Raadsbehandeling nota armoedebeleid en schuldhulpverlening
Vandaag de dag is de maatschappij materialistischer ingesteld en hebben we meer digitale hulpmiddelen nodig. Een computer, een slimme telefoon. Maar tegenwoordig is ook een wasdroger, een vaatwasser en een magnetron gemeengoed geworden. En dat maakt het leven duurder. Wie de verleiding van reclame niet kan weerstaan, koopt al gauw meer dan nodig is. Voor je het weet sta je in het rood en stapelen de rekeningen op.
Er kunnen ook omstandigheden zijn die je overkomen, waardoor je financieel in de problemen komt. Dat kan behoorlijk wat kopzorgen geven en verlammend werken.
Leefbaar Lelystad heeft bij de nota armoedebeleid en schuldhulpverlening twee amendementen en een motie ingediend.
Er gaat nu flink wat gemeenschapsgeld besteed worden aan armoedebeleid en schuldhulpverlening. In totaal bijna 6 miljoen euro. Dat is een behoorlijk bedrag en de besteding ervan moet geen ‘water naar de zee dragen’ zijn. Het moet wel wat opleveren en dat moet voor de raad helder te controleren zijn. Zoals de maatregelen van Centrade effectief leiden tot minder huisuitzettingen.
Omdat minder 'sociale uitsluiting' een weinig zeggend en nauwelijks controleerbaar containerbegrip is als doel voor het beleid, heeft Leefbaar Lelystad een amendement ingediend waarmee gestreefd wordt naar een effectief beleid wat over drie jaar moet leiden tot minder gemeentelijke kosten. Zoals we dat ook doen bij de Jeugdzorg en wij zien niet in waarom dat op dit dossier anders is.
Bij het voorkomen van armoede missen wij een aantal omstandigheden waarbij mensen vrij makkelijk in financiële problemen kunnen komen en die uiteindelijk tot schulden en of armoede kunnen leiden. We kennen allemaal wel een verhaal van iemand die na een scheiding of door ontslag bij de voedselbank belandde. Ook is bekend dat armoede vaak voorkomt bij eenoudergezinnen en na overlijden van de kostwinner. Daarom vinden wij dat dit bij het voorkomen van armoedeproblematiek als indicatoren opgenomen moet worden:
- Scheiding
- Eenoudergezinnen
- Overlijden werkende partner/ouder
- Ontslag
Verder is Leefbaar Lelystad van mening dat volgens afspraak er één uitvoeringsnota naar de raad moet gaan voor het meerjaren beleidsperspectief. Afspraak is afspraak! En daar houden wij het college aan. Anders wordt ook het beeld versnipperd en dat maakt de controle door de raad er niet beter op. De jaarlijkse uitvoeringsprogramma’s kunnen desgewenst als aparte paragraaf in de programma’s van het sociaal domein, te weten Jeugd, Wmo en Participatiewet, worden opgenomen.
Het college heeft onze voorstellen ontraden(!) en de meerderheid van de raad heeft dat ook nog gevolgd. Dat betreuren wij zeer en vinden dit niet in het belang van Lelystad. Zo is preventie nu meer niet als kader in het raadsbesluit opgenomen (dankzij een amendement van de CU), terwijl college en raad daar juist bij de jeugdzorg zoveel belang aan hechten. Dat is inconsequent beleid.
Erg is dat de wethouder het feit dat eenoudergezinnen een risico voor armoede heeft afgedaan als dat er dat teveel zijn!
Maar nog erger is dat het college de afspraak over het proces van raadstukken ‘startnota - kadernota - uitvoeringsnota’ volledig aan hun laars lapt en het merendeel van de raad (voornamelijk coalitie) dit slikt als zoete koek. Onbegrijpelijk.
Afspraak is afspraak, maar niet heus…
