Poliflw

Opinie door: Sofyan Mbarki, Femke Roosma (GL) en Erik Flentge (SP)

Vandaag – 1 mei – is de internationale Dag van de Arbeid. In Nederland is eigenlijk nooit een brede 1 mei- traditie ontstaan. Het is tijd om daar verandering in te brengen, want de eisen van de internationale arbeidersbeweging zijn in 2020 nog altijd actueel. De Coronacrisis maakt dat zichtbaarder dan ooit. 

De 1 mei-viering ontstond in Chicago, de VS. Daar vielen op 1 mei 1886 doden bij een demonstratie voor arbeidersrechten, zowel onder demonstranten als onder de politie. Sinds die dag staat de internationale arbeidersbeweging stil bij de strijd die is geleverd voor de achturige werkdag, sociale zekerheid en bescherming van arbeiders op de werkvloer. En die strijd duurt voort tot de dag van vandaag. Zeker ook voor werkers in ‘vitale beroepen’, die al lang strijden voor waardering, baanzekerheid en volwaardig loon.

Voor de Coronacrisis presteerde de Nederlandse economie erg goed. We zien dat terug aan de stijging van onze welvaart (BBP), maar nauwelijks in het beschikbare inkomen van huishoudens. De door de liberale politiek aangejaagde flexibilisering van de arbeidsmarkt is daar mede de oorzaak van. Baanonzekerheid is bijna de norm geworden.

“Baanonzekerheid is bijna de norm geworden.”

Veel grote bedrijven besteden in schunnige constructies regelmatig werk uit aan  zzp-ers en uitzendkrachten. Die worden als moderne dagloners uitbetaald in stukloon. Ben je een dag ziek? Dan geen loon. Postbodes, schoonmakers, taxichauffeurs, bouwvakkers en vele anderen kunnen hier over meepraten. Deze vorm van arbeid is voor bedrijven mede zo goedkoop omdat ze niet verantwoordelijk zijn voor de verzekering van de mensen die voor hen werken. Dit maakt de flexibele arbeiders kwetsbaar en zorgt ervoor dat vast- en flexibel tegen elkaar wordt uitgespeeld. Dit is terug te zien in de CAO-lonen die ver achterblijven.  

Recente cijfers van het CBS laten zien dat onzeker en flexibel werk in 15 jaar met driekwart is gegroeid. De politiek heeft dat actief gestimuleerd. Niet alleen de duur van contracten werd flexibeler, ook het aantal uren dat iemand werkt. De zogenaamde ‘nulurencontracten’ zijn wijd verbreid, bijvoorbeeld onder verpleegkundigen in de thuiszorg. De zekerheid voor voldoende werk en loon is met dat soort contracten minimaal. Let wel, daarbij gaat het om de mensen van wie we nu zo veel vragen. En die ook nog eens leveren, vaak met gevaar voor eigen gezondheid.

Vast- en flexibel werk wordt tegen elkaar uitgespeeld. Dit is terug te zien in de CAO-lonen die ver achterblijven.

Geconfronteerd met deze crisis komen de misstanden op de arbeidsmarkt nog meer aan het oppervlak. Het zijn de in ZZP-constructie en op flexibel contract werkende mensen, die – zonder vangnet – als eerste werk en inkomen verloren. Tegelijkertijd zijn het vooral de werkers met lage lonen en zware werkomstandigheden, die onze samenleving overeind houden. Het is daarom meer dan ooit tijd om solidair te zijn met hen.

Verandering komt niet vanzelf. Hans de Boer van de werkgeversorganisatie VNO/NCW liet al optekenen dat er wat hem betreft geen verbod op loonsverlagingen moet komen voor bedrijven die steun krijgen. De belastingbetaler mag gul geven, maar blijkbaar geen voorwaarden stellen.

“Het is tijd voor een krachtig tegengeluid.”

Het is tijd voor een krachtig tegengeluid. De vitale beroepen hebben nu alle reden eisen te stellen: van vrachtwagenchauffeur tot medewerker in de supermarkt, van schoonmaker tot verpleegkundige. En in hun kielzog álle andere werkers. Want vast werk en een zeker inkomen voor iedereen; dat is pas goed voor ons vestigingsklimaat. 

Laten we daarom vandaag op 1 mei – digitaal of hoe dan ook- pal achter deze werkers gaan staan en streven naar meer waardering, meer zekerheid en volwaardige beloning.

Sofyan Mbarki, fractievoorzitter PvdA Amsterdam  Femke Roosma, fractievoorzitter GroenLinks Amsterdam  Erik Flentge, fractievoorzitter SP Amsterdam

“Vast werk en een zeker inkomen voor iedereen; dat is pas goed voor ons vestigingsklimaat.”

Het bericht De coronacrisis bewijst het belang van de Dag van de Arbeid verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Gedurende het jaar begeleidt de Gemeente Amsterdam duizenden werkzoekende Amsterdammers naar betaald werk. In dit proces zullen er voorlopig echter geen belletjes meer gepleegd worden naar het bedrijf Picnic. Het college nam dit besluit na meerdere kritische vragen vanuit de gemeenteraad van Erik Flentge (SP) en onze eigen Carolien de Heer over de manier waarop Picnic met haar werknemers omgaat.

De kritische vragen vanuit de PvdA en de SP werden gesteld na nieuwsberichten over dat Picnic de supermarkt-cao ontduikt, medewerkers er op basis van flexibele, slecht betaalde contracten werken en dat medewerkers die de steun inroepen van de vakbond, gedreigd worden met ontslag. Mede op basis van bovenstaande berichten heeft de FNV een rechtszaak tegen het bedrijf aangespannen. Tot minimaal de uitspraak in deze rechtszaak zal de gemeente Amsterdam de samenwerking verbreken.

Ons raadslid Carolien de Heer is hier blij mee: “De manier waarop Picnic met haar werknemers omgaat, gaat tegen alles in waar wij als PvdA voor staan. Goed en eerlijk werk is een basisbehoefte voor iedereen en dan past het niet dat wij als Amsterdam werkzoekenden naar een werkgever begeleiden die die waarden ondermijnt.”

Eerder schreef ons raadslid Carolien de Heer in het Parool al een opinie-artikel over de wantoestanden bij het supermarktbedrijf. Klik hier om deze te lezen.

Het bericht Amsterdam stopt voorlopig de samenwerking met Picnic verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De Amsterdamse coalitie bestaande uit GroenLinks, D66, PvdA en SP gaat tijdens de raad van 8 mei vragen stellen over de komst naar Amsterdam van haatprediker Steven Anderson. Deze Amerikaanse prediker roept op tot het vermoorden van homo’s en noemt hen pedoseksuelen. Hem is toegang geweigerd in Zuid-Afrika en Groot-Britannie en de coalitie wil weten wat Anderson in Amsterdam komt doen.

Anderson is van plan om naar Amsterdam te komen om aan “soul winning” te doen: zieltjes winnen. Als het aan PvdA-fractievoorzitter Sofyan Mbarki ligt, blijft hij in Amerika en laat hij de Amsterdamse zielen met rust. “In Amsterdam mag je zijn wie je bent en houden van wie je wilt. Ik zal me blijven uitspreken tegen iedereen die tegen deze waarden in gaat.”

D66-fractievoorzitter Reinier van Dantzig: “Deze man zegt verschrikkelijke dingen en voor zulke haat en onverdraagzaamheid is geen plek in Amsterdam. In onze open en tolerante stad, maakt het namelijk niet uit waar je wieg stond of op wie je verliefd bent.”

COC De belangenorganisatie voor de LGBTI-gemeenschap, het COC, heeft staatssecretaris Mark Harbers opgeroepen om Anderson niet toe te laten in Nederland. Ook SP-fractievoorzitter Erik Flentge heeft grote moeite met zijn komst: “Ieder mens is gelijkwaardig, ongeacht zijn of haar geaardheid. Daar staan we voor in onze stad, daar zijn we trots op. Daarom zullen we ook elke dag moeten strijden tegen mensen die dat bedreigen. Haatpredikanten hebben wat ons betreft hier dan ook niets te zoeken.”

Orlando Een van de meest schokkende uitspraken van Anderson kwam na de aanslag op de homoclub Pulse in Orlando. Daar schoot een schutter meer dan vijftig mensen dood, Anderson zei daarover: “goed nieuws omdat er vijftig homoseksuele pedofielen minder op de wereld zijn”. Fractievoorzitter van GroenLinks Femke Roosma: “Dit zijn afschuwelijke en haatzaaiende uitspraken. Mensen die dit soort ideeën willen verspreiden, zijn niet welkom in ons tolerante Amsterdam.”

Het bericht Amsterdamse coalitie: haatprediker Anderson niet welkom in Amsterdam verscheen eerst op PvdA Amsterdam.