Poliflw

“We hebben een bredere win-win bereikt dan 'alleen' een aardgasvrije school” De eerste volledig gerenoveerde aardgasvrije basisschool in het innovatieprogramma Aardgasvrije en Frisse Basisscholen is een feit! Bij de start van dit schooljaar opende basisschool De Zonheuvel in Driebergen de deuren van haar aardgasvrije gebouw. “We hebben samen hier iets heel moois voor elkaar gekregen”, zegt wethouder Chantal Broekhuis. Basisschool De Zonheuvel is gehuisvest in hartje Driebergen-Rijsenburg, in een gebouw dat daar is neergezet in 1967. Na ruim 40 jaar gebruik besloot de gemeente in 2012 dat het tijd werd de school te renoveren. “We wilden aanvankelijk een Bijna Energie Neutraal Gebouw (BENG) ervan maken”, zegt wethouder Broekhuis. “Maar al op het moment van aanbesteden bleek dat we een renovatie financieel niet rondkregen. We wilden omschakelen naar nieuwbouw met woningbouw om het plan haalbaar te maken. Dat stuitte op weerstand vanuit de buurt en de school; het paste niet bij de allure van het Burgemeesterspark.” De subsidie aardgasvrije scholen bood uitkomst. De aardgasvrije renovatie gaf financiële ruimte in de exploitatie van het schoolgebouw en de subsidie droeg bij aan de benodigde investering. Zo kwam alsnog de businesscase rond. Later, toen door prijsontwikkelingen opnieuw een financieel tekort ontstond, kon de school op aanraden van Platform31 de vergoeding voor de Materiële Instandhouding (MI) inzetten voor onderhoud en energie en daarmee de businesscase weer rondkrijgen. Even wennen aan aardgasvrij “Zo’n renovatie voor elkaar krijgen, is dus geen sinecure”, blikt Broekhuis terug. Daarvoor moest ook tijdelijke huisvesting worden geregeld. “Dat was nog best ingewikkeld, want de klassen zijn verdeeld over drie locaties in een andere wijk. En het is nogal wat als zo’n school een jaar lang verdeeld is. Gelukkig hadden de school en ouders dit er wel voor over. Zij wilden juist die renovatie naar een aardgasvrije school zien en daarvoor dit op de koop toenemen. Wat wel hielp, is dat de tijdelijke huisvesting beter was dan het oude schoolgebouw.” Bij de start van het nieuwe schooljaar mochten de kinderen terug naar hun oude, vertrouwde, maar nu ook aardgasvrije schoolgebouw. “Dat wordt nog even wennen”, zegt Broekhuis. “Het oude gebouw kende geen klimaatinstallaties en nu zijn er allemaal knoppen die de onderwijzers moet bedienen.” Bovendien moet de apparatuur fijngesteld worden op het gebruik. Zo is het niet de bedoeling dat docenten een raampje openzetten als het benauwd wordt, maar de installateur bellen. Voorbeeld voor onderwijssector en gemeente Voor de gemeente is de renovatie van de basisschool enorm waardevol. “De kennis en ervaring die we hiermee hebben opgedaan, willen we inzetten voor het verder verduurzamen van onze schoolgebouwen en wijken”, vertelt de wethouder. Een groot deel van de schoolgebouwen in de gemeente is ook rond de 40 jaar oud en zijn zowel architectonisch als bouwtechnisch vergelijkbaar. Die gebouwen wil de gemeente de komende 10 jaar duurzaam renoveren naar BENG en aardgasvrij. Bovendien moet een deel van de gemeente energieneutraal zijn in 2035. “We hebben als gemeente echt een duurzame ambitie en willen dat stapje voor stapje met de samenleving mogelijk maken”, vertelt de wethouder. “Dankzij dit renovatieproject willen we nu in de herijking van ons Integraal Huisvestingsplan verder gaan dan BENG en volledig energieneutrale gebouwen gaan opleveren. Ook in de vertaling van de regionale energiestrategie naar ons lokale plan willen we de koppeling tussen energieneutrale schoolgebouwen en aardgasvrije woningen maken.” Steun en betrokkenheid Een stad of wijk verduurzamen doe je samen volgens wethouder Broekhuis. “Tijdens het proces zijn veel gesprekken gevoerd met de school, ouders en buurt over de planvorming. Een school is een parel in de wijk. De betrokkenheid is groot. Zo’n traject doe je samen. Daarom moet je het gesprek aangaan, laten zien dat je een gedeelde doelstelling hebt en jezelf kwetsbaar durven opstellen. Dat leverde veel steun en betrokkenheid op. Uiteindelijk leidde de renovatie tot een hechtere gemeenschap en een steviger positie van de school in de wijk. Eigenlijk hebben we dus een veel bredere win-win bereikt dan ‘alleen’ een aardgasvrije school.” Hechtere gemeenschap Broekhuis heeft eigenlijk een nog grotere droom. “Het liefst wil ik dat onze scholen ook energie opwekken voor de wijk. Dat lijkt me een mooie volgende stap voor De Zonheuvel, die leidt tot een nóg steviger positie binnen en betere verbinding met de wijk.” Volgens de wethouder heeft het verduurzamen van een schoolgebouw immers grote impact. “We doen dit voor onze toekomst. Daarom is het logisch dat je start bij de kinderen. Een aardgasvrij schoolgebouw geeft hen een goede basis voor energiezuinig denken en doen. Ook is het makkelijker om het gesprek over duurzaamheid te starten vanuit die kinderen. Daarom is het schoolgebouw een logisch startpunt als je wijken gaat verduurzamen. Het gebouw heeft een hele belangrijke functie in de wijk en dient als voorbeeld. Met zo’n renovatieproject creëer je een hechtere gemeenschap die samen nadenkt over aardgasvrij. Dat hebben we met De Zonheuvel gezien. Dat heeft nu een prachtig gerenoveerd, aardgasvrij schoolgebouw, omdat we samen de schouders eronder hebben gestoken.” Meer informatie Basisschool De Zonheuvel is een van de pilots in het innovatieprogramma Aardgasvrije en Frisse Basisscholen. Lees meer over het innovatieprogramma, de inzichten en ervaringen.

Persbericht 15 september 2020 Utrechtse Heuvelrug en 19 andere gemeenten roepen Rijk op structureel bij te dragen aan de Nationale Parken Samen met 19 andere gemeenten wil het college van de Utrechtse Heuvelrug dat het Rijk structureel bijdraagt aan de instandhouding van de Nationale Parken. Op dit moment gebeurt dit slechts incidenteel. Het zijn de gemeenten zelf - die vaak met hulp van de provincie - de Nationale Parken voor het grootste deel financieel steunen. Terwijl het voor veel gemeenten het steeds moeilijker wordt om hun eigen begroting sluitende te krijgen. Voor de doorontwikkeling en instandhouding op de lange termijn zijn structureel middelen noodzakelijk van het Rijk zo bepleiten de gemeenten in een motie aan het bestuur van de Vereniging Nederlandse Gemeenten De 20 gemeenten[1] vragen op 25 september tijdens de Algemene Ledenvergadering (ALV) van de Vereniging Nederland Gemeenten aan het bestuur om hier werk van te maken bij het Rijk. Immers, de Nationale Parken zijn onze iconen van natuur, landschap en erfgoed. In Nederland zijn er 21 Nationale Parken. Het zijn belangrijke regionale dragers voor recreatie, toerisme en ontspanning. Daarnaast verbinden de parken natuur met de andere grote opgaven waar Nederland voor staat zoals de stikstof- en landbouwtransitie en de klimaatopgaven. Wethouder Chantal Broekhuis: “De afgelopen periode heeft de corona-crisis duidelijk gemaakt hoe waardevol natuur en een groene omgeving is. Veel mensen trokken erop uit de natuurgebieden in. Ook in de Nationale Parken. Willen we mensen in de toekomst blijvend een groene en natuurrijke omgeving bieden om in te recreëren, dan is het noodzakelijk dat het Rijk de Nationale Parken structureel financiert.” Voor meer informatie: Koers, Strategie en Advies, team communicatie Telefoon: (0343) 56 56 00 Mail: communicatieadvies@heuvelrug.nl Overzicht van de Nationale Parken in Nederland https://www.nationaalpark.nl/8614/nationale-parken/overzicht De ingediende motie kunt u hier downloaden (PDF) [1] indieners motie: Utrechtse Heuvelrug, Schiermonnikoog, Zeist, Woudenberg, Bloemendaal, Velsen en Reimerswaal. En gesteund door de gemeenten Ameland, Vlieland, de Bilt, Steenwijkerland, Groningen, Tynaarlo, Aa en Hunze, Altena, Wassenaar, Bunnik, Almere, Noord-Beveland en Soest

Na een fijne zomer is deze week het politieke seizoen weer begonnen. En dat begint direct goed: er staat dit najaar een aantal grote onderwerpen op de agenda. De opwek van duurzame energie, woningbouw, huisvesting van scholen, bomenkap en de gemeentelijke financiën, om er een paar te noemen. Grote en belangrijke onderwerpen waarbij in sommige gevallen flinke emoties spelen.

Hoe geven we op lokaal niveau vorm aan het landelijke Klimaatakkoord om de stijging van de wereldtemperatuur te beperken? En hoe zorgen we daarbij dat onze bewoners en bedrijven betrokken zijn én blijven?

Hoe zorgen we voor voldoende betaalbare woningen in onze gemeente? Zodat bijvoorbeeld starters, maar ook verplegers, leraren en agenten die in onze gemeente werken hier ook kunnen wonen.

Hoe zorgen we ervoor dat er vaart wordt gemaakt met de onderwijshuisvesting, zodat álle kinderen binnen onze gemeente naar een gezond, duurzaam en flexibel schoolgebouw kunnen gaan?

Maar ook: hoe zorgen we er tegelijkertijd voor dat de groene uitstraling van onze gemeente behouden blijft en de toestand van de gemeentefinanciën verbeterd wordt?

Grote onderwerpen die soms op gespannen voet met elkaar staan. De fractie van D66 Utrechtse Heuvelrug is er, volledig uitgerust, helemaal klaar voor om met deze onderwerpen aan de slag te gaan, de vragen die er liggen te beantwoorden en andere fracties, maar vooral ook inwoners, op te zoeken om gezamenlijk tot resultaten te komen. Op een manier die u van ons gewend bent: optimistisch en toekomstgericht, maar ook redelijk en zoekend naar verbinding en oplossingen.

We hebben er zin in!

Namens de fractie,

Karin Oyevaar

De fractie van D66 maakt gebruik van de mogelijkheid tot het stellen van vragen op basis van artikel 39 RVO omtrent de herontwikkeling van voormalig camping Laag Kanje door EuroParcs.

De fractie van D66 Utrechtse Heuvelrug heeft met meerdereinwoners uit het buitengebiedten noorden van Maarn contact gehad over de ontwikkelingen op en rond de voormalige camping Laag Kanje. Middels deze raadsvragen willen we voor de Raad én de inwoners een beter en afgewogen beeld realiseren van de huidige en t oekomstige situatie. De vragen gaan over communicatie, het bouwen, verkeersstromen en de ecologische gevolgen van de ontwikkelingen in dit buitengebied.

Vraag 1 In de lente van 2020 kwam voor omwonenden vrij plotseling het bericht dat deze camping is overgenomen door EuroParcs. Dit is een door het gehele land actief bedrijf, dat zich richt op het bouwen en verkopen van vakantiehuizen en het exploiteren van de eigen vakantieparken. Snel nadat de overname is gecommuniceerd, is gestart met de bouw van nieuwe vakantiehuizen op het terrein. Het tempo waarmee dit plaatsvindt, roept het beeld op bij inwoners dat deze ontwikkeling ruim tevoren in stilte is voorbereid. a) Is de gemeente tevoren geïnformeerd over de overname en de bouwactiviteiten van EuroParcs i n het buitengebied van Maarn? b) Wanneer is dit gebeurd? c) Is er goed overleg? d) Is onze gemeente inhoudelijk bekend met de ontwikkel en bouwplannen van EuroParcs? e) Zijn deze plannen beschikbaar voor raadsleden en inwoners? f) Heeft de gemeente aandacht gevraagd voo r het actief informeren en overleggen met omwonenden en belanghebbenden? g) Hoe kan de gemeente de informatieverstrekking aan inwoners stimuleren? h) Is over deze ontwikkeling goede afstemming met de gemeente Woudenberg?

Vraag 2 EuroParcs staat in de branche bekend als een bedrijf dat alle mogelijkheden benut om huisjes te bouwen op hun parken. Hierdoor zullen de huidige staanplaatsen voor caravans en tenten verdwijnen. a) Kan het college aangeven hoeveel huisjes EuroParcs op het vak antiepark mag bouwen? b) Zijn hier technische en ruimtelijke kaders op van toepassing? c) Wordt er regelmatig toezicht gehouden op bouwwerkzaamheden op het park? d) Is een analyse beschikbaar van de toekomstige verkeersstromen die gevolg zijn van de herontwikkeling van de camping? e) Verwacht het college knelpunten in bereikbaarheid van EuroParcs en de verkeersveiligheid in het omliggende gebied, waarbij we ook aandacht vragen voor Vinkenbuurt en Vinkenbuurtweg.

Vraag 3 Het recreatieterrein van Laag Kanje vormt samen met het Henschotermeer een belangrijk element in de ecologische structuur van het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug. Rondom de ontwikkeling van het Henschotermeer vraagt D66 steeds om aandacht voor het beschermen van natuurwaarden in dit gebied. D66 is nu ook bezorgd over impact van de commerciële ontwikkeling van het gebied van Henschotermeer en EuroParcs, waardoor de ecologische verbinding tussen het gebied van Den Treek Henschoten richting Landgoederen Anderstein en Maarsbergen wordt aangetast en dieren belemmerd zullen worden om zich te verplaatsen. a) Wat is de ecologische functie van de bomen en groenstroken op het recreatieterrein EuroParcs, hoe is dat in bestemmingsplannen vastgelegd en hoe wordt dit juridisch en feitelijk beschermd? b) Hoe verhoude n de ontwikkelingen van Henschotermeer en EuroParcs zich met elkaar, vooral in relatie tot de kwetsbare ecologische structuur? c) Is vanuit de gemeente contact met belanghebbenden en omliggende gemeenten & provincie over de herontwikkeling van Laag Kanje en d e ecologische impact op het gebied? Hoe verloopt dat en welke indruk heeft het college daarvan gekregen? d) Heeft het college een beeld hoe het groene, ecologische belang van de bestaande natuur door EuroParcs in staand gehouden zal worden?

Vraag 4 Is het college bereid om de Raad én inwoners tijdig en vooraf te informeren over ontwikkelingen die het gebied Henschotermeer en EuroParcs betreffen?

Stadse fratsen Dit jaar staan er veel regionale plannen over de economische ontwikkeling en energietransitie op de raadsagenda. Het initiatief daarvoor ligt vaak bij de provincie of regionale samenwerkingsverbanden van gemeenten. Wij als raadsleden mogen daar ook wat van vinden, soms al tijdens de planontwikkeling, maar voornamelijk mogen we onze mening geven over het eindresultaat. Uit al deze plannen spreekt een éénduidig geloof in de maakbaarheid van onze samenleving. En steevast wordt gesteld dat draagvlak bij de inwoners van groot belang is. Stad Utrecht dominant Maar zorgelijker vind ik dat de stad (Utrecht) de planvorming domineert. Dat blijkt al uit de doelstelling “Op weg naar één verstedelijkingsstrategie” en het leidende principe van een “Gezond Stedelijk Leven”. Met hangen en wurgen kreeg onze gemeente nog het onderwerp “Groen & Landschap” in de regionale plannen. Zouden ze niet (willen) weten dat bijna 2/3 van de inwoners van onze provincie buiten de steden Utrecht en Amersfoort woont. Op regionale plankaartjes ziet de Heuvelrug er altijd schattig, gezellig en groen uit met mooi gestileerde boompjes en soms ook een verdwaalde windmolen (NB: het CDA UH is tegen windmolens!). Lobby kleine Gemeenten Wij - de kleine gemeenten - hebben onze lobby slecht op orde en niet alleen als het om deze regionale plannen gaat. Want inmiddels is het ook duidelijk dat er minder geld uit Den Haag richting de kleine gemeenten gaat komen, ten gunste van de grote steden. Minister Ollengren van Binnenlandse Zaken die over de gemeenten gaat, trekt zich weinig aan van de grote financiële tekorten bij de kleine gemeenten. Stuurt ze wellicht aan op schaalvergroting? Oftewel nog meer fusies van kleine gemeenten? Je krijgt sterk de indruk dat dat zo is. Als wij iets van onze herindeling hebben geleerd is dat groter niet altijd beter is. Steun zoeken bij de provincie lijkt logisch om Den Haag te bewerken, edoch ook het provinciale bestuur wordt gedomineerd door stads volk. De provincie als tegenmacht van de grote stad is vaak afwezig. De provincie beperkt zich nog te vaak tot louter toezichthouder op de gemeenten, in plaats van steun en toeverlaat in deze tijd. Samenwerking Anderzijds weten we nu waar we aan toe zijn. Laten we uitgaan van onze eigen kracht en blijven zoeken naar samenwerking met gelijkgestemden. Maar bovenal geloof ik in de kracht van onze inwoners, of ze nu hier geboren zijn of hier zijn komen wonen omdat het hier zo mooi is. Want dat mooie, laten we dat zo houden. En iets houden zoals het is, daar zijn we dan wel weer goed in. Peter Kranenburg Fractievoorzitter CDA Utrechtse Heuvelrug

Veelal wordt schande gesproken over “scheef wonen”. Dat is wanneer mensen in een goedkope (sociale) woning wonen en niet doorstromen naar een duurdere woning. Bijvoorbeeld een "middensegment woning”. Maar je kunt je afvragen of dat wel zo schandelijk is te noemen van die bewoners. Misschien is het eerder schandelijk te noemen dat we niet, of in ieder eigenlijk veel te weinig woningen bouwen voor dat (huur) middensegment. Het schijnt dat woning in dat bouwsegment heel wat minder opleveren voor investeerders en projectontwikkelaars dan woningen in het duurdere segment. Sinds enkele jaren mogen de woningcorporaties door regelgeving vanuit Den Haag, die voorheen nog wel “middenwoningen” bouwden, dat niet meer doen. Ze moeten, zo is bepaald, zich beperken tot het bouwen van woningen waarvoor die corporaties zijn bedoeld. Sociale woningbouw plegen. Middenwoningen en duurdere woningen moesten door de marktpartijen gebouwd worden. Een goede liberale gedachte, die goed werkt voor de marktpartijen. Helaas, die bouwen graag dure woningen, maar niet- of nauwelijks middenwoningen. Dat veroorzaakt in grote mate het “scheef wonen”. Dat wordt dus voor een belangrijk deel veroorzaakt door scheefgroei in het totale nieuwbouw woningaanbod dat in de afgelopen jaren is gebouwd, maar ook wat nog gebouwd gaat worden. “Scheef wonen” is dus niet ontstaan omdat mensen niet wilden verhuizen naar een duurdere woning, maar veel eerder door die scheefgroei in de woningmarkt. Er zijn regionaal te weinig woningen, voor mensen die behoren tot de inkomensgroepen tot aan modaal. Door te weinig geschikte "huur-middenwoningen", vindt geen doorstroming plaats van mensen die gezien hun inkomen wel zouden kunnen doorstromen. Maar die "middenwoningen" zijn nauwelijks voor hen beschikbaar. Mensen willen vaak wel doorstromen, naar een duurdere woning, waardoor hun huidige woning weer vrij kan komen, voor bijvoorbeeld "starters". Maar die kunnen niet doorstromen omdat die z.g. "middenwoningen" er helemaal niet zijn. Dat is een groot probleem. Daar vraagt de Raad van de Gemeente Utrechtse Heuvelrug op voorstel van het CDA Utrechtse Heuvelrug ook regionaal de nodige aandacht voor: Ook dit probleem kan alleen door de gemeenten samen opgelost worden.

Met een lange, nachtelijke raadsvergadering en een gezellig etentje met de fractie in het Rosarium in Doorn  is voor de fractie het politieke jaar afgelopen week afgesloten. Een goed moment om terug te kijken op wat we het afgelopen jaar bereikt hebben en voorzichtig vooruit te kijken naar wat komend jaar ons brengt.

Verbinding en samenwerking

D66 bleef ook dit jaar weer op zoek naar verbinding en samenwerking. Binnen de fractie, binnen de raad, met het college en natuurlijk met de inwoners van onze gemeente. We vroegen het afgelopen jaar onder andere aandacht voor het verdwijnen van geldautomaten in Maarn, de vluchtelingenkinderen op Lesbos, de voorgenomen bomenkap in Park Huis Doorn, voor de ontwikkeling rondom het Henschotermeer, het online inwonerspanel, versnelling van de aanpak bouwen en wonen, de introductie van een ja/ja sticker en de fietsveiligheid bij de Donderbergrotonde in Leersum. Op initiatief van onze fractie werden de scholen in onze gemeente door de raadsfracties bezocht en gingen we gingen langs bij het recreatiepark de Ossenberg in Overberg. Om maar eens wat onderwerpen te noemen.

In de eerste weken van de corona-uitbraak werd er niet veel vergaderd, wel steunden de leden van de fractie op allerlei manieren de ondernemers, lokale pers, sportverenigingen en vroegen we om extra aandacht voor de culturele sector. Vanaf eind april werd de politieke agenda weer opgepakt: we bespraken online onder andere de Kadernota, het concept-bod voor de RES en het proces van co-creatie rondom de voorzieningen in Maarn.

Kortom: een druk jaar waar we, voor wat betreft inzet en zichtbaarheid van de fractie, met een goed gevoel op terug kunnen kijken.

Maar…niet alles lukte. Een kleine meerderheid van de raad stemde tegen het afgesproken en door D66 gewenste Stimuleringsfonds Duurzame Initiatieven, wat de samenwerking tussen de verschillende raadsfracties behoorlijk onder druk zette. Ook hadden we als fractie gemengde gevoelens bij de vastgestelde begroting, waarin wederom geen duidelijke keuzes werden gemaakt,  strandden pogingen om het raadsprogramma nieuw leven in te blazen en werden de duurzaamheidsambities voor onze gemeente zeer tegen onze zin met 15 jaar naar achteren geschoven.

Wat voor gemeente willen we zijn?

Voor komend jaar wordt een aantal stevige debatten verwacht. Over de begroting bijvoorbeeld. De financiële situatie van de gemeente wordt steeds nijpender en de tijd om fundamentele keuzes te maken en goed na te denken over “Wat voor Gemeente willen we zijn?” komt daarmee steeds dichterbij. Graag pakken we deze vraag vanaf september met onze leden op.

Ook zal er dit najaar gesproken worden over de lokale invulling voor duurzame opwek van energie. Bij de discussie over de regionale invulling liepen de emoties in onze gemeente in mei en juni al hoog op, dat zal lokaal waarschijnlijk niet minder worden. Aan ons om daar op redelijke manier mee om te gaan, richting de toekomst te kijken en niet te veel te reageren op de waan van de dag.

Zover is het nog niet: voor ons liggen 6 weken zomerreces. Tijd om uit te rusten en op te laden. Ik ga dat dit jaar met een fijne stapel boeken vanuit eigen achtertuin doen en wens iedereen namens de fractie een fijne zomer toe.  We zien er naar uit om ons vanaf 31 augustus weer met veel energie in te zetten voor onze mooie groene gemeente!

Karin Oyevaar, fractievoorzitter

In de laatste raadsvergadering van het politieke seizoen 2019-2020 heeft de gemeenteraad de Jaarrekening 2019 vastgesteld. D66 heeft bij deze jaarrekening bezwaar gemaakt tegen de overschrijding van de kosten van het eigen ambtelijk apparaat, waaronder ook de inhuur van externen. Dit wordt met één woord ‘overhead’ genoemd.

Ten opzichte van de resultaten van 2018 moest de ambtelijke organisatie ruim €200.000 bezuinigen. Dat was een raadsbesluit, vastgelegd in de begroting 2019. In de jaarrekening 2019 komen de overheadkosten echter ruim €500.000,- hoger uit. Dat is een fors verschil van ruim €700.000,-. De jaarrekening geeft aan dat dit voor een groot deel komt door te sterk opgelopen inhuurkosten.

Voor D66 zijn die cijfers reden om aan te nemen dat er door college van B&W en het management van de organisatie onvoldoende gestuurd wordt op de eigen interne kosten. Dat is niet acceptabel, zeker nu we als gemeente financieel onder grote druk staan. Daarom stelden we voor expliciet te besluiten dat dit in 2020 niet nog eens mag gebeuren. Dat voorstel kreeg steun van de fracties van CDA en BVH Lokaal die ons voorstel mede indienden.

De fracties van OPEN en ChristenUnie gaven echter aan dat een goede organisatie wat mag kosten. VVD en SGP keken wel bezorgd, maar kozen ervoor om een harde uitspraak over de te hoge overheadkosten geen steun te geven.

Het signaal wat D66 wilde geven, is helder: in deze tijd van krappe budgetten moeten we als gemeente extra scherp zijn op de eigen kosten. Daar willen we niet voor wegkijken.

Er is door de Raad wél besloten de toekomstige ontwikkeling van de ambtelijke organisatie (‘Klaar voor de Toekomst’) later dit kalenderjaar uitgebreider te bespreken en daarbij de impact van Corona nog eens te beschouwen. D66 zet daarbij in op een sterke eigen organisatie, die minder afhankelijk wordt van (duurdere) externe consultants en projectleiders van buitenaf.