Poliflw

ZIJN ARBEIDSMIGRANTEN MENSEN (1)? Ja, natuurlijk. Maar waarom besloot dan een overgrote meerderheid van de gemeenteraad half december dat zij in grote groepen tot maximaal 400 personen kunnen worden gehuisvest in gebouwen (campussen) op of in de buurt van bedrijventerreinen? Jarenlang is de gemeente Waalwijk bezig geweest om wonen op bedrijventerreinen onmogelijk te maken, omdat de aanwezigheid van mensen bedrijven te veel zou beperken in hun productiemogelijkheden. Maar als het om arbeidsmigranten gaat, dan kan het kennelijk wel. Overigens, dan wordt niet gesproken van wonen maar van verblijven. Met een tijdelijke vergunning kan het gemeentebestuur volstaan met lichtere eisen ten aanzien van bijvoorbeeld geluid. Twee argumenten worden genoemd voor het op deze manier onderbrengen van arbeidsmigranten. Het eerste is dat ze hier toch maar voor een korte tijd (enkele maanden) zouden komen. Ze zouden toch niet willen integreren en hoeven daarom niet tussen de Waalwijkers te wonen. De indruk wordt gewekt, dat ze hier alleen maar komen om te werken en te slapen. Maar ook al is het voor korte tijd, ze komen hier ook om te wonen en te leven. Daarom is het belangrijk dat ze in de buurt van voorzieningen als winkels worden gehuisvest, dat ze kunnen sporten, naar de kerk kunnen gaan. Het CDA voelde dat wel aan en vroeg aan de wethouder om een vervoervoorziening. Die wees dit af met als reden dat dit ook niet voor inwoners wordt geregeld. D66 pleitte voor winkels op de campussen, terwijl al jarenlang tegen detailhandel op bedrijventerreinen wordt gestreden. Het is juist goed voor de retail in Waalwijk, wanneer deze bijzondere groep flexwerkers bij bestaande winkels hun boodschappen doen. Het andere argument is dat arbeidsmigranten die op of bij bedrijventerreinen wonen, minder hoeven te reizen en er dus minder autoverkeer nodig is. Dit blijkt niet overeen te komen met de praktijk. Slechts 30% van de arbeidsmigranten die aan de Altenaweg verblijven, werkt in Waalwijk. Van de groep die op Zanddonk is gehuisvest, werkt bijna de helft buiten Waalwijk, zelfs buiten de regio. Het probleem is dat arbeidsmigranten te veel als productiefactor worden gezien in plaats van mens. Alleen de PvdA en de ChristenUnie hebben tegen de nieuwe beleidsvisie gestemd. Wordt vervolgd.

Maandag 5 maart was de laatste reguliere raadsvergadering in deze raadsperiode. Naast een aantal bespreekstukken, werd er ook een motie over ‘gestapelde mijnbouw’ ingediend door de fracties van SP, PvdA en VUK. Deze motie was tijdens de vorige raadsvergadering ook ter sprake geweest. Toen heeft de fractie van de ChristenUnie al aangegeven niet met de motie te kunnen in stemmen. Onder andere omdat het college van B&W in die motie opgeroepen werd deel te nemen aan gesprekken, waarvoor het college niet is uitgenodigd. Kortom het onmogelijke werd gevraagd van het college. De motie werd toen weer ingetrokken. De fractie van de ChristenUnie was dan ook verbaasd toen maandag de motie, zij het iets gewijzigd, alsnog werd ingediend. Nu was er aan toegevoegd dat een meerderheid van gemeenteraad aan Nedmag toestemming gegeven zou hebben zodat er sneller gestart kon worden met de zoutwinning. Hier kon de ChristenUnie absoluut niet mee instemmen omdat het pertinent niet waar is! Ook het punt dat van het college in de ogen van de ChristenUnie het onmogelijke werd gevraagd, stond er nog steeds in. Na een schorsing is door de coalitiepartijen (Gemeentebelangen, CDA, VVD, D66 en ChristenUnie) een eigen motie over gestapelde mijnbouw ingediend. SP, PvdA en VUK dienden vervolgens hun motie nog een keer in. Zij het in enigszins aangepaste vorm. Maar deze motie voldeed niet volgens de fractie van de ChristenUnie (en ook van andere fracties).. De motie van SP, PvdA en VUK werd met 9 stemmen voor en 10 tegen verworpen. De motie die Gemeentebelangen, CDA, VVD, D66 en ChristenUnie indienden werd, met een stemverklaring van de SP, PvdA en VUK, aangenomen met 18 voor en 1 tegen.