Poliflw

Afgelopen jaar werd Nederland en de rest van de wereld geconfronteerd met de uitbraak van het COVID-19 virus. Tijdens de uitbraak van de pandemie verbleven meer dan 200.000 Nederlanders in het buitenland voor vakantie, voor werk of studie, of vanwege familiebezoek.

Voor veel Nederlanders was onduidelijk wat zij van de overheid konden verwachten en dat willen GroenLinks en D66 in de toekomst voorkomen. Niet alleen in geval van een wereldwijde virusuitbraak, maar ook in het normale, dagelijkse leven biedt een consulaire wet meer zekerheid. Want ook als je in het buitenland aan het werk of op vakantie bent, kunnen er (persoonlijke) rampen voltrekken, waar je niet op voorbereid bent en hulp van de Nederlandse overheid bij nodig hebt.

Naar een Nederlandse consulaire wet

Nederland kent nog geen consulaire wet. Wat GroenLinks en D66 betreft zou het veel onzekerheden kunnen voorkomen op het moment dat zich weer een internationale crisissituatie voordoet. Daarnaast biedt het ook in normalere tijden betere houvast.

De consulaire wet moet de volgende zaken vastleggen: de consulaire bijstand waar Nederlanders op mogen rekenen in noodsituaties in het buitenland, zoals bij een pandemie, natuurrampen en geweld; wanneer hulp wordt geboden bij repatriëring en waar de kosten van deze consulaire nooddiensten liggen; de consulaire diensten waar Nederlanders op mogen rekenen in het kader van documentverstrekking en de continuïteit van die dienstverlening, ook in tijden van crises en in geval van noodsituaties; een maximumtermijn waarbinnen reisadviezen aangescherpt moeten worden bij verslechterende veiligheidssituaties; en de consulaire bijstand die Buitenlandse Zaken moet verlenen aan Nederlanders die in het buitenland gearresteerd worden en het minimumaantal gedetineerdenbezoeken per jaar.

OPINIE

Naar maar waar: de gevolgen van de Covid-pandemie komen het hardst aan in de armste delen van de wereld. Zo zal het virus nog veel meer zichtbare én onzichtbare slachtoffers maken. De vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt in grote delen van de wereld om de extreme armoede te verminderen dreigt door Corona te worden teruggedraaid, waardoor de wereld op de rand staat van een nieuwe crisis. De aantallen zijn nauwelijks te bevatten: bijna een half miljard extra mensen die terugvallen in extreme armoede. Een verdubbeling van het aantal mensen op het randje van uithongering, tot 260 miljoen, zo voorspelt het Wereld Voedselprogramma.

De wereld moet daarom nu in actie komen om deze crisis-in-een-crisis te voorkomen. En Nederland moet daar als welvarend land haar eerlijke deel aan bijdragen. Uit medemenselijkheid, maar ook vanuit het perspectief van internationale stabiliteit. Want zolang het virus ongecontroleerd blijft rondgaan in armere landen, is ook de rest van de wereld niet veilig.

Dat is ook precies waarom het Adviescollege Internationale Vraagstukken adviseert om 1 miljard euro extra te investeren om de armste landen te ondersteunen. Bovendien bepleiten zij dat er niet zal worden bezuinigd op het huidige budget voor ontwikkelingssamenwerking, ook niet als de Nederlandse economie krimpt.

Het overgrote deel van de Nederlanders steunt het idee om arme landen extra te ondersteunen in deze moeilijke tijd.

Aan de slag dus, zou je denken. Maar het kabinet komt niet eens uit de startblokken. Het advies ligt er nu al meer dan een maand, maar het kabinet heeft het nog steeds niet voor elkaar gekregen om een reactie te schrijven op een advies van welgeteld 8 pagina’s. De coalitie komt er niet uit. Terwijl er geen tijd te verliezen is. De nood is nu. Het geld kan meteen worden ingezet om mensen uit de brand te helpen.

Wij roepen de coalitie dan ook met klem op om te stoppen met intern touwtrekken en juist daadkracht te tonen door het hele advies van de AIV over te nemen en uit te voeren. Bovendien geloven wij dat minister Kaag een stap verder moet gaan. Daarom stellen wij voorwaarden aan de extra hulp. Ten eerste: zorg dat het extra geld daadwerkelijk terechtkomt bij de meest gemarginaliseerde mensen, zoals de armste huishoudens, vrouwen en meisjes, lhbt-personen, migranten en mensen met een beperking. Want het Coronavirus discrimineert misschien niet, maar de gevolgen ervan wel: de meest kwetsbare mensen worden het hardst geraakt. Hulp bereikt juist hen vaak onvoldoende. Om dit te veranderen vinden wij dat er niet moet worden gepraat óver maar mét de mensen die dit betreft. Zij weten waar de grootste noden liggen, en wat er moet gebeuren om hulp te bieden waar die nodig is. Daarom is onze tweede eis: tenminste 25 procent van het extra geld moet naar lokale organisaties gaan, en waar mogelijk worden ingezet op directe cashtransfers.

Want alleen samen krijgen we corona onder controle – ook wereldwijd.

Kirsten van den Hul, Tweede Kamerlid voor de PvdA Tom van den Nieuwenhuijzen, Tweede Kamerlid voor GroenLinks

‘Ik zie je’ is na ‘ik hou van je’ misschien wel het belangrijkste wat je tegen iemand kunt zeggen.

Maar hoe vaak zeggen we het eigenlijk? Wanneer heb jij het tegen iemand gezegd? Ik zie je. Ik hoor je. Wanneer hoorde je dat voor het laatst? Geen plan, niet al het geld van de wereld, geen debat kan daar tegenop. Erkenning.

Het gemis van mijn moeder, is niet het gemis van een lichaam, van een fysiek zijn. Het is het gemis van de vrouw die mij altijd zag zoals ik werkelijk ben. Altijd. Gezien worden zoals we zijn. We hebben allemaal nodig. Mensen die strijden die strijden tegen racisme, mensen die werken in de zorg. Nu zien we ze, nu zijn het helden, maar dat waren ze altijd al. En onze samenleving kent zoveel meer helden, die zijn wegbezuinigd, genegeerd, verstopt. Onderwijzers, kunstenaars, politie agenten, schoonmakers, klimaatactivisten, mensen die strijden tegen racisme. We zien jullie. 

Woorden kunnen krachtiger zijn dan duizend zwaarden, woorden kunnen inspireren en aanzetten tot grootse daden, maar woorden mogen nooit leeg zijn. Als je mensen werkelijk ziet, dan betekent dat ook iets voor je daden.

Nederland heeft nu massaal gezegd tegen de mensen in de zorg: ik zie je. Dat zijn woorden van hoop. Maar deze woorden blijven leeg als je niets doet aan de werkdruk en onderwaardering. Daarom moet de zorg niet alleen een bonus krijgen voor hun harde werk tijdens Corona, maar structureel betere beloning omdat hun goede werk ook structureel is. Nederland ziet eindelijk de waarde van schoonmakers, mensen in de distributie centra, vakkenvullers. Eindelijk is duidelijk wat de echt cruciale beroepen van onze samenleving zijn. Maar als we deze mensen echt zien, dan zie we hun struggle om rond te komen. Dan geef je geen miljarden aan multinationals, dan verhoog je het minimumloon.

Na de immense Klimaatprotesten van vorig jaar zei de regering eindelijk: de aanpak van klimaatverandering is prioriteit. Maar als je het geluid van de klimaatgeneratie echt hoort, dan accepteer je niet langer dat grote vervuilende bedrijven niet hoeven te betalen. Dat de CO2-heffing wordt afgezwakt, dat het vliegverkeer weer moet gaan groeien, dan zoek je in de coronacrisis geen reden om een stapje minder doen, maar zet je een tandje bij. 

Ik vind het een groot compliment waard dat Mark Rutte eindelijk erkent dat er sprake is van institutioneel racisme, al wil hij het niet zo noemen. Die woorden inspireren, maar moeten ook aanzetten tot grootse daden. In deze maand van Keti Koti kan hij, als premier van alle Nederlanders, deze woorden betekenis geven door namens Nederland excuses te maken voor het slavernijverleden. Want een sorry voor toen, is zoveel meer dan een excuus. Je kan alleen verder met de toekomst als wij ons verleden erkennen. Het is de sterkst denkbare erkenning van de pijn van velen. Het zegt: ik zie je.

Corona heeft ons de wereld op een andere manier laten zien. Dat betekent dat we niet terug kunnen naar hoe het was. Niet terug kunnen naar bezuinigen op de zorg, de politie en het onderwijs, cultuur. Niet terug kunnen naar ongeremd de wereld over vliegen. Niet terug kunnen naar bedrijven die in goede tijden alle winst houden en in slechte tijden de rekening bij gewone mensen ophouden. Niet terug kunnen naar wegkijken van racisme.

En laat niemand je vertellen dat je moet wachten. Wachten tot het wél uitkomt om te demonstreren. Wachten tot het wel uitkomt om klimaatverandering aan te pakken. Wachten tot het juiste moment om de bio industrie af te schaffen. Wachten tot KLM is gered voordat we de zorg kunnen belonen. Wachten tot we de culturele sector kunnen redden. De vraag om te wachten, is een excuus van de gevestigde orde om niet te hoeven veranderen.

De tijd van wachten is voorbij. En die grote verandering kunnen we niet over laten aan de mensen en aan de partijen die de wereld van voor Corona gemaakt hebben. Daarom ben ik erop gebrand om GroenLinks voor het eerst een regering in te leiden. Samen met onze linkse en progressieve bondgenoten van PvdA, SP en D66. Omdat onze beweging de beste garantie is dat we niet teruggaan naar hoe het was, terug naar de status quo.

Wij zijn de beste garantie op verandering.

Vijf jaar geleden begon ons avontuur. Vier zetels, geen geld, een uphill battle. We voelden ons een start up, knoopten de eindjes aan elkaar en bouwden op creativiteit, vastberadenheid en branie misschien wel de mooiste campagne uit de Nederlandse geschiedenis. Hoe anders is het nu. We besturen in meer dan 100 steden, leveren de burgermeester van onze hoofdstad, zitten in driekwart van de provinciale besturen. Voor onze organisatie werken inmiddels meer dan 100 mensen en in de tweede Kamer heb ik 13 collega’s.

Maar met al dit waar we hard voor hebben gewerkt en wat we de afgelopen jaren hebben verdiend gaan we niet de volgende verkiezingen winnen. De kracht van onze campagne begint bij creativiteit, vastberadenheid & branie. De kracht van onze campagne ben jij. De kracht van onze campagne is dat wij een beweging zijn die staat voor een visie die durft in te gaan tegen de status quo. Die gelooft dat grote bedrijven de rekening moeten betalen, niet gewone mensen. Die gelooft dat de aanpak van klimaatverandering niet een optie, maar noodzaak. Die gelooft dat Nederland zich niet moet verstoppen achter de dijken, maar een leidende rol in de wereld moet spelen. Die gelooft dat ieder mens gelijk geschapen is, maar vooral gelijke behandeling verdient. Dat is wie wij zijn.

Wij staan ergens voor. Dat maakt ons gehaat, en het maakt ons geliefd. Het maakt mij trots om onderdeel te zijn van deze beweging. Vol dankbaarheid aanvaard ik vandaag opnieuw het lijsttrekkerschap van GroenLinks.

Ik voel me door jullie gezien en ik wil dat jij weet dat ik je zie. Wij gaan de verkiezingen winnen. Niet voor onszelf, maar voor iedereen die zich genegeerd en ongezien voelt. Voor de klimaatgeneratie. Voor de vaders en moeder die de eindjes aan elkaar moeten knopen. Voor de helden van de zorg. Voor de strijders tegen racisme. Voor kunstenaars. Voor jongeren die tegen muren oplopen. Voor alle harde werkers van Nederland. 

Wij horen bij elkaar.

Samen zijn wij één beweging.

Ik sluit af met de voor mij belangrijkste levensles. De woorden waarmee ik mijn aanvaardingsspeech vijf jaar geleden afsloot. En het credo dat mij op de moeilijkste momenten in beweging houdt en ons ook bij de volgende verkiezingen naar de overwinning zal leiden. Het enige wat tussen jou en je dromen staat is je angst om te falen. Laat die angst los en alles is mogelijk. 

Wij gaan Nederland veranderen. 

 

Er moet veel meer ondersteuning komen voor mensen met psychische problemen. Zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) moeten richtlijnen krijgen voor het bieden van alternatieve behandelingen, nu reguliere behandelingen door corona wegvallen. En patiënten moeten weten waar ze terecht kunnen als ze in een crisis raken.

“Er is gelukkig oog voor het wegvallen van zorg voor patiënten met fysieke problemen. Maar er gaat weinig aandacht uit naar mensen die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben. Het risico is dat het aantal indirecte slachtoffers van de corona-crisis onopgemerkt blijft”, zegt Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema.  

Minder sociaal contact, meer angst De corona-crisis vraagt het uiterste van ons zorgsysteem. Ziekenhuizen zetten alles op alles om zorg te verlenen aan de stijgende hoeveelheid corona-patiënten. Dat betekent dat anderen nu geen prioriteit hebben. Bovendien kan ambulante zorg niet doorgaan, omdat mensen thuis moeten blijven. En omdat zorgverleners in de GGZ geen of nauwelijks toegang hebben tot beschermingsmateriaal. Dat heeft gevolgen voor GGZ-patiënten.  

Renkema: “Dat zorg wegvalt, en mensen sneller in sociaal isolement terechtkomen, kan klachten verergeren. Alleen al de angst dat zij nergens heen kunnen in geval van nood leidt tot paniek.”

Zo signaleert de organisatie Lijm de Zorg een grote toename van angst en mogelijke suïcidale gevoelens. Ook uit een enquête van Stichting MIND blijkt dat meer mensen last hebben van psychische klachten zoals angst, depressie of paniek. Een derde van de respondenten vreest dat zij zich niet zal redden de komende periode.

Voorstellen van GroenLinks GroenLinks wil graag dat het kabinet oplossingen zoekt voor het wegvallen van crisisplekken, bijvoorbeeld door delen van nu leegstaande hotels hiervoor in te richten. Daarnaast vraagt GroenLinks het kabinet om hulpverleners handvatten te geven om maatwerk te bieden aan patiënten, en daarin ook te zorgen dat digitale zorg mogelijk is. Verder wil GroenLinks meer voorlichting over welke hulplijnen beschikbaar zijn voor mensen met psychische nood.  

Er moet veel meer ondersteuning komen voor mensen met psychische problemen. Zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) moeten richtlijnen krijgen voor het bieden van alternatieve behandelingen, nu reguliere behandelingen door corona wegvallen. En patiënten moeten weten waar ze terecht kunnen als ze in een crisis raken.

“Er is gelukkig oog voor het wegvallen van zorg voor patiënten met fysieke problemen. Maar er gaat weinig aandacht uit naar mensen die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben. Het risico is dat het aantal indirecte slachtoffers van de corona-crisis onopgemerkt blijft”, zegt Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema.  

Minder sociaal contact, meer angst De corona-crisis vraagt het uiterste van ons zorgsysteem. Ziekenhuizen zetten alles op alles om zorg te verlenen aan de stijgende hoeveelheid corona-patiënten. Dat betekent dat anderen nu geen prioriteit hebben. Bovendien kan ambulante zorg niet doorgaan, omdat mensen thuis moeten blijven. En omdat zorgverleners in de GGZ geen of nauwelijks toegang hebben tot beschermingsmateriaal. Dat heeft gevolgen voor GGZ-patiënten.  

Renkema: “Dat zorg wegvalt, en mensen sneller in sociaal isolement terechtkomen, kan klachten verergeren. Alleen al de angst dat zij nergens heen kunnen in geval van nood leidt tot paniek.”

Zo signaleert de organisatie Lijm de Zorg een grote toename van angst en mogelijke suïcidale gevoelens. Ook uit een enquête van Stichting MIND blijkt dat meer mensen last hebben van psychische klachten zoals angst, depressie of paniek. Een derde van de respondenten vreest dat zij zich niet zal redden de komende periode.

Voorstellen van GroenLinks GroenLinks wil graag dat het kabinet oplossingen zoekt voor het wegvallen van crisisplekken, bijvoorbeeld door delen van nu leegstaande hotels hiervoor in te richten. Daarnaast vraagt GroenLinks het kabinet om hulpverleners handvatten te geven om maatwerk te bieden aan patiënten, en daarin ook te zorgen dat digitale zorg mogelijk is. Verder wil GroenLinks meer voorlichting over welke hulplijnen beschikbaar zijn voor mensen met psychische nood.  

Of je nu werkt in een groot of klein bedrijf, je zou altijd moeten kunnen terugvallen op een vertrouwenspersoon. GroenLinks heeft een wet voorbereid die dat mogelijk maakt. Vandaag legde Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema in EenVandaag uit waarom dit zo belangrijk is.

“Iedere werknemer heeft recht op een sociaal veilige werkomgeving”, vindt Tweede Kamerlid Wim-Jan Renkema. 

Helaas krijgen ruim 1,2 miljoen mensen per jaar op hun werk te maken met pesten, intimidatie, discriminatie of agressie. Hoewel iedereen het er over eens lijkt dat dit moet worden bestreden, lukt dat tot nu toe onvoldoende. Al jaren blijft het percentage Nederlandse werknemers dat wordt geconfronteerd met ongewenste omgangsvormen hangen op 16% (TNO/CBS). “Het is hoog tijd dat dit gaat dalen”.

Slechts de helft van de bedrijven heeft een vertrouwenspersoon Toch biedt slechts de helft van alle bedrijven hun werknemers de mogelijkheid te kunnen terugvallen op een vertrouwenspersoon. Dat ziet GroenLinks graag anders.

Renkema: “Ongewenste omgangsvormen veroorzaken slechte werksfeer en hebben een negatieve impact op de gezondheid van werknemers. Vertrouwenspersonen kunnen hierin een positieve rol spelen”, zegt Renkema

Iedere werknemer moet, als hij of zij te maken heeft met ongewenste omgangsvormen, terecht kunnen bij een vertrouwenspersoon, vindt Renkema. Een werknemer kan zo laagdrempelig en in vertrouwelijkheid zijn verhaal doen, en geholpen worden met mogelijke vervolgstappen. Dit kan voorkomen dat een werknemer te lang alleen met zijn verhaal blijft rondlopen, ziek wordt, of in conflict komt met zijn werkgever of collega’s.

Te veel voorbeelden van ongewenste omgangsvormen Volgens Renkema zijn er te veel voorbeelden van ongewenste omgangsvormen. Zoals een hoogleraar die vrouwelijke collega’s intimideert, betast en ongepaste filmpjes stuurt. Een traumachirurg die verbaal agressief en intimiderend gedrag vertoont. En ook de talloze #metoo verhalen van vrouwen.

Het SCP deed in 2017 onderzoek naar de machocultuur bij Defensie. De ‘dominante mannelijke norm’ leidde daar tot negatieve ervaringen (zoals pesten, roddelen en uitsluiting) bij vrouwen, etnische minderheden en lhb-ers. 

Over de Nationale Politie ontstond afgelopen zomer grote ophef, na een brandbrief van de voormalig coach en adviseur van het politieleiderschapsprogramma Carel Boers. Hij sprak over homo- en moslimhaat, discriminatie, intimidatie van vrouwen en ander wangedrag.

Renkema: “Het gaat niet altijd om incidenten. Regelmatig is er sprake van een bepaalde cultuur in een organisatie, waardoor overschrijdend gedrag getolereerd wordt.”

Goed voor werknemer én werkgever

Vertrouwenspersonen zijn niet alleen positief voor werknemers, maar ook voor werkgevers. Uit de Arbobalans 2018  blijkt dat loondoorbetaling bij ziekte werkgevers 12 miljard euro kost, waarvan 5 miljard euro werkgerelateerd is.

Maar ook als werknemers zich niet ziek melden, zijn zij mogelijk minder productief en kunnen ze er zelfs voor kiezen de organisatie te verlaten. “Toegang tot een vertrouwenspersoon helpen om de sfeer op de werkplek te verbeteren en ziekteverzuim terug te dringen.”

Ook voor kleine bedrijven mogelijk Kleinere bedrijven kunnen een externe persoon aanwijzen als vertrouwenspersoon op basis van een uurtarief met een strippenkaart. Een andere mogelijkheid is om dit als branche te regelen. De Landelijke Huisartsen Vereniging en de Beveiligingsbranche zijn hiervan voorbeelden.    

In de praktijk controleert de Inspectie nu al op de aanwezigheid van een vertrouwenspersoon, zeker bij de grotere bedrijven, met meer kans op ongewenste omgangsvormen. “Deze wet geeft de inspectie rugdekking bij het toezicht en de handhaving. Door het ontbreken van een wettelijk kader is het nu lastig om casussen bij de bestuursrechter voor te leggen.”

Het is tijd dat de hoge cijfers van ongewenst gedrag op de werkvloer dalen, vindt GroenLinks. Renkema: “Als iedere werknemer toegang heeft tot een vertrouwenspersoon en de vertrouwenspersoon een sterke positie heeft in de organisatie, kunnen ongewenste omgangsvormen op de werkvloer worden teruggedrongen.”

De initiatiefwet hiervoor wordt vandaag gepubliceerd en zal in het najaar worden besproken in de Tweede Kamer.

Urgenda heeft vandaag definitief de rechtszaak gewonnen waarmee het de overheid dwingt om de uitstoot van CO2 terug te brengen. Het doel voor 2020 wordt met de huidige stand van zaken bij lange na niet gehaald en daarom eist GroenLinks de onmiddellijke sluiting van minimaal twee kolencentrales.

Jesse Klaver: ‘Dit is historisch. De Hoge Raad heeft besloten: Urgenda won de zaak tegen de overheid terecht. Jarenlang probeerden kabinetten Rutte hieronder uit te komen door in alles tegen te werken. Kabinet, stop met smoesjes en doe je werk. Zet kolencentrales uit. Halveer de veestapel.’

Eerder deze week liet minister Wiebes heeft laten weten dat daling van de CO2 uitstoot ernstig te kort schiet om het Urgendadoel te halen. Het Kabinet hield tot deze week vol dat het Urgendadoel binnen bereik was maar het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) concludeert dat de reductie lager is dan eerder werd berekend. Het PBL schat dat de reductie in 2020 tussen de 20 en 21% procent ligt, eerder werd geschat dat dit 23% zou zijn.  

De rechter heeft geoordeeld dat Nederland minimaal 25% reductie moet realiseren in 2020. Dit levert een gat van minstens 9 megaton op. GroenLinks wees het kabinet er al vaker op dat de gerealiseerde cijfers structureel slechter waren dan het model voorspelde. De Tweede Kamer steunde begin december nog een voorstel van GroenLinks om een extra pakket maatregelen te maken om het Urgendadoel te halen. Het kabinet moet op uiterlijk 1 april 2020 dat pakket aanleveren.

Urgenda eiste van de Nederlandse Staat het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen in 2020 met 25% ten opzichte van 1990. In 2015 gaf de Rechtbank Den Haag Urgenda gelijk. Dat werd in 2018 in Hoger Beroep bevestigd door het Hof Den Haag. Daarna is de Nederlandse Staat in cassatie gegaan. De Hoge Raad heeft vandaag uitspraak gedaan en oordeelde in het voordeel van Urgenda. Er zijn geen mogelijkheden meer om hiertegen in beroep te gaan. De overheid dient zich dus aan het vonnis te houden.

Minister Wiebes heeft laten weten dat daling van de CO2 uitstoot ernstig te kort schiet om het Urgendadoel te halen.

Het Kabinet hield tot vandaag vol dat het Urgendadoel binnen bereik was maar het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) concludeert dat de reductie lager is dan eerder werd berekend. Het PBL schat dat de reductie in 2020 tussen de 20 en 21% procent ligt, eerder werd geschat dat dit 23% zou zijn.  De rechter heeft geoordeeld dat Nederland minimaal 25% reductie moet realiseren in 2020. Dit levert een gat van minstens 9 megaton op. GroenLinks wees het kabinet er al vaker op dat de gerealiseerde cijfers structureel slechter waren dan het model voorspelde.

GroenLinks Kamerlid  Tom van der Lee: ‘We komen 9 megaton te kort, dat is evenveel als de uitstoot van twee kolencentrales. Drie dagen voor het ultieme vonnis van de rechter blijkt dat het kabinet al die tijd uit ging van misplaatste optimistische cijfers. Het kabinet moet kolencentrales versneld gaan sluiten om nog te voldoen aan de eis van de rechter.’

De Tweede Kamer steunde onlangs nog een voorstel van GroenLinks om een extra pakket maatregelen te maken om het Urgendadoel te halen. “Dat blijkt nu urgenter dan ooit. Het kabinet moet snel aan de bak’, aldus  Van der Lee.

Urgenda eiste van de Nederlandse Staat het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen in 2020 met 25% ten opzichte van 1990. In 2015 gaf de Rechtbank Den Haag Urgenda gelijk. Dat werd in 2018 in Hoger Beroep bevestigd door het Hof Den Haag. Daarna is de Nederlandse Staat in cassatie gegaan. De Hoge Raad doet over drie dagen, op 20 december uitspraak hierover.

Medewerkers in de publieke sector mogen mee beslissen over wie hun toezichthouders zijn en krijgen daarmee dezelfde rechten als medewerkers in bedrijven. Het voorstel van GroenLinks en CDA hiervoor kreeg vandaag een ruime Kamermeerderheid.

Bij grote bedrijven hebben de werknemers het recht om een derde van de toezichthouders voor te dragen voor benoeming. In de publieke sector en bij maatschappelijke organisaties is dit nog niet overal zo geregeld. Dit voorstel van GroenLinks en CDA stelt werknemers in de publieke sector en in maatschappelijke organisaties beter in staat om mee te beslissen. Het voorstel geldt voor minimaal 1.500 organisaties (minimaal 150.000 medewerkers) in Nederland (CBS).

Gebrek aan zeggenschap van werknemers is demotiverend en is één van de oorzaken van de personeelstekorten in de zorg, blijkt uit onderzoek onder verpleegkundigen en verzorgenden (V&VN, 2019). Ook de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid concludeert dat veel toezichthouders onvoldoende zicht hebben wat er afspeelt op de werkvloer.

Om zeggenschap te vergroten en de publieke waarde van maatschappelijke organisaties te waarborgen, is het goed dat meer leden met inhoudelijke affiniteit en ervaring plaatsnemen in Raden van Toezicht, vinden GroenLinks en CDA.

Tweede Kamerlid Paul Smeulders van GroenLinks: “Werknemers verdienen het vertrouwen dat zij samen met bestuurders en toezichthouders de juiste beslissingen nemen. Samen de baas is het ideaal, niet een concentratie van de macht in de top. Dat werknemers tenminste een derde van de leden van de Raad van Toezicht kunnen kiezen, is daarin een belangrijke stap. De Raad van Toezicht is immers de werkgever van het bestuur.”

Tweede Kamerlid Hilde Palland van CDA: ”Een betere samenspraak tussen werknemers en werkgevers past goed binnen het Rijnlands denken. Het is daarom goed dat werknemers worden betrokken bij de voordracht van een deel van hun eigen toezichthouders. In bepaalde sectoren, zoals de zorg, kan dit veel beter. Het voorstel moet aansluiten bij de praktijk, de behoefte van de sector en de werknemers daarin. Ik ben benieuwd naar de reactie van de minister.”

GroenLinks en de PvdA dienen vandaag de beantwoording in van de vragen over hun initiatiefwet die regelt dat de abortuspil voortaan ook door de huisarts verstrekt mag worden. 

Dit betekent dat de wet klaar is om door de Tweede Kamer behandeld te worden. GroenLinks en PvdA willen dat ook de huisarts een abortuspil kan voorschrijven. Nu kunnen vrouwen deze pil alleen bij een abortuskliniek of in het ziekenhuis krijgen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks):  “Wanneer iemand de keuze maakt een zwangerschap af te breken is het heel belangrijk dat goede zorg wordt geboden. Dit voorstel houdt vast aan de hoge kwaliteit van abortuszorg in Nederland én vergroot de keuzevrijheid voor vrouwen. De abortuspil bij de huisarts is daarom echt een stap vooruit voor alle vrouwen.”

 

Lilianne Ploumen (PvdA): “Als je ongewenst zwanger bent is het belangrijk dat je zeker kunt zijn van zorg die bij je past. Daarom wil ik dat vrouwen voor de abortuspil ook terecht kunnen bij hun huisarts.”

Bijna zestig procent van de vrouwen die voor abortus kiest, gaat eerst naar de eigen huisarts. Deze huisarts moet de vrouwen nu nog doorverwijzen naar een abortuskliniek voor het voorschrijven van de abortuspil of een curettage. Een bezoek aan de eigen huisarts is voor sommige vrouwen emotioneel en fysiek veel minder belastend. De partijen vinden dat de abortuspil bij de huisarts de keuze voor vrouwen vergroot en de abortuszorg verbetert.  Vrouwen zijn niet langer gedwongen te reizen naar een abortuskliniek of ziekenhuis, maar kunnen naar hun vertrouwde huisarts in de buurt. Voor het verkrijgen van de abortuspil bij de huisarts gelden alle huidige waarborgen en zorgvuldigheidseisen zoals die gelden voor abortusklinieken, zoals dat de pil alleen in de eerste negen weken van de zwangerschap mag worden verstrekt.

De abortushulpverlening in Nederland lijkt goed georganiseerd, maar dit geldt niet overal en niet voor iedereen. Zo zijn er geen abortusklinieken in Friesland, Drenthe en Zeeland. Vrouwen in deze provincies moeten ver reizen. Zo is het lastig een abortus te krijgen als je er ver voor moet reizen omdat je er een vrije dag voor moet opnemen, opvang voor kinderen moet regelen of het hierdoor sneller bekend wordt bij familie of partner. Ook maken vrouwen zich zorgen over de protesten bij abortusklinieken. Voor vrouwen die korte tijd zwanger zijn, kan hulp door de vertrouwde huisarts in de buurt een uitkomst zijn.  Vrouwen die al langere tijd zwanger zijn, kunnen nog steeds terecht bij een abortuskliniek.

Voormalig minister Schippers wilde in 2016 de abortuspil al beschikbaar maken bij de huisarts. Haar voorstel is echter ingetrokken door het huidige kabinet. Er zit één groot verschil in het eerdere voorstel van Schippers en het voorstel dat GroenLinks en de PvdA nu doen: de twee partijen willen dat huisartsen niet individueel een vergunning aan hoeven te vragen om de pil te mogen verstrekken. Dat voorkomt een hoop onnodige bureaucratie. In plaats daarvan wordt via een accreditatiesysteem geregeld dat aan de voorwaarden en zorgvuldigheidseisen wordt voldaan.