Poliflw

Hierbij ontvangt u weer een Nieuwsbrief van de ChristenUnie in Den Helder. Het is Advent en we bereiden ons voor op de Kerstdagen en de jaarwisseling. Een tijd om terug te kijken op het afgelopen jaar en ook plannen te maken voor het komende jaar.Als afdeling van de ChristenUnie kijken we met een dankbaar hart terug op het afgelopen jaar. Misschien weet u het nog: na een intensieve periode van onderhandelingen werd eind juni vorig jaar bekend gemaakt dat de zeven formerende partijen, Beter voor Den Helder, CDA, VVD, Stadspartij, PvdA, Seniorenpartij en ChristenUnie, het in principe eens zijn over de inhoud van het zogenaamde ´Helders Akkoord´. Het thema is: voorwaarts, in gezamenlijkheid, waarbij nadrukkelijk ruimte moet zijn om de denkkracht en ideeën van die partijen die niet aan het akkoord hebben meegewerkt een plek te geven. Net als de inbreng van bewoners, ondernemers en partners in de stad.

En nu al weer anderhalf jaar, maakt Tjitske Biersteker, namens de ChristenUnie, deel uit van het college van burgemeester en wethouders van Den Helder. Ze schreef toen dat ze zich nog steeds verwondert over het feit dat ze dit ambt namens de ChristenUnie mag uitoefenen: Ik ben daar dankbaar voor en vind dat tegelijkertijd een grote verantwoordelijkheid. Er is een goed contact met de (steun)fractie en gezamenlijk weten we ons afhankelijk van onze God.

Sinds de verkiezingen in het voorjaar van 2018 en onze deelname aan het college bestaat de fractie uit de raadsleden Hans van Donkelaar en Dina Polonius. Ze worden ondersteund door de raads-commissieleden Anjo van Dam en Sebastiaan Pavlotzky en tot september jl. Jannemieke van Donkelaar.

Het bestuur bestaat sinds juli 2018 uit Kobus Post (penningmeester) en Piet Bras (secretaris).

Als bestuur en fractie willen we graag meer doen dan de zaak 'draaiende houden' en we hebben zo’n twee weken geleden hier overleg over gehad. Voor het komende jaar zien we uit naar versterking voor bestuur en fractie om zo de afdeling te versterken. En nieuwe (gezins) leden zijn natuurlijk ook welkom. We willen in het komende jaar de leden nog meer bij ons werk betrekken. We houden u op de hoogte! Dit is een belangrijk punt van aandacht en ook van gebed.

Tenslotte, gezegende kerstdagen en ook veel heil en zegen in het nieuwe jaar gewenst.

Een hartelijke groet van:

Tjitske Biersteker, (wethouder)

Raadsleden: Hans van DonkelaarDina Polonius

Raadscommissieleden: Anjo van DamSebastiaan Pavlotzky

Bestuur: Kobus Post en Piet Bras

Omdat een coalitieakkoord altijd wel vragen op roept zal ik een paar onderwerpen toelichten. Dit akkoord biedt zeker niet alles wat we zouden wensen. Het is wel een goed startpunt om de komende 4 jaar een stabiel bestuur te ontwikkelen want bestuurlijke vernieuwing is niet iets dat direct klaar is.Het moet zich gaande weg ontwikkelen. Daarvoor zijn een aantal handvatten afgesproken, die hieronder staan. 1. Bestuurlijke vernieuwing De inwoners van Den Helder verdienen een stabiel college dat oplossingen aandraagt voor de uitdagingen waar de gemeente voor staat. Ze verdienen een raad die met respect voor elkaars mening en vanuit haar rol voorstellen beoordeelt en tot keuzes komt. En ze verdienen een ambtelijke organisatie die loyaal en ondersteunend is en uitvoeringsorganisaties en verbonden partijen die werken aan het belang van Den Helder. Met deze intentie hebben zeven partijen - Beter voor Den Helder, CDA, VVD, Seniorenpartij, Stadspartij, Christen Unie en PvdA dit Helders Akkoord gesloten. Zij realiseren zich dat zijzelf daarbij het goede voorbeeld moeten geven en dat de politiek daar de afgelopen jaren niet altijd in is geslaagd. Dit Helders Akkoord is wat ons betreft geen eindpunt, maar een start voor een nieuwe cultuur en betere omgangsvormen en voor meer transparantie. Graag willen wij dit voorzien van concrete instrumenten, waarmee wij bestuurlijke vernieuwing niet alleen als een goed voornemen uitspreken, maar ook vertalen in concrete acties. Dat raakt alle geledingen waarin en waarmee we werken. Een greep van deze instrumenten hebben we gerangschikt per geleding. Wij nodigen als coalitiepartijen de andere partijen in de raad ook actief uit om samen met ons het gesprek over bestuurlijke vernieuwing aan te gaan en ook verdere verbeteringsvoorstellen aan te brengen. 1.1 Het college Het college van Den Helder bestaat, naast de burgemeester, uit zeven partijen, zeven personen, in totaal 5,7 fte. In de bijlage treft u de portefeuilleverdeling aan. Wij willen hiermee een breed draagvlak creëren, waarbij ruimte bestaat om het soms ook niet met elkaar eens te zijn. Geen gesloten front, maar een open dialoog met respect voor elkaars mening. Bestuurlijke vernieuwing raakt de houding en handelen van iedere wethouder en komt tot uitdrukking in alle inhoudelijke portefeuilles. Daarnaast heeft één van de wethouders dit thema specifiek als aandachtspunt. In dit coalitieakkoord wordt een aantal heldere besluiten genomen, maar het is een akkoord op hoofdlijnen, zodat voldoende ruimte blijft om met elkaar de verdere uitwerking en invulling ter hand te nemen. Alle voorstellen van het college aan de raad worden voorzien van een paragraaf waarin wordt aangegeven wat dit voorstel bijdraagt aan de bestuurlijke vernieuwing. De functie van de raadsinformatiebrief wordt herijkt. Voorheen werd hierin nog wel eens impliciete besluitvorming gerealiseerd. Als het college iets wil besluiten, wordt dit expliciet aangegeven, met voldoende ruimte voor de raad om haar zienswijze te geven. Het college werkt actief aan teambuilding. De burgemeester heeft een belangrijke rol als verbinder boven de partijen en voor de inwoners van Den Helder en als ambassadeur van de gemeente. Hij vervult deze functie met verve en met respect. Naast zijn wettelijke taken heeft hij geen overige inhoudelijke portefeuilles. 1.2 De gemeenteraad De zeven partijen die dit Helders Akkoord hebben gesloten, nodigen de andere partijen uit met elkaar de bestuurlijke vernieuwing verder vorm te geven. Daarom is ook al tijdens de formatiebespreking 5 contact geweest met de partijen die geen deel uitmaken van deze coalitie. Natuurlijk moeten verschillen van mening kunnen blijven bestaan, maar wij willen uit een cultuur van coalitie versus oppositie, van wij tegenover zij. De concrete maatregelen die wij hierboven hebben beschreven dragen hier ook actief aan bij. In de raad stellen we een werkgroep Bestuurlijke Vernieuwing in, die actief toeziet op de vraag of de goede intenties ook daadwerkelijk worden waargemaakt en die ook met verbetervoorstellen kan komen. Wij stellen voor om een lid van één van de partijen die geen deel uitmaakt van dit coalitieakkoord, of een onafhankelijke persoon van buiten, te benoemen als voorzitter van deze werkgroep. We willen kijken naar de inrichting van de raadsvergadering, waarbij we bijvoorbeeld een beter onderscheid kunnen maken tussen informatie, opiniering en besluitvorming. Ook met de voltallige raad bouwen we momenten in om met elkaar te spreken over de rol van de raad en de taak en rolopvatting van een raadslid. We gaan kritisch kijken naar het functioneren van commissies en van de positie van commissieleden. Alles moet gericht zijn op de vraag, waar we met elkaar nog beter kunnen werken voor de belangen van de inwoners van Den Helder. 1.3 De ambtelijke organisatie Den Helder beschikt over een loyaal, deskundig en professioneel ambtelijk apparaat. Te vaak is in het verleden gewezen naar `de ambtenaren`, als een college als geheel of een individuele wethouder de zaken niet op orde had. Aan de andere kant moeten onze medewerkers ook wennen aan de open dialoog die we in de gemeente voorstaan. Er mag geen sprake zijn van een angstcultuur of van een afrekencultuur. Er moet sprake zijn van een veilige werkomgeving. Het college wil met de leiding van de ambtelijke organisatie en met de Ondernemingsraad dit onderwerp bespreekbaar maken. Respect, zorgvuldigheid en professionaliteit zijn hierbij de kernwaarden. 1.4 De verbonden partijen De gemeente Den Helder beschikt over enkele strategische (uitvoerings-)organisaties, die op verschillende manieren op afstand van de gemeente staan, de zogenaamde verbonden partijen. Iedere organisatie staat op zichzelf en voor iedere organisatie zijn de vraagstukken van verschillende aard, maar wij stellen in algemene zin vast dat deze organisaties te veel zijn weggedreven van de gemeente. Daar is de gemeente zelf mede debet aan, maar dat ligt ook aan deze organisaties. Daardoor ontbreekt het aan transparantie en kalft ook het draagvlak af voor het in principe goede werk dat zij doen. Hier moet verandering in komen. Dat begint bij een beter gestructureerde, tijdige en meer open communicatie, waarbij “aan de voorkant” de voorliggende strategische keuzes worden besproken en we niet “aan de achterkant” met tegenvallers worden geconfronteerd die te laat worden gedeeld, waardoor we met de rug tegen de muur staan. De zeven collegepartijen willen ook meer fundamenteel naar de positie van de verbonden partijen kijken. Ze zijn niet uit op het terugdraaien van de verzelfstandiging of het (weer) onderbrengen van de uitvoering in de ambtelijke organisatie. Daarvoor ontbreekt het aan kennis en daarnaast moet de uitvoering niet steeds in politiek vaarwater terecht komen. De rol en taakopvatting van de aandeelhouder, de toezichthouder en de gemeente als opdrachtgever lopen nu te vaak door elkaar heen of zijn onduidelijk. Het nieuwe college wil deze aspecten van ‘good governance’ scherp tegen het licht houden. Daarnaast stellen wij vast dat er sprake is van een grote versnippering en soms zelfs tegengestelde belangen. In overleg met de verbonden partijen willen wij kijken naar een bundeling en clustering. Juist met een brede coalitie kan er ontspanning binnen het lokale bestuur optreden. Niemand heeft een sleutelrol en de meerderheid is zo groot dat er ook gemakkelijk eens verschillend gestemd kan worden. Als we deze manier van samenwerken gedurende 4 jaar kunnen oefenen dan heb ik er vertrouwen in dat de Helderse politiek een betere naam krijgt. We hebben duidelijke afspraken over de verbonden partijen, zeker ook de haven. De opgelopen tekorten komen (indirect) op het bordje van de gemeente omdat we de enige aandeelhouder zijn. We zijn er van overtuigd dat er een besef bij de verbonden partijen moet optreden dat de gemeente niet de pinautomaat voor de organisaties is. Deze afspraken bieden hiervoor mogelijkheden.

We leven, politiek gezien in een soort vacuüm. Er zijn geen commissievergaderingen, weinig stukken maar ook weinig antwoorden op reeds lang gestelde vragen. Nadat we vorige week vrijdagmiddag vreemd uit elkaar gingen als beoogde coalitiepartners, was het wel bijzonder om op maandag een soort proefraad te houden.

Eerst kregen we uitleg over het digitale systeem. Het blijkt alleen te werken op een Apple Ipad en verder niet. Dat jaagt commissieleden op kosten, want die komen niet voor een vergoeding in aanmerking. Volgens één van mijn commissieleden moet het aangekochte systeem ook prima onder Androïd en Windows draaien, maar dat was binnen de organisatie nog niet aan de orde. Ik heb de indruk dat we opnieuw een “kat in de zak” hebben gekocht zoals eerder al was gebeurd met Gemeenteoplossingen. Het werkt niet volledig. Ik heb direct gevraagd of voor commissieleden ook een vergoeding mogelijk was, maar men gaat nu kijken of er applicatie bij gekocht kunnen worden zodat het programma op meerdere programma’s kan werken.

De proefraad was grappig. De griffie bedenkt dan allerlei fantasie onderwerpen die op verschillende manieren aan de orde kunnen komen om vooral de nieuwe raadsleden te laten oefenen en even over hun eventuele spreekangst heen te helpen. Nadat de burgemeester een inleiding hield over bejegening en zakelijke opstelling, kon een “oude rot in het vak” het toch niet laten om direct naar een nieuw raadslid een persoonlijke sneer uit te delen. Volgens mij de kans voor de burgemeester om hier direct op in te gaan, maar dat gebeurde niet. Ik word daar wel eens moe van.

Dinsdagavond waren er verschillende overleggen. Het voelt luxe aan om die gedeeltelijk aan anderen over te kunnen laten. Ik ben alleen naar het fractievoorzittersoverleg met de rekenkamercommissie geweest. Ik ben altijd erg onder de indruk van de gedegen onderzoeksresultaten die ze leveren. Er werd een technische toelichting op het lopende onderzoek over Jeugdzorg geleverd en ik heb meteen gevraagd of ze de situatie binnen Veilig Thuis ook mee kunnen nemen of wellicht al gedaan hebben. Ik heb de situatie rond Veilig Thuis en de lange wachtlijsten verschillende keren aangekaart bij de wethouder, maar geen antwoorden gekregen. Uiteindelijk wordt nu door de Inspectie ingegrepen en ik vraag me af of dat nu niet voorkomen had kunnen worden.

Donderdagavond een overleg tussen fractie en bestuur als voorbereiding op de gesprekken van vrijdagmorgen heel vroeg. Hoewel ik het geen fatsoenlijk tijdstip vond, kwam het achteraf goed uit want ik zou een weekend weg met mijn dochter en we konden nu op tijd vertrekken.

Het gesprek vrijdagmorgen was tamelijk kort: de formateur gaf een globaal verslag, vond de opmerkingen van alle partijen verhelderend en was van mening dat een coalitie, gevormd door de oude “bondgenoten” zeker niet het beste voor Den Helder was. De bal lag nog steeds bij het CDA, de rest wilde die verdiepingsslag nu wel eens maken. Het CDA wilde niet verder, zo bleek uit een voorgelezen verklaring. De formateur stelde nog een pauze voor waarin de 2 grootste partijen elkaar “eens diep in de ogen zouden kijken”. Dat is onder zijn toeziend oog gebeurd, maar het heeft niets positiefs opgeleverd. Het CDA liet doorschemeren dat van de 5 overige partijen alleen PvdA (en Beter voor Den Helder) een optie waren om mee verder te praten. Ik was eigenlijk niet verbaasd, maar wel geërgerd: ga mijn (onze) tijd niet zitten verdoen.

Gelukkig even afstand kunnen nemen met een heel gezellig uitje naar Zeeland waar we niet alleen een heel oud familielid hebben bezocht, maar ook heerlijk hebben uitgewaaid. Nu kijk ik uit naar de Zondag; de kerk als plek om tot rust te komen en bij te tanken.

Tjitske Biersteker

De verkiezingen zijn achter de rug. Nu volgt het proces van coalitievorming. De grootste partij (Beter voor Den Helder) heeft verkennende gesprekken gevoerd, ook met de ChristenUnie. Op grond van die gesprekken heeft de lijsttrekker van Beter voor Den Helder lijsttrekkers van 5 andere partijen (CDA, Stadspartij DH, PvdA, Seniorenpartij en de ChristenUnie uitgenodigd om een kopje koffie te komen drinken. Doel was om antwoord te krijgen op de vraag of deze samenstelling verder onderzocht kan worden, of dat andere partijen uitgenodigd moeten worden. Na een goed gesprek lijkt het er op dat er een verdere verdieping plaats kan vinden. Dat is, wat de ChristenUnie betreft nog ver verwijderd van een coalitie deelname. Daar kun je pas antwoord op geven als je weet dat de onderwerpen gaan worden waaop overeenstemming moet worden behaald. Mijn voorstel was om eerder een agenda van onderwerpen op te stellen dan dichtgetimmerde afspraken. Dat wordt mee genomen in de overleggen die partijen intern zullen hebben. Deze ontwikkeling betekent dus dat we voorlopig niet achter over kunnen leunen om te zien wat er gebeurt, maar is wel spannend.

Nadat we maandag de kortste commissievergadering Bestuur en middelen  van het seizoen hadden, werd dat woensdag gecompenseerd door de langste commissievergadering sinds tijden. De schouwburg de Kampanje was onderwerp van bespreking. Er waren 2 onderzoeken verricht, 1 naar de exploitatie en 1 naar de stichtingskosten. Beide door verschillende organisaties. De commissie was wel van mening dat de nieuwe schouwburgdirecteur zijn best heeft gedaan, maar dat het nog niet ondernemend genoeg is. Hij gaf in zijn beleidsplan aan dat er structureel geld bij moet. Dat staat in schril contrast met de beloften die eerder gedaan zijn.

De schouwburg zou steeds minder subsidie nodig hebben omdat het commerciële deel winstgevend zou zijn en bijdragen aan het culturele deel. De realiteit is een andere, nl. dat het commerciële deel voor een groot deel verantwoordelijk is voor het verlies.

De onderzoeker namens de Rekenkamer kwam tot de conclusie dat er, ongenuanceerd een overschrijding van €5 miljoen op de bouw- en stichtingskosten was ontstaan. Samen met de geconstateerde te korten over de afgelopen periode, de extra financiering van €1 miljoen in 2016 en de gevraagde extra subsidie beloopt het totale tekort algauw ruim €7 miljoen. Dat bedrag heb ik verschillende keren genoemd, hetgeen mij in 2016 nog op een reprimande van zowel de voorzitter van de raad als van verschillende coalitiepartijen kwam te staan.

Daarnaast is het verlies waarschijnlijk nog groter. De toenmalige directeur heeft zo rond 2010 aangegeven dat er sprake was van een “verdienmodel” van zo’n €11 miljoen door verkoop en ontwikkeling van de plaats van de oude schouwburg. Van die afspraak weet niemand meer, maar met dank aan de vml. Fractievoorzitter van de PvdA bestaat dat lijstje nog steeds.

Wat mij vooral boos maakt, is dat er geen enkel schaamtegevoel is bij de belanghebbenden: er wordt ten slotte een groot beroep op de draagkracht van de inwoners gedaan. De cijfers omtrent armoede in de gemeente laten zien dat een flink % van de inwoners te arm is om ooit in de schouwburg te komen, terwijl daar via lokale lasten wel aan wordt meebetaald. De schouwburg is geprivatiseerd, maar heel gemakkelijk wordt er een beroep op de gemeente gedaan. Zo wil iedereen wel ondernemen.

Ook de enorme belangenverstrengeling en de dwarsverbanden storen enorm. Een Raad van Toezicht met daarin beleidsambtenaren, belanghebbenden bij de ontwikkeling van Willemsoord en familie van werknemers kan en zal nooit zijn toezichthoudende rol naar behoren kunnen spelen. De toenmalige wethouder en de toenmalige directeur waren beiden lid van dezelfde partij en de directeur stond ook op de kandidatenlijst.

In november 2016 heeft de raad een extra bedrag van €1 miljoen beschikbaar gesteld. De argumentatie was dat de schouwburg meer “vet op de botten”  moest hebben om de liquiditeitspositie te versterken. We hebben vragen gesteld, geprobeerd om meer informatie te krijgen want we geloofden het argument niet. De coalitiepartijen hebben het bedrag toegekend en naar uit het onderzoek is gebleken, is het direct gebruikt om achterstallige betalingen te verrichten. Kortom we zijn, zeker als oppositiepartijen gewoon voor gelogen. Het college moet hebben geweten van deze situatie omdat er een aantal overleggen per jaar waren. Ik vind dit een integriteitsschending. De burgemeester had hierin moeten optreden. En met al deze narigheid werd het na 12-en voordat de vergadering sloot. Maandag verder omdat er nog een onbehandeld agendapunt is.

Donderdag was de feestelijke (her)opening van stichting het Boelhuys/stichting Present aan de drs. Bijlweg. De stichting Present is maatschappelijk zeer actief maar kon enkele jaren geleden alle projecten niet meer financieren. Door de oprichting van het Boelhuys, waar tweedehands goederen worden verkocht, is het voor stichting Present weer mogelijk geworden om haar maatschappelijke projecten vorm te geven. Aan de drs. F. Bijlweg is de showroom voor (grote) meubels en de kantoorruimte van st. Present gehuisvest. Een grote verbetering vergeleken met de eerdere locaties. Vooraf gaande aan de sportieve opening was er een mini-symposium over armoede en schulden met als inleider Don Ceder, CU-kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Hij was ook kandidaat bij de Tweede Kamerverkiezingen (7e), een bevlogen sociaal advocaat.

De week stond bol van allerlei maatschappelijke activiteiten: op dinsdag vergadering van de voedselbank en donderdagavond nog een bijeenkomst van de vrijwilligers van de Soepfiets van het Leger des Heils. Ik vind het prachtig om betrokken te zijn bij dit soort projecten. Het lukt niet altijd om vanuit de politiek structureel voor de armen in onze samenleving te zorgen, maar maatschappelijke projecten kunnen dan nog heel veel betekenen.

Telkens is mijn weekagenda voller dan ik aan het begin van de week denk en dan kijk ik uit naar de rust van de Zondag. We beginnen nu aan een bijzondere kerkelijke periode, nl. Advent (verwachting). We kijken uit naar het feest van de geboorte van Christus en daarmee ook naar Zijn Wederkomst.

Tjitske Biersteker

Voordat ik iets over de maandag kon schrijven, eerst maar eens uitgewaaid in mijn volkstuin. Ik vond het een hectische en spannende dag.

Om 9 uur begon het eerste overleg over de moties en amendementen die het voorstel over de renovatie moesten verbeteren. Daarna nagedacht over wat ik er namens de ChristenUnie over wilde zeggen, welke punten benadrukt moesten worden enz.

’s Middags het bericht dat Rob Scholte in het gelijk was gesteld. Wat mij betreft een enorme positieve boost voor het RS-museum. Nu maar hopen dat het college snel tot overeenstemming wil komen met Rob Scholte. We moeten toch niet een zoveelste “watertoren-affaire” willen? Ik vind het museum een aanwinst voor Den Helder. Als het in eigendom is van RS kan er eindelijk begonnen worden met het wegwerken van het achterstallig onderhoud en het verwijderen van het asbest. Het pand staat nu in elk geval niet meer in de verkoop bij Redres.

Vooraf gaande aan de raadsvergadering was er eerst agenda overleg. Namens de ChristenUnie heb ik de PvdA opgeroepen om de motie over oud Den Helder te wijzigen, heeft men er voor gekozen de motie in stand te houden, ook vanwege de vele mede-indieners. Ik kon me er niet in vinden dat de problematiek in oud Den Helder wordt opgehangen aan de komst van jonge asielzoekers. De problematiek is er nu en de jonge asielzoekers niet.

Er werd vooraf gaande aan de raadsvergadering een petitie aangeboden voor een schone, heldere stad. Er werden een aantal vragen gesteld. Antwoord op de vraag om de grijze containers vaker te legen is er niet gekomen. Er was vooral een opsomming van de besluitvorming van de afgelopen tijd.

Daarna de raadsvergadering, die eigenlijk maar over één ding ging,  nl. de besluitvorming rondom renovatie van het stadhuis. Zoals te verwachten was het een beladen avond met veel heftige opmerkingen, zowel van de insprekers als van de tegenstanders van de renovatie. Er lijkt mij sprake van een stevige rolsverwarring. OR die invloed wil op de politieke onderdelen van de besluitvorming zoals eventuele sloop; ondernemers die brieven sturen aan slechts een paar politieke partijen; detailhandelaren die menen dat de komst van een stadhuis het broodnodige “traffic” zal genereren. Waar het om gaat is enerzijds nu een definitief besluit over adequate huisvesting van de ambtenaren, anderzijds op een sobere, doelmatige en duurzame wijze. Met dit besluit kan de aanbesteding verder uitgewerkt worden. Het college heeft daarin gewoon de eindverantwoordelijkheid ook al hebben een aantal wethouders een bezorgde memo aan de raad gestuurd.

We zijn als ChristenUnie blij dat er nu eindelijk een besluit is genomen en dat men voortvarend aan de slag gaat met de verdere ontwikkelingen. Toch is het geen onverdeelde vreugde, immers daarvoor zijn de tegenstellingen binnen de raad te groot en de verharding navenant. Bovendien kan ik er pas gerust op zijn als het traject in gang is gezet. Er is al zoveel weerstand geweest dat ik bezorgd ben wat er nu nog kan gebeuren.

Uiteindelijk werd de motie van de PvdA ook nog ingediend. Alleen Groenlinks, VVD en wij waren tegen deze motie vanwege de vreemde koppeling en de daarmee samenhangende stigmatisering. De wethouder probeerde de motie nog anders te interpreteren, maar als tegenstanders hadden we toch wel invloed. Na schorsing heeft men de motie ingetrokken. Toen sprak de burgemeester en die gaf het college een veeg uit de pan omdat tijdens een bewoners bijeenkomst de GGZ-problematiek, die er op veel plaatsen is, tegelijkertijd met de evt. komst van jonge asielzoekers werd besproken waardoor een ongewenste koppeling ontstond. Dat had nooit mogen gebeuren, aldus de burgemeester. Wat er wel zou moeten gebeuren is een breed onderzoek binnen de stad binnen de Linie naar de huidige overlastproblematiek. Die wordt gedomineerd door verwarde personen en mensen met ernstige psychiatrische problematiek, arbeidsmigranten die te dicht op elkaar zitten, zwak sociale personen die eigenlijk niet in staat zijn om goed voor zichzelf en hun leefomgeving te zorgen enz. Er zou onderzocht moeten worden op welke wijze deze problematiek beter over de gemeente verdeeld kan worden, nu worden de wijken binnen de Linie onevenredig zwaar belast. Er is gelukkig veel tolerantie, maar alles heeft zijn grenzen.

Deze maandag was een enorm lange, warme dag. De natuur leek in de war maar ik geloof in Gods plan met deze wereld en heb er ondanks alle hectiek van genoten.

Tjitske Biersteker

Maandag een drukke vergaderdag: om 13.30 uur overleg met de oppositie partijen. Hier het belangrijkste onderwerp de armoedenota die ’s avonds in de commissie behandeld wordt. Om 17.00 uur overleg met de steunfractie. Ook hier de armoede nota aan de orde, maar ook verschillende afspraken voor de komende tijd. Ik ben blij met de actieve opstelling van de commissie- en bestuursleden ondanks drukke banen en verplichtingen. Dat maakt het raadswerk eenvoudiger.

’s Avonds de commissievergadering over het armoedebeleid bijgewoond. Eigenlijk was niemand tevreden over het document dat er lag, ook de coalitiepartners niet. Zelfs de PvdA had de nodige kritiek. Na deze storm van protest had de wethouder behoefte aan een schorsing en daarna kondigde ze aan dat ze de nota terug trok. Hoewel ik dat wel toejuich want het was een slechte nota, betekent dit waarschijnlijk ook dat een aantal praktische uitwerkingen nu ook opgeschort worden en dat vind ik minder. Misschien toch maar een motie of vragen aan wagen?

Dinsdag hadden we de ledenvergadering van de ChristenUnie. Het is verheugend te merken dat we nog steeds een groeiende lokale vereniging zijn. Het aantal bezoekers van de ledenvergadering stond niet direct in verhouding tot het aantal leden, maar ze weten ons te vinden als er zaken spelen die aandacht vragen.

Donderdag was er de Regionale Raadscommissie voor de Noordkop. Het was ook mijn taak om de soepfiets te bemensen. Dat heeft, zeker op dit moment toch prioriteit. Gelukkig was het winterprotocol van DNO doen ook van kracht. We troffen 1 persoon die wel behoefte had aan soep en we hebben nog iemand opgezocht waarvan we wisten dat het een zorgmijder was. Ook die hebben we soep gebracht. Het was vreselijk koud om buiten te staan, maar toch vind ik het telkens nog weer heel bijzonder om dat te kunnen doen. Ik was erg blij dat ik, toen ik thuis was, lekker onder een warme douche kon staan.

Natuurlijk ben ik teleurgesteld wat betreft de uitspraak van de rechter. We zullen het er mee moeten doen of in hoger beroep gaan. Dat is een vraag die de werkgroep zich nog stelt. Wat ik nog niet snap is dat ook de toekomstige bewoner van de Watertoren geen belanghebbende is “omdat hij er nog niet woont”. Tja, dat zal zo ook nooit gebeuren ben ik bang.

Wat een mooi winterlandschap ook in Den Helder. Ik vond mijn achtertuin opeens sprookjesachtig mooi. Dan wil ik altijd even naar buiten en ik moest gelukkig nog even wat voorbereidingen treffen in de kerk voor de middagdienst, dus mooi gecombineerd.

Tjitske Biersteker