Huishoudelijke Hulp is een onderwerp in de huidige gemeentepolitiek dat tegen wil en dank onderwerp van de verkiezingen is geworden. De afgelopen 10 jaar heeft de gemeente steeds deze taak aanbesteed en zijn er uiteindelijk erg lage tarieven aan de organisaties betaald. Waardoor deze de hulp niet meer goed konden uitvoeren. Twee jaar geleden vond de gemeenteraad dat dit anders moest. De wethouder, Mw Withagen, kwam toen met een plan om een stichting op te richten. Uiteraard hadden wij toen veel vragen: Wordt de stichting van de gemeente? Gaan we mensen in dienst nemen? Is dat geen oneerlijke concurrentie? Kan de gemeente dit vak uitoefenen? Kan de gemeente dat dan beter? Wat gaat het kosten? En zijn er nog andere opties? Na een jaar lag er een redelijk uitgewerkt plan, maar alleen met de optie om een stichting op te richten. De wethouder werd met een motie (om meer andere opties uit te werken) terug naar de tekentafel gestuurd. Na weer een jaar lag er het plan waar nu iedereen zo mee bezig is. Opnieuw een plan voor de stichting en wat andere erg mager uitgewerkte opties. Het businessplan ging voorbij aan grote risico’s, bijvoorbeeld claims van de huidige aanbieders, en of de gemeente dit juridisch wel mag doen. (je gaat immers een dienst aanbieden) En ook een groot risico: bij de gemeente is er nog niet één persoon die weet hoe je dit moet gaan doen. Natuurlijk staat het CDA voor goede Huishoudelijke Hulp, met zoveel mogelijk dezelfde gezichten bij de mensen thuis en CAO-conforme salarissen voor de hulpen en zoveel mogelijk hulpen met een vaste aanstelling. En het liefst zouden we zien dat de hulpen zich verenigen in een werknemerscoöperatie. Dan hebben zij meer zeggenschap over het werk wat ze doen en hoe ze dat willen uitvoeren. Maar de hulpen vinden dat heel spannend en zijn bang dat ze dan alles zelf moeten regelen terwijl ze graag alleen hun werk willen doen Ergens is in de afgelopen tijd in de discussie rondom dit onderwerp iets geks gebeurd. De SP heeft veel mensen er van overtuigd dat de stichting gelijk staat aan zekerheid. Zekerheid dat de Huishoudelijke Hulp goed wordt uitge-voerd, dat de hulpen een vaste baan krijgen en dat de gemeente het veel beter kan regelen dan de huidige organisaties en dat alles prima betaalbaar blijft. Maar…. De stichting zou pas in maart 2019 echt van start kunnen gaan. Mits alles dan helemaal rond is. Intussen worden de contracten van de gemeente met de Huishoudelijke Hulp-aanbieders steeds met een half jaar verlengd. Wat betekent dat er geen hulpen meer zijn met een vast contract Als de stichting er dan uiteindelijk is, komen er juridische claims van de huidige aanbieders. En staat de gemeente een assessment van de Autoriteit Consument en Markt te wachten. De hulpen krijgen hun contracten niet verlengd en zijn dan inmiddels werkloos, maar als er anderen zijn die langer werkloos zijn, dan hebben die voorrang op de vacatures die er in maart zouden ontstaan. Het CDA wil graag dat de hulpen en de inwoners NU al geholpen worden. De Huis-houdelijk Hulp moet anders, maar dan met een geweldloze revolutie, zonder slachtoffers! Daarom hebben we (samen met D66, VVD, Burgerbelang en fractie Pepers) een amendement gemaakt wat zorgt dat er een goede overgangsperiode komt. En gelukkig heeft dit amendement een meerderheid gehaald in de stemming in de gemeenteraad! Er wordt nu voor de komende drie jaar aanbesteed bij de huidige aanbieders. Dat zorgt ervoor dat zij zekerheid hebben en de hulpen hun contracten kunnen verlengen en in vaste dienst nemen. We betalen als gemeente een fatsoenlijk tarief dat inmiddels is vastgesteld door een Algemene Maatregel van Bestuur. Er wordt in deze drie jaar tegelijkertijd klein begonnen met het opzetten van een werknemerscoöperatie zodat de hulpen kunnen ervaren dat zij gewoon hun werk kunnen doen én invloed hebben op hoe dat gebeurd. En deze coöperatie kan dan doorgroeien tot een volwaardige partner van de gemeente. De SP en PvdA hebben al aangekondigd dat zij in hun campagnes hier op zullen terugkomen. Wij als CDA vinden het eigenlijk heel naar om over dit onderwerp campagne te voeren. Het gaat over de rug van de hulpen die hard werken en mensen die hard de hulp nodig hebben. Maar daar waar nodig zullen wij wel ons tegengeluid laten horen.​