Poliflw

Een ongekende en langdurige klap voor samenleving en economie, die ligt helaas in het verschiet. De afgelopen weken waren rijk en gemeenten vooral in de weer met het managen van de acute crisis. Hoe houden we de gezondheidszorg overeind, hoe gaan we de verspreiding van het virus tegen, hoe steunen we direct in broodnood rakende inwoners en ondernemers? Daarop gaven we in Den Haag en ’s-Hertogenbosch zo goed mogelijk antwoord.

De vraag die echter onbeantwoord op tafel ligt is die van de middellange tot lange termijn. Want nu zeker is dat ook de komende maanden de wereld niet zal zijn zoals we die kenden weten we ook dat de maatschappelijke effecten ongekend groot zullen zijn. In de horeca, de detailhandel, de bouw, de evenementenbranche, de culturele sector – het zal er nog lange tijd stil of veel rustiger zijn. En dat leidt per definitie tot verdampende omzetten en daarmee tot verdampende banen.

Als fractie hebben we in ‘s-Hertogenbosch de blik op de troebele horizon ná deze eerste maanden gericht.

Voor de acute crisis vertrouwen we op de bestuurders die aan het roer staan om de noodzakelijke maatregelen te nemen. En als we vinden dat men de plank mis slaat – zoals bij de veel te trage uitvoering van bijstand voor ZZP’ers (LINK), de aangekondigde huurverhoging (LINK) of het wegvallen van tafeltje dekje voor ouderen in wijken (LINK)- sturen we uiteraard bij.

Voor de langere termijn pakken we zelf het roer beet. Want het grootste risico dat we als samenleving lopen is dat we nu als overheid acuut geld in de economie pompen door bedrijven in nood te steunen (terecht) maar dat we straks met lege handen staan. Want wat is straks ons antwoord op duizenden inwoners in broodnood, op culturele instellingen aan de financiële rand van de afgrond, op zorginstellingen die kampen met een toename van jongeren en psychiatrisch patiënten in de problemen, op sportclubs die het financieel niet meer redden?

Om die reden namen we als PvdA Den Bosch samen met de VVD het initiatief om het College te verzoeken scenario’s in kaart te brengen (LINK). Welke impact verwachten we voor inwoners, ondernemers en maatschappelijke en culturele instellingen? Welk steunpakket kunnen wij hun bieden en hoe kunnen we dat financieren? Ook ontvingen we namens burgemeester Mikkers een spoorboekje met een eerste aanzet hoe we tot zo’n steunpakket kunnen komen. Dat debat zullen de fractievoorzitters begin mei in een extra vergadering met elkaar voeren.

Voor ons staat voorop dat we kwetsbare inwoners en de publieke ruggengraat in onze gemeente zo sterk mogelijk door deze crisis willen loodsen. Dat betekent dat we bijzonder kritisch zullen zijn ten aanzien van nieuwe ambities zoals Kruithuis (LINK) of Groot Tuighuis (LINK) die een extra beslag leggen op de begroting. Dat betekent ook dat we niet meedoen aan onverantwoord paniekvoetbal over de rug van de culturele sector (LINK). In tijden van crisis helpt het als we eerst in kaart brengen hoe groot het probleem is, voorts bedenken wat ons antwoord daarop moet zijn én hoe we dat financieren. Met een scherp oog op de (financiële) mogelijkheden maar bovenal met een warm hart voor de Bossche samenleving.

Het helpt als jullie ons blijven voeden met waar we de grootste kwetsbaarheden als PvdA’ers zien.

Blijf gezond!

Pieter Paul Slikker

Fouad Kabbouti

Jolanda van Gool

Desirée Coense

Gert-Jan van Rooij

Het bericht ’s-Hertogenbosch na de acute coronacrisis een steunpakket voor inwoners, ondernemers en instellingen verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Vrienden,

Welkom in ‘s-Hertogenbosch. Welkom in de Willem II fabriek.

Honderd jaar geleden was dit de grootste sigarenfabriek van Nederland. Toen dit pand in 1897 het daglicht zag was het ’t neusje van de zalm. De vanwege de vestingstatus relatief beperkte Bossche industrie in de binnenstad was koud, donker en onveilig. Dit arbeiderspaleis buiten de binnenstad werd destijds neergezet als een ‘chateau d’industrie’: het had verwarming, ventilatie en de werknemers werkten hier overgoten door het daglicht.

Wie honderd jaar geleden hier als arbeider binnenkwam betrad het gebouw aan de zijkant, via een trapgebouw dat toegang gaf tot de werkruimtes. En boven dat trapgebouw prijkt tot op de dag van vandaag de tekst ‘eenieder is steeds onderworpen aan visitatie’. Een handeling die tegenwoordig bij ons terecht de wenkbrauwen doet fronzen, maar die ook laat zien dat de Bossche arbeiders niet alleen prijs stelden op een goede werkplek maar ook om goede rookwaar. Beiden waren hier voorhanden.

En er was ongetwijfeld nog een reden dat de Bossche arbeiders graag hier werkten. Dat had te maken met de fabriek aan de overkant. Want daar werden destijds Frou-frou’s en café-noirs gefabriceerd door de beroemde ‘meisjes van Verkade.’ Na de huishoudschool dé plek waar jongedames uit Den Bosch te werk gingen.

Vrienden, 75 jaar geleden zal er overigens nog een andere reden zijn geweest dat de arbeiders hier met regelmaat gespannen naar de overkant hebben getuurd. Want het bij de bevrijding van Brabant zes dagen lang hevig bevochten ’s-Hertogenbosch lag in de winter van ’44-’45 in de frontlinie. Vier kilometer achter de Verkadefabriek, bij Hedel aan de overkant van de Maas, stond de Duitse artillerie. En die beschoot met regelmaat deze oude garnizoensstad.

Berucht is het bezoek van Koningin Wilhelmina. Een week nadat ze weer voet op vaderlandse bodem had gezet bezocht ze ’s-Hertogenbosch en werd door duizenden onthaald op de markt. Het werd een feestdag met een wrange nasmaak, want slechts een halfuur na haar vertrok beschoot de Duitse artillerie het stationsgebied en de binnenstad met zeven doden en tientallen gewonden als gevolg. De bevrijding begon hier met een stad in puin, bevolkt door een leger van maar liefst 9.000 daklozen.

Het was destijds de overheid die ingreep. Alleen al in het jaar 1945 bouwde de overheid in onze stad ruim 500 noodwoningen. Want het was in die periode – de naoorlogse consensus- dat er een verstandige balans tussen markt en overheid gevonden werd. Met een overheid als marktmeester en verantwoordelijke voor publieke noden zoals betaalbare woningen voor de tienduizend woningzoekenden in onze stad.

De tijden vandaag de dag zijn uiteraard onvergelijkbaar met die van toen. Maar ook vandaag nopen maatschappelijke ontwikkelingen tot een stevige publieke zaak.

Want nog nooit waren de individuele inkomens van enkelen zo stevig – terwijl een groeiende groep inwoners steeds hardnekkiger in armoede leeft –waaronder meer dan 3000 kinderen hier in Den Bosch;

Nog nooit was de waarde van onze woningen zo hoog – terwijl er gelijktijdig zoveel mensen zich geen huis kunnen veroorloven- deze stad telt geregistreerd 10.000 acuut woningzoekenden;

En nog nooit waren we in Brabant gezamenlijk zo welvarend – terwijl we gelijktijdig zo ongeveer de beroerdste lucht van Nederland inademen en de zorg voor kwetsbare jeugd onder de maat blijft.

Voor de Partij van de Arbeid in ’s-Hertogenbosch betekent dat dat we in 2020 het stadsbestuur wederom stevig zullen aansporen om een adequaat antwoord te geven op de uitdaging waar inwoners terecht naar hun overheid kijken.

Waar mogelijk zullen we daar samen in optrekken. Bijvoorbeeld als het om de zorg gaat. Vanmiddag spraken we hier over het belang om zorgcowboys uit de markt te drukken. Terwijl inwoners geconfronteerd worden met soms veel te lange wachtlijsten en werknemers met veel te hoge werkdruk en te lage salarissen, steken een klein aantal malafide zorgondernemers miljoenenwinsten in hun zak.

Tegen zorgcowboys als Labyrint-zorg hier in ’s-Hertogenbosch zou ik willen zeggen: ‘maak uw borst maar nat. Want samen met de Bossche VVD zullen wij als Partij van de Arbeid dit voorjaar met voorstellen aan het stadsbestuur komen om inkoop, toezicht én handhaving beter te regelen. Want uw handelswijze is wat ons betreft geen vierjarig contract waard maar een vierjarige veroordeling.’

We zullen samenwerken waar dat kan, maar ook wederom stevig oppositie voeren waar dat nodig is. Want 2020 staat in ’s-Hertogenbosch ook in het teken van miljoenenbezuinigingen die ingevuld moeten worden. U heeft het ongenoegen van onze fractie daar al op kunnen vernemen: wij vinden het werkelijk onbestaanbaar dat een open politiek debat over hoe we een tegenvaller van vele miljoenen wegwerken bij voorbaat geconfronteerd wordt met één veto. Er mag niet getornd worden aan de lasten voor huizenbezitters en ondernemers.

Terwijl ‘s-Hertogenbosch honderden euro’s lagere woonlasten kent dan andere steden en zelfs liberale Walhalla’s als Blaricum, Wassenaar en Naarden-Bussum anderhalf keer méér vragen dan hier, wordt de hobbyhorse van de VVD uitgezonderd. Alles staat ter discussie: behalve drie tot vijf dubbeltjes per maand vragen van mensen die zich een koophuis kunnen veroorloven om bezuinigingen op armoedebeleid of zorg te voorkomen of te verzachten.

Dan vragen wij ons af: waar was het CDA aan de collegetafel om net zo hard te vechten voor het armoedebeleid? Waar was D66 om het zwaard van Damocles dat boven de Bossche culturele instellingen hangt teniet te doen? Waar was GroenLinks om ons welzijnswerk en onze wijkinitiatieven te verdedigen? En waar was Rosmalens Belang om net zo hard te gaan staan voor de tienduizend acuut woningzoekenden in onze stad als de VVD dat deed voor de rijkere huizenbezitters?

Vrienden, politiek is strijd voor mensen en idealen die dat verdienen. Dat zullen wij doen hier in ‘s-Hertogenbosch. En ik weet dat u dat zult doen in alle andere hoeken van deze prachtige provincie. Ik wens u namens de Bossche sociaaldemocraten daarbij alle goeds en geluk toe!

Het bericht Nieuwjaarsspeech: ‘Politiek is strijd voor mensen en idealen die dat verdienen’ verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Mooi nieuws! 🌹🌹🌹🌹🌹

NOS

Alle exitpolls van Ipsos zijn binnen. PvdA lijkt vijf zetels in het Europees Parlement te krijgen. VVD en CDA vier zetels, GroenLinks en Forum voor Democratie drie. Dat blijkt uit de exitpolls van het onderzoeksbureau. Zondag de officiële uitslag.

#raaddb

Pieter Paul Slikker - PvdA 073

Wie een eerbetoon afdoet als snoepreis heeft weinig historisch besef Vandaag vertrok de Bossche gemeenteraad per bus naar Wales. Een vierdaagse snoepreis volgens de fractie van de SP die als een van de weinigen weigerde deel te nemen. Een waardevol eerbetoon aan de vrijheid en onze bevrijders als je het mij vraagt. Bij de bevrijding van Den Bosch sneuvelden 146 soldaten van de Welsh Division. Jongens van overzee stierven in een land dat niet het hunne was, voor het herwinnen van vrijheid die henzelf -ware het nipt- niet afgenomen was. Ook kwamen tijdens de oorlog en bij de bevrijding van Den Bosch honderden inwoners om het leven. Sommigen, zoals Ivar, het jongste Bossche oorlogsslachtoffer die slechts een paar maanden oud was, bliezen hun laatste adem uit in de Nazi-concentratiekampen. Anderen stierven omdat ze actief deelnamen aan de gevechtshandelingen of omdat ze simpelweg op het verkeerde moment op de verkeerde plek waren. Granaatvuur van over de Maas vroeg tot in het voorjaar van 1945 -Den Bosch was al enkele maanden bevrijd- nog tientallen levens. De Welsh Division was toen al verder getrokken. Na de opmars door Frankrijk, deelname aan het ardennenoffensief, Market Garden en de bevrijding van 's-Hertogenbosch trokken de bevrijders van onze stad naar het front in Duitsland om een doorbraak over de Rijn te forceren. Van de 17.000 militairen die in augustus 1944 onder de wapenen waren zouden er velen niet naar huis terugkeren. In 2019, tijdens de 75e jarige bevrijding van 's-Hertogenbosch, vieren we dus niet alleen dat we mogen leven in vrijheid, we herdenken ook de onbaatzuchtige bijdrage die de soldaten van overzee leverden. We eren hen die vochten voor onze vrijheid en we herdenken hen die daarbij sneuvelden op grond waar ze nog nooit eerder een voet hadden gezet. De viering en herdenking dit najaar is er een ván en vóór al onze inwoners. Belangrijk, omdat het enorme offer dat is gebracht noopt tot stilstaan bij de prijs van vrede: dat we zuinig zijn op onze herwonnen vrijheid en gelijkheid, dat we ondanks onze onderlinge verschillen blijven streven naar broederschap. Dat de eens per vier jaar georganiseerde uitstap voor de Bossche gemeenteraad ons nu naar Wales voert (de pers reist voor verslag met ons mee) staat ook in dat teken. Vorig jaar, bij de 74e herdenking van de bevrijding van onze stad, was het voor het eerst dat er geen enkele bevrijder meer aanwezig was. De leeftijd te hoog, de gezondheid te broos - de geest wil maar het lichaam niet meer. Enkelen hopen er dit jaar nog eenmaal bij te kunnen zijn, sommigen zal dat niet lukken. Hen bezoeken we, hen bedanken we, hen eren we. En ja, naast een eerbetoon is deze vierdaagse reis per bus ook bedoeld voor teambuilding. Ook dat is noodzakelijk. Een van de meest gehoorde zorgen over de ontwikkeling van onze samenleving is dat het steeds lastiger blijkt om gedeelde grond te vinden. Dat ook in de politiek het etaleren van verschillen belangrijker lijkt dan het vinden van gezamenlijke oplossingen voor gedeelde noden en wensen. Eens per vier jaar leren de Bossche raadsleden elkaar daarom kennen buiten de politieke arena. Want gelukkig delen we in de Bossche politiek breed het besef dat we het met elkaar moeten doen. Dat we verder komen als we niet de politieke verschillen centraal stellen maar de uitdagingen van onze gemeente en haar inwoners. Daarom zitten in de bus naar Wales politici van bijna alle partijen. Naast deze PvdA'er zit een 50-plusser, en om ons heen zitten politici van CDA, Bossche Groenen, VVD, Lokaal Gestemd (eerder bekend onder de naam Bossche Volkspartij), D66, Rosmalens Belang, Gewoon Ge-Dreven, en GroenLinks. Dat de SP-fractie zowel het eerbetoon als de teambuilding aan zich voorbij laat gaan is een keuze. Een keuze die mijn fractie op grond van bovenstaande anders maakt en die ik persoonlijk jammer vind omdat ik een ervaring als deze ook met de collega's van de SP zou willen delen. Dat de SP-fractie op de ochtend van vertrek lunch-pakketten uitdeelde aan de partijen die wel meegaan was sympathiek. Maar dat ze inmiddels via social media en pers een vals beeld probeert te schetsen over de aard van deze reis betreur ik. Dat doet weinig recht aan de afwegingen van hun collega's en getuigt daarnaast van weinig historisch besef.

Den Bosch dreigt voor een dubbeltje op de derde rang te komen zitten, betogen PvdA-fractievoorzitter Pieter Paul Slikker en cultuurwoordvoerder Jolanda van Gool. Ze missen het lef en de ambitie bij de collegepartijen om ’s-Hertogenbosch verder te ontwikkelen in de ambitie om Cultuurstad van het Zuiden te worden. Den Bosch mist zo de boot waarop Tilburg en Eindhoven al lang vertrokken zijn.

Cultuurstad van Het Zuiden. Het is een van de speerpunten van het stadsbestuur om ‘s-Hertogenbosch mee in de spotlight te zetten. Een prachtige maar ook noodzakelijke ambitie, want na het Jeroen Boschjaar is een nieuwe koers om ’s-Hertogenbosch aantrekkelijk te houden voor inwoners, bezoekers en bedrijven dringend gewenst. Ontwikkeling en vernieuwing verdienen een impuls in onze stad die zich terecht op meer wil laten voorstaan dan enkel op een rijk historisch verleden.

De ambitie om Cultuurstad van het Zuiden te worden is een ambitie die breed gedragen werd. Zo koesterden de links-progressieve partijen een gezamenlijke wens. De Kop van ’t Zand, de goudkust bij de Tramkade, moest omgevormd worden tot bruisend cultuurkwartier met meer ruimte voor urban, street-art en jongerencultuur. De lijsttrekkers van D66, GroenLinks, PvdA, SP en de Bossche Groenen ondertekenden vorig jaar gezamenlijk een manifest met de Bossche Urban en jongerenscene. Ook bij de VVD en het CDA was enthousiasme te bespeuren over de kansen die de Bossche spoorzone met zich meebracht voor nieuwe cultuur én cultureel ondernemerschap. Geef ondernemende cultuurmakers de ruimte, zo sprak de Bossche politiek in koor.

Helaas lijkt de spruitjeslucht en de kruideniersmentaliteit alweer teruggekeerd. Zonder ook maar een minuut discussie gevoerd te hebben worden de plannen van het Theater aan de Parade en de Verkadefabriek om tot een nieuwe eventhal, een tijdelijk theater en een hot-spot voor vernieuwende cultuur te komen van de hand gewezen. Een plan met ambitie en lef wordt in vijf quotes van de fractievoorzitters van de collegepartijen VVD, D66, CDA, GroenLinks en Rosmalens Belang gereduceerd tot een kostenvraagstuk. Er moet onder de streep een nul uitkomen of een in ieder geval een getal dat daar héél dichtbij ligt. Cultuurstad van het Zuiden prima, maar we willen graag wel voor een dubbeltje op de eerste rang.

Met die houding komt ’s-Hertogenbosch voor een dubbeltje op de derde rang te zitten. Terwijl Tilburg furore maakt met de LocHal en een nieuw centrum schept in de spoorzone, terwijl Eindhoven makers, designers en cultuur aaneensmeed dreigt onze stad de boot te missen. Nadat in het zuidelijke deel van de oude spoorzone het Paleiskwartier is verrezen lijkt de daadkracht verdwenen en de ambitie opgedroogd. De Bossche politiek dreigt verlamming te creëren waar juist beweging gewenst is.

De kansen zijn er. We mogen ons gelukkig prijzen met ondernemers als Libema die in de Brabanthallen een nieuwe event- en concertzaal voor 6000 bezoekers willen realiseren. We horen de vlag uit te hangen voor de culturele ondernemingszin van een samenwerkend Theater aan de Parade en de Verkadefabriek. Een kleinschalige podium voor nieuwe cultuur met 600 stoelen op de Tramkade is een prachtige aanvulling en een unieke kans.

Natuurlijk zijn er vragen te stellen en kaders te scheppen zoals altijd in de politiek. Maar een stad die durft te dromen hoort niet in haar ambities gesmoord te worden door politici met een kortzichtige calculator. ‘De kost gaat voor de baat uit’ luidt niet voor niets een oude Hollandse wijsheid.

Het bericht Politieke spruitjeslucht stijgt op om de Kaaihal verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Onze fractievoorzitter Pieter Paul Slikker sprak tijdens de goed bezochte nieuwjaarsborrel zaterdag de aanwezigen toe. Hieronder zijn tekst.

Nieuwjaarstoespraak Pieter Paul Slikker

Lieve mensen,

Ook namens mij hartelijk welkom op onze nieuwjaarsborrel. Laat ook ik beginnen met u een prachtig 2019 te wensen. Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om kort met u terug en vooruit te blikken.

De Bossche Partij van de Arbeid is er voor de mensen die werken, de mensen die gewerkt hebben en de mensen die willen werken. Dat willen we uitdrukkelijk niet alleen doen, maar als maatschappelijke beweging, met en tussen de mensen. In het jaar 2018 zagen we, ondanks het verlies van een restzetel bij de verkiezingen, die beweging sterker worden en daarmee onze resultaten. We zijn een factor van belang en die positie benutten we ten volle. Ik noem u vier voorbeelden:

– Vanaf 1 januari is het voor mensen in de bijstand in de gemeente ‘s-Hertogenbosch mogelijk om tot 200 euro per maand bij te verdienen;

– Vanaf 1 januari krijgen de honderden medewerkers in de huishoudelijke hulp fatsoenlijk cao-loon in plaats van dat ze daar nog twee jaar op moeten wachten;

– Vanaf 1 januari is er extra budget voor het jeugd- en jongerenwerk in onze gemeente waardoor meer jongeren de start in het leven krijgen die ze verdienen;

– Vanaf 1 januari is het voor urban initiatieven makkelijker om projecten en evenementen op te zetten met een steuntje in de rug van onze gemeente;

Daar mogen we trots op zijn, want daarmee is het jaar 2019 voor een fors aantal inwoners een jaar van meer zekerheid en meer vooruitgang.

Ook ben ik bijzonder trots op de energie in onze afdeling. We namen afscheid van een sterk bestuur maar we kregen daar een prachtige club van acht nieuwe bestuursleden voor terug. Ook mogen we bijzonder gelukkig zijn met een steeds grotere groep actieve leden die zich actief bemoeien met het werk van de fractie, die zich inzetten in onze wijken en buurten, die zich hard maken voor de onderwerpen die hen aan het hart gaan. Met een sterke campagne, twee prachtige edities van #lentegasten en #herfstgasten, een bijzondere bijeenkomst over armoede en wonen, een ontroerende sinterklaasactie thuis bij 50 arme kinderen en nog veel meer als resultaat.

En lieve mensen, juist nu is die energie ook nodig.

Want met onze partij mag het goed gaan, we mogen een stuk bezorgder zijn als we kijken naar hoe onze samenleving zich ontwikkeld. We staan onmiskenbaar voor grote uitdagingen. De ongelijkheid tussen hen die succesvol zijn en hen die maar moeilijk meekomen groeit. Op het gebied van inkomen, waar het verschil tussen arm en rijk toeneemt. Op de arbeidsmarkt, waar het verschil in zekerheid tussen vast en flex alleen toeneemt. Op de woningmarkt, waar de een er momenteel vandoor gaat met een stijgende woningwaarde van tienduizenden euro’s per jaar en de ander simpelweg geen woning meer kan vinden. Sociale rechten zoals vastgelegd in onze grondwet-spreiding van welvaart, fatsoenlijke huisvesting- staan onder druk.

Dat gaat gepaard met een teloorgang van vertrouwen in de overheid, in collectieve oplossingen, in de rechtspraak, in de media, in de wetenschap en van ons in elkaar. Het wantrouwen in de ander groeit als de overheid het collectieve veronachtzaamd – iets waar Herman Tjeenk Willink in zijn recente boek ‘Groter denken, kleiner doen’ nog eens indringend op wijst. Les gilets jaunes, de beweging van de gele hesjes, zijn niets anders dan een reactie op een samenleving waarin zekerheid en vooruitgang een voorrecht van enkelen geworden lijkt te zijn.

De lokale politiek doet er dus toe. Betaalbare woningen en de bestrijding van armoede zijn een kerntaak van onze gemeente. En de opdracht is groot. We hebben 10.000 wachtenden voor een betaalbare woning terwijl er jaarlijks netto slechts 175 sociale woningen bijkomen. Op dat tempo voldoen we over ruim een halve eeuw aan de vraag van vandaag. Deze week nog gaven de corporaties aan die aantallen te kunnen opvoeren naar 400 woningen per jaar als de gemeente meer grond beschikbaar stelt en durft te draaien aan de knop betaalbare woningen versus dure woningen. Wachtlijsten die krimpen in plaats van blijven groeien: het kan, het is een politieke keuze.

Datzelfde geldt voor de bestrijding van armoede. Nu het beter gaat met de economie zien we kortdurende armoede wel maar de groep inwoners die jaren achtereen het einde van de maand met pijn en vrees tegemoet zien groeit. Een op de dertig inwoners treft dat lot, waaronder 3200 kinderen. Deze week voerde ik namens de PvdA samen met de SP een gesprek met al onze maatschappelijke initiatieven die actief zijn in de bestrijding van armoede. De vertegenwoordigers van de voedselbank, stichting leergeld, humanitas, farent, het netwerk tegen armoede en vele anderen waren unaniem: een meer succesvolle strijd tegen armoede in onze stad kan. Als de gemeente veel meer regie voert en de bestrijding van armoede als een publieke verantwoordelijkheid gaat zien. Ook hier geldt – het kan, het is een politieke keuze.

Lieve mensen,

Het stadsbestuur lijkt die urgentie helaas veel te weinig te voelen. We zien het niet terug in de plannen van de coalitie en op de nieuwjaarsrecepties van D66 en VVD ging het vorige week over het vestingmuseum en over Bossche wolkenkrabbers . Begrijp mij goed, ook wij zien meerwaarde in aantrekkelijk erfgoed als publiekstrekker voor onze stad en schuwen geen hoogbouw buiten het centrum. Maar de politiek hoort op de eerste plaats recht te doen aan de sociale grondrechten van onze inwoners zoals betaalbaar wonen en vrijwaring van armoede. En daar gaan een vestingmuseum of een Bossche wolkenkrabber -die projectontwikkelaars graag willen bouwen om dure koopappartementen te realiseren medio 2028- de komende tien jaar niets in betekenen.

De urgentie om zekerheid en vooruitgang beschikbaar te stellen voor alle inwoners moet dus omhoog in 2019. Als het stadsbestuur niet met plannen komt doen wij het. En dus agenderen wij de komende paar weken onze agenda om betaalbare woningbouw in de stad vlot te trekken en -samen met de SP- een initiatiefnota ter bestrijding van armoede. De samenleving schreeuwt erom, het stadsbestuur doet het onvoldoende, en dus schieten wij ze te hulp.

Ik wens ons een bewogen jaar in dienst van onze inwoners.

Dank u wel.

Het bericht Nieuwjaarstoespraak van Pieter Paul Slikker verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

De gemeenteraad debatteert dinsdag 13 november over de begroting. Onze fractievoorzitter Pieter Paul Slikker wil van het college weten hoe het komt dat er zo weinig woningen gebouwd worden en dat er nog zoveel mensen in onze stad in armoede moeten leven.

Tegelijkertijd komt de Bossche PvdA-fractie met voorstellen voor hoe we meer jeugd- en jongerenwerk in de wijken voor elkaar krijgen en hoe we urban initiatieven in de stad een kans kunnen geven.

Lees hieronder het volledige verhaal van Pieter Paul, zoals hij die dinsdag heeft uitgesproken op het stadhuis:

Voorzitter, collega’s,

Een wijs man zei ooit: ‘de begroting is als een deken in de winter, als de een ‘m naar zich toetrekt, dan ligt de ander in de kou’. Het was wijlen Hans van Mierlo die wat mij betreft bijzonder scherp verwoordde waarom wij vandaag bij elkaar zijn: er zorg voor dragen dat álle inwoners van de gemeente ’s-Hertogenbosch vandaag gediend worden. Want een begroting is veel meer dan een optelsom van uitgaven en inkomsten met als hoogste doel boven de nul te scoren. Het is de verankering van maatschappelijke ambities in concrete daden. Het geeft antwoord op de vraag wiens dromen en noden gezien worden, en wie de kou zelf maar moet trotseren.

Voorzitter,

Het nieuwe stadsbestuur heeft economisch gezien het tij mee. Het geld klotst relatief gezien tegen de plinten. Meegesleurd door de wereldeconomie en de BV Nederland draait ook de economie van de BV Den Bosch op volle toeren. Aan de rechterzijde van het politieke spectrum gaat men er dan al snel van uit ‘dat het liftend tij ook de kleine bootje optilt’. Helaas blijkt dat maar al te vaak niet waar te zijn. Want het economische tij mag dan mee zitten, de maatschappelijke uitdagingen zijn groot. En het is dan ook vanuit dat perspectief dat de fractie van de PvdA haar licht laat schijnen op deze begroting: dragen we zorg voor alle inwoners van onze gemeente – van hen die werken, gewerkt hebben of willen werken- en geeft de begroting een antwoord op de grote maatschappelijke opgaven van deze tijd.

Voorzitter,

Dan ziet mijn fractie reden voor een aantal complimenten. Allereerst hoe we omgaan met werknemers in de zorg. Onlangs werd bekend dat er op verzoek van de fracties van o.a. de PvdA en SP 1,2 miljoen extra wordt uitgetrokken voor de huishoudelijke hulpen in onze stad. Hierdoor krijgen ze per 1 januari eerlijk cao loon in plaats van pas over twee jaar. Dat is een belangrijk signaal aan publieke werkers die voor ons als stad in de frontlinie opereren.

Ook heeft het nieuwe stadsbestuur meer ambitie om ons lokale deel te nemen in de opdracht de desastreuze opwarming van onze planeet tegen te gaan – daar worden stappen in de goede richting gezet en dat doet ons deugd. Een verademing is ook dat BiEB, Muzerije en Babel verder kunnen. Vier jaar lang zagen we een gebrek aan voortgang en zelfs de onhaalbare wens de drie organisaties in één ontoereikend pand te proppen. We zijn dan ook blij dat er weer letterlijk ruimte is voor het belang van lezen, debat en cultuur-educatie.

Voorzitter,

Daarnaast zien we helaas ook dat dit stadsbestuur op een aantal maatschappelijke opgaven nog niet het antwoord op de mat legt waar de samenleving om schreeuwt:

Te beginnen bij de woningbouw, of beter gezegd, het gebrek daaraan. De ambitie om volgend jaar 850 nieuwe woningen te bouwen waarvan slechts 215 in de sociale sector is een veel te kleine. Zeker aangezien er jaarlijks ongeveer 125 sociale woningen verkocht worden. Met het voorziene bouwtempo en 10.000 actief woningzoekenden hebben we over zo’n 80 jaar de woningbehoefte van vandaag gerealiseerd. Wat is er gebeurd met de ambitie in de verkiezingsprogramma’s van de coalitiepartijen om 2000 tot 1500 woningen per jaar te bouwen? Er moet meer gebouwd, er moet meer sociaal gebouwd en we moeten weer durven uitbreiden in plaats van te denken dat we er met inbreiden wel komen. Daar dienen we dan ook twee voorstellen voor in.

Teleurgesteld zijn we ook als het gaat om de bestrijding van armoede in onze stad. Ook nu de crisis voorbij is moet een op de twaalf inwoners rondkomen van een inkomen onder het sociaal minimum waaronder 3200 kinderen. Het aantal inwoners langdurig in de armoede neemt zelfs toe. De afgelopen jaren is er een goede slag gemaakt met het vroeg signaleren en dus voorkomen van armoede en schulden maar het is hoog tijd om een effectieve bestrijding van de ergste gevolgen van een bestaan onder het bestaansminimum ook actief op te pakken.

Het bieden van een fatsoenlijke Bossche basis is wat mijn fractie betreft een kerntaak: één centrale intake, ontsluiting van al het aanbod, een gezamenlijke inkomenstoets. Er kan zoveel meer. Reden voor de fracties van de SP en PvdA om binnenkort met een gezamenlijke initiatiefnota te komen.

Voorzitter,

Meer ambitie zien we ook graag als het gaat om het aan het werk helpen van mensen die langdurig werkloos zijn. In crisistijd is de meeste aandacht uitgegaan naar het aan het werk helpen van mensen die relatief makkelijk nog een baan konden vinden. Nu is het echt tijd voor die duizenden anderen. U kent onze ambitie op het gebied van publieke banen maar vandaag vragen we om eerst maar eens een vliegende start te geven aan het door ons zo vurig bepleitte experiment om bij te verdienen in de bijstand. Thuiszorgorganisaties in onze stad gaven aan dat ze graag mensen met een uitkering via het experiment in dienst nemen. Wij zeggen: pak die uitgestoken hand met beide handen aan.

Daarnaast pleitten wij met het CDA en andere partijen voor meer beschutte werkplekken. Den Bosch hoort wat ons betreft voorop te lopen in het bieden van werk aan mensen die anders aan de kant zouden staan – ook als het gaat om het scherp houden van de Haagse beleidsmakers. Daar zien we graag de tanden van de wethouder.

Voorzitter,

Ook vragen wij om een stop op payrolling. Juist de overheid hoort het goede voorbeeld te geven als het gaat om arbeidsvoorwaarden. Dan past het niet om tegen honderden medewerkers, werkzaam voor onze gemeente, te zeggen dat ze genoegen moeten nemen met mindere arbeidsvoorwaarden dan hun collega’s. Inmiddels wil het Kabinet er van af, beweegt de VNG er van weg en is het hoog tijd dat onze gemeente een pas op de plaats maakt.

Voorzitter,

De grote opgave om onze stad klimaatneutraal de tweede helft van deze eeuw in te leiden vraagt om bijzondere aandacht voor de inwoners die niet twee keer modaal verdienen. Het zijn de slimme ondernemers zoals blue bear, vooruitstrevende agrariërs en inwoners met een hoog inkomen waar we ons weinig zorgen over hoeven te maken. Die weten de baten van klimaatverandering wel te vinden. We vrezen de door financiën becijferde situatie dat lage inkomens straks zes keer meer kwijt zijn van hun inkomen aan klimaatlasten dan hoge inkomens. Dit door exorbitant stijgende energielasten.

Dat is ten eerste oneerlijk en ten tweede de bijl aan de wortel van het draagvlak voor de omslag naar een klimaatneutrale stad. Vandaar dat wij twee voorstellen indienen. Één om dit scherp in de smiezen te houden, de ander om ook mensen met een klein inkomen te laten profiteren van de bouw van de windmolen op west.

Tot slot, voorzitter is mijn fractie verheugd over een drietal initiatieven van onze kant die waarschijnlijk op brede steun bij oppositie en coalitie kunnen rekenen. Dat er extra budget komt voor het jeugd en jongerenwerk in onze stad, daar waar eerder dit jaar mijn fractie met de Bossche VVD daar al aandacht voor vroeg, is een succes waar maatschappelijke initiatieven zoals De Poort, Hambaken Gym en Jong Actief meer jongeren mee kunnen helpen op het soms bochtige pad naar een betekenisvol bestaan. Dat de Maaspoort niet langer genoegen moet nemen met de eeuwige belofte van een mogelijk station in 2040 maar wellicht al eerder kan rekenen op een snelle busverbinding is een stap vooruit voor duizenden inwoners. En dat er een hand uitgestoken wordt uitgestoken naar Urban initiatieven die ’s-Hertogenbosch van een totaal andere kant laten zien is mooi en smaakt naar meer.

Voorzitter,

Als de maatschappelijke opgaven zo groot zijn als nu, als de verdeeldheid in de samenleving en daarmee ook het aantal partijen in deze raad zo groot is, dan moeten volksvertegenwoordigers en bestuurders hun opdracht extra serieus nemen. De PvdA zal uw College aanjagen als u te gemakkelijk achterover leunt. We zullen u van ideeën en initiatieven voorzien als u zelf het antwoord nog niet heeft op de grote maatschappelijke uitdagingen van deze tijd. We zullen u ook steunen als u goed doet voor ’s-Hertogenbosch en haar inwoners.

Maar bovenal zullen we waken over de opdracht om plek voor iedereen te scheppen onder de warme deken die we horen te bieden. Er valt nog veel werk te verzetten.

Dank u wel.

Het bericht ‘De begroting is als een deken in de winter’ verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Jongeren in de wijken van de Gemeente 's-Hertogenbosch op het goede pad helpen en overlast voorkomen. Over dat plan van Pvda Den Bosch en Bossche VVD was fractievoorzitter Pieter Paul Slikker - PvdA 073 samen met Youssef Noudri van Hambaken Gym te gast bij Focus.

Dtv Den Bosch

Opmerkelijk nieuws afgelopen week: Coalitiepartij VVD en oppositiepartij Pvda Den Bosch komen samen met het plan om het welzijnswerk op het gebied van probleem jongeren in Den Bosch anders aan te pakken.

Het welzijnswerk in Den Bosch moet op de schop. Het geld moet naar initiatieven in de wijk. Fractievoorzitter Pieter Paul Slikker daarover aan het woord bij Dtv Den Bosch. Zondag is Pieter Paul trouwens ook te zien in het DTV-programma Focus.

Dtv Den Bosch

De Pvda Den Bosch en VVD willen dat het welzijnswerk in Den Bosch op de schop gaat. Het geld moet meer naar de initiatieven in de wijk en dat is hard nodig.