Poliflw

Geacht college, mede raadsleden en belangstellenden.

Wij zijn blij dat het collegeprogramma een feit is en dat we voortgang kunnen gaan maken met  de afslag A9, ja, die moet er echt eens een keertje komen… woningen in Zandzoom, het wordt hoog tijd dat daar een schop in de grond gaat…het verkeersplan, laten we eindelijk een knoop hierover doorhakken…, en het groenbeleidsplan…immers ons groen is eerder kostbaar dan een kostenpost.

Geacht college, aan uitdagingen geen gebrek dachten wij zo.

Voor ons ligt derhalve een zogeheten beleidsarme kadernota 2023. En voor we op de inhoud verder gaan, willen wij natuurlijk eerst het college en de betrokken ambtenaren hiervoor bedanken. Het is een bijzondere situatie deze kadernota, zo vlak na de verkiezingen en formatie, van een college dat zich nog in de wittebroodsweken bevindt, te ontvangen. Het is nog even ‘work in process’ maar liever zouden we willen zeggen ‘work in progress’

Niettemin kijken wij uit naar de tweede helft van dit jaar waar we zaken in gang gaan zetten waar we al jaren van dromen. Zoals naast de eerder genoemde A9 en Zandzoom ook het ontwikkelen van inbrei locaties tot en met het fiets parkeren bij het station. Maar laten we hierbij niet vergeten dat kwaliteit doorgaans vóór snelheid gaat.

Wij zijn natuurlijk positief over de financiële ontwikkelingen welke nu een ander beeld laten zien dan eerder gevreesd werd. De komende jaren zien er wat dat betreft ietsje beter uit maar dit uitstel van korting vanuit het rijk, wordt naar ons gevoel geen afstel. Laten we daarom prudent zijn en blijven qua inkomsten en uitgaven.

Ook al is dit een kadernota, wij zijn vooralsnog terughoudend met het aangeven van duidelijke financiële kaders aangezien het collegeprogramma nog vertaald moet worden in een uitvoeringsprogramma. Zonder uitvoeringsprogramma is het lastig aan te geven waar prioriteiten en zwaartepunten moeten komen te liggen, nietwaar? En het is mede onze keuze geweest een collegeprogramma op hoofdlijnen samen te stellen waarvan de invulling ofwel  het “hoe”” ingevuld gaat  worden door het college als ook de raad. Wij kijken reikhalzend uit naar dit uitvoeringsplan en… zoals u wellicht vermoed, wanneer kunnen wij het eerste concept verwachten?

Toch willen wij enkele punten uit de kadernota kort aanstippen:

Wij begrijpen dat de richtlijn voor indexatie van onder andere subsidies 2,4 % is. Dat is een landelijk gegeven vanuit de consumentenprijsindex. Echter, de wereld om ons heen is momenteel noch een financiële of politieke stabiele omgeving. Wat betekent het als de inflatie weer net zo tekeergaat als het afgelopen halfjaar? Welke risico’s lopen onze burgers, onze subsidie afnemers en wij als gemeente dan?

Wij weten, voorspellen is moeilijk…, en al helemaal waar het de toekomst betreft… maar wij zouden wel graag zien dat we met de kennis en ervaring van het afgelopen halfjaar ook iets van een risicoanalyse en eventuele beheersmaatregelen zouden opstellen. Niemand houdt van doom scenario’s, wij ook niet, maar we kunnen ons er wel een beetje beter op voorbereiden.

Ander punt, wij hadden het financiële voordeel, door de vertraging van de uitvoering van de tweede sporthal liever niet gezien. Het klinkt ook een beetje raar om iets dat wat de gemeente wel zou doen maar nog niet heeft gedaan, als voordeel aan te geven. Een voordeel voor wie dan? Maar ook de uitvoering van “De Spot” duurt naar onze mening veel te lang. Wanneer verwacht u nu dat beide uitgevoerd gaan worden?

Voor de jeugdzorg krijgen we ook iets meer, ook dat zouden wij geen voordeel durven noemen, maar goed, vooruit dan, een meevaller, maar er wordt door het rijk ook gesproken over toekomstige besparingen die dan gerealiseerd zouden moeten worden, echter, zonder kaders aan te geven. Dat maakt het eerder zorgelijk dan hoopvol. Dus laten we snel kijken naar hoe achterstanden ingelopen kunnen worden maar tegelijkertijd hoe we ons deel van de toekomst van de jeugdzorg in Heiloo gaan vormgeven.

Om bij de Buch met d.v.o.’s te gaan werken juichen wij toe, dan komen gemaakte kosten daar waar zij horen en maakt het vele BUCH werk een stukje transparanter.

Geacht college, mogen wij ervan uitgaan dat dit per 1 januari aanstaande werkelijk geëffectueerd gaat worden?

De gemeente heeft het oude Rabobank pand aangeschaft, deze kosten staan opgenomen, maar de mogelijke plannen c.q. indicatieve opbrengsten van de huidige locatie worden hier nog niet vermeld. Wij denken dat het goed is de onderbouwde business case, het conceptplan en de planning van de nieuwe locatie op korte termijn binnen de raad te bespreken zodat wij een integraler beeld hebben van deze toch wel belangrijke stap.  Kunt u dat toezeggen? Houdt u rekening bij de plannen van ons nieuwe gemeentehuis voor een goede toegankelijkheid voor al onze inwoners?

De aanname van 100 woningen bij de Onroerendzaak belasting vinden wij een mooi en haalbaar uitgangspunt voor dit jaar al vinden wij het eigenlijk veel belangrijker dat er gewoon woningen gebouwd worden. Laten we hopen dat dit getal bij een volgende kadernota iets ambitieuzer gesteld kan worden.

De 12,3 % indexatie bij riool en openbare verlichting en straten doet onze wenkbrauwen optrekken. Dat energieprijzen omhoog zijn geschoten hebben we allemaal kunnen merken in onze portemonnee. Maar om dan maar de indexatie simpelweg

met ruim 12% te verhogen komt op ons als een te gemakkelijke oplossing over. Het lijkt ons een beter idee te gaan kijken hoe de gemeente de komende jaren haar energiebehoefte gaat managen. Wij hebben binnen onze gemeentegrenzen een paar partijen die alleszins bereid zijn te helpen.

Extra corona maatregelen van euro 384.000,= is hier dekking voor vanuit het rijk?

Wij zijn mede indiener van de motie “versnelling uitvoering collegeprogramma” welke straks door D’66 ingeleid zal worden.

U ziet, geacht college, een paar punten, klein en groot, rijp en groen, er zijn de nodige zaken die u mee kunt nemen of kunt accentueren in uw uitvoeringsprogramma. En ik vermoed dat onze raadscollega’s hier ook nog wel hun bijdrage zullen gaan leveren. Tot zover.

Namens Heiloo-2000

Linda Veerbeek

PvdA, GroenLinks, SP en de Progressieven van Heiloo, Alkmaar, Bergen, Castricum, Den Helder, Drechterland, Enkhuizen, Heerhugowaard, Hollands Kroon, Hoorn, Koggenland, Langedijk, Medemblik, Opmeer, Schagen, Stedebroec, Texel en Uitgeest trekken gezamenlijk op voor een betere specialistische jeugdzorg in onze regio.

We hebben gezamenlijk een discussienota gemaakt (hieronder) die we van juli tot en met september zullen bespreken in onze 18 gemeenteraden.

Waarom deze 18 gemeenten? Omdat deze Noord-Hollandse gemeenten gezamenlijk de jeugdzorg plus bovenregionaal hebben aanbesteed. Tot op heden zijn de gemeenteraden niet betrokken geweest in de discussie hierover. Ze zijn enkel op de hoogte gesteld van de uitkomst van de aanbesteding en de consequenties voor de zorgaanbieders. De progressieve partijen van de 18 Noord-Hollandse gemeenten luiden nu de noodklok.

Met deze nota willen we een open debat met hun collega-raadsleden op gang brengen. We zijn van mening dat de gemeenteraden veel meer betrokken moeten worden omdat het over ‘onze kinderen’ gaat, en omdat er nu heel veel niet goed gaat in de specialistische jeugdzorg. Daar zijn de gemeenten verantwoordelijk voor.

We willen met deze discussienota bereiken dat onze 18 gemeenteraden:

zich uitspreken over de randvoorwaarden voor goede (gesloten) jeugdzorg; kaders stellen voor de samenwerkingsrelatie die wordt aangegaan met de zorgaanbieder alsook; alsook de wijze van financieren. Discussienota Jeugdzorg Plus

Goede Jeugdzorgplus voor onze kinderen Bouwen aan een stabiel netwerk rondom kinderen die gespecialiseerde Jeugdzorg nodig hebben 

Stellers: fracties van PvdA, GroenLinks, SP en Progressieven in Noord-Holland Noord Doel: het formuleren van gezamenlijke kaders voor de financiering van Jeugdzorgplus in Noord-Holland Noord

Inleiding 

De zorg voor jeugd en jongeren is sinds de decentralisaties een integrale verantwoordelijkheid voor gemeenten. Met verreweg de meeste kinderen (en jongeren) gaat het gelukkig goed. Met sommige, al dan niet tijdelijk, wat minder. Zij doen een beroep op (ambulante) jeugdzorg. Met een deel van deze kinderen gaat het nog minder goed. Voor hen is er specialistische jeugdhulp, onder andere in de vorm van jeugdzorgplus, een vorm van gesloten jeugdhulp.

We bevinden ons momenteel in een nieuwe fase van de decentralisaties. Na de transitie, de overgang van de zorg van het Rijk en de provincie naar de gemeenten, zitten we nu in een fase van transformatie. In iedere regio is hiervoor een transformatieplan opgesteld, waarin de regiogemeenten hun ambities ten aanzien van de jeugdzorg geformuleerd hebben.2 De jeugdzorgplus heeft hierin een bijzondere plaats, omdat deze bovenregionaal aanbesteed wordt. Jeugdzorgplus is zeer specialistische zorg die, gelukkig, maar zo weinig ingezet hoeft te worden dat een betaalbare voorziening alleen te realiseren is als deze een groot aantal gemeenten bedient. Daarom is momenteel ook expliciet gekozen voor een model met één aanbieder van jeugdzorgplus voor alle 18 gemeenten in Noord-Holland Noord.

Tegelijkertijd maakt die bovenregionale samenwerking het ook lastig met elkaar het gesprek aan te gaan over de toekomst van de jeugdzorgplus. De opstellers van dit discussiestuk zijn van mening dat er iets moet veranderen aan de jeugdzorgplus. Niet aan de inhoud van behandelingen, dat laten we graag en met alle vertrouwen over aan de professionals, maar aan de manier waarop de gezamenlijke gemeenten deze zorg organiseren. In dit stuk zetten we uiteen waarom we dat vinden en wat we vinden dat er anders zou moeten.

Iedereen wil de beste zorg voor deze kwetsbare kinderen. De ouders, hulpverleners, gemeenteraadsleden, wethouders, de Tweede Kamer en de minister. Die gedeelde ambitie is ons gezamenlijk vertrekpunt en ook de reden dat we dit, in 18 gemeenten tegelijkertijd, agenderen. Wij denken dat een discussie kan leiden tot een betere gezamenlijke bovenregionale visie op de randvoorwaarden voor die goede zorg. Laten we de tijd nemen om hier serieus met elkaar over in gesprek te gaan.

Wat is jeugdzorgplus? 

De term JeugdzorgPlus wordt gebruikt voor gesloten jeugdhulp. Opname en verblijf van jeugdigen in gesloten accommodaties is geregeld in de Jeugdwet. Het gaat om een zeer intensieve vorm van residentiële jeugdzorg. Het betreft een 24-uurs opname op een gesloten behandelgroep waarbij, indien nodig, aanvullende vrijheid beperkende maatregelen kunnen worden ingezet. De doelgroep van JeugdzorgPlus bestaat uit jongeren met ernstige gedragsproblemen, vaak in combinatie met een psychiatrische stoornis, een verstandelijke beperking en/of verslavingsproblematiek. In een aantal gevallen gaat het ook om jongeren die (tegen zichzelf) in bescherming genomen moeten worden, bijvoorbeeld in geval van loverboy problematiek. Een van de wettelijke voorwaarden voor een machtiging gesloten jeugdhulp is dat de jeugdige zich onttrekt aan de noodzakelijke hulp of behandeling.

Er maken (gelukkig) maar relatief weinig jongeren gebruik van jeugdzorgplus. In het Zorggebied Noord-West (de provincies Noord-Holland en Utrecht) zijn er jaarlijks 400 die door de rechter in een jeugdzorgplus-instelling geplaatst worden.4 Omdat jongeren daar niet het hele jaar zitten, is er in de regio Noord-Holland-Noord totaal een capaciteit van ca. 50 plaatsen nodig voor jeugdzorgplus.

Waarom moet de gemeenteraad zich hierover uitspreken? 

Een van de gedachten achter de decentralisaties in het sociale domein was dat gemeenten, vanuit hun kennis van de specifieke lokale situatie, zelf integraal verantwoordelijk zouden worden voor de zorg voor minderjarigen. De combinatie van integrale verantwoordelijkheid en de wens voor meer maatwerk, maakte de gemeente de aangewezen bestuurslaag om de jeugdzorg bij te beleggen.5

Tegelijkertijd wordt in verschillende onderzoeken geconstateerd dat de gemeenteraden te weinig betrokken zijn (geweest) bij, bijvoorbeeld, het vaststellen van de doelen van de transformatie van de jeugdzorg.6 Als een van de oorzaken hiervoor wordt de complexiteit van bovenregionale samenwerking genoemd.7 Daarnaast spelen landelijke regelgeving en tijdsdruk een rol.

De opstellers van dit discussiestuk zijn van mening dat dit geen wenselijke situatie is. Jeugdzorgplus gaat over ‘onze’ kinderen, waar de gemeente verantwoordelijk voor is. Daarnaast hebben we het afgelopen najaar gezien dat veranderingen in de jeugdzorgplus tot maatschappelijke onrust kunnen leiden. Daarom vinden wij dat we ons er over uit moeten spreken. Vier uitgangspunten moeten volgens ons hierbij vooropstaan.

Vier uitgangspunten 

1. Het kind staat voorop 

Het belang van het kind moet altijd voorop staan. Discussies over geld, randvoorwaarden, inkoopprocedures of wisselingen van aanbieder mogen nooit ten koste gaan van deze kwetsbare kinderen. Bovendien is het in het belang van jeugdigen om, voor zover mogelijk, binnen de regio de juiste hulp te krijgen en zo min mogelijk naar andere regio’s – of zelfs provincies – te worden overgeplaatst.

2. Samenwerken aan innovatie 

Dat er iets moet veranderen in de Jeugdzorgplus, daar is iedereen het over eens. De transformatieagenda 2018-2020 van de regio Alkmaar stelt bijvoorbeeld als ambitie: “We willen het verblijf beperken van kinderen in traditionele verblijfsinstellingen door de ambulante jeugdhulp dichterbij en meer integraal aan te bieden, alternatieve woon- en verblijfsvormen te creëren en meer ruimte te scheppen voor jeugdhulp in gezinsvormen. Hiermee komt hopelijk ook een einde aan het ‘doorschuiven’ van kinderen van instelling naar instelling omdat iedere aanbieders uitsluitend binnen het eigen specialisme behandelt.”

Om die gewenste innovatie van de grond te krijgen, moeten echter twee valkuilen vermeden worden. Enerzijds moet voorkomen worden dat de organisatorische belangen van jeugdzorgaanbieders de boventoon gaan voeren. Anderszijds moet voorkomen worden dat gemeentelijk ‘wensdenken’ leidt tot veranderambities die niet te realiseren zijn. Om deze balans te bewaken, is het van belang dat de gemeenten en de zorgaanbieder continu met elkaar in gesprek blijven. Niet eenmalig bij het vaststellen van een aanbesteding of het goedkeuren van een subsidieaanvraag, maar ook tijdens de looptijd.

Samenwerking betekent niet alleen samenwerking tussen gemeenten en zorgaanbieder, maar ook samenwerking tussen jeugdzorgaanbieders (en andere partijen) onderling. De complexe zorg die jongeren in een jeugdzorgplus-instelling nodig hebben, vraagt vaak ook expertise van anderen. Van psychiaters, van specialisten op het gebied van loverboy-problematiek, van gedragsdeskundigen of verslavingszorg. Bovendien hebben jongeren scholing nodig, ook tijdens hun plaatsing. En wellicht een appartement met begeleid wonen, of andere vormen van ambulante zorg als ze er weer uit komen. Uit landelijk onderzoek blijkt dat minimaal 10-20% van de jongeren langer in de jeugdzorgplus zit vanwege het ontbreken van goede vervolghulp.9 Een jeugdzorgplus-behandeling is daarmee automatisch een deel van een veel uitgebreidere keten, verzorgd door een netwerk van zorgaanbieders.

Wat ons betreft zou juist dat netwerk versterkt moeten worden. Aanbieders van verschillende vormen van zorg, van onderwijs, van (jongeren)huisvesting, moeten elkaar goed kunnen vinden en samen kunnen kijken hoe het specifieke belang van ieder specifiek kind het beste gediend is. Deze ketenverantwoordelijkheid moet goed geregeld zijn, waarbij de rol van de gemeente als regievoerder essentieel is.

Focus op langdurige relaties 

In de Jeugdzorgplus is het onderhouden van langdurige relaties van niet te onderschatten belang. Organisaties, maar ook personeel van een organisatie, moeten de zekerheid hebben dat de gemeentelijke financiering niet van de ene op de andere dag opdroogt. Investeringen in personeel, in vernieuwende behandelingen, in onderzoek, in opleidingsplaatsen en in huisvesting moeten de kans krijgen zichzelf te bewijzen en terug te betalen.

Tegelijk moeten langdurige financiële relaties niet leiden tot een vanzelfsprekendheid en een ‘achteroverleunen’ van jeugdzorgaanbieders. We verstrekken geen ‘blanco cheque’ aan een zorginstelling, maar stellen duidelijke voorwaarden, die ook bijgesteld kunnen worden. Voor de huidige aanbesteding zijn die voorwaarden opgesteld in samenspraak met zorgaanbieders. Uitgaande van het idee dat goede jeugdzorgplus een gezamenlijke verantwoordelijkheid is, lijkt dit ons een goed idee. Wat ons betreft gaan de voorwaarden echter in ieder geval over de volgende zaken:

de wil tot innovatie en ‘willen leren’ van andere jeugdzorgaanbieders, zowel lokaal als landelijk; een integrale aanpak, inclusief een realistisch plan voor samenwerking met andere partijen; een goed personeelsbeleid, met ruimte voor nascholing en continue ontwikkeling; marktconforme salarissen voor de medewerkers. De inkomens van de medewerkers mogen niet onder druk komen te staan door te lage tarieven. een kritische houding m.b.t. kosten voor overhead en management; salariëring voor de top van de organisatie in overstemming met de Wet Normering Topinkomens; verantwoording op kwaliteit (zie volgende uitgangspunt). Verantwoording op kwaliteit 

Bij de zorg voor de kwetsbare kinderen die in een jeugdzorgplusinstelling behandeld worden, staat de kwaliteit van hun behandeling voorop. Die kwaliteit zou dan ook leidend moeten zijn in de verantwoording die de jeugdzorgplusaanbieder aflegt aan de gemeente. Visitatie audits, klanttevredenheidsonderzoeken, medewerkerstevredenheidsonderzoeken, de hoogte van investeringen in personeel en innovatie, leefklimaat- en werkklimaat-indicatoren zijn wat ons betreft goede instrumenten om deze kwaliteit te toetsen en hier verantwoording over af te leggen. Deze inhoudelijke verantwoording kan gepaard gaan met een veel lichtere financiële verantwoording. Het is immers het resultaat dat telt, niet hoeveel uren er aan wat voor soort behandeling door welk niveau behandelaar gespendeerd zijn. Deze keuzes laten we over aan de instelling zelf. In het vertrouwen dat de instelling weet wat het beste is voor een jongere. Deze beweging sluit aan bij de ambitie te willen ‘sturen op resultaten’, zoals verwoord in het Transformatieplan Jeugdzorg 2018-2020 en vermindert de administratieve lasten van de aanbieder.

Wel of niet aanbesteden? 

De discussie over Jeugdzorgplus lijkt zich soms toe te spitsen op de vraag of deze via aanbesteding ingekocht moet worden. Landelijk wordt ca. 33% van de jeugdhulp in het gedwongen kader ingekocht via aanbesteding.11 Voordelen van aanbesteden zijn dat de gemeente(n) vooraf sturing kunnen uitoefenen, door in de aanbestedingsvoorwaarden een richting op te nemen die de winnende aanbieder op zou moeten gaan. In het kader van de ‘transformatie’ van de gesloten jeugdzorg is hier in 2018 dan ook nadrukkelijk voor gekozen. Als we kiezen voor aanbesteding, moeten gemeenteraden wel meer worden meegenomen in de besluitvorming over de voorwaarden en kaders.

Tegenstanders van aanbesteden wijzen op de risico’s van discontinuïteit bij het veranderen van jeugdzorgplusaanbieder en op de hogere administratieve lasten die aanbestedingen met zich meebrengen.12 Weliswaar blijven jongeren die in behandeling zijn bij dezelfde zorgaanbieder, maar het hele netwerk om de jeugdzorgplus heen moet bij elke verandering van aanbieder opnieuw afspraken maken met een nieuwe partij. In de landelijke tussenevaluatie van de Jeugdwet wordt dan ook gesteld dat het systeem van aanbesteden zich slecht verhoudt tot doelstellingen als: samen met jeugdhulpaanbieders innoveren/transformeren. De systematiek van aanbesteden vereist een zakelijke opdrachtgever/nemer verhouding en is minder gericht op het samen bereiken van inhoudelijke doelen.

Als er voor aanbesteding wordt gekozen wordt de relatie om elkaar te vertrouwen als partners op het spel gezet. De instelling wil overleven, de gemeenten focussen op meetbaarheid en budget. Partnerschap vereist voor de instelling de zekerheid van een bestendige financiering voor meerdere jaren. Bestaanszekerheid van de werkgever is voor personeel essentieel om in de sector te willen werken. Een werkgever zal willen investeren in de kwaliteit van het personeel, maar zal dit risicovol vinden bij een kortdurende aanbesteding. Samen borg staan voor de zorg, door gemeenten en uitvoeringsinstelling, past niet in een model waarbij aanbesteding centraal staat. Iedere partij heeft dan immers een ander belang.

De meest voorkomende alternatieven voor aanbesteding zijn subsidiering (18% van de inkoop gedwongen kader) en ‘Open House’ aanbesteding (49%). Een Open House-constructie houdt in dat de gemeente criteria opstelt waar zorgaanbieders aan moeten voldoen, en dat zij vervolgens iedere zorgaanbieder contracteert die kan voldoen aan deze criteria en die deze vorm van zorg wil leveren. Vanwege het beperkte aantal plaatsingen en de vereiste multidisciplinaire aanpak in de jeugdzorgplus is open house feitelijk geen geschikt inkoopmodel voor de jeugdzorgplus. Het loont voor een aanbieder niet om een volledige jeugdzorgplus-instelling op te tuigen voor slechts enkele jongeren. Om deze reden is tien jaar geleden dan ook besloten alle jeugdzorgplus in onze regio’s samen onder te brengen bij Transferium.

Subsidie is een bijdrage van de overheid of een niet-commerciële organisatie ten behoeve van het starten van een activiteit waarvan het economische belang niet direct voor de hand ligt. Aan subsidies zijn randvoorwaarden verbonden. Subsidiëren biedt duidelijkheid en stabiliteit. Het ontwikkelen van innovatiekracht is een meerjarig proces op basis van wederzijds commitment en financiële zekerheid. Veel wijk- en gebied-gebonden teams in Nederland worden via subsidie bekostigd. Ook voor Jeugdbescherming en Jeugdreclassering, twee andere vormen van specialistische jeugdhulp, adviseert de VNG deze te financieren via een subsidie met randvoorwaarden.

Natuurlijk kunnen we ook denken aan een meer duurzame samenwerkingsrelatie. Zoals we die ook hebben met de GGD, de Veiligheidsregio, de SW/WSW bedrijven en de omgevingsdiensten. Dit zijn gemeenschappelijke regelingen van de gemeenten. Via deze regelingen zijn gemeenten in staat om met elkaar af te spreken welke producten/diensten zij willen afnemen (productencatalogus), wordt per gemeente/regio afgestemd wat de dienstverleningsovereenkomsten zijn, worden begrotingen en jaarverslagen vastgesteld en vindt regelmatig overleg plaats via ofwel een aandeelhoudersvergadering of een bestuursvergadering. Jaarlijks betalen gemeenten een lumpsum bedrag, corresponderend met het aantal geprognotiseerde jongeren die deze zorg nodig hebben. Dit model vereist dat je bereid bent om een aantal jaren met elkaar samen te werken. Dit kan via een nieuw te vormen gemeenschappelijke regeling of aansluiting (bijvoorbeeld middels een dienstverleningsovereenkomst) bij een al bestaande dienst.

Conclusie en vragen aan de commissies 

Als we vanuit de hierboven geformuleerde uitgangspunten naar de discussie over inkoop/subsidiering van de jeugdzorgplus kijken, maken we ons grote zorgen. Bij de vorige aanbesteding is Horizon verkozen als nieuwe aanbieder van Jeugdzorgplus in onze regio’s, op basis van hun innovatieve ‘Jouwzorg’ aanpak. In de eerste maanden hebben de colleges en Horizon samen de aanloopproblemen met de betrokken gemeenteraden gedeeld. Door de uitdagingen van het tijdig gereed maken van een geschikt en veilig pand en het organiseren van onderwijs was ondersteuning van Transferium in de vorm van onderaannemerschap noodzakelijk.

Bij de presentatie van Horizon, in februari 2019, aangaande JeugdzorgPlus voor Noord-Holland-Noord 2018-2020 met als inhoud visie, vraagstelling, aanbod, uitdagingen en mogelijkheden werd de beperking van een aanbesteding van een periode van twee jaar duidelijk. Het opbouwen van een goed netwerk van (ambulante) jeugdzorgaanbieders en het daadwerkelijk doorvoeren van innovaties in de jeugdzorgplus zijn beide zaken die een lange(re) adem vereisen.

Het zorglandschap NHN zal de nieuwe aanbieder Horizon willen leren kennen, doorgaans duurt dat twee jaar. Ook de werving en selectie van personeel vraagt veel in verband met de nieuwe werkwijze, dit vraagt om een transformatie/scholing. Horizon komt daarmee in een periode van twee jaar mogelijk niet toe aan het ontwikkelen van kleinschalig hoogspecialisme in de regio. Dit ligt niet aan de organisatie of aan de kwaliteit van hun voorstel, maar laat wel duidelijk de nadelen zien van aanbesteden voor een zo korte periode (2019-2020, met mogelijkheid van 2 keer een jaar verlenging). Dit roept bij de fracties van PvdA, GroenLinks, SP en Progressieven in Noord-Holland Noord de volgende vragen op, die we graag in de commissies van alle 18 gemeenten zouden willen bespreken:

Als we kiezen voor aanbesteding, zou dit dan niet voor een langere periode dan 2-4 jaar moeten zijn? En hierop aansluitend, betekent dit dan ook dat het contract met Horizon in ieder geval met twee keer een jaar verlengd moet worden? Is aanbesteding wel de juiste financieringsvorm voor specialistische jeugdzorg? Hoe geven we vorm aan een duurzame samenwerkingsrelatie waarbij innovatie en verbeteringen mogelijk zijn zonder van aanbieder te wisselen?

Wij zouden graag een financieringsmodel zien waarbij de betrokken gemeenten aan de knoppen kunnen draaien als ze iets wil veranderen, in plaats van over te stappen naar een andere aanbieder. Hoe dit model er precies uit moet zien en welke knoppen we precies moeten hebben, weten we op dit moment nog niet. Maar wij vinden wel dat het onze taak als gemeenteraden is hier over na te denken en met elkaar, én met zorgaanbieders en experts op dit gebied, tijdig kaders te stellen die recht doen aan het idee dat we de uitdagingen in de specialistische jeugdhulp gezamenlijk (met gemeenten én zorgaanbieder(s)) oppakken en die zorgen voor zo min mogelijk administratieve lasten bij zowel gemeenten als zorgaanbieders.

Het bericht PvdA, GL, SP en Progressief trekken samen op tegen aanbesteding in de jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Kinderen zijn geen handelswaar

Binnenkort komt PvdA Heiloo samen met de fracties van PvdA, GroenLinks, SP en de lokale progressieve partijen uit zeventien Noord-Hollandse gemeenten met een initiatiefvoorstel om te stoppen met de aanbesteding in de specialistische jeugdzorg.  Kinderen zijn geen pak koffie! Het zijn kwetsbare mensen in onze samenleving die uitermate goede zorg verdienen. Evenals goede begeleiding voor ouders en verzorgers.  Specialistische jeugdzorg is een publieke taak en geen commerciële.

De komende maanden bespreken we een concept-voorstel met onze collega-gemeenteraadsleden.  Na de zomer willen we met een breed gedragen voorstel komen. In plaats van aanbesteden wensen we een lumpsum financiering. Kwaliteit en continuïteit voor deze kwetsbare kinderen staat centraal. We vinden het van groot belang dat we investeren in een duurzame relatie met een zorgaanbieder die een goed werk- en leefklimaat organiseert voor zowel kinderen en medewerkers. We maken een vergelijking met de gemeenschappelijke regelingen zoals de veiligheidsregio en de GGD waar je een langere samenwerkingsrelatie met elkaar hebt, op basis van dienstverleningsovereenkomsten.

In het Noord-Hollands Dagblad van 26 april hebben we moeten lezen waar  al maandenlang onze zorg zit namelijk dat de nieuwe zorgaanbieder Horizon onvoldoende in staat is om zelf de Jeugdzorg plus zorg te bieden die ze onder hun hoede heeft . Samen bereidden we diverse moties voor over het niet aanbesteden van de jeugdzorg en het monitoren van de werkzaamheden van Horizon. In sommigen raden werden deze moties unaniem aangenomen, en in andere gemeenten was er klaarblijkelijk onvoldoende urgentie om  dit te doen. Vandaag zullen we gezamenlijk technische vragen indienen over de situatie bij Horizon.

De zeventien andere gemeenten zijn: Alkmaar, Heerhugowaard, Castricum, Uitgeest, Bergen, Koggenland, Hoorn, Schagen, Medemblik, Enkhuizen, Drechterland, StedeBroec, Texel, DenHelder, HollandsKroon, Langedijk, Opmeer.

Het bericht PvdA, GL, SP en Progressief trekken samen op tegen aanbesteding in de jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 4 maart riep de PvdA de wethouder op te zoeken naar alternatieven voor de aanbesteding van de specialistische jeugdhulp.

Waarom we moeten stoppen met aanbesteden

De aanbesteding van de gespecialiseerde jeugdhulpverlening aan een nieuwe partij (Horizon in plaats van Parlan) per februari 2019 heeft in onze provincie voor zeer veel onrust gezorgd. Toen dit speelde in de media, hebben we ons stil gehouden, omdat je op zo’n moment – als de emoties hoog oplopen – als gemeenteraadsleden niet zoveel kunt doen.

Nu vinden we het tijd kritisch te kijken naar waar het mis ging, en vooral hoe we het in de toekomst beter kunnen doen. Wij zijn van mening dat toepassing van het aanbestedingsregime op de zware en gespecialiseerde jeugdzorg en de kinder-psychiatrische zorg een risicovolle en kostbare systeemfout is geweest.

Risicovol voor de kinderen die het betreft, ongewenst wat betreft de spanningen die dit met zich meebrengt elke keer als er weer opnieuw moet worden aanbesteed, ook voor het personeel. En als dat nog niet voldoende argumenten zijn: ook financieel is het aanbesteden van de specialistische jeugdhulp nadelig. De frictiekosten zijn groot: Heiloo moet nu meebetalen aan ‘lege bedden’ bij Parlan.

Binnen de jeugdzorg zelf is niemand blij met de aanbesteding. Zie het interview in NRC Handelsblad van zaterdag 2 maart met Hans du Prie, bestuurder van Horizon – de partij dus die nu de specialistische jeugdzorg in onze regio verzorgt. Du Prie zegt in dit artikel: ‘We zitten gevangen in systemen die we niet wilden. […] In plaats van na te denken over betere jeugdzorg besteden we 80% van onze energie aan de vraag hoe we deze periode doorkomen.’

Ook de aanbieders van de zorg willen dus van het systeem van aanbesteden af!

Of gekozen wordt voor aanbesteding of  voor een andere manier van zorg inkopen, is een keuze van de gemeente. De gemeente Heiloo kan – samen met de gemeenten waarmee ze de specialistische jeugdhulp organiseert – er bijvoorbeeld ook voor kiezen instellingen die deze jeugdhulp verlenen te subsidiëren.

Wij hebben het college (CDA, Heiloo2000 en VVD) opgeroepen om voortvarend op zoek te gaan naar alternatieven voor het huidige aanbestedingsregime in Heiloo.

Helaas was alleen Gemeentebelangen Heiloo het met ons eens. D66, Heiloo Lokaal, VVD, CDA en Heiloo2000 stemden tegen.

Het bericht Stop met aanbesteden van de specialistische jeugdzorg verscheen eerst op PvdA Heiloo.

Stichting Trefpunt Jongerenwerk.

Waar Algemeen en Ambulant Jongerenwerk een vast programma aanbiedt, zorgt Projecten en Experimenten voor een vrije ruimte, waardoor Stichting Trefpunt Jongeren vraaggericht kan handelen. Jongeren vormen een dynamische doelgroep binnen de samenleving. Aansluiten bij deze doelgroep vraagt om een dynamische

Zij innoveren door snel in te spelen op behoeften en trends onder de doelgroep.

Stichting Trefpunt Jongeren zet samen met de doelgroep en betrokken partijen nieuwe projecten op waarmee het bereik

onder jongeren wordt vergroot en preventief handelen wordt versterkt.

Hierdoor bewegen zij continu met de samenleving mee. Het is daarom ontzettend belangrijk dat zij een substantieel deel van de beschikbare

uren jongerenwerk ‘vrij’ in kunnen zetten op dit gebied. Vanuit deze vrije ruimte zijn er afgelopen jaren een aantal projecten opgezet, die in 2019 doorgang zullen vinden.

Onderstaande projecten zijn in deze vrije ruimte ontwikkeld en zijn inmiddels opgenomen in het werkplan 2019  van Stichting Trefpunt Jongeren binnen het product Projecten en Experimenten:

Zomerkamp Heiloo

Project nieuwe Sport- en Chillplek in Heiloo

Activiteiten vluchtelingjongeren

Activiteiten jongeren met een beperking

Wij vinden het dan ook heel belangrijk dat er extra subsidie komt en hebben ingestemd met het Raadsvoorstel.

Michel Engelsman

PERSBERICHT

13 februari 2019

‘Speaking Minds’ jongeren adviseren gemeenten over sport en bewegen

Op 4 februari heeft de slotbijeenkomst van het tweede Speaking Minds project plaats gevonden in de Raadszaal van de gemeente Castricum. Tijdens deze bijeenkomst hebben jongeren van het Horizon College Alkmaar een presentatie en hún adviezen gegeven over sport en bewegen. De toehoorders waren wethouders van het domein SamenLeven in Bergen, Uitgeest, Castricum en Heiloo, de burgemeester van Uitgeest en anderen genodigden. Na afloop ontvingen de trotse studenten een certificaat, waarmee zij deze opdracht afrondden.

Adviezen uit slotbijeenkomst over sport en bewegen

De Speaking Minds methode leent zich voor allerlei beleidsvraagstukken. In november 2018 is een 2etraject gestart met de vraag “Waarom stoppen jongeren als ze veertien jaar zijn met sporten of bewegen? Wat moet er gedaan worden om te zorgen dat bewegen/sporten mogelijk is of blijft?”.

Leerlingen hebben jongeren geïnterviewd om antwoord te kunnen geven op deze vragen. Deze uitkomsten zijn vertaald in adviezen.

In deze adviezen vragen jongeren aandacht voor veiligheid en openbare orde rond sporten en bewegen, het bevorderen van sociale contacten, geldgebrek om te sporten en aandacht voor het motiveren van jongeren om meer te bewegen. Een ander belangrijk advies is, buurtsportcoaches informatie en voorlichting te laten geven op het Mbo-onderwijs over sporten, bewegen, verenigingen in de omgeving en gezondheid in het algemeen. Diezelfde buurtsportcoaches kunnen een rol spelen bij het uitrollen van challenges binnen of tussen scholen om hiermee jongeren uit te dagen mee te doen en meer sporten te proberen.

Bij het gebruik van social media adviseren de jongeren vooral rolmodellen van henzelf in te zetten; bijvoorbeeld een bekende vlogger die zich bezighoudt met gezondheid.

Jongerendenktank voor input gemeentelijk beleid

‘Speaking Minds’ brengt jongeren en beleidmakers samen en slaat zo een brug tussen jongeren en gemeenten. De ‘jongerendenktank’ buigt zich over concrete vraagstukken. Speaking Minds geeft jongeren daarmee een stem. Zij denken, doen en beslissen mee over het gemeentelijk beleid. En geven aan hoe zij geïnformeerd willen worden over sporten en bewegen. De adviezen van de ‘denktank’ en de inzichten van de jongeren geven gemeenten de kans beleid te maken dat beter aansluit bij de doelgroep. De jongeren zijn uitgenodigd door één van de wethouders in Uitgeest om een keer om gezamenlijk met de leden van de Jeugd en Jongerenraad de wijk in te gaan. In een vervolggesprek wordt verder gekeken hoe de gegeven adviezen kunnen worden vertaald in beleid en/of acties.

Meer informatie over Speaking Minds

Voor meer informatie over de methode van Speaking Minds kunt u kijken op:

• Speaking Minds (Blogs, Vlogs, jongeren vertellen, ervaringen gemeenten): http://speakingminds.nl/

• De methode: https://www.savethechildren.nl/wat-doen-we/samenwerking/met-andere-hulporganisaties/speaking-minds/de-methode

Met vragen kunt u terecht bij Jeanet Heinen, communicatieadviseur Minimabeleid

De jeugd in Heiloo is kampioen ‘bingedrinken’ van de regio Noord-Holland Noord. Sowieso ligt het alcoholgebruik onder jongeren in Heiloo hoger dan de ons omringende gemeenten. Dat blijkt uit een onderzoek van de GGD.

Een hele prestatie, maar niet een om trots op te zijn.

PvdA Heiloo heeft een plan van aanpak ingediend om het vele drinken van onze jongeren te stoppen. Dit plan is besproken in de commissievergadering Maatschappelijke Zaken van 15 oktober 2018. Niet alle politieke partijen bleken zich evenveel zorgen te maken over het drankgebruik van onze jongeren. Wethouder Beens deelde wel onze zorgen, maar meldde dat er al een kwalitatief onderzoek loopt over het alcoholgebruik van jongeren, in Bergen, Uitgeest, Castricum en Heiloo. Dat wilde ze eerst afwachten, voordat er eventuele vervolgstappen worden genomen.

Wij zijn benieuwd naar de opzet van dit onderzoek, en zullen de resultaten hieruit goed in de gaten houden. Ondertussen houden we onze ogen en oren open, en houden we een lijst bij van klachten en meldingen van burgers.

 

Het bericht Actieplan: pak alcoholgebruik minderjarigen aan verscheen eerst op PvdA Heiloo.