Nieuws van Ons Tilburg inzichtelijk

21 documenten

ONS Tilburg stemt voor arbeidsmigrantencentrum in Riel

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 12-04-2024 17:13

Een arbeidsmigrantencentrum aan de Rielseweg 875: een mooi idee. Het past bij het plan van de gemeente om deze mensen, die een waardevolle bijdrage leveren aan onze economie, een verblijfplek te geven. Wij begrijpen ook dat er wat meer duidelijkheid nodig is, maar steunen desondanks dit initiatief, dat donderdagavond werd aangenomen door de gemeenteraad.

Datum: 12-4-2024

Maandagavond was er een debat over het besluit om een arbeidsmigrantencentrum te vestigen aan de Rielseweg 875. ONS Tilburg vindt het goed dat 366 arbeidsmigranten hier een verblijfplaats krijgen, maar vindt wel dat er op dit moment nog wat meer duidelijkheid mag komen over de uitvoering van deze plannen, met oog op de bewoners – zowel die in Riel als de arbeidsmigranten.

Als je een goede buur wilt zijn, dan betekent dat in onze ogen dat je op voorhand goede afspraken met elkaar maakt. ONS Tilburg wil niet wegkijken voor de problemen in onze stad en wat dit betekent voor onze buren. We begrijpen wat voor een impact deze huisvestiging heeft op de gemeenschap in Riel. Helemaal tevreden met het doorlopen proces en het vervolgproces zijn wij niet. Toch stemmen wij voor deze ontwikkeling, omdat kwalitatief goede huisvesting van arbeidsmigranten ten goede komt aan de arbeidsmigranten maar uiteindelijk ook aan de leefbaarheid in de stad en de dorpen.

“We moeten openstaan voor anderen mensen”

Vanuit sommige raadsleden kwam een geluid waar wij totaal niet achter staan. Zij schetsen namelijk een stereotype beeld van arbeidsmigranten dat volgens ons niet klopt, namelijk dat deze mensen per definitie overlast veroorzaken en zelfs gevaarlijk zijn. Hierover zei raadslid Bram Thewissen: “Wij moeten ook openstaan voor andere mensen en niet altijd van het negatieve uitgaan, ook al lezen wij ook de artikelen in de media. Maar dat is een deel van de waarheid. Dat het op veel plekken goed gaat met de huisvesting van arbeidsmigranten, lezen we vaak niet terug.”

Wij zijn erg benieuwd naar de komst van deze mooie locatie!

ONS Tilburg verwelkomt nieuw burgerraadslid Gerton Govers

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 13-03-2024 10:59

Trots op ONS nieuwe burgerraadslid Gerton Govers!

Gerton woont samen met zijn vrouw Linda en hun vier kinderen. Als voormalig docent Engels heeft hij onderwijs en jongeren hoog in het vaandel staan. Hier zal hij zich dan ook politiek hard voor maken.

In 2023 kreeg hij te horen ongeneeslijk ziek te zijn. Daarover verscheen vandaag een interview met Omroep Brabant. Dat weerhoudt hem er niet van zich in te zetten voor een betere, gezondere en inclusievere stad. Zaken als het klimaat, duurzaamheid en cultuur gaan hem naar het hart, natuurlijk ook omdat hij graag investeert in een mooie toekomst voor zijn kinderen.

Wij zijn ontzettend blij met Gerton! Jullie ook?

Datum: 13-3-2024

Buitengewoon: Laurens over emancipatie

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 10-03-2024 18:33

Laurens Kleintjes (37) zet zich al zes jaar in voor Emancipatiecentrum Feniks in Tilburg. Daar viel het hem op dat er een belangrijk onderdeel miste in de aanpak, namelijk de emancipatie van mannen. Sindsdien zet hij zich hiervoor in. Ook licht hij toe waarom hij er juist wel voor kiest om zichzelf feminist te noemen.

Datum: 10-3-2024

Jij zet je in voor mannenemancipatie. Kun je uitleggen wat dat inhoudt?

“Zeker. Van mannen wordt verwacht dat ze stellig, dominant, daadkrachtig en competitief zijn. Tegelijkertijd halen we dan stereotypes aan, zoals ‘gangster’. Daardoor zijn mannen constant bezig met bewijzen dat ze ‘een echte man’ zijn. Wanneer je daar veel mee bezig bent, is het logische gevolg dat je de eigenschappen die als ‘mannelijk’ gezien worden in de maatschappij, gaat overdrijven. Tegelijkertijd worden typisch ‘vrouwelijke’ eigenschappen onderdrukt, zoals zorgzaamheid, empathie, gevoeligheid en kwetsbaarheid. Hierdoor ontstaat een scheve verhouding. Tussen die mannen zelf, maar ook in de samenleving. Een samenleving die gedomineerd wordt door mannen, waardoor zij zich verheven voelen boven vrouwen of mensen met vrouwelijke eigenschappen. Om die ongelijkheid tegen te gaan, is een cultuuromslag nodig.”

Toch zijn er genoeg mensen, vooral mannen zelf, die niet geloven dat zij een dominante rol hebben…

“Maar de bewijzen zijn overal. Zo zijn de meeste leidinggevende posities in de handen van mannen – ze bepalen wat er in de wereld gebeurt. Er is een bepaalde norm in de samenleving en die wordt in stand gehouden door de dominante groep. Dat zijn voornamelijk heteroseksuele, witte cismannen. Als je daarvan afwijkt en dus niet binnen die norm valt, dan word je vaak gediscrimineerd en ontstaan allerlei vooroordelen over je.”

Maar jij bent toch ook een heteroseksuele, witte cisman?

“Ja. Het probleem met dit onderwerp is dan ook dat veel mannen die aan de norm voldoen zich persoonlijk aangevallen voelen. Zovan: ‘Tegenwoordig krijg ik de schuld van alles! Als witte heteroman kan ik niks meer goed doen.’ Of je hebt mensen die roepen op Internationale Vrouwendag: ‘Waarom is er geen mannendag?! Waarom is er geen hetero Pride?’ Als je zo denkt, heb je het punt echt niet begrepen. Het gaat niet om jou persoonlijk! Elke dag is mannendag, elke dag is heterodag, want dat is de norm. Als je namelijk aan de norm voldoet, dan heb je bepaalde privileges die anderen niet hebben. Zij krijgen niet dezelfde kansen als jij. Ik vind het jammer dat we dat telkens opnieuw moeten uitleggen, want dan gaat het toch weer over mannen, in plaats van belangrijke onderwerpen zoals geweld tegen vrouwen.”

Om mannen hiervan bewust te maken ben je een project begonnen, Mans Genoeg. Kun je daar meer over vertellen?

“Bij Mans genoeg willen dus vooral mannen erbij betrekken en ook bewustmaken van genderstereotypen en ook van normen van mannelijkheid vooral ook omdat het niet alleen is in de samenleving vrouwen benadeelt maar ook mannen zelf. Dus mannen hebben altijd het idee, zeg maar, dat ze dat ze een echte man moeten zijn. Daar hangen dus al die stereotype aan vast. Zo wordt kwetsbaarheid gezien als zwakte in plaats van dat het een kracht is. Mannen moeten voor het gezin zorgen, zijn de kostwinnaars, traditioneel harde werkers. Veel vaders willen meer met hun kinderen zijn.”

Dus je zegt ook eigenlijk: mannen krijgen geen gezonde manieren aangeleerd om met hun emoties om te gaan?

“Ja, boosheid wordt gezien als een echte mannelijke emotie, terwijl daar vaak verdriet achter zit. Maar ja, dat dat krijgen we niet geleerd om daarmee om te gaan, want ja, dan wordt wordt je verteld, niet huilen, niet aanstellen en doorgaan, dus ja.”

‘Om ongelijkheid tegen te gaan, is een cultuuromslag nodig’

Die boosheid zien we ook terug in seksisme. Je had het net over geweld tegen vrouwen?

“Dat is een heel groot maatschappelijk probleem wat we alleen maar samen kunnen oplossen. Vrouwen durven vaak ’s avonds niet alleen over straat omdat ze zich onveilig voelen. Femicide is ook een groot probleem: iedere acht dagen wordt er in Nederland een vrouw vermoord omdat ze vrouw is, voornamelijk door een partner of ex-partner. Zoiets laat zien waarom het belangrijk is om jezelf feminist te noemen. Ik ben feminist. Sommige vrouwen zijn daar begrijpelijkerwijs ook een beetje terughoudend in, omdat feminisme een slechte naam heeft soms – men denkt dan aan mannen haten. Daarom is het denk ik ook zo belangrijk om jezelf als man zo te noemen.”

Tekst: Elysa van der Ven

Buitengewoon: Marin en Jelle over emancipatie

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 09-03-2024 18:15

Jongeren hebben vandaag de dag meer informatie tot hun beschikking. Social media kunnen daarin een positieve of negatieve rol spelen. Daarom vinden wij het goed dat jongeren als Jelle (23) uit Goirle en Marin (24) uit Roosendaal daar op een genuanceerde manier naar kijken. Tijdens een interview met ONS Tilburg geven zij dan ook open en eerlijk hun mening over vrouwen(- en mannen!)emancipatie en de invloed van social media.

*Wegens privacy zijn de namen gefingeerd

Waar denken jullie aan bij het woord feminisme?

Marin: “Women empowerment (lacht)! Independent kunnen zijn. Vrouwen die niet afhankelijk zijn van mannen. Ik wil het eigenlijk ook niet omschrijven als een beweging van man vs. vrouwen, want dat wordt vaak als omschrijving gegeven, terwijl die volgens mij niet klopt.”

Jelle: “Precies. Volgens mij gaat het voornamelijk over het gelijkstellen van vrouwen en mannen, omdat in de geschiedenis vaak mannen de bovenhand hadden. We moeten duidelijk maken dat vrouwen en andere genders even belangrijk zijn als mannen. Dus ja, women empowerment!”

Kan feminisme ook iets doen voor mannen?

Marin: “Het is zeker ook belangrijk voor mannen. In sommige sectoren hebben mannen al de bovenhand, dan is het ook makkelijker om dat door te zetten. Terwijl het zou moeten gaan om de persoon en de kwalificaties. Als het toevallig een man is die daaraan voldoet, dan is dat zo. Maar ik denk dat het stokje nu nog vaak te makkelijk wordt doorgegeven aan een man.”

Jelle: “Ja, daar ben ik het mee eens. Vroeger waren al vooral mannen aan de macht in hogere functies. Het is lastig om daar als vrouw tussen te komen.”

We linken eigenschappen als goed leiderschap dan ook al snel aan mannen. Merken jullie aan jezelf dat jullie een zelfverzekerde, welbesproken vrouw weleens irritant vinden? Terwijl je dat bij een man zou accepteren?

Marin: “Nee, ik vind het juist aantrekkelijk. Ik kan het wel waarderen als een vrouw gewoon staat achter wat ze zegt en weet wat ze zegt.”

Jelle: “Ja, ik vind dat ook wel iets krachtigs hebben. Wat ik bijvoorbeeld met uitgaan zie: mannen zijn over het algemeen iets groter dan vrouwen. Ik denk dat dat ook overweldigend kan zijn, zo’n grote man die iets roept. Ik vind het goed als een vrouw daartegen bestand is. Mannen komen, mede daardoor, agressiever over. Niet dat ze dat zijn, maar die lagere, vaak hardere stem, de lichaamsbouw… Vrouwen zijn over het algemeen iets kleiner en hebben een zachte, hoge stem.”

Marin: “Ik denk ook dat mannen van nature graag een leidende functie willen. Ik denk dat elke man dat wel een beetje heeft. Maar als een vrouw leiding wil nemen en ik weet dat zij beter kan leiden dan ik, dan zou ik persoonlijk zeker een stapje naar achter doen voor haar.”

Van mannen wordt ook weleens gezegd dat ze een groot ego hebben en het hierdoor eng vinden als een vrouw leidt. Denken jullie dat dit waar is?

Jelle: “Ja. Ik heb daar persoonlijk geen last van, maar ik snap wel dat het idee er stiekem is ingeslopen.”

Marin: “Ik denk dat de waarde van de man vaak wordt gemeten aan de hand van de daden die hij verricht. Mannen willen heel gauw veel doen of willen laten zien wat ze kunnen. De meest mensen hechten denk ik ook veel waarde aan die eigenschappen. Daardoor zijn ze misschien ook minder snel geneigd om het stokje van leiderschap door te geven aan een vrouw.”

Dus het komt ook een beetje door hoe de maatschappij naar mannen kijkt? Denken jullie dat vrouwen dat in stand houden?

Marin: “Ja. Ik kijk dan veel naar Amerika, waar vrouwen dus heel veel waarde hechten aan hoeveel geld een man verdient, aan hoelang hij is, hoe gespierd hij is… Dat soort kenmerken. Dus ik denk dat mannen dan ook meer op die gebieden gaan focussen. Ze denken dan dat ze daardoor meer waarde hebben als man.”

‘We moeten duidelijk maken dat vrouwen en andere genders even belangrijk zijn als mannen’

Marin: “Nee, het zou niet zo moeten zijn. Tegelijkertijd is het nu eenmaal een visie die een groot deel van de wereld heeft. Dus als bijvoorbeeld 60 à 70% van de mensen op die manier kijkt naar de waarde van de man, dan geeft dat een duidelijk beeld van de samenleving waarin we leven.”

Jelle: “Social media en films hebben ook een grote invloed op dat beeld. Social media zijn niet altijd realistisch, maar ik denk wel dat het invloed heeft op hoe mannen zichzelf zien. En Instagram is ook toxic, als je ziet wat daar voor ideeën verspreid worden over mannelijkheid. Je directe kring heeft daar ook invloed op.”

Waarom gaan mannen zoals jullie dan niet massaal op Instagram om een soort tegenbeeld te laten zien?

Marin: “Als wij daar tegenin gaan, krijgen we denk ik persoonlijk weer veel haat over ons heen.”

Jelle: “Ja, en wat je op social media vaak ziet, is dat er geen goede manier is om een discussie aan te gaan. Het is roepen tegen roepen en wie het hardst roept, wint.”

Marin: “Ik zag een keer een kookfilmpje, waarop iemand reageerde: “Dat ziet er smerig uit.” En ineens kwamen daar allerlei racistische comments bij. Dan denk ik: huh?! Het is een kookfilmpje!”

Maar het kan ook positief zijn, toch? Gedrag wat niet oké is waar mensen dan samen tegen ten strijde trekken.

Marin: “Ja, zeker. Als één iemand het aandurft om ergens iets van te zeggen, volgen vaak snel meerdere mensen.”

Jelle: “Maar dat heeft voor mij niet altijd waarde. Als mensen reageren op iets wat er in Amerika gebeurt, denk ik soms: laten we het eerst eens over het echte leven hebben, hier in Tilburg bijvoorbeeld.”

Zouden we social media wel kunnen inzetten om een positiever beeld te creëren over mannelijkheid en vrouwelijkheid?

Jelle: “Ja. Maar ik denk dat er altijd wel onderwerpen zullen zijn waarvan mensen denken: dat hoort bij mannen en dat hoort bij vrouwen. Het is lastig om dat volledig weg te krijgen.”

Marin: “Ik denk ook dat er banen zijn die over het algemeen beter zijn voor mannen of juist vrouwen. Mannen hebben meer spiermassa, vrouwen hebben meer dat zorgelijke, vertrouwelijke. Dat is misschien zo, maar dat betekent niet dat er niet gelijke kansen zouden moeten zijn. Als een vrouw een baan wil waar veel fysieke kracht voor nodig is, zou dat ook gewoon moeten kunnen.”

Dus dan gaat het meer om gelijkwaardigheid in plaats van gelijkheid?

Jelle: “Ja. Er zijn bij sommige bedrijven bijvoorbeeld ook quota’s, waarbij een bepaald percentage vrouw moet zijn. Ik denk dat ik zelf niet zo op die percentages zou letten. Maar meer van: ieder mens is gewoon zichzelf.”

Marin: “Ik snap wel dat het beter is als die percentages een beetje gelijk liggen.”

Foto: Georgia de Lotz via Unsplash

Buitengewoon: Gerton over emancipatie

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 08-03-2024 11:26

Gerton Govers (51) was tot voor kort docent Engels, tot een doktersbezoek zijn leven op z’n kop zette. Hij blijkt een zeldzame, ongeneeslijke vorm van kanker te hebben. Zijn vrouw Linda Oerlemans (fractievoorzitter van ONS Tilburg) en hun vier kinderen zijn nu op verschillende manieren zijn grote steun. Want, zoals ook bij Gerton en Linda het geval is; achter elke man staat een sterke vrouw. Een gesprek over ziekte, emotionele steun, maar ook emancipatie en feminisme.

Datum: 8-3-2024

Waar de Tilburger tot vorig jaar nog vier dagen in de week aan het werk was, bestaat Gertons leven nu voor een groot deel uit ziekenhuisbezoeken. “Linda is er altijd bij. We gaan telkens met zijn tweeën naar het ziekenhuis. Ik heb kanker, het is uitgezaaid. Het is in principe niet te genezen. Nu is het dus een kwestie van zo lang mogelijk rekken.”

Doktoren bekijken zijn situatie nauwlettend. Niet gemakkelijk, want het is een vrij zeldzame variant die Gerton getroffen heeft. En de ziekte groeit nog altijd. “Traag, gelukkig. Maar als ik er dadelijk te veel onder ga lijden, beginnen we met chemotherapie. Het moeilijke is wel dat er weinig onderzoek is gedaan naar deze vorm van kanker. De doktors zijn niet heel bekend ermee. Mentaal is het enorm zwaar. Normaal gesproken ga je naar een dokter en krijg je een plan om beter te worden. Dat plan is er nu niet; de behandeling is gericht op zo lang mogelijk in leven blijven. Wat betreft chemo ligt de bal ook volledig bij mij. Zodra ik het niet meer trek, beginnen we.”

Dat dit nieuws bij Gerton en zijn gezin insloeg als een bom, moge duidelijk zijn. “Ik probeer mijn levensvreugde niet uit me te laten zuigen door de pijn die ik heb. Pijn is pijn, natuurlijk. Lijden is wat anders, dat kun je in je hoofd groter of kleiner maken. Meestal lukt het redelijk goed om door te blijven gaan, soms gaat het gewoon wat minder. Gelukkig heb ik een enorm positieve vrouw en heel lieve kinderen die het een stuk makkelijker maken om niet voor dat enorme lijden te kiezen. Ik wil het laatste stuk niet in zwaarte leven.”

Het niet te zwaar maken gaat Gerton de laatste tijd steeds beter af. Zijn gezin is een grote steun daarin. “Wanneer ik er even doorheen zit, vind ik troost bij Linda. Op een gegeven moment gaan we dan samen weer verder. Ik doe het ook voor onze kinderen, ik wil ze zo lang mogelijk meemaken en zien opgroeien. Ik wil een vader voor ze zijn. Ze krijgen wel meer mee dan we denken soms. Ze hebben het erover, benoemen ook dat ze niet willen dat ik overlijd. Ik vind het goed dat ze dat kunnen zeggen. Ze hadden ook makkelijk niks kunnen zeggen, om in een hoekje te gaan wegkwijnen. Dat is een coping mechanism zoals ik het zelf voorheen ook aanpakte. Linda heeft mij daarmee geholpen, om dat stilzwijgen te doorbreken en dingen te benoemen. Dat deed ik eerst helemaal niet zo.” Een hardnekkig stereotype over mannen is namelijk dat ze niet praten over hun gevoelens, maar sterk moeten zijn.

Traditionele rolverdeling van mannen en vrouwen

Over coping mechanisms gesproken: Gerton ziet die ook terug in de zoektocht naar wat mannelijkheid is. “De onzekerheid van mannen over hun mannelijkheid, zorgt ervoor dat ze verkeerde keuzes maken en zich alleen maar meer vervreemden van de vrouw. Daarom is iemand als Andrew Tate ook zo populair, die speelt in op die onzekerheid. Voor mij zit mannelijkheid juist in toenadering zoeken en het samen doen. Je kan prima op zoek gaan naar wat je mannelijk maakt, maar je erin verliezen neemt je eigen onzekerheid niet weg.”

Die onzekerheid zien we volgens hem terug in de traditionele man-vrouwverdeling. “Al voordat ik ziek werd, nam ik een dag in de week vrij van werk. Mannen vinden dat nog steeds raar. Als ik hoorde hoe het bij andere mannen met kleine kinderen ging als hun kind ‘s nachts aan het huilen was, dan stond bij hen altijd de moeder op. Linda en ik hebben dat vanaf het begin echt samen gedaan. Ik was daar niet zo bewust mee bezig, maar wat ik ervan hoorde is dat echt een uitzondering. Voor mij is het vanzelfsprekend. Je doet het toch samen? Ik vond het alleen maar mooi dat ik de kans had om mee te helpen met het opvoeden van mijn kinderen. Dat geconditioneerde, traditionele beeld, waarin vader werkt en moeder opvoedt, is niet meer van deze tijd.”

‘Mannen zijn bang dat feminisme hun mannelijkheid ondermijnt’

Gerton heeft er vertrouwen in dat die traditionele man-vrouwverdeling op den duur verdwijnt. “Maar er is een – voornamelijk ouder – deel van de mensheid wat zich nog verzet. Ik heb er vertrouwen in dat we de goede kant op gaan, al zal het proces nog een paar decennia duren. We denken dat we allemaal een boel stappen vooruit doen, maar we doen er ook veel terug. Of, beter gezegd: niet iedereen stapt mee.”

De belangrijkste voorwaarde voor vooruitgang volgens Gerton? Taal en framing. Die twee factoren drukken namelijk zwaar door in hoe we de man-vrouwverhouding zien. “Stoere aspecten zijn mannelijk, zachtere eigenschappen zijn vrouwelijk. Als mens heb je heel erg nood aan zulke hokjes om je aan vast te houden. Taal is enorm belangrijk in deze discussie. Over het woord ‘feminisme’ hebben veel mensen een heel heftige mening, positief of negatief. Voor mij betekent feminisme: gezamenlijk optrekken voor gelijkwaardigheid. Een man heeft daar net zoveel baat bij als een vrouw. Je verdeelt samen de lasten en plukt er samen de vruchten van; ideaal.”

“Feminisme heeft bij mij gezorgd voor een hoop bewustwording. Ik heb me gerealiseerd dat ik er nog lang niet ben en ik open moet blijven staan voor nieuwe ideeën. Ik weet niet eens of ik ooit op het punt kom dat ik de ideale strijder ben. Maar dat lijkt me juist de kern; niet denken dat je de ultieme feminist bent, maar streven naar feministische waarden.”

Maar als mannen ook baat kunnen hebben bij feminisme, waarom zetten sommige mannen zich er dan zo tegen af?  “Mannen zijn bang dat feminisme hun mannelijkheid ondermijnt en ontneemt. De mannelijke man mag er ook gewoon nog zijn, maar maak er niet van dat je dan beter bent dan de ander. Mannelijkheid of vrouwelijkheid bevinden zich op een spectrum, het zijn geen zwart-witte hokjes. Maar veel mensen vinden duidelijkheid belangrijk. Wel denk ik dat een groot deel van de mensheid doorheeft hoe belangrijk gelijkwaardigheid is. Ik zie feminisme niet als een op zichzelf staand iets, maar als onderdeel van emancipatie voor veel meer gemarginaliseerde groepen. De witte man heeft lang veel van de macht gehad en moet het gaan delen. Dat is niet makkelijk, maar dat was het voor de rest lange tijd ook niet.”

“Feminisme is niet iets willen opleggen, het is het doorbreken van barrières. Als iedereen rustig zou luisteren naar wat feministen willen, zouden ze het daar volledig mee eens zijn. Het frame maakt het moeilijk; mensen horen feminisme en hebben een mening klaar waardoor ze zich afsluiten van wat er gezegd wordt.”

Tot slot nog een stukje advies voor de feminist van nu: “Neem de tijd om uit te leggen wat feminisme voor jou betekent. Als iemand je probeert te framen, loop niet in de val door er in mee te gaan. Aan welles-nietes heeft niemand iets. Hard erin gaan, werkt dus niet. Kill them with kindness. Hoe harder je tegen iemand schreeuwt, hoe harder die persoon zich in zijn eigen denkpatronen vastbijt. Feminisme is een semantische discussie. Voor de een een strijd voor gelijkwaardigheid, voor de ander is het alsof de mannen worden onderdrukt. Feminisme is geen strijd tegen elkaar, maar een gezamenlijke strijd.”

Tekst: Bas van Gestel

ONS Tilburg mist aandacht voor dader in de aanpak van huiselijk geweld

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 23-01-2024 17:57

Femicide is vrouwenmoord. In de afgelopen drie jaar werden 32 Tilburgse vrouwen slachtoffer van (poging tot) moord. In de aanpak van huiselijk geweld van de gemeente missen wij één belangrijk onderdeel: focus op de dader.

Datum: 23-01-2024

Want welke hulp krijgen (potentiële) daders? En hoe kunnen we voorkomen dat het trauma binnen het gezin wordt voortgezet en het kind dus later óók dader wordt?Kinderen die opgroeien in een onveilig gezin, hebben meer kans om later dader te worden van huiselijk geweld. Ook kan het patroon zich herhalen doordat het kind als volwassene opnieuw slachtoffer wordt. Dat blijkt uit onderzoek dat gedaan werd door het Verwey-Jonker Instituut. Ze publiceren de resultaten in het rapport ‘Huiselijk geweld: een Complex en Hardnekkig Probleem’ (2023).

Cijfers kindermishandeling Tilburg

De gemeente hield onlangs een informatiebijeenkomst over de cijfers in Tilburg: jaarlijks worden bijna 3.000 meldingen gedaan van kindermishandeling. Dat zijn er gemiddeld 8 per dag, waarvan 5 door de politie. Je kunt dus stellen dat in elke schoolklas een kind zit wat mishandeld wordt.

Regio Hart Van Brabant heeft verschillende projecten lopen die kindermishandeling zouden moeten voorkomen en tegengaan. Bijvoorbeeld Handle With Care en een pilot tegen kindermishandeling bij het Elisabeth Tweesteden Ziekenhuis.

Cijfers huiselijk geweld: (ex-)partnergeweld en femicide

Andere vormen van intiem geweld zijn minder duidelijk in beeld. Wel weten we het volgende:

In 2022 waren er in regio Midden-Brabant* 4.087 meldingen van huiselijk geweld, waaronder 2.701 van de politie (dus inclusief kindermishandeling)

Hiervan ging het bij 1.539 gevallen om (ex-)partnergeweld

In 1.971 gevallen om kindermishandeling

In 170 gevallen om seksueel geweld

*Onder regio Midden-Brabant vallen Tilburg, Waalwijk, Dongen, Gilze en Rijen, Oisterwijk, Goirle, Loon op Zand, Hilvarenbeek en Heusden.

Foto door Kinga Howard via Unsplash

Hulpverlening aan gezinnen waarbinnen geweld plaatsvindt, is volgens de gemeente verbeterd. Dat zorgt er bijvoorbeeld voor dat kinderen thuis kunnen blijven wonen. In 2024 is Regio Hart Van Brabant dan ook van plan om voor een gezinsgerichte aanpak te gaan.

ONS Tilburg is blij om dat te horen. Wel denken we dat er meer nodig is om huiselijk geweld, zeker op de lange termijn, tegen te gaan. Afgelopen zomer diende ONS Tilburg een motie in over de aanpak van femicide (moord op vrouwen), die unaniem werd aangenomen in de gemeenteraad. Eén van de punten die daarin stond, is dat de politie voorvallen beter in kaart moet brengen.

Het is dus goed dat er nu meer cijfers zijn. Wel missen we nog iets belangrijks: focus op de dader. Volgens ONS moeten we namelijk voorkomen dat alle verantwoordelijkheid bij slachtoffers van huiselijk geweld komt te liggen. Femicide komt niet uit het niets, maar ontstaat vaak binnen een bepaalde context wanneer geweld in een relatie steeds verder escaleert. Om dat te voorkomen, is het belangrijk dat we mannen leren hoe ze dit gedrag bij zichzelf herkennen en op tijd hulp zoeken. Lees ook dit interview met Veerle Slegers, directeur van Feniks Emancipatiecentrum in Tilburg.

De motie ‘Aanpak femicide’ is gebaseerd op het Aanpakplan Femicide, gemaakt door nabestaande Barbara Godwaldt, wiens zus vermoord werd door haar (ex-)partner. In dit interview licht ze het aanpakplan uitgebreid toe. Zo benadrukt zij hoe belangrijk het is dat de gemeente, hulpinstanties en politie zich beter inzetten. Uit de presentatie van Kwint wordt dan ook terecht benadrukt dat allerlei instanties moeten blijven samenwerken. Op die manier is goede hulp sneller ter plekke en werken we aan preventie.

Tekst: Elysa van der Ven

ONS Tilburg wil zwangerschapsverlofregeling voor raadsleden

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 28-10-2023 11:35

Er is geen officiële regeling wanneer gemeenteraadsleden zwangerschapsverlof willen. Volgens ONS Tilburg is dat niet meer van deze tijd en staat het (vrouwen)emancipatie in de weg. “Ouders moeten zelf kunnen beslissen wat voor hen het beste werkt”, vindt fractievoorzitter Linda Oerlemans.

Datum: 28-102023

In 2019 was ONS Tilburg-fractievoorzitter Linda zwanger van haar derde kind Otis. Maar verlof nemen, dat zat er sowieso niet in. In 2018 won ze namelijk één zetel in de gemeenteraad met haar voormalige partij. Vlak daarna zette de partij haar op non-actief. Ze besloot daarom zelfstandig een nieuwe partij op te richten genaamd ONS Tilburg. Het nadeel: als ze zwangerschapsverlof zou opnemen, zou de zetel naar haar voormalige partij gaan. “Dat wilde ik absoluut niet.” Hierdoor was ze gedwongen door te werken terwijl ze hoogzwanger was, wat een hoop stress opleverde: “Ik droomde dat mijn vliezen braken,” vertelde ze aan Omroep Brabant.

Maar ook los daarvan, vindt Linda dat vrouwen die raadslid zijn (meer) zelf moeten kunnen beslissen over hun verlof. Het raadslid noemt de huidige regeling dan ook ‘niet meer van deze tijd’ en vindt dat hier op landelijk niveau iets aan gedaan moet worden.

“Ook is het, anno 2023, belangrijk dat vaders verlof kunnen opnemen”, voegt ze toe. “Aanstaande ouders moeten zelf kunnen beslissen wat voor hen het beste werkt. Het is namelijk lang niet meer de standaard dat alleen vrouwen zwangerschapsverlof krijgen.” Maar dát er iets moet veranderen, is wat haar betreft duidelijk. In een recent interview hierover met Binnenlands Bestuur stelt ze dan ook dat mannelijke raadsleden hun verantwoordelijkheid mogen nemen in deze kwestie.

Vacature: ben jij ONS nieuwe burgerraadslid?

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 26-10-2023 06:59

Wil jij meebeslissen over de toekomst van onze stad? De mensen uit jouw omgeving een stem geven? Je inzetten voor een leuker, veiliger, inclusiever en fijner Tilburg? Kom dan bij ONS Tilburg!

Datum: 26-10-2023

Als burgerraadslid ben jij woordvoerder voor onze partij op (een) bepaald(e) onderwerp(en) waarin jij geïnteresseerd bent

Je kunt je vinden in onze politieke standpunten

Qua karakter ben je nieuwsgierig, verantwoordelijk en initiatiefrijk

Je kunt feiten en meningen goed van elkaar onderscheiden

Ook beschik je over uitstekende sociale vaardigheden en weet je je goed uit te drukken in woord en geschrift

Je bent (in ieder geval) beschikbaar op maandag

Je bent flexibel en ongeveer 12-16 uur per week beschikbaar

ONS Tilburg is een lokale politieke partij in de Tilburgse gemeenteraad met momenteel één zetel. ONS staat voor Open, Nieuw en Sociaal. Wij vinden het belangrijk om de mens centraal te stellen en de politiek laagdrempelig(er) te maken. Fractievoorzitter Linda Oerlemans heeft in 2018 deze partij opgericht samen met Bram Thewissen, Johan van de Ven en Jan-Willem Adriaanse, die vandaag de dag nog met veel plezier ons team vertegenwoordigen. Maar ook zijn er in de tussentijd een hoop nieuwe gezichten bijgekomen. Meer weten? Lees hier meer over ONS!

Als partij houden wij ons bezig met zaken die de mens aangaan. Denk aan: armoede, inclusie en diversiteit, verkeersveiligheid, woonruimte en jongeren. Waarden als openheid, gelijkwaardigheid, solidariteit en leefbaarheid hebben wij hoog in het vaandel staan. Want iedereen verdient een fijn leven!

In 2023 zetten we femicide op de politieke agenda met een motie die unaniem werd aangenomen. Ook spreken we ons al jaren actief uit over (het terugdringen van) dakloosheid, plekken waar te hard gereden wordt en het belang van persoonlijke ontwikkeling. Wij zijn tegen discriminatie en racisme en hechten waarde aan rechten van de LHBTIQA+ gemeenschap. Verder is toegankelijkheid belangrijk voor ons, want ook mensen in een rolstoel of scootmobiel zouden zich overal in onze gemeente welkom moeten voelen.

Wij zijn op zoek naar een nieuw burgerraadslid. Wij vinden het belangrijk dat je goed met mensen kunt omgaan en zowel verbaal als schriftelijk in staat bent tot goede communicatie. Natuurlijk verwachten we dat je op de hoogte bent van wat er speelt in Tilburg en dat je onze kernwaarden goed kunt toepassen op de visie die we hebben over onze stad. Ook is het aan jou om informatie op een heldere manier over te brengen richting de andere fractieleden.

Jij bent enthousiast, analytisch en sociaal. Samenwerken is een natuurtalent. Dat wil niet zeggen dat je alleen maar zegt wat mensen willen horen; je kunt ook goed kritisch zijn en feiten onderscheiden van meningen. Omdat wij een lokale partij zijn die niet gebonden is aan landelijke fracties, is er veel ruimte voor eigen inbreng. Zie jij dus iets wat je frustreert, motiveert of aan het hart gaat? Laat het gerust weten! Jouw persoonlijke inbreng doet ertoe.

Als burgerraadslid neem je deel aan fractie- en raadsvergaderingen. Je verdiept je in onze standpunten. Daarnaast bouw je een netwerk op door contact te onderhouden met inwoners, kiezers, ambtenaren en meer mensen die van belang zijn voor het politieke beleid. Verder begrijp je dat de politiek soms om flexibiliteit vraagt; je kunt dus snel schakelen indien nodig.

Een gezellige, leerzame en stimulerende werkomgeving waar jij je kunt ontwikkelen op professioneel en persoonlijk vlak

Een diverse en sociale fractie waar ruimte is voor persoonlijke uitgangspunten

Heldere en opbouwende feedback waarmee je echt iets kunt

Leuke en originele teamuitjes

Een sterke communicatieafdeling die jou ondersteunt waar nodig

Een maandelijkse vergoeding

Interesse en/of wil je meer weten? Neem dan contact op met Linda Oerlemans

Tel: 06-10936916

Buitengewoon: de strijd tegen femicide

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 19-09-2023 08:49

Het is 15 mei 2020 wanneer Gea Godwaldt slachtoffer wordt van femicide. Haar man Richard brengt haar om het leven en pleegt daarna zelfmoord. De periode die volgt, is gruwelijk voor de nabestaanden. Haar zus Barbara Godwaldt (52) besluit om met een ‘Aanpakplan Femicide’ te komen. Silvana van Ginneken (51), Tilburger en vriendin van de zussen, is één van de mensen die haar hierbij steunt. ONS Tilburg gaat met ze in gesprek over de preventie en nazorg van femicide. Op basis hiervan hebben wij een motie ingediend om femicide in onze gemeente aan te pakken. Deze is unaniem aangenomen.

Datum: 19-9-2023

“Elk jaar worden tientallen vrouwen in Nederland vermoord door hun partner of ex-partner.” Met die woorden begint het Aanpakplan Femicide, dat begin april 2023 verscheen. Initiatiefnemer Barbara Godwaldt kwam in de maand daarvoor bijeen met nabestaanden van femicide, oftewel moord op een vrouw omdat ze een vrouw is, om dit plan samen te stellen. Bij de bijeenkomst waren ook een wetenschappelijk onderzoekster en een directielid van Veilig Thuis aanwezig. Diverse conclusies uit onderzoeksverslagen zijn gebruikt om samen met de ervaringen van de nabestaanden tot twaalf aanpakpunten te komen.

De aanleiding was de moord op haar geliefde zus, Gea Godwaldt, die in 2020 om het leven werd gebracht door haar partner. Barbara ziet dat de juiste kennis en educatie nog vaak ontbreekt, waardoor te weinig gedaan wordt aan preventie. “Veel mensen, onder wie hulpverleners, zijn nog niet goed op de hoogte van femicide en de risicofactoren”, legt ze uit. Eerder dit jaar, op 6 april, heeft zij het Aanpakplan Femicide aangeboden aan drie kamerleden namens de nabestaanden. De volgende stap was een rondetafelgesprek met Tweede Kamerleden, dat 8 juni 2023 plaatsvond.

Barbara Godwaldt, zus van slachtoffer Gea Godwaldt, ontwikkelde het ‘Aanpakplan Femicide’

In het aanpakplan staan dus twaalf punten van aanpak om het aantal gevallen van femicide in Nederland terug te dringen. Daarover spreekt ONS Tilburg Barbara, evenals haar goede vriendin Silvana van Ginneken, die werkzaam is bij gemeente Tilburg en het slachtoffer ook goed kende. Laten we beginnen bij het begin: het duiden van femicide.

Femicide betekent vrouwenmoord. Specifiek houdt dat in dat een vrouw vermoord wordt door een man omdat ze vrouw is. In de geschiedenis wordt de term voor het eerst gebruikt in 1801. Daarna duikt het begrip femicide pas weer op in 1974, wanneer feminist en schrijver Diana Russel het woord herintroduceert. Uiteindelijk kiest ze voor de definitie ‘het doden van vrouwen door mannen omdat ze vrouw zijn’. Toch vergaart femicide nog weinig bekendheid.

“Familiedrama dekt de lading niet. Er is een vrouw vermoord!”

Daar lijkt nu verandering in te komen. “De term wordt nu vaker gebruikt in de media, dat zorgt voor meer aandacht”, stelt Barbara. Dat was heel anders toen haar zus vermoord werd in 2020. Media spraken toen van een ‘familiedrama’. “Dat dekt de lading helemaal niet”, vult Silvana aan. “’Familiedrama’ geeft niet weer wat er nou echt gebeurd is, namelijk: er is een vrouw vermoord.”

In dit filmpje van de NOS wordt meer uitgelegd over femicide

Om die reden is de eerste stap in het plan van aanpak; het beestje bij de juiste naam noemen. Daar maken de nabestaanden zich hard voor. Silvana denkt dan ook dat onder anderen Barbara’s inzet al geleid heeft tot een hoop bekendheid: “Er is echt veel gebeurd sinds de moord op Gea in 2020. Zo heeft femicide meer aandacht gekregen, ligt dit plan van aanpak er nu en heeft het een plek gekregen op de landelijke politieke agenda. Dat zijn belangrijke stappen die ervoor zorgen dat we ook de volgende stappen kunnen gaan nemen.” Barbara reageert: “Ja, maar het is nog veel te weinig. We zitten nu in fase 1: erkennen. Nu moeten we nog tot actie over gaan.”

Maak geld vrij voor de aanpak van femicide

De nabestaanden hebben een sterk beeld van hoe dat er in de praktijk uitziet. Om te beginnen moet geld worden vrijgemaakt voor de aanpak van femicide (stap 2 in het aanpakplan). “Het hoeft ook geen forse investering te zijn. Er zijn geen tonnen voor nodig”, licht Silvana toe. Onze tips zijn concreet en snel toepasbaar en zo kunnen we hopelijk al snel resultaten zien.”

Veiligheid en hulp voor slachtoffers van huiselijk geweld

Financiële middelen maken de volgende punten van het plan uitvoerbaar, zoals het zorgen voor meer hulplijnen voor huiselijk geweld (stap 3) en het waarborgen van de veiligheid van slachtoffers van huiselijk en seksueel geweld (stap 6). Concreet betekent dit dat er een manier moet zijn voor slachtoffers om direct de situatie te kunnen ontvluchten.

“We moeten overgaan tot actie”

Volgens Barbara is Filomena in Rotterdam een goed voorbeeld. “Dat is een centrum voor huiselijk geweld en kindermishandeling”, legt ze uit. “Als je wilt, kun je direct bescherming krijgen voor zowel jezelf als de kinderen. Ook als je niet meer terug naar huis durft. Je komt direct in een veilige omgeving terecht.” In het centrum zijn onder anderen een arts, psycholoog en agent aanwezig. Barbara benadrukt dat die directe hulp juist zo belangrijk is en zelfs levensreddend kan zijn: “Als slachtoffers geen duidelijk en goed hulpaanbod hebben, zal een groot deel afhaken door het verlies van vertrouwen en een gevoel van veiligheid.” Het plan van aanpak pleit dan ook voor een landelijke uitrol van projecten als Filomena.

“Educatie is zo belangrijk”, stelt Barbara. “En dat helpt ook preventief. Als meer partijen op de hoogte zijn, gaat een slachtoffer sneller inzien dat ze uit de relatie kan stappen omdat hulpverlening met bijscholing beter en adequater kan reageren.” Hierom is ‘zorg voor meer educatie’ dan ook aangehaald als punt 4 in het aanpakplan. Volgens de initiatiefnemers kan de gemeente een grote rol spelen in het verspreiden van die educatie. Bijvoorbeeld door campagnes met informatie op te zetten voor inwoners. Ook is aan de gemeente de taak om te zorgen dat er genoeg veiligheidsmiddelen beschikbaar zijn voor bijvoorbeeld slachtoffers van stalking.

Educatie van hulpverleners, politie en justitie

Verder is het belangrijk dat huisartsen de signalen van huiselijk geweld beter herkennen. Daarnaast zien de nabestaanden graag dat politie en justitie beter op de hoogte zijn van de rode vlaggen die aangeven dat een situatie potentieel gevaarlijk is. In het plan is daarom opgenomen dat er op elk politiebureau een agent moet worden aangesteld voor huiselijk geweld (5), huiselijk geweld een high impact crime’ moet worden (8), de strafmaatregelen voor huiselijk geweld opnieuw beoordeeld moeten worden (9) en de voorwaarden van verplichte documenten moeten worden aangepast (10). Een hoop stappen dus die nog gezet kunnen worden.

Silvana van Ginneken, vriendin van slachtoffer Gea Godwaldt

Barbara en Silvana hebben hoop dat er nu meer gedaan wordt aan preventie en educatie rondom femicide. “Wij zijn in Nederland wel zo’n beetje de laatste in Europa die overgaan tot actie”, voegt Barbara toe. “In Spanje zijn al 200 maatregelen doorgevoerd om femicide te voorkomen. In Engeland kun je zelfs het strafblad van een partner aanvragen. Zo gebeurt daar dus al veel en bij ons nog maar weinig.” Hoe dat komt, vindt ze moeilijk te zeggen: “Ik denk dat Nederlanders al snel denken: bij ons gebeurt dat niet.”

Silvana is vooral blij met de toegenomen media-aandacht en denkt dat het aandacht vragen voor femicide daardoor nu in een stroomversnelling komt. “Het balletje is echt gaan rollen. Ik hoor ook weleens dat mensen nooit gedacht hadden dat het zo vaak voorkomt hier in Nederland. Maar het allerbelangrijkst is niet alleen weten dat het bestaat, maar ook het aantal gevallen van femicide terugdringen. Daar helpt ons plan van aanpak bij. Want femicide dient echt aangepakt te worden.”

In het aanpakplan is een bijlage toegevoegd met ‘rode vlaggen’. Dit zijn signalen die erop duiden dat er in de (nabije) toekomst femicide gepleegd kan gaan worden. In het document worden die signalen uitgebreid toegelicht, maar we hebben ze hier kort voor je op een rijtje gezet:

• Stalking

• Bedreiging met de dood (richting slachtoffer of de kinderen of dreiging met zelfdoding)

• Onthouden van zorg die acuut de gezondheid bedreigt

• Poging tot verwurging, verstikking of verdrinking

• Extreme angst bij het slachtoffer dat haar leven of dat van de kinderen in gevaar is

• Slachtoffer durft niet te spreken in de buurt van de partner en/of toont angst voor de partner

• Toenemende escalatie van ernst en/of frequentie van geweld

In nagedachtenis van Gea Godwaldt 17-2-1972 – 15-5-2020

Tekst: Elysa van der Ven

Foto’s: Dennis van Roozendaal (Silvana van Ginneken) en persoonlijk (Barbara & Gea Godwaldt)

Buitengewoon: Speels Collectief

Ons Tilburg Ons Tilburg Tilburg 01-09-2023 11:48

Een repetitie van Speels Collectief is een hele belevenis. Rondom het theatergezelschap uit Tilburg en Arnhem hangt een spontane en open sfeer, waardoor je bijna vergeet hoeveel er schuilgaat achter de schermen. Want Speels Collectief steekt veel energie in het bevragen van de norm. ONS Tilburg nam een kijkje bij de spelers van LAY DOWN AND LIFT ME UP, een voorstelling die kritisch kijkt naar hoe wij als maatschappij omgaan met (liefdes)relaties en op 8 september in première gaat. Ook gingen we in gesprek met artistiek leider Sanne Arbouw (29).

Datum: 1-9-2023

Leden van Speels Collectief op de foto; REGIE | Sanne Arbouw CHOREOGRAFIE | Ulrike Doszmann SPEL | Juul Heko Adang, Pietro Carbucicchio, Pepijn Giesbers, Noli Kat, Lisette Mepschen, Rowshuan Pikero, Ilse de Veer en Tim Kroesbergen

“We gaan met z’n drieën op de bank zitten en kijken een romantische film”, fantaseert speler Pepijn. Te midden van wat matrassen vertelt hij over zijn ideale date. Zijn ogen stralen, hij ziet het helemaal voor zich. Maar dan wordt zijn fantasie bruut onderbroken door een monotone stem die uit de speakers klinkt: “Nee, dat is helaas niet mogelijk.”

Speels Collectief repeteert in een kapel gelegen in Landpark Assisië in Biezenmortel. Dit mooie terrein biedt woonruimte aan zo’n 250 mensen met een verstandelijke beperking. Wat dat betreft sluit de locatie mooi aan bij het gedachtegoed van de theatergroep, die zo inclusief mogelijk probeert te zijn. Tegelijkertijd zorgt het landgoed voor een drempel, aangezien de plek moeilijk bereikbaar is met het openbaar vervoer.

“Inclusie is geen genre”

Bij bovengenoemde improvisatie-oefening ligt de focus op de ideale date van de spelers en de mogelijke beperkingen waar ze tegenaan lopen in de maatschappij, doordat zij niet voldoen aan ‘de norm’ op het gebied van liefde en/of seksualiteit. Voorstelling LAY DOWN AND LIFT ME UP zoomt namelijk in op alternatieve relatievormen (koop hier je tickets!). Vandaar dat de matrassen een belangrijk onderdeel zijn van het decor. ONS Tilburg praat met artistiek leider Sanne Arbouw over het ontstaan van Speels Collectief, inclusie en het bevragen van de norm.

De spelers van deze voorstelling zitten in verschillende soorten relaties, waarvan sommige nog niet maatschappelijk geaccepteerd zijn. Hier zijn ze dus specifiek op geselecteerd?

“Ja. We selecteren tijdens audities meestal op perspectief, bijvoorbeeld binnen bepaalde thema’s. Die hebben vaak te maken met machtsstructuren of maatschappelijke uitsluiting. LAY DOWN AND LIFT ME UP gaat dus over verschillende relatievormen die buiten de norm vallen en welke drempels en stigma’s je daardoor tegenkomt.”

Sanne Arbouw, artistiek leider Speels Collectief

“Een relatie waarin één van de twee een beperking heeft, waarbij degene zonder beperking nog vaak als begeleider wordt gezien in plaats van als partner. Of een sekswerker en haar partner, waarbij je gekke vragen krijgt, zoals: is het dan wel een monogame relatie? En waarom zou je überhaupt met een sekswerker willen zijn? En moet die partner dan ook betalen voor de seks?”

Sowieso zijn monogame relaties, waarbij je trouw bent en blijft aan één persoon op seksueel vlak, de norm in onze samenleving. Ook die norm bevragen jullie dus?

“Ja. We veroordelen monogamie niet, maar denken juist dat verschillende perspectieven naast elkaar kunnen bestaan. Zo hebben we een monogaam koppel in de voorstelling dat al veertig jaar samen is en hartstikke gelukkig is. Daarnaast kijken wij ook naar dit soort onderwerpen vanuit een activistisch perspectief.”

“Veel ruimtes in Tilburg zijn niet rolstoeltoegankelijk”

Heb je een voorbeeld van dat activisme?

“Een andere voorstelling van ons, ‘USUALLY I’M ON TOP’ [die nu in het zuiden van het land en in Rotterdam speelt, red.], gaat over vrouwelijkheid en seksualiteit. Daarvoor hebben we de Van Dale gebeld omdat seksualiteit nog steeds stond omschreven als penetratie, terwijl seks natuurlijk meer is dan alleen penetratie. Na dat telefoongesprek hebben zij de definitie aangepast naar ‘gevoelens en handelingen omtrent opwinding’. Een enorme vooruitgang, dus! Dat telefoongesprek is trouwens ook terug te horen in die voorstelling.”

Wat goed! Hebben jullie zo’n actie ook gevoerd voor deze voorstelling?

“We zijn nu aan het bellen met hotels, bioscopen en gemeentes om allerlei vragen te stellen. Zo lopen sommige spelers er nu tegenaan dat ze niet op date kunnen met meer dan twee personen. Een bruidssuite in een hotel is bijvoorbeeld uitsluitend voor twee personen, maar wat nou als je er eentje voor drie personen wil? Ook zijn er andere soorten beperkingen, want als beide partners in een rolstoel zitten, kun je nu niet samen naar de bioscoop omdat je niet naast elkaar kunt zitten. We hebben dus weer genoeg te bestormen!”

Achter de schermen van de repetities van LAY DOWN AND LIFT ME UP

Een beperking waar jullie ook tegenaan lopen, is de bereikbaarheid van deze locatie, met name voor spelers die in een rolstoel zitten. Hoe gaat dat in de praktijk?

“Ja, dat is heel lastig. Landpark Assisië is via het OV alleen doordeweeks bereikbaar met een buurtbus die je van tevoren moet aanvragen. Daarnaast mag een buurtbusbestuurder eigenlijk geen rolstoelgebruiker vervoeren. Maar ook daarvoor gaat er al een hoop mis. Zo was de lift op station Tilburg heel lang kapot. Dat staat dan ook nergens aangegeven! Een speler kwam hier pas achter toen hij aankwam op station Tilburg. Hij moest dus maar weer terug de trein in, want hij kwam het perron niet eens af… Dat is gewoon afschuwelijk.”

En repeteren op een beter bereikbare plek is niet mogelijk? Bijvoorbeeld in het centrum van Tilburg?

“Nee. Veel ruimtes zijn niet rolstoeltoegankelijk. Zo heeft De Nieuwe Vorst een theaterzaal, maar die is vaak volgeboekt en daar betaal je veel huur, waar wij de middelen niet voor hebben. De Kraakkelder daar is niet toegankelijk. Ook de Schouwburg in Tilburg sluit niet helemaal aan op de behoeftes van veel spelers. Het was en is voor ons dus een hele zoektocht.”

Is het nastreven van inclusie en toegankelijkheid altijd belangrijk geweest voor Speels Collectief?

“Ja. Speels Collectief is ontstaan in 2014. Ik studeerde aan de kunstacademie in Arnhem, waar drie bewoners met een beperking naartoe kwamen met een vraag. Zij wilden graag theater maken buiten hun zorginstelling, dus in de maatschappij. Ik heb dat opgepakt als project samen met mijn compagnon Merel van Lieshout uit Tilburg. Al snel bleek er veel belangstelling te zijn vanuit mensen die te maken hebben met maatschappelijke uitsluiting, omdat er maar weinig inclusieve omgevingen zijn waar mensen terecht kunnen voor cultuurdeelname. Sinds 2020 zijn we een stichting en hebben we subsidie, waar we erg blij mee zijn. Die is fijn voor basisondersteuning. Tegelijkertijd komt die subsidie uit het Fonds voor Cultuurparticipatie, terwijl juist participeren ontzettend lastig kan zijn voor deze mensen. We krijgen namelijk te maken met zoveel factoren: wetgeving, zorginstellingen, bereikbaarheid en toegankelijkheid… Dus voor ons is het al bijzonder als tien mensen wekelijks één dag kunnen. Dat is al een weektaak.”

“We hopen natuurlijk dat onze subsidie verlengd wordt. Verder zou structureel geld vanuit de gemeente fantastisch zijn. Maar ook erkenning door de theater- en cultuursector. We worden nu vaak gezien als een genre, terwijl inclusie geen genre is. Het speelt ook mee dat we in Tilburg nog niet zo bekend zijn – in Arnhem wel, gelukkig. Daar mogen we ook overdag repeteren in alle theaters!”

Bekijk hieronder de trailer van LAY DOWN AND LIFT ME UP, de voorstelling die 8 september in première gaat. Tickets kun je hier kopen!

Tekst: Elysa van der Ven

Foto’s: Dennis van Roozendaal & Speels Collectief

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.