Poliflw

In de klimaatroutekaart van onze gemeente is bepaald dat 25% van de energievraag duurzaam opgewekt zal worden. Wij onderschrijven de noodzaak van duurzame energie opwek. Niets doen is geen optie. Maar we moeten zuinig zijn op onze schaarse ruimte. Daarom zijn wij tegen zonnepanelen in veldopstelling.

Deze opgave van 25% energie opwekken is bepaald, ervan uitgaande dat de opties voor besparen al maximaal worden toegepast. De benodigde hoeveelheid opwek is bepaald op basis van de verwachte energievraag in 2050. In 2030 moet 49% en in 2050 100% gerealiseerd worden.

In totaal is 0,58 TWH nodig. Hier gaat een deel mobiliteit vanaf (nauwelijks lokaal te beïnvloeden en geen onderdeel k limaatakkoord) en zon op grote daken. Dan resteert een opgave van 0,24 TWH. Het college stelt voor om deze opwek te verdelen in 3/8 wind en 5/8 zon en een deelopgave voor 2025 te hanteren van 0,08 TWH. Dit is gelijk aan 2 grote windmolens en 55 hectare zonnevelden. Inwoners en ondernemers kunnen plannen indienen en de beste plannen zullen vergund worden. 

Wij zijn voor het toepassen van de zonneladder. Dat houdt in dat je eerst alle mogelijkheden van zon langs infra e.d. benut. Deze eerste trede van de zonneladder heeft een potentie in de regio U16 van 9,8 TWH.

Wij zijn er daarom van overtuigd dat zonnepanelen in veldopstelling niet nodig zijn en hebben een voorkeur van energie opwekking door wind. Zonenpanelen in veldopstelling vinden wij onverstandig omdat:  

De beschikbare ruimte en kwaliteit van ons kwetsbare buitengebied door de ambities wat betreft klimaat, wonen, werken, economie en mobiliteit reeds onder druk staat. Verduurzaming van landbouw en versterking van de natuur alleen mogelijk is door voldoende grond voor landbouw en natuur beschikbaar te houden. De gemeente Wijk bij Duurstede en Bunnik geen windmolens inzetten om duurzame energie op te wekken en de in het raadsvoorstel genoemde overweging dat een combinatie van zon- en wind tot een meer stabiele energievoorziening zal leiden daarom eerder zal pleiten voor wind dan zon op veld. Windenergie is de helft goedkoper dan zonne-energie (bron: RvO) Moderne windmolens kunnen goed gerecycled worden en leveren daarom nauwelijks afval op. Het effect van zonnevelden op bijv. de bodemgesteldheid is ongewis.

Ook windmolens hebben zo hun nadelen, denk aan uitzicht, slagschaduw en geluid. Bij de plaatsing moeten we er daarom voor zorgen dat de overlast voor omwonenden tot een minimum beperkt blijft. We vinden het daarom onbegrijpelijk dat er partijen zijn die windmolens in het bos op voorhand al uitsluiten. Hierdoor kan er geen zorgvuldige afweging gemaakt meer worden waar plaatsing van windmolens het beste is.

De potentie van zon langs infra en windenergie is voldoende om de benodigde energie opwek in 2030 te realiseren. Voor de doelstelling na 2030 kan ingezet worden op innovatie en alternatieven voor zon- en wind zoals kernenergie, thorium en waterstof.  Er is daarom geen noodzaak voor het zonnevelden. Omdat nieuwe technieken windmolens na 2030 overbodig kunnen maken, is het verstandig de windmolens slechts tijdelijk te vergunnen en niet langer dan bijv. 15 jaar toe te staan. We horen graag nog van het college of dat mogelijk is.

Het opwekken van energie is overigens slechts 25% van de routekaart. 75% van de CO2 reductie gebeurt door energie besparing, isoleren etc. Hier moet veel meer vaart mee gemaakt worden. Het is hoog tijd dat het college prioriteiten gaat stellen en daarom bijv. het handhaven van duurzaamheidsdoelstellingen bij bedrijven gewoon door de ODRU gaat laten uitvoeren.

Overigens zal een nog te nemen besluit om wijken van het gas af te halen zeer waarschijnlijk een nog grotere vraag naar elektriciteit opleveren. C02 reductie heeft wat ons prioriteit. Wij geven het college daarom vast mee om in elk geval tot 2030 niet in te zetten op het gasloos maken van wijken, behalve als er alternatieve warmtebronnen zijn die niet leiden tot een toename van de vraag naar elektriciteit.

Daarnaast missen we wederom een gevoel van urgentie als het gaat de mogelijkheden van opslag en de betrouwbaarheid en stabiliteit van het netwerk. Ook de betaalbaarheid komt weer nauwelijks aan bod. Nog daargelaten dat de participatie beter had gekund en gemoeten. Het college is hiervoor in de werkgroep energie al gewaarschuwd, maar heeft de suggesties die daar gedaan zijn niet opgevolgd. Terwijl dit raadsvoorstel vanavond al wordt besproken heeft de gemeente afgelopen week alsnog een enquête over zon en wind energie uitgezet. Beter laat dan nooit moet ons college gedacht hebben.

Dit gezegd hebbende nog een keer samengevat ons standpunt: niets doen is geen optie. Maar we moeten zuinig zijn op schaarse ruimte. We zijn daarom tegen zonnevelden en voor windenergie. We kunnen daarom het raadsvoorstel zoals dat nu voorligt niet steunen omdat we overwegende bezwaren tegen het voorstel hebben. We hadden hier graag een raadsbreed gedeeld standpunt ingenomen maar dat zit er niet in.

Aan de orde in de raadsvergadering van 16 juli is de nota sociaal beleidskeuzes sociaal domein. Tijdens de oordeelsvorming gaf Frits Jansen namens de SGP onderstaande inbreng.

De nota staat vol met mooie, maar ook nog steeds wollige woorden. Zo las ik dat tenminste in de krant.

En deels is dat ook zo. Herijking van de beleidskeuzes zonder dat er echt wijzigingen zijn, want de inwoners zijn tevreden in 2018 zo lezen we. Nu zijn we in 2020 en dus al weer 1.5 jaar verder.

Een mooie presentatie in de beeldvorming en ook het persbericht gaven wel aan dat dit inderdaad het geval lijkt te zijn.

We willen meer gaan inzetten op preventie en informele en formele zorg afstemmen.

“De eigen kracht moet meer aangesproken worden, we willen meer doen met inwoners en maatschappelijke partners”. Meer gebruik maken van de positieve gezondheid etc. allemaal mooie woorden.

Heel kort door de bocht, inwoners moeten nog meer zelfredzaam worden en vooral niet te veel leunen en steunen op de gemeente.

Ik zei al, kort door de bocht, maar er zit wel een kern van waarheid in. Waarom? we moeten eerlijk zijn. Eenvoudig om dat we als gemeente in zwaar weer verkeren. Het sociaal domein staat zwaar onder druk. Door het tekort aan financiële middelen! Of is de zorg juist door andere zaken onbetaalbaar geworden? (retorisch vraag)

Om de gewenste uitvoering van het raadsvoorstel te doen, kunnen we nog beschikken over een potje wat heet, innovatiegelden. Maar dat begint ook leeg te raken. De bodem komt in zicht.

Gelukkig wordt er heel veel gedaan om onze zorg-zorgen bij de landelijke overheid onder de aandacht te brengen. Echter lijken die er nog niet zo van wakker te liggen.

Laten wij als gemeente proberen te zorgen dat zorg, zorg blijft. En dat die zorg ook voldoende geboden wordt. Het beleid is toch dat zorg, zorg moet zijn? En niet een papierentijger waarbij alles aan allerlei regel(tje)s en schema’s opgehangen wordt en waarbij personele wisselingen aan de orde van de dag lijken te zijn? Is dit een van de zaken waarom het onbetaalbaar is geworden?

Wij ervaren en vernemen uit de praktijk dat dit nog steeds wel het geval is. Zeker als het sociale dorpsteam erbij betrokken raakt. Wij hopen daar echt een kentering te gaan zien. Het zal er ook allemaal niet makkelijker op worden nu er een samenhang gezocht moet worden met de Omgevingsvisie.

Dit besluit kent geen financiële consequenties ( op de herijking van het gemeentefonds en ontwikkelingen op andere beleidsterreinen na dan), maar er is wel een punt wat we onder de aandacht willen brengen. Het staat een beetje los van dit voorstel, maar heeft er wel invloed op!

Bij de transformatie is naar voren gekomen, dat zorgverleners een soort  ‘creditkaart’ hebben en hun declaraties tot wel 5 jaar na dato mogen indienen. Graag zouden we zien dat het college vanaf nu bij het aangaan van nieuwe contracten een paragraaf opneemt, waarin duidelijk staat dat de declaraties binnen een kortere periode moeten worden afgehandeld. En dat declaraties bij overschrijding van die termijn niet worden uitgekeerd. Een contract is een wettelijke overeenkomst die andere wet- en regelgeving hier omtrent over’ruled’, dus het hoeft niet in conflict te zijn met andere wet- en regelgeving. In de zorg lijkt het zo te zijn dat binnen een half jaar resultaten van een behandelingen zichtbaar zijn. Dat zou een mooie termijn zijn om voor declaraties een grens te trekken. Dit en meer zaken zouden voor ons het sociaal domein nog inzichtelijker maken. In elk geval financieel.

Laten we voor de zorg zoeken naar oplossingen zonder daarbij de rekbaarheid van de samenleving telkens te moeten opzoeken! Want die rek is echt wel een keer op. Incidenteel zal dat best nog wel kunnen, zoals ook de corona periode laat zien. Maar er moet structureel iets veranderen.

 

In de raad is een motie ingediend met betrekking tot een verzoek om als gemeente en met de regio opvang te organiseren voor de alleenstaande vluchtelingkinderen op de Griekse eilanden.

Na al de bijdragen over solidariteit en humanitair ga je je haast ongemakkelijk voelen.Waarom moet ONS College het voortouw nemen om dit allemaal te organiseren?Dit kost tijd en heeft financiële gevolgen!

In principe is het een landelijke aangelegenheid en al eerder bij dergelijke moties hebben we aangeven dat partijen hiervoor hun landelijke organisatie bij de 2e kamer in te brengen.We zijn niet persé tegen opvang, maar de lasten etc. moeten wel goed verdeeld worden en een landelijk beleid op zijn.

De gevraagde samenwerking in of met U16 is geen College aangelegenheid. De overheid (of COA) vraagt aan de gemeente of ze mogelijkheden hebben. Dit is de omgekeerde wereld.Wat gevraagd wordt heeft het college aangegeven dat ze dat al doen: aanspreken van andere gemeenten!

Verder is al aangehaald dat deze kinderen allemaal getraumatiseerd zijn en dus een rugzak nodig hebben. Dat komt dan weer ten laste van onze toch al onder druk staande zorg. Als je ze hierheen haalt moet je ook zorgen dat ze echt te helpen zijn, op het nivo zoals wij hier gewend zijn.Compensatie is geen vetpot, zoals met zoveel zaken die van het rijk naar ons toe komen. Daarom steunen we deze motie niet. 

Het raadsvoorstel beheerplannen onderhoud openbare ruimte maakt inzichtelijk wat de onderhoudskosten en investeringen zijn voor het beheer van de openbare ruimte. Er is een tekort op onderhoud van zo'n €700.000 en een investeringsachterstand van enkele miljoenen.

Eerder is fors bezuinigd. Er was echter geen beheerplan voor het onderhoud en investeringen. In beheerplannen leg je vast wat wanneer nodig is om een bepaald kwaliteitsnveau te halen. Nu is in beeld gebracht wat dit kost in beheerplannen. Voor sommige onderdelen werd het kwaliteitsniveau niet gehaald, maar wordt dit met voldoende middelen in de toekomst wel behaald, zoals de kwaliteit van de wegen. Op andere onderdelen , zoals openbaar groen, is het kwaliteitsniveau bijgesteld. 

Mede onder druk van de provincie liggen er nu accurate beheerplannen. In het verleden is bezuinigd zonder dat daar goede beheersplannen aan ten gronde lagen. De slechte kwaliteit van met name de wegen wordt ook in de dorpen al meer zichtbaar. Het lijkt er op dat de gaten in de begroting zijn gedicht met gaten in de wegen. Niet voor niets vroegen we daarom al eerder aandacht voor een actueel wegenbeheerplan.

Veel kapitaalgoederen hebben al een laag kwaliteitsniveau, dat wordt nu overal de minimale variant, bijv. ook voor centra en parken. Feitelijk kan je niet anders dan met dit minimale niveau akkoord gaan, want nog minder is wettelijk niet toegestaan en kan je als gemeenteraad niet maken richting je inwoners. Pas bij de begroting kan je daar redelijkerwijs op onderdelen een hoger kwaliteitsniveau voorstellen, omdat je daar dan ook direct op zoek kunt gaan naar de dekking hiervoor. Maar hoeveel wordt de totale benodigde financiële opgave hoger als we vast houden aan de huidige kwaliteitsniveaus in plaats van in te stemmen met het voorgestelde soberste variant? Dat zouden we graag nog van het college horen.

Om te voorkomen dat er in de toekomst opnieuw tekorten in het beheer ontstaan, willen we graag bij de begroting terugzien hoe er gemonitord gaat worden op de uitvoering van de beheerplannen. En hoe bepaal je of het minimale onderhoudsniveau behaald wordt? Is dat op basis van sfeerbeelden, aantal gaten etc. en wordt dat ook daadwerkelijk in beeld gebracht? Dat aspect verdiend uitwerking bij de begroting zodat dit in de jaarrekening ook duidelijk naar voren komt.

Daarnaast vragen we ons af, of afschrijvingstermijnen van meer dan 100 jaar wel voldoen aan het voorzichtigheidsbeginsel wat uitgangspunt is bij verantwoord begroten. Dit wordt nu zijdelings genoemd en er wordt nog niet over besloten, maar onze fractie zet er alvast een groot vraagteken bij.

Het beheer van de openbare ruimte is een kerntaak van de gemeente. Het openbaar groen en een aantrekkelijke openbare ruimte is een visitekaartje voor de gemeente en speelruimte voor de jongste inwoners. Dat kunnen we momenteel niet waarmaken. Voor dit moment gaan we akkoord met de soberste variant en de opdracht om conform de beheerplannen daarvoor middelen te zoeken bij de begroting. Zodra dit financieel maar enigszins kan, zal het een van onze prioriteiten zijn om de kwaliteit van de openbare ruimte te verbeteren. Waakzaamheid van een alerte gemeenteraad is echter blijvend nodig om tekorten in de toekomst te voorkomen.

 

Donderdag 7 mei vergaderde de gemeenteraad voor het eerst online. Het ging er knallend aan toe (motie vuurwerk).. Lees de uitkomsten hier terug.

De initiatiefnemer is van plan om op de locatie Beukenlaan 3 in Doorn acht woningen van het type twee onder één kap te ontwikkelen. Omdat deze ontwikkeling niet past in de geldende beheersverordening is een herziening van het bestemmingsplan nodig. Initiatiefnemer heeft na een informatieavond en in overleg met de gemeente een stedenbouwkundig kader opgesteld.

De SGP kan zich goed vinden dit stedenbouwkundig kader. De uitbreiding van het woningaantal vinden we een welkome ontwikkeling. Hoewel we natuurlijk liever ook middeldure woningen hadden gezien, begrijpen we dat je niet alles kunt hebben. Hier zijn nu namelijk 3 villa's toegstaan en dit aantal en type woningen is het hoogst haalbare. We moeten ook oppassen niet het onderste uit de kan te halen, dan kon je weleens het deksel op de neus krijgen.

In het kort

Eind 2015 en begin 2016 zijn de ontwikkelladers vastgesteld voor 18 zogenaamde ‘grexlocaties’ opgenomen in het Meerjaren Perspectief Grondexploitaties (MPG). Hiervan zijn 9 locaties en/of gebouwen inmiddels verkocht. Naar verwachting groeien we tot 2040 door, terwijl nog krapte heerst op de woningmarkt. Daarom willen we dat er gemiddeld 140 woningen per jaar worden gebouwd. Om hieraan te kunnen voldoen is onderzocht of op de grexlocaties opgenomen in het MPG meer woningen gerealiseerd kunnen worden. Door aanpassing van de eerder vastgestelde uitgangspunten ten aanzien van de locaties Van Bennekomweg – Doorn, De Kolk – Leersum en Pomplaan – Leersum zijn ca. 30 woningen toe te voegen. Voor de overige locaties worden geen aanpassingen doorgevoerd.

Inbreng oordeelsvorming 09-01-2020

Vandaag is het ook tot de officiele instanties doorgedrongen: er is in Nederland sprake van woningnood. De situatie wordt vergeleken met de periode kort voor de oorlog. Ook hier merken we dat. Starters moeten hun heil buiten de gemeente zoeken. Senioren wonen noodgedwongen in woningen die allang niet meer bij hun levensfase passen, zoals het seniorenplatform terecht opmerkt. De beschikbare buitenruimte staat enomr onder druk, gezien de mobiliteit, energie, landbouw, natuur en recreatiebehoeften. In ons raadsprogramma is opgenomen niet buiten de rode contouren te bouwen. Verder verdichten binnen de rode contour is daarom niet altijd leuk, maar wel de enige mogelijkheid en noodzakelijk. Daarom steunen we dit voorstel voor uitbreiden van de woningaantallen.

Maar het blijft kruimelwerk met een enkele woning hier en een paar woningen daar. Laat 2020 het jaar worden van de echte keuzes zodat de woningnood in onze gemeente niet langer alleen een veelbesproken onderwerp is maar prioriteit nummer 1. Dat wonen het onderwerp wordt waar de gemeente lef toont, geroemd wordt om haar voortvarend en haar kloeke daden.

De vraag vanuit een aantal ondernemers om de maatschappelijke bestemming te handhaven voor een gezondheidscentrum kunnen we in dit licht bezien helaas niet honeren. Er zijn verschillende alternatieve locaties, hoewel wellicht niet altijd onder 1 dak. In de belangafweging tussen wonen enerzijds en een gezamenlijk gezondheidscentrum anderzijds heeft wonen nu voor ons prioriteit.

Voorzitter, onze fractie heeft in verleden bouwen in de hoogte voorgesteld. We staan niet afwijzend tegen bouwen buiten de rode contour. Daar zit wat ons betreft de oplossingsrichting. Maar we moeten oppassen want wie te veel heilige huisjes afbreekt, raakt zelf in woningnood.