Poliflw

Raadspraat Klaas van der Kolk

Afgelopen week zei een viroloog in de NRC; ‘Paniek over de Deltavariant van het coronavirus is onterecht’ en in de Stentor zei een gedragspsycholoog; ‘Ons cadeautje is afgepakt’. Twee uiteenlopende uitspraken die gaan over de coronamaatregelen. En de politiek? Die moeten afwegingen maken en besluiten nemen. Laatst las ik de volgende ‘grap’. Patiënt: “Zeg dokter hoelang duurt dat nu nog, dat met corona?”. Dokter: “Dat weet ik niet, ik heb geen verstand van politiek”. De politiek probeert, zo goed en zo kwaad als dat gaat, belangen tegen elkaar af te wegen. Ze verzamelen informatie om dat vervolgens om te zetten in beleid of regels. De regels geven richting en structuur aan een samenleving. Een belangrijk instrument dat hiervoor wordt gebruikt zijn Grondrechten. Dat zijn geen ‘gelegenheidsrechten’. Dat is het fundament van onze ‘samen’leving, waar een beroep op kan worden gedaan als het er ‘echt’ om gaat.

Maar wat is het geval. Sommige grondrechten staan onder druk, namelijk artikel 1 GW; gelijke behandeling, artikel 7 GW; vrijheid van meningsuiting en artikel 11 GW; onaantastbaarheid menselijk lichaam. Bij de afweging hiervan gaat het nogal eens ‘fout’.

Op grond van de paniek en de cadeautjes (feestjes, uitgaan, vakantie, etc) die de mensen graag willen ontvangen kan de politiek overgaan tot het inzetten van draconische grondrechtelijke beperkende maatregelen. Lees: maatregelen met grote gevolgen. Om de ‘vrijheid’ terug te krijgen en de angst in te perken kunnen mensen (en kinderen) worden ingeënt. Door wel of niet te zijn ingeënt verkrijgt met een ‘vaccinatiestatus’. Een positieve vaccinatiestatus (ingeënt) opent deuren, een negatieve vaccinatiestatus (niet ingeënt) sluit deuren. Hieraan kunnen dus rechten worden ontleend. ‘Nou en’, hoor ik u misschien zeggen. Of, ‘oh, maar dat is toch in strijd met artikel 1 van de Grondwet!’ Zeker.

In artikel 1 van de Grondwet staat dat discriminatie ‘op welke grond dan ook’ niet is toegestaan. Dus het wel of niet hebben van een bepaalde (vaccinatie)status mag geen ‘rechtsongelijkheid’ met zich meebrengen.

Ik ben van mening dat een mens, als hij of zij daartoe (al) in staat is, zelf beslissingen moet mogen nemen zonder dat daar enige sociaal maatschappelijke en of juridische consequenties aan worden verbonden. Als een samenleving onder druk staat dienen grondrechten de mens te beschermen die een afwijkende mening heeft.

 

Op zaterdag 17 april, de dag dat Kampen werd bevrijd, heeft locoburgemeester Jan Peter van der Sluis, samen met twee basisschoolleerlingen die Anne heten een Anne Frankboom geplant in Het Groene Hart. Het gaat om een nazaat van de kastanjeboom die in de binnentuin stond waarop Anne Frank vanuit het Achterhuis uitkeek.

In de ruim twee jaar dat Anne Frank in het Achterhuis zat ondergedoken begon de natuur en haar verlangen naar vrijheid een steeds grotere rol te spelen. Vanuit het niet geblindeerde zolderraam kon Anne de lucht, de vogels en de kastanjeboom zien. In haar dagboek schrijft ze drie keer over de boom, de laatste keer op 13 mei 1944.

De kastanjeboom (een witte paardenkastanje) stond in de binnentuin van perceel Keizersgracht 188 en was een van de oudste kastanjebomen in Amsterdam. Toen in 2005 bekend werd dat de boom ernstig ziek was, heeft de Anne Frank Stichting, met toestemming van de eigenaar, kastanjes laten rapen en laten opkweken om te kunnen schenken aan andere locaties. De gemeente Kampen heeft een nazaat van deze kastanjeboom aangeschaft. De boom is geplant in aanwezigheid van de voorzitters van de 4 mei comités Kampen en IJsselmuiden.

Kampen werd door de Canadezen bevrijd op 17 april 1945. Van der Sluis benadrukte dat het blijven gedenken van onze vrijheid erg belangrijk is. “76 jaar geleden offerden mensen hun leven op zodat wij nu in vrijheid leven. De herinnering vervaagt misschien, maar de boodschap is actueel en moet worden doorgegeven. Deze boom is een symbool van vrijheid voor de toekomst van onze kinderen”.

HP

Geacht college,

In de raadsinformatiebrief die wij vandaag hebben ontvangen, informeert u ons o.a. over de stand van zaken herontwikkeling De Naaldhorst. Wij zijn blij dat er een intentieovereenkomst is afgesloten en dat de ontwikkeling is gesplitst in twee delen om versnelling te kunnen bewerkstelligen.

Uw college geeft echter aan dat de realisatie van nieuwbouw in 2023 zal plaatsvinden. Gezien de urgentie verbaast dit ons. Zeker gezien de eerder uitgesproken verwachting van het college dat de uitkomsten van het haalbaarheidsonderzoek ertoe kunnen leiden dat eind 2021/begin 2022 kan worden gestart met bouwen!

Dit leidt bij ons tot de volgende vragen:

Wat is de reden dat pas in 2023 gestart kan worden met nieuwbouw, zeker gezien het feit dat er in twee delen ontwikkeld wordt om versnelling te kunnen bewerkstelligen?Bent u bereid om alles in het werk te stellen om eerder met nieuwbouw te starten gezien de urgentie m.b.t. het tekort aan verpleeghuisbedden?

Wij zien uw antwoord graag binnen de daarvoor gestelde termijn tegemoet.

Namens fractie ChristenUnie-SGP Westland

Arij de Bloeme, raadslidAnja Muilwijk, steunraadslid

Door een wetswijziging moet de gemeente alle bekendmakingen (bv over vergunningsaanvragen) ook digitaal publiceren, naast de publicatie in een lokale krant. Het college stelde nu voor om die papieren publicatie dan ook gelijk maar af te schaffen. De ChristenUnie-SGP is daar zeer op tegen en wel om de volgende redenen.

In de commissie heb ik ernstige bezwaren geuit tegen dit raadsvoorstel. Niet zozeer tegen het invoeren van elektronische bekendmaking. Maar wel tegen het gelijktijdig laten vervallen van de publicaties van kennisgevingen op papier op de gemeentepagina in de lokale krant. Dit soort bekendmakingen raken de directe leefomgeving van de inwoners.

Wat voor ons daarbij van belang is, is dat nog steeds een groot deel van onze inwoners niet of minder digitaal vaardig is of geen digitale middelen met toegang tot het internet gebruikt.

Ik wijs er daarbij nog eens op dat in deze raad de afgelopen jaren meerdere keren over de inclusieve samenleving is gesproken. Dan is het toch onacceptabel dat, waar het om mogelijkheden in de digitale wereld gaat, deze gemeente feitelijk zegt dat hier de mensen het zelf maar moeten uitzoeken? Dan hoeven we het in de toekomst ook niet meer over inclusiviteit te hebben.

Het kan toch niet zo zijn, dat mensen die niet digitaal vaardig zijn, niet adequaat geïnformeerd worden zodra er iets in hun leefomgeving staat te gebeuren. Zodra iemand in de straat een vergunning aanvraagt. Of zodra er iets staat te gebeuren met een straat in de buurt. Daarom is het van groot belang dat mensen nog steeds geïnformeerd worden via de lokale krant zodra er iets speelt in hun directe leefomgeving.

We hebben ons ook verbaasd over de communicatie-aanpak; digitale instrumenten zoals instructievideo’s, websites en social media inzetten om mensen die juist niet digitaal vaardig zijn te informeren gaat uiteraard niet werken.

Nu hadden wij een amendement voorbereid om dit probleem op te lossen, maar inmiddels is er een verstrekkender amendement rondgegaan, dat een meerderheid heeft, dus wij zien af van het indienen van ons amendement.

Naschrift: het verstrekkender amendement (publicatie zoals nu continueren, waar wij hadden voorgesteld om een samenvatting van de bekendmakingen te blijven publiceren in de krant) werd aangenomen. Dus voorlopig zult u de gemeentepagina in de Groene Venen ongewijzigd zien.

Bij de behandeling van de begroting voor 2020 (in november 2019) hebben wij een motie ingediend over het sponseren van zitbankjes in de buitenruimte. Die motie werd aangenomen en het college kwam nu met een regeling over die mogelijkheid.

Toen wij dit idee bij motie inbrachten, zag de wereld er heel anders uit. Nog niemand had van een Corona-virus gehoord en de economie was booming. De ondernemers zaten voor een heel schappelijk OZB tarief in hun bedrijfspand en er was alle aanleiding om te denken dat voor zo’n idee wel belangstelling zou zijn.

Nu met dit voorstel komen is qua timing niet erg gelukkig. We denken dat in de huidige economische situatie en met het recente OZB rumoer in ieder geval de ondernemers niet in de rij zullen staan. Laat onverlet dat we dit voorstel wel graag aangenomen zien worden omdat wat nu niet is, in de toekomst nog best wel kan komen.

Wel zijn we van mening dat de gemeente wat te rigide is in haar keuzemogelijkheden. Maar drie type bankjes, expliciet voorgeschreven, worden toegestaan. In de commissie heeft collega van Sligtenhorst nog wat andere opties, vooral voor het buitengebied, genoemd. Daarnaast gelden er strenge regels voor de plaquette en eerlijk gezegd: daar zal het de sponsor toch ook om te doen zijn; zijn promotie. Wat ons betreft had er wat meer flexibiliteit mogen zijn.

Maar laten we hier maar mee beginnen, maar dan wel over twee jaar eens evalueren (u schrijft daar nu niets over) en bij die evaluatie ook nagaan of de keuzebeperkingen een rol spelen bij het sponsorsucces. Derhalve dus graag wel een toezegging over die evaluatie.

“Financiële ramp voor gemeente Veere heel wat kleiner dan gevreesd”. Dat was de kop boven het artikel in de PZC van 29 september 2020. Marco Wisse van de SGP-ChristenUnie-fractie greep in zijn bijdrage in het debat over het parkeerbeleid in de raadsvergadering van 1 oktober hier direct op terug: “Als de financiële druk er af is, is er een belangrijke reden minder voor het overhaast invoeren van betaald parkeren in de kustkernen”. Uit de contacten van de fractie voorafgaand aan de vergadering met inwoners, ondernemers en belangengroepen (gesprekken, verontruste telefoontjes en mailtjes) blijkt dat het parkeerbeleid veel stof doet opwaaien in de gemeente. De fractie van de SGP-ChristenUnie is er niet op tegen om de dagtoerist aan de voorzieningen in de gemeente mee te laten betalen. Grote struikelblok is de wijze van communiceren van de wethouder met de burgers. Er wordt niet geluisterd naar de inwoners. Maar ja; in het parkeerbeleidsplan wordt op voorhand ook aangegeven dat het participatieniveau is vastgesteld op “meedenken”. Draagvlak is handig, maar niet noodzakelijk. Dit college heeft burgerparticipatie hoog in het vaandel staan, maar laat dit in de praktijk totaal niet zien. Wat betreft het oplossen van knelpunten, merkt fractielid Wisse op dat er knelpunten opgelost moeten worden, maar vooral geen extra knelpunten er bij gecreëerd moeten worden. Kortom, de boodschap van de SGP-ChristenUnie: Neem meer tijd voor de invoering en maak nu echt werk van de door het college genoemde participatie van inwoners en wel vooraf! Meer tijd nemen voor invoering is vooral ook de boodschap van de insprekers in deze raadsvergadering; dorpsraden, ondernemersverenigingen, in totaal 12 insprekers. Sommige insprekers zien nog steeds geen noodzaak van invoering van betaald parkeren. Anderen zien veel knelpunten en hebben geen vertrouwen dat dit ook allemaal goed en tijdig wordt opgelost. De insprekers worden netjes aangehoord en de inhoud wordt mee genomen in het debat. De wethouder (Wisse) vindt uitstel zoals verwacht geen goeie optie. Hij geeft aan dat nu de uitgangspunten worden vastgesteld en in de uitvoering van het parkeerbeleid is nog genoeg ruimte voor participatie van inwoners. Pogingen om hem te laten zien dat het oplossen van alle knelpunten in de maand oktober (2020) niet realistisch is, stranden op opmerkingen als “we gaan ervoor, we lossen alle knelpunten op, als er meer tijd nodig is zien we dat”. De wethouder krijgt de steun van de coalitie en daarmee wordt het parkeerbeleidsplan met een meerderheid van 10 tegen 9 goedgekeurd en vastgesteld. Alle ogen worden nu gericht op het Uitvoeringsplan. Als SGP-ChristenUnie zullen we de uitvoering van het parkeerbeleid op de voet volgen. En sommige insprekers gaan we vast nog een paar keer terug zien…..

Door Gert-Jan Segers op 15 september 2020 om 14:33

Reactie op de troonrede en de begroting van het kabinet

De laatste maanden is de wereld, is ons land, onze economie en samenleving, op z’n kop gezet. We hebben opnieuw geleerd dat ons leven niet maakbaar is.

Met steunpakketten en noodmaatregelen probeert de overheid zo goed en zo kwaad als het gaat om de maatschappij draaiend te houden. In heel Nederland zien we indrukwekkende voorbeelden van naastenliefde en omzien naar elkaar.

De koning zei terecht dat corona heeft laten zien hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor elkaar.

Nu we in een andere fase van de crisis zitten, vraagt dat van ons om keuzes te maken voor wat echt telt. In de begroting die het kabinet vandaag presenteert zien we dat ook terug. We bieden ruimte aan de zorg, bieden gezinnen die het niet zo breed hebben extra financiële armslag, we maken werk van een schuldenfonds om mensen met onoplosbare schulden nieuw perspectief te kunnen bieden. Daarin zien we duidelijk dat het verschil maakt als de ChristenUnie aan tafel zit.

Met deze begroting zet het kabinet waardevolle stappen om de samenleving - het samen leven - te versterken. De komende maanden vragen van de politiek en van iedere Nederlander om op die weg verder te gaan.

Om aandacht te hebben voor wat écht telt.

Door Eppo Bruins op 7 september 2020 om 11:14

Vandaag presenteerde het kabinet het Nationaal Groeifonds. Hiermee investeert het de komende jaren flink in kennis, infrastructuur en innovatie.

Tweede Kamerlid Eppo Bruins: “Dankzij het verdienvermogen van ons land hebben we goede sociale voorzieningen en gezondheidszorg. Dat verdienvermogen is niet vanzelfsprekend. Nederland hoort bij de meest innovatieve landen van Europa maar we teren op investeringen uit het verleden.

Het huidige kabinet verhoogde al het budget voor fundamenteel en toegepast onderzoek, maar meer is nodig. Om ook in de toekomst welvarend en concurrerend te zijn, is het belangrijk dat Nederland volop investeert in kennis, wetenschap en innovatie, en moderne infrastructuur.

Kennis is de enige grondstof die nooit opraakt. Met het Groeifonds erkent dit kabinet dat kennis niet een kostenpost is, maar een investering in de toekomst van ons land. Slimme investeringen verdienen zichzelf terug, omdat ze bijdragen aan de maatschappelijke transities en de grote opgaven waar ons land voor staat, zoals energie en duurzaamheid. We hebben veel welvaart gekregen dankzij het Groninger gas. Nu dat dat stopt, willen we niet afhankelijk worden van de olieregimes in het Midden-Oosten.

De ChristenUnie juicht de komst van het Groeifonds toe. Daarbij is het belangrijk om te realiseren dat we voor een stevige kenniseconomie moeten investeren in het hele land – regio én Randstad - en in de hele beroepsbevolking – praktisch én theoretisch geschoold. Goede zorg, AOW en veiligheid kunnen we in de toekomst alleen betalen als we nu durven te investeren in welvaart voor de volgende generatie.”

Door Eppo Bruins, Peter Ester op 20 juli 2020 om 17:46

In de afgelopen maanden heeft het kabinet vele miljarden vrij gemaakt om bedrijven noodsteun te bieden in deze barre coronatijden. Met deze steun geven we werkgevers, werknemers en zzp’ers een beetje lucht. Wij zijn blij dat Nederland in de afgelopen jaren dusdanige buffers heeft aangelegd, dat we ons deze miljardeninjectie kunnen veroorloven. De Jozef-economie, zo blijkt maar weer, is geen speeltje van zuinige economen van calvinistische snit, maar een effectieve strategie om ons te wapenen tegen slechte tijden. Het aanleggen van solide buffers is geen financieel leerstuk van economische watjes, maar getuigt van realiteitszin en het leren van eerdere crises.

Het kabinet heeft met deze enorme bazooka van tientallen miljarden de noodsteun voor bedrijven en hun werknemers gelanceerd. Voor baan- en inkomensbehoud. Er komt echter een moment waarop we de overstap moeten maken van generieke ondersteuningsmaatregelen naar gericht maatwerk. Nu redden we het nog met massale loonsteun, maar die kunnen we niet eindeloos verlengen. De zakken van het kabinet zijn weliswaar diep, maar niet onbeperkt. Noodsteun is bedoeld voor de korte termijn, maar is op deze schaal onhoudbaar op de langere termijn.

Wij pleiten voor een tweesporenbeleid waarin algemene, betrekkelijk ongedifferentieerde tijdelijke steunmaatregelen vergezeld gaan van structurele hervorming van onze arbeidsmarkt. We hebben een fundamentele reset nodig om onze arbeidsmarkt te ontdoen van doorgeschoten flexibilisering en globalisering. Een arbeidsmarkt die wat ons betreft inclusief is, die kwetsbare groepen werknemers en werkzoekenden recht doet, die zich geïnspireerd weet door het Rijnlandse sociale model, en duurzame arbeidsparticipatie bevordert. Gelukkig liggen de nodige plannen op de plank: het  arbeidsmarktadvies van de Commissie Borstlap, maar ook het recente pensioenakkoord. En eerder: de wet Arbeidsmarkt in balans en de plannen rond zzp’ers.

Wij willen een paar gedachten meegeven over de noodzaak en richting van deze structurele reset. Wij maken ons allereerst grote zorgen over de arbeidsmarktpositie van kwetsbare groepen werknemers. Zij worden als eerste het slachtoffer van deze ingrijpende crisis. Zij lopen verhoogde risico’s om hun baan te verliezen; hun baankansen staan op de tocht. De doorgeschoten flexibilisering van economie en arbeidsmarkt verzwakt de positie van flexwerkers, van jongeren, van mindergekwalificeerde zzp’ers, van arbeidsgehandicapten, van mensen met minder baankansen, van Wajongers, juist in een tijd dat allerlei beschermingsconstructies zwaar op de proef worden gesteld. We hebben binnen de polder voor groepen kwetsbare werkzoekenden zoals personen met een arbeidsbeperking, meerjarige afspraken gemaakt over het aantal nieuw te realiseren banen. Deze afspraken staan door de coronacrisis zwaar onder druk. Ook de vorige crisis raakte mensen met een beperking volop. We mogen de quota-afspraken voor de groep arbeidsbeperkten niet laten verslappen. We moeten voorkomen dat grote groepen mensen met een arbeidsbeperking op de reservebank terechtkomen. Het kabinet moet hier zeer alert zijn.

De beste bescherming van werknemers, zo luidt ons pleidooi, tegen een crisis is het op orde hebben en houden van kerncompetenties en beroepsvaardigheden. Een beroepsbevolking die wendbaar en weerbaar is, is beter toegerust om een crisis te overleven, om omslagen op de arbeidsmarkt het hoofd te bieden. De opgaaf voor modern arbeidsmarktbeleid is een beroepsbevolking die getraind is in de juiste arbeidsmarkt-skills, beschikt over relevante arbeidservaring en scholingsbereid is. Een beroepsbevolking, kortom, die veerkrachtig is. Dat maakt dat we werkzoekenden en werknemers kunnen geleiden van krimp- naar groeisectoren, van overschot- naar tekortsectoren. Het onderwijs, en zeker het beroepsonderwijs, heeft hier een belangrijke taak. Leven lang leren moet in daden worden omgezet.

We moeten ervoor zorgen dat de ontwikkeling van werkzoekenden, schoolverlaters, maar ook mensen met een baan, niet stilvalt. Permanente ontwikkeling is het credo van activerend arbeidsmarktbeleid. Duurzame arbeidsparticipatie is hier de sleutelterm. Dat gaat op voor alle geledingen van de arbeidsmarkt, van hoog tot laag en van praktisch tot theoretisch opgeleid. Voor jongeren moet gelden dat leer-werkcombinaties tijdens de crisis hun band met de arbeidsmarkt in stand houden en afglijden voorkomen.

Wij pleiten ervoor om in de aanloop naar Prinsjesdag dit gedachtengoed rond een wend- en weerbare beroepsbevolking een extra impuls te geven. Ook financieel. De sociale partners zouden de beschikbare O&O-fondsen versneld kunnen ontsluiten en ontschotten om een paar stevige stappen in dit dossier te maken. De SER kan hier een bemiddelende rol spelen. Duurzame arbeidsparticipatie, een veerkrachtige beroepsbevolking en de competenties en vaardigheden die daar bij horen, zijn de beste strijdmiddelen tegen een crisis op de arbeidsmarkt. Dat geldt voor werknemers maar ook voor zzp’ers. We moeten dit voortvarend en offensief aanpakken zodat Nederland ditmaal echt sterker uit de crisis komt en beter is voorbereid op een volgende noodsituatie.

Eppo Bruins is lid van de Tweede Kamer en Peter Ester is lid van de Eerste Kamer voor de ChristenUnie

Wat een periode de afgelopen maanden, en waarschijnlijk de komende maanden. Corona, of Covid 19 heeft een grote impact. Het heeft ons in ieder geval laten beseffen dat de samenleving heel wat minder maakbaar is dan het lijkt. Het stemt tot nadenken over waar ons echte houvast nu eigenlijk ligt. Waar ligt je zekerheid en houvast nu eigenlijk?  We hopen dat u die, met ons, niet vindt in vaccins, gezondheid, werk of financieel welzijn, hoe belangrijk ook, maar in de afhankelijkheid van en het vertrouwen op God ‘  Bent u niet zo direkt van mij gewend, maar ik kan niet om deze wake-up call heen..

 

In deze periode merk je het belang van wat we missen. De bezoekjes. Het verenigingsleven. Het kerkbezoek. Het niet samen kunnen zingen. Naast de geestelijke inhoud daarvan merk je ook het verval in sociale samenhang en de toename van eenzaamheid. Opvallend is dat dat vooral ook door jongeren zo ervaren wordt. Van ouderen wisten we dat. Het geeft ook het belang aan van het verenigingsleven, en we hopen dat het college en de raad daar ook de komende tijd aandacht voor hebben.

Overigens mogen we ons verwonderen over de initiatieven die spontaan zijn ontstaan, het elkaar helpen, andere manieren van kontakt onderhouden, een helpende hand Dat geldt in het financiële vlak, om te zorgen dat de boel kan blijven draaien ( en gelukkig heeft het college daar stappen in gezet, complimenten daarvoor)  maar vooral ook in het beleid.

Deze periode geeft ook vragen bij de kwetsbaarheid van het wereldwijd handelen, vooral omdat het maar zo goedkoop mogelijk moet. Dat blijkt toch niet zo handig… Wij juichen de ontwikkeling naar local for local toe, tegen faire prijzen.  Ook binnen onze gemeentegrenzen zien we daar ontwikkelingen in. Stimuleren alstublieft! En meedoen als gemeentelijke organisatie!