Poliflw

Dit is een bijdrage van: Hans Kuyper

Het Zaanstad Beraad van 29 februari 2024 mag met recht historisch genoemd worden. Wat op het eerste gezicht een gewone technische sessie leek, weggestopt in de benauwde Zaal 4/5 van het Stadhuis, markeerde een omslag in het denken van de gemeentelijke organisatie. Op initiatief van ROSA werd de raad van Zaanstad bijgepraat over het Verdrag van Faro, via een enthousiaste presentatie vanuit de afdeling erfgoed.

Het Verdrag van Faro werd al in 2005 opgesteld en trad zes jaar later in werking, maar Nederland heeft het pas afgelopen 10 januari ondertekend. Daarom was het voor de meeste raadsleden nog redelijk onbekend. En dat terwijl het veel impact op toekomstig beleid zal gaan hebben.

In het Portugese Faro bespraken de landen van de Raad van Europa hoe ze uitvoering gaan geven aan al eerder gesloten verdragen over de bescherming van erfgoed en landschap. Daarbij is het uitgangspunt dat erfgoed van ons allemaal is, en dat dus ook zoveel mogelijk mensen erbij betrokken moeten zijn. Speerpunten zijn educatie en participatie. Lees er hier meer over, op de site van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed.

Het Verdrag van Faro hanteert een heel brede definitie van erfgoed. Niet alleen tastbare zaken als gebouwen of museumcollecties, maar ook tradities en regionale feestdagen vallen eronder. En de nadruk ligt daarbij op wat die plekken of gebeurtenissen betekenen voor de mensen die ze beleven of beleefd hebben. Zo bindt het erfgoed de samenleving. En aangezien de gemeentelijke organisatie zich richt op die samenleving, kan het erfgoed ook alle afdelingen binnen het stadhuis beter met elkaar verbinden. In de presentatie werd al uiteengezet hoe de projectmanagers van de diverse MAAK-gebieden (dat zijn de delen van Zaanstad waar veel ontwikkelingen (gaan) plaatsvinden) en de wijkmanagers worden aangehaakt. En ook economische zaken denkt al mee in de geest van Faro.

Daarmee maakt erfgoed voortaan onderdeel uit van de allereerste planvorming. Het bewaren en versterken van het verhaal van Zaanstad wordt een uitgangspunt voor het vormgeven van de toekomst. Dat is decennialang één van de speerpunten van ROSA geweest, maar vooral in de eerste jaren werden we vaak niet begrepen. Dus dat nu een vakkundige en bevlogen ambtenaar aan de raad kwam uitleggen dat we het voortaan gewoon zo gaan dóén, en dat de hele raad daar blij bij zat te knikken – dat was een hoogtepunt in ons bijna dertigjarig bestaan. Niet voor niets zat onze wethouder op de publieke tribune om mee te genieten en foto’s te maken.

Succes heeft vele vaders en je moet altijd terughoudend zijn met borstklopperij, maar nu moet het even. We kunnen hier rustig stellen dat de onverminderde inzet van ROSA om het verhaal van ons erfgoed de plaats te geven die het toekomt eraan heeft bijgedragen dat het Verdrag van Faro nu in een gespreid bedje landt, in onze wereld van hout. Dat maakte het voor ons niet alleen een historische avond, maar ook een ontroerende.

Want ergens hoog boven de glunderende Zaan zal onze Ruud ongetwijfeld hebben zitten stralen, met twee dikke duimen omhoog.

Algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027

De algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027, zoals op donderdag 8 juni uitgesproken door onze fractievoorzitter Hans Kuyper:

Soms vraag je je af waar iedereen is.

Die gedachte overviel me weer eens tijdens een fietstocht door onze prachtige polders, vorige week. Ik scharrelde van Krommeniedijk via de Hammen, en Busch en Dam, naar de Kil, via de Kaaik naar de Zuid van Assendelft. Een prachtige rit.

Maar gaandeweg bekroop me een ongemakkelijk gevoel.

Hier en daar staken wat hazenlepels boven het gras uit, er stapte een eenzame reiger door een sloot. Maar daar bleef het bij. Ik hoorde wel ergens een grutto – maar ik zag er niet eentje.

Geen vliegje in mijn mond, geen wolken muggen tegen de avondhemel. Geen bloemen, behalve zo nu en dan een plukje in de berm.

Dat hele, magnifieke landschap, waar de Romeinen rondvoeren, het eerste Zaanse kerkje verrees, waar de middeleeuwse dijken nog zichtbaar zijn en de Stelling van Amsterdam godzijdank onaangetast ligt – was leeg. Volkomen leeg.

Het was beangstigend.

En terug in de stad was het niet veel beter. Overal postertjes waarop om personeel wordt gesmeekt. Minder bussen, minder treinen. Tekorten in onderwijs en zorg. De bouw loopt achter… Waar is iedereen? In mijn tuin wel bloemen, maar dit jaar nog

geen enkele vlinder. Af en toe een hommel. Van de dertig gierzwaluwen een paar jaar terug scheren er nu nog maar zes over onze dakpannen.

Ook hier in het stadhuis wordt het stiller en stiller. Terwijl we juist zo veel mensen nodig hebben. We hebben geld tekort, maar houden miljoenen over omdat er niemand is om het uit te geven. Waar is iedereen? In arren moede zetten we formatiebudget om in budget voor externe inhuur. Begrijpelijk misschien, maar het staat haaks op wat we willen en wat juist zo bitter nodig is: kennis die toeneemt, mensen die blijven, betrokkenheid.

Als we niet ingrijpen, vallen we straks aan twee kanten van de donut, terwijl we in onze Economische Visie terecht hebben vastgesteld dat we juist in het groene vlak van de donut willen blijven. Voor klimaat en natuur is het al twaalf uur geweest. De aarde kan onze schranszucht niet meer dragen. Tegelijk moeten we ervoor zorgen dat onze zwakste inwoners niet in de kou komen te staan.

En dat laatste lijkt te lukken.

De Vroege en Voorschoolse Educatie bijvoorbeeld doet het prima. We bereiken steeds beter de kinderen die iets van ons nodig hebben en dat is meer dan hoopvol. Maar ook als ze ouder worden, kan onze jeugd nog wel wat hulp gebruiken. Daarvoor komen wij binnenkort met een agendainitiatief.

Ook de begeleiding vanuit de bijstand naar werk gaat boven verwachting. Dat geeft hoop en op die inspanningen moeten we vooral niet bezuinigen.

We hebben een kabinet dat ons niet altijd helpt, maar er zit wel een fijne staatssecretaris voor cultuur. Zij draagt bijvoorbeeld de bibliotheken een warm hart toe en daar zouden we meer gebruik van kunnen maken. Uit de beantwoording van onze technische vragen vanmiddag blijkt dat we dat gelukkig ook gaan doen.

Het is meer dan passend dat Zaanstad binnen de MRA hoofdstad van de houtbouw wil worden. Sterker nog: dat zijn we al eeuwen. Maar we zouden daarbij de oorsprong van die koppositie niet uit het oog moeten verliezen. Behalve het moderne platenstapelen dienen we dus ook de aloude houtskeletbouw te koesteren, te documenteren en vooral: regeltechnisch mogelijk te blijven maken.

Een paar initiatieven van de recente Ideeënmarkt hebben wij geadopteerd en die zullen we agenderen. Sommigen al bij deze Voorjaarsnota in de vorm van een motie, andere vergen langere voorbereiding en uitgebreidere bespreking. We hopen ook van de andere fracties dergelijke initiatieven te zien, want als een Ideeënmarkt nergens toe leidt, bloedt het initatief snel dood en daar is het ons inziens te waardevol voor.

We willen deze opsomming graag afsluiten met een waarschuwing. Als we ons afvragen waar iedereen is, is dat geen oproep om onze inwoners scherper in de gaten te houden. We maken ons zorgen om spionnenclubjes als het TOOI, over algoritmes die valse onpartijdigheid suggereren, over de restricties die aan demonstraties worden opgelegd. In samenhang met onvoldoende middelen voor de WOO en, als gevolg daarvan, een gebrekkige informatieontsluiting maakt dit Zaanstad een ondoorzichtige overheid en dat is in de huidige tijd van permanent wantrouwen en boosheid uiterst ongewenst.

Voorzitter tot slot: het college presenteert ons in deze Voorjaarsnota een aantal denkrichtingen over hoe we onze ambities beter in lijn kunnen brengen met onze mogelijkheden. Dat is in deze onzekere tijd goed en nuttig, en er zitten zeker interessante voorstellen bij, maar daar gaan we in de twee Zaanstad Beraden van komende week niet uitkomen. Wij stellen voor die discussie in de aanloop naar de begroting uitgebreid te voeren tijdens één of meer volledige avonden, of misschien zelfs een raadsbijeenkomst zoals de geslaagde sessie van afgelopen zaterdag. Daar zijn de uitdagingen prangend genoeg voor.

Daarbij zou het nuttig zijn om wat meer inzicht te krijgen in wat de verschillende denkrichtingen concreet kunnen opleveren. Dan zijn ze ook beter onderling te vergelijken. Wij zien een dergelijke uitwerking graag verschijnen en praten er dan liefst nog vóór het zomerreces over verder.

En laten we hopen, voorzitter, dat iedereen daar dan is.”

Namens ROSA

Hans Kuyper, fractievoorzitter

Donderdag 8 juni 2023

Algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027

De algemene beschouwingen op de Voorjaarsnota 2023 – 2027, zoals op donderdag 8 juni uitgesproken door onze fractievoorzitter Hans Kuyper:

Soms vraag je je af waar iedereen is.

Die gedachte overviel me weer eens tijdens een fietstocht door onze prachtige polders, vorige week. Ik scharrelde van Krommeniedijk via de Hammen, en Busch en Dam, naar de Kil, via de Kaaik naar de Zuid van Assendelft. Een prachtige rit.

Maar gaandeweg bekroop me een ongemakkelijk gevoel.

Hier en daar staken wat hazenlepels boven het gras uit, er stapte een eenzame reiger door een sloot. Maar daar bleef het bij. Ik hoorde wel ergens een grutto – maar ik zag er niet eentje.

Geen vliegje in mijn mond, geen wolken muggen tegen de avondhemel. Geen bloemen, behalve zo nu en dan een plukje in de berm.

Dat hele, magnifieke landschap, waar de Romeinen rondvoeren, het eerste Zaanse kerkje verrees, waar de middeleeuwse dijken nog zichtbaar zijn en de Stelling van Amsterdam godzijdank onaangetast ligt – was leeg. Volkomen leeg.

Het was beangstigend.

En terug in de stad was het niet veel beter. Overal postertjes waarop om personeel wordt gesmeekt. Minder bussen, minder treinen. Tekorten in onderwijs en zorg. De bouw loopt achter… Waar is iedereen? In mijn tuin wel bloemen, maar dit jaar nog

geen enkele vlinder. Af en toe een hommel. Van de dertig gierzwaluwen een paar jaar terug scheren er nu nog maar zes over onze dakpannen.

Ook hier in het stadhuis wordt het stiller en stiller. Terwijl we juist zo veel mensen nodig hebben. We hebben geld tekort, maar houden miljoenen over omdat er niemand is om het uit te geven. Waar is iedereen? In arren moede zetten we formatiebudget om in budget voor externe inhuur. Begrijpelijk misschien, maar het staat haaks op wat we willen en wat juist zo bitter nodig is: kennis die toeneemt, mensen die blijven, betrokkenheid.

Als we niet ingrijpen, vallen we straks aan twee kanten van de donut, terwijl we in onze Economische Visie terecht hebben vastgesteld dat we juist in het groene vlak van de donut willen blijven. Voor klimaat en natuur is het al twaalf uur geweest. De aarde kan onze schranszucht niet meer dragen. Tegelijk moeten we ervoor zorgen dat onze zwakste inwoners niet in de kou komen te staan.

En dat laatste lijkt te lukken.

De Vroege en Voorschoolse Educatie bijvoorbeeld doet het prima. We bereiken steeds beter de kinderen die iets van ons nodig hebben en dat is meer dan hoopvol. Maar ook als ze ouder worden, kan onze jeugd nog wel wat hulp gebruiken. Daarvoor komen wij binnenkort met een agendainitiatief.

Ook de begeleiding vanuit de bijstand naar werk gaat boven verwachting. Dat geeft hoop en op die inspanningen moeten we vooral niet bezuinigen.

We hebben een kabinet dat ons niet altijd helpt, maar er zit wel een fijne staatssecretaris voor cultuur. Zij draagt bijvoorbeeld de bibliotheken een warm hart toe en daar zouden we meer gebruik van kunnen maken. Uit de beantwoording van onze technische vragen vanmiddag blijkt dat we dat gelukkig ook gaan doen.

Het is meer dan passend dat Zaanstad binnen de MRA hoofdstad van de houtbouw wil worden. Sterker nog: dat zijn we al eeuwen. Maar we zouden daarbij de oorsprong van die koppositie niet uit het oog moeten verliezen. Behalve het moderne platenstapelen dienen we dus ook de aloude houtskeletbouw te koesteren, te documenteren en vooral: regeltechnisch mogelijk te blijven maken.

Een paar initiatieven van de recente Ideeënmarkt hebben wij geadopteerd en die zullen we agenderen. Sommigen al bij deze Voorjaarsnota in de vorm van een motie, andere vergen langere voorbereiding en uitgebreidere bespreking. We hopen ook van de andere fracties dergelijke initiatieven te zien, want als een Ideeënmarkt nergens toe leidt, bloedt het initatief snel dood en daar is het ons inziens te waardevol voor.

We willen deze opsomming graag afsluiten met een waarschuwing. Als we ons afvragen waar iedereen is, is dat geen oproep om onze inwoners scherper in de gaten te houden. We maken ons zorgen om spionnenclubjes als het TOOI, over algoritmes die valse onpartijdigheid suggereren, over de restricties die aan demonstraties worden opgelegd. In samenhang met onvoldoende middelen voor de WOO en, als gevolg daarvan, een gebrekkige informatieontsluiting maakt dit Zaanstad een ondoorzichtige overheid en dat is in de huidige tijd van permanent wantrouwen en boosheid uiterst ongewenst.

Voorzitter tot slot: het college presenteert ons in deze Voorjaarsnota een aantal denkrichtingen over hoe we onze ambities beter in lijn kunnen brengen met onze mogelijkheden. Dat is in deze onzekere tijd goed en nuttig, en er zitten zeker interessante voorstellen bij, maar daar gaan we in de twee Zaanstad Beraden van komende week niet uitkomen. Wij stellen voor die discussie in de aanloop naar de begroting uitgebreid te voeren tijdens één of meer volledige avonden, of misschien zelfs een raadsbijeenkomst zoals de geslaagde sessie van afgelopen zaterdag. Daar zijn de uitdagingen prangend genoeg voor.

Daarbij zou het nuttig zijn om wat meer inzicht te krijgen in wat de verschillende denkrichtingen concreet kunnen opleveren. Dan zijn ze ook beter onderling te vergelijken. Wij zien een dergelijke uitwerking graag verschijnen en praten er dan liefst nog vóór het zomerreces over verder.

En laten we hopen, voorzitter, dat iedereen daar dan is.”

Namens ROSA

Hans Kuyper, fractievoorzitter

Donderdag 8 juni 2023

Inspiratie, do’s en dont’s. Een paar weken geleden gingen we op stap met een bont gezelschap langs verschillende podia. Niet alleen met beleidsmakers, maar juist ook met de mensen die het uiteindelijk doen.

Hoe realiseren we iets wat niet alleen bezocht wordt om je favo artiest te zien, maar wat inspireert, verbindt, uitdaagt, uitnodigt. Waar je talenten gezien worden, waar jij gezien wordt, waar je kan ‘doen’. Het begint niet met stenen, maar met de ideeën, de passie. Daar zijn de stenen uiteindelijk aan ondergeschikt. Maar als we dan iets gaan creëren dan is het goed om te leren van anderen die ons voorgingen. Vertegenwoordigers van De Vorstin, Stichting Grap, Cpunt, Sexyland World, Tolhuistuin en Solid Ground Movement gaven een inkijkje en en benoemden hun successen, maar ook de valkuilen.

Van de bezochte plekken is Sexyland World een mooi voorbeeld hoe je als collectief met heel veel verschillende creatievelingen een plek kan creeeren waar ruimte is voor het uitvoeren van allerlei ideeen. En laat dat nou net een idee zijn, waar de afgelopen maanden door een grote groep Zaanse creatievelingen aan gewerkt is. Terwijl we nog een (te) lange weg te gaan hebben in Zaanstad voordat we een (pop)podium gerealiseerd hebben is er een prachtig initiatief wat aanstaande vrijdag , 7 april, al haar deuren opent, De KAMER. RAAZ heeft samen met een grote gemeleerde groep creatievelingen het voormalige restaurant gedeelte op de eerste verdieping van cafe de Koperen Bel aan de DAM omgetoverd tot De KAMER. Een plek waar je kan ontmoeten, waar je zelf kan organiseren, waar een podium is, waar je jezelf kan zijn, waar een programmering is die door alle initiatiefnemers samen wordt gevuld.

Het zijn dit soort initiatieven, vanuit de makers zelf, die wat ons betreft een mooi voorbeeld zijn van de cultuur in de haarvaten van de stad.

Inspiratie, do’s en dont’s. Een paar weken geleden gingen we op stap met een bont gezelschap langs verschillende podia. Niet alleen met beleidsmakers, maar juist ook met de mensen die het uiteindelijk doen.

Hoe realiseren we iets wat niet alleen bezocht wordt om je favo artiest te zien, maar wat inspireert, verbindt, uitdaagt, uitnodigt. Waar je talenten gezien worden, waar jij gezien wordt, waar je kan ‘doen’. Het begint niet met stenen, maar met de ideeën, de passie. Daar zijn de stenen uiteindelijk aan ondergeschikt. Maar als we dan iets gaan creëren dan is het goed om te leren van anderen die ons voorgingen. Vertegenwoordigers van De Vorstin, Stichting Grap, Cpunt, Sexyland World, Tolhuistuin en Solid Ground Movement gaven een inkijkje en en benoemden hun successen, maar ook de valkuilen.

Van de bezochte plekken is Sexyland World een mooi voorbeeld hoe je als collectief met heel veel verschillende creatievelingen een plek kan creeeren waar ruimte is voor het uitvoeren van allerlei ideeen. En laat dat nou net een idee zijn, waar de afgelopen maanden door een grote groep Zaanse creatievelingen aan gewerkt is. Terwijl we nog een (te) lange weg te gaan hebben in Zaanstad voordat we een (pop)podium gerealiseerd hebben is er een prachtig initiatief wat aanstaande vrijdag , 7 april, al haar deuren opent, De KAMER. RAAZ heeft samen met een grote gemeleerde groep creatievelingen het voormalige restaurant gedeelte op de eerste verdieping van cafe de Koperen Bel aan de DAM omgetoverd tot De KAMER. Een plek waar je kan ontmoeten, waar je zelf kan organiseren, waar een podium is, waar je jezelf kan zijn, waar een programmering is die door alle initiatiefnemers samen wordt gevuld.

Het zijn dit soort initiatieven, vanuit de makers zelf, die wat ons betreft een mooi voorbeeld zijn van de cultuur in de haarvaten van de stad.

Internationale Vrouwendag – 8 Maart 2023

“Elke dag is toch vrouwendag?”, hoor je dan grappend.

Over waarom het belangrijk is dat we internationale vrouwendag* vieren.

Ook in Nederland bestaat er nog steeds genderongelijkheid. Hoogte van salarissen, intimidatie, verdeling van zorgtaken, slachtoffers van huiselijk geweld en diagnostiek van medische problemen zijn zomaar “wat dingetjes” waarin vrouwen nog steeds flink verschillen van hun mannelijke wederhelften.

Onbeperkt leefbaar

Dit jaar is het thema van internationale vrouwendag “Onbeperkt Leefbaar”, een leefbare wereld voor iedereen. Hoewel dit misschien bij veel van ons in Nederland zo voelt, is dit absoluut geen vanzelfsprekendheid. Femicide is, ondanks de sterftecijfers, nog steeds geen ingeburgerd begrip, vrouwen verdienen gemiddeld 13 % minder dan mannen in gelijkwaardige functies en de zogenaamde

in de zorg maakt dat vrouwen veelal worden gediagnosticeerd (of juist helemaal niet!) op klachtenpatronen van overwegend mannen.

Schatting van kosten van gendergerelateerd geweld in Europese Unie (EIGE)

Maar er worden ook dingen beter! Iets wat ik met antropologische blijdschap nu ook in populaire cultuur terug zie: vrouwen die elkaar steunen en complimenteren over inhoudelijke kwaliteiten. Mode is bij uitstek een goed afleesbare graadmeter over de verwachtings- en rolpatronen die we voor kleine meisjes en jongens in onze samenleving hebben. Waar vroeger meisjes truien teksten als “pretty”, “nice” en “sweet” droegen gaat het tegenwoordig verder dan enkel individualistische, uiterlijke schijn: “You got this”, “Smilin’ together” en “The future is ours.” zijn de nieuwetijdse leuzen waarbij we ons nu op gemak voelen wanneer we de schattigheid van onze kinderen etaleren.

Het blijvende gebrek aan zakken

Maar zegt dat nou zoveel, commerciële teksten op truien? Nou. Ik kom uit de tijd dat meisjes vooral mooi en dun moesten zijn en je je als slachtoffer moest kunnen verdedigen in plaats van dat daders beter moesten worden opgevoed. Het is een verademing om te zien dat kreten nu veel meer gaan over inhoudelijke kwaliteiten, genderneutrale doelen in het leven of acties die je kan uitvoeren in plaats van in een passieve rol enkel mooi zijn. Ook bij de jongens garderobe verruimt langzaam het dogma van “cool”, “tough” en “man up”. Mannenkleding mag er veel vaker mooi en vrolijk uitzien (kijk naar de schoenen van de PvdA leden!) en vrouwenkleding wordt met het jaar praktischer. We moeten nog even wachten op écht stevige buitenspeeljurken mét diepe zakken. [Of überhaupt broek/rok/jurkzakken in vrouwenkleding lieve ontwerpers. We hebben echt zoveel spullen!] Maar wat is het een feest om te zien dat in 1 generatie sommige dingen veranderen ten goede!

Bewustwording

Nog even over mode: Onderstaande shirts en truien zijn van de zogenaamde

. Dit is een initiatief (met twitter account) dat typische uitspraken over mannen en vrouwen omdraait, ter bewustwording van de ongelijkheid. Pas als we het omdraaien, zie je de absurditeit van de ongelijkheid in. Ongelijke behandeling gaat namelijk zelden express, het is vaak een onbewust proces. Leuk en interessant om ook eens bij jezelf na te gaan of je eigenlijk wel hetzelfde zou zeggen tegen je baby neefje of nichtje? Of jouw salarisonderhandelingen hetzelfde gaan als bij je mannelijke/vrouwelijke collega? En of je “man de oppas heeft” wanneer je je moet verantwoorden op het werk over waar je kinderen nu zijn.

Shirts van emancipatie platform Man Who Has it All.

Geen stijgende lijn

Ik ben blij en dankbaar dat mijn dochter opgroeit met een ander tijdsbeeld dan ik. Maar zoals met alle vooruitgang, is ook emancipatie geen stijgende lijn. Het is een lijn met horten en stoten en onverwachte terugvallen. Dit hebben we pijnlijk duidelijk de afgelopen tijd kunnen zien in Amerika (abortusrecht), Afghanistan (Tali- vrouwen-in-de-ban) en Iran (hoofddoeken). Ook in Nederland wordt niet alles alleen maar beter. Daarom moeten we altijd scherp blijven op vrouwenrechten, emancipatie en hoe ongelijkheid zich laat zien in ons dagelijks leven.

De wereld moet leefbaar zijn voor iedereen.

Demonstratie Abortusrecht op de Dam 7 mei 2022 – foto: Van Dalen

Vier mee

Wil je samen met andere vrouwen vieren? Zaan Moms heeft op woensdagavond een prachtige avond om 19:00 uur in het Zaantheater georganiseerd en Zaanse Vrouwenkracht houdt op zondagmiddag een mega gezellige middag in de Poelenburcht van 13:00-19:00 uur.

*Voor de gangbaarheid van het taalgebruik en gemak wordt in deze tekst gesproken over mannen en vrouwen. Met vrouwen bedoelen we “eenieder die zich als vrouw identificeert.”

** Wil je je meer verdiepen in feminisme of genderpolitiek? Op de Belgische website ROSA VWZ is ontzettend veel achtergrond informatie te vinden bij de verschillende thema’s.

Vrouwenrechten, emancipatie en kansengelijkheid is bij ROSA Zaanstad een rode draad in ons verkiezingsprogramma. Lees er hier meer over.

Internationale Vrouwendag – 8 Maart 2023

“Elke dag is toch vrouwendag?”, hoor je dan grappend.

Over waarom het belangrijk is dat we internationale vrouwendag* vieren.

Ook in Nederland bestaat er nog steeds genderongelijkheid. Hoogte van salarissen, intimidatie, verdeling van zorgtaken, slachtoffers van huiselijk geweld en diagnostiek van medische problemen zijn zomaar “wat dingetjes” waarin vrouwen nog steeds flink verschillen van hun mannelijke wederhelften.

Onbeperkt leefbaar

Dit jaar is het thema van internationale vrouwendag “Onbeperkt Leefbaar”, een leefbare wereld voor iedereen. Hoewel dit misschien bij veel van ons in Nederland zo voelt, is dit absoluut geen vanzelfsprekendheid. Femicide is, ondanks de sterftecijfers, nog steeds geen ingeburgerd begrip, vrouwen verdienen gemiddeld 13 % minder dan mannen in gelijkwaardige functies en de zogenaamde

in de zorg maakt dat vrouwen veelal worden gediagnosticeerd (of juist helemaal niet!) op klachtenpatronen van overwegend mannen.

Schatting van kosten van gendergerelateerd geweld in Europese Unie (EIGE)

Maar er worden ook dingen beter! Iets wat ik met antropologische blijdschap nu ook in populaire cultuur terug zie: vrouwen die elkaar steunen en complimenteren over inhoudelijke kwaliteiten. Mode is bij uitstek een goed afleesbare graadmeter over de verwachtings- en rolpatronen die we voor kleine meisjes en jongens in onze samenleving hebben. Waar vroeger meisjes truien teksten als “pretty”, “nice” en “sweet” droegen gaat het tegenwoordig verder dan enkel individualistische, uiterlijke schijn: “You got this”, “Smilin’ together” en “The future is ours.” zijn de nieuwetijdse leuzen waarbij we ons nu op gemak voelen wanneer we de schattigheid van onze kinderen etaleren.

Het blijvende gebrek aan zakken

Maar zegt dat nou zoveel, commerciële teksten op truien? Nou. Ik kom uit de tijd dat meisjes vooral mooi en dun moesten zijn en je je als slachtoffer moest kunnen verdedigen in plaats van dat daders beter moesten worden opgevoed. Het is een verademing om te zien dat kreten nu veel meer gaan over inhoudelijke kwaliteiten, genderneutrale doelen in het leven of acties die je kan uitvoeren in plaats van in een passieve rol enkel mooi zijn. Ook bij de jongens garderobe verruimt langzaam het dogma van “cool”, “tough” en “man up”. Mannenkleding mag er veel vaker mooi en vrolijk uitzien (kijk naar de schoenen van de PvdA leden!) en vrouwenkleding wordt met het jaar praktischer. We moeten nog even wachten op écht stevige buitenspeeljurken mét diepe zakken. [Of überhaupt broek/rok/jurkzakken in vrouwenkleding lieve ontwerpers. We hebben echt zoveel spullen!] Maar wat is het een feest om te zien dat in 1 generatie sommige dingen veranderen ten goede!

Bewustwording

Nog even over mode: Onderstaande shirts en truien zijn van de zogenaamde

. Dit is een initiatief (met twitter account) dat typische uitspraken over mannen en vrouwen omdraait, ter bewustwording van de ongelijkheid. Pas als we het omdraaien, zie je de absurditeit van de ongelijkheid in. Ongelijke behandeling gaat namelijk zelden express, het is vaak een onbewust proces. Leuk en interessant om ook eens bij jezelf na te gaan of je eigenlijk wel hetzelfde zou zeggen tegen je baby neefje of nichtje? Of jouw salarisonderhandelingen hetzelfde gaan als bij je mannelijke/vrouwelijke collega? En of je “man de oppas heeft” wanneer je je moet verantwoorden op het werk over waar je kinderen nu zijn.

Shirts van emancipatie platform Man Who Has it All.

Geen stijgende lijn

Ik ben blij en dankbaar dat mijn dochter opgroeit met een ander tijdsbeeld dan ik. Maar zoals met alle vooruitgang, is ook emancipatie geen stijgende lijn. Het is een lijn met horten en stoten en onverwachte terugvallen. Dit hebben we pijnlijk duidelijk de afgelopen tijd kunnen zien in Amerika (abortusrecht), Afghanistan (Tali- vrouwen-in-de-ban) en Iran (hoofddoeken). Ook in Nederland wordt niet alles alleen maar beter. Daarom moeten we altijd scherp blijven op vrouwenrechten, emancipatie en hoe ongelijkheid zich laat zien in ons dagelijks leven.

De wereld moet leefbaar zijn voor iedereen.

Demonstratie Abortusrecht op de Dam 7 mei 2022 – foto: Van Dalen

Vier mee

Wil je samen met andere vrouwen vieren? Zaan Moms heeft op woensdagavond een prachtige avond om 19:00 uur in het Zaantheater georganiseerd en Zaanse Vrouwenkracht houdt op zondagmiddag een mega gezellige middag in de Poelenburcht van 13:00-19:00 uur.

*Voor de gangbaarheid van het taalgebruik en gemak wordt in deze tekst gesproken over mannen en vrouwen. Met vrouwen bedoelen we “eenieder die zich als vrouw identificeert.”

** Wil je je meer verdiepen in feminisme of genderpolitiek? Op de Belgische website ROSA VWZ is ontzettend veel achtergrond informatie te vinden bij de verschillende thema’s.

Vrouwenrechten, emancipatie en kansengelijkheid is bij ROSA Zaanstad een rode draad in ons verkiezingsprogramma. Lees er hier meer over.

Mooie resultaten raadsvergadering 2 februari

Zaanstad wil geen nachtvluchten en metingen geluidsoverlast Schiphol, nadruk op jongerenhuisvesting tegenover NS Wormerveer en indicatie WMO hoeft niet meer altijd elk jaar opnieuw aangevraagd te worden.

Twee moties en een amendement die ROSA, al dan niet mede, indiende tijdens de raadsvergadering van afgelopen donderdag werden aangenomen!

Op de agenda stond de startnotitie over de ontwikkeling van voormalige gasfabriekterrein, oftewel de parkeerplaats, tegenover station Wormerveer.

In startnotities staat in grote lijnen beschreven wat de wensen en verwachte obstakels zijn bij een nieuw bouwproject.

ROSA diende, samen met de PvdA, een amendement in waarmee benadrukt wordt dat er bij het ontwikkelen van het gasfabriekterrein nadrukkelijk ook gekeken wordt naar het realiseren van woningen voor studenten, jongeren (al dan niet middels begeleid wonen), en kleine huishoudens.

De woningnood bij jongeren is groot en wij vinden deze centraal gelegen locatie een prachtplek voor jongerenhuisvesting. Mooi dus dat dit amendement werd aangenomen!

Wie door ziekte of een beperking steun nodig heeft in de vorm huishoudelijke hulp of het persoonsgebonden budget, moet dit elk jaar opnieuw aanvragen. Ook als duidelijk is dat er geen verbetering in de situatie zal ontstaan.

Dit legt een grote en onnodige druk op mensen die het al moeilijk genoeg hebben, hun mantelzorgers én op het ambtelijk apparaat. Door deze motie, die wij mede indienden met zes andere partijen, wordt het mogelijk om indicaties voor onbepaalde tijd aan te vragen.

De motie werd unaniem aangenomen.

Een deel van de inwoners van Zaanstad ervaart grote overlast door vliegtuiglawaai. Helaas heeft Zaanstad niet heel veel te vertellen over Schiphol. Toch moeten we alle mogelijkheden inzetten die tot onze beschikking staan, dus dienden we maar weer eens een motie in om onze wens naar voren te brengen dat wij vinden dat de nachtvluchten op Schiphol afgeschaft moeten worden.

Verder roept de motie op om een toetsbare geluidsnorm op te stellen voor vliegtuiglawaai die aantoonbaar de gezondheid van de inwoners beschermt.

Met deze aangenomen motie heeft de wethouder een stok achter de deur tijdens de diverse Schiphol-overleggen, waar hij aan deel neemt namens Zaanstad.

Ook deze motie werd door in totaal zeven partijen ingediend. Fijn, zo’n brede samenwerking binnen de raad!

De Week van ROSA – 16 tot 23 september 2019

‘Betutteling,’ riep de één. ‘Rupsje Nooitgenoeg!’ sneerde de ander. Jawel, ROSA had het weer eens gedaan.

We hadden gewaagd een amendement op te stellen om ervoor te zorgen dat de tuinen in de nieuwe wijk Gouwpark, op de plek van het oude ZMC, geen tegelwoestijnen zouden worden. Dat is goed tegen hittestress, voor biodiversiteit, als waterberging bij hoosbuien én het is gewoon mooier, zo vlak achter de Heemtuin.

Maar voor een krappe meerderheid in de raad ging dit voorstel veel te ver.

Gelukkig wist wethouder Mutluer het wel op waarde te schatten. Ze gaat het idee aankaarten met de ontwikkelaars en makelaars. En natuurlijk komen wij er ook nog op terug.

Jammer dat de gevaren van klimaatverandering nog niet bij iedereen helemaal helder zijn. Bestaat er ook zoiets als te wéínig koudwatervrees?

Deze week verscheen een brief van Vereniging Zaans Erfgoed, waarin zij aandacht vroegen voor de al jarenlange ondergeschiktheid voor monumenten op de Zaanse Schans. Waar voorheen een deskundige op monumentengebied zitting had in het bestuur van de Zaanse Schans, is deze al enige jaren verdwenen.

Juist in een tijd waarin de commercialisering van de schans een hoge vlucht heeft genomen, is extra aandacht voor ons erfgoed geen overbodige luxe.

ROSA onderschrijft de zorgen die door Zaans Erfgoed zijn geuit. Zij ziet dan ook graag dat een deskundige op het gebied van erfgoed een plaats krijgt in het bestuur van de Zaanse Schans.

Foto, in het kader van de historie: Amsterdam uit ‘Woutertje Pieterse’, in de versie van Jan Kruis

Afgelopen week is de Verordening op de Speelautomaathallen behandeld in de raadszaal. De woorden “kwaliteitstoets” “preventiebeleid” en “bureaucratie” vielen geregeld, al werd niet altijd duidelijk wat men hier nu precies mee bedoelde.

Zoals u wellicht weet is ROSA geen voorstander van casino’s in onze stad, en zeker niet van de mate waarin: namelijk 4 in de Zaanstreek! Tot onze verbazing werd ook de minimumleeftijd voor toegang stilletjes gewijzigd, van 21 naar 18 jaar. Brijder, expertisecentrum in verslavingszorg, adviseert een hoge maximumleeftijdsgrens bij verslavingspreventie.

Tijd dus voor een motie om de leeftijd, net als in Oostzaan en Wormer, terug te brengen naar 21. Helaas heeft, ondanks de steun van de SP, het CDA, CU en PvDD, en later ook DENK, onze motie het niet gehaald. Jammer, een gemiste kans om een regelarme kwaliteitscriteria toe te voegen. Een maatregel die de afgelopen 20  jaar ook nog eens goed heeft gewerkt op het gebied van verslavingspreventie.

‘Iedereen vond het in het begin wat eng. Maar nu zouden we niet meer weten wat we zonder jullie moeten!’ De bewoners van verzorgingstehuis Evean Westerwatering kunnen zich na een jaar niet meer voorstellen dat medewerkers van de dienstengroep Odion niet meer de keuken bemensen, het strijkgoed wegwerken en bewoners naar de maaltijden brengen.

Elke dag vers gebakken taart bij de koffie en de stralende gezichten van trotse werknemers. In de zomer is het wat rustiger, want dan werken veel medewerkers bij het pop-up koffieterras Bakkie Leut.

Heel erg mooi om te zien dat initiatieven zoals deze dienstengroep er écht voor zorgen dat mensen met een beperking op een volwaardige manier mee kunnen doen in de maatschappij. En beiden doelgroepen hebben er baat bij!

De week van ROSA – 9 tot 16 september 2019

Afgelopen bracht ROSA een bezoekje aan de Brijder organisatie, expert in verslavingszorg. Altijd goed om even de experts te horen, wanneer wij onderwerpen als de Speelautomatenverordening behandelen in de raadszaal. De Brijder organisatie geeft aan dat een (hoge) leeftijdsgrens altijd het beste werkt bij toegang tot verslavende middelen en activiteiten. Vreemd dus dat de Burgemeester de minimale leeftijd bij toegang tot casino’s weer op 18, in plaats van 21 jaar wil zetten.

Daarnaast gaf de Brijder aan zich grote zorgen te maken over de toenemende groep game- en wietverslaafden.

Wist je trouwens dat je bij de Brijder ook gratis je drugs kan laten testen?

Tot slot bestaan er ook meer “maatschappelijk geaccepteerde” verslavingen, die grote gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken. We kwamen deze nuttige poster tegen en delen die graag met jullie!

Natuurlijk waren wij ook aanwezig bij het startschot voor de restauratie van de Fronikboerderij! Maar daar schreven wij afgelopen week al uitgebreid over: