Poliflw

De gemeenteraad is het hoogste bestuursorgaan van een gemeente. Maar voor wethouder Geurts geldt dat niet. Voor hem is de gemeenteraad een club mensen die je vooral niet tijdig moet informeren, want in zijn ogen is die club niet te vertrouwen. Dat bleek tijdens het debat in de gemeenteraadsvergadering van 8 september 2020, waarin de SP samen met de VVD een motie van afkeuring (zie bijlage) indienden, om daarmee de slechte manier van communiceren van de wethouder aan de kaak te stellen.

In de discussie in de raadsvergadering werd de wethouder met name de vage en (veel te) late beantwoording van vragen over de verbouwing van ’t Gasthoês verweten. Wethouder Geurts, die al in januari wist dat de verbouwing van 't Gasthoês vertraging zou oplopen, bleef ondanks vragen in de raad steeds weer bezweren dat de verbouwing op schema lag. Toen Dagblad De Limburger met een artikel kwam, waarin stond dat die vertraging er aan zat te komen, bleef de wethouder ontkennen. Wethouder Han Geurts daarover: „Je kunt niet altijd publiekelijk data gaan noemen tijdens een lopend bouwproces. Zeker niet als ook de pers meeluistert. Ik heb de gemeenteraad altijd meteen geïnformeerd zodra dat in mijn ogen mogelijk was. Als het gaat om de latere opleverdatum van ’t Gasthoês; die heb ik meteen naar de raad gemaild toen het kon. Maar voor die tijd wilde ik de groep die van de vertraging wist zo klein mogelijk houden”.

Hoewel dit wantrouwen van de wethouder óók voor de coalitiepartijen CDA (de partij van Han Geurts), PvdA, Essentie en D66/Groen Links gold, veinsden deze partijen verbazing over de motie van SP en VVD. De reflex om de wethouder van hun coalitiegenoot CDA de hand boven het hoofd te houden bleek sterker dan hun parlementaire opdracht het college van B&W te controleren en - als dat nodig is - op de vingers te tikken.

Bijlage: 

Motie van afkeuring van SP en VVD

Aniet Fonteyne, gemeenteraadslid in Horst aan de Maas en werkzaam in een verpleeghuis in Venlo, over de discussie over een betere beloning van de zorgmedewerkers.

"In eerste instantie werken met onvoldoende beschermingsmiddelen. Volgens het RIVM gewoon doorwerken bij klachten, behalve bij aanwezigheid van koorts. Vakantiedagen ingetrokken zodat er voldoende personeel aanwezig was. Extra diensten om goede zorg te kunnen garanderen, met soms diensten van wel 12 uur. Traumatische ervaringen waarbij je mensen ziet snakken naar lucht, machteloos toe moeten kijken hoe het virus om zich heen grijpt. Families moeten vertellen dat ze hun geliefden niet meer mogen bezoeken, daarbij dag en nacht klaarstaan om families te woord te staan bij zorgen en vragen. Gewoon doorwerken, zonder klagen.                          

Je zorgen maken om je eigen gezondheid en die van familie, bang om ze te besmetten.

Groot applaus in Nederland, waarbij zorgmedewerkers zich gesteund voelden door de samenleving. Ook voelden ze zich gesteund door de landelijke politiek die mee applaudisseerde. Er zou zelfs een bonus komen voor zorgmedewerkers. Maar hoe de uitvoering daarvan gaat plaatsvinden en wat de mogelijke financiële consequenties zijn is vooralsnog onduidelijk.

‘De zorg verdient meer dan alleen applaus’ was het antwoord. Structurele salarisverhoging en betere arbeidsvoorwaarden, werd door velen geopperd als een must. Totdat er gestemd moest worden in Den Haag, toen haakten ze af. Alle regeringspartijen (CDA, VVD, D’66 en CU) stemden tegen een structurele salarisverhoging.

Afgelopen week werd er opnieuw gestemd en weer hielden de regeringspartijen het tegen. Waar zelfs kandidaat-lijstrekker voor D66 Sigrid Kaag via de media nog zei ‘de lonen moeten omhoog’, stemden ze twee dagen later tegen een salarisverhoging.  Waar in Horst aan de Maas D66 hun beloftes pas ná de verkiezingen niet nakwamen, doen hun elitaire “linkse” vrienden in Den Haag dit al ruim vóór de verkiezingen.

Een klap in het gezicht voor zorgmedewerkers. Hopelijk herinnert de kiezer zich dit ook nog over een klein jaar tijdens de Tweede Kamerverkiezingen".