Poliflw

Waarom zo bang voor de wietproef? Na een lange periode van discussie en overleg gaan tien gemeenten experimenteren met het legaal bevoorraden van coffeeshops. Deze zogenoemde ‘wietproef’ is bedoeld om een vreemde kronkel in het softdrugsbeleid aan te pakken. Nu mogen coffeeshops wel softdrugs verkopen, maar is de kweek en aanvoer strafbaar. Drugscriminelen verdienen niet alleen enorme bedragen met de aanvoer van softdrugs, kweek op zolderkamers en in schuren is bovendien gevaarlijk en veroorzaakt overlast. Juist daarom is het goed dat de proef er nu komt. Natuurlijk moet de wiet die straks via de legale weg in tien steden aan coffeeshops geleverd wordt ook ergens gekweekt worden. De Rijksoverheid zal een aantal plaatsen in Nederland aanwijzen waar deze ‘staatswiet’ gekweekt gaat worden. Omdat zowel Arnhem als Nijmegen mee doet met de proef is het niet verwonderlijk dat al snel gesproken werd over mogelijke kweek in zowel Lingewaard als Overbetuwe. Er is in kassen in onze gemeenten ruimte genoeg en ondernemers tonen belangstelling. Zij zien economische kansen en geef ze eens ongelijk. Er is sprake van een stabiele afname van een relatief gemakkelijk te kweken gewas door een stabiele partner, de Rijksoverheid. Des te verwonderlijker is het dat veel politici in de gemeenten Lingewaard en Overbetuwe blijkens berichten in De Gelderlander nogal afhoudend reageren. In Overbetuwe gaven verschillende partijen al aan dat zij het onwenselijk vinden wanneer de voor de proef benodigde wiet in Overbetuwe gekweekt zou worden en ook in Lingewaard reageerden fractievoorzitters van VVD en LBL afhoudend. Wij vinden dat jammer. Natuurlijk zijn er mitsen en maren rondom de kweek van legale wiet in kassen in onze gemeenten. Eerste vraag is de veiligheid. Waar criminelen grote sommen geld verdienen aan de kweek is er nu de mogelijkheid dat op zijn minst een deel van die winst wegvalt. Dat kan reacties uitlokken, ook gericht tegen telers van legale staatswiet. Het is aan de Rijksoverheid in samenspraak met politie, justitie en lokaal gezag om op dat punt voldoende maatregelen te nemen. Een tweede punt van zorg is het signaal dat uitgaat van legale kweek van wiet in onze kassen. Welke uitstraling geeft dat richting ondernemers die bloemen of tomaten kweken? Blijven tuinbouwgebieden aantrekkelijk? En wat als de proef geen succes blijkt en wordt afgebroken? Wie draagt dan bedrijfsrisico en kosten voor investeringen? Het zijn legitieme vragen, die vooral door opdrachtgever en opdrachtnemer beantwoord moeten worden. Politici die nu de hakken in het zand zetten en op voorhand weigeren na te denken over de mogelijkheden van kweek in onze gemeenten lijken zich bovendien onvoldoende te realiseren dat de proef juist bedoeld is om criminelen de wind uit de zeilen te nemen. In zowel Lingewaard als Overbetuwe worden regelmatig hennepplantages op zolders en in schuren gesloten. Keer op keer wordt gehamerd op de risico’s die dergelijke plantages met zich meebrengen en de overlast die veroorzaakt wordt. Is het dan niet onze dure plicht te proberen daar wat aan te doen? En wanneer ondernemers zelf in beginsel positief staan tegenover de proef, wie zijn wij dan om daar op voorhand zo afwijzend op te reageren? De glastuinbouw komt uit een moeilijke economische periode en staat voor grote uitdagingen, bijvoorbeeld op het gebied van verduurzaming van de productie. Een stabiele inkomstenstroom kan helpen om de komende jaren juist investeringen op dit punt mogelijk te maken en de bedrijfseconomische structuur van de tuinbouwsector in onze regio te versterken. Dat zijn overwegingen die we niet zo maar terzijde mogen schuiven, uit angst voor wat we nog niet weten. Want een ding is op dit moment zeker: waar de legale wiet gekweekt wordt en welke voorwaarden en veiligheidsgaranties daarbij horen is nog niet bekend. Om dan nu zo afhoudend te reageren is slechts ingegeven door angst en zoals bekend is dat een slechte raadgever. Uiteraard is het aan de politiek af te wegen of de maatregelen genomen voor de veiligheid van inwoners en ondernemers afdoende zijn. En uiteraard moeten we nadenken over de economische en morele voors- en tegens van de kweek van lokale wiet. Maar laten we dat doen op basis van kennis en inzicht en niet op basis van vooroordelen. En laten we bovendien niet wegkijken van de overlast en onveiligheid die ook in onze gemeente momenteel veroorzaakt worden door de illegale plantages die er al zijn. Wat de Partij van de Arbeid betreft is de kweek van wiet ten behoeve van de proef met legale bevoorrading van coffeeshops in Lingewaard en Overbetuwe onder strenge voorwaarden mogelijk. Daarbij is zorgvuldigheid belangrijk. Daarom roepen we onze collega’s op niet op basis van vooroordelen de hakken in het zand te zetten, maar mee te denken met Rijksoverheid, politie, justitie en lokale ondernemers. Juist ten behoeve van de veiligheid van onze inwoners is het belangrijk dat we deze proef een kans geven. Maarten van den Bos, fractievoorzitter PvdA Lingewaard Elbert Elbers, fractievoorzitter PvdA Overbetuwe

Ga je mee?

Provincie Gelderland

📣Het is bijna zover, het Democratiefestival!📣 Ontmoet de sprekers van zaterdag 31 augustus: 🗣 Gelderland, Bakermat van de democratie Ridders van Gelre, Ridders van Gelre 🦊 De wolf is terug, zijn we er klaar voor? Glenn Lelieveld, Zoogdiervereniging Bart Kemp, Nowolves Teun Achterkamp, Provincie Gelderland 🌳 Bomen over Bomen Maarten Visscher, Gelderse Natuur en Milieufederatie Simen Brunia, Bomenbieb Carla Nijendijk, Provincie Gelderland Judith Slagt, Ecoloog 🔌 Windmolens in de achtertuin? Energietransitie: Inspraak of niet? Pim de Ridder, Wiek-ii Windpark Nijmegen-Betuwe Alex de Meijer, Gelderse Natuur en Milieufederatie Rob Rietveld, #NederlandseVerenigingOmwonendenWindturbines Johan van der Schoot, Wethouder Gemeente Oss ▶️ Schrijf je nog snel in voor één van de sessies https://www.gelderland.nl/Democratiefestival-2019 #Democratiefeest #Laatjehoren #Praatmee #Doemee

👇🏼🏳️‍🌈👇🏼🏳️‍🌈👇🏼

GroenLinks Tilburg

HAPPY PRIDE Jezelf kunnen en mogen zijn. Je veilig en vrij voelen. Houden van wie je wilt en dat ook zichtbaar uitdragen. Het is de centrale boodschap die we vandaag vieren tijdens de Pride. Een missie die relevant blijft en die we stevig moeten blijven uitdragen. Voor een écht inclusieve samenleving. Emancipatie is nooit af. We komen van ver, maar we hebben nog een wereld te winnen. Nederland mag dan voorop lopen als het gaat om homorechten, als samenleving zijn we er helaas nog lang niet. Dagelijks krijgen LHBT’ers te maken met onder andere onbegrip, veroordelingen, uitsluiting, discriminatie, stigmatisering en ook geweld. Het is de Nederlandse schijntolerantie: ‘'We tolereren het enigszins maar accepteren doen we het nog niet.'' “Remember the past, create the future” is het motto van deze Pride. En die toekomst schrijven we samen! Laten we niet alleen vandaag, maar ook de rest van het jaar blijven strijden voor acceptatie en liefde binnen gezinnen, op straat, in het onderwijs, op de sportclub en tijdens het uitgaan. Omarm verschillen en diversiteit, vier de liefde! ❤🧡💛💚💙💜🖤🏳‍🌈 📷: Laurens van Kempen

Alles wat de aarde in 2019 kan produceren, hebben we vandaag al OP, met nog 5 maanden te gaan.... #EarthOvershootDay

De avonturen van Piepmuis

🌍 EARTH OVERSHOOT DAY 2019 🌍 Vandaag, maandag 29 juli 2019, is het Earth Overshoot Day. De dag dat wij (lees: de mens) - geteld vanaf ‪1 januari‬ - wereldwijd meer van de aarde gebruikten dan dat de aarde in een jaar kan vernieuwen. Als je kijkt naar het gebruik van ons Nederlanders dan was onze Country Overshoot Day al op zaterdag 4 mei 2019! En dat vind ik best wel beangstigend, want Op = Op zou je zeggen. Maar dat kan anders! Check it out 👇 https://deavonturenvanpiepmuis.nl/earth-overshoot-day-2019/ #movethedate #earthovershootday #savetheplanet #thereisnoplanetB #reduce #recycle #reuse #MUDJeans #circulair #circulaireconomie #circular #circulareconomy Rank a Brand Wolf and Storm Big V Store #duurzaam #sustainable #bijPriester #globalfootprintnetwork FlyGRN GreenSeat FairClimateFund Trees For All VeganChallenge #toogoodtogo #loveyourclothes #30wears

Bouwen, Bouwen, Bouwen. Het was de slogan van de coalitie die een jaar geleden aantrad. Nodig om te voorkomen dat onze gemeente verder zou vergrijzen. Nu een jaar later is de vraag gerechtvaardigd hoe het daarmee staat, met dat bouwen. In de Begroting 2019 werd een bedrag vrijgemaakt van jaarlijks 150.000 euro voor een ‘versnelling in het nieuwbouwprogramma’. In gewone mensentaal betekent dat: sneller meer huizen bouwen. Maar dat lijkt nog niet echt op te schieten. Ook dit jaar lazen we in het jaarverslag weer dat onze gemeente nog sneller vergrijst dan we verwachtten. Dat komt doordat ‘de nieuwbouw de afgelopen jaren is achtergebleven’. Die versnelling is dus nodig, zou je denken. Maar wat merken we daar dan concreet van? Weinig. Er zijn plannen voor nieuwe woningen. Meer dan 900 zullen er bijkomen de komende jaren, vertelt het college steeds weer. Maar navraag leert dat veel van die plannen nog niet verder zijn dan de tekentafel. Dat duurt dus nog wel even. Ondertussen zijn de huizen nu nodig. Wie op dit moment een woning wil huren moet onvoorstelbaar lang wachten. En een beetje betaalbaar huis kopen is heel moeilijk. In Bemmel – misschien wel de snelst vergrijzende kern van Lingewaard – staan dit moment 29 woningen te koop onder de 275.000 euro. 11 daarvan zijn al verkocht onder voorbehoud. En 275.000 euro is voor vrijwel iedere starter natuurlijk al veel te veel. Er zijn dus meer woningen nodig, maar de gemeente is afwachtend. Initiatieven van inwoners die zelf een plekje zoeken om te bouwen kwamen maar moeilijk van de grond. En mensen die op hun eigen kavel een extra woning willen neerzetten kregen de afgelopen jaren standaard nee te horen. Toen we dat, net als CDA en GroenLinks overigens, wilde veranderen sputterde het college nogal tegen. Het zou maar tot problemen leiden, als mensen extra woningen gaan bouwen. Gelukkig besloot de Raad dat we hier opnieuw over gaan nadenken, maar ook dat zal nog wel even duren. Voor meteen beginnen was geen meerderheid. Waar inwoners dus niet mogen bouwen, geeft het college wel veel ruimte aan grote ontwikkelaars. Daar moet het heil van komen. Maar voor wie bouwen zij eigenlijk? Liefst natuurlijk voor mensen met een goed gevulde portemonnee. Dat levert immers geld op. Maar wie een wat smallere beurs heeft, op zoek is naar een huurwoning of als starter de woningmarkt op gaat? Voor hem of haar is in onze gemeente weinig ruimte. Terwijl we juist hen nodig hebben. Jonge mensen, gezinnen. Doorstroming. Een levendige gemeente met een gezonde leeftijdsopbouw kan niet zonder betaalbare woningen. Willen we die ‘versnelling’ echt concreet maken zijn drie dingen nodig. Meer ruimte voor inwoners die willen bouwen. Actief grondbeleid en een duidelijk woningbouwprogramma. Zodat die huizen die nodig zijn er ook komen. En een stevig gesprek met de woningcorporaties over meer goede en betaalbare huurwoningen. Jongeren moeten in onze gemeente meer kansen krijgen, ouderen moeten kleiner kunnen gaan wonen als ze dat willen. Het motto bouwen, bouwen, bouwen is dan ook zo gek nog niet. Maar in geouwehoer kun je niet wonen. We moeten aan het werk.

Een dubbele Raadsvergadering vorige week, met mooi resultaat. Twee moties en een amendement van de PvdA werden unaniem aangenomen. Na veel discussie en gedoe, het opstappen van verschillende adviesraden en een hoop conflict is er nu eindelijk en brede adviesraad voor het sociaal domein. Zodat inwoners mee kunnen praten over werk, zorg en ondersteuning in onze gemeente. Al sinds we daar in Lingewaard het debat over opende in 2015 was de PvdA nauw bij dit dossier betrokken. We vroegen debatten aan, dienden moties in. En nu eindelijk kan het dossier dicht: er komt een brede adviesraad die zowel college als Raad gaat helpen. Een paar kleine punten in de regels voor de adviesraad werden met ons amendement nog beter gemaakt. Nu kunnen we verder. En dat is nodig ook. Zoals we al aangaven ging het afgelopen week vooral over de tekorten op zorg en ondersteuning. Na een stevig pleidooi in de Raad hebben we voor elkaar gekregen dat het geld dat wordt vrijgemaakt om de tekorten op te vangen ook gebruikt kan worden in investeringen in nieuwe manieren van werken. Samen gaan we aan de slag om te kijken hoe we zorg en ondersteuning in Lingewaard toegankelijk, kwalitatief en op de lange termijn betaalbaar houden. Dat zal nog de nodige inzet vergen en daar lopen we niet voor weg. De komende maanden gaan we, graag samen met u, aan de slag. Kijk nog een keer naar onze oproep om samen aan de slag te gaan en doe mee. Want de gemeente die we willen zijn, bouwen we samen.

Iedereen moet onderwerpen op de raadsagenda kunnen zetten, vandaar het initiatiefvoorstel van D66 en GroenLinks om dit te kunnen realiseren. #dichterbijinwoners #meervertrouweninderaad

D66 Lingewaard

Het vertrouwen en de deelname van inwoners in de gevestigde instituties neemt af. Steeds meer mensen voelen zich niet gehoord en vertegenwoordigd door de politiek. Dit gevoel is het grootst onder jongeren. Dit moet anders en dat kan door meer inwonerparticipatie. D66 en GroenLinks willen graag dat iedereen in Lingewaard vanaf 12 jaar mee kan doen met de politiek door onderwerpen te agenderen die ze belangrijk vinden. De basisscholen kunnen samen met de kinderburgemeester voorstellen agenderen voor de kinderraad. Dit voorstel voorziet onder andere in een overbrugging van de periode tussen de basisschool en de 16-jarigen vanuit de huidige verordening. D66 Lingewaard en GroenLinks Lingewaard willen de inwonerparticipatie vergroten, en pleiten daarom voor een aanpassing van de Verordening burgerinitiatief Lingewaard 2005, om dit mogelijk te maken. Naast het relatief zware middel vaneen inwonerinitiatief wordt met dit voorstel ook ‘inwoneragendering’ mogelijk: de mogelijkheid voor inwoners om een onderwerp aan te dragen voor de agenda van de gemeenteraad, zonder hiervoor een initiatiefvoorstel te hoeven indienen. Met 25 handtekeningen is een onderwerp op de agenda van de raad te plaatsen.

Jeugdzorg: goed debat, goede uitkomst Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor hulp en ondersteuning aan kinderen en jongeren. Inmiddels blijkt dat veel meer te kosten dan gedacht. Gemeenten luidden de noodklok en wij vonden dat ook de Raad van Lingewaard van zich moest laten horen. Daarom stuurde de Gemeenteraad afgelopen donderdag op ons initiatief een brief aan de regering. Boodschap: er is meer geld nodig voor de jeugdzorg, ook in Lingewaard. Het versturen van deze brief was echter niet het belangrijkste resultaat van het debat over jeugdzorg dat we afgelopen donderdag aanvroegen. Zoals we eerder al lieten weten stelde het college een zogenoemde taskforce in om te gaan zoeken naar bezuinigingen. En niet alleen op de zorg en ondersteuning aan kinderen en jongeren, maar ook op de WMO en de Participatiewet. De taskforce moest ‘domeinbreed’ op zoek gaan naar mogelijkheden kostenstijgingen ‘om te buigen’ en kreeg daartoe ‘doorzettingsmacht’, zo viel te lezen in het beleidsproza van de collegestukken. In normaal Nederlands wil dat zeggen dat een groep mensen zou gaan kijken hoe het goedkoper zou kunnen om vervolgens maatregelen door te voeren. En juist die benadering zou de onze niet zijn. Als je immers naar het sociaal domein, waar het gaat om zorg en ondersteuning, werk en inkomen, om huisvesting en onderwijs, gaat kijken door een financiële bril zie je alleen nog plussen en minnen. Euro’s in plaats van mensen. En dat is nooit verstandig. Bovendien weten we nog heel veel niet. Waar gaat het geld nu eigenlijk naar toe? Die vraag heeft tot op heden nog niemand echt goed kunnen beantwoorden. Daarom kwamen wij met een tegenvoorstel. Ga nu eerst eens met een open blik analyseren wat er precies gebeurt. Waar gaat het geld naartoe, wat krijgen we daarvoor terug, hoe denken mensen erover en waar kan het beter, sneller, slimmer. Vervolgens ga je verder kijken, samen. En maak je afwegingen daar waar ze horen: in de Gemeenteraad. Niet in een taskforce met doorzettingsmacht. Want al klinkt dat nog zo interessant, democratisch is het niet. Dit tegenvoorstel werd gegoten in de vorm van een motie. In het debat van donderdag bleek uiteindelijk dat de meningen relatief dicht bij elkaar lagen. Eenieder onderstreepte het belang van goede zorg en ondersteuning voor wie dat nodig heeft. Eenieder onderkende dat we goed moeten weten wat we doen en waarom dat nodig is voordat we de rekenmachine erbij pakken om te zien waar we kunnen besparen. En ook wij snappen dat er soms momenten zijn dat je constateert dat iets beter kan, en dat je dan niet moet wachten tot een onderzoek is afgerond maar direct actie moet ondernemen. Het werd een scherp, maar constructief debat dat uitmondde in een Raad die zich niet alleen unaniem achter onze conceptbrief schaarde, maar eveneens eensgezind de door ons naar voren gebrachte motie aannam. Opnieuw een teken dat constructieve oppositie gericht op de inhoud echt resultaat oplevert. Lees het volledige bericht inclusief links naar de motie en brief aan de regering op https://lingewaard.pvda.nl/nieuws/jeugdzorg-goed-debat-goede-uitkomst/

Jeugdzorg: goed debat, goede uitkomst - PvdA Lingewaard

Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor hulp en ondersteuning aan kinderen en jongeren. Inmiddels blijkt dat veel meer te kosten dan gedacht. Gemeenten luidden de noodklok en wij vonden dat ook de Raad van Lingewaard van zich moest laten horen. Daarom stuurde de Gemeenteraad afgelopen donder...

Er is veel te doen over de jeugdzorg in Nederland. Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor zorg en ondersteuning voor kinderen en jongeren. Al sinds het begin is er veel onrust, omdat er te weinig geld zou zijn. Inmiddels is dat wel duidelijk, alle gemeenten komen geld tekort, ook Lingewaard. Via een informatienota meldde het college onlangs dat de laatste schatting – een tekort van anderhalf miljoen in 2018 – nog te voorzichtig was. We komen dus veel geld tekort, en dan is het zaak in te grijpen. Alleen, waar er zowel op landelijk als elders ook op lokaal niveau veel onderzoek gedaan wordt naar de oorzaken van de grote tekorten in de jeugdzorg blijft dat in Lingewaard uit. Uit landelijk onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat sinds de overgang van de jeugdzorg naar gemeenten er ongeveer twaalf procent meer kinderen en jongeren gebruik maken van een vorm van jeugdzorg. Dat is opvallend. In onze gemeente schiet het college echter direct in de crisismodus. Ook dat is opvallend. De afgelopen jaren werd van de daken geschreeuwd dat we er in Lingewaard financieel toch zo fantastisch voor stonden. Elke kritische opmerking onzerzijds daarover was eigenlijk onzin, volgens het college dan. De zogenoemde weerstandscapaciteit, waarmee gemeenten aangeven hoe goed ze in staat zijn om risico’s op te vangen, was bijzonder hoog. Categorie uitstekend. En dan nu is er een tegenslag en is er gelijk paniek. En handelen uit paniek, zo weet iedereen, is nooit verstandig. Want wat wil het college doen? Het gaat een werkgroep oprichten die moet kijken hoe we twintig procent van de kinderen uit instellingen voor jeugdzorg kunnen krijgen. Weer naar huis, want dat is goedkoper. Dat klinkt mooi, maar wie weet of dat eigenlijk wel kan? En of daar wel het probleem zit? Komen die kostenstijgingen eigenlijk doordat er steeds meer kinderen en jongeren uit Lingewaard geholpen moeten worden in instellingen of uit huis geplaatst moeten worden, of zijn er andere oorzaken? Niemand die die vraag kan beantwoorden, want een zo simpele vraag als waar geven we dat geld eigenlijk aan uit, die kan men niet beantwoorden. Dat lijkt vreemd, maar is eigenlijk niet eens meer echt verrassend. Uit het grote onderzoek naar de uitvoering van de WMO van vorig jaar weten we eigenlijk al dat consequente uitvoering en goede administratie geen vanzelfsprekendheid zijn in Lingewaard. Daar kwam vervolgens de uiterst vervelende brand in het gemeentehuis nog overheen. Maar het voortdurende mantra dat alles inmiddels weer op orde is ten spijt, krijgen wij nog steeds veel signalen dat veel in het sociaal domein administratief helemaal nog niet zo goed loopt. Veel van dat soort berichten gaven wij zo snel mogelijk door aan de wethouder, die daar steeds op reageerde met de mededeling dat hij er direct naar zou kijken. Vervolgens hoorden wij er in ieder geval niets meer van. Daarom nu een keer schriftelijke vragen, over het melden van zorg bij het CAK voor de betaling van eigen bijdrage die mensen verschuldigd zijn. Want als de gemeente dat niet doorgeeft, kan het zo maar zijn dat mensen achteraf met gigantische rekeningen geconfronteerd worden. Gezien dit alles zou ons advies zijn eerst te bezinnen voor te beginnen. Eerst goed kijken hoe het komt dat we geld tekort komen voordat we een werkgroep vragen te beginnen met bezuinigen. Wij zullen daarom zo snel mogelijk voorstellen doen voor een andere koers. Geen paniek, gezond verstand gebruiken, eerst goed kijken, dan handelen. Laten we hopen dat het college dat advies ter harte neemt. Want, eerlijk is eerlijk, ook dat valt in onze gemeente niet mee. Voor de tweede keer in een paar jaar zegde bijvoorbeeld de adviesraad WMO/Jeugd onlangs het vertrouwen in het college op. We stelden er al vragen over en vroegen naar aanleiding van de antwoorden een debat aan. Pas heel kort voor dat debat liet de wethouder weten dat er goede afspraken komen over de rol van de adviesraad, op basis waarvan deze ook rechtstreeks kan gaan adviseren aan de Gemeenteraad. Dat is precies wat de PvdA wil, want we hebben alle advies hard nodig. De gemeente Lingewaard komt, net als vrijwel alle gemeenten in Nederland, geld tekort voor de jeugdzorg. In de Tweede Kamer gaan inmiddels veel stemmen op om extra geld beschikbaar te maken. Dat is hard nodig en daarom willen we dat ook Lingewaard de regering met klem laat weten dat er meer geld nodig is. Maar dat neemt niet weg dat we ook zelf veel beter moeten weten waaraan we precies wat uitgeven. Want voordat er gesproken kan worden over bezuinigingen moeten we eerst wel weten waarop precies. En wat de gevolgen zijn. Want voor de PvdA stond en staat voorop dat ieder kind, iedere jongere en ieder gezin zeker moet kunnen zijn van hulp en ondersteuning wanneer die nodig is. Lees ons volledige bericht inclusief verwijzingen naar de raadsvragen en informatienota op https://lingewaard.pvda.nl/nieuws/jeugdzorg/