Poliflw

Maak op een zonnige dag een wandelingetje door Houten en je ziet hoe we met de vrijheidsbeperkingen proberen door te leven. Kringetjes jongeren houden netjes 1,5 meter afstand en stelletjes leggen hun kleedjes minimaal 3 meter van elkaar vandaan. Maar mocht een BOA het oordeel vellen dat het ‘te druk’ is, dan wordt iedereen naar huis gestuurd – ongeacht je leeftijd of gedrag, en zelfs als je in je eentje bent. Dat kan gebeuren en dat is best lastig als je jong bent. De corona maatregelen zijn – statistisch gezien – vooral nodig ter bescherming van ouderen met een zwakkere gesteldheid. Het is een levensoefening in het tonen van solidariteit. De corona-uitbraak is de eerste pandemie in de wereldgeschiedenis waarin niet alleen de zieken, zwakkeren en ouderen in quarantaine zitten, maar ook de gezonde beroepsbevolking en hun kinderen. Het prijskaartje van de maatregelen is enorm. Uiteindelijk zal iemand de kosten moeten betalen, en dat is geen abstracte materie. De economie, dat zijn wij met zijn allen. De steunmaatregelen van de overheid zijn welkom, maar kan niet alle kopzorgen wegnemen bij de kleine ondernemer die zijn geïnvesteerde spaarcenten ziet verdampen, of bij de jongere van wie het tijdelijke contract van zijn eerste baan niet wordt verlengd. Bij de presentatie van de Miljoenennota werd ook onderkend dat jongeren hard getroffen worden. De jeugdwerkloosheid stijgt snel en voortijdig schoolverlaters hebben een bovengemiddelde kans om de komende tijd werkloos te worden. Ook voor jongeren die al eerder voortijdig schoolverlater zijn geworden, maar wel werken, lopen grote kans werkloos te worden. Voor Houten zijn de eerste harde cijfers bekend en ze zijn zorgwekkend. In het afgelopen kwartaal was 48 procent van de nieuwe bijstandsaanvragers een jongere. Dat is heel veel. Waren er vanuit het Actieplan Jeugdwerkloosheid in 2019 nog bijna 70 nieuwe banen in de regio, in 2020 staat de teller op nul. Laten we niet meegaan in het valse uitgangspunt van de vergelijking tussen jong en oud en wie daarin het meest lijdt. Er zijn honderdduizend redenen om samen solidair te zijn. Aan de andere kant zijn kreten als ‘Iedereen telt mee’ en ‘Samen sterk’ niet vrijblijvend. Er is niet een hele grote glazen bol voor nodig om te voorspellen dat de economische problemen langjarig een hoge prijs vragen op sociaal gebied door werkloosheid, eenzaamheid en psychische problemen. Als de pandemie straks voorbij is moet de nieuwe generatie kunnen rekenen op steun en solidariteit.

Het bericht Solidair zijn, nu en straks verscheen eerst op PvdA Houten.

Ineens hadden we een nieuwe werkelijkheid: een samenleving op afstand. We leven in een spannende en onzekere tijd voor iedereen. Het is bijna niet voor te stellen hoe anders het leven er kort geleden nog uitzag. En toch gaan in de gemeentepolitiek sommige dingen ook gewoon door. Op 7 juli is in de raad de perspectiefnota aan de orde geweest waar de plannen voor het komende jaar worden gepresenteerd. Omdat we ons nog in een financiële mistbank bevinden door de onzekere gevolgen van de corona crisis, heeft het college er veiligheidshalve voor gekozen veel beleidskeuzes en budgetten door te schuiven naar de begroting 2021 die we in het najaar zullen bespreken. Corona betekent naast een gezondheidscrisis, ook een economische crisis en een sociale crisis. Corona raakt wie kwetsbaar is dubbel zo hard. Denk aan de eenzaamheid in verpleeghuizen, de wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg. Maar ook aan de risico’s voor een tweedeling in de maatschappij. In deze kwetsbaarheid hebben mensen en de samenleving behoefte aan zekerheid. Over hoe we hier uitkomen. Over hoe we pijn eerlijk verdelen. De gevolgen van de corona-crisis hebben we als gemeenteraad nog lang niet in beeld. Wat betekent het voor de werkgelegenheid? Hoe groot zal de instroom in de bijstand zijn? Kunnen we het theater, de bibliotheek en VanHouten&Co nog overeind houden? Hoe groot die uitdagingen zijn en hoeveel geld we van het Rijk mogen verwachten is nog volstrekt onduidelijk. Daarom vinden we het verstandig om nu nog geen ingrijpende keuzes te maken, maar uitgaat van wat we hebben. Eerst helpen waar nodig, een inschatting maken van wat de toekomst brengt en geen hals over kop bezuinigingen. De komende maanden moeten we met elkaar zoeken naar een aanpak waarmee onze inwoners, bedrijven en instellingen met vertrouwen de toekomst in kunnen. We hebben de dure plicht er voor te zorgen dat de kloof in de samenleving niet wordt vergroot door de gevolgen van corona. We willen juist nu gelijke kansen in het onderwijs, gelijke kansen op werk. We willen dat iedereen mee kan blijven doen. De corona crisis kan gemakkelijk leiden tot stijgende lasten, denk aan zorgpremies. De PvdA verwacht bij de bespreking van de begroting in het najaar maatregelen die inwoners met kleine inkomens ondersteunen. Je heeft geen helderziende te zijn om te voorspellen dat de gevolgen van de crisis voor mensen met een kleine beurs heftiger zullen zijn. Denk aan inwoners die al in een schuldhulpverleningstraject zitten en door terugval in inkomen eventueel nieuwe schulden moeten aangaan. We hebben eerder al aangedrongen om tijdens de coronacrisis met vaart door te werken aan de ontwikkeling van de minimaregelingen, zodat deze ook vanwege de coronacrisis goed bereikbaar zijn. Ondanks alle onzekerheid over de financiële armslag van de gemeente, zijn we als PvdA wel blij dat er eindelijk vaart wordt gemaakt met het creëren van garantiebanen. De PvdA dringt al járen -vanaf 2015- aan om werk te maken van garantiebanen. We hadden gehoopt dat we als gemeentelijke organisatie een voorbeeldwerkgever zouden zijn. Dat is jammerlijk mislukt. We waren in 2016 nog hoopvol toen Houten van start ging met vier garantiebanen. We zijn in vier jaar dus weer achteruit gekacheld, we hebben nu twee garantiebanen en gaan op weg naar tien. We gaan er nu van uit dat we eindelijk door zullen zetten. Want we hebben als gemeente, als overheid in Nederland, een behoorlijke achterstand opgelopen in het creëren van deze garantiebanen. In de storm die corona veroorzaakt, moet deze ambitie hoog op de prioriteitenlijst blijven staan en we moeten er voor zorgen dat deze doelgroep ook perspectief op werk houdt. Waar we totaal geen begrip voor hebben is het besluit om 2,1 miljoen uit de reserves te halen om de Omgevingswet in te voeren in de gemeente. Helaas -en dat gebeurt te vaak in deze collegeperiode- stonden de coalitie en de oppositiepartijen weer eens lijnrecht tegenover elkaar. De invoering van de Omgevingswet wordt ons door het Rijk opgelegd, maar als gemeente kun je zelf keuzes maken over het tempo en de ambitie. Het is overigens nog niet bekend wanneer de wet in werking treedt. De regering is van mening dat de invoering te ingewikkeld is om de wet in 2021 in te laten gaan en daar komt de coronacrisis nog bovenop. Wij vinden dat de regering ons toch moeilijk kan houden aan de verplichtingen als zij zelf de stekker uit het project trekt. We vinden dat wanneer je economisch en financieel zwaar weer verwacht er om z’n minst sprake is van slechte timing om 2,1 miljoen uit onze reserves te halen. Het is in onze ogen ondenkbaar dat we door dit besluit, straks voor bezuinigingen komen te staan op onze voorzieningen als theater, bibliotheek of van Houten&Co. Het leek ons niet meer dan verstandig om pas bij de begroting in het najaar, wanneer we goed in beeld hebben hoe de financiën er voor staan, een besluit te nemen over dergelijke uitgaven. Helaas, de coalitie had de boel al beklonken. Maar we geven niet op, mocht het toch zover komen dat we als gemeente in het rood komen te staan en de bodem van de spaarpot in zicht komt, dan is dit budget het eerste wat weer op de helling moet komen te staan. We hopen oprecht dat het niet zo ver komt en dat het college het maximale doet om straks in het najaar een begroting neer te leggen waar we de komende jaren trots op kunnen zijn.

Het bericht Blik op 2021 in tijden van Corona verscheen eerst op PvdA Houten.

Afgelopen dinsdag 16 juni is een besluit genomen over het bouwen van woningen aan de Lekdijk in Schalkwijk. Nu zijn we als PvdA altijd erg voor het bouwen van woningen, maar we zijn wel erg tegen dit plan. Het gaat namelijk om het bouwen van 8 tot 11 zeer luxe villa’s op de Lekdijk 28 waar nu een landbouwbedrijf zit. Dat is ver buiten Schalkwijk en die 11 woningen vormen dan een soort eiland in het groen. De gemeente wil er miljonairs woningen gaan bouwen, een soort Bosch en Duin, maar dan aan de Lek. Dat er woningen gebouwd worden in het buitengebied is geen verrassing voor de PvdA. Al jaren wil de gemeente in het buitengebied agrarische gronden uitruilen tussen agrariërs om allerlei redenen: grond beschikbaar krijgen voor oeverversterking, meer aaneengesloten landbouwgronden zodat de verkeersintensiteit verminderd wordt. Dat klinkt redelijk overzichtelijk, maar is een razend ingewikkeld en langjarig proces geweest. Alle hulde daarvoor. Dat brengt wel allemaal kosten met zich mee en die worden gecompenseerd door woningbouw. Voor het college is die woningbouw slechts het sluitstuk van een ingewikkeld project. Als PvdA vinden we de uitkomst dat er uiteindelijk 11 woningen aan de Lekdijk gebouwd kunnen worden, ongewenst. De woningbouw is uitsluitend ingegeven om de bedrijfsverplaatsingen en de eigen kosten te financieren. Dit is een veel te eenzijdige basis voor het legitimeren van een ‘mini-woonwijk’ op deze locatie. Laten we het eens omdraaien: als er geen financiële noodzaak was, was er iemand ooit op het idee gekomen om daar op die plek woningen te bouwen ? Het antwoord ligt voor de hand. We delen de mening van verontruste inwoners dat een financieel negatief resultaat nimmer de legitimatie mag zijn voor de gemeente om het groen- en duurzaamheidsbeleid voor het Linielandschap aan de kant te schuiven en dat zij zich zorgen maken over de mogelijke beperkingen voor hun agrarische bedrijfsvoering en het ongewenste precedenten kan scheppen. Hoe begrijpelijk dit proces is gelopen, de uitkomst zal voor veel inwoners als bestuurlijk opportunisme gezien worden als nu ineens wél landschappelijke kwaliteiten van de Oeverwal- zoals vastgesteld in het Beoordelingskader Ruimtelijke Kwaliteit Eiland van Schalkwijk- aan de kant geschoven kunnen worden. Bovendien ligt het te bebouwen gebied op struikelafstand van Fort Honswijk, waarvan we allemaal hopen dat het binnenkort de UNESCO Werelderfgoedlijst gaat halen. Als die nominatie in gevaar komt, zal dat mogelijk de wal zijn die het schip doet keren. Maar dat is lang niet zeker. Als het plan zoals nu voorgesteld, het moet worden, dan heeft het college gewoon een slechte en risicovolle deal gemaakt. De wethouder stelde zich onwrikbaar op en wil de ruimte hebben om, indien uit alle verdere onderzoeken blijkt dat de lichten op groen staan, 8 tot 11 woningen te bouwen aan de Lekdijk omdat dat de kortste klap is om uit de kosten te komen. Tja, dat is niet de manier van besturen waar wij als PvdA blij van worden. Bijzonder is ook dat het CDA en Groen Links, vaak de zelfverklaarde hoeders van het buitengebied, de inwoners nu zo in de kou laten staan en niet eens een poging gedaan hebben om tegendruk te bieden. Hooguit kun je stellen dat zij kiezen voor de vlucht vooruit. Het wordt er niet beter op door er, zoals het CDA deed, er een romantische voorstelling van te maken en te hopen op een ‘mooie nederzetting’ of zoals Groen Links stelt: ‘Er komen nog onderzoeken en dan beslissen we wel’. Dat vinden wij geen manier van doen. Meerdere partijen hebben gepraat als Brugman, maar helaas, de coalitie had de gelederen gesloten, waardoor de direct omwonenden aan het kortste eind trekken en alle inwoners van Houten de kans lopen een prachtig stuk landschappelijk cultuurgebied verkwanseld te zien worden.

Het bericht Bosch en Duin aan de Lek, wie zit daar op te wachten? verscheen eerst op PvdA Houten.

Nu zijn we met elkaar nog volop bezig om het virus onder controle te krijgen. Maar nu is het ook tijd om na te denken over hoe we straks verder gaan. We kunnen niet van iedereen opofferingen vragen en daarna doorgaan alsof er niks gebeurd is. Corona raakt wie kwetsbaar is dubbel zo hard: denk aan eenzame ouderen in verpleeghuizen, wachtlijsten in de geestelijke gezondheidzorg, aan mensen die in deze periode hun baan kwijt raken of hun onderneming on hold hebben moeten zetten. In deze sociale en financiële kwetsbaarheid hebben mensen behoefte aan zekerheid. Over hoe we hier uitkomen én hoe we de pijn eerlijk en fatsoenlijk verdelen. Niemand heeft enig idee wat de economische ontwikkeling gaat betekenen voor het aantal bijstandsuitkeringen, voor het sociaal domein, voor het onderwijs. Net als veel andere gemeenten worstelt Houten al langer met het probleem dat we van het Rijk taken moeten uitvoeren waar we te weinig geld voor krijgen. Zo maken sinds begin van dit jaar veel huishoudens, ook die het makkelijk zelf kunnen betalen, gebruik van de door het Rijk ingevoerde mogelijkheid om voor €17,50 per maand huishoudelijke hulp via de gemeente te krijgen. Dat leidt nu al tot grote tekorten op het budget. Ook al weet Houten het huishoudboekje nog steeds redelijk op orde te houden, er zijn wel degelijk dreigende geldzorgen door dit soort opgelegde maatregelen waar we als gemeente niet in kunnen sturen. En toen kwam daar de coronacrisis nog overheen. Ook in het minst ongunstige scenario krijgen we te maken met een forse recessie en is de kans groot dat Houten het huishoudboekje dan niet meer sluitend krijgt. Maar de afgelopen maanden lieten ook zien dat we in onzekere tijden om elkaar geven, bereid zijn te delen en beseffen we dat we op elkaar aangewezen zijn. Misschien zorgt die ervaring er wel voor dat de samenleving er nu rijp voor is om samen de juiste vragen aan elkaar te stellen. De PvdA wil in elk geval dat we in een onzekere wereld de rekening eerlijk verdelen, dat we keuzes maken gebaseerd op wederkerigheid, solidariteit en samenwerken. In het belang van ons allemaal.

Het bericht Wie betaalt de rekening? verscheen eerst op PvdA Houten.

In de raadsvergadering van 19 mei 2020 is de Sociale Koers van de gemeente Houten 2020- 2023 'Iedereen doet mee' vastgesteld. CDA raadslid Willy Boersma legt uit dat 'sociale toegankelijkheid' voor het CDA héél belangrijk is. Hieronder volgt haar bijdrage in het raadsdebat: Twee maanden geleden spraken we over het Programma Sociale Koers. We kwamen er niet uit met elkaar ondanks het vele werk dat was verzet door ambtenaren en wethouder Smith. In de afgelopen twee maanden is een hele stap gemaakt: complimenten aan de ambtenaren en aan de vervangende wethouder! Het raadsvoorstel is aangepast. Zo is duidelijk waarover we beslissen en het voorstel sluit goed aan bij het Programma. Indicatoren zijn toegevoegd aan het programma en tekst is op veel plekken aangevuld. Als CDA hebben we in maart amendement 6 over beslispunt 1 van het raadsvoorstel en motie 7 over LHBTI (als onderdeel van inclusief beleid) ingediend. We vinden, met alle mede-ondertekenaars, dat beide voldoende zijn verwerkt en trekken ze daarom in. We komen wel met een nieuwe motie: over sociale toegankelijkheid. Eén van de insprekers bij de RTG vroeg daar aandacht voor. We hebben het makkelijk over fysieke toegankelijkheid, maar sociale toegankelijkheid is voor ons minder concreet. Wat bedoelen we dan eigenlijk? Hebben we het over de toegankelijkheid van het sociaal loket? Dat is een onderdeel. We hebben het over de toegankelijkheid van de hele samenleving, van alle gemeenschapsvoorzieningen. We willen dat iedereen mee kan doen, met of zonder beperking, op je eigen manier. Zodat je er bij hoort zoals je bent. Wat is dat dan? Ik kan niet voor iedereen spreken, ik kan wel voorbeelden geven. Ga eens in een rolstoel naar het theater. Fysieke toegankelijkheid is dat je in het gebouw kunt komen en dat er een bereikbare plek is in de zaal. Sociale toegankelijkheid is dat bij de koffie vooraf in de foyer niet over je heen wordt gepraat, maar dat er iemand naast je gaat zitten en met jou in gesprek gaat. Iemand met dementie gaat boodschappen doen en staat te stuntelen bij de kassa. Wat was het nummer van je pasje? Contant betalen dan? Kom je daar uit? Het duurt al gauw langer. Heeft de kassière begrip? Hoeveel haast heeft de volgende klant? Hoor je als kind nog bij de groep als je zelf geen vriendjes kunt uitnodigen voor je verjaardag omdat het te duur is? Of omdat je een gehandicapt broertje of zusje hebt? Val je als tiener buiten de groep omdat je kleding niet klopt? Kom je bij het sociaal loket uit je woorden? Kan je met een inspreekmoment meedoen als je niet zo snel bent in het gesprek? Krijg je de tijd en de ruimte? We hebben hier als inwoners allemaal een rol. De gemeente heeft een rol. Dementievriendelijke gemeente, meer weten over beperkingen en hoe we daar rekening mee kunnen houden, voorlichting op scholen over mantelzorger zijn. Ik kan voorbeelden geven, als raad kunnen we proberen een definitie te geven. Maar we kunnen nooit voor iedereen spreken. Daarom vragen we in de motie aan het college sociale toegankelijkheid vorm te geven in samenspraak met betrokken doelgroepen en organisaties. Mensen kunnen het beste zélf vertellen wat voor hen sociale toegankelijkheid is en of ze het gevoel hebben mee te tellen. Want, dat is toch wat we met elkaar beogen. Ook wij als raad hebben een rol in het bevorderen van de sociale toegankelijkheid en dat is precies de reden om als CDA met de PvdA deze motie indienen die mede is ondertekend door GL, SGP, HA! En D’66. Voor het overige….gaan wij van harte akkoord met de Sociale Koers 2020-2023 en we zien graag de concrete uitvoeringsplannen daarvoor tegemoet. Wij wensen de nieuwe wethouder daarmee alle succes!

In de raadsvergadering van 19 mei 2020 is de Sociale Koers van de gemeente Houten 2020- 2023 'Iedereen doet mee' vastgesteld. CDA raadslid Willy Boersma legt uit dat 'sociale toegankelijkheid' voor het CDA héél belangrijk is. Hieronder volgt haar bijdrage in het raadsdebat: Twee maanden geleden spraken we over het Programma Sociale Koers. We kwamen er niet uit met elkaar ondanks het vele werk dat was verzet door ambtenaren en wethouder Smith. In de afgelopen twee maanden is een hele stap gemaakt: complimenten aan de ambtenaren en aan de vervangende wethouder! Het raadsvoorstel is aangepast. Zo is duidelijk waarover we beslissen en het voorstel sluit goed aan bij het Programma. Indicatoren zijn toegevoegd aan het programma en tekst is op veel plekken aangevuld. Als CDA hebben we in maart amendement 6 over beslispunt 1 van het raadsvoorstel en motie 7 over LHBTI (als onderdeel van inclusief beleid) ingediend. We vinden, met alle mede-ondertekenaars, dat beide voldoende zijn verwerkt en trekken ze daarom in. We komen wel met een nieuwe motie: over sociale toegankelijkheid. Eén van de insprekers bij de RTG vroeg daar aandacht voor. We hebben het makkelijk over fysieke toegankelijkheid, maar sociale toegankelijkheid is voor ons minder concreet. Wat bedoelen we dan eigenlijk? Hebben we het over de toegankelijkheid van het sociaal loket? Dat is een onderdeel. We hebben het over de toegankelijkheid van de hele samenleving, van alle gemeenschapsvoorzieningen. We willen dat iedereen mee kan doen, met of zonder beperking, op je eigen manier. Zodat je er bij hoort zoals je bent. Wat is dat dan? Ik kan niet voor iedereen spreken, ik kan wel voorbeelden geven. Ga eens in een rolstoel naar het theater. Fysieke toegankelijkheid is dat je in het gebouw kunt komen en dat er een bereikbare plek is in de zaal. Sociale toegankelijkheid is dat bij de koffie vooraf in de foyer niet over je heen wordt gepraat, maar dat er iemand naast je gaat zitten en met jou in gesprek gaat. Iemand met dementie gaat boodschappen doen en staat te stuntelen bij de kassa. Wat was het nummer van je pasje? Contant betalen dan? Kom je daar uit? Het duurt al gauw langer. Heeft de kassière begrip? Hoeveel haast heeft de volgende klant? Hoor je als kind nog bij de groep als je zelf geen vriendjes kunt uitnodigen voor je verjaardag omdat het te duur is? Of omdat je een gehandicapt broertje of zusje hebt? Val je als tiener buiten de groep omdat je kleding niet klopt? Kom je bij het sociaal loket uit je woorden? Kan je met een inspreekmoment meedoen als je niet zo snel bent in het gesprek? Krijg je de tijd en de ruimte? We hebben hier als inwoners allemaal een rol. De gemeente heeft een rol. Dementievriendelijke gemeente, meer weten over beperkingen en hoe we daar rekening mee kunnen houden, voorlichting op scholen over mantelzorger zijn. Ik kan voorbeelden geven, als raad kunnen we proberen een definitie te geven. Maar we kunnen nooit voor iedereen spreken. Daarom vragen we in de motie aan het college sociale toegankelijkheid vorm te geven in samenspraak met betrokken doelgroepen en organisaties. Mensen kunnen het beste zélf vertellen wat voor hen sociale toegankelijkheid is en of ze het gevoel hebben mee te tellen. Want, dat is toch wat we met elkaar beogen. Ook wij als raad hebben een rol in het bevorderen van de sociale toegankelijkheid en dat is precies de reden om als CDA met de PvdA deze motie indienen die mede is ondertekend door GL, SGP, HA! En D’66. Voor het overige….gaan wij van harte akkoord met de Sociale Koers 2020-2023 en we zien graag de concrete uitvoeringsplannen daarvoor tegemoet. Wij wensen de nieuwe wethouder daarmee alle succes!

Voor mensen die in financiële problemen zitten of door een krappe beurs weinig kunnen doen bestaan in Houten verschillende zogenaamde Minimaregelingen. Die regelingen moet je goed kunnen vinden. Dat is nu nog niet zo. De gemeente heeft het afgelopen jaar met alle betrokken partijen om de tafel gezeten om hierin verbetering aan te brengen. Dit werk zou de komende maanden nog verder doorgaan, maar de coronacrisis dreigde roet in het eten te gooien. De besprekingen waren stilgelegd. Juist nu we weten dat de coronacrisis voor veel mensen baan- en inkomensverlies betekent moet je dat niet willen. Het loopt eigenlijk ook al te lang. Tijdens het debat over het programma Sociale Koers, op 19 mei, heeft de PvdA-fractie het college gevraagd de vaart er in te houden. Misschien kan het niet op de geplande manier, maar dan moet er maar naar andere manieren gezocht worden waardoor het wel kan. Onze motie is met grote steun door de raad aangenomen en de wethouder gaat kijken hoe ze dit zo kan uitvoeren, dat we hier als snel de resultaten van kunnen zien.

De betrokken organisaties zijn: Stichting Leergeld Houten, Stichting Budgethulp Houten, Stichting Urgente Noden Lekstroom(SUN),Taalhuis, Bibliotheek Lek & IJssel, Interkerkelijk Diaconaal Overleg (IDO), DoorGeefLuik, Infospreekuur, Jeugdfonds Sport, Jeugdfonds Cultuur en Jeugdfonds Sport, St. Sociaal Team Houten, van Houten&co, WIL, Voedselbank Houten, U-pas, Gemeente Utrecht.

De regelingen waar het om gaat zijn in 2019 al op een rij gezet. Nu gaat het erom, dat mensen ze ook kunnen vinden. Ook moeten de betrokken partners gaan samenwerken om het voor mensen die een beroep op hen doen, gemakkelijker te maken de ondersteuning te vinden die zij nodig hebben.

Het bericht Corona: snel weten waar je (financiële) hulp vindt verscheen eerst op PvdA Houten.

In een interview met VNG Utrecht stelt Anneke Dubbink, PvdA-fractievoorzitter in Houten en bestuurslid van de VNG Utrecht, dat de coronacrisis er niet toe mag leiden dat ook de lokale democratie in lock-down gaat. Het valt in deze bizarre tijd niet mee om die keuzes op democratisch gelegitimeerde wijze te nemen, zo is inmiddels wel gebleken. “Een bijzonder belangrijk onderwerp voor Houten is bijvoorbeeld de Ruimtelijke Koers. Eén van de vragen is hoe we ruimtelijk invulling moeten geven aan ons voornemen om tot 2040 5.000 woningen erbij te bouwen. Daar is in het voortraject heel veel participatie over geweest, waar circa 3.000 inwoners aan hebben meegedaan. Dat zou in juli in de gemeenteraad komen, maar hebben we nu uitgesteld tot september. Tot die tijd doen we -vooralsnog- alles wat op dit onderwerp betrekking heeft digitaal.” Telkens moet je raad bepalen wat je moet uitstellen en wat moet je laten doorgaan om te voorkomen dat de lokale besluitvorming stokt en de gemeente op slot gaat. Lees hier het hele interview.

Het bericht Lokale democratie mag niet in lock-down gaan verscheen eerst op PvdA Houten.

Lege straten, verlaten pleinen, dichte restaurants. Houten biedt net als zoveel andere steden en dorpen in Nederland na vier weken ‘intelligente lockdown’ een onwerkelijke aanblik. Ook in Houten hadden al vroeg te maken met coronabesmettingen. Helaas is bij enkele inwoners van Houten de ziekte fataal geworden. En het einde van de crisis is voorlopig nog niet in zicht. Het virus raakt mensen keihard in heel Nederland. Denk aan alle mensen die ziek zijn of van wie geliefden ziek zijn. Maar ook als je niet ziek bent, wil je nu het lente is en de meivakantie op komst is, naar buiten en elkaar opzoeken. Zeker voor ouderen in verpleeghuizen die hun kinderen en kleinkinderen niet meer mogen ontvangen zijn het pijnlijke maatregelen dat het allemaal niet door gaat. Deze crisis gaat ook over hoe we met elkaar omgaan. Mensen willen elkaar nu helpen en er ontstaan allerlei nieuwe initiatieven, ook in Houten. We realiseren ons hoe kostbaar ons leven, onze gezondheid is. In de praktijk betekent het dat (bijna) iedereen zijn steentje wil bijdragen om dit virus het hoofd te bieden. Daaruit blijkt dat de meeste mensen binnen de grenzen van wat kan, er het beste van willen maken en met goede intenties aan de slag is. We zouden het ook niet over ‘sociaal afstand houden’ moeten hebben, maar over ‘fysiek afstand houden’. Sociaal hebben we elkaar harder nodig dan ooit. We moeten alleen nu niet te fysiek te dicht bij elkaar komen. Zelden zijn diep ingesleten gewoontes zoals handen schudden binnen een paar dagen overboord gekieperd. Het is ongekend wat ons overkomt. Het bestrijden van het virus wakkert urgentiebesef aan en ook verantwoordelijkheidsbesef. Je leeft niet louter voor jezelf. Je bent onderdeel van een groter geheel. ‘Na deze crisis kunnen we niet gewoon verdergaan zoals we altijd deden’, zegt Kim Putters directeur van het Sociaal- en Cultureel Planbureau. De corona-crisis raakt onze samenleving in de kern. Wat de economische gevolgen zullen zijn is nog niet duidelijk. Dat er een recessie aankomt staat vast en het is nog niet te zeggen hoe lang de economie krimpt. Door die onzekerheid gaan projecten niet door, verliezen mensen hun baan en worden mensen niet aangenomen. Voor mensen die geen zekerheid hebben over hun inkomen, kan die situatie geen maanden duren. Wat we wel moeten zien vast te houden uit deze crisis, is de herwaardering van wat we nu de vitale beroepen noemen. Beroepen die de afgelopen jaren steeds onder druk stonden en waarvoor men de straat opging om voor hun belangen op te komen: verzorgers, verpleegkundigen, leraren, ambulance- en politiemensen, schoonmakers, beveiligers, bezorgers. De PvdA zal zich blijven inzetten dat deze waardering niet vergeten wordt als we met z’n allen in een recessie belanden. Deze tijd vraagt als geen ander om saamhorigheid en solidariteit. Laten we helpen waar we kunnen. Omzien naar elkaar. En waar we nu nog midden in de crisis zijn, weten we ook dat wij in zware tijden veerkrachtig zijn en er weer een nieuwe tijd komt.

Het bericht Leven in tijden van Corona verscheen eerst op PvdA Houten.