Poliflw

Door de coronacrisis ontploft het aantal bijstandsaanvragen in de stad. En eigenlijk weten we: niet de bijstand moet het vangnet van de verzorgingsstaat zijn, maar het recht op een basisbaan. Het Nederlandse stelsel van sociale zekerheid en de opbouw van de arbeidsmarkt is aan groot onderhoud toe. Het moet over een andere boeg, in Rotterdam zijn er teveel mensen té kwetsbaar. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) en de commissie Borstlap stelden het recentelijk onomwonden: „Creëer aanvullende werkgelegenheid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.” En: „Vanwege de grote betekenis van werk voor het welzijn van mensen zou niet de bijstand het vangnet van de verzorgingsstaat moeten zijn, maar het recht op een basisbaan.” Zeker in tijden van de coronacrisis moet Rotterdam nu doorpakken met basisbanen in de wijk en met grootschalige om- en bijscholing. René en Alex hebben daarvoor twee initiatieven gepresenteerd om Rotterdam socialer, weerbaarder en sterker te maken. De Rotterdamse Wijkbasisbaan De Rotterdamse wijkbasisbanen bieden werk dat bewoners in een wijk van waarde vinden. En dat kunnen we tegenwoordig met effectieve en efficiënte surveys heel snel weten. Als je weet wat wijkbewoners zelf van waarde vinden en je kunt daar een baan van maken, dan heb je het draagvlak voor je wijkbasisbaan al geregeld. Maar die wijkbasisbaan moet ook betaald worden en dat moet niet alleen de overheid doen, we hebben onze lessen over gesubsidieerde arbeid geleerd. Nee, de ‘prijs’ van die baan (kort gezegd: het verschil tussen bijstandsuitkering en wettelijk minimumloon) moet opgebracht worden door betrokken private en publieke partijen. En dat kan. Twee voorbeelden: 1) In de zorg kampt men met tekorten en de eerste werkzaamheden die dan blijven liggen zijn de kleine ondersteunende werkzaamheden zoals assistentie bij het vinden van de weg, koffie rondbrengen, mensen vervoeren, een gesprek voeren, hulp aan ouderen met computers enzovoorts. Deze werkzaamheden zijn zeer zichtbaar en dankbaar. Hier liggen kansen om bijvoorbeeld de zorgverzekeraar of -verlener te laten meebetalen. 2) In een winkelgebied hebben winkeliers veel aan een ‘straatconciërge’ die kleine pakketjes rondbrengt, de straat schoonhoudt als de Roteb voorlopig niet langskomt, enzovoorts. De winkeliers zijn waarschijnlijk best bereid om een duit in het zakje te doen om deze baan te realiseren. Zie daar De Rotterdamse Wijkbasisbaan. René licht in dit filimpje de Rotterdamse Wijkbasisbaan verder toe:https://www.youtube.com/watch?v=MOsuJFUwXP4 MBO voor Volwassenen Dit is ook hét moment om geen nieuwe kwetsbaren te creëren in de Rotterdamse samenleving. Veel Rotterdammers zijn in de afgelopen weken hun baan kwijtgeraakt of vrezen dat dit in de komende weken of maanden zal gebeuren. Daarom is het de hoogste tijd om nu echt eens aan de slag te gaan met grootschalige om-, bij- en herscholing van mensen die werken in banen die verdwijnen of werkten in banen die al verdwenen zijn. Om nieuwe kwetsbaren te voorkomen moeten mensen van banen van vroeger naar banen van de toekomst. Deze banen van de toekomst zijn er in ieder geval in de zorg, het onderwijs, de energietransitie en ICT. De opleidingen zijn er al, maar door de coronacrisis kunnen ze nu veel sneller aan een veel groter publiek geboden worden, simpelweg omdat opleidingen in allerijl zijn gedigitaliseerd. MBO’s hebben nu in een paar weken tijd digitale opleidingen gelanceerd waar ze normaal jaren over hadden gedaan. Plaats- en tijdonafhankelijk opleiden is daarmee binnen handbereik. Even doorpakken en het ‘MBO voor volwassenen’ (MVV, mooie afkorting ook) is geboren. Financiering kan bijvoorbeeld door het oprichten van een fonds, gevuld door de partners van de leerwerkakkoorden. Alex licht dit plan toe in het volgende filmpje:https://www.youtube.com/watch?v=E5HbYKzQ6M0 Heeft u nog goede plannen of ideeen om Rotterdam socialer, sterker en weerbaarder te maken? Laat het ons weten! Stuur een mailtje naar fractie@cdarotterdam.nlof bel een van onze raadsleden.

Meer inzetten op werk voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarktHet budget wat we rechtstreeks overhevelen naar Werksaam is bijna een formaliteit. We zijn als CDA blij dat we de Participatiewet op deze manier regelen. Want wat in Koggenland kan, klein gedeelte houden we hier, moeten we vooral zo houden. Maar wat regionaal veel efficiënter kan, regelen we regionaal.Re-integratiebudgetWij hebben als raad 100.000 euro geïnvesteerd in reintegratie en we zijn erg benieuwd hoe dit is ingezet en wat het heeft opgeleverd. Inmiddels is bekend dat de evaluatie ons binnenkort zal bereiken. Motie voor een planWat wij als CDA Koggenland steeds hebben gezegd: voor die mensen die het echt niet zelf redden of nog niet redden, moeten we als overheid onze verantwoordelijkheid nemen. Dit noemen we bij het CDA gespreide verantwoordelijkheid.Waar gaat het nu precies over? Nou, de wet die de sociale werkvoorziening (WSW) regelde stopt. Eigenlijk zou de nieuwe wet hierin te voorzien. Maar het blijkt dat toch nog een groep mensen langs de kant staat. CDA denkt dat we deze mensen niet zomaar in de kou kunnen laten staan. Daarom hebben we Werksaam - middels een motie c.q. opdracht aan het college - om een plan te bedenken om deze doelgroep te helpen aan werk. We weten namelijk dat werk, al dan niet vrijwilligerswerk, bijdraagt aan de gezondheid van mensen. Dit zal uiteindelijk voor minder kosten in de maatschappij zorgen: minder jeugdzorg, meer participatie betekent meer eigen waarde.Wethouder Bijman heeft toegezegd zich hier sterk voor te maken bij Werksaam. Wij gaan vanuit het CDA, andere CDA-afdelingen, activeren de motie over te nemen.

Op 25 februari werd in de gemeenteraad van Hardenberg het meerjarenprogramma duurzaamheid besproken. We kiezen hierin voor een duidelijke richting van het beleid en hebben in deze vergadering dan ook meerdere vragen gesteld aan de wethouder. Dit was op hoofdlijnen onze inbreng op dit onderwerp: Duurzaamheid is mooi! Helaas is het samen werken aan een gezamenlijk doel niet altijd gemakkelijk. Dit onderwerp houdt zoals vaker de gemoederen terecht bezig en als één ding duidelijk is, is dat je belangrijke stappen zorgvúldig en sámen moet zetten. Wij zouden hierbij onder andere ook graag zien dat er meer lokale energieprojecten kunnen worden gestart. U geeft in het stuk aan dat de gemeente selectief te werk moet gaan in haar aanpak en niet alles (tegelijkertijd) op kan pakken. Heeft dat impact op de wijze waarop we onze doelen kunnen gaan realiseren en heeft het bijvoorbeeld ook impact waarop we besluiten zorgvuldig en samen met onze inwoners nemen? We hameren bijvoorbeeld vaak op communicatie. Waar ligt onze prioriteit richting 2050? Zoals de infrastructuur en de gemeente haar grenzen in capaciteit kennen, geldt dat zeker ook voor onze inwoners. Waar we hen vragen zitting te nemen in bewonersgroepen of adviesgroepen vragen we niet alleen om tijd, maar ook om verantwoordelijkheid te nemen voor hun directe leefomgeving en om keuzes te maken die niet alleen hunzelf maar ook buren en kennissen aangaan. Hoe kunnen we als raad monitoren hoe het proces in deze groepen verloopt? Specifiek: Hoe vindt verslaglegging plaats en is deze informatie voor iedere betrokkene toegankelijk? We doen het samen met inwoners en ondernemers. Ik lees in het stuk “Het Energieloket helpt inwoners bij het verduurzamen van hun woning.”. Kunt u aangeven op welke manier dat gebeurt? We waarderen de online peilingen, praatpaalsessies en de Pub Quiz die gebruikt zijn om inwoners te betrekken. Maar dan mist nog een stap, wellicht wel de belangrijkste. Wat als ik als inwoner iets wil doen. Waar begin ik? Wat kan er allemaal en wat kost het? Wie helpt me dan? Is dat de gemeente of moet ik me als inwoner melden bij een bedrijf? Hoe gaat u inwoners ontzorgen en helpen? We zijn blij met de verwijzing naar innovatie. Als innovatie ergens een belangrijk verschil kan gaan maken is het op dit gebied, daar hebben we al vaker op gewezen. En we zien ook dat er zaken snel veranderen. Denk bijvoorbeeld aan de pelletkachel. Waar in 2019 nog een subsidie verstrekt werd voor de aanschaf ervan, is er nu een overgangsregeling voor particulieren en is deze subsidie voor zakelijke gebruikers afgeschaft. Kunt u bevestigen dat we met het voorliggende voorstel slechts een richting kiezen en geen keuze maken voor specifieke projecten? Terug naar de wind en de stelling dat we het samen moeten doen. We hebben informatie gekregen over de windmolenplannen in Duitsland en aan Nederlandse kant in Kloosterhaar. We waren als fractie onder andere aanwezig op een bijeenkomst in Itterbeck. Vindt u niet dat we de lasten van windprojecten voor een TE groot deel in het gebied Kloosterhaar en Bergentheim neerleggen en op deze manier heel Hardenberg Zuid insluiten? En aansluitend op de schriftelijke vragen die we eerder stelden: Vindt u dat in de huidige aanpak de lusten en lasten eerlijk verdeeld zijn tussen energiereuzen, windboeren en omwonenden? Vragen we offers van inwoners of hoeven inwoners zich geen zorgen te maken? Dubbele overlast, dubbele compensatie? U weet dat we als CDA zuinig willen zijn op onze landbouwgronden en op onze natuur. In dat kader hebben we aansluitend een vraag over de Engbertsdijksvenen, wethouder Breukelman had het er in de raadsvergadering van zojuist al over. Engbertsdijksvenen is een prachtig gebied met onder andere kraanvogels. Enerzijds maken we regels om deze dieren te beschermen, aan de andere kant houden we daar zelf geen rekening mee, door aan alle kanten windmolens neer te zetten. Kunt u daar eens op reflecteren? Positief als we zijn, voorzitter, geloven we ook dat dit onderwerp kansen biedt. Voor inwoners en voor bedrijven. Kansen om minder afhankelijk te worden van de energierekening, die voor menig inwoner een behoorlijke hap uit het besteedbaar inkomen neemt. Maar om deze kansen te kunnen pakken zijn middelen nodig die niet in elk huishouden of bij elk bedrijf beschikbaar zijn. Hoe zorgen we er voor dat iedereen die dat wil een kans krijgt? Ziet u een rol voor de gemeente weggelegd om bijvoorbeeld inkoopcombinaties te faciliteren? Specifiek denken we hierbij aan het voorbeeld van de kleine windmolen. En als ik daar verder op inzoom: Hoe kijkt u naar mogelijkheden om deze ook buiten het bestaande bouwblok te plaatsen? Afsluitend: Waar staan we en gaan we de doelstellingen halen? Tot zover onze inbreng. U kunt de hele vergadering hier terugkijken [Oriënterende ronde]. Op dinsdag 10 maart vindt besluitvorming plaats op dit onderwerp. U kunt de agenda en nadere informatie over deze vergadering hier terugvinden. We hebben voorafgaand aan de vergadering en ook daarna gesproken met de insprekers in deze vergadering. Daarin hebben we onder andere besproken wat de zorgen zijn rondom de berichten over mogelijke windmolens in Duitsland en aan de Nederlandse kant van de grens. Heeft u naar aanleiding van dit bericht vragen of opmerkingen, neemt u dan contact met ons op. Onze woordvoerder is:Arjen Roelofsarjen.roelofs@hardenberg.nl

Op 25 februari werd in de gemeenteraad van Hardenberg het meerjarenprogramma duurzaamheid besproken. We kiezen hierin voor een duidelijke richting van het beleid en hebben in deze vergadering dan ook meerdere vragen gesteld aan de wethouder. Dit was op hoofdlijnen onze inbreng op dit onderwerp: Duurzaamheid is mooi! Helaas is het samen werken aan een gezamenlijk doel niet altijd gemakkelijk. Dit onderwerp houdt zoals vaker de gemoederen terecht bezig en als één ding duidelijk is, is dat je belangrijke stappen zorgvúldig en sámen moet zetten. Wij zouden hierbij onder andere ook graag zien dat er meer lokale energieprojecten kunnen worden gestart. U geeft in het stuk aan dat de gemeente selectief te werk moet gaan in haar aanpak en niet alles (tegelijkertijd) op kan pakken. Heeft dat impact op de wijze waarop we onze doelen kunnen gaan realiseren en heeft het bijvoorbeeld ook impact waarop we besluiten zorgvuldig en samen met onze inwoners nemen? We hameren bijvoorbeeld vaak op communicatie. Waar ligt onze prioriteit richting 2050? Zoals de infrastructuur en de gemeente haar grenzen in capaciteit kennen, geldt dat zeker ook voor onze inwoners. Waar we hen vragen zitting te nemen in bewonersgroepen of adviesgroepen vragen we niet alleen om tijd, maar ook om verantwoordelijkheid te nemen voor hun directe leefomgeving en om keuzes te maken die niet alleen hunzelf maar ook buren en kennissen aangaan. Hoe kunnen we als raad monitoren hoe het proces in deze groepen verloopt? Specifiek: Hoe vindt verslaglegging plaats en is deze informatie voor iedere betrokkene toegankelijk? We doen het samen met inwoners en ondernemers. Ik lees in het stuk “Het Energieloket helpt inwoners bij het verduurzamen van hun woning.”. Kunt u aangeven op welke manier dat gebeurt? We waarderen de online peilingen, praatpaalsessies en de Pub Quiz die gebruikt zijn om inwoners te betrekken. Maar dan mist nog een stap, wellicht wel de belangrijkste. Wat als ik als inwoner iets wil doen. Waar begin ik? Wat kan er allemaal en wat kost het? Wie helpt me dan? Is dat de gemeente of moet ik me als inwoner melden bij een bedrijf? Hoe gaat u inwoners ontzorgen en helpen? We zijn blij met de verwijzing naar innovatie. Als innovatie ergens een belangrijk verschil kan gaan maken is het op dit gebied, daar hebben we al vaker op gewezen. En we zien ook dat er zaken snel veranderen. Denk bijvoorbeeld aan de pelletkachel. Waar in 2019 nog een subsidie verstrekt werd voor de aanschaf ervan, is er nu een overgangsregeling voor particulieren en is deze subsidie voor zakelijke gebruikers afgeschaft. Kunt u bevestigen dat we met het voorliggende voorstel slechts een richting kiezen en geen keuze maken voor specifieke projecten? Terug naar de wind en de stelling dat we het samen moeten doen. We hebben informatie gekregen over de windmolenplannen in Duitsland en aan Nederlandse kant in Kloosterhaar. We waren als fractie onder andere aanwezig op een bijeenkomst in Itterbeck. Vindt u niet dat we de lasten van windprojecten voor een TE groot deel in het gebied Kloosterhaar en Bergentheim neerleggen en op deze manier heel Hardenberg Zuid insluiten? En aansluitend op de schriftelijke vragen die we eerder stelden: Vindt u dat in de huidige aanpak de lusten en lasten eerlijk verdeeld zijn tussen energiereuzen, windboeren en omwonenden? Vragen we offers van inwoners of hoeven inwoners zich geen zorgen te maken? Dubbele overlast, dubbele compensatie? U weet dat we als CDA zuinig willen zijn op onze landbouwgronden en op onze natuur. In dat kader hebben we aansluitend een vraag over de Engbertsdijksvenen, wethouder Breukelman had het er in de raadsvergadering van zojuist al over. Engbertsdijksvenen is een prachtig gebied met onder andere kraanvogels. Enerzijds maken we regels om deze dieren te beschermen, aan de andere kant houden we daar zelf geen rekening mee, door aan alle kanten windmolens neer te zetten. Kunt u daar eens op reflecteren? Positief als we zijn, voorzitter, geloven we ook dat dit onderwerp kansen biedt. Voor inwoners en voor bedrijven. Kansen om minder afhankelijk te worden van de energierekening, die voor menig inwoner een behoorlijke hap uit het besteedbaar inkomen neemt. Maar om deze kansen te kunnen pakken zijn middelen nodig die niet in elk huishouden of bij elk bedrijf beschikbaar zijn. Hoe zorgen we er voor dat iedereen die dat wil een kans krijgt? Ziet u een rol voor de gemeente weggelegd om bijvoorbeeld inkoopcombinaties te faciliteren? Specifiek denken we hierbij aan het voorbeeld van de kleine windmolen. En als ik daar verder op inzoom: Hoe kijkt u naar mogelijkheden om deze ook buiten het bestaande bouwblok te plaatsen? Afsluitend: Waar staan we en gaan we de doelstellingen halen? Tot zover onze inbreng. U kunt de hele vergadering hier terugkijken [Oriënterende ronde]. Op dinsdag 10 maart vindt besluitvorming plaats op dit onderwerp. U kunt de agenda en nadere informatie over deze vergadering hier terugvinden. We hebben voorafgaand aan de vergadering en ook daarna gesproken met de insprekers in deze vergadering. Daarin hebben we onder andere besproken wat de zorgen zijn rondom de berichten over mogelijke windmolens in Duitsland en aan de Nederlandse kant van de grens. Heeft u naar aanleiding van dit bericht vragen of opmerkingen, neemt u dan contact met ons op. Onze woordvoerder is:Arjen Roelofsarjen.roelofs@hardenberg.nl

Op 25 februari werd in de gemeenteraad van Hardenberg het meerjarenprogramma duurzaamheid besproken. We kiezen hierin voor een duidelijke richting van het beleid en hebben in deze vergadering dan ook meerdere vragen gesteld aan de wethouder. Dit was op hoofdlijnen onze inbreng op dit onderwerp: Duurzaamheid is mooi! Helaas is het samen werken aan een gezamenlijk doel niet altijd gemakkelijk. Dit onderwerp houdt zoals vaker de gemoederen terecht bezig en als één ding duidelijk is, is dat je belangrijke stappen zorgvúldig en sámen moet zetten. Wij zouden hierbij onder andere ook graag zien dat er meer lokale energieprojecten kunnen worden gestart. U geeft in het stuk aan dat de gemeente selectief te werk moet gaan in haar aanpak en niet alles (tegelijkertijd) op kan pakken. Heeft dat impact op de wijze waarop we onze doelen kunnen gaan realiseren en heeft het bijvoorbeeld ook impact waarop we besluiten zorgvuldig en samen met onze inwoners nemen? We hameren bijvoorbeeld vaak op communicatie. Waar ligt onze prioriteit richting 2050? Zoals de infrastructuur en de gemeente haar grenzen in capaciteit kennen, geldt dat zeker ook voor onze inwoners. Waar we hen vragen zitting te nemen in bewonersgroepen of adviesgroepen vragen we niet alleen om tijd, maar ook om verantwoordelijkheid te nemen voor hun directe leefomgeving en om keuzes te maken die niet alleen hunzelf maar ook buren en kennissen aangaan. Hoe kunnen we als raad monitoren hoe het proces in deze groepen verloopt? Specifiek: Hoe vindt verslaglegging plaats en is deze informatie voor iedere betrokkene toegankelijk? We doen het samen met inwoners en ondernemers. Ik lees in het stuk “Het Energieloket helpt inwoners bij het verduurzamen van hun woning.”. Kunt u aangeven op welke manier dat gebeurt? We waarderen de online peilingen, praatpaalsessies en de Pub Quiz die gebruikt zijn om inwoners te betrekken. Maar dan mist nog een stap, wellicht wel de belangrijkste. Wat als ik als inwoner iets wil doen. Waar begin ik? Wat kan er allemaal en wat kost het? Wie helpt me dan? Is dat de gemeente of moet ik me als inwoner melden bij een bedrijf? Hoe gaat u inwoners ontzorgen en helpen? We zijn blij met de verwijzing naar innovatie. Als innovatie ergens een belangrijk verschil kan gaan maken is het op dit gebied, daar hebben we al vaker op gewezen. En we zien ook dat er zaken snel veranderen. Denk bijvoorbeeld aan de pelletkachel. Waar in 2019 nog een subsidie verstrekt werd voor de aanschaf ervan, is er nu een overgangsregeling voor particulieren en is deze subsidie voor zakelijke gebruikers afgeschaft. Kunt u bevestigen dat we met het voorliggende voorstel slechts een richting kiezen en geen keuze maken voor specifieke projecten? Terug naar de wind en de stelling dat we het samen moeten doen. We hebben informatie gekregen over de windmolenplannen in Duitsland en aan Nederlandse kant in Kloosterhaar. We waren als fractie onder andere aanwezig op een bijeenkomst in Itterbeck. Vindt u niet dat we de lasten van windprojecten voor een TE groot deel in het gebied Kloosterhaar en Bergentheim neerleggen en op deze manier heel Hardenberg Zuid insluiten? En aansluitend op de schriftelijke vragen die we eerder stelden: Vindt u dat in de huidige aanpak de lusten en lasten eerlijk verdeeld zijn tussen energiereuzen, windboeren en omwonenden? Vragen we offers van inwoners of hoeven inwoners zich geen zorgen te maken? Dubbele overlast, dubbele compensatie? U weet dat we als CDA zuinig willen zijn op onze landbouwgronden en op onze natuur. In dat kader hebben we aansluitend een vraag over de Engbertsdijksvenen, wethouder Breukelman had het er in de raadsvergadering van zojuist al over. Engbertsdijksvenen is een prachtig gebied met onder andere kraanvogels. Enerzijds maken we regels om deze dieren te beschermen, aan de andere kant houden we daar zelf geen rekening mee, door aan alle kanten windmolens neer te zetten. Kunt u daar eens op reflecteren? Positief als we zijn, voorzitter, geloven we ook dat dit onderwerp kansen biedt. Voor inwoners en voor bedrijven. Kansen om minder afhankelijk te worden van de energierekening, die voor menig inwoner een behoorlijke hap uit het besteedbaar inkomen neemt. Maar om deze kansen te kunnen pakken zijn middelen nodig die niet in elk huishouden of bij elk bedrijf beschikbaar zijn. Hoe zorgen we er voor dat iedereen die dat wil een kans krijgt? Ziet u een rol voor de gemeente weggelegd om bijvoorbeeld inkoopcombinaties te faciliteren? Specifiek denken we hierbij aan het voorbeeld van de kleine windmolen. En als ik daar verder op inzoom: Hoe kijkt u naar mogelijkheden om deze ook buiten het bestaande bouwblok te plaatsen? Afsluitend: Waar staan we en gaan we de doelstellingen halen? Tot zover onze inbreng. U kunt de hele vergadering hier terugkijken [Oriënterende ronde]. Op dinsdag 10 maart vindt besluitvorming plaats op dit onderwerp. U kunt de agenda en nadere informatie over deze vergadering hier terugvinden. We hebben voorafgaand aan de vergadering en ook daarna gesproken met de insprekers in deze vergadering. Daarin hebben we onder andere besproken wat de zorgen zijn rondom de berichten over mogelijke windmolens in Duitsland en aan de Nederlandse kant van de grens. Heeft u naar aanleiding van dit bericht vragen of opmerkingen, neemt u dan contact met ons op. Onze woordvoerder is:Arjen Roelofsarjen.roelofs@hardenberg.nl

Vanaf 1 maart 2020 zal Roswitha Uitslag-van Riggelen Jan Kuilder opvolgen als fractievoorzitter van het CDA Twenterand. Na 10 jaar actief te zijn geweest in de fractie van het CDA Twenterand heeft Jan Kuilder aangegeven een stapje terug te doen in de fractie. Vanaf 1 maart 2020 zal hij de voorzittershamer overdragen aan Roswitha Uitslag, die vanaf dat moment de CDA fractie zal gaan leiden. Aangezien dhr. Kuilder met zijn derde raadsperiode bezig is en het, binnen het CDA, gebruikelijk is dat men na drie raads perioden niet meer verkiesbaar is, heeft de fractie hierover aan het begin van de raadsperiode al goede afspraken gemaakt. Roswitha Uitslag, die inmiddels al een tijdje meeloopt, is dan ook klaar om het stokje over te nemen. Daarnaast is het nu ook een goed moment voor een overdracht, omdat de sollicitatieprocedure voor een nieuwe burgemeester voor Twenterand opnieuw wordt opgestart. Mevr. Uitslag kan vanaf het begin van de opstart hierbij betrokken zijn als nieuw lid van de vertrouwenscommissie en is tevens het enige vrouwelijke lid van de commissie. De fractie heeft er alle vertrouwen in dat Roswitha Uitslag er klaar voor is om deze stap te kunnen maken en zodoende de nodige ervaring op kan doen. Jan Kuilder blijft voor het CDA Twenterand wel gewoon lid van de gemeenteraad en zal Roswitha, daar waar nodig is, blijven ondersteunen. Met de komst van Roswitha Uitslag heeft Twenterand weer een vrouw als fractievoorzitter in de Gemeenteraad. Ook is ze de eerste vrouwelijke fractievoorzitter van het CDA Twenterand.

De CDA-fractie was op bezoek bij bakkerij Vooges om een rondleiding te krijgen van Jasper Engel. In de fabriek worden alle broden, kleine broodjes, koekjes en taarten gemaakt die Vooges bakt voor haar klanten, zoals het VU ziekenhuis en bakkers die zelf niet meer bakken. Om 4 uur ‘s middags wordt er al begonnen met bakken voor de volgende dag en vanaf 3 uur ‘s nachts gaat de eerste van de drie bestelbusjes weg om het brood rond te brengen. Afhankelijk van de dag, bakt Vooges ongeveer 1500-2000 broden per dag en 8000-10.000 kleine broodjes. De bakkerij draait 6 dagen in de week en Engel benoemde dat een verruiming van de winkelsluitingstijden op zondag voor zijn bedrijf een ramp zou zijn. “Als supermarkten op zondagochtend ook open gaan, dan ben ik genoodzaakt om op mijn enige vrije dag hetzelfde te doen, anders wordt er een deel van mijn omzet weggekaapt. Dat zou betekenen dat er hier 7 dagen lang ‘s nachts doorgewerkt moet worden.” Het is mooi om te zien hoe een bedrijf als Vooges steeds groter wordt in de regio, maar wel de echte ambacht weet te behouden. Met de circa 40 medewerkers is er een hechte en gezellige sfeer op de werkvloer en staat het eindproduct centraal. Een zeer geslaagde en leerzame avon

55+ en werkeloos? CDA roept wethouder op tot actie! Oudere werkelozen profiteren vaak niet mee van de aantrekkende economie en dalende werkeloosheid. Langdurige werkeloosheid onder 55-plussers is een groot en hardnekkig probleem. Het sociale vangnet staat onder druk. WW-duur wordt korter en de AOW-leeftijd stijgt. Stille armoede, hoge schulden, depressie en het gevoel ‘er niet meer toe doen’ kunnen het gevolg zijn. Het CDA vindt dat iedereen meetelt en mee moet kunnen doen. Je werkt, doet vrijwilligerswerk of een opleiding. Voor werkzoekenden leggen we onze focus op dit moment op 55-plussers die al bij het UWV zijn ingeschreven, maar via deze weg geen baan kunnen vinden of die thuis zitten na afloop van de WW en geen bijstand meer ontvangen. Nu kunnen werkelozen zich melden bij de gemeente, waar we ze proberen te helpen met openstaande vacatures en de gratis ‘Ontmoetingsochtend voor werkzoekenden’. Daar kunnen mensen informeel kennismaken, ervaringen delen en tips opdoen die kunnen helpen bij het solliciteren. Het CDA vindt het belangrijk te onderzoeken welke mogelijkheden er nog meer zijn. Het is lastig te achterhalen om welke aantallen 55-pluswerkzoekenden het gaat. Velen ontvangen immers geen bijstand en hebben geen recht meer op WW. Ze staan dus niet zomaar in een databank. Toch weten we uit gesprekken dat hier een noodzaak tot actie ligt. In de behandeling van de kadernota roept het CDA de wethouder op om kansen en mogelijkheden inzichtelijk te maken om deze doelgroep meer perspectief te bieden. Vivian Moonen en Lon Caelers-Bos, raadsleden CDA Peel en Maas

De langverwachte Cultuurvisie van verantwoordelijk wethouder Verhaar maakt veel tongen los. De verwachtingen in de cultuursector waren hooggespannen. En nu lijkt iedereen boos. De visie is gebaseerd op het uitgangspunt dat er geen extra geld bij komt. Dat standpunt is ook ons standpunt. Er wordt door velen gesuggereerd dat Deventer de cultuur financieel tekort doet, maar dat is niet zo. Uit een lijstje van 15 gemeenten tussen 90.000 en 110.000 inwoners staat Deventer op een fraaie vijfde plaats. Probleem is echter de grote versnippering van het aanbod en de weigering om echt samen te werken. Iedere cultuurdirecteur heeft zijn eigen toko. Inhoudelijk hadden we meer verwacht van de visie. Ook als je (in de ogen van de cultuursector) te weinig geld kun je wel een visie hebben. Een visie die nodig is als basis voor toekomstige beslissingen. Dit is een gemiste kans. Voor ons zijn de volgende zaken belangrijk We doen het met het huidige budget van 13 miljoen euroWe vinden cultuureducatie erg belangrijk en proberen daar voldoende geld voor vrij te maken zodat alle kinderen op school kennismaken met cultuur.Een speelgoedmuseum is een museum dat bij Deventer hoort.De komende jaren zit een verbouwing van het Burgerweeshuis er niet inWe bouwen de Viking af en vinden dat Mimik alles op alles moet zetten om het doen met het geld dat voor hen nu in de cultuurvisie is gereserveerd. En dat is 455.000 euro subsidie per jaar en eenmalig 250.000 opstart kosten. Deze week stuurde de directeur van Mimik een brief op hoge poten aan college en raad. Daarin wordt in heldere bewoordingen gesteld dat de directeur en het bestuur opstappen als ze er geen geld bij krijgen. Dit is ongehoord. Zo gaan we in Deventer niet met elkaar om. “Chantage is een groot woord, maar daar lijkt het wel op” noemde ik het in de krant. De komende tijd vindt er verder overleg plaats over de verdeling van de gelden voor cultuur. Op 11 juni is er het meningsvormende debat aan de raadstafel. Daarna besluit de raad. Van het College, onze coalitie en de gehele raad wordt veel wijsheid verwacht. Een Gordiaanse knoop die we niet kunnen ontwarren! Uitstellen en niet besluiten is geen optie. Henk Groothuis

Twenterand zet erfcoach in voor ontwikkeling Platteland De gemeente Twenterand zet in op ontwikkeling van het platteland en de erfcoach gaat daar een belangrijke rol in spelen. De erfcoach is onafhankelijk en gaat samen met de erfbewoners in gesprek om de toekomst van het hele erf te bekijken. De eigenaar/bewoners van het erf en hun behoeften staan dus centraal. Wethouder Martha van Abbema: “Met het nieuwe beleid in de hand stimuleren wij de ontwikkeling van het platteland, maar dat moet wel aansluiten op de behoeftes van de bewoners. Daarin speelt de erfcoach een heel belangrijke rol.” De nieuwe beleidsregels Erventransitie geven meer ruimte voor ontwikkeling. Daarvoor heeft de gemeente Twenterand het afgelopen jaar veel gesproken met inwoners en organisaties die verbonden zijn met het buitengebied. Daaruit kwam ook de vraag naar meer ontwikkelingsmogelijkheden op vrijkomende erven en de introductie van een erfcoach. De gemeente Twenterand gaat twee erfcoaches inzetten, te weten Agnes Mentink en Angela Pigge. Zij kunnen het proces versnellen en een brugfunctie bekleden tussen de inwoners onderling en/of andere organisaties, afhankelijk van het onderwerp. Mayke Smelt van CDA Twenterand was ook aanwezig en ziet dat het leeft bij de inwoners. Het is druk bezocht door inwoners van Twenterand. Over erf transitie en asbest.”