Poliflw

De PvdA Deventer hield op vrijdag 17 januari jl. haar jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Tijdens deze receptie werd PvdA-lid Nel in het zonnetje gezet. Ze kreeg een “rode taart” omdat ze zich door weer en wind heeft ingezet voor onze partij. Daarnaast was er natuurlijk ook een nieuwjaarstoespraak van onze wethouder Rob de Geest.

Speech Rob de Geest Nieuwjaarsreceptie PvdA Deventer Vrijdag 17 januari 2020

Beste partijgenoten, leden van de ‘rode familie’,

Allereerst een gelukkig en gezond 2020 toegewenst. Dat het voor jullie allemaal een sterk, sociaal en rooskleurig jaar mag zijn. Ik richt mij tot jullie omdat ik een aantal zaken mee wil geven aan mijn ‘rode familie’. Het zijn voor mij van die dagen dat ik wederom het belang en het fijne van familieverbanden van nabij ervaar. Een nieuwjaarsreceptie zoals deze is toch bedoeld om banden weer even aan te halen, om energie met elkaar te verkrijgen, om elkaar te vinden, zowel voor de leuke als voor de lastige momenten. Zoals dat in families – in de brede zin van het woord – gaat.

Onze ‘rode familie’ heeft het de afgelopen jaren ook lastig gehad. Niet zozeer in Deventer maar vooral landelijk en daardoor ook zeker gevoeld in Deventer. Onze partij lag in maart 2017 toch redelijk knock-out in de electorale boksring. Dat is nu in januari 2020 gelukkig weer andere koek. Lokaal staan we politiek stevig na de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 die ons 6 zetels en een gedreven raadsfractie opleverde. We zijn in Deventer nog steeds en met afstand electoraal de grootste landelijke partij. En we besturen mee in ons stadsbestuur en geven zo dus richting aan keuzes waar we als PvdA voor staan.

In Overijssel nemen we daarbij overigens een redelijk eenzame positie in, want alleen in Enschede vind je een andere grote stad waarin de PvdA nu een wethouder levert. In Overijssel zijn er 5 PvdA-wethouders in totaal, 3 dus in kleinere gemeenten. Maar die vijf wethouders krijgen ongetwijfeld weer bestuurlijk gezelschap, want de PvdA doet op verschillende terreinen ondertussen weer krachtig mee. Zo leveren we na goede Provinciale Statenverkiezingen weer een energieke gedeputeerde, met een net zo gedreven Statenfractie.

En dan moeten we zeker de winst bij de Europese verkiezingen – met Frans Timmermans op kop – niet vergeten: we waren landelijk weer even de grootste partij. Landelijk staan we dus weer fors op winst in resultaat en in peilingen. Daarmee zien we – zelfs al zijn het dagkoersen waar we ons niet op vast moeten pinnen – in ieder geval dat het verhaal van de PvdA weer langzaam begint te landen bij veel links-progressieve kiezers.

2020 wordt daarbij een belangrijk jaar, zowel landelijk als lokaal. We dansen als PvdA weer voorzichtig en met meer zelfvertrouwen door die electorale boksring heen, richting de volgende ronde. De herbezinning en de pas op de plaats na de vorige landelijke verkiezingen hebben ons goed gedaan. Maar we zijn er zeker nog niet. Zoals ik al zei: 2020 is een belangrijk jaar, waarin we hard moeten werken voor de mensen die we zekerheid en perspectief moeten bieden.

Een greep uit onze inzet:

behoud van goede zorg en de mensen die werken in de zorg, dus eerlijke beloning en gezonde werkdruk, beperking van de zorgkosten en focus op preventie, gezondheid en gezond gedrag; het allerbeste onderwijs, voldoende leraren, en dus eerlijke beloning, gezonde werkdruk, gelijke kansen voor alle kinderen; een bereikbare woningmarkt, voldoende betaalbare woningen. En wij zijn landelijk voor afschaffing van de verhuurdersheffing voor woningcorporaties (een maatregel uit de crisisperiode, die nu onterecht wordt voortgezet); een eerlijke verdeling van onze welvaart; en last But not least een schone, duurzame leefomgeving.

Dit landelijke kabinet van VVD, D66, CDA en CU maakt die keuzes niet, te laat of halfslachtig, ondanks de zeer ruime financiële mogelijkheden. In Den Haag ligt geld op de plank. Dat had tot forse rijksinvesteringen moeten leiden. Maar dat gebeurt niet. Verschillende sectoren zuchten daardoor onder tekorten, zowel in personeel als in financiële middelen. Dat merken we ook in Deventer en omliggende gemeenten.

Vrijwel alle gemeenten moeten ondertussen fors bezuinigen (soms vele miljoenen) door tekorten in de jeugdzorg of de wmo. Hier in Deventer is dat gelukkig niet of minder het geval door goede keuzes (o.a. van onze PvdA-bestuurder) die redelijk positief uitpakken.

In Deventer halen we onze afgesproken bouwproductie vorig jaar en dit jaar, maar ook hier is het scherp aan de wind zeilen om dat vol te houden, om te zorgen voor voldoende, betaalbare en duurzame woningen voor jong én oud en met name voor de groepen waar de markt onvoldoende oog heeft. Een wijfelende rijksoverheid in een stikstofdiscussie is dan allesbehalve behulpzaam.

Ik werk daarnaast nu vanuit het college van B&W en n.a.v. een raadsmotie van Jantine vanuit de PvdA-fractie aan een woon- en voorzieningenagenda voor de toekomst: wat voor stad met wat voor dorpen willen we zijn, hoe groot, hoe zorgen we dat dit bereikbaar is voor iedereen? Hoe willen we dat Deventer er over 20 of 30 jaar uitziet? Heten we de mensen uit de Randstad van harte welkom en gaan we groeien, of willen we dat juist niet?

In Deventer bouwen we in ieder geval door aan een gemeente waarin ruimte is voor elke portemonnee en voor alle generaties, met kansen voor iedereen. Daar horen wij als PvdA voor op te komen. En dat doen we dus ook.

Beste mensen, In 2020 is het 100 jaar geleden dat in Nederland in de Eerste Kamer voor het eerst een vrouw gekozen werd: de SDAP’er Carry Pothuis-Smit. Daar ging een hele strijd aan vooraf voor het passief en actief kiesrecht voor vrouwen. Maar vooral voor de gelijke behandeling en gelijke kansen voor vrouwen.

Hoewel er in die 100 jaar voor vrouwen veel vooruitgang is geboekt, kijk maar naar onze 3 vrouwelijke PvdA-raadsleden, zijn we er nog lang niet. Als PvdA staan we in het algemeen voor inclusiviteit en gelijke kansen voor iedereen. Dat vraagt ook anno 2020 nog onze uiterste inspanning zodat bij voorbeeld die vrouwen gelijkwaardig, met gelijke kans en met eenzelfde beloning kunnen participeren op de arbeidsmarkt. Vergeet niet dat in Nederland nog steeds 40% van de vrouwen niet economisch zelfstandig is en daarmee kwetsbaar is voor veranderingen in arbeid of in de persoonlijke levenssfeer.

Rode familieleden, ik rond af.

In 2020 is het ook 100 jaar geleden dat we in Deventer het treinstation openden. Een prachtig gebouw dat nog steeds staat voor verbinding en bestemming.

Dus 2020 is het jaar van 100 jaar verbinding en 100 jaar gelijke kansen. Laten we daar inspiratie uit halen. Laten we elkaar als Deventer PvdA’ers meer opzoeken. Laten we nog meer luisteren naar de verhalen van de Deventenaren in het algemeen. En laten we ook niet vergeten onze wensen voor Deventer kenbaar te maken buiten Deventer, bijvoorbeeld via ons PvdA-congres.

Dat is een opdracht die volgens mij goed past bij onze nieuwe afdelingvoorzitters Jurgen en Marien en het afdelingsbestuur. Maar ook bij de raadsfractie en bij mij als wethouder. Het past ook bij onze leden die een actieve, levendige en zichtbare PvdA-afdeling verwachten.

Dat was ook de inzet van twee oud-bestuurders, die tot ons verdriet in 2019 zijn overleden, oud-wethouders Andries van den Berg en Jan Bugter. Zij waren ons lief en we zullen hun inzet niet vergeten.

Aan jullie de oproep: Doe vooral mee, zet je in en verbind je aan onze mede-inwoners en onze partij.

Ik wens iedereen een sterk en sociaal 2020. Want dit jaar wordt bepalend en zal van invloed zijn op de landelijke verkiezingen in 2021 en de gemeenteraadsverkiezingen in 2022. We gaan het samen doen. Laten we daarop proosten!

Op een rooskleurige rode toekomst!

Rob de Geest.

Het bericht Nieuwjaarsreceptie en speech wethouder Rob de Geest verscheen eerst op PvdA Deventer.

Deventer verliest een van zijn meest roemrijke zonen

Door Jan Jaap Kolkman en Bep Spa

Op 67-jarige leeftijd is Jan Bugter op donderdag 29 augustus jl. overleden. Een betrokken dynamische Deventenaar en een sociaaldemocraat in hart en nieren. Jan Bugter heeft veel, heel veel voor Deventer en voor de Partij van de Arbeid betekend.

Het begin

Opgegroeid in de Rivierenwijk aan de Oude Bathmenseweg in de jaren zestig en met een grote dosis energie en ondernemingslust ging hij studeren in Amsterdam waar hij jaren heeft gewerkt als opbouwwerker onder andere in de Dapperbuurt.

Zijn grote liefde Sophie heeft hij daar ontmoet en hij heeft haar ook meegenomen naar Deventer toen hij weer terugkeerde naar zijn geboortestad. Deventer was toe aan vernieuwing, aan opbouw en Jan voelde zich uitgedaagd.

Begonnen bij Stichting BOOG als medewerker voor het zogenaamde achterstandengebiedenbeleid, probleemcumulatiegebieden of welke versluierende term je ook maar wilt gebruiken voor wijken met mensen die niet vanzelfsprekend aan de bak komen.

Hij ontwikkelde een goed contactennetwerk en zo ook in Den Haag. Hij wist interesse te wekken voor deze aanpak èn financiering.

Aanpakken dat was het devies en in de lijn van zijn visie betekende dat de mensen aan het werk moesten, hun eigen brood moesten kunnen verdienen, fatsoenlijk moesten kunnen wonen, een goede school in de buurt kortom een sociaaldemocratische manier van kijken naar de samenleving en daar daadwerkelijk wat aan willen doen.

Joop den Uyl was samen met Wibaut zijn grote voorbeeld. Biografieën van deze “groten” werden door Jan met graagte gelezen (en hij citeerde er ook veelvuldig uit).

Nadat Sophie en hij zich eind jaren zeventig weer in Deventer vestigden, ging hij aan de slag als ambtenaar Jeugdbeleid voor de gemeente Deventer. Roerige tijden met diverse jongerenclubs zoals Rebel, Steile Trap en Burgerweeshuis maar ook met veel jongeren die werk en scholing behoefden. De crisis van de jaren tachtig sloeg toe.

Gemeenteraadslid

In 1986 werd Jan lid van de gemeenteraad voor de Partij van de Arbeid, die met 15 van de 33 zetels de gemeenteraad domineerde. De periode ervoor had een links college de stad bestuurd van PvdA, PPR/PSP en CPN.

De samenwerking met links sneefde; de PvdA koos voor een breder college met CDA en VVD. Voor Jan betekende dat een goed profiel van de PvdA belangrijk was, de PvdA moest een belangrijke rol spelen voor allerlei groepen in de samenleving, niet alleen uitkeringsgerechtigden, maar ook de middengroepen. Met het verbinding zoeken van deze groepen wilde Jan Bugter het draagvlak voor goed sociaal gemeentelijk beleid vergroten.

Een opvatting in de traditie van Den Uyl, hoewel sommigen in die tijd wel wat bedenkingen hadden bij het opzoeken van deze nieuwe middengroepen en ondernemers. Dat ging niet zonder slag of stoot. Zowel binnen als buiten de PvdA werden beschuldigingen geuit dat Jan een “neo-liberale” politiek voerde. Tijdens discussieavonden wist Jan uitstekend het waarom van zijn opvattingen voor het voetlicht te brengen met veel elan.

Het sloot ook landelijk aan bij de nieuwe koers van de PvdA.

Na een periode van herstel en restauratie onder wethouder Duimel was het tijd om de sociale vernieuwing aan te pakken en dat paste Jan als een handschoen. Jan was een echte aanpakker die ook anderen wist te inspireren om mee te doen en aan de slag te gaan. Zijn optreden in de raad vond hij minder belangrijk dan het contacten leggen en verbinding zoeken met de samenleving. Dat leverde dan weer input op voor zijn werk in de raad, waardoor het college de breed gedragen voorstellen van de PvdA-fractie moest volgen en niet andersom. Na als fractielid in de raad te hebben gewerkt (gezeten is niet van toepassing op Jan) werd hij in 1990 lijsttrekker en vervolgens wethouder.

Wethouder

Ook als wethouder zocht en vond Jan Bugter de samenwerking met nieuwe groepen in de samenleving, met opbouwwerkers, met jongeren, met ondernemers, met welzijnswerkers kortom een grote diversiteit van betrokken Deventenaren die aan de slag wilden.

Dat paste bij Jan. Voortvarend pakte hij zijn verantwoordelijkheid als wethouder op.

Jan was een echte netwerker en de tijdgeest hiep hem daarbij.

De Deventer Wijkaanpak komt uit zijn koker, Sociale Vernieuwing was het onderwerp en het ontwikkelen van Stadsvernieuwing, inclusief de aanpak van de verloederde grachtengordel, werd door hem voortvarend opgepakt.

In twee colleges op rij van 1990-1994 en 1994-1998 wist de Partij van de Arbeid onder de bezielende leiding van Jan de problemen op sociaal, economisch en fysiek gebied aan te pakken onder de kapstok van het toen unieke concept van de Deventer Wijkaanpak. Deze wijkaanpak bleek zeer succesvol en gaf bewoners zeggenschap over hun buurt en wijk door middel van beschikbaar stellen van wijkbudgetten.

Jan Bugter was ook de man achter Werk, Werk en Werk……. omdat hij altijd de mening was toegedaan dat zelfredzaamheid begint met het verdienen van je eigen brood (“ik ben van de Partij van de Arbeid”).

Het ontwikkelen van wat later de Melkertbanen zijn geworden zijn ontsproten aan de ideeën die Jan Bugter heeft over het hebben van werk en het inzetten van de mensen.

Als wethouder zette Jan zich ten zeerste in voor werkgelegenheid, hij wist ondernemers aan zich te binden middels het sociaaleconomisch offensief en woningcorporaties te binden aan een voortvarende stadsvernieuwing.

De ontwikkeling van Colmschate in samenwerking met het bedrijfsleven en een mooi nieuw winkelcentrum zijn initiatieven die goed wonen en werken in dat stadsdeel op de kaart hebben gezet waarbij Jan onvermoeibaar aan de slag was.

Sallcon

Na zijn afscheid in 1998 is Jan directeur bij Sallcon geworden waar hij mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan zich wist te binden en bedrijven wist te interesseren voor deze doelgroep. De uitspraak win/win situatie is van toepassing op de manier van werken van Jan.

Het zelfvertrouwen dat de mensen bij Sallcon kregen door te werken in een goede werkomgeving met mogelijkheden en een goede sfeer zijn de verdienste van Jan die daarnaast ook altijd in was voor een supergezellig feestje waar artiesten als Karin Bloemen – een van zijn favorieten – en ook Jurgen Rayman en Ali B. optraden.

Maar ook hoort daar een zakelijke benadering bij: zijn inzet zorgde ervoor dat – dynamisch als hij was – Sallcon tot op de dag van vandaag een van de meest gezonde sociaal werkbedrijven van Nederland is. Sterker, daar waar andere gemeenten miljoenen moesten bijlappen, heeft recent nog in Deventer het college voorgesteld om miljoenen uit de reserves van Sallcon te halen, teneinde de financiën van de gemeente op te lossen!

Zonder Jan Bugter was die florissante positie ten dienste van de mensen, waarvoor we het willen doen als PvdA, niet mogelijk geweest.

Na zijn afscheid bij Sallcon is hij nog interim-directeur geweest bij MEE-Veluwe om deze organisatie te fuseren met MEE- IJsselovers, om deze organisatie voor te bereiden op de decentralisaties in de zorg. Ook dit is succesvol verlopen.

Jan Bugter en de PvdA

Jan is in 1981 lid geworden van de partij. Hij was daarvoor een tijd lid geweest van de PSP, misschien juist wel in het licht van Amsterdamse ervaringen. Dat was geen gemakkelijk moment. Het vechtkabinet Van Agt-Den Uyl was van start gegaan en de wind werd guur en rechts. Leden liepen weg bij de PvdA. En toen werd hij dus lid.

Hij was ook een van de mensen die op het befaamde WAO-congres in Nijmegen in 1992 de motie meeformuleerde, die de eenheid in de partij herstelde en de de basis vormde voor de latere opkomst van Wim Kok.

De waardering voor hem landelijk was voor een gewone Deventer wethouder enorm.

Wijkaanpak, de samenwerking zoeken met het bedrijfsleven, de Melkertbanen, de Raambuurt en de Vinexwijk Vijfhoek, ze werden allemaal als baanbrekend omarmd.

Met dank aan zijn grote liefde Sophie – zijn maatje door dik en dun.

Het bericht In memoriam: Jan Bugter verscheen eerst op PvdA Deventer.

“De politiek in Deventer is hard”, was één van de opmerkingen, die ik gisteren te horen kreeg na afloop van het debat in de raad over de Cultuurvisie. De directeur van een belangrijke regionale instelling, die deze zin uitsprak was duidelijk aangedaan. Hij refereerde met zijn uitspraak aan het weglopen van nagenoeg alle oppositiepartijen uit de raadzaal, om het cultuurdebat te ontlopen.

En eerlijk gezegd was ik ook verbijsterd. Democratie is een groot goed, maar kan slechts functioneren als iedere deelnemer de spelregels respecteert en daar naar handelt. En een hele belangrijke regel is dat besluiten worden genomen bij meerderheid van stemmen. Zo had de raad bij meerderheid besloten dat het cultuurdebat door zou gaan na een besloten raadsbijeenkomst in verband met informatie waar geheimhouding voor nodig is. En die geheimhouding is geen belemmering om je over het cultureel perspectief voor Deventer uit te spreken, was het raadsbesluit.

Andere spelregel is dat het debat wordt gevoerd in de publieke arena van de raadzaal. Iedereen moet dat debat kunnen volgen en het is onze taak als raadsleden om alle argumenten in te brengen, aan te horen  te wegen en te komen tot een besluit ten dienste van het algemeen belang. Dus weglopen uit de arena en vooral de sociale media gebruiken om je standpunt te zenden, levert geen positieve bijdrage. De cultuurvisie niks vinden is juist een reden om het debat wel aan te gaan en om via moties / amendementen bij te sturen. Dat is het recht maar ook de taak van volksvertegenwoordigers. Daarin hebben deze fracties, VVD, Deventer Belang, Deventer Nu, Denk en Deventer Sociaal, ernstig verzaakt en de culturele sector maar vooral de Deventenaar in de steek gelaten. De partijen hebben hun eigen spelletje gespeeld en daarmee hun collega’s geschoffeerd.

De raadszaal zat vol belangstellenden en betrokken cultuurprofessionals, die de laatste maanden erg druk zijn geweest met de voorbereidingen op de cultuurvisie. De besluitvorming in de raad was het sluitstuk van die inspanningen en dat debat werd slechts met 24 raadsleden gevoerd. “Dit straalt ook negatief af op ons als cultuursector”, hoorde ik van een andere betrokken directeur. De oppositie had een stok gezocht om de hond (de coalitie) mee te slaan en die stok gevonden in de besloten raadsvergadering. En als dat niet op hun pad was gekomen dan zou het wel een motie zijn ingediend met de strekking dat de cultuurvisie niet rijp zou zijn voor besluitvorming. Het ontbreken van schriftelijke inbreng (moties en amendementen) van de oppositiepartijen was vooraf al een veeg teken.

Maar toegegeven, als je wegloopt hoef je je verder niet in te spannen en heb je een vet artikel in de Stentor te pakken. Je bent je dan niet bewust van het feit dat je gekozen raadslid / volksvertegenwoordiger bent en niet alleen je eigen liedje zingt maar het algemeen belang dient. En je hebt geen oog voor alle  insprekers en bewoners die van de gemeenteraad verwachten dat ze gezamenlijk tot een afgewogen oordeel komen in het algemeen belang. Publiciteit, daar lijkt het een aantal raadsleden vooral om te doen te zijn. Mijn conclusie is dat we met onze lokale democratie langzaam afglijden naar een zeer bedenkelijk niveau en dat snijdt dwars door mijn democratische ziel.

 

Het bericht Weglopen frustreert het democratisch functioneren van de raad verscheen eerst op PvdA Deventer.

De landelijke ophef over de zogenoemde ‘Nashvilleverklaring’ kan weinig mensen zijn ontgaan. Een verklaring opgesteld door mensen uit religieus conservatieve Amerikaanse kringen maar tevens een verklaring die ondertussen ook zijn weg heeft gevonden naar sommige conservatieve kringen in de Nederlandse samenleving. Een samenleving die in de loop van de jaren is opgebouwd op basis van de uitgangspunten en principes rond gelijke behandeling, respect en ruimte voor andersdenkenden en de persoonlijke levensruimte voor mensen, waaronder de vrijheid om zelf te bepalen wie je liefhebt. Vanuit de Amerikaanse ultraconservatieve kringen is de ‘Nashvilleverklaring’ een niet-direct verrassende oproep tot het verkleinen van de vrijheid van veel mensen uit de LHBTI-gemeenschap. Het maakt het niet minder schokkend om te zien hoe ver we soms nog verwijderd zijn van een samenleving, ook internationaal, waarin mensen zichzelf kunnen zijn, voor hun geaardheid uit kunnen komen en openlijk homoseksueel, lesbisch of transgender kunnen zijn.

Er zijn de afgelopen tientallen jaren in Nederland belangrijke stappen gezet, maar soms lijkt het ook alsof er stappen teruggezet worden. Op zijn minst staat de huidige situatie onder druk. Zeker als enkele Nederlandse politici de verwerpelijke ‘Nashvilleverklaring’ onderschrijven en ondertekenen. Het maakt de noodzaak om als maatschappij stappen voorwaarts te blijven zetten des te groter en het vraagt ook blijvende en stevige actieve inzet van de overheid om de randvoorwaarden voor vrijheid en gelijke behandeling van iedereen te blijven bevorderen. In die zin is het positief dat Deventer een van de Regenbooggemeenten is, een gemeente die zich inzet voor de acceptatie en bescherming van de LHBTI-gemeenschap. Dat vraagt dan wel om actieve inzet en het zichtbaar maken daarvan. Naast het feit dat Deventer een regenbooggemeente is, hebben bijna alle in de raad vertegenwoordigde partijen het roze stembusakkoord ondertekend. Het roze stembusakkoord is een manifest waarin de bijna voltallige raad verklaart werk te maken van LHBTI-acceptatie en ruimte voor eenieder om vrij te zijn en te voelen. De aanbevelingen uit het roze stembusakkoord zijn leidend bij het maken van beleid volgens het bestuursakkoord 2018-2022.

De raadsfractie van de PvdA heeft daarom via PvdA-raadslid Marco Harps het initiatief genomen om – samen met vrijwel alle andere partijen uit de gemeenteraad – vragen te stellen aan het college van B&W. Samen met D66, GL, VVD, Gemeentebelang, CDA, Deventer Belang, Deventer Sociaal en DeventerNU wil de PvdA o.a. weten hoe het college gedurende het hele jaar invulling geeft aan de rol als Regenbooggemeente en waarom er ondanks dat de teleurstellende keuze is gemaakt om niet de regenboogvlag te hijsen, als actieve blijk van de sociale acceptatie van LHBTI’ers in de gemeente Deventer conform de regenboogdoelen. Daarnaast willen de negen raadsfracties weten hoe de gemeente haar inzet en beleid afstemt met betrokken organisaties zoals het COC en het Meldpunt Discriminatie. De partijen vragen ook op welke wijze concreet invulling wordt gegeven aan de rol als regenbooggemeente en hoe dit bijdraagt aan de verbetering van de positie van de LHBTI-gemeenschap. Ook de verbetering en zichtbaarheid van de zorg aan mensen die nu nog moeilijk tot niet ‘uit de kast’ durven te komen en zichzelf kunnen zijn, bijvoorbeeld jongeren of mensen afkomstig uit religieus-orthodoxe hoek heeft de aandacht van de raadsfracties.

Liefde is liefde. Wie je ook bent, van wie je ook houdt.

Download hier de schriftelijke vragen van de negen raadsfracties: Klik hier

 

 

Het bericht Vragen over Deventer als Regenbooggemeente en de Nashvilleverklaring verscheen eerst op PvdA Deventer.

De VVD zit al een tijdje niet meer in het college in Deventer en dat is te merken. Het niet deelnemen aan het college in 2014 zat ze al een tijd behoorlijk dwars en bepaalde een groot deel van toonhoogte en het afstand nemen van eerder ingenomen standpunten. Het mislukken van een formatie waaraan de VVD in eerste instantie deelnam na de verkiezingen in maart van dit jaar zal daar niet echt aan bijgedragen hebben. Zeker niet getuige de grote onzin en onwaarheden die ze de laatste maanden verkondigen.

‘De Doodsklok luidt over het Grote Kerkhof’, luidt hun laatste kop bij een websiteartikel. Een dusdanig bizarre kop dat ik hem ik hem twee keer moest lezen om te zien of ik het goed zag. De onzin druipt er namelijk vanaf. De VVD heeft immers zelf eerder ingestemd met het raadsbesluit dat de basis vormt van het per januari 2019 autovrij maken van het Grote Kerkhof, een middeleeuws plein waarover o.a. de VVD bij de eerder voorgenomen (en uitgestelde) herinrichting nog pleitte voor het authentiek houden van dit plein. Hoe authentiek is een middeleeuws plein waarop nog auto’s staan, in een oude stad die het van zijn belevingswaarde moet hebben? Wie kan zich nog voorstellen dat auto’s midden op de Brink ooit een goed plan waren? De VVD in 2012 (incl. hun huidige fractievoorzitter) snapte dit toen ze volmondig en zonder twijfel instemden met het initiatiefvoorstel van GroenLinks voor een autovrij plein. De VVD in 2018 wilde het niet meer snappen omdat het niet bij hun ‘oppositiestrategie’ paste. In de misgelopen eerste formatiepoging van begin 2018 was een autovrij Grote Kerkhof overigens geen breekpunt voor de VVD.

Weten we dus niet meer waarom we dit plein vrij maken en doen we dit dan straks op een manier die onverstandig is voor de binnenstad? Als je nagaat dat de VVD zowel bij het besluit tot autovrij maken in 2012 tot aan 2014 de parkeerwethouder leverde, dan is het wat bijzonder om te stellen dat het onverantwoord is om deze ca. 100 parkeerplaatsen voor op te heffen. Aan de randvoorwaarden voor voldoende parkeercapaciteit is ondertussen wel voldaan. Randvoorwaarden die VVD-wethouder Swart in 2013 zelf opnam in zijn parkeerbeleidsplan, het beleidsstuk waarmee ook het huidige college van B&W nu nog werkt. In dat stuk werd gesteld dat het autovrij maken van het Grote Kerkhof afhankelijk was van ‘compensatie door eventuele restcapaciteit Wilhelminabruggarage en inzet vrije en vrijkomende ruimte in het Sluiskwartier.’

In de binnenstad is niet alleen sprake van structurele overcapaciteit op parkeerplekken (zelfs op de piekmomenten) maar er zijn ook extra maatregelen genomen om te zorgen dat bezoekers in de binnenstad gewoon eenvoudig hun auto kunnen blijven parkeren. De Wilhelminabruggarage was namelijk een tijdelijke garage en blijft alsnog behouden. Het is nu standaard parkeercapaciteit, nabij het Grote Kerkhof en de Brink. Overigens worden er ook tijdelijke parkeerplekken op het Sluiskwartier gerealiseerd. Op het Grote Kerkhof blijven wel enkele parkeerplekken voor mindervaliden, die daarmee o.a. het stadskantoor gewoon kunnen bereiken. Dat stond al opgenomen in het raadsbesluit van 2012. Met deze capaciteit houden de binnenstad en de ondernemers hun benodigde parkeerplekken en bereikbaarheid.

Helaas, de geloofwaardigheid van de VVD is dus al een tijdje geleden ten grave gedragen. Deze rust vredig op het Grote Kerkhof. Bloemen leggen is niet nodig, dat is groen en natuur en ook daar houdt de VVD – naast de waarheid – niet echt van.

Het bericht ‘De geloofwaardigheid van de VVD ligt begraven op het Grote Kerkhof’ verscheen eerst op PvdA Deventer.

De fracties van PvdA en VVD zijn blij met de door B&W toegezegde hulp aan en gesprekken met Stichting Vogeleiland. Een noodzakelijke financiële injectie voor de korte termijn en gesprekken over plannen voor verbetering zorgen ervoor dat de Stichting perspectief houdt op de toekomst. Beide fracties maakten zich richting college van B&W hard voor een oplossing.

‘Het Vogeleiland is een parel voor Deventer die niet verloren mag gaan’, menen raadsleden Rob de Geest (PvdA) en Roderic Rosenkamp (VVD).

De Geest: ‘Naar aanleiding van recente vernielingen en berichten over de nijpende financiële situatie van de Stichting hebben wij begin deze maand aan het college gevraagd in actie te komen. Het was 5 voor 12, dus de aangeboden hulp komt geen dag te vroeg.’

Roderic Rosenkamp (VVD) is opgetogen met het resultaat. ‘Vorig jaar bracht ik het Vogeleiland onder de aandacht van de Raad. Ik vond daarbij de PvdA aan mijn zijde. Het is prettig dat VVD en PvdA nu weer met vereende kracht een steentje hebben kunnen bijdragen aan de toekomst van het Vogeleiland. We zullen de ontwikkelingen natuurlijk met veel interesse blijven volgen.’

Het bericht Op de bres voor het Vogeleiland verscheen eerst op PvdA Deventer.

Prinsjesdag komt eraan, de presentatie van de Miljoenennota op de derde dinsdag in september en dus de plannen van dit Kabinet van VVD, D66, CDA en CU voor 2019. Naast 2 miljard euro als onnodig en absurd ‘dividendcadeau’ richting buitenlandse aandeelhouders zien we dan welke andere financiële keuzes het kabinet voor Nederland maakt. En zoals in voorgaande jaren houdt de PvdA Deventer daar ook weer een openbare avond over voor leden en geïnteresseerden. Dat is op De Derde Donderdag in Persee.

Hierbij zal in ieder geval landelijk partijvoorzitter Nelleke Vedelaar aanwezig zijn om haar reactie op de kabinetsplannen te geven en om hierover met het aanwezige publiek in gesprek te gaan.

Ook PvdA-Europarlementariër en delegatieleider Paul Tang is aanwezig als spreker en zal in het tweede deel van de avond 0.a. een beeld schetsen van de opgave waar Europa voor staat in de komende jaren en wat dat voor Deventer betekent.

Save The Date! DE DERDE DONDERDAG Tijd: aanvang 20.00 uur (inloop vanaf 19:30) Locatie: Café Persee (Brink 32)

Het bericht ‘Derde Donderdag’ met Nelleke Vedelaar & Paul Tang op do. 20 sept. verscheen eerst op PvdA Deventer.

Vorige week overleed tot ons grote verdriet Bernard Duimel op 81-jarige leeftijd. Een markante en eigenzinnige man met een grote inzet gedurende zijn leven voor Deventer en haar inwoners. Tussen 1970 en 1988 was hij zeer actief voor de PvdA in Deventer, o.a. als raadslid en tussen 1974 en 1988 was hij wethouder.

Bernard had een groot hart en een energieke inzet voor de stad Deventer en haar inwoners. Als bestuurder is hij van grote betekenis geweest op de beleidsterreinen wonen, het stadsherstel (o.a. de restauraties van het Bergkwartier en het Noordenbergkwartier), het onderwijs (o.a. voor de pabo in Deventer) en het culturele leven in Deventer. Ook na zijn wethouderschap bleef hij zich actief en met passie inzetten, o.a. op het terrein van cultureel historisch erfgoed.

Wij zullen zijn daadkracht, kennis van zaken, eigenzinnigheid en humor missen. Bij de kerkdienst voor Bernard op vrijdag 31 augustus jl. sprak oud-raadslid Bep Spa – die veel met Bernard te maken heeft gehad in zijn bestuurdersjaren maar ook in de jaren erna – een korte tekst uit namens PvdA-bestuur en -fractie over Bernard, richting zijn echtgenoot Brayan, familie en andere naasten, o.a. over zijn verdiensten voor de stad en de partij.

 

—————– uitgesproken tekst door Bep Spa op vrijdag 31 augustus 2018 —————–

Namens de Partij van de Arbeid, fractie en afdeling wil ik Brayan en overige nabestaanden mijn bijzondere medeleven betuigen bij het overlijden van Bernard. We hebben Bernard leren kennen in Deventer als sociaal cultureel en jongerenwerker.

De positie van jongeren, hun weerbaarheid, huisvesting en vrijetijdsbesteding gingen Bernard aan ’t hart, flamboyant en betrokken toog hij aan de slag.

Bernard was wethouder vanaf 1974 en had Ruimtelijke Ordening, Stadsvernieuwing, Onderwijs en Cultuur in zijn portefeuille.

In samenwerking met Harry Rademaker heeft hij de restauratie van het Stadhuis ter hand genomen, naar de mening van Bernard hoorde het stadsbestuur in het hart van de stad.

Bernard heeft dit ook beschreven in het boek over het oude stadhuis In en om het Stadhuis.

De nieuwbouw van het Stadhuis heeft Bernard nauwlettend gevolgd en er zich danig in geroerd. Zijn betrokkenheid bij de Binnenstad bleef onverminderd groot.

In zijn tweede periode als wethouder heeft hij veel betekend voor het herstel van het Bergkwartier en het Noordenbergkwartier. Als je nu door de stad loopt dan herken je zeer veel plekken die bewaard zijn, opgeknapt en hersteld zijn – dankzij Bernard – hij heeft zijn stempel op de stad gedrukt!

Zoals bij het Burgerweeshuis dat gekraakt werd om als jongerencentrum in gebruik te worden genomen en kon rekenen op steun van de Partij van de Arbeid èn ook van de VVD.

Zijn verkiezing voor deze tweede periode kwam niet zonder slag of stoot tot stand. Bernard was op een onverkiesbare plaats 27 gezet, samen met een aantal vernieuwers waaronder Stef Huis in ’t Veld. Als reactie verscheen Bernard bij het plaatselijke carnaval met shirtnummer 27.

Gelukkig waren er veel PvdA’ers die zich inzetten voor Bernard èn voor de vernieuwing van de Partij van de Arbeid en zo kwam Bernard alsnog op de tweede plaats en werd wederom wethouder.

In de periode van het Linkse college 1982-1986 heb ik Bernard zien acteren op allerlei beleidsterreinen, maar ook buiten het stadhuis bij het tegenhouden van de munitietrein en de toestemming voor het Doe Wat festival voor jongeren.

De gezamenlijke 1 meivieringen met Links – die mooie thema’s hanteerden en inspirerend waren – konden niet onverdeeld op steun rekenen, maar wel van Bernard.

En een van zijn glansrollen was het vervullen van het loco burgemeesterschap, wat hij voortreffelijk deed.

Met hart en ziel werd er aan Bergkwartier en Noordenbergkwartier gewerkt, restauratie, volkshuisvesting maar ook een cultuurbeleid om U tegen te zeggen. Er moest aandacht komen voor kinderen, jongeren, jazz en popmuziek en als de gevestigde instelling hieraan niet kon of wilde voldoen dan herschikte de gemeente de middelen naar de nieuwe instellingen en doelgroepen èn dat gebeurde dus ook.

In dezelfde periode kwam er een structurele subsidieregeling voor het COC waarmee huisvesting, activiteiten, voorlichting en educatie bekostigd konden worden.

Bernard steunde een ieder die minder kansen kreeg of die in de problemen was geraakt, of het nu vluchtelingen waren, bijstandscliënten, woonwagenbewoners of het kattenvrouwtje Hanna Brisee.

Alles vanuit een rood hart, uit een menselijk hart.

Bernard hield zich ook bezig met allerlei organisaties en besturen die zich inzetten voor het behoud van de Binnenstad.

En het was niet gemakkelijk om met hem in een bestuur te zitten maar je had wel iemand die betrokken was en besluiten wilde nemen en ze ook uitvoerde of liet uitvoeren.

In de advertenties die deze week verschenen wordt die dank dan ook uitgesproken door diverse organisaties.

Bernard, als ik je bedank voor de kleurrijke en eigenzinnige wijze waarop je het wethouderschap voor de Partij van de Arbeid hebt ingevuld, in en buiten het stadhuis, je daarna hebt ingezet voor onze mooie stad en voor veel organisaties dan rest mij een diepe buiging te maken en met een glimlach aan je terug te denken. Dank voor al je werk, je inzet, dank voor je humor en rust zacht.

Lieve Brayan, je hebt een fantastiche inspirerende partner verloren maar met zoveel mooie herinneringen dat je daaruit de kracht mag putten om verder te gaan.

—————-

Het bericht In memoriam: Bernard Duimel (1937-2018) verscheen eerst op PvdA Deventer.

Geen netwerk waar je op terug kan vallen voor een baan; onzeker zijn over hoe jij mensen kan benaderen voor werk; in spanning of je direct werk kan vinden waarmee je de lopende rekeningen kan betalen. Veel jongeren in het praktijkonderwijs worstelen hier bijna dagelijks mee. Job-coaches helpen dankzij een EU-bijdrage leerlingen met de begeleiding naar werk. Deze begeleiding is succesvol, maar als het aan het kabinet Rutte III ligt verandert dit. Staatssecretaris Van Ark (VVD) hanteert namelijk het principe van op=op. Helaas is er op korte termijn geen zicht op nieuwe middelen vanuit Europa, omdat de Europese begrotingsonderhandelingen, mede door de Nederlandse regering, muurvast zitten. De consequenties zijn dan ook niet mals: de komende drie jaar is er daardoor geen geld voor begeleiding, job-coaches verliezen hun baan en ruim 65.000 kwetsbare jongeren krijgen geen ondersteuning. PvdA-raadsleden Rob de Geest en Anke Hamstra stelden hier recent schriftelijke vragen over aan het college van B&W. De PvdA Deventer wil dat jongeren zeker zijn van een goede start op de arbeidsmarkt. Het hanteren van een een op=op-houding door de Rijksoverheid is bij een succesvolle regeling zoals deze is dan ook niet acceptabel.

De PvdA-fractie wil o.a. weten of er, door het wegvallen van deze middelen en deze kabinetskeuze, jongeren zijn in Deventer die niet meer naar werk worden begeleid. Ook wil de fractie weten wat de mogelijke gevolgen hiervan zijn voor Deventer en de regio. De fractie vraagt de gemeente zich in te spannen voor behoud van begeleiding naar werk voor deze jongeren en om ook te kijken of dit bijvoorbeeld samen met de provincie opgepakt kan worden. Lees hier de vragen van de fractie.

 

 

Het bericht Zorgen over begeleiding kwetsbare jongeren naar werk verscheen eerst op PvdA Deventer.

Nadat de VVD uit de coalitiebesprekingen is gestapt voor een nieuw College van B&W in Deventer, hebben de drie resterende partijen Gemeentebelang, PvdA en D66 zich gebogen over een vervolg.

Ze denken een nieuwe relatief korte informatie nodig te hebben om de mogelijkheden te onderzoeken voor een stabiele coalitie, mede gelet op de eerder gevoerde gestopte formatie.

De partijen hebben burgemeester Martijn Dadema van Raalte bereid gevonden deze informatieopdracht uit te voeren.

Komende woensdag 23 mei 2018 wordt dit voorstel gepresenteerd aan de gemeenteraad.

Het bericht Nieuwe informatieronde in Deventer verscheen eerst op PvdA Deventer.