Afgelopen week kwam wethouder Peperzak (CDA) van Gennep triomfantelijk in het nieuws. Hij had in Den Haag gesproken met minister Van Nieuwenhuizen, samen met een aantal Limburgse collega-wethouders en bestuurders van Rijkswaterstaat en de waterschappen. Een voor de Limburgers storend staaltje van rechtsongelijkheid sinds 1996 was hersteld. De Limburgse gebieden achter de dijken horen niet langer tot het winterbed van de Maas. Wij van de PvdA-Gennep feliciteren wethouder Peperzak en zijn kompanen met dit bereikte resultaat.
Eén van de zorgen van inwoners van de Lob van Gennep was de rechteloosheid van mensen die na 1996 in het gebied hebben gebouwd of ingrijpend hebben verbouwd. Met het opheffen van de status ‘winterbed’ voor de Limburgse Maasvallei wordt deze zorg dus weggenomen. Daarnaast ontstaat er volgens de wethouder ontwikkelruimte voor de gebieden achter de dijken. Een en ander wordt van kracht als de realisering van de wettelijke normdijken wordt gestart. Goed nieuws dus.
Het opheffen van de status ‘winterbed’ betekent, dat bij een overstroming van de normdijken inwoners van de Lob van Gennep net als alle andere inwoners in het rivierengebied recht hebben op een schadevergoeding volgens de Wet Tegemoetkoming Schade. Deze wet houdt in dat bij een overstroming een deel van de geleden schade wordt vergoed en er een maximum is voor het totale schadebedrag dat voor vergoeding in aanmerking komt. De hoogte van de tegemoetkoming wordt per ramp door de minister bepaald. Met andere woorden, als de pot leeg is, heb je pech. Hoe groot je schade ook is. Of we het hiermee eens zijn of niet, er is in ieder geval sprake van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’.
Wel moeten we hier een kanttekening bij plaatsen. De plannen voor de Lob van Gennep gaan namelijk verder dan alleen het verhogen of versterken van de dijken tot de wettelijke norm. Er is ook nog sprake van een waterbergende functie. En die waterbergende functie is nadrukkelijk niet van tafel.
Ook mag duidelijk zijn dat de schade voor inwoners en bedrijven in geval van het laten vollopen van de Lob van Gennep veel groter zal zijn. Het is nogal een verschil of je huis getroffen wordt door een hoogwatergolf die na enkele dagen weer weg is, of dat het water enige maanden in jouw huis blijft staan. In het eerste geval zal de schade, hoewel aanzienlijk, te herstellen zijn. Bij langdurig onder water staan zal in veel gevallen van een mogelijk herstel geen sprake meer zijn. Daarnaast zullen de kosten van tijdelijke huisvesting en inkomstenderving voor bedrijven alleen al hoger zijn dan de eventuele tegemoetkoming in de schade door het rijk.
Het is dan ook volkomen onterecht dat bezorgde inwoners van de Lob van Gennep het verwijt krijgen dat zij wat betreft de schadevergoedingen meer willen dan waar andere mensen recht op hebben. Als de Lob van Gennep ingezet wordt als waterbergend gebied zal de schade voor inwoners en bedrijven enorm zijn en niet vergelijkbaar met andere getroffen gebieden.
Daarom zal er voor de Lob van Gennep, als de minister inderdaad kiest voor de waterbergende functie zoals omschreven in de opties twee en drie, een op maat gemaakte schadevergoeding moeten komen. Een schadevergoeding die de reële en volledige schade vergoedt, met garanties dat deze ook daadwerkelijk zonder juridische strijd en ellenlange procedures wordt uitgekeerd.
De ellende in Groningen rond de vergoeding van de geleden aardbevingsschade laat zien dat de inwoners van de Lob van Gennep niet kunnen vertrouwen op vage toezeggingen en mooie beloften.
Het bericht Lob van Gennep en schadevergoeding verscheen eerst op PvdA Gennep.
