Poliflw

Te midden van de coronacrisis gaat het storten van de afvalstof granuliet in natuurplassen nog altijd door. De Partij voor de Dieren vindt dat dit per direct moet stoppen vanwege de grote kans op schadelijke gevolgen voor de natuur en het milieu. "Hiermee doorgaan is absoluut onverantwoord”, hield PvdD-Kamerlid Eva van Esch staatssecretaris Stientje van Veldhoven voor tijdens het debat . Gisteren bij het debat ging het vooral over de zandwinningsplas ‘Over de Maas’, waarbij na het winnen van het zand de plas weer wordt ‘verondiept’. Dat betekent dat de diepte in de plas, ontstaan door de zandwinning, wordt opgevuld met restmaterialen, in dit geval de afvalstof granuliet. De gedachte daarachter is dat het goed zou zijn voor de natuur. Maar zekerheid daarover is er geenszins. Van Esch: “Het onderzoek naar de ecologische effecten loopt nog. Wel ziet de onderzoeker nu al voldoende aanleiding om de stort in ieder geval tijdelijk te stoppen. Ook hangt het er erg vanaf welke materialen er gebruikt worden om te verondiepen. In granuliet zit bijvoorbeeld een chemisch vlokmiddel dat afbreekt tot het kankerverwekkende acrylamide." 'Greenwashing' De Partij voor de Dieren wil dan ook dat het verondiepen van plassen in ieder geval tijdelijk stopt tot er meer zekerheid is over de ecologische effecten. In Nederland zijn ongeveer 40 plassen die worden verondiept met verschillende restmaterialen. “Het idee om restanten van de industrie en baggerindustrie te storten in plassen in Nederland om het daarna natuur te noemen is te gek voor woorden. Op deze manier van ons afval af komen is pure greenwashing”, aldus Van Esch. Ondanks alle wetenschappelijke en juridische bezwaren gaat de staatssecretaris door. Volgende week stemt de Tweede Kamer over de ingediende motie van de SP, Partij voor de Dieren, GroenLinks en 50plus die de stort in ieder geval tijdelijk stil moet leggen. Lees hier de bijdrage van Van Esch aan het debat.

Vandaag is het Wereldproefdierendag. Alleen al in Nederland worden jaarlijks circa een half miljoen dierproeven uitgevoerd. De regering heeft weliswaar de mond vol van goede intenties om proefdiergebruik terug te dringen, maar het aantal van een half miljoen proefdieren blijft al jaren min of meer gelijk. De regering houdt krampachtig een verouderd en achterhaald onderzoekssysteem overeind. Covid-19 lijkt dit systeem uit die kramp te halen. Want we hebben haast. Wereldwijd zijn miljoenen mensen ziek, tienduizenden zijn overleden. Dankzij wereldwijde lockdownmaatregelen is de opmars van de ziekte afgeremd, maar niet gestopt. Om dat te doen is een vaccin tegen Covid-19 van levensbelang. Letterlijk. De race naar zo’n vaccin is in volle gang. Normaal kost het ontwikkelen van een vaccin zeker tien jaar, onder grote druk kan dat misschien in de helft van de tijd. Maar ook dat is te lang om een groot deel van de wereld in (gedeeltelijke) lockdown te houden. Om een vaccin tegen Covid-19 te ontwikkelen zijn daarom onorthodoxe maatregelen nodig. Één maatregel die genoemd wordt is het overslaan van de gebruikelijke dierproef. Normaal wordt een vaccin uitgebreid in dieren getest. Niet omdat de dierproef de betrouwbaarste manier zou zijn, maar simpelweg omdat dat altijd al gebeurde. Maar dierproeven kosten veel tijd, veel geld en geven lang niet altijd zekerheid over de te verwachte werking. Slechts 15 procent van alle dierproeven voor nieuwe medicijnen levert resultaat op voor mensen, concludeerden onderzoekers van RadboudUMC Nijmegen, UMC Utrecht en het Nederlands Hartinstituut twee jaar geleden. Honderdduizenden proefdieren lijden en sterven dus voor niets. Proefdieren blijken vaak te zeer van de mens te verschillen. De dierproef - in de zeventiende eeuw ontstaan en vanaf de negentiende tot nu breed ingezet in medisch-biologisch onderzoek - maakt gebruik van de overeenkomsten tussen mensen en dieren. De medisch onderzoekers waren daarbij niet geïnteresseerd in de proefdieren zelf, maar gebruikten het proefdier als een modelsysteem voor de mens. De bloedsomloop of de anatomie van zoogdieren heeft inderdaad veel overeenkomsten. Het proefdier werd beschouwd en onderzocht als minimensje en de resultaten werden vertaald naar de mens. Maar in die vertaling gaat het heel vaak mis. Begrijpelijk: want de steeds diepgaandere kennis van genetica en celbiologie laat namelijk, naast alle overeenkomsten, ook steeds meer grote verschillen zien tussen dieren en mensen. En daarmee wordt steeds meer duidelijk dat het systeem waarbij we een dier kunstmatig ziek maken, om vervolgens het genezingsproces te onderzoeken, weinig zegt of ook mensen daar beter van kunnen worden. Anders dan in financiële zin. Geld dat aan zinloze dierproeven wordt besteed, kan niet besteed worden aan proefdiervrij onderzoek, ook al worden juist daar steeds betere resultaten mee bereikt. Veel onderzoekers snakken naar betere modelsystemen. En die zijn er ook. Door gebruik te maken van de vele mogelijkheden uit de computertechnologie in combinatie met het kweken van cellen en organen in het laboratorium bijvoorbeeld. Of door gebruik te maken van restmateriaal uit de operatiekamer van het ziekenhuis. Menselijk weefsel vertelt ons véél meer over bijvoorbeeld de werking van medicijnen in de mens dan proefdieren ooit zullen doen. Maar politieke molens malen langzaam en veel politici hebben weinig kennis van de vele beperkingen van proefdierenonderzoek. De angst voor het nieuwe overheerst. En dus gebeurt er weinig: proefdieronderzoek blijft de heilige graal voor Den Haag, hoe ondeugdelijk het ook is volgens de onderzoekers zelf. Proefdieronderzoek in Nederland is ook anno 2020 muurvast verankerd in de zeventiende eeuw. Deze week nog werd bekend dat Java-apen in het BPRC in Rijswijk besmet zullen worden met het Covid-19-virus en zullen worden ingespoten met experimentele vaccins. Omdat Java-apen op een soortgelijke manier kunnen lijden aan Covid-19 als mensen, wat weinig tot niets zegt over de kansen op genezing van het virus. Een valse geruststelling dat proefdieronderzoek ons versneld uit de lockdown zou kunnen halen, waarvoor geen enkele aanwijzing bestaat. BPRC-onderzoekers proberen hun imago te verbeteren door goedkoop mee te liften op alle aandacht die er is voor het coronavirus en de hunkering naar een vaccin, maar het enige dat vooralsnog vaststaat is dat in dit onderzoek Java-apen ernstig zullen lijden, zonder enige garantie dat dat lijden enige verlichting zal brengen voor huidige of toekomstige Covid-19-patiënten. Als we de ontwikkeling van onze kennis van ziekte en gezondheid niet langer willen laten remmen door dierproeven, moet de overheid andere keuzes durven maken. De overheid steekt elk jaar vele honderden miljoenen euro’s subsidie in onderzoek met proefdieren. Minder dan één procent van het onderzoeksbudget gaat naar nieuwe onderzoeksmodellen zonder proefdieren. Dat moet anders. Hoe? Door een percentage van het proefdierenbudget versneld over te hevelen naar proefdiervrij onderzoek. Op die manier krijgt het proefdiervrije onderzoek elk jaar opnieuw een flinke ‘boost’ van vele miljoenen, waardoor er echt geïnvesteerd kan worden in innovatieve technieken zonder proefdieren en met betere resultaten. De ontwikkeling van een vaccin tegen corona kan een belangrijke testcase zijn. Bij die ontwikkeling kunnen innovatieve onderzoeksmethoden zonder proefdieren breed worden inzet. Dat scheelt vooral veel tijd. Onderzoekers die apetrots melden dat ze dieren gaan besmetten voor het algemeen belang, dienen vooral hun achterhaalde eigenbelang. Laten we deze crisis als keerpunt gebruiken, juist omdat we haast hebben. Frank Wassenberg Lees hier de Kamervragen die Frank Wassenberg heeft gesteld over het onderzoek met apen voor de ontwik­keling van een vaccin tegen COVID-19.

De Partij voor de Dieren wil dat de lijst met vitale beroepen wordt uitgebreid met dierenartsen en dierverzorgers. Tweede Kamerlid Frank Wassenberg heeft hierover schriftelijke vragen gesteld aan de betreffende bewindspersonen. “Het is ontzettend belangrijk dat deze mensen naar hun werk kunnen blijven gaan. De dieren zijn tenslotte afhankelijk van hen”, aldus Wassenberg. In het kader van de bestrijding van het nieuwe coronavirus, heeft het kabinet alle Nederlanders opgeroepen zoveel mogelijk thuis te werken. Ook de scholen worden gesloten, waardoor ouders met kinderen noodgedwongen thuis moeten blijven om voor hen te zorgen. Het kabinet heeft een uitzondering gemaakt voor ouders met zogenaamde ‘vitale beroepen’. Dat zijn cruciale beroepsgroepen die de samenleving draaiende houden, zoals bijvoorbeeld personeel in de zorg, bij de politie en brandweer. Deze ouders kunnen hun kinderen wel naar school of de opvang brengen. Helaas staan dierenartsen en dierverzorgers niet op de lijst van vitale beroepen. Terwijl het letterlijk van levensbelang is dat deze mensen naar hun werk kunnen blijven gaan. Wassenberg: “Niet alleen dierenartsen, maar ook dierverzorgers zijn cruciaal. Hulp voor gewonde en zieke dieren kan niet wachten. Het verzorgen van dieren in bijvoorbeeld asielen en (wild)opvangcentra gaat dag in dag uit door. Deze mensen kunnen en willen de dieren niet zomaar in de steek laten. Daarom moet het kabinet hen helpen door hen op de lijst met vitale beroepen te plaatsen." Er zijn signalen dat sommige asielen en opvangcentra nu al te weinig handen hebben. De Partij voor de Dieren hoopt daarom zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen van het kabinet.

Garnalenvissers hebben de afgelopen jaren veel meer gevist in de Waddenzee dan volgens hun vergunning mocht, blijkt uit onderzoek van de NOS. Adequate controle en dus ook boetes bleven uit. “Het Waddengebied is een van de meest waardevolle en kwetsbare natuurgebieden met zelfs een UNESCO Werelderfgoed status. Helaas blijkt nu dat er in de praktijk gewoon ongelimiteerd gevist kan worden. Dit kabinet beschermt de natuur alleen op papier. Tijd voor echte maatregelen”, zegt Frank Wassenberg, die Kamervragen heeft gesteld. Onderzoek wijst uit dat het Waddengebied een van de meest intensief beviste gebieden ter wereld is. In 2015 maakte de overheid afspraken met de garnalenvissers om minder te vissen. Nu blijkt dat deze afspraken massaal niet nagekomen worden. Het systeem waarmee gecontroleerd moest worden hoeveel uren er worden gevist, blijkt ook nog eens niet te werken. “In plaats van boetes uit te delen en vergunningen af te nemen, wordt er een oogje dichtgeknepen. Door jarenlange bezuinigingen op de NVWA is het toezicht op de visserij volledig uitgekleed. De vissers mochten zichzelf controleren – maar zij zijn vanuit financieel oogpunt vooral gebaat bij zoveel mogelijk vissen. Dat is vragen om problemen, en de natuur is daarvan de dupe”, aldus Wassenberg. De garnalenvisserij is een bedreiging voor het zeeleven omdat er met een net over de zeebodem wordt gesleept. Hierdoor wordt de bodem van de zee beschadigd, waardoor de leefomgeving van bodemdieren zoals mosselen verdwijnt. Bovendien sleuren de sleepnetten niet alleen garnalen mee, maar ook veel ander zeeleven. Hiervan gaat een groot deel dood weer overboord. Zeereservaten De Partij voor de Dieren pleit voor het instellen van beschermde zeereservaten waar niet gevist mag worden, zodat de natuur kan herstellen. Daar is bovendien makkelijker toezicht op te houden, want alle schepen hebben sinds enkele jaren verplicht een systeem aan boord waarmee hun positie te achterhalen valt. Wanneer een schip zich illegaal in een beschermd natuurgebied bevindt, volgt een boete. Wanneer iemand zich stelselmatig niet aan de regels houdt, wordt zijn visvergunning ingenomen. Net als met verkeersovertredingen. Warme sanering Het afsluiten van gebieden betekent automatisch minder visserij. De Partij voor de Dieren pleit daarom al jaren voor een warme sanering van de visserijsector. Ook een onafhankelijke adviescommissie schreef eind vorig jaar aan de minister dat de overheid individuele vissers moet helpen met het beëindigen van hun visserij-activiteiten. “Helaas heeft de overheid jarenlang illegaal visvergunning na visvergunning uitgedeeld, zonder rekening te houden met de draagkracht van de zee. Hierdoor is de sector volledig uit zijn voegen gegroeid. Nu moeten vissers uitgekocht worden. Dat is volledig te wijten aan het kortetermijndenken van de opeenvolgende kabinetten”, aldus Wassenberg.

Ouwehand sloot een levendig 29ste partijcongres af met een speech waarin ze haar aankondiging deed. Het kwam Ouwehand op een staande ovatie te staan. Kijk haar speech hier terug. Op het met 900 leden meest drukbezochte congres ooit, op zondag 26 janauri in de RAI in Amsterdam, werd afscheid genomen van Marianne Thieme die in oktober stopte als partijleider en fractievoorzitter in de Tweede Kamer. Thieme, oprichter en sinds 2002 partijleider, riep in haar speech op de focus te houden op de idealen van de partij. Marianne's speech is hier terug te kijken. Op het congres werd het royement van Sebastiaan Wolswinkel toegelicht door het partijbestuur en besproken met de leden. Vervolgens werd het hoofdstuk in het huishoudelijk reglement over het partijbestuur vastgesteld, evenals de begroting voor dit jaar. Ouwehand benadrukte in haar slotwoord de successen van de Partij voor de Dieren van de afgelopen tijd, waaronder de groeiende steun voor een vuurwerkverbod, voor krimp van de veestapel en van de luchtvaart, en het groeiende verzet tegen vrijhandelsdeals. Tevens blikte ze vooruit. Ouwehand: "Het beschermen van het kwetsbaarste, van niet-soortgenoten, waar ons uitgangspunt altijd ligt, zorgt er uiteindelijk ook voor dat ook het leven voor mensen zo veel fijner wordt. Maar het is wel heel hard nodig om die visie uit te dragen en er samen met jullie voor te werken. Want de wereld staat in brand. De tijd is nu.” Bij de aankomende verkiezingen zal voor het eerst de lijst niet door Marianne Thieme aangevoerd worden.

Op aandringen van de Partij voor de Dieren gaat de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit op zoek naar een oplossing voor de noodlijdende Vogelopvang in Naarden. Net als veel andere wildopvangcentra dreigt de Vogelopvang de deuren te moeten sluiten vanwege zeer strenge wettelijke eisen en gebrek aan financiële ondersteuning. De Partij voor de Dieren wil dat er een landelijke richtlijn komt voor financiële vergoeding van wildopvangcentra. Volgende week dinsdag stemt de Tweede Kamer over een voorstel van de partij. “Het is mooi dat de minister op zoek gaat naar een oplossing voor de Vogelopvang,” zegt Frank Wassenberg, Tweede Kamerlid namens de Partij voor de Dieren. “Maar het probleem ligt dieper. Wildopvangcentra in het hele land hebben moeite het hoofd boven water te houden. De regels sluiten niet aan op de dagelijkse praktijk. Zo moeten ze een dierenarts in dienst nemen die iedere dag tientallen dieren kan controleren. Maar daar hebben de centra vaak helemaal geen geld voor. Ze zijn volledig afhankelijk van vrijwilligers en donaties. Ook weten dierenartsen vaak niet eens hoe ze de wilde dieren moeten verzorgen. De mensen die bij de opvangcentra werken hebben hier vele jaren ervaring mee.” De Partij voor de Dieren pleit voor een vorm van bijscholing voor dierenartsen en voor een vakbekwaamheidscertificaat voor mensen die al bij de opvang werken. In de wet is wel geregeld wie financieel verantwoordelijk is voor de opvang van honden en katten, maar niet voor wilde dieren. En dat terwijl wilde dieren vaak door toedoen van de mens in de opvang terecht komen. Toch krijgen wildopvangcentra geen standaard vergoeding. Het beleid is versnipperd en structurele, langjarige financiering vanuit gemeenten en provincies ontbreekt. De Partij voor de Dieren wil dat de minister in gesprek gaat met opvangcentra, provincies, gemeenten en andere betrokkenen om tot een landelijke richtlijn voor een financiële vergoeding te komen. Hierover heeft de partij een motie ingediend waarover aanstaande dinsdag gestemd zal worden. Ook moet de minister gaan onderzoeken op welke manier de centra aan de wet kunnen gaan voldoen. Duidelijk is dat de vereisten op dit moment praktisch niet haalbaar zijn. Daarom zal de PvdD de minister vragen in de tussentijd eventuele overtredingen te gedogen, zodat plekken als de Vogelopvang in Naarden gewoon open kunnen blijven.

Door William Moorlag op 4 december 2019 Delen  

Het zijn soms de kleine dingen in het leven waar je het gelukkigst van wordt. Maar voor steeds meer mensen is het onbereikbaar, want er is een enorm tekort aan betaalbare woningen. En door de stikstofproblematiek dreigt de bouw van nieuwe woningen nu helemaal stil te vallen.

Jarenlang hebben we teveel stikstof uitgestoten.

Nederland is een klein land met haar liefst 17 miljoen inwoners. Met de achttiende economie ter wereld. En ook nog eens de een na grootste landbouwexporteur ter wereld. En dat zorgt wel eens voor problemen. Jarenlang hebben we teveel stikstof uitgestoten en die stikstof slaat neer in de natuur. Veel planten die het juist op voedselarme grond goed doen verdwijnen daardoor, en met hen de diersoorten die leven van deze planten. Daarom hebben we afspraken gemaakt over de hoeveelheid stikstof die we mogen uitstoten. Maar daar zitten we nu ver boven. En daarom liggen duizenden bouwprojecten in Nederland stil.

Sindsdien gaat het kabinet van crisisoverleg naar crisisoverleg.

Al in mei 2017 was bekend dat we een probleem hadden. Maar het kabinet heeft al die tijd niks gedaan, totdat een half jaar geleden de Raad van State een streep zette door de uitgifte van nieuwe bouwvergunningen. Sindsdien gaat het kabinet van crisisoverleg naar crisisoverleg. Maar in plaats van dat er gewerkt wordt aan een oplossing, wordt er vooral ruzie gemaakt via de krant. Ook de ‘noodwet’ die het kabinet twee weken geleden dan eindelijk presenteerde rammelt. De Raad van State noemde het al zeer twijfelachtig of dit de woningbouw weer vlot ging trekken. Er is nu behoefte aan keuzes, zodat er weer gebouwd kan worden en zodat we kunnen blijven genieten van die mooie natuur.

De aanpak moet evenwichtig zijn.

Wat ons betreft moet de aanpak van het stikstofprobleem zowel groen als eerlijk zijn. Groen, zodat we kunnen blijven genieten van onze natuur en van de rijkdom van plant- en diersoorten. En ook eerlijk: de aanpak moet evenwichtig zijn. We willen reizen met de trein stimuleren en proberen meer stikstof af te vangen. En we ontkomen er ook niet aan om op een andere manier ons voedsel te gaan produceren, dat zien veel boeren ook in. Geen race naar de bodem onder druk van de markt, maar landbouw en veeteelt waar je een eerlijke boterham mee kan verdienen. In evenwicht met de omwonenden en de omgeving. Die verandering moeten we juist mét de boeren en op een sociale manier doen.

Het kabinet moet nu stoppen met kibbelen en aan de slag.

We willen blijven genieten van de spaarzame natuur die we hebben in dit land. En er moet zo snel mogelijk weer gebouwd worden, voor al die mensen nu op een wachtlijst staan. Het kabinet moet nu stoppen met kibbelen en aan de slag. En niet met halve maatregelen, maar met een aanpak waar Nederland vertrouwen in kan hebben.

Tweede Kamerlid

D66 wil jaarlijks  5 miljoen euro beschikbaar stellen om wereldwijd ontbossing tegen te gaan. Het geld is bedoeld om bijvoorbeeld het Amazonewoud te beschermen, de Congobekken of het regenwoud in Indonesië.

D66-Kamerlid Achraf Bouali: “Afgelopen zomer zagen we vreselijke beelden uit Brazilië van de brandende Amazone. Het oerwoud is zo kwetsbaar en tegelijkertijd zo belangrijk voor onze planeet. Daarom ben ik blij dat we met dit geld kunnen bijdragen aan behoud en initiatieven kunnen ondersteunen die ontbossing tegengaan. En minstens net zo belangrijk: hiermee  kunnen we lokale boeren helpen om duurzamer te worden.”

Afgelopen zomer bleek weer hoe kwetsbaar het grootste regenwoud ter wereld is. Heftige branden in het Amazonegebied leidden tot geschokte reacties en oproep tot meer actie om het oerwoud te beschermen. Om ervoor te zorgen dat het niet alleen bij woorden blijft, wil D66 dat jaarlijks vijf miljoen euro speciaal gereserveerd wordt voor het tegengaan van ontbossing. Daarmee kan Nederland steun geven aan milieuorganisaties en lokale initiatieven in landen waar het voortbestaan van regenwouden onder druk staat. Onder meer lokale boeren te helpen met verduurzamen. Vaak leidt de huidige lokale productie namelijk tot het illegaal kappen van bos.

Ontbossing van oerwouden gaat op veel plekken in angstwekkend snel tempo, zowel door bosbranden als door schadelijke landbouw en illegale houtkap. In Brazilië bijvoorbeeld gaat dagelijks ongeveer 400 hectare bos verloren. Tropisch bos zorgt voor ruim 75% van de biodiversiteit in de wereld en draagt sterk bij aan het absorberen van broeikasgassen en het beschermen van de bodem en watervoorraden. Alle reden dus om zuinig te zijn op de oerwouden op aarde, en om het als een gedeelde verantwoordelijkheid te zien.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook