Poliflw

Groen is in onze de stad ontzettend belangrijk, zeker omdat onze stad groeit. Hoe meer groen er is, hoe beter het is voor onze gezondheid en ook voor de biodiversiteit. Daarom diende Susanne Schilderman een amendement in dat kleine stukjes natuur toevoegt als uitgangspunt bij het bouwen van gebouwen en wegen. Susanne Schilderman, woordvoerder Ruimtelijke strategie D66 Utrecht: “Als er meer groene stukken met elkaar verbonden worden in de stad, zoals parken en groene stroken, dan kan je makkelijker en plezieriger wandelen of gewoon even buiten zitten. Dat is gezonder en fijner. Bijvoorbeeld als je een stuk wilt hardlopen. ”

D66 Utrecht is voor verdichting. Dit betekent dat we graag willen bouwen in de huidige stad. Maar we vinden het ook belangrijk dat er voldoende natuur is in onze stad. Daarom moeten we slim gebruik maken van de ruimte die we hebben. Dit doen we door zo veel mogelijk functies te combineren. Bijvoorbeeld door winkels en huizen naast elkaar te bouwen. En daar voegen we zoveel mogelijk groen aan toe. Bijvoorbeeld op het dak van die huizen, omdat het goed is voor de biodiversiteit.

Dit werkt voor mensen en dieren het beste als deze kleine stukjes groen in de stad met elkaar verbonden zijn. Daardoor kun je makkelijker van het ene stukje groen, naar het andere stukje groen wandelen, fietsen of hardlopen. D66 maakt zich hard voor een betere verbinding van alle natuur in de stad en daarbuiten. Of dit nu binnen de stadsgrenzen is of net over de grens bij Bunnik. Voor mensen maakt het niet uit waar die grens ligt en dieren al helemaal niet. Door groene stukken met elkaar te verbinden hebben zowel mensen als dieren meer ruimte om tijd door te brengen in het groen. Dat is gezonder en fijner voor ons allemaal.

Vanwege de urgente situatie met stagnatie door de PAS-uitspraken, hebben Marianne de Widt en Marc de Droog aan het college vragen gesteld. D66 ziet behalve problemen ook kansen en pleit voor een brede benadering.

Schriftelijke vragen ex art 47 RvO aan het college van GS betreffende het adviesrapport ‘Niet alles kan’

Woensdag 25 september presenteerde dhr. Remkes het eerste adviesrapport van het adviescollege stikstofproblematiek ‘Niet alles kan’. Daarin komt het adviescollege tot mogelijke maatregelen die op korte termijn genomen kunnen worden. Voor de PAS zijn alle overheden aan zet, specifiek zijn de provincies ook benoemd:

“De bijdrage van de provincies kan gestalte  krijgen langs de lijn van vergunningverlening en handhaving. Daarnaast kunnen provincies voor versterking van de natuur en voor het natuurbeheer instrumenten inzetten als grondverwerving, sanering, subsidie, planologische en wettelijke bescherming en financiering. Ook provincies kunnen met eigen projecten het goede voorbeeld geven.” (blz.20)

“Alle partijen dienen prioriteit te geven aan de herstelprogramma’s in stikstofgevoelige Natura 2000-gebieden.” (blz.29)

“De provincies nemen de regie voor deze gebiedsgerichte aanpak (van ammoniakemissie in de veehouderij), waarbij op basis van analyses van het betrokken gebied in beeld wordt gebracht op welke wijze de gerichte verwerving of sanering invulling dient te krijgen, en welke maatregelen per gebied nodig zijn.” (blz.26)

“Het Adviescollege adviseert provincies de opdracht te geven om te verkennen in hoeverre verschillende industriële sectoren een negatieve bijdrage leveren aan de stikstofdepositie van stikstofgevoelige Natura 2000-gebieden, welke maatregelen nodig zijn, en welk (activerend) beleid kan worden gevoerd vanuit het Rijk en de provincies voor het stimuleren van de toepassing van nieuwe technieken en voor innovaties in de industriële sector. Steeds vanuit een integrale blik van het stikstofprobleem in samenhang met luchtkwaliteit, CO2-reductie, de transitie naar duurzame energie en de kringlooplandbouw.” (blz.29)

“Het Adviescollege adviseert een intensivering en versnelling van het natuurherstel en het waar nodig beschikbaar stellen van de daarvoor benodigde financiële middelen, door het Rijk en de provincies. Op korte termijn moeten zo mogelijk aanvullende maatregelen worden geprogrammeerd en dient een versneld realisatie-pad te worden uitgezet.” (blz. 29)

D66 vindt het belangrijk dat wij niet afwachten, maar ook zelf in actie komen. We hebben daarom de volgende vragen:

Voor ieder Natura 2000 gebied in de provincie Utrecht zijn doelen gesteld om plant- en diersoorten en vegetatietypen in stand te houden. Kunt u ons vertellen in hoeverre de doelstellingen gehaald gaan worden? Wanneer krijgen we een voortgangsrapportage? Deelt u de mening dat het belangrijk is om als overheid op korte termijn met maatregelen te komen, waar natuur en economie baat bij hebben? Deelt u de mening dat het belangrijk is om daar waar redelijkerwijs mogelijk ook zelf een bijdrage in de vorm van maatregelen aan te leveren als Provincie Utrecht? Het adviescollege adviseert over korte termijn maatregelen in de sectoren veehouderij, mobiliteit, industrie en de bouwsector. Wat zijn, gelet op het adviesrapport van Remkes volgens GS de meest haalbare eigen bijdragen op korte termijn voor de Provincie Utrecht? En welke zijn het meest effectief? Remkes schrijft “Het is aan het Rijk en de provincies om keuzes te maken als het gaat om de benutting van vrijgekomen ruimte.” Wie wordt uiteindelijk ‘eigenaar’ van de vrijgekomen ruimte? Kunnen lokale inspanningen van overheden ook benut worden in de eigen omgeving? Is met de terreinbeherende organisaties al geïnventariseerd waar samengewerkt kan worden om een versnelling te bereiken, voor het creëren van nieuwe natuur of bufferzones? Wanneer kunnen we informatie krijgen over de mogelijkheden die hiervoor in Utrecht zijn? In de Samenwerkingsagenda Landbouw, ondersteunend aan de Landbouwvisie van de Provincie Utrecht uit 2018, is als doelstelling afgesproken dat ten minste de helft van de agrarische bedrijven in Utrecht in 2030 natuurinclusief werkt. Deelt u de mening dat de Provincie deze doelstellingen naar voren dient te halen voor agrarische bedrijven nabij Natura 2000 gebieden om zo natuur en economie weer meer lucht te geven? Remkes benoemt specifiek ook provinciale wegen in het advies. Snelheidsverlaging is een maatregel die relatief snel te nemen is.

“Het Adviescollege adviseert een snelheidsverlaging door te voeren op rijks- en provinciale wegen, zo nodig gedifferentieerd naar wegen of gebieden, waarbij de snelheidsbeperkende maatregelen worden gericht op aantoonbare effecten in kwetsbare Natura 2000-gebieden.” (blz.28) Het effect voor provinciale wegen van 80 en 60 km per uur is niet vermeld in het rapport.

Overweegt u snelheidsverlaging op provinciale wegen? Wat is -in grote lijnen- het macro-effect van algehele snelheidsverlaging op provinciale wegen met 10 of 20 km per uur in de Provincie Utrecht in termen van stikstof, CO2 uitstoot, fijnstof, geluid en doorstroming? Hoeveel ruimte kan deze specifieke maatregel scheppen voor de gewenste ontwikkelingen die tot stilstand zijn gekomen? Uitgaande van de ligging van Natura2000 gebieden in onze provincie, welke wegen (of wegdelen) zouden bij een specifieke aanwijzing in aanmerking komen voor snelheidsverlaging? Uit de grafiek op blz.27 in het rapport blijkt dat files een hogere uitstoot veroorzaken. Kan dit argument worden meegewogen bij het realiseren van de voorgenomen oplossingen voor knelpunten in de verkeersdoorstroming nabij Natura2000-gebieden? Is al verkend in hoeverre verschillende industriële sectoren een negatieve bijdrage leveren aan de stikstofdepositie van stikstofgevoelige Natura 2000 gebieden? Welke maatregelen zijn nodig, welk (activerend) beleid kan worden gevoerd vanuit de provincie? Welke kansen ziet GS voor het stimuleren van de toepassing van nieuwe technieken en innovaties in de industriële sector in de provincie Utrecht? Zijn hier impulsen mogelijk in het kader van de Regio FoodValley? Tot slot, ziet u bredere kansen om met innovaties tot oplossingen te komen voor de stikstofproblematiek? Zo ja, welke? Bent u bereid onderwijs en bedrijfsleven hierover mee te laten denken?

The post D66 stelt schriftelijke vragen nav stikstofproblematiek appeared first on Provincie Utrecht.

In Utrecht is er al jaren verzet tegen de verbreding van de A27. Onze inwoners hebben dit ook aangevochten en andere plannen bedacht en voorgesteld. D66 Utrecht zet zich al tijden, samen met andere partijen in de Utrechtse raad, in voor het behoud van de natuur rondom de A27. Als de A27 verbreed zou gaan worden, betekent dit dat er gezonde bomen bij Amelisweerd gekapt moeten worden. Wat D66 betreft gaat de leefbaarheid en natuur voor de verbreding van een snelweg. Zeker omdat er alternatieven zijn die de drukte op deze weg ook oplossen. Bewoners geschreven eerder een voorstel waardoor de weg capaciteit vergroot kan worden door 80 kilometer per uur te rijden op de ring. Dan hoeven er geen bomen gekapt te worden.

Uitspraak Raad van State

Er is een landelijke aanpak om stikstof aan te pakken. Daarvan heeft De Raad van State op 17 juli 2019 gezegd dat dit nu niet streng genoeg is. De Raad van State heeft daarmee het stikstofbeleid ongeldig verklaard, omdat het geen garanties biedt voor het daadwerkelijk beperken van schadelijke uitstoot. Voor het besluit om de A27 te verbreden, heeft de Raad van State gezegd dat de verbreding nu niet door kan gaan, omdat het samen hangt met het stikstofbeleid. Dat betekent dat het besluit om de A27 te verbreden, is vernietigd. Susanne Schilderman: “Dit vind ik echt geweldig nieuws! Al helemaal omdat de verbreding van de A27 niet nodig is om files tegen te gaan. Leefbaarheid en natuur hebben wat ons betreft prioriteit en dat wordt nu onderstreept met deze uitspraak.” Daarom stelt D66 hier samen met andere partijen mondelinge vragen over. Deze gaan over de gevolgen van deze uitspraak en of dit nu ook echt betekent dat de verbreding van de A27 definitief niet doorgaat.

In de vergadering van 17 december heeft D66 een motie ingediend om een bomenfonds op te richten. Met dit fonds worden bomen niet alleen 1 op 1 herplant, maar wordt het groen in onze provincie extra versterkt.

Bomenfonds

De discussie over het kappen van bomen keert geregeld terug in provinciale staten in verschillende dossiers. In het bomenfonds wordt bijgehouden hoeveel bomen gekapt zijn en waar en daarmee hoeveel bomen herplant moeten worden.  bomen. Ook wordt bijgehouden wat de kap en herplant van bomen doet met de CO2-footprint van de provincie.  De groene partners van de provincie, zoals Utrechts Landschap, NMU, Natuurmonumenten worden betrokken in het overleg waar herplanting van bomen plaats moet vinden in de provincie.

De financiering voor het bomenfonds wordt gezocht in het projectbudget.  Dat is een budget wat beschikbaar is voor uitvoering van provinciale projecten met bomenkap en activiteiten met een negatief CO2-saldo.

CO2

Het bomenfonds past bij de ambitie van de provincie om CO2-neutraal te worden. Daarnaast zorgen bomen voor opname van CO2; een derde van de toename van CO2 in de atmosfeer wordt veroorzaakt door ontbossing. De provincie heeft herplant opgenomen in wettelijke kaders. Deze plicht wordt op dit moment echter niet integraal behandeld.

Groen in de provincie

De Provincie Utrecht heeft een netwerk van groene partners die zicht hebben op de beste ontwikkeling van groen in de provincie. Ook heeft de provincie ambities voor de ontwikkeling van groene contouren. Dit zijn zogenaamde bufferzones voor het Natuurnetwerk Nederland die, eenmaal ingericht, worden toegevoegd aan het Natuurnetwerk Nederland (tot 2013 bekend als de ecologische hoofdstructuur van Nederland).

De motie is met ruime meerderheid van stemmen aangenomen.

Afbeelding:Kaapse Bossen Uitzichttoren Boomtoppen, door: HenkvD, CC BY 3.0.

The post D66 initieert provinciaal bomenfonds appeared first on Provincie Utrecht.