Poliflw

DEN HAAGEr moet keihard worden gehandhaafd op overlastgevende coffeeshops in Den Haag. „Zes van de zesendertig coffeeshops veroorzaken structureel overlast. Daar moeten handhaving en de politie bovenop zitten net zoals in Scheveningen gebeurt”, zegt CDA-fractievoorzitter Kavish Partiman. Het coffeeshopbeleid van de gemeente wordt woensdag besproken in de Commissie Bestuur. Partiman voelt weinig voor het verplaatsen van coffeeshops naar andere delen van de stad waar andere partijen voor pleiten. „Dan verplaats je het probleem en zadel je andere wijken hiermee op. De enige voorwaarde voor verplaatsing is wat mij betreft draagvlak van de buurt.” Vanuit het Zeeheldenkwartier en de Weimarstraat komen verreweg de meeste klachten van bewoners over coffeeshops. „Denk aan asociaal rijgedrag, gehang in portieken, intimidatie op straat, een onveilig gevoel en lawaai. Dit tast het woongenot van de bewoners aan”, zegt de CDA-fractievoorzitter. Hij ziet maar één oplossing voor het overlastprobleem dat al jaren speelt in deze buurten. „Strikt handhaven op het zogenaamde O-criterium (overlast) bij deze zes coffeeshops.” Dat kan volgens hem twee kanten op. „Of de overlast wordt tot een minimum beperkt of er wordt geconstateerd dat er stelselmatig overlast is, waardoor de burgemeester kan overgaan tot sluiting”, zegt hij. Momenteel worden viermaal per jaar alle coffeeshops door de gemeente gecontroleerd op de zogenaamde AHOJGI-criteria (affichering, harddrugs, overlast, jeugdigen, hoeveelheid en verkoop aan Nederlandse ingezetenen.) Partiman wijst haar het verleden waarin de gemeente prioriteit gaf aan het voorkomen van overlast. Hiervoor daalde het aantal coffeeshops van 103 in 1995 naar veertig in 2009. „Bovendien kunnen we in Scheveningen ook meer handhaving inzetten bij overlast in de zomer. De burgemeester heeft de bevoegdheid om over te gaan tot sluiting en de politie aan te sturen. Ik heb niets te klagen over Van Zanen, maar op dit gebied is hij te soft.” Ook ziet Partiman veel in het aanbieden van aansprekende voorlichting voor de jeugd. „We moeten onze kinderen beschermen. Vaak wordt de drugswereld te veel geïdealiseerd, zoals in Netflixseries. We moeten voorkomen dat jongeren de nieuwe Taghi willen worden, maar ervoor zorgen dat zij ernaar steven om de volgende Memphis Depay te worden.” @Artikel: Tanja Verkaik - Telegraaf @Foto: René Oudshoorn - Kavish Partiman in de Witte de Withstraat in Zeeheldenwartier.

Het CDA in Den Haag vraag zich af of de gemeente wel genoeg toezicht uitoefent op de staat van de balkons in de stad. Mocht dat niet het geval zijn, dan dringt de partij aan op meer toezicht. Dit blijkt uit raadsvragen van raadslid Cees Pluimgraaff. Bij eigen huizen is de eigenaar verantwoordelijk voor de balkons en is een meerjarenplan voor onderhoud verplicht. Daar moet dan ook een bedrag voor worden gereserveerd. Het raadslid vraagt zich af of een dergelijk meerjarenplan ook geldt voor woningcorporaties. Bovenal wil Pluimgraaff graag weten of de gemeente controle over dit onderhoud heeft en ook maatregelen kan nemen bij nalatigheid. De vragen komen op de dag dat er juist in Noord-Brabantse Oudenbosch een balkon spontaan naar beneden is gestort, waarbij het een tweede balkon in zijn val meenam. Overigens worstelt de de residentie al jaren met de verwaarlozing van gebouwen die buitenlands staatseigendom zijn. Ook daar is al aantoonbaar gevaar gebleken voor neervallende gevelonderdelen. Bij die gebouwen lijkt overheidsingrijpen helemaal onmogelijk. Artikel @Dagblad070

Bewoners van het Benoordenhout geven aan zich zorgen te maken over de ontwikkeling van het ANWB terrein. Het betreft Wassenaarse ontwikkelingen en de Haagse gemeenschap heeft geen zeggenschap, terwijl de leefomgeving van Haagse bewoners zal worden aangetast. Dat kan anders volgens onze Cees Pluimgraaff. “Betrek het grondgebied bij Den Haag zodat Den Haag een leefbaarheidstoets kan uitvoeren en dit gebied vervolgens breed en ruim kan aanpakken en uitvoeren met oog voor ieders belang”. Schriftelijke vragen: Ontwikkelingen ANWB-terrein Indiener: Cees Pluimgraaff Datum: 20-04-2020 Aan de voorzitter van de gemeenteraad, Het CDA Den Haag ontvangt signalen van inwoners over zorgen rondom de ontwikkelingen op het ANWB-terrein, grenzend aan het Benoordenhout. Verschillende bewoners vragen zich af welke ontwikkelingen er zullen plaatsvinden na het vertrek van de ANWBnaar Den Haag, en welke effecten dit heeft op onder andere de leefbaarheid en de verkeersafwikkeling. Overeenkomstig art. 30 van het Reglement van orde, stelt het raadslid Cees Pluimgraaff de volgende vragen: 1. Zou het college opdracht willen geven tot het uitvoeren van een leefbaarheidseffectrapportage voor het Benoordenhout? Zo nee, waarom niet, gezien de zorgen die leven bij verschillende inwoners van het Benoordenhout? 2. Zou het college willen (laten) onderzoeken welke effecten de ontwikkelingen op het ANWBterrein hebben voor de verkeersafwikkeling en verkeerssituatie in het Benoordenhout? Zo nee, waarom niet, gezien de toename van het aantal mensen die daar zal gaan wonen? Het gebied rondom het huidige ANWB-kantoor maakt onderdeel uit van de gemeente Wassenaar. Tegelijk is het zo dat er waarschijnlijk voornamelijk mensen uit Den Haag komen wonen. Een mogelijke grenscorrectie zou wellicht een win-winsituatie kunnen opleveren. De gemeente Den Haag zou dan de regie in handen kunnen krijgen en meer grip kunnen krijgen op de effecten van de ontwikkelingen voor het Benoordenhout. Tegelijk zou het een oplossing kunnen zijn voor een deel van de woningbouwopgave die Den Haag heeft, en betekent het een mogelijke ontlasting voor de woningbouwopgave die de gemeente Wassenaar heeft. Een grenswijziging met Wassenaar zou overigens geen unicum zijn in de gezamenlijke geschiedenis van Den Haag en Wassenaar. In 1995 heeft er bij Mariahoeve al eens eerder een dergelijke wijziging plaatsgevonden. (Bestuursdienst nr. BZ5000460) Een eventuele grenscorrectie zou kunnen plaatsvinden door het gebied tussen Duinzigt en Clingendael, langs de Benoordenhoutseweg/N44, ter beschikking of overname te stellen aan de gemeente Den Haag. Op die manier kan de ontwikkeling in het gebied benut worden voor woningbouw. Middels een leefbaarheidseffectrapportage kan dan duidelijk worden wat de effecten zijn voor de leefbaarheid en kan de gemeente Den Haag zelf die effecten direct compenseren, met behulp van de Japanse tuin en de Seyss-Inquartbunker. Wellicht is het mogelijk daarbij de sloot, die grofweg loopt tussen het Duinbosch en de Amos-vlakte, als nieuwe grens te hanteren. 3. Zou het college in overleg willen treden met de gemeente Wassenaar en de Provincie over een eventuele grenscorrectie? Zo nee, waarom niet gezien de hiervoor genoemde zorgen en de tevens aangehaalde mogelijke voordelen? Cees Pluimgraaff CDA Den Haag

Het aantal parkeerplekken voor invaliden is in de Schilderswijk en Transvaal sterker gestegen dan in andere wijken. Toch wordt juíst in deze wijken een aanvraag voor zo'n eigen parkeervak sneller goedgekeurd. De gemeente onderzoekt hoe ze dit kan terugdringen. Het leidde eind januari tot ongeloof,het bericht met de fotovan delange rij parkeerplekkenvoor gehandicapten. Buurtbewoners vroegen zich af hoe het kan dat zóveel mensen in hun straat een eigen invalidenparkeerplek hebben gekregen, terwijl ze niet allemaal even invalide lijken. De gemeente kan er vooralsnog niet veel aan doen, maar constateert wel dat het juíst in de wijken waar het al lastig parkeren is, tot meer problemen leidt. Eerder stelde de gemeente vast dat het aantal gehandicaptenparkeerkplekken dat aan een kenteken is toegewezen, sinds 2017 sterk toenam. Toen werd besloten om de kosten voor zo'n plek niet meer door te berekenen aan de autobezitter. Stijging Dat die stijging in de toch al drukke wijken snel gaat, blijkt wel uit de cijfers. Tussen 2016 en 2020 nam het aantal invalidenparkeerplekken in Transvaal toe van 194 naar 287 en in Centrum Zuid, waar de Schilderswijk onder valt, van 335 naar 473. Een stijging van respectievelijk 48 en 41 procent. Over heel Den Haag gemeten is dat 20 procent. Reden voor dat verschil is de manier van toewijzing. Wie in Den Haag een Europese gehandicaptenkaart heeft en vanwege een handicap een eigen parkeerplaats aanvraagt, krijgt die alleen als er in een straal van 100 meter nauwelijks een leeg vak te vinden is. De gemeente neemt drie steekproeven. Is er twee maal geen parkeerplek vrij op 100 meter, dan wordt de eigen parkeerplaats toegewezen. De kans daarop is dus veel groter in een wijk die al parkeerproblemen heeft. Blijft nog steeds de vraag of iedereen met een eigen parkeerplaats daar ook recht op heeft. Volgens de gemeente wel. Die zegt dat een vanwege invaliditeit gereserveerde parkeerplaats alleen wordt toegekend als iemand ook een Europese gehandicaptenkaart heeft. Volgens de gemeente voorkomt dat ook dat het recht op zo'n parkeerplaats na het overlijden overgaat op een kind, waar bijvoorbeeld de Haagse CDA-fractie signalen over had ontvangen. Overlijden Een woordvoerster van de gemeente laat weten: ,,Bij een melding van overlijden wordt de plek opgeheven. De fraude die plaatsvindt, heeft vooral te maken met het gebruik van de plek door niet-gehandicapte gezinsleden. Dit is alleen te handhaven als men op heterdaad wordt betrapt." Periodieke controles zijn er niet meer nadat een vergunning is afgegeven aan autorijders in bezit van een permanente Europese gehandicaptenkaart. Als een automobilist een tijdelijke Europese gehandicaptenkaart heeft, is de eigen parkeerplek ook voor diezelfde periode toegewezen. Maar die bijna 4000 mensen kunnen niet allemaal zomaar herkeurd worden Bingöl CDA-raadslid Ismet Bingöl, die zelf al decennialang in de Schilderswijk woont, uitte zijn twijfels of iedereen nog wel recht heeft op die eigen invalidenparkeerplek. Die vraagtekens zijn nog niet helemaal verdwenen bij de fractie. Woordvoerder Daniël de Groot: ,,Die twijfel blijft nog wel. Maar die bijna 4000 mensen kunnen niet allemaal zomaar herkeurd worden. Toch vinden we dat er verder moet worden gekeken, bijvoorbeeld als mensen een nieuwe kaart krijgen, of als er een herbeoordeling plaatsvindt." Ook de gemeente zelf wil hier nog eens naar kijken. Momenteel wordt gewerkt aan een evaluatie. ,,Op basis van de evaluatie worden nieuwe criteria opgesteld voor het toekennen van de gehandicaptenparkeerplaatsen." Artikel @Bart Lelieveld - AD Foto @Frank Jansen

Een wapeninleveractie voor jongeren en volwassenen, een inventarisatie van wapenbezit onder jongeren en een campagne over wapenbezit en geweld gericht op jeugd van 11 tot 18 jaar. De gemeente Den Haag haalt alles uit de kast om de veiligheid op Haagse scholen te vergroten met de Aanpak Schoolveiligheid 2021-2022. Veiligheid op en rond scholen is volgens onderwijswethouder Hilbert Bredemeijer ’een basisvoorwaarde voor kinderen om zich te ontwikkelen’. Met nieuwe en bestaande acties, zoals het updaten van de bestaande Haagse Veiligheidskaart en het Convenant Schoolveiligheid, zet de gemeente zich in om het veiligheidsgevoel op scholen te vergroten en het aantal geweldsincidenten te verminderen. „Met deze aanpak ondersteunt het college samen met de politie en andere partners, scholen om hun leerlingen een veilige omgeving te bieden”, zegt Bredemeijer. Vanaf woensdag start de gemeente met een campagne over wapenbezit en geweld om de dialoog op gang te krijgen bij leerlingen, docenten en ouders. Bekende gezichten, zoals influencer YousToub en jongerenwerker Mouaniss el Maknouzi worden ingezet bij de bewustwordingscampagne. Ook komt er in april een Jongerenstadslab over dit onderwerp waar jongeren in spelvorm kunnen meedenken over oplossingen voor dit probleem. Kluisjescontrole Den Haag werd de het afgelopen jaar opgeschrikt door meerdere geweldsincidenten waarbij jongeren waren betrokken, waaronder de dodelijke steekpartij op de Pier in de zomer van 2020. Eén van de acties om het geweld te verminderen is een wapeninleveractie dit voorjaar voor jongeren én volwassenen. Zij kunnen anoniem en straffeloos hun wapens inleveren. De hofstad sluit vanaf 2022 ook aan bij de landelijke, jaarlijkse inzamelactie van wapens. Om een beter beeld te krijgen van wapenbezit onder jongeren wordt er een inventarisatie gedaan die naar verwachting in april gereed is. Het is aan scholen zelf om zaken als kluisjescontroles te doen naar drugs en wapens. Dit gebeurt steekproefsgewijs op diverse middelbare scholen. „Ik heb met eigen ogen gezien wat er wordt gevonden bij een kluisjescontrole”, zegt Bredemeijer. „Wat je dan tegenkomt, zijn geen messen waarmee je een broodje smeert, maar serieus grote messen. Wapens horen niet thuis op school.” Dit jaar trekt de gemeente zo’n 255.000 euro uit voor schoolveiligheid. Artikel @Tanya Verkaik - Telegraaf Foto @Martijn Beekman

Den Haag heeft een plan om de wachtlijst voor de gemeentelijke zwemlessen weg te werken. Er zullen turbolessen komen en de wachtlijsten worden opgeschoond. Door de sluiting van de baden door de coronamaatregelen stonden er in januari 2021 meer dan 1800 kinderen op de wachtlijst. Een wachtlijst is gebruikelijk, maar door de sluiting loopt het aantal wachtende kinderen op zwemles snel op. En dat is een reden tot zorg, zegt wethouder onderwijs en sport Hilbert Bredemeijer. ,,Iedereen met kleine kinderen weet hoe belangrijk zwemles is. Nu het helemaal stilligt, zie ik dat ook bij mijn dochter. In een stad aan zee moeten kinderen de mogelijkheid hebben om te leren zwemmen. Daarom hebben we gekeken wat er nodig is om met een vliegende start de achterstanden weg te werken. Dat kan zodra het kabinet toestaat dat de zwembaden weer open gaan voor in ieder geval leszwemmen. Hopelijk is dat snel.” Opschonen Een van de plannen is het uitbreiden van gemeentelijke zwemlessen in drie Haagse zwembaden de Blinkerd, de Houtzagerij en Overbosch zolang dat nodig is. Deze extra lessen bieden plaats aan 200 kinderen. Andere acties zijn het bevorderen van doorstroom in de zwemlessen, het ondersteunen van zwemverenigingen die zwemles geven en het opschonen van de wachtlijst omdat kinderen soms zowel bij de gemeente als bij zwemverenigingen en zwemscholen staan aangemeld. In de aankomende mei- en zomervakanties worden extra turbolessen georganiseerd. Artikel @Tara Riem Foto @gemeente Den Haag

Deze vreemde tijd houdt ons een spiegel voor, zo betoogt CDA-fractievoorzitter Kavish Partiman tijdens de algemene beschouwingen van 2020 in de gemeenteraad van Den Haag. Hij wil eerlijk in die spiegel kijken, om samen met de inwoners van Den Haag na te denken over wat echt van waarde is. “Als CDA willen we samen op zoek naar een nieuw evenwicht tussen markt, overheid en samenleving. De markt en de overheid zouden weer meer ten dienste moeten staan van die sterke Haagse samenleving.” Dat betekent volgens Partiman een overheid als krachtig schild, waarop je kunt vertrouwen. “Zo moeten we het weer gaan hebben over een overheid die de regie neemt door middel van volkshuisvesting.” Op het gebied van duurzaamheid waarschuwt het CDA voor experimenten: “zet op weg naar die duurzame stad de stappen waarvan we weten dat ze werken, zoals het isoleren van de woningvoorraad. Laat dure en riskante experimenten op kosten van onze inwoners achterwege”, zegt Partiman. In het verleden zijn in goede tijden de financiële reserves van de gemeente Den Haag opgebouwd, waardoor nu in moeilijke tijden de druk op inwoners wat verlicht kan worden. “Laten we ook in de toekomst blijven bouwen aan dit fundament van financiële verantwoordelijkheid, aldus de CDA-fractievoorzitter: “zo vormen we een overheid waar onze inwoners op kunnen bouwen.” Lees hieronder de volledige spreektekst van Kavish Partiman bij de Algemene Beschouwingen 2020: CDA Den Haag bepleit een nieuw evenwicht tussen markt, overheid en samenleving In de afgelopen periode zijn velen getroffen door het coronavirus. Hagenaars zijn dierbaren verloren. En we zijn nog niet uit deze zware tijden. Wij willen daarom vanuit deze plek ons hartelijk medeleven betuigen met allen die geraakt zijn in deze zware tijd. Deze zware en vreemde tijd houdt ons tegelijk een spiegel voor. Laten we de moed hebben om in die spiegel te kijken. Om te kijken, rustig, maar met open vizier, en samen, constructief, naar onszelf. Wát zijn de dingen die we écht belangrijk vinden? Hoe moet onze wereld, hoe moet die stad waarvan we zo houden, dat prachtige Den Haag, er uit zien ná deze bewogen periode? We weten niet precies wat ons nog te wachten staat. Maar we kunnen wel samen spreken met elkaar, over wat waardevol is. Wat het CDA betreft toont deze crisis aan, dat we op zoek moeten naar een nieuw evenwicht tussen markt, overheid en samenleving. In dat nieuwe evenwicht zouden markt en overheid weer meer ten dienste moeten staan van de Haagse samenleving, van de Hagenaars die samen die sterke Haagse samenleving vormen. Want, kijkend in de spiegel, zien we hoe belangrijk dat samen-leven voor ons is. We voelden ons de afgelopen periode soms alleen, velen van ons wáren soms heel alleen. We merkten dat we elkaar nodig hebben, en dat het daarom draait: om samenleven, elkaar helpen, er voor elkaar zijn. Voorzitter, laten we dit onthouden bij onze zoektocht naar een nieuw evenwicht. Wat het CDA betreft hebben we hiervoor een sterke overheid nodig, die er is voor de Hagenaar, en niet andersom. Een overheid waarop je kunt vertrouwen, een overheid als krachtig schild voor mensen die het moeilijk hebben of er ‘tussendoor’ dreigen te vallen. Vindt het college met ons dat een overheid waarop je kunt vertrouwen en die zekerheid biedt, dat zo’n overheid betekent dat we het weer moeten gaan hebben over volkshuisvesting? Hebben we op het gebied van wonen niet juist een visible hand nodig, een overheid die zichtbaar de regie neemt en door middel van volkshuisvesting de Hagenaar veel meer zekerheid gaat bieden? Graag een reactie van het college. Terecht zet het college samen met de woningbouwcorporaties al in op het tegengaan van het tekort aan sociale woningen. We moeten op zoek naar een nieuw evenwicht in de relatie met omliggende gemeenten. Het gaat namelijk niet om een Haags tekort, maar om een tekort van de regio Haaglanden. Aan de oplossing zouden alle gemeenten die deel uitmaken van deze regio een bijdrage moeten leveren. Kan Den Haag hierin een leidende rol vervullen? Zo ja, hoe ziet het college dit voor zich? In het nieuwe evenwicht willen we een leefbare stad, met groen, ruimte, sport, cultuur, onderwijs en mogelijkheden om elkaar te ontmoeten. Voordat besloten wordt hoeveel huizen ergens komen, moet volgens ons de gemeente aan zet zijn om na te denken over ruimte voor sport, groen, leven, recreatie, ontmoeten, onderwijs en verenigingen. Dat is nu veelal andersom. Ziet het college mogelijkheden om meer na te gaan denken over wat we als stad aankunnen met de faciliteiten die we hebben? In plaats van steeds verder uit te breiden en daarna pas te kijken of het wel past? Graag reactie van het college hierop. Goed luisteren naar onze inwoners zou op nummer één moeten staan. Maar is ons idee van participatie wel juist? Leveren de huidige participatietrajecten wel echte inspraak op? Horen we daar wel de echte zorgen? Het gevaar ontstaat dat een klein groepje mondige burgers goed gehoord wordt, terwijl dit vaak niet representatief is voor de hele wijk. Voor de zomer is dit flink misgegaan met het plaatsen van pollers in de Schilderswijk, nu merken we ook dat het mis dreigt te gaan in het Zeeheldenkwartier. Los van de inhoud van de besluiten wil ik de vraag poneren of het participatietraject wel voldoet aan de eisen die wij eraan stellen? En ligt hier niet ook een grote taak voor ons als raadsfracties? Luisteren we goed naar de zorgen in de stad, juist naar de mensen die niet overal aangehaakt zijn? En maken we wel de juiste vertaalslag, naar een verhaal over het algemeen belang, het belang van alle inwoners? En niet het particuliere of het bestuurlijke belang? Op het gebied van er zijn voor je burgers, juist op het moment dat zij ons nodig hebben, verdient dit college een groot compliment. In het verleden hebben we reserves opgebouwd, vet op de botten. Juist daarom kunnen we nu, in deze moeilijke tijden, een sterke overheid zijn en de druk voor velen wat verlichten. Waar anderen niet altijd hechten aan een sluitende begroting, hebben wij in vette jaren zuinigheid betracht, lasten laag gehouden en reserves opgebouwd. Laten we ook in de toekomst blijven bouwen aan dit fundament van financiële verantwoordelijkheid. Op het gebied van jeugdzorg en welzijn betekent het vinden van een nieuw evenwicht dat we de problematische slingerbeweging die we zien in het welzijnswerk een halt zouden moeten toeroepen. De problemen los je niet op door er maar veel geld en overheidsplannen tegenaan te gooien. En die andere kant van de slinger, het bezuinigen op en afbreken van het welzijnswerk, werkt ook niet. Met plussen of minnen op hetzelfde systeem behouden we dezelfde problemen. Niet het huidige systeem zou leidend moeten zijn, maar de hulp waarvan ouders aangeven dat ze die nodig hebben. Betekent het zoeken van een nieuw evenwicht niet dat we veel meer zouden moeten gaan redeneren vanuit de hulpvraag? Veel ouders vertrouwen andere partners vaak veel meer, zoals de verschillende levensbeschouwelijke organisaties in onze stad. Zij horen vaak veel beter wat er achter de voordeur speelt. Wellicht kunnen we zo nieuwe prikkels creëren om de problemen aan te pakken? Bij het nieuwe evenwicht van de toekomst hoort een duurzame stad. Nu de eneco-gelden er zijn moeten we dan ook durf tonen door grote stappen te zetten op weg naar die duurzame stad. Het verwisselen van tweetakmotoren voor tegoed in het OV en het aanleggen van wat groene daken is leuk, maar dit zijn geen grote stappen. Het verduurzamen van onze oude woningvoorraad, beginnend met isolatie, is wel een grote stap, die echt bijdraagt aan een duurzamere stad. We weten dat dit werkt en hoeven niet te vrezen dat experimenten ten koste zullen gaan van de minder draagkrachtigen. Want experimenten met alternatieve vormen van warmte moeten wat ons betreft nog even overgelaten worden aan de wetenschappers. De portemonnee van de gemiddelde Hagenaar kan dure miscalculaties echt niet opvangen. Wat betreft ons economisch beleid: hoe we ons geld verdienen zal waarschijnlijk gaan veranderen. We zullen onze economie daarop aan moeten passen. Het uitstellen van de bezuiniging op economie geeft de mogelijkheid om op deze vraagstukken innovatief in te spelen. Wij zijn dan ook benieuwd hoe het college dit vorm zal geven. Want op de oude voet doorgaan met miljoenen minder zal een negatief effect hebben. Onze benadering zal anders moeten. Graag hoor ik van het college hoe zij dit voor zich ziet? Voorzitter, het CDA wil het gesprek aan gaan, over wat van waarde is. We willen luisteren naar de raad, naar het college, en vooral naar onze inwoners, over wat zij belangrijk vinden, over wat zij zien als ze in de spiegel kijken. Samen, constructief, willen we bouwen aan Den Haag. Wat mij betreft gaan we gezamenlijk op zoek naar een nieuw evenwicht, waarin de Haagse samenleving centraal staat. Bij deze mijn symbolisch uitgestrekte hand om samen na te denken, om samen te werken. Op naar een nieuw evenwicht tussen markt, overheid en samenleving. Voorzitter, dank u wel.

Door Lex de Jonge, 02/09/20

Den Haag wil keiharde afspraken kunnen maken met buurgemeenten over de huisvesting van arbeidsmigranten. Nu heeft de stad geen poot om op te staan als een ‘onwillige gemeente’ als Westland haar belofte niet nakomt. ,,Ook de provincie kan niemand dwingen’’, zegt wethouder Martijn Balster.

En dat moet anders, vindt de wethouder en met hem de Haagse gemeenteraad die opnieuw in woede ontstak over de weigerachtige houding in Westland om daar werkende Polen en Bulgaren en Roemenen op te vangen. ,,Hoezo collegiaal overleg? Wellicht wordt het tijd dat we onze spierballen tonen’’, aldus VVD’er Jan Pronk.

Den Haag is het zat. Zelf telt de stad inmiddels zo’n 57.000 arbeidsmigranten. Een op de tien Hagenaars komt nu uit Polen, Bulgarije of Roemenië. Een aanzienlijk deel werkt in de Westlandse kassen, maar de tuindersgemeente doet zelf bar weinig om hun goedkope arbeidskrachten onderdak te geven.

Zo beloofde Westland in 2010 dat de gemeente tweeduizend slaapplekken zou gaan regelen voor de grote stroom van Polen die op de kassen afkwam. Tien jaar later is er in totaal voor 240 arbeidsmigranten onderdak in aanbouw. Elke keer weer sneuvelden huisvestingsplannen voor arbeidsmigranten door protesten uit de buurt en tegenwerking in de raad.

Beloftes

Nog deze zomer ging er een huisvestingsplan voor arbeidsmigranten niet door vanwege de tegenstand in de Westlandse gemeenteraad, verzucht Haags PvdA-wethouder Balster. ,,Ik maak me hier grote zorgen over. Ik heb goed contact met de verantwoordelijke  wethouder. Maar het is lastig in Westland, de vorige wethouder is hierom opgestapt.’’

Hoe dan ook zullen Westland en andere buurgemeenten als Pijnacker-Nootdorp meer Polen, Bulgaren en Roemenen op moeten vangen, benadrukt hij.  Zoals ze ook hebben afgesproken.  Desnoods zoekt hij steun bij het rijk.

,,Het is mijn grote wens dat de  woningbouwafspraken die we regionaal maken – ook die voor sociale woningbouw – bindend worden’’, benadrukt Balster. ,,Daar heb ik de rijksoverheid wel voor nodig, want niet alleen ik, ook de provincie kan nu niks afdwingen. Gemeenten komen er dus mee weg, als ze hun beloftes niet nakomen.’’

Louche

Intussen zit Den Haag met de problemen. En die zijn de arbeidsmigranten zelf niet aan te rekenen, zo haasten de raadsleden en de wethouder zich te zeggen. Zij zijn economisch belangrijk, maar worden vaak het slachtoffer van uitbuiting. Niet zelden wonen ze in ‘erbarmelijke omstandigheden’ door de schuld van louche uitzendbureau’s en andere huisjesmelkers.

Veel wijken ervaren grote ellende door de overbewoning en overlast van vaak tijdelijke bewoners uit Midden- en Oost-Europa. Inmiddels heeft het stadsbestuur de verkamering aan banden gelegd: huizen opkopen om ze per kamer (voor exorbitante bedragen) te verhuren, is niet meer mogelijk. Ook wil de wethouder in het najaar een verhuurdersvergunning invoeren, zodat organisaties die arbeidsmigranten uitbuiten beter gevolgd en aangepakt kunnen worden.

Polenhotels

Verder wil Den Haag meer Polenhotels, ofwel meer groepshuisvesting voor Polen, Bulgaren en Roemenen die tijdelijk in de stad komen wonen. Over de huidige groepslocaties is vrijwel iedereen tevreden, weet wethouder Balster.

Maar dat wordt nog lastig. De tijdelijk groepslocatie voor arbeidsmigranten bij Laakhavens is inmiddels dicht vanwege bouwontwikkelingen in de buurt. Ook aan het tijdelijke ‘Polenhotel’ bij De Uithof komt een einde. ,,We zijn hard op zoek naar geschikte locaties, maar het is ongelooflijk ingewikkeld. Dat geldt voor plekken voor arbeidsmigranten, maar ook voor de zorg.”

De raadsfracties van CDA en Hart voor Den Haag/Groep de Mos vinden uitbreiding van het aantal Polenhotels prima. Maar dan vangen we daar alleen arbeidsmigranten op die in Den Haag werken, stellen ze. ,,Grootschalige opvanglocaties voor mensen die in Westland werken of elders buiten Den Haag is voor ons een no-go,” zegt CDA- raadslid Cees Pluimgraaff.

De gemeente ziet op dit moment geen reden om medewerking te verlenen aan het plaatsen van paaltjes in de stad voor de gevels van ondernemingen om op die manier ramkraken en overvallen te voorkomen. Het college antwoordt dat deze week op vragen van de CDA-raadsleden Bingöl en Partiman. Zij vroegen het college in juni of dat kon aangeven hoeveel juweliers er in de afgelopen 5 jaar slachtoffer waren geweest van een overval of van een ramkraak. Uit politiecijfers blijkt, zo antwoordt burgemeester Van Zanen, dat in die periode twee juweliers zijn overvallen, te weten in 2016 en in 2019. In beide gevallen was er geen sprake van een ramkraak, een methode om een onderneming binnen te komen met behulp van diverse voertuigen of objecten. Volgens Van Zanen is het primair aan ondernemers om preventieve maatregelen te treffen om hun zaak te beschermen, zoals door het plaatsen van versterkt glas en rolluiken. "Wel beziet de politie samen met de gemeente op welke wijze de kans op ramkraak kan worden verkleind bij getroffen ondernemers. Zo nodig worden samen met de ondernemer passende maatregelen getroffen." Bron @Dagblad070

Je misdragen, gemeenschapsgoed vernielen, eigendommen van anderen in brand steken, de politie bekogelen, dit valt absoluut niet goed te praten. Alle jongeren in onze stad hebben met dezelfde verveling te maken, maar niet alle jongeren gaan relschoppen. Wij merken dat er in vrijwel alle andere jongeren naar positieve oplossingen zoeken. Nieuwe vakantiebaantjes, nieuwe hobby’s en nieuwe creatieve oplossing vinden om de vrije tijd positief te besteden. Dit wordt gedaan door de meeste jongeren in de stad. Dus ook jongeren van kleur! Het is bijvoorbeeld prachtig tijdens een wandeling veel sportende jongeren tegen te komen. Of om je vertrouwde supermarkt binnen te lopen en al die nieuwe jonge gezichten te zien die hard aan het werk zijn om een extra zakcentje te verdienen. Ze pakken hun eigen verantwoordelijkheid, zonder een ander kwaad te doen. Verantwoordelijkheidsgevoel wordt altijd van huis uit al bijgebracht. Een goede opvoeding en het bijbrengen van normen en waarden begint bij de ouders. Want de manier waarop jongeren zich gedragen gaat samen met wat hen thuis wordt bijgebracht. Daarmee ook het respecteren van andermans bezit en gemeenschapsbezit. Het respecteren van de politie en handhavers, wet en regelgeving. Dit hoort in eerste instantie allemaal vanuit huis te worden bijgebracht. Thuis speelt hierin dus een belangrijke rol. Want wanneer het opsluiten van de relschoppende schooiers voor een paar dagen geen effect heeft. Wanneer de mooie projecten in de zogenaamde krachtwijken ook niet een ieder op het rechte pad blijkt te houden, heeft het oplossen van deze problemen met de mantel der liefde van buitenaf blijkbaar niet het gewenste effect. En danwordt het tijd dat we onorthodoxe maatregelen gaan treffen. Hierbij dienen de ouders van de “jongeren” die zich keer op keer weer misdragen, niet schotvrij te gaan. Ik stel voor dat we niet alleen de onruststokende jongeren aanpakken, maar ook de ouders die voor hen verontwoordelijk zijn. Snijden in subsidies en uitkeringen die worden verstrekt aan huishoudens waar deze herrieschoppers toe behoren is wellicht een mogelijkheid. Het wordt tijd dat we hard gaan optreden. Als de ouders geen normen en waarden kunnen overbrengen aan hun kinderen, moeten we misschien die ouders met de harde hand herinneren aan de normen en waarden die gelden in onze samenleving. Hopelijk wordt er dan twee keer nagedacht voor een kind de deur uit wordt gestuurd, terwijl ze weten dat er onrust is in de wijk. https://nos.nl/artikel/2344123-onrust-in-schilderswijk-door-verveling-en-gebrek-aan-structuur.html