Poliflw

PvdA/GroenLinks wilde dat Doesburg zich zou aansluiten bij de groeiende groep Regenbooggemeenten in Nederland. Daarmee zou onze stad werk gaan maken van beleid om de positie van homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders te verbeteren. ‘Niet nodig, want in Doesburg speelt dat helemaal niet’, vonden de Stadspartij Doesburg en de VVD. Een niet uit te leggen standpunt vinden wij.

Een paar weken geleden bracht een groep conservatieve christenen de zogenoemde Nashville-verklaring uit. Daarin keuren ze de ’leefwijze en levensstijl’ af van homo’s, lesbiennes, biseksuelen en transgenders, ook wel LHBT’ers genoemd. Om die LHBT’ers een hart onder de riem te steken (en als subtiel protest tegen deze Nashville-verklaring) hesen veel gemeenten daarna spontaan de Regenboogvlag. De Doesburgse burgemeester Van der Meijs besloot om dat niet te doen, met een beroep op de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van godsdienst. Een gemiste kans, vinden wij als PvdA/GroenLinks.

Een poging om dan in ieder geval de positie van LHBT’ers in Doesburg te verbeteren door zich aan te sluiten bij de meer dan 53 Nederlandse Regenbooggemeenten (waaronder buurgemeenten Bronckhorst en Brummen) strandde eind januari helaas ook. Het CDA vond dat artikel 1 in de Grondwet volstaat als het gaat om de bescherming van LHBT’ers. De Stadspartij Doesburg en de VVD vonden het vooral ‘te duur’. En bovendien zijn er volgens deze partijen in Doesburg helemaal geen LHBT’ers met problemen – zij waren ze in ieder geval nog niet tegengekomen.

Jammer. Want in de motie werd het college juist gevraagd te onderzoeken waar Doesburgse LHBT’ers tegenaan lopen. En uit te zoeken wat het zou gaan kosten als we extra maatregelen willen nemen om hun positie te verbeteren. Dat laatste hoefde al helemaal geen probleem te zijn: het ministerie stelt per Regenbooggemeente zo’n 20.000 euro beschikbaar om plannen uit te voeren.

We vinden het jammer dat CDA, Stadspartij Doesburg en VVD niet willen zien wat landelijk onderzoek al langer aantoont, namelijk dat LHBT’ers meer dan gemiddeld het slachtoffer zijn van discriminatie, pesterijen en geweld. Het zou wel heel bijzonder zijn als deze problematiek in Doesburg niet zou spelen.

Voor PvdA/GroenLinks is deze afwijzende opstelling een extra stimulans om zich in te blijven zetten voor alle groepen die een extra steun in de rug kunnen gebruiken: homo’s, lesbiennes, biseksuelen, en transgenders in Doesburg.

Het was een spannende week. Want niet in alleen in Den Haag stond het Kinderpardon op de agenda. Ook de Doesburgse gemeenteraad zou op donderdag 31 januari praten over het Kinderpardon. Op de agenda stond een oproep van o.a. het CDA en PvdA/GroenLinks aan de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid om de rigide toepassing van het veelbesproken Kinderpardon te versoepelen. Doesburg zou zich daarmee aansluiten bij de vele lokale én landelijke initiatieven om te voorkomen dat hier gewortelde asielkinderen worden uitgezet.

Gelukkig ligt er nu een landelijk akkoord waardoor naar schatting negentig procent van de kinderen waar het om gaat in Nederland mogen blijven. Dat is voor ons de reden om het onderwerp van de agenda van de gemeenteraad te halen.

Ondanks dat er nu een akkoord ligt, blijven we kritisch. Want voor deze overeenkomst wordt een bittere prijs betaald: Nederland gaat minder VN-vluchtelingen opnemen. Daarnaast vinden we het niet goed dat uitzonderingen straks niet meer worden beoordeeld door de staatsecretaris, maar door een hoge ambtenaar van de immigratiedienst IND.

We vinden wij het belangrijk dat we ons als plaatselijke politici blijven uitspreken over dit soort kwesties. Als de landelijke politiek onmenselijke en hartverscheurende situaties veroorzaakt dan kan en mag de plaatselijke politiek niet wegkijken. Reden te meer om ons achter al die organisaties te scharen die de regering en de Tweede Kamer aansporen een menselijker beleid te voeren voor vluchtelingen en uitgeprocedeerde kinderen.

Of die kinderen nu wonen in Purmerend, Amsterdam, Deventer of ... Doesburg.

Vanavond ligt er in deze raad een motie op tafel waarin de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid wordt opgeroepen de procedure rondom het zogenoemde Kinderpardon te versoepelen. En dat is niet voor het eerst. Al in 2012 kwam er in deze raad een motie in stemming waarin de landelijke politiek werd opgeroepen ‘actief en structureel naar oplossingen te zoeken voor uitgeprocedeerde minderjarigen’.

Ondanks dat die motie (ingediend door GroenLinks en D66 en gesteund door PvdA en SP) destijds werd aangenomen, veranderde er weinig aan het landelijke beleid. Sterker nog: het door de Haagse politiek strikt gehanteerde meerwerkcriterium heeft er voor gezorgd dat het Kinderpardon nauwelijks nog een pardon is te noemen. Reden voor de PvdA en de SP om in januari van dit jaar deze kwestie – in navolging van andere gemeenten – wederom op de agenda van de Doesburgse raad te zetten. De motie die zij indienden – waarin opnieuw werd gevraagd om een soepeler toepassing van de Kinderpardonregels – kreeg alleen steun van GroenLinks en werd daarmee door een meerderheid van de raad verworpen.

En dan nu toch weer een soortgelijke motie. Is dat nodig? Ja, zeggen wij als PvdA/GroenLinks. Want de rigide uitvoering van dit pardon blijft zorgen voor onmenselijke en hartverscheurende situaties, getuige bijvoorbeeld de recente dreigende uitzetting van de Armeense tieners Lili en Howick. Zij mochten na lang getouwtrek uiteindelijk blijven, maar het is een kwestie van wachten tot de volgende schrijnende situatie zich weer aandient. Daarom is het hoog tijd dat de regels rondom de uitvoering van het kinderpardon worden herzien.

Moeten wij ons in Doesburg mee bezig houden? Wij vinden van wel. Ondanks het feit dat het  misschien niet gaat over kinderen uit Doesburg die in de knel komen, vinden wij dat we ons solidair moeten opstellen met al die organisaties en gemeenten (het zijn er inmiddels al meer dan 100) die  regering en Tweede Kamer willen aansporen een menselijker beleid te voeren voor uitgeprocedeerde kinderen. Kinderen die misschien wonen in Purmerend, Amsterdam, Deventer of Lelystad, maar die voor het zelfde geld uit Doesburg hadden kunnen komen.

In Doesburg proberen we de afvalstoffenheffing dekkend te krijgen. Een loffelijk streven, vinden wij. Maar na twee jaar de tekorten afgedekt te hebben met geld uit het daarvoor gecreëerde potje egalisatie afvalstoffenheffing zijn we anno 2019 feitelijk weer terug bij af. En gaapt er wederom een gat tussen kosten en baten van 160.000 euro. Dat stelt ons voor nieuwe vragen. Gaan we nu – na twee jaar uitstel - echt voor een kostendekkend systeem of zoeken we voor komend jaar elders op de begroting middelen om deze pijn – zeker voor de burgers – te verzachten.

Het college heeft voor dat laatste gekozen en dat vinden we een verstandige keuze. De verhoging van de tarieven met ruim 15 procent – nodig om de afvalstoffenheffing echt dekkend te krijgen – zou het vertrouwen in een positieve ontwikkeling in de afvalverwerking alleen maar kunnen schaden. En die positieve ontwikkelingen zijn er. Er ligt in Doesburg een prachtig nieuw recycleplein en de invoering van het gespiegeld afvalinzameling gaat – na het plaatsen van voldoende afvalcontainers in heel de stad – in 2019 echt van start.

We hebben eerder met elkaar afgesproken vast te willen houden aan een kostendekkende afvalstoffenheffing. Goed dat het college vasthoudt aan dit uitgangspunt en gaat onderzoeken hoe dit – na 2019 – mogelijk wel realiseerbaar is. Wij hopen dat dit leidt tot een tariefstructuur die ook het scheiden van afval stimuleert.

Maar het gaat wat PvdA/GroenLinks betreft niet alleen om de centen. Zeker zo belangrijk vinden wij dat we ons bewust worden van de bergen afval die we iedere dag weer met elkaar produceren. En dat we na gaan denken over hoe we die afvalstroom serieus kunnen verminderen.

We juichen het daarom toe dat het college ook plannen gaat maken om juist aan de bewustwording over minder afval produceren aandacht te besteden. Goed nieuws voor onze portemonnee omdat ook dat een middel is om de afvalstoffenheffing omlaag te brengen, maar nog beter nieuws voor het milieu, dat anders nog steeds de hoofdprijs zou blijven betalen.

Stadspartij Doesburg, PvdA/Groenlinks en de VVD vormen de nieuwe coalitie in Doesburg. De partijen hebben een akkoord gesloten waarin zorg voor inwoners en de energietransitie de belangrijkste thema’s zijn. Namens de coalitiepartners gaan de volgende wethouders met deze opgaven aan de slag: Birgit van Veldhuizen (Stadspartij Doesburg), Peter Bollen (PvdA/GroenLinks) en Ellen Mulder-Metselaar (VVD).

Coalitieakkoord 2018-2022 Doesburg: ‘Vol energie!’ | Pvda/GROENLINKS Doesburg

Stadspartij Doesburg, PvdA/Groenlinks en de VVD vormen de nieuwe coalitie in Doesburg. Verduurzaming en de zorg zijn hierin belangrijke thema's.

De afgelopen periode hebben de Stadspartij Doesburg, PvdA/ GroenLinks en VVD onder leiding van onze oud waarnemend Burgemeester Gosse Noorderwier gewerkt aan het vormen van een coalitieakkoord op hoofdlijnen.

‘De vorming van het coalitieakkoord gaat op een positieve en constructieve manier en bevindt zich momenteel in een afrondende fase. De drie partijen hebben het volste vertrouwen dat we dit succesvol met elkaar af kunnen ronden.’ aldus de drie fractievoorzitters, David van Someren, Kees van Immerzeel en Martin Korporaal.

Een van de belangrijke punten die we als partijen al overeen gekomen zijn, is dat de portefeuilles van zowel het sociale, als ook het fysieke domein over de drie wethouders verdeeld worden. Met deze verdeling verwachten de partijen dat er positieve synergie effecten zullen ontstaan waar we als Doesburg optimaal van kunnen profiteren.

In de komende drie weken zullen de besprekingen tot afronding worden gebracht, waarbij het streven is om voor eind mei een nieuwe college geïnstalleerd te hebben en de nieuwe wethouders Birgit van Veldhuizen, Peter Bollen en Ellen Mulder-Metselaar vol energie aan de klus kunnen beginnen.

Foto: www.fraterwaard.nl

Onlangs verscheen de 3e Nieuwsbrief van het Logistiek Ecopark IJsselvallei Doesburg (LEID), de organisatie die de uitbreiding voorbereidt. In de nieuwsbrief tonen beide bedrijven een  prognose van de werkgelegenheid voor de komende drie tot vier jaar. Dat is dus nog vóór de voorgenomen uitbreiding.

Dat ziet er goed uit. Rotra verwacht dat het personeelsbestand in de komende drie jaar zal groeien van 520 fte naar 780 fte. Dat is een 3 tot 4 maal zo sterke jaarlijkse groei als de twaalf jaar daarvoor!  Ubbink verwacht in deze periode een gestage jaarlijkse groei van het personeelsbestand tussen de 2% en 7%.

In de nieuwsbrief wordt gesteld dat het vasthouden van de banengroei om ruimte voor uitbreiding vraagt.

Dat klinkt logisch maar is het ook zo? Want om toekomstbestendig te blijven zullen zowel Rotra als Ubbink zoveel mogelijk over moeten schakelen op robots. Dus ja, het is logisch dat er ruimte voor uitbreiding nodig is maar nee, dat betekent niet automatisch dat het aantal banen groeit.

Precies daarom hebben de PvdA, GroenLinks, SP en D66 in een motie gevraagd om objectieve informatie over het effect van de uitbreidingsplannen van beide bedrijven op de werkgelegenheid in Doesburg. Objectief wil zeggen: informatie die niet van de bedrijven komt, maar van een onafhankelijke bron.

Deze informatie is er nu niet. We kijken er reikhalzend naar uit.

De Doesburgse bedrijven Rotra en Ubbink willen uitbreiden in het natuurgebied De Fraterwaard.   PvdA/GroenLinks wil dat er goed gekeken wordt naar de effecten die dit heeft op de natuur en het landschap. Hoeveel banen gaat die uitbreiding nou écht opleveren?

Met Rotra en Ubbink hebben we twee prachtige bedrijven in Doesburg, die goed zijn voor de werkgelegenheid. Daar sluiten we als PvdA/GroenLinks zeker onze ogen niet voor. Maar duidelijk is ook dat een uitbreiding van de bedrijven een grote impact heeft op de natuur en het landschap. Dat levert een lastig dilemma op. Dat vergt volgens PvdA/GroenLinks een zorgvuldige afweging.

De Fraterwaard is een beschermd natuurgebied met een Natura-2000-status. Dat betekent dat uitbreiding wettelijk niet mogelijk is tenzij er aan strenge voorwaarden wordt voldaan. Hier geldt dus het principe: nee, tenzij.

Voor een zorgvuldige afweging moet er een bevredigend antwoord komen op een groot aantal vragen, bijvoorbeeld: ontstaan in Doesburg aantoonbaar een wezenlijk aantal nieuwe banen? Past de nieuwe bebouwing eigenlijk wel in het landschap? Is binnen de Fraterwaard een overtuigende natuurcompensatie mogelijk en wat betekent dat voor de agrariërs? Welke kansen liggen er nu nog voor verschillende functies (natuurontwikkeling, waterberging, recreatie en duurzame energieopwekking, landbouw) die mogelijk verloren gaan bij bedrijfsuitbreiding? PvdA/GroenLinks heeft de afgelopen maanden met succes een aantal moties ingediend die het college opdragen deze kwesties serieus te gaan onderzoeken.

Door landelijke perikelen kon sinds 1 januari medicijnafval niet meer worden ingeleverd bij de apotheek De Linie. Dat is lastig en zou ertoe kunnen leiden dat het afval in de pedaalemmer verdwijnt of wordt weggespoeld. Dat kan niet de bedoeling zijn.

Dit is door PvdA/GroenLinks aangekaart bij de verantwoordelijk wethouder Jansen. Hij heeft ervoor gezorgd dat het medicijnafval gewoon weer als vanouds bij de apotheek kan worden ingeleverd. De Gemeente zorgt voor een verantwoorde afvoer van dit materiaal.

Meer over de landelijke perikelen rond de inzameling van medicijnafval vindt u bijvoorbeeld hier: https://www.knmp.nl/downloads/rapport-knmp-medicijnafval-2016.pdf

Ja, ook mij wordt het regelmatig gevraagd. En als het me niet gevraagd wordt, dan kom ik zelf al met snel met de bekentenis: mijn wieg stond niet in Doesburg. Sorry daarvoor, zeg ik nog net niet. Maar ik haast me wel om als verzachtende omstandigheid op te voeren dat mijn vrouw uit deze streek komt. Ah, zie ik mensen dan denken: dat maakt ten minste iets goed.

Heb ik als niet-geboren Doesburger dan iets uit te leggen of te verantwoorden? Natuurlijk niet, zult u zeggen. Iedereen die hier bij de burgerlijke stand als inwoner staat ingeschreven, is Doesburger. Punt.  Allemaal mooi en aardig, maar er zijn vast Doesburgers die dat anders zullen zien. Burgerlijke stand of niet: in deze stad heb je niet je eerste peuterstappen gezet, op de basisschool gezeten, je eerste communie gedaan, op straat gespeeld of kattenkwaad uitgehaald met de buurjongen.

Het klinkt u wellicht raar in de oren, maar ik snap die Doesburgers ergens wel. Ik ben zelf opgegroeid in een Brabants dorp waar ‘mensen van buiten’ bepaald niet door iedereen meteen in de armen werden gesloten, alle verhalen over de Brabantse gastvrijheid ten spijt. En hoezeer je als buitenstaander ook je best deed;  voor sommigen bleef je import. Het was allemaal beslist niet kwaad bedoeld, maar dat was nu eenmaal het gevoel.

Ook ik ben dus import. Maar ondanks dat me regelmatig gevraagd wordt waar ik vandaan kom en ondanks dat ik van huis uit anders heb meegekregen, voel ik me helemaal niet zo. Sterker nog: ik woonde tot nu toe in een half dozijn steden, en nergens voelde ik me meer thuis. In de bijna drie jaar dat ik nu Doesburger ben, kreeg ik overal een oprecht welkom. Bij mij in de straat, bij ons in de wijkraad, bij het koor waarin ik zing en in de Doesburgse politiek waarin ik sinds ruim een jaar actief ben voor GroenLinks.

Als ik nog twijfels had over mijn bestaansrecht als nieuwbakken Doesburger, dan heeft burgemeester Loes van der Meijs die tijdens haar onlangs gehouden nieuwjaarstoespraak definitief weggenomen. Wat maakt iemand tot een echte Doesburger, vroeg zij zich af. Is dat de Doesburger wiens familie al generaties in de stad woont? Of is het de nieuwkomer die zijn huis renoveert en actief is voor de sportclub en het goede doel? Van der Meijs had geen idee. Wat ze wel wist: iedereen is haar even lief, zeker ook de nieuwkomer. ‘Koester die nieuwkomers’, was haar boodschap.  Ik voel me opnieuw meer dan welkom. En voor wie nog twijfelde: ik koester Doesburg.