Poliflw

Belangrijke activiteiten en debatten in de Tweede Kamer moeten toegankelijk zijn voor doven en slechthorenden. Kamerlid Stieneke van der Graaf dient hierover vandaag samen met D66 en PvdA een voorstel in bij het debat over het erkennen van Nederlandse Gebarentaal als officiële taal. 

“Als corona ons íets duidelijk heeft gemaakt, dan is het wel dat echte aandacht en goede zorg het verschil maken in een mensenleven. Ik vind het buitengewoon pijnlijk dat in een tijd waarin ouderen zich extra kwetsbaar voelen, D66 een voorstel indient waarvan we weten dat het bij veel ouderen tot grotere onzekerheid en meer angst leidt." Dat stelt ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers in reactie op de indiening van een initiatiefwetsvoorstel om een zelfdodingspil mogelijk te maken.

ChristenUnie en D66 willen dat er geen subsidie beschikbaar komt voor nieuwe biomassacentrales. Er zijn nu nog honderden nieuwe biomassacentrales in de planning. Door zo snel mogelijk te stoppen met deze subsidies, wordt er duidelijkheid gegeven. De lat voor nieuwe centrales moet zo hoog mogelijk liggen. Bovendien is het verstandiger om in te zetten op echt schone energie.

ChristenUnie en D66 roepen het kabinet op om zo snel mogelijk maatregelen te nemen voor versterking van de rechtsbijstand. Minister Dekker mag volgens beide partijen niet wachten tot het hele stelsel van de sociale advocatuur is herzien.

De ChristenUnie en D66 willen af van de huidige ‘trap-op-trap-af systematiek’ die bepaalt hoeveel geld gemeenten krijgen. Nu is het gemeentebudget afhankelijk van hoeveel het kabinet in dat jaar uitgeeft. Dat leidt momenteel tot grote tekorten en dus bezuinigingen in veel gemeenten, omdat het kabinet minder uitgeeft dan vooraf gedacht.

De politieke wens van D66 om een pil te verstrekken aan mensen die hun leven als voltooid ervaren, kennen we al langer. In het Regeerakkoord is echter afgesproken dat dit kabinet inzet op Waardig Ouder Worden en een onderzoek uitvoert naar de nood achter voltooid leven. De ChristenUnie zal D66 aan de afspraak houden dat het onderzoek hiernaar wordt afgewacht, vóór voorstellen op dit terrein ingediend kunnen worden. De haast die de partij lijkt te hebben, is voor mij onbegrijpelijk.

Vorige week verscheen in de krant een plan van D66 en CDA om het salaris van basisschoolleraren verder te verhogen. Vanaf 2021 vallen de prestatieboxmiddelen vrij, een pot geld van bijna 300 miljoen euro per jaar. D66 en CDA stelden voor om dat geld te gebruiken voor salarisverhoging.

Samen met de andere coalitiepartijen willen we de kennis en infrastructuur van de sociale werkvoorzieningen benutten om meer mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te helpen. CDA, D66, ChristenUnie en VVD willen dat de kennis en ervaring van sociale werkplaatsen blijvend worden ingezet om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan werk te helpen en te houden.

Staatssecretaris Van Ark kondigde twee weken geleden aan dat er een streep ging door het plan om loondispensatie in te voeren. In plaats daarvan wil zij een ‘breed offensief’ om mensen die bijvoorbeeld door een handicap moeilijk aan het werk komen. Volgens ons moet de kennis en infrastructuur van de huidige sociale werkvoorzieningen daarbij ‘een duidelijke plaats’ krijgen.

Het kabinet wil dat iedereen naar vermogen mee kan doen op de arbeidsmarkt. Toch komen mensen met een arbeidsbeperking nog lang niet altijd aan de slag. Sociale werkvoorzieningen hebben veel kennis van de doelgroep en wat passend werk voor hen betekent. Dat, in combinatie met sociale ondernemers én een dienstbare overheid die hieraan bij wil dragen, moet nieuw perspectief geven voor deze mensen om volwaardig mee te kunnen doen in de samenleving.

Labels: Gert-Jan Segers

Documenten van de overheid zijn voor veel mensen te moeilijk. Terwijl het juist belangrijk is dat ingewikkelde beslissingen op een begrijpelijke manier uit worden gelegd. D66 en de ChristenUnie willen dat het kabinet voortaan belangrijke documenten – zoals de begroting – ook uitbrengt in een versie in begrijpelijke taal.

We maken het in de politiek vaak heel erg ingewikkeld, terwijl het belangrijk is dat iedereen begrijpt wat er in Den Haag besloten wordt. In ons land, in onze democratie, moet iedereen mee kunnen doen. Als we weten dat we mensen kunnen helpen door belangrijke documenten in makkelijke taal op te schrijven, moeten we dat doen.

Ingewikkelde beslissingen goed uitleggen

De overheid zorgt al steeds vaker voor begrijpelijke taal op haar website. De coalitiepartijen stellen nu voor dat het kabinet ook belangrijke documenten gaat uitbrengen in een versie in begrijpelijke taal. Bijvoorbeeld op het zogenoemde 2F taalniveau, zodat ook mensen die laaggeletterd zijn en dus moeite hebben met lezen, schrijven of rekenen de communicatie vanuit de overheid kunnen begrijpen.

Miljoenennota

D66 heeft dit jaar de Miljoenennota al laten hertalen in een versie in begrijpelijke taal. Deze wordt vanmiddag aangeboden aan stichting Lezen & Schrijven. De ChristenUnie bracht de afgelopen jaren onder meer haar verkiezingsprogramma’s uit in begrijpelijke taal.

Meer aandacht voor laaggeletterdheid

Zo’n 2,5 miljoen mensen in Nederland hebben moeite met lezen, schrijven en/of rekenen. Dit kabinet trekt vijf miljoen euro extra per jaar uit om laaggeletterdheid tegen te gaan. Bijvoorbeeld via taalcursussen die kinderen stimuleren meer te lezen en ouders meer voor te lezen. Naast dit extra geld vinden de coalitiepartijen het belangrijk te zorgen dat de communicatie van de overheid begrijpelijk is voor iedereen.

Labels: Onderwijs

Onze dochter uit China is gevaccineerd toen ze als 1-jarige bij ons kwam. Niet erg leuk. Voor haar niet en voor ons als ouders niet. Je weet dat je kind pijn zal hebben van de prik en zich misschien ook wel een paar dagen wat ziek zal voelen. Je wilt je kind toch zoveel mogelijk leed besparen.

En juist daarom was het voor ons geen vraag of we haar lieten vaccineren. Want een prik en een paar dagen ziek zijn, vallen in het niet bij de veel heftiger ziektes waar dat kleine meisje met een prik tegen beschermd zou worden. En met haar, ook haar omgeving. Door te vaccineren bescherm je je kind tegen nare ziekten die zelfs de dood tot gevolg kunnen hebben. Bovendien zorg je zo indirect ook voor bescherming van andere, heel jonge kinderen die nog geen vaccinaties hebben gehad. Je zou zeggen: welke ouder wil dat nou niet?

Nou, er is dus ook een groep ouders die hun kinderen niet laten inenten. Heel eerlijk: ik vind dat moeilijk te begrijpen. Het is mijn persoonlijke geloof dat God ons heel veel geeft. In de schepping, in talenten van mensen, in de verantwoordelijkheid om te zorgen: voor anderen, maar ook voor onszelf. De mogelijkheid om te vaccineren, de talenten van medici en de beschikbaarheid van middelen die bijdragen aan het beschermen van leven en gezondheid mogen we – is mijn persoonlijke overtuiging – inzetten ten goede.

Maar onder de ouders die hun kinderen niet laten vaccineren, is ook altijd een deel christenen geweest. Hoewel ik er zelf dus echt anders over denk, konden zij mijns inziens terecht een beroep doen op het recht op lichamelijke integriteit en vrijheid van godsdienst. Door de beperkte omvang van deze groep, is het risico van hun niet-vaccineren voor onze hele samenleving beperkt: zolang er een hoog genoegedekkingsgraad is, beschermt dat ook anderen.. De vanuit christelijke overtuiging ingegeven motivatie om niet te vaccineren, nam van jaar tot jaar bovendien steeds verder af en landelijk bleef de vaccinatiegraad voldoende hoog. Tot zover was er dus niet zoveel aan de hand en het maatschappelijke debat nog niet zo verhit.

Groeiende groepMaar sinds een aantal jaar is er iets nieuws gaande. Er is ineens een gróeiende groep ouders die kinderen niet wil laten vaccineren. Niet vanuit geloofsovertuiging, maar uit wantrouwen jegens de overheid of medicijnfabrikanten, uit angst voor niet-bestaande bijwerkingen of vanuit het idee dat het allemaal wel mee zal vallen. Het lijkt of vaccinaties zo in zekere zin deels bedreigd worden door het eigen succes: het risico is uit het zicht verdwenen en daarmee verdampt ook de angst voor ‘vergeten’ ziekten.Dat is een probleem. In het publieke debat dat is losgebarsten, worden allerhande oplossingen voor dat probleem aangedragen. Ouders verplichten hun kind te vaccineren, een korting op de kinderbijslag, kinderdagverblijven die de vaccinatiegraad publiceren of niet-geënte kinderen kunnen weigeren: ideeën te over.

VaccinatiegraadEn het is goed dat we dat gesprek aangaan. Dat we voor- en nadelen van de aangedragen oplossingsrichtingen in kaart brengen. Dat we alles doen wat mogelijk is om de vaccinatiegraad omhoog te krijgen. Daar is ook de ChristenUnie zeer voor gemotiveerd. Maar we moeten wel goed bedenken wát we doen.

En dan vind ik dat de overheid zeker óók, maar niet alléén principiële zaken als lichamelijke integriteit en geloofsvrijheid moet wegen – al snapt u hoe belangrijk die voor mij zijn. Maar ook de effecten en bijeffecten van de mogelijke maatregelen. Bijvoorbeeld dat een boete voor niet-vaccineren geen probleem zou zijn voor rijke ouders, wat ongelijkheid creëert ten opzichte van gewetensbezwaarde mensen met een kleinere beurs. En dat de verplichting voor ouders averechts kan werken en het wantrouwen voedt: in Italië ging de vaccinatiegraad nota bene omláág, nadat een verplichting werd ingevoerd.

KinderdagopvangDe mogelijkheid voor de kinderdagopvang om kinderen te weigeren dan? Daar zijn principiële bezwaren minder aan de orde en dus is deze maatregel wat mij betreft dan ook niet bij voorbaat uitgesloten. Sterker: vanuit het christelijk-sociaal denken is er best wat voor te zeggen. Want als ouders vanuit de ‘soevereiniteit in eigen kring’ in vrijheid de keuze moeten kunnen maken om hun kind niet in te enten, moet ook een kinderdagverblijf haar door de ouders gegeven verantwoordelijkheid, vanuit soevereiniteit kunnen invullen om de groep kinderen als geheel te beschermen.Een in allerijl aangekondigd wetsvoorstel van D66 zou dat dan ook wel even regelen. VVD, CDA, PvdA en SP sloten zich direct aan. Van verschillende kanten werd ook ik bevraagd: jullie zijn daar toch óók voor?

En het antwoord is – ik hintte er al op: misschien wel. Maar toch vind ik het te makkelijk om daar in de storm van de publieke opinie direct in mee te gaan. Niet in de laatste plaats omdat professionals die er meer verstand van hebben dan ik waarschuwen voor een onvermoed, groot schadelijk effect. Dat zit zo: als tien kinderdagverblijven een vaccinatie-eis stellen, is de kans groot dat één kinderdagverblijf de niet-gevaccineerde kinderen opvangt en te maken krijgt met een véél te lage vaccinatiegraad. Dat kan een bedreiging zijn, niet alleen voor die niet-gevaccineerde én gevaccineerde kinderen op het kinderdagverblijf, maar ook voor de rest van de omgeving, regio en uiteindelijk ons hele land. En zelfs als álle kinderdagverblijven een vaccinatie-eis stellen, is daar nog de gastouderopvang, speeltuin of school waar het mis kan gaan. Een brandhaard op één zo’n plek kan misschien wel een landelijk uitslaande brand van een gevaarlijke ziekte worden.

Is daarmee alles gezegd? Nee, zeker niet. Want hoe dit soort risico’s zich tot elkaar verhouden, dat weten we niet goed. En dat willen we wél weten. Dus is het goed dat het kabinet hier onderzoek naar doet.

Maar in de tussentijd wil ik niet stil zitten. We moeten met een plan komen. Want die vaccinatiegraad móet omhoog. Omdat vrijheid en vrijblijvendheid nou eenmaal niet hetzelfde zijn.Dan kunnen we beginnen met een stevigere oproep aan ouders om hun kinderen te laten vaccineren – als je niet langskomt bij het consultatiebureau, krijg je nu geen enkele brief, herinnering of aanmaning. Daar mag de overheid nadrukkelijker optreden.

Artsen

Dan kunnen we aansluiten bij de acties van artsen onder de hashtag #ikvaccineer. Zij zouden wel eens een sleutelrol kunnen gaan spelen in het verbeteren van de vaccinatiegraad. Want waar we niet altijd alle heil mogen verwachten van de algemene voorlichting vanuit de Rijksoverheid, werkt het klemmende beroep van artsen vaak wel; Duitsland kent bijvoorbeeld een verplicht gesprek met een arts als ouders niet reageren op de oproep om hun kind te komen laten vaccineren. Dit gesprek kan twijfelaars over de streep trekken. Ook hier kan nu al werk van worden gemaakt.Dan kunnen we – u en ik – duidelijk maken dat vaccineren de norm is en niet-vaccineren een probleem. Want waar mythes over vaccinatie onder ouders ontstaan, kunnen die onder ouders ook weersproken worden.

#ikvaccineer. Voor de gezondheid van al onze kinderen, ook in de toekomst. Want daar gaat het om.

Labels: Carla Dik-Faber, Gezondheid