Poliflw

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.

De gevolgen van het coronavirus treffen de allerarmsten van de wereld het hardst. Zo is in sommige Afrikaanse landen slechts 1 IC-bed beschikbaar voor een miljoen inwoners. De Nederlandse overheid heeft inmiddels een bijdrage van 100 miljoen euro toegezegd. Ook volgens minister Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is dit slechts ‘een druppel op een gloeiende plaat.’ Afgelopen vrijdag stelde Isabelle Diks de minister namens GroenLinks daarom schriftelijk vragen. Lees hieronder meer.

 

Toegang tot mondkapjes en beademingsapparatuur

GroenLinks maakt zich grote zorgen over de toegang voor inwoners van arme landen tot medische goederen als mondkapjes, beademingsapparatuur en testen. Er is een wereldwijde concurrentiestrijd gaande voor dergelijke producten en zelfs een rijk en goed georganiseerd land als Nederland ondervindt problemen bij de inkoop. Isabelle Diks heeft de minister gevraagd wat zij kan doen om ook voor arme landen toegang tot deze producten te garanderen.

Voorkom armoede en honger

Het virus en de preventiemaatregelen leiden tot een sterke toename van armoede en honger. Kwetsbare werknemers kunnen in een lockdown hun baan kwijtraken en hebben dan geen sociaal vangnet. Zo is de bloemenexport vanuit Oost-Afrika naar westerse landen al grotendeels stil komen te liggen. De vaak Nederlandse bedrijven die deze bloemen exporteren hebben op dit moment beperkt mogelijkheden om werknemers door te betalen. GroenLinks heeft de minister daarom gevraagd of zij ervoor wil pleiten dat het Europese steunpakket voor werktijdverkorting ook de mogelijkheid krijgt om banen in internationale toeleveringsketens te beschermen, vooral in de minst-ontwikkelde landen.

Kwetsbare groepen als vrouwen en vluchtelingen

Een aantal groepen in ontwikkelingslanden wordt extra hard geraakt door de coronacrisis. Denk bijvoorbeeld aan vrouwen, die veel in de informele sector werken en voor inkomen en inkopen de straat op moeten. Ook vluchtelingen in overbevolkte kampen zonder toegang tot schoon drinkwater of douches lopen verhoogd risico op besmetting. GroenLinks heeft minister Kaag gevraagd extra financiële middelen voor deze groepen beschikbaar te stellen.

Financiële steun

Tot slot is extra financiële steun aan ontwikkelingslanden noodzakelijk, op verschillende niveaus. Bijvoorbeeld in de vorm van cash transfers, het direct geven van geld aan de arme huishoudens,die het hardst worden getroffen door de economische gevolgen van de pandemie. Maar ook op het niveau van overheden, zodat zij de middelen hebben om ziekenhuizen uit te breiden, verpleegsters te betalen en medicijnen in te kopen. Nederland moet dit doen vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel voor de armsten in de wereld, maar ook uit eigenbelang. Als rijke landen niets doen, worden de arme landen namelijk de zwakste schakel. Dit kan op lange termijn grote gevolgen hebben voor verspreiding van ziekten, de toename van ongelijkheid en migratie.

Lees hier link de schriftelijke inbreng van Isabelle Diks bij het overleg.