Poliflw

Basisschool de Anne Frank zit in zwaar weer. De kwaliteit van onderwijs en de resultaten zijn door het ijs gezakt. Daarbij waren er bestuurlijke tekortkomingen en kwam de bestaanszekerheid op de lange termijn in het geding. Dat het voor een eenpitter, met één directeur-bestuurder moeilijk is om overeind te blijven verbaast ons op zich niet. Toch zijn we wel benieuwd waarom het mis is gegaan. Waarom eerder kinderen van school werden gehaald en naar andere scholen in omringende dorpen gingen, bijvoorbeeld. Het antwoord zal niet eenvoudig zijn, maar we zien duidelijk dat de schoolleiding zichzelf eerlijke vragen heeft durven stellen. En die zijn gefocust op kwaliteit, effectiviteit en resultaat. Kernwaarden dus. Onze focus ligt ook daar: wat is goed voor de leerlingen van de Anne Frank? De voorgestelde fusie met het gezonde IJsselgraaf lijkt een belangrijke opmaat naar een betere toekomst. Betrokkenen die wij hebben gesproken bevestigen dat. Een belangrijk signaal. Ook voor Doesburg en de Ooi in het bijzonder lijkt het goed. De enige school in de Ooi blijft hiermee behouden en gaat hopelijk aantrekkelijker worden voor bewoners in de wijk. Het zou helemaal mooi zijn als het mogelijk is kinderen terug te krijgen die de afgelopen tijd naar school zijn gegaan in de dorpen om ons heen. Goed voor de saamhorigheid in de wijk, maar ook voor de continuïteit van de school zelf.

Gisteren ben ik samen met 125 wethouders 'jeugdzorg' naar Den Haag getogen. De jeugdzorg werd behandeld in de commissie van de 2e kamer.

Er is nogal wat gebeurd de laatste weken: het inspectierapport geeft aan dat niet alle kinderen de zorg en bescherming krijgen die ze nodig hebben! Wachttijden komen voor en zelfs een enkele wethouder die uitspraken van rechters omzet om zo de dure jeugdzorg niet te hoeven betalen. Dat komt gelukkig maar zeer sporadisch voor, want dat mag natuurlijk nooit gebeuren!

De minister grijpt wel in door af te kondigen dat de beschermings- en reclasseringszorg, zeg maar de zware jeugdzorg, te “regionaliseren”. Gevolg: alle wethouders zijn boos. Nu de jeugdzorg naar de regio is gekomen moet er

beschikbaar komen om dat op een goede manier te doen.

Gelukkig bleek tijdens de besprekingen dat minister de Jonge ook ziet dat het in de meeste regio’s goed gaat. Ik geloof zeker dat we het in de regio Arnhem goed geregeld hebben. Er is een goed overleg met de instanties die de beschermde jeugdzorg leveren, zoals Jeugdbescherming Gelderland. Ik mag dat overleg voeren namens de regio en we zijn hard bezig de wachtlijsten omlaag te brengen.

We zullen zien of de maatregelen van de minister inderdaad gaan helpen: worden de wachtlijsten teruggedrongen? En vooral: krijgt ieder kind de zorg die het nodig heeft, ook al is de situatie nog zo complex en beroerd?

In de raad van november 2018 hebben wij het initiatief genomen om een motie in te dienen over een eenmalige versoepeling rondom het Kinderpardon. Als CDA Doesburg hadden we grote moeite met de wijze waarop in Nederland werd omgegaan met gewortelde kinderen. Het kan zijn dat bepaalde regelgeving en wetten nou eenmaal uitgevoerd moeten worden maar als overduidelijk is dat honderden kinderen in grote onzekerheid zitten EN in Nederland geworteld zijn dan is er een krachtig signaal vanuit de maatschappij en politiek nodig. En zo geschiedde. Vele CDA afdelingen gingen ons voor en zo werd het CDA van binnenuit op een ander spoor gemanoeuvreerd. Mooi en goed om te zien dat onze afdeling in Den Haag de ruimte heeft gepakt om dit, samen met coalitiepartners, uit te werken in een nieuw akkoord. Het akkoord is breed maar focust op gezinnen en kinderen. Naast de herbeoordeling van zo'n 700 gezinnen zal de pardonregeling worden beëindigd. Ons signaal was hier mede op gericht. Wij hoopten dat alles gedaan zou gaan worden om herhaling te voorkomen. Het was de bedoeling de motie Kinderpardon in de raadsvergadering van 31 januari in stemming te brengen. Na uitvoerige discussie en bedenktijd hadden we raadsbrede steun. Daar waren we zeer content mee. We bedanken dan ook alle partijen voor hun constructieve bijdrage hierin. Als CDA Doesburg hebben we na de ontwikkelingen in Den Haag besloten dat wij de motie niet in stemming zullen brengen. En dat is fantastisch nieuws!

Vanavond ligt er in deze raad een motie op tafel waarin de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid wordt opgeroepen de procedure rondom het zogenoemde Kinderpardon te versoepelen. En dat is niet voor het eerst. Al in 2012 kwam er in deze raad een motie in stemming waarin de landelijke politiek werd opgeroepen ‘actief en structureel naar oplossingen te zoeken voor uitgeprocedeerde minderjarigen’.

Ondanks dat die motie (ingediend door GroenLinks en D66 en gesteund door PvdA en SP) destijds werd aangenomen, veranderde er weinig aan het landelijke beleid. Sterker nog: het door de Haagse politiek strikt gehanteerde meerwerkcriterium heeft er voor gezorgd dat het Kinderpardon nauwelijks nog een pardon is te noemen. Reden voor de PvdA en de SP om in januari van dit jaar deze kwestie – in navolging van andere gemeenten – wederom op de agenda van de Doesburgse raad te zetten. De motie die zij indienden – waarin opnieuw werd gevraagd om een soepeler toepassing van de Kinderpardonregels – kreeg alleen steun van GroenLinks en werd daarmee door een meerderheid van de raad verworpen.

En dan nu toch weer een soortgelijke motie. Is dat nodig? Ja, zeggen wij als PvdA/GroenLinks. Want de rigide uitvoering van dit pardon blijft zorgen voor onmenselijke en hartverscheurende situaties, getuige bijvoorbeeld de recente dreigende uitzetting van de Armeense tieners Lili en Howick. Zij mochten na lang getouwtrek uiteindelijk blijven, maar het is een kwestie van wachten tot de volgende schrijnende situatie zich weer aandient. Daarom is het hoog tijd dat de regels rondom de uitvoering van het kinderpardon worden herzien.

Moeten wij ons in Doesburg mee bezig houden? Wij vinden van wel. Ondanks het feit dat het  misschien niet gaat over kinderen uit Doesburg die in de knel komen, vinden wij dat we ons solidair moeten opstellen met al die organisaties en gemeenten (het zijn er inmiddels al meer dan 100) die  regering en Tweede Kamer willen aansporen een menselijker beleid te voeren voor uitgeprocedeerde kinderen. Kinderen die misschien wonen in Purmerend, Amsterdam, Deventer of Lelystad, maar die voor het zelfde geld uit Doesburg hadden kunnen komen.