joël, de rest van de fractie en ik drie weken geleden nog niet durfden te hopen of te geloven, is gisteren gelukt. Nieuwe hoop voor honderden kinderen en hun gezinnen. Echt goed nieuws! Het moet daarbij echt gezegd worden dat het overleg binnen de coalitie in goede sfeer plaatsvond. We zijn vier hele verschillende partijen, maar hadden alle vier de oprechte wens om nu goede beslissingen te nemen. Daarin zitten ook elementen die wij niet hebben ingebracht. Dat is helder. Maar de verruiming van het kinderpardon, de beëindiging ervan (omdat het inmiddels een dode letter is geworden) en de investering in kortere procedures waarin mensen veel eerder duidelijkheid krijgen, om te voorkomen dat een kinderpardon in de toekomst nog nódig is, is al met al een mooie stap. Met dank aan al die mensen in de Bethelkapel, aan die bevlogen tv-maker, aan onze leden op ons congres, aan iedereen die steeds heeft meegeleefd en meegebeden. En met een hartelijke felicitatie voor al die kinderen en gezinnen die nieuwe hoop hebben gekregen! Voor hen hebben we het gedaan. Op hoop van zegen!

Zondagsrust is ook belangrijk voor een bruisende stad als Deventer. Wij zullen kritisch volgen hoe de zondagsopenstelling van de winkels, zich ontwikkelt.

Dit weekend is de verkiezingskrant Deventer verspreid. Onze pagina is een mooie samenvatting van waar wij voor staan: we willen een Deventer doorgeven waar iedereen meetelt, dat investeert in de toekomst van onze kinderen, waar iedereen vrij kan zijn. En dat heel mooi vormgegeven door Tineke Werkt (dat mag ook gezegd). Degenen met een heel duurzame Nee/Nee sticker willen we dat niet onthouden, dus bij deze op Facebook.

ChristenUnie Deventer is met twee zetels een kleine fractie in de gemeenteraad van Deventer (gemeente). We zijn dankbaar en trots als we zien wat onze inzet de afgelopen vier jaar heeft opgeleverd. Bijvoorbeeld op het gebied van #gezin, #jeugd en #onderwijs. ☑️ Rond jeugd en gezin zijn we met veel eigen initiatieven gekomen. We hebben inspiratieboekjes uitgedeeld om op een positieve aandacht te vragen voor opvoeden. We organiseerden met andere partijen een conferentie over preventie bij jongeren. We hebben ook aandacht gevraagd voor de aansluiting van zorg van 18- naar 18+. Bij Jeugdzorg en WMO hebben we er speciaal op gelet dat je kunt kiezen voor zorg die bij je past. Tenslotte is het stoepkrijtverbod dankzij onze vragen uit de APV verdwenen. Meer over de afgelopen raadsperiode https://deventer.christenunie.nl/wathebbenwebereikt

Timeline Photos

Deventer is een prachtige stad en een fijne gemeente om te wonen. Dat komt vooral door de mensen – door u, door jou, door ons. Want wij hebben aandacht voor elkaar en voor onze omgeving. De ChristenUnie vindt het belangrijk dat de gemeente Deventer een fijne plek blijft. We willen Deventer ‘doorgeven’ aan onze kinderen en kleinkinderen. En daarom moeten we goed voor elkaar en voor de stad, de dorpen en de omgeving zorgen. Stem 21 maart ChristenUnie Deventer en geef Deventer door!

Timeline Photos

Samen opvoeden is nodig ook na de scheiding. Wat kan de gemeentepolitiek doen? Om die vraag te beantwoorden organiseren Joep Zander en de fractie van de ChristenUnie op vrijdag 16 maart in Deventer een miniconferentie rondom ouderschap na het beëindigen van een relatie.

In de conferentie worden de vragen rondom gezamenlijk ouderschap belicht vanuit de rechterlijke macht, de advocatuur, ervaringsdeskundigen en mediation. Na 4 korte inleidingen gaan de deskundigen met de aanwezigen in gesprek. Aan het eind van de avond zal Henrike Nijman als raadslid aangeven wat ze uit de discussie meeneemt als aanbevelingen voor de gemeente Deventer.

Ouders die uit elkaar gaan moeten met elkaar een ouderschapsplan maken. Het ouderschapsplan heeft als doel dat ouders met elkaar afspraken maken over de gezamenlijke opvoeding van hun kinderen. Het maken en hanteren van een ouderschapsplan in een conflictfase is complex en heeft vaak een beperkte houdbaarheid. Gevolg is dat ouders elkaar de omgang met de kinderen niet gunnen of kinderen dusdanig van slag zijn dat ze professionele hulp nodig hebben. Wat kan de gemeente betekenen voor ouders en kinderen, liefst voor er een conflict ontstaat? Hoe kunnen we vaders en moeders helpen gezamenlijk het ouderschap invulling te blijven geven? Bieden de aanbevelingen van de commissie Rouvoet (Platform Scheiden zonder schade) bruikbare aanknopingspunten voor preventief beleid?

De ervaring van Joep Zander als vader die zijn kind lange tijd niet mocht zien, heeft hij omgezet in kracht door vanuit zijn deskundigheid als pedagoog te publiceren over ouderverstoting en vaderschap. Als kunstenaar heeft Joep verschillende kunstwerken bij dit thema gemaakt. Op dit moment is er een expositie van zijn werk in het Etty Hillesum Centrum.

Ook Cees van Leuven, raadsheer bij het hof Den Bosch en schrijver over kinderen en scheiding, Pauline Schonewille, mediator en moeder, en Abdel Ytsma, strafrechtadvocaat en vader, zullen hun licht laten schijnen over het onderwerp. Patrick Damhuis, verstoten vader, zoon zal de avond aftrappen.

U bentt van harte uitgenodigd om vrijdag 16 maart deel te nemen aan deze miniconferentie Aanvang 19.30 uur Etty Hillesum Centrum, Roggestraat 3, Deventer

Toegang is vrij, aanmelding gewenst: administratie@ettyhillesumcentrum.nl

Henrike Nijman

Labels: Gezin, Lijsttrekker, GR2018, jeugd