Poliflw

Het is een kleine maar hardnekkige lobby, van Nederlanders in het buitenland die 'stemrecht' willen voor de Eerste Kamer. Een vreemde eis, omdat geen enkele Nederlander 'stemrecht' heeft voor de senaat. Bewoners van de provincies stemmen voor de Provinciale Staten en die kiezen vervolgens de leden van de Eerste Kamer. Expats in het buitenland wonen niet in een provincie en kunnen dus ook niet voor een provincie stemmen. Dat willen ze ook helemaal niet, maar ze willen wél invloed op de Eerste Kamer. D66 zag de kans schoon en deed een voorstel. De partij vindt dit zelfs zó belangrijk dat ze het liet opnemen in het regeerakkoord. Om 'stemrecht' voor de Eerste Kamer voor Nederlanders in het buitenland mogelijk te maken moet de Grondwet worden veranderd. Maandag behandelende de Tweede Kamer deze wet. Dat werd een regelrechte vertoning. D66 buigt de Grondwet voor het partijbelang.

Voor de Tweede Kamer kunnen Nederlanders in het buitenland hun stem uitbrengen. Dit kiesrecht is gebaseerd op je paspoort, voor iedereen die Nederlander is. De verkiezingen voor de provincies zijn bedoeld voor mensen die in een provincie wonen. Hier is je woonplaats van belang. Natuurlijk kun je dit gelijk trekken. Dat kan op twee manieren: 1. Je kunt van de rest van de wereld een Nederlandse provincie maken. Wetstechnisch kan dat, maar ik voorzie wel uitvoeringsproblemen. 2. Je kunt ook de Eerste Kamer opheffen, dan hebben 'ingezetenen' ook geen voordeel meer boven 'niet-ingezetenen'. Maar daar heeft D66 niet voor gekozen. De partij wil een speciaal 'kiescollege' in het leven roepen, gekozen door Nederlanders in het buitenland. De leden van dit college kiezen (net zoals de Provinciale Staten) de leden van de Eerste Kamer. Een nogal omslachtig idee, dat D66 heeft overgenomen uit de Caraïben.

In 2010 werden de eilandjes Saba, Sint Eustatius en Bonaire onderdeel van Nederland. De mensen die hier wonen zijn sindsdien ook ingezetenen van ons land, maar zij liggen niet in een provincie. Om hen tóch invloed te geven op de samenstelling van de senaat is toen gekozen voor een 'kiescollege', dat als enige taak heeft om een stem uit te brengen voor de Eerste Kamer. Iemand bij D66 moet hebben gedacht: 'Hé, dat is handig, zo'n kiescollege kunnen we ook wel instellen voor Nederlanders in het buitenland'. Maar dat kan dus niet. De mensen op Saba, Sint Eustatius en Bonaire zijn 'ingezetenen' van Nederland, die hebben evenveel recht op een indirecte stem in de senaat dan ingezetenen van Noord-Holland of Groningen of Limburg. Het probleem met Nederlanders in het buitenland is echter dat ze 'niet-ingezetenen' zijn. Ik kan er ook niets aan doen, ik heb het niet bedacht, maar zo zit de Grondwet in elkaar.

“Kankerhomo. Achterlijke flikker. Vieze pisnicht.” Rob Jetten over homohaat

“Kankerhomo. Achterlijke flikker. Vieze pisnicht.” Rob Jetten over homohaat

“Kankerhomo. Achterlijke flikker. Vieze pisnicht. Sommige mensen vragen zich of zo’n internationale dag tegen homofobie echt nodig is. Oordeel zelf.” Met deze tekst zette fractievoorzitter Rob Jetten een video online waarin hij homofobe haatreacties op sociale media voorlas.

De video maakte veel los in Nederland. Rob Jetten kreeg duizenden reacties binnen: “ Ik ben diep geraakt & overweldigd door alle reacties. Het zijn er zoveel dat ik niet op iedereen persoonlijk kan reageren, maar ik wil jullie enorm bedanken. Het maakt me strijdbaar. Homohaat, maar ook antisemitisme, moslimhaat of wat voor haat dan ook is lekker makkelijk te uiten vanaf je computer. Veel van dit soort (anonieme) reaguurders hebben geen idee wat de impact is van zulke berichten op mensen die bijvoorbeeld niet voor hun seksualiteit durven uit te komen. In ons land voeren we een debat op inhoud en scheld je niet iemand uit omdat zijn of haar geloof, geaardheid, geslacht of favoriete voetbalclub je niet aanstaat.”

De online haatreacties laten zien dat er iets moet gebeuren in Nederland. D66 wil een voorlichtingscampagne om scheldwoorden als “homo” en “flikker” op scholen of het voetbalveld te verdringen en dat er bij de politie aparte discriminatierechercheurs worden aangesteld. Daarnaast willen D66, GroenLinks en PvdA dat het ‘non-discriminatiebeginsel’ in de Grondwet wordt uitgebreid. Daar moet aan worden toegevoegd dat discriminatie vanwege “seksuele gerichtheid” niet is toegestaan. Jetten: “Gelukkig is het aantal mensen dat het beste voor elkaar wil in ons land nog altijd in de meerderheid. We moeten samen opstaan tegen discriminatie, in welke vorm dan ook. Ons altijd ertegen uitspreken. Ongeacht de dader, ongeacht het onderwerp.”

In ons land scheld je niet iemand uit omdat zijn of haar seksualiteit, geloof of favoriete voetbalclub je niet aanstaat. — Spreek je ook uit tegen discriminatie. Sluit je aan bij D66.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Zorgverleners worden elke dag gedwongen over hun grenzen te gaan. Over de grenzen van de veiligheid omdat ze te vaak moeten werken met onvoldoende beschermingsmiddelen. 'Zo zou je volgens de 'richtlijnen' op dit moment geen beschermingsmiddelen nodig hebben, wanneer je 'vluchtig' in contact bent met corona patiënten. Dat is natuurlijk onvoorstelbaar en hartstikke gevaarlijk,' zegt SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen. Op aandringen van de SP heeft de minister vandaag toegezegd dat deze richtlijn aangepast gaat worden. En dat is een heel belangrijke stap, want alle zorgverleners verdienen bescherming.

Onze zorgverleners verdienen de allergrootste waardering. Vandaag werd bekend dat de zogenaamde 'curve' in de verpleeghuizen nog steeds niet afvlakt. En er zijn nog steeds alarmerende berichten over steeds meer zorgpersoneel dat ziek wordt. Volgens vakbond CNV was de stijging in maart 40 procent. Hierdoor neemt de druk op de zorg nóg verder toe.

Als we effectieve maatregelen willen nemen om het coronavirus te overwinnen dan is het van belang dat er voldoende getest kan worden. 'Een discussie over bijvoorbeeld een app heeft alleen nut als mensen die een melding krijgen ook getest kunnen worden. Maar vooralsnog lukt het nog steeds niet eens om zorgverleners voldoende te testen,' zegt Marijnissen. Al weken vraagt de SP om veel meer laboratoria in te schakelen zodat meer mensen getest kunnen worden. Er moet nu volop worden ingezet op het werven van veel meer mensen om de GGD te helpen met het goed opzetten van contactonderzoek.

D66 stelt voorwaarden voor de corona-app

Naarmate de coronacrisis vordert denken we steeds meer na over hoe we stap voor stap terug kunnen naar ‘normale’ omgangsvormen. Makkelijk is dat niet. We moeten dit verstandig en zorgvuldig aanpakken.

Eén van de plannen van het kabinet is de inzet van een applicatie voor mobiele telefoons om besmettingen te traceren en mensen te waarschuwen wanneer zij contact hebben gehad met een besmet persoon. Een app kan een goed middel zijn om verdere verspreiding van het virus tegen te gaan, maar het is ook een vergaand middel met grote risico’s. D66 is alleen voorstander van de inzet van een dergelijke app wanneer het de vrijheid en privacy van de gebruikers respecteert.

Privacy is een grondrecht en geeft ons een gevoel van vrijheid. We moeten voorkomen dat de overheid ons altijd en overal en zonder goede reden kan gaan volgen. De bestrijding van het virus kan niet tot gevolg hebben dat we een surveillancestaat krijgen. Onze data is waardevol en kan altijd in verkeerde handen terechtkomen. We moeten daarom goed nadenken over welke data nodig is, hoe deze opgeslagen wordt en met welk doel. Alleen dan kunnen we op een verstandige manier gebruikmaken van zo’n app. Daarom heeft D66 een aantal voorwaarden waaraan de apps moet voldoen.

Voorwaarden voor het invoeren van een app

Alleen in combinatie met het op grote schaal testen van mensen die mogelijk besmet zijn.

Conform AVG: alle wettelijke regels rondom privacy moeten ook gelden voor deze apps.

Wettelijke basis. Dit soort vergaande maatregelen kunnen niet zonder regels. Autoriteit Persoonsgegevens waarschuwt hier terecht voor

Doelgericht. De app moet gericht zijn op het doel: het Coronavirus indammen. Alleen daarvoor nuttige data moet gebruikt worden en verwijderd wanneer mogelijk. Dataminimalisatie en doelbinding zijn belangrijk.

Vrijwillig. Een verplichte app tornt aan onze privacy en dus aan onze vrijheid. Verplicht gevolgd worden is buitenproportioneel. Het zou het vertrouwen van mensen in de huidige maatregelen schaden.

Datacontrole bij gebruiker. Mensen moeten zelf controle hebben over de data die door de app gebruikt of gegenereerd wordt. Dus wanneer de gebruiker wil dat zijn gegevens verwijderd worden, moet dat kunnen.

Tijdelijk en omkeerbaar. Wettelijk vastleggen dat dit een tijdelijke maatregel is met een vast moment waarop de wettelijke regeling verloopt.

Security by design. Een app zal gevoelige informatie verzamelen. Zo’n app moet betrouwbaar zijn en goed beveiligd tegen hacken.

Opensource. Als de broncode van de software openbaar is kunnen onafhankelijke experts de software controleren op privacy en veiligheid. Dat wekt vertrouwen in de apps.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Door Lodewijk Asscher op 3 april 2020 Delen  

Razendsnel wordt het aantal bedden op de intensive care uitgebreid. Naar 1600, en alweer verder naar 2400. Verpleegkundigen op de ic verzorgen drie of vier patiënten, in plaats van de gebruikelijke twee.

Iedereen draait extra diensten, alle verloven zijn ingetrokken, mensen keren terug van hun pensioen om bij te springen. Het onmogelijke wordt nu in de zorg mogelijk gemaakt.

Wat vandaag nog ondenkbaar lijkt, is morgen misschien nodig

Ik ben diep onder de indruk van de inzet, de kennis en de kunde van al die zorgmedewerkers. Maar tegelijkertijd vraag ik me ook af: wat als het toch niet genoeg is? Want de ontwikkelingen gaan snel. En wat vandaag nog ondenkbaar lijkt, is morgen misschien nodig.

Want als de scenario’s van het RIVM uitkomen dan dreigt straks een tekort aan bedden op de intensive care. Patiënten in nood kunnen dan niet de zorg krijgen die ze nodig hebben.

Wie wordt geholpen en wie niet

Er moeten dan keuzes gemaakt worden wie wordt geholpen en wie niet. Een ongekende situatie in vredestijd. En een beangstigend idee. Want de druk is nu al zo hoog en er is een grens aan wat zorgmedewerkers kunnen bieden.

Daarom heb ik de regering in het debat gevraagd ook een scenario te maken voor het geval het tóch nodig is. Om te kijken hoe we met die situatie omgaan; wat er bedacht kan worden om toch zorg te bieden.

Ik heb aangedrongen op meer beschermingsmiddelen

Bijvoorbeeld met de hulp van Duitsland, waar nog veel intensive care bedden ongebruikt zijn. En ik heb aangedrongen op meer beschermingsmiddelen, zodat ze hun werk veilig kunnen blijven doen.

En in de tussentijd moeten wij allemaal ons steentje bijdragen. Door ervoor te zorgen dat er minder mensen ziek worden en er dus minder mensen in het ziekenhuis belanden. En hoe moeilijk en vervelend ook, het is daarom goed dat alle maatregelen verlengd zijn. Zo zorgen we ervoor dat het virus zich minder snel kan verspreiden.

‘Wij blijven werken voor jou, blijf jij thuis voor ons?’

‘Wij blijven werken voor jou, blijf jij thuis voor ons?’ Dat is de simpele oproep die het zorgpersoneel nu aan ons doet. En als je naar buiten moet, hou dan anderhalve meter afstand. De strijd tegen dit virus gaat nog wel even duren. De verpleegkundigen en artsen geven alles wat ze hebben. Ze doen het onmogelijke. Het is aan ons om hen in staat te stellen het onmogelijke vol te houden.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

De uitbraak van het coronavirus in Nederland grijpt diep in in onze levens: natuurlijk als u ziek wordt of iemand in uw omgeving ziek wordt, als u werkt in de gezondheidszorg, maar ook als u uw bedrijf stil ziet vallen of u thuis moet werken met ook de kinderen thuis. Of als u uw huur of hypotheek niet meer kunt betalen. Het is ingrijpend om te moeten blijven werken in situaties die gevaarlijk kunnen zijn. De zorgen zijn begrijpelijk en de roep om oplossingen ook.

De regering neemt maatregelen, maar kan niet alles weten of overzien. Wij ook niet. Daarom willen we weten hoe het met u gaat en of er dingen zijn waar u tegenaan loopt, met werk, met school, met uw financiële situatie. Of komt u in de knel met het betalen van uw woonlasten? Laat het ons weten.

Uw ervaringen en die van anderen zorgen ervoor dat wij een goed beeld hebben van de gevolgen van de coronacrisis en waar mensen nu tegenaan lopen. Dan zijn onze volksvertegenwoordigers goed geïnformeerd en kunnen we beter ons werk doen om onze samenleving door de crisis heen te brengen. Laat u ons weten hoe het met u gaat?

Uiteraard kunt u erop rekenen dat we uw informatie veilig bewaren. Informatie gebruiken we alleen anoniem en niet herleidbaar naar personen.

De coronacrisis heeft bovenal een grote impact op onze volksgezondheid, maar de economische gevolgen van deze crisis raken ook de portemonnee van miljoenen Nederlanders. Onze harten gaan uit naar degenen die voor ons in de frontlinie staan; zorgverleners, schoonmakers, buschauffeurs, vakkenvullers en vele anderen. Zij houden Nederland draaiend, niet alleen nu, maar altijd. Er zijn veel mensen die ook bijdragen aan de samenleving, maar daar ook lang niet altijd de zekerheid en waardering voor ontvangen die ze wel gegund is: ‘de flexwerkers’.

In deze tijd van crisis worden veel van de 3 miljoen zzp’ers, uitzendkrachten en mensen met een nulurencontract in Nederland hard geraakt. Ze mogen niet meer naar hun werk en hun klanten, ze worden niet meer opgeroepen of hun contract wordt niet verlengd. Dit zijn hardwerkende mensen die de last van een fundamenteel oneerlijk systeem moeten dragen. Want waar de grote bedrijven vaste banen onzeker maakten stegen hun winsten tot ongekende hoogte, maar in tijden van crisis worden de werknemers die zich zo flexibel hebben getoond beroofd van hun inkomen.

Dat kunnen we niet laten gebeuren; eerst komen de mensen, niet de winst. Deze 3 miljoen Nederlanders mogen dus niet het zoveelste slachtoffer worden van een systeem dat fundamenteel instabiel en oneerlijk is. Daarom doet de SP woensdag tijdens een debat in de Tweede Kamer sociale voorstellen en eisen we zekerheid zodat we samen rechtvaardig door de crisis komen.

Wanneer we met belastinggeld bedrijven redden mogen daar geen ontslagen vallen, ook flexkrachten moeten worden doorbetaald op basis van hun gemiddelde aantal gewerkte uren.

Er moet een tijdelijke huurstop komen zodat mkb-bedrijven en ondernemers niet failliet hoeven gaan en de hulp die we hen bieden niet indirect een subsidie is voor grootvastgoedbezitters.

Er komt geen uitstel van belastingbetaling voor de allerrijkste bedrijven met miljardenbuffers. Zij zullen hun eerlijke deel bij moeten dragen om Nederland de crisis door te helpen door middel van een solidariteitsheffing.

De Partij voor de Dieren wil dat de lijst met vitale beroepen wordt uitgebreid met dierenartsen en dierverzorgers. Tweede Kamerlid Frank Wassenberg heeft hierover schriftelijke vragen gesteld aan de betreffende bewindspersonen. “Het is ontzettend belangrijk dat deze mensen naar hun werk kunnen blijven gaan. De dieren zijn tenslotte afhankelijk van hen”, aldus Wassenberg. In het kader van de bestrijding van het nieuwe coronavirus, heeft het kabinet alle Nederlanders opgeroepen zoveel mogelijk thuis te werken. Ook de scholen worden gesloten, waardoor ouders met kinderen noodgedwongen thuis moeten blijven om voor hen te zorgen. Het kabinet heeft een uitzondering gemaakt voor ouders met zogenaamde ‘vitale beroepen’. Dat zijn cruciale beroepsgroepen die de samenleving draaiende houden, zoals bijvoorbeeld personeel in de zorg, bij de politie en brandweer. Deze ouders kunnen hun kinderen wel naar school of de opvang brengen. Helaas staan dierenartsen en dierverzorgers niet op de lijst van vitale beroepen. Terwijl het letterlijk van levensbelang is dat deze mensen naar hun werk kunnen blijven gaan. Wassenberg: “Niet alleen dierenartsen, maar ook dierverzorgers zijn cruciaal. Hulp voor gewonde en zieke dieren kan niet wachten. Het verzorgen van dieren in bijvoorbeeld asielen en (wild)opvangcentra gaat dag in dag uit door. Deze mensen kunnen en willen de dieren niet zomaar in de steek laten. Daarom moet het kabinet hen helpen door hen op de lijst met vitale beroepen te plaatsen." Er zijn signalen dat sommige asielen en opvangcentra nu al te weinig handen hebben. De Partij voor de Dieren hoopt daarom zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen van het kabinet.

Het groeiende tekort aan huisartsen is een probleem. Met name in dunbevolkte gebieden kan het moeilijk zijn om een huisarts te vinden en soms leidt dit zelfs tot een huisartsenstop. "Terwijl de naam het al zegt: huisarts. De arts aan huis, of in ieder geval in de buurt. Consulten via een beeldscherm kunnen dit dus niet vervangen," aldus SP-Kamerlid Henk van Gerven. Hij pleit ervoor om de huisarts weer een thuisarts te laten zijn en stelt zelfs voor om de tijd die een huisarts heeft voor een consult te verlengen naar 15 minuten.

Er zijn veel te weinig huisartsen opgeleid in het verleden, doordat er te weinig opleidingsplaatsen werden geraamd. Terwijl er juist extra meer huisartsen nodig zijn voor langere consulten. "Een langer consult is juist zo belangrijk omdat het leidt tot minder medicijnvoorschriften en minder doorverwijzingen naar de specialist, omdat mensen zich meer gehoord voelen," zegt Henk van Gerven. Dit betekent ook dat de het aantal patiënten per huisarts omlaag moet, waarvoor er uitgebreid tijd en aandacht kan zijn voor de patiënt. In de Tweede Kamer zal de SP opnieuw hiervoor een voorstel indienen.

Door Lodewijk Asscher op 14 februari 2020 Delen  

Als het om de dood gaat bestaat er geen eerlijk: vandaag is Erik van Bruggen overleden.

Het is onbegrijpelijk – het kan helemaal niet. Vrolijke, creatieve plannenmaker. Plannen smeder moet ik zeggen. Man van de wereld: “Je moet absoluut naar The Spotted Pig in New York, en slapen in the Bowery, zeg maar dat ik je gestuurd heb.” Sociaal democraat met hart voor iedereen. Rascampaigner.

Erik die je altijd wilde helpen. Lieve Erik. Optimist. Afgelopen najaar nog toen ik met Alex Klusman bij hem was in het ziekenhuis liet hij weten wel voorzitter van de kandidaatstellingscommissie te willen worden.

In januari zocht ik hem op – de laatste keer weet ik nu – hij had pijn en baalde van de tegenslagen. Maar daar mochten we het niet over hebben. Over politiek moest het gaan. En dat ik naar Texel moest met m’n boek, Erik ging het regelen. En dat het tijd werd voor gemeenschapszin, hij voelde het.

Dood. En Erik. Die twee hebben helemaal niks met elkaar te maken. Vrolijke, kwikzilverige Erik. Wat een gigantisch gemis.

Ik wens Ernestine en de kinderen; de broer, zus en ouders van Erik; Alex en zijn vele, vele andere vrienden heel veel sterkte.

Tweede Kamerlid