Poliflw

Veel jongeren in onze stad zijn op zoek naar woonruimte, maar kunnen  die niet vinden. Er zijn simpelweg te weinig kleine, betaalbare woningen. 

Dat is niet nodig. Wij horen van bedrijven dat ze goede kansen zien om in Dordrecht kleine betaalbare wooneenheden te realiseren. Ze vertellen echter dat ze alleen belemmerd door gemeentelijke regels. Zo eist de gemeente dat iedere woning minimaal 80 m2 groot is, en 1,5 parkeerplaats heeft. Actueel speelt dit bij het voormalige ING-kantoor aan de Johan de Wittstraat: een makelaar wil er kleine wooneenheden realiseren, maar de gemeentelijke welstandscommissie ligt dwars.

GroenLinks heeft het college hier vragen over gesteld. We trekken daarin samen op met PvdA, D66 en Gewoon Dordt. Laat onnodige regels maar snel verdwijnen, zodat er voldoende woonruimte komt voor jongeren.

400 kinderen, die op dit moment meer dan 5 jaar in Nederland woonachtig zijn, waarvan sommigen inmiddels onze buren, onze vrienden, teamgenoten, klasgenoten en inmiddels misschien onze collega’s. zijn.

Allemaal dreigen zij buiten hun schuld uitgezet te worden naar een land waar zij misschien nog nooit van gehoord hebben, de taal niet spreken en de cultuur niet kennen. Daarentegen zijn het kinderen die weliswaar op papier geen Nederlandse nationaliteit hebben, maar inmiddels zo in Nederland geworteld zijn , dat zij niet anders weten dan dat hier hun toekomst ligt.

het moge duidelijk zijn dat het kinderpardon, zoals het nu is niet werkt. Het is dus Tijd voor Verandering.

Wij, Groenlinks Dordrecht ,het CDA, D66, de SP, PvdA die nu al hebben meegetekend, zijn ons bewust dat wij als gemeente niet gaan over dit pardon.

De wet en regelgeving wordt gemaakt in Den Haag.

We kunnen twee dingen doen: onze landelijke partijen bestoken met het verzoek nu eindelijk eens tot een meer rechtvaardig asielbeleid te komen en een meer ruimhartig kinderpardon.

Of zoals wij voorstellen Nu als totale gemeente op te staan en ons te scharen achter de meer dan 50 gemeenten, die een soort gelijke motie al hebben aangenomen.

Vanmorgen werd ik getroffen door het verhaal van een jong meisje , die reeds 9 jaar in Nederland woont. Een heel kort stukje hieruit wil ik u allen niet onthouden. Een alinea die aangeeft hoe zij al in Nederland Thuis is .

Nadat we na zes jaar een uitspraak kregen, gingen wij in beroep tegen de beslissing om uitgezet te worden. Dat beroep werd gegrond verklaard, maar de staat ging zelf in hoger beroep om toch gelijk te krijgen. Dat gebeurde drie keer. Drie keer kregen wij eerst te horen dat we gelijk hadden en mochten blijven, maar ging de staat alsnog in hoger beroep.

Als actief lid van de jongerenpartij van de ChristenUnie hoop ik met heel mijn hart dat ook mijn partij in actie komt. Voor ons, maar ook voor die andere 400 kinderen die uitgezet dreigen te worden. Want niemand wil iedere week weer voor een nieuw gezin campagne voeren. Er moet een oplossing komen voor alle 400 kinderen. En tot die tijd moeten we gezinnen zoals die van mij niet uitzetten.