Poliflw

Drie op de vier Hagenaren wil meedenken over de toekomst van Den Haag, maar de meerderheid weet niet hoe. Dit blijkt uit het onderzoek “Staat van de Stad”. Het zorgt ervoor dat de stille meerderheid van Hagenaren niet wordt gehoord. D66 en ChristenUnie/SGP roepen daarom tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen op om nieuwe manieren van inspraak en democratie te zoeken.

Kloof tussen burger en beleid “We moeten niet wachten tot de inspraak naar ons toekomt, maar we moeten zelf ons geweten organiseren”, stelt D66 fractievoorzitter Hanneke van der Werf. “Want waarom zou je het met zijn 45-en doen, als het met een half miljoen kan?”. ChristenUnie/SGP fractievoorzitter Pieter Grinwis valt haar bij. “We moeten kijken naar nieuwe manieren om de kloof tussen burger en beleid te dichten. Er is tegenwoordig zoveel meer mogelijk met nieuwe communicatiemiddelen”.

Allemaal meedenken over onze stad De twee fractievoorzitters – afkomstig uit zowel coalitie als oppositie- stellen voor om een speciale werkgroep van raadsleden op te richten die nieuwe manieren van inspraak en participatie gaat onderzoeken. De twee partijen gaan niet vooruitlopen op welke methoden dat kunnen zijn, omdat de werkgroep er zo vrij mogelijk over moet kunnen nadenken. Maar dat het nodig is dat is voor beiden duidelijk. “Nu horen we vooral de usual suspects, terwijl er zoveel meer mensen zijn die willen meedenken” zegt Van der Werf. De twee fractievoorzitters zijn het met elkaar eens: “laten we de toekomst van onze stad zo veel mogelijk samen vormgeven”.

The post D66 en ChristenUnie/SGP: moderniseer inspraak en democratie in Den Haag appeared first on D66 Den Haag.

Bij de Algemene Politieke Beschouwingen (APB) over de toekomst van Den Haag roept onze fractievoorzitter Van der Werf op om als gemeenteraad beter naar de bewoners te luisteren. In het onderzoek De Staat van de Stad blijkt dat er nog veel te winnen is op participatie, inspraak en democratie. “Waarom zou je het met zijn 45-en doen, als het met een half miljoen kan?”, vraagt Van der Werf zich af.

Kijk Van der Werf’s hier terug of lees hieronder haar hele beschouwing:

Voorzitter, Het was me het jaar wel weer, dat politiek begon met een bizar najaar 2019. Ook in 2020 was onze stad wekelijks, bijna dagelijks, in het nieuws. Ondertussen was ik zwanger en kreeg ik een dochter. Er was geeneens een corona crisis voor nodig, om het een memorabel jaar te laten zijn.

Gelukkig beviel ik in februari en niet in maart, zo konden onze ouders hun kleinkind nog even vasthouden na de geboorte. Maar een paar weken daarna was het over met de pret. Mijn schoonouders uit Veghel in Brabant, hoorden de ambulances elk kwartier door de buurt rijden. Mijn 70-jarige vader, heeft na een aantal jaren ziekte, wel een jasje uit gedaan. We waren bang, en zij allang blij, als ze de baby even met videobellen konden zien.

Een virus waarvan we eerst allemaal dachten, dat loopt zo’n vaart nog niet, Hield vanaf half maart de hele wereld en ook onze stad in z’n greep. Het waren maanden gekenmerkt door weinig zekerheid, En een gigantische impact op velen van ons. Angst om familieleden die niet ziek mochten worden, Ouderen, maar ook jongeren die geïsoleerd raakten. Psychische problemen en eenzaamheid verergerden, Bij gebrek aan contact met andere mensen.

De bakker om de hoek, die geen bestellingen meer kreeg. ZZP’ers die net vol goede moed waren begonnen, Hen zonk die moed in de schoenen. Leerkrachten zagen met lede ogen aan dat kinderen die toch al onderaan bungelden, Met thuisonderwijs onvoldoende geholpen waren om bij te blijven. Leerlingen die dachten een zorgeloos eindexamen jaar te hebben En vrolijk hun studententijd in te gaan, kwamen bedrogen uit.

De toekomst is nog ongewis, maar eerlijk is eerlijk: We hopen ook, dat een aantal dingen blijven. Werkgevers zien ineens dat massaal thuiswerken WEL werkt, Dat we onszelf stress en files kunnen besparen. Dat een vakantie dichtbij huis net zo mooi en gezellig is. We zijn ons bewuster geworden van de gevolgen van ons gedrag, En last but not least: we hadden, en hopelijk houden, meer oog en oor voor het thuisfront en voor onze buren.

In deze tijd is het belangrijk dat we iedereen betrekken en betrokken houden. De maaltijd-dienst in Transvaal, was een mooi voorbeeld uit de stad. Hoe je wat kan doen voor je naasten en tegelijk jongeren wat zinvols om handen geeft. Het vergde soms ook flexibiliteit van de gemeente. Een mooi voorbeeld vond ik de laptops en WiFi Die beschikbaar werden gesteld, aan de mensen die dat thuis niet hadden. Maar voorzitter, over de centen en de verdeling daarvan, Komen we bij het volgende Corona-debat En bij het debat over de begroting in november uitgebreid te spreken.

Niet alleen corona heeft een stempel op afgelopen jaar gedrukt. Een jaar geleden stond ik hier met een verhaal over De Nieuwe Verzuiling. De polarisatie in de samenleving, die tot hokjesdenken leidt. Het afgelopen jaar stond wederom bol van de politieke kwesties en demonstraties. Waarbij tegenstellingen werden uitvergroot en waar weinig sprake was, Van enige nieuwsgierigheid waar iemand anders mening vandaan komt. We lijken niet meer te kunnen accepteren, dat we prima naast elkaar en met elkaar kunnen leven, ook al denken we niet overal hetzelfde over.

Laat Amerika niet ons voorland zijn, dacht ik de afgelopen weken. Verschillen zullen er altijd zijn, maar verdraagzaamheid lijkt op zijn retour. De tendens is steeds vaker: of je denkt met me mee, of je ligt eruit. Ons oordeel over De Ander, in de politiek maar ook op social media, hoeft toch niet snoeihard te zijn? Niet elk geschil is immers een gevecht.

Wat kunnen wij hier als politieke vertegenwoordigers mee? In de eerste plaats: zelf het goede voorbeeld geven. De afgelopen maanden heb ik hier veel over gesproken, Met mijn gewaardeerde collega Pieter Grinwis. Samen willen wij hier vandaag twee voorstellen doen. Nu ben ik hier als eerste van ons twee aan het woord, En ik wil hem niet al het gras voor de voeten wegmaaien. Dus blijft u vooral luisteren, want hij gaat u straks meer vertellen Over ons initiatiefvoorstel, een Spiegel naar het Verleden.

Daarnaast willen wij samen de handschoen oppakken, Om de stad meer te betrekken bij onze besluitvorming. De gemeente pakt dit de laatste jaren al wat voortvarender op, Maar wij en ik geloof vele collega’s hier met ons, zien mogelijkheden voor verbetering.

Neem nu het inspreken bij debatten. Op de manier waarop we het nu doen, zijn vaak de usual suspects en niet de stille meerderheid te horen. We horen de groep die de weg naar het stadhuis kent, omdat ze die al tientallen keren belopen hebben. Maar de mensen die deze weg voor het eerst belopen, raken onderweg al snel het spoor bijster.

Voor de zomer ontvingen wij de eerste Staat van de Stad, Een lijvig rapport waar D66 twee jaar geleden om heeft gevraagd bij de begroting. Wij zullen hier bij de begrotingsbehandeling in november uitgebreider op terugkomen.

Voor nu, heb ik het hoofdstuk democratie erbij ge pakt. Er valt onder meer te lezen: ● dat 43% van de mensen niet weet dat ze ons direct in de raad kunnen toespreken ● 60% geeft aan überhaupt geen tijd te hebben om politiek te participeren, op de manier waarop wij dat van ze verlangen. ● En, misschien beter nieuws: 3 van de 4 mensen wil wel online meedenken over de toekomst van Den Haag.

Voorzitter, Waarom zou je het met zijn 45-en doen, als het met een half miljoen kan? Laten wij met elkaar nadenken, over: Nieuwe manieren waarmee we bewoners betrekken en betrokken houden. Nieuwe manieren waarop wij hun inbreng betrekken bij onze besluiten. Nieuwe manieren waarop we die besluiten nemen.

Van groot belang daarbij, zijn heldere spelregels vooraf. Stel: het resultaat van de participatie is, dat de stoep twee meter breder moet worden, Dan moeten we wel weten of dat ook daadwerkelijk KAN. Hoe eerder je met die participatie begint, hoe wendbaarder je bent om iets met de uitkomst te kunnen doen.

We moeten niet wachten tot die inspraak naar ons toe komt, Maar ZELF ons geweten organiseren. Hebben we daadwerkelijk representativiteit georganiseerd? En, beste collega’s: zullen we eens stoppen, met tot diep in de nacht vergaderen? Mensen kunnen ons zo helemaal niet volgen.

Samen met jullie, zouden wij, D66 en de ChristenUnie, graag die werkgroep Democratie starten. Een politiek maar tegelijk onpartijdig gezelschap. Om te kijken hoe we de stille meerderheid een stem kunnen geven, De diversiteit van de stad ook naar het stadhuis kunnen krijgen.

Voorzitter, De afgelopen maanden hebben we gemerkt, Hoe weinig controle we eigenlijk hebben over onze levens. Laten we wat we wel kunnen doen, koesteren. Een beetje aardig zijn voor elkaar, ook in de politiek. De toekomst van onze stad zoveel mogelijk samen vormgeven. Zodat mijn dochter opgroeit in een stad die van de inwoners is. Misschien kunnen we zo het IJspaleis, een mooie bijvangst, Meteen een beetje ontdooien.

The post Hanneke van der Werf tijdens Algemene Politieke Beschouwingen appeared first on D66 Den Haag.

Vandaag presenteren Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Hanneke van der Werf (D66) het initiatiefvoorstel “een spiegel naar het verleden.” Hiermee willen zij een spiegel met een QR-code plaatsen bij een aantal Haagse monumenten. Dit jaar is het 75 jaar geleden dat Nederland werd bevrijd en de generatie die zich dit nog kan herinneren wordt kleiner en kleiner. Hoe verder de geschiedenis van je afstaat, hoe makkelijker het wordt om te oordelen over goed en slecht. Bovendien staat deze tijd bol van gepolariseerde discussies over gevoelige periodes uit onze geschiedenis en over beelden en monumenten die daaraan refereren. Van der Werf en Grinwis willen bezoekers van monumenten daarom uitnodigen om te reflecteren, op de geschiedenis en op jezelf in de context van die geschiedenis. “En wat is daar nu meer voor geschikt dan het symbool van de spiegel? Met als hamvraag: wat zou jij hebben gedaan?’’

Confronteren en reflecteren Den Haag kent vele prachtige, karakteristieke en betekenisvolle monumenten die helpen om belangrijke momenten en ontwikkelingen uit de geschiedenis te herdenken. Zo toont het Joods Monument op het Rabbijn Maarssenplein de zwartste pagina uit de Haagse geschiedenis, toen meer dan 12.000 Joodse Hagenaars werden weggevoerd en laat het Mandela monument zien hoe krachtig het verzet kan zijn tegen uitsluiting en discriminatie. Hanneke van der Werf: “Monumenten zijn een krachtig symbool om ons eraan te herinneren dat die geschiedenis zich niet mag herhalen. Deze functie van monumenten willen wij versterken door het plaatsen van een spiegel.” Pieter Grinwis vervolgt: “De spiegel confronteert je met de vraag ‘Wat zou jij doen?’ Op deze manier word je aangemoedigd om te reflecteren op het verleden en op jezelf. Via de QR-code krijg je meer context bij de geschiedenis die hoort bij het monument. Voor bezoekers zoals schoolklassen, is de spiegel een krachtig middel om te reflecteren op de geschiedenis. Dit draagt bij aan het opgroeien tot gewetensvolle burgers van onze stad van vrede en recht.” Het initiatief is een pilot bij om te beginnen vijf monumenten. Als de spiegel van toegevoegde waarde blijkt, kan dat aantal worden uitgebreid. Van der Werf en Grinwis staan sowieso open voor suggesties voor monumenten waar zo’n spiegel passend is.

‘Wat zou ik hebben gedaan?’ Van der Werf en Grinwis benadrukken ten slotte de verschillende doelen van de spiegel: “De spiegel maakt de afstand tussen historie en heden klein en houdt zo de geschiedenis levend. Daarnaast toont het de relevantie van gebeurtenissen uit het verleden en maakt het zo duidelijk dat oude gevaren ook nu nog aan de oppervlakte kunnen sluimeren. Ten slotte zet de spiegel bezoekers aan om na te denken over fundamentele vragen: wat zou ik hebben gedaan en waarom? Als we mensen hiertoe kunnen uitdagen is onze missie geslaagd.”

The post Spiegel bij monument als uitnodiging tot zelfreflectie appeared first on D66 Den Haag.

De coronacrisis heeft Den Haag hard geraakt. De grote vraag is hoe we deze crisis goed uitkomen. De nieuwe begroting van de gemeente zet niet alleen stappen om Den Haag uit de crisis te helpen, maar zet ook stappen voor het Den Haag van ná de coronacrisis.

Uitdagingen aanpakken “Iedereen is door de crisis geraakt”, benadrukt financieel woordvoerder Daniel Scheper. “Dat betekent dat ontzettend veel mensen steun nodig hebben. Er komt een coronabuffer en een sociaaleconomisch herstelplan, en dat allemaal bovenop het normale economische budget. De investeringen die al op de planning stonden worden naar voren gehaald zodat we de economie draaiende en de mensen werkende houden”, zegt Scheper. “We gaan door met het vergroenen van Den Haag met de Eneco-gelden, we versterken het onderwijs met extra leraren en we maken van onze stad een echte fietsstad. Den Haag is een stad van kansen en uitdagingen. De kansen grijpen we en de uitdagingen gaan we aan”.

Meer geld van Rijk Een begroting gaat niet alleen over wat je uitgeeft, maar ook wat je binnenkrijgt. “Juist hier is een grote valkuil”, waarschuwt Scheper. “Het Rijk, onze belangrijkste inkomensbron, is te karig naar haar eigen gemeenten toe”. Voor de zomer nam de gemeenteraad al een motie van Scheper aan waarmee het Rijk wordt opgeroepen meer geld vrij te maken. “Zonder extra steun van het Rijk gaan we het echt lastig krijgen”.

Samen met oplossingen komen “In tijden van crisis proberen we er samen uit te komen. Dat heeft het college met deze begroting laten zien. Nu is de raad aan zet”, zegt Scheper. “Geen politieke spelletjes, maar samenwerken aan een mooie toekomst voor Den Haag na de coronacrisis”.

The post Crisis aanpakken, kansen grijpen met nieuwe begroting appeared first on D66 Den Haag.

De Haagse economie is afhankelijk van arbeidsmigranten. Maar de huisvesting van deze groep is vaak niet op orde. Bovendien zijn arbeidsmigranten kwetsbaar. Ze zijn de taal niet machtig, ze zijn ver van huis zijn en zijn daarom extra afhankelijk van hun werkgever of uitzendbureau.

Op 2 september kwam de gemeenteraad bijeen om te spreken over de huisvesting van deze arbeidsmigranten. Hieronder lees je de inbreng van raadslid Marieke van Doorn.

Voorzitter. Vooropgesteld, arbeidsmigranten zijn zeer belangrijk voor de economie in regio Haaglanden. Ze werken niet alleen in de kassen van het Westland, maar bijvoorbeeld ook in de Haagse bouw en horeca. Met hun werk wordt hier goed geld verdiend, maar krijgen zij wel de behandeling die ze verdienen?

Overbewoning en daklozen Laat ik me beperken tot alleen de schrijnende situaties op woon-gebied die we tegenkomen in onze stad: De overbewoning, met 10 volwassen mannen in een omgekatte eensgezinswoning, waarvoor arbeidsmigranten ook nog eens de hoofdprijs betalen, 100 euro per week per bed is heel normaal, welke van hun minimumloon wordt afgetrokken. Gebrek aan privacy, wat leidt tot de hangmannen waar dhr. Cetinkaya terecht aandacht voor heeft gevraagd.  De vele matrassen en andere huisraad op straat zijn getuige van de afhankelijkheid tussen werk en woning. Baan kwijt? Bed kwijt! En de voormalige Oost-Europese arbeidsmigranten die al jaren in het Haagse Bos wonen en die we in de winter alleen bij temperaturen mogen opvangen in de daklozenopvang. In onze internationale stad van Vrede en Recht. Onacceptabel voorzitter.

De problematiek is veelzijdig. Daarom wilde ik peilen bij de commissie of er behoefte is aan een werkbezoek mits Corona-proof te organiseren: Aan locaties als een uitzendbureau, een Haagse bouwkeet, tuinbouwbedrijf, Polenhotel, daklozenopvang, organisaties als Polka of Idhem, Poolse ambassade. Ik zal een verzoek aan de griffie sturen, dan kunnen fracties ook suggesties doen.

De voorgestelde aanpak van het college krijgt de steun van D66, dank aan de wethouder voor deze procesbrief. We hebben wat aanvullende vragen en suggesties.

Verschillende groepen verdienen verschillende aanpak De onderverdeling van de migrantengroep die in deze brief wordt gemaakt is zeer informatief. De ene arbeidsmigrant is de andere niet. 1/3e is hier alleen voor een paar maanden, 1/3e vestigt zich in de stad voor langere tijd en 1/3e is hier jarenlang in een tussenfase van tijdelijk naar permanent. Alle drie de groepen vergen een verschillende aanpak.  De seizoensarbeiders – voor zover nog sprake is van seizoenen in de kassen – die voor vier weken de aardbeien komen plukken, zouden wat D66 betreft op het terrein van de werkgever gehuisvest kunnen worden. Blijven mensen enkele maanden dan is een migrantenhotel een transparante oplossing voor tijdelijk verblijf met iets meer afstand tot de werkgever. Dat geldt nadrukkelijk niet wat D66 betreft voor de arbeidsmigranten die hier jaren werken of zich permanent vestigen.

De koppeling tussen baan en woning kan wat ons betreft niet langer dan een half jaar duren. Onze vraag aan de wethouder is, of hij bereid is dit op te nemen in zijn beleid? Het is een misvatting te veronderstellen dat arbeidsmigranten weer terug zullen gaan. 1/3 vestigt zich, weten we nu al. Laten we niet dezelfde denkfout maken als in de jaren zestig met de gastarbeiders om uitdagingen op het vlak van integratie in de toekomst te voorkomen.

Samenwerking met Westland en werkgevers De D66 fractie is zeer te spreken over de voorgestelde verbeteringen door registratie van arbeiders die zich nog niet bij onze GBA hebben ingeschreven. Daarvoor is samenwerking nodig met werkgevers en buurgemeenten. Een jaar of 8 geleden is de Gemeente Westland eens de kassen langs gegaan om te registreren wie er werken en waar deze mensen verbleven. Plotsklaps hadden ze er 4000 inwoners bij in het Westland!

Onze vraag aan de wethouder is of er contact is met de Gemeente Westland over hun ervaringen met de registratie, wat kunnen we van hun ervaringen leren? Kan dit in de Woningmarktregio worden opgepakt?

Arbeidsmigrant beter in beeld Bij deze registratie zou naar onze mening ook de duur van de tussenfase tussen seizoensarbeid en permanente vestiging, ook 1/3e van de arbeidsmigranten en de gezinssamenstelling moeten worden meegenomen: Gaat het om alleenstaanden of om stellen waarvan de ene partner in het Westland werkt en de ander in de Haagse bouw, of om gezinnen met kinderen, waar werken de ouders en waar gaan de kinderen naar school?

Is de wethouder bereid beide punten mee te nemen bij de registratie (dus duur van de tussenfase en gezinssamenstelling)?

Werkgevers en uitzendbureau’s primair verantwoordelijk De primaire verantwoordelijkheid voor de huisvesting van arbeidsmigranten ligt wat de D66-fractie betreft bij de werkgevers of de uitzendbureau’s waaraan zij de logistiek en de werkgeversverantwoordelijkheden uitbesteden. Dat wil niet zeggen dat we als gemeenten alles aan hen over kunnen laten. Als hun werknemers dakloos raken, hun matrassen op straat staan of hun vrijmibo-restanten op het speelplein liggen,  hebben we als gemeente een probleem, dus we hebben een gedeelde verantwoordelijkheid voor dat zaken goed geregeld zijn.

Neemt de Gemeente Den Haag die in voldoende mate? Wordt genoeg gehandhaafd op de woonsituatie in de Haagse polenhotels, en in panden die door uitzendbureau’s zijn opgekocht om arbeidsmigranten te huisvesten? Kan de wethouder daarop reflecteren?

Door met de vinger naar elkaar te wijzen is nog nooit een probleem opgelost.

Iedereen moet meer bouwen, ook Westland Als de Gemeente Westland tuinbouwbedrijven binnen de dorpsgrenzen wil behouden, zal ze ook haar deel moeten nemen in het mogelijk maken van woonvoorzieningen voor de werknemers. Maar ook Den Haag en omliggende gemeenten moeten meer bouwen voor iedereen, maar ook voor de arbeidsmigranten die zich willen vestigen, sociale woningen zoals afgesproken in de regionale woonvisies, want vindt maar eens een huurwoning op de vrije markt met het minimumloon.

The post “Vrij verkeer van mensen, niet van uitbuiting” appeared first on D66 Den Haag.

Van de Boulevard tot de Waldeck Pyrmontkade en van de Vaillantlaan tot de Statenlaan. Hagenaars lijden onder hufterig rijgedrag, racende auto’s en kabaalmotors. Net als de bewoners is D66 Den Haag er klaar mee. De raad steunde unaniem een motie van D66 fractievoorzitter Hanneke van der Werf om het overlast in te dammen en naar Groningen en Gent te kijken voor inspiratie.

Rijbewijzen innemen “We kennen de verhalen en de beelden uit Scheveningen, maar dit speelt door de hele stad” vertelt Hanneke van der Werf. “De politie heeft te weinig capaciteit om constant te controleren. Maar met één keer handhaven kan je al een opgevoerde motor van de straat halen en een rijbewijs innemen. Daarom willen we dat het college met het OM en de politie om tafel gaat zitten om meer handhaving voor elkaar te krijgen”.

Gelegenheid maakt de hufter “Maar de gelegenheid maakt de dief, of in dit geval de hufter”, aldus Van der Werf. In Groningen en Gent zijn er al jaren verkeersmodellen waarbij snelheidsduivels en doorgaand rijverkeer op sluiproutes succesvol wordt tegengegaan. Naar aanleiding van de oproep in de motie gaat er nu worden gekeken of deze modellen ook soelaas bieden voor Den Haag. Ook gaat het college op zoek naar andere manieren om verkeershufters letterlijk en figuurlijk af te remmen.

The post Haagse raad opent nieuw offensief tegen raceverkeer appeared first on D66 Den Haag.

De bewoners van de Weimarstraat zijn het zat. Hun straat is het toneel van schietpartijen, racende auto’s en een grote hoeveelheid malafide coffeeshops. Na een schietpartij op klaarlichte dag zijn de bewoners de straat op gegaan onder het motto ‘drugs eruit, buurt erin’. Dankzij een motie van D66 Den Haag komen er meer maatregelen om de buurt weer veilig te krijgen.

Ook korte termijn De onrust in de Weimarstraat is niet nieuw en D66 diende vorig jaar nog een initiatiefnota in waarmee de ondermijning in de straat wordt aangepakt. “Maar beleid is een zaak van lange adem en ondermijning is niet binnen een paar maanden opgelost”, zegt Hanneke van der Werf. Daarom worden er op korte termijn extra maatregelen genomen. Er moet meer gehandhaafd worden en de sluitingstijden van coffeeshops worden onder de loep genomen. De gemeente gaat bereidwillige coffeeshops helpen met verhuizen en overlast gevende coffeeshops eerder sluiten.

Verkeershufters de straat uit Er is ook aandacht voor de verkeershufters die op de coffeeshops afkomen. Zo wordt er gekeken of de snelheid kan worden beperkt en de straat eenrichtingsverkeer kan worden. “Nu blijven die verkeershufters in de wijk hangen”, legt D66’er Marije Mostert uit. Met een paar aanpassingen zorg je ervoor dat je de wijk wel inkomt, maar er ook direct weer uit moet. Drugs eruit, buurt erin!”

Marije Mostert sprak over de Weimarstraat bij Den Haag FM. Kijk hier de rapportage terug.

The post Meer maatregelen voor veilige Weimarstraat appeared first on D66 Den Haag.

Op woensdagavond spreekt de Haagse gemeenteraad met een grote hoeveelheid experts over gelijke kansen in het onderwijs. D66 raadslid Fonda Sahla drong hiertoe aan na signalen dat de kansenongelijkheid in de klas flink is toegenomen door corona. “De toekomst van Den Haag valt of staat bij ons onderwijs”, zegt Sahla.

Gelijke kansen beginnen in de klas Corona heeft een grote impact gehad op het onderwijs. Zo is zijn alle lessen de afgelopen maanden digitaal geweest. “Den Haag mag trots zijn op de docenten. Ze hebben in no time hun hele manier van lesgeven opnieuw uitgevonden” zegt Sahla. Maar digitaal lesgeven is niet perfect. Er zijn signalen dat het de meest kwetsbare leerlingen nog kwetsbaarder maakt. “Sommige leerlingen moeten één laptop delen met de hele familie, of hebben helemaal geen laptop. Sommige kinderen krijgen thuis te weinig hulp met school of wonen zelfs in onveilige thuissituaties. Dat zorgt allemaal voor flinke achterstanden als je vanuit huis les krijgt. Vergeet niet: kansen beginnen in de klas”.

Lessen voor nieuw beleid Om de zorgen over het onderwijs te adresseren heeft Sahla een werkbespreking georganiseerd. Tijdens deze bespreking komt een brede verzameling experts met raadsleden praten over de staat van het onderwijs na corona. Door nu het gesprek aan te gaan kunnen er lessen worden getrokken voor het toekomstige onderwijsbeleid. Het is niet de eerste keer dat Sahla bezig is met dit onderwerp. Zo trok ze al een aantal keer aan de bel bij het college over het gebrek aan laptops bij arme leerlingen. Haar inzet voor gelijke kansen voor Haagse kinderen leverde Sahla de prestigieuze Els Borst Inspiratieprijs op.

The post D66 kaart impact coronacrisis op onderwijs aan appeared first on D66 Den Haag.

De raad bespreekt op 30 juni de financiën van het afgelopen jaar. Woordvoerder financiën Daniel Scheper blikt terug en kijkt vooruit.

Voorzitter. 2019 was op zijn zachts gezegd een turbulent jaar voor Den Haag. Vreugdevuren laaiden op tot vonkenregens, integriteitsschandalen zorgen voor een uitslaande brand op het stadhuis. In de storm viel het college en de burgemeester was de brand niet meester en trad af.

Natuurlijk hoort reuring bij onze grote stad aan zee. Maar dit werd te gortig. Hierbij wil ik de collegeleden bedanken doorgingen met besturen in moeilijke omstandigheden. In het bijzonder wil ik de rots in de branding bedanken; de heer Remkes. Dank voor uw inzet, uw geduld, uw duidelijkheid en uw tijd. Ik hoop dat veel van uw adviezen beklijven.

Niet schreeuwen maar leveren Deze raad leek in 2019 van rel naar rel te leven. En de schreeuwers voerden meer dan eens de boventoon in onze debatten. Maar om Sigrid Kaag te parafraseren: de politiek moet niet schreeuwen maar leveren. Het is een wijsheid die past bij ons nieuwe college. En ondanks de grote druk en alle uitdagingen is het ze gelukt te leveren. We sluiten 2019 af met een plusje, ondanks de oplopende kosten van het sociale domein.

Corona Na dat onstuimige jaar 2019 hoopte we dat 2020 ons in rustiger vaarwater zou brengen. En toen kwam Corona. De stad kwam tot stilstand. Onze inwoners, ons sociale leven, onze economie, ons verkeer alles stopte abrupt. Ik wil een moment stil staan bij het verdriet, bij de angst, en bij het verlies wat corona teweeggebracht heeft….

Corona voor mij betekent ook eenzaamheid, de afstand ervaren tot naasten. Drie weken na de start van de lockdown, stond mijn moeder voor ons huis te zwaaien naar haar kleinkinderen die tweehoog vanuit het raam naar beneden terugzwaaiden. Achter haar kwam een fietser voorbij en die schoot ook vol van dit tafereel. Iedereen herkent denk ik het gemis. De eenzame ouderen in de verzorgingstehuizen, de alleenstaanden, de studenten maar ook de gezinnen thuis met elkaar maar ook in onzekerheid verkerend.

We zagen de effecten van Corona op ons afkomen. We zagen de economie bijna tot stilstand komen. We zagen werkgelegenheid voor zzp’ers en flexwerkers in gevaar komen, We zagen afval toenemen, we zagen theaters en musea sluiten, we zagen evenementen en congressen sneuvelen. En we zien nog steeds de kosten oplopen door de broodnodige steunpakketten en zorgkosten. We zien de economie nog steeds lijden onder corona, we zien het nieuwe normaal nog iedere dag invloed hebben op onze maatschappij.

Kansen en onderwijs Zo zaten wij ook thuis met mijn gezin verschillende ballen in de lucht houdend met de emoties van dat moment. Mijn kinderen hadden geluk dat er ouders waren die thuisponderwijs konden geven en dat er voldoende apparaten waren om in te loggen. Dit bleek lang niet voor iedereen vanzelfsprekend…

De crisis maakte eens te meer duidelijk dat er een tweedeling is in onze stad die toenam bij de leerlingen die nauwelijks thuisonderwijs konden krijgen, of geen toegang hadden tot computers en achterstanden opliepen. D66 is trots op de onze leraren die alles deden om toch les te kunnen blijven geven en trots op alle ouders die het beste ervan maakten. Maar toegang tot onderwijs moet altijd mogelijk blijven. Daarom dienen we samen met GroenLinks een motie in om de kwetsbare leerlingen niet zonder laptops en zonder onderwijs achter te laten.

Creatief en ondernemend D66 is trots op al die mensen die met creatieve ideeën zich hebben ingezet tijdens de crisis. Trots op onze inwoners die op eigen initiatief eenzame ouderen van boodschappen voorzien, op Hou-je-Haags, op de getoonde saamhorigheid. Trots op ambtenaren van de gemeente Den Haag die onder moeilijk omstandigheden het beste ervan maakten. Trots op al die mensen in zorg. De IC-medewerkers, de jeugd- en ouderenzorg, daklozenopvang. Mensen die zich met hart en ziel inzetten voor anderen.

En D66 is trots op de creativiteit en innovatiekracht van onze ondernemers om ondanks de duisternis toch kansen te zien. Zoals bijvoorbeeld horecaondernemers met hun transitie naar afhaallokketten en aangepaste terrassen waar D66 samen met de VVD voor pleitte. En trots op al die thuiswerkers die het beste ervan maakten.

Laten we die innovatiekracht, het doorzettingsvermogen en die toewijding koesteren. Want we zijn er nog niet. Er staat een recessie voor de deur en we moeten nu investeren in onze economie om banen te behouden. Bijvoorbeeld door investeringen naar voren te halen zoals de heer de Graaf voorstelde.

Groener de crisis uit Voorzitter. De klimaatcrisis is wellicht een nog grotere crisis. We wachten met smart op de uitwerking van de duurzaamheidsplannen van het college. Die zijn niet alleen goed voor het klimaat, maar ook voor de economie. Daarom wil ik hier stil staan bij de verduurzaming en de leefbaarheid van de stad.

Want juist nu moeten we investeren in verduurzaming. Samen met onderwijsinstellingen, gemeente en ondernemers kunnen we werkgelegenheid stimuleren en faciliteren. Graag hoor ik van het college welke acties worden ondernomen hierop.

Voor veel mensen is een gevolg van de Coronacrisis meer thuiswerken en dit zal nog wel even duren. De verwachtingen zijn echter ook dat de energierekening voor particulieren toeneemt. D66 wil dat de gemeente particulieren informeert over verduurzamingsmogelijkheden van hun huizen, want dat gaan ze merken in hun portemonnee, levert en passant ook werkgelegenheid op en is goed voor milieu. Daarom dien ik deze motie in:

Roept het college op: Thuiswerkpakketten te realiseren met daarin tips en concrete voorbeelden om energie te besparen. En informatie over de mogelijkheden om woningen verder te verduurzamen, eventueel als aanvulling op de energiebesparingsboxen.

Autoluw en afvalvrij Gedurende de lockdown zagen we minder auto’s op straat. Het was veiliger en rustiger en kinderen konden spelen in de blauwe lucht. Deze autoluwe stad kan je zien als door kijkje naar een stad waarin de auto te gast is. Het biedt een stad waarin fiets en ov wel alternatieven moeten zijn, maar daar zetten we gelukkig net op in.

Thuisblijven betekent meer huisafval, meer afval op straat en meer overlast. De “sociale” media staan vol met asociale voorbeelden van afvaldumping. Eind van het jaar komt het college met een plan, maar na jaren van aanmodderen is het geduld op. Hoelang laten we de ratten op tafel dansen in onze wijken. Wanneer geeft het college thuis? Het antwoord moet nu zijn. Graag een reactie van het college hierop.

Te weinig geld uit het Rijk Voorzitter. Alles overziend zijn er vele uitdagingen. Maar de gevolgen van Covid-19 op onze gemeentefinanciën is een klap bovenop een langer structureel probleem. Al jaren worden de inkomsten van het gemeentefonds relatief kleiner en kleiner, terwijl ons takenpakket groter en groter wordt. Onze reserves raken op er is geen zicht op extra inkomsten van het rijk en veel speling in de gemeentelijke belastingen is er ook niet. Dit probleem lijkt maar niet te landen in het andere Den Haag. Daarom vraag ik enerzijds het college om via de VNG steviger te lobbyen voor meer geld voor gemeenten. En anderzijds: ik roep mijn collega raadsleden op om contact op te nemen met jullie collega’s in de 2e Kamer. We moeten een betrouwbare overheid kunnen blijven en daar hebben we de middelen voor nodig. Samen moeten ons hoofd bovenwater houden. Daarom deze motie.

Raad spreekt zich uit: Tegen verdere daling van de gemeentelijke inkomsten van het Rijk; Voor een nieuwe aanpak, waarin de gemeentelijke inkomsten van het rijk evenredig groeien met de gevraagde opgaaf. Een aanpak waarin ook de secundaire kosten die voortkomen uit de decentralisaties worden bekostigd.

Verzoekt het presidium: Deze uitspraak per brief te laten landen bij de Tweede Kamer en het kabinet.

Verzoekt het college: Zich in de lobby met het Rijk en VNG in te zetten voor meer financiële middelen voor de gemeenten om de structurele problemen als gevolg van de decentralisaties te kunnen opvangen. Samen met de VNG zich maximaal in te zetten om de extra incidentele uitgaven die het rijk doet wel te betrekken bij de trap-op systematiek en de extra kosten die de gemeente maakt vanwege Corona door rijksbeleid te laten vergoeden door het Rijk.

Toekomst van onze stad Voorzitter. Ik ga afronden. Onze mooie stad achter de duinen kent een roerige periode. Met de komst van de nieuwe burgemeester kunnen we symbolisch een nieuw hoofdstuk beginnen en kijken naar de toekomst. Naar een stad waar de tweedeling niet meer zijn stempel drukt op onze jeugd, onze mensen. Een stad waar het niet uitmaakt in welke postcode je geboren wordt om iets van je leven te maken. Naar een internationale stad met een bloeiende economie. Een studentenstad. Een duurzame stad, fietsvriendelijke stad met gezonde financiën. Een stad waar schreeuwers niet de boventoon voeren, maar de rede het wint van de angst.

Dat is de toekomst van onze stad.

The post Terugblik begroting 2019: “Niet schreeuwen, maar leveren” appeared first on D66 Den Haag.

Verschillende Haagse middelbare scholen vragen alle leerlingen een laptop aan te schaffen, ter voorbereiding op een mogelijke nieuwe coronagolf. GroenLinks en D66 willen gelijke kansen voor alle leerlingen en willen voorkomen dat kinderen uit arme gezinnen de dupe worden van deze nieuwe eis. Daarom roepen ze de gemeente op om nieuwe financiële drempels te voorkomen.

Golf aan hulpaanvragen Serpil Ates (GroenLinks) ontving verschillende signalen van bezorgde ouders: “Hen wordt gevraagd laptops aan te schaffen, terwijl zij dit financieel niet kunnen behappen. Ates en Fonda Sahla (D66) verwachten dat de laptopeis zal leiden tot veel nieuwe steunaanvragen bij Stichting Leergeld. Het is echter de vraag of Stichting Leergeld, die sinds de corona-uitbraak al 2.200 laptops aangeschafte voor Haagse gezinnen, deze nieuwe aanvragen aankan. De wethouder heeft aangegeven in het najaar een inventarisatie te willen maken. “Dat is dus na dat alle scholen weer zijn begonnen en leerlingen die laptops hebben moeten kopen.” zegt Sahla.

Minder eisen, meer hulp “Geen laptop betekent geen onderwijs. Op deze manier maken we de meest kwetsbare leerlingen nog kwetsbaarder ”. Zegt Sahla. Ze kijkt het met lede ogen aan. Sahla werkt al jaren aan het tegengaan van tweedeling in het onderwijs, en heeft daar onlangs de Els Borst Inspiratieprijs voor gewonnen. “Wij willen dat de wethouder scholen aanspoort deze eisen niet te stellen, en als ze dat toch wel doen de kinderen als school zelf te helpen bij het aanschaffen van laptops.”, aldus Ates. “Als zij daar toch niet hun verantwoordelijkheid bij nemen, moet de gemeente kijken hoe we deze kinderen toch kunnen helpen.”, voegt Sahla eraan toe

The post D66 en GroenLinks: “Laat laptoploze leerling niet achter” appeared first on D66 Den Haag.