Poliflw

Minister De Jonge heeft vandaag laten weten dat de Tijdelijke wet Covid-19 niet op 1 juli ingaat. De lokale fracties van D66 in Zuid Holland, waaronder Lansingerland, zien geen noodzaak voor de beoogde Corona-wet. De wet creëert een directe lijn tussen maatregelen van ministers en de uitvoering daarvan door burgemeesters, dat achten wij ongewenst.

Het kabinet eigent zichzelf verregaande macht toe en de wet ontbeert een solide juridische basis voor het inperken van grondrechten als de vrijheid van vereniging. Met de wet kunnen ministers buiten de Kamer om besluiten tot het verbieden van evenementen, het sluiten van scholen en ondernemingen en openbaar vervoer. Het is een blanco volmacht voor ministers om zelf corona-maatregelen af te kondigen. Het parlement en de democratie staan daarbij buitenspel alsof we teruggaan naar koning Willem I die ook per decreet regels maakte. Met de directe lijn tussen de maatregelen van de minister en uitvoering door de burgemeester staat ook de gemeenteraad buitenspel.

De Raad van State, Wim Voermans, hoogleraar staatsrecht aan de Universiteit Leiden, Douwe Jan Elzinga, hoogleraar staatsrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen, de Nederlandse Orde van Advocaten en onder andere ook de Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen hebben grote zorgen over de beoogde wet. De grondrechten worden onvoldoende gewaarborgd. Zowel de Eerste en Tweede Kamer maar ook de gemeenteraden hebben veel te weinig invloed. De looptijd is veel te lang. En wanneer een minister zelfstandig belangrijke wettelijke regels op gaat stellen is dat in strijd met de basisprincipes van de democratische rechtsstaat, dat is immers de taak van het parlement. Onnodig bovendien, er zijn prima alternatieven. Het kabinet kan zich nu al macht toe-eigenen door de uitzonderingstoestand uit te roepen en het parlement kan daar dan in ieder geval nog weer een einde aan maken.

Maar een verdere uniformering van de noodmaatregelen is ook niet langer nodig. Nu de verspreiding in beeld en onder controle lijkt kan er beter worden teruggevallen op lokale noodverordeningen, met passende uniformering op basis van RIVM richtlijnen, plaatselijk maatwerk en democratische legitimatie. Als democraten en vertegenwoordigers van de lokale politiek vinden wij dat een veel betere werkwijze dan een directe lijn tussen zelfstandig door ministers verordonneerde maatregelen die door onze burgemeesters moeten worden uitgevoerd.

 

Ineke den Heijer, Lansingerland Sander Boschma, Hillegom Annette Pietersen, Nieuwkoop Ralf Boland, Katwijk Jacco van Maldegem, Leidschendam-Voorburg Evert Bobeldijk, Gouda Albert Grooten Waddinxveen. Elfred Bus Oegstgeest Miranda den Tuinder, Hoeksche Waard Sabine Schipper, Zwijndrecht Mieke Bakker, Hellevoetsluis Jeroen Hendriks, Leiderdorp Ahmet Polat, Dordrecht Gernand Ekkelenkamp, Zoetermeer Jesse de Jong, Maassluis Jarle Lourens, Schiedam Vahit Köroğlu, Leiden Pieter Holkamp, Capelle aan den IJssel Constantijn Dolmans, Rijswijk Roger Vieira, Midden-Delfland Elly de Vries, Bodegraven-Reeuwijk Bas van Riel, Lisse Bart van der Ploeg, Teylingen Marcel van Prehn, Barendrecht Wim Smit, Brielle Erik Mulder, Westvoorne Ritske Bloemendaal, Wassenaar Trijntje van Es, Papendrecht Marijke Gommans, Hendrik -Ido-Ambacht Jeffrey van de Lagemaat, Krimpenerwaard Frans Klovert, Zuidplas Dick Gutlich, Noordwijk

De raad van Lansingerland heeft op 28 mei met ruime meerderheid ingestemd met een motie om Lansingerland aan te laten sluiten bij de ‘coalition of the willing.’ Deze coalitie van gemeenten pleit voor een echte oplossing voor verweesde vluchtelingenkinderen in Griekenland. 

Lansingerland is nu ook één van de ruim 100 Nederlandse gemeenten die de rijksoverheid oproept om gehoor te geven aan het verzoek van Griekenland om verweesde vluchtelingenkinderen een nieuw thuis te geven binnen de EU. In Griekenland leven op dit moment meer dan 5000 minderjarige vluchtelingen zonder ouders onder erbarmelijke omstandigheden, soms zelfs in politiecellen vanwege een gebrek aan opvangcapaciteit.

Tot nu toe heeft de Nederlandse regering, in tegenstelling tot veel andere lidstaten, zoals Frankrijk, Ierland, Duitsland en Kroatië, geen gehoor gegeven aan deze oproep. Verschillende maatschappelijke organisaties, zoals stichting Vluchteling en VluchtelingenWerk Nederland, riepen daarom begin dit jaar gemeenten op om aan te geven dat zij wél bereid zijn om deze kinderen op te vangen. De groep gemeenten die deze oproep steunt, blijft maar groeien en daardoor neemt de druk op de landelijke politiek steeds verder toe.

Na in maart al vragen hierover te hebben gesteld aan het college, diende D66 in de raadsvergadering van 28 mei een motie in om ook Lansingerland aan te laten sluiten. GroenLinks, PvdA, Wij Lansingerland en de ChristenUnie dienden de motie mee in. Tijdens de raadsvergadering kon de motie ook nog rekenen op de steun van de voltallige CDA-fractie en een deel van de Leefbaar 3B fractie. Daarmee werd de motie met een ruime meerderheid aangenomen!

D66 is zeer verheugd met de steun die de motie heeft mogen ontvangen. Dank aan alle raadsleden die de motie steunden! Dit laat opnieuw zien dat de plicht om kwetsbare kinderen te beschermen algemeen geaccepteerd wordt en politieke partijen verbindt.

Hiermee eindigt het natuurlijk niet. Lansingerland blijft samen met honderden andere gemeenten, kerken, stichtingen en andere maatschappelijke instellingen druk uitoefenen op de Rijksoverheid om het verzoek van Griekenland in te willigen. Niets doen is onacceptabel: we kunnen niet goedkeuren dat in ons Europa kinderen in dit soort omstandigheden moeten leven!

D66 Lansingerland vindt dat er onvoldoende wordt gedaan door het college van de gemeente Lansingerland aan de drukte bij het afvalbrengstation. Ondanks de eerdere oproep van de gemeente Lansingerland aan haar inwoners om alleen naar het afvalbrengstation te komen als dit echt nodig is, staan er al wekenlang wachtrijen voor de ingang. Deze wachtrij ontstaat door het toegenomen aantal bezoekers en doordat er aanpassingen zijn van het aantal bezoekers dat per keer het terrein op mogen.  Het college deed meerdere malen de oproep om niet te komen of grof afval tijdelijk op te slaan in eigen schuur of op zolder.

D66 Lansingerland vindt dat dit geen houdbare strategie is nu veel mensen aan het opruimen of verbouwen zijn geslagen en de klachten blijven toenemen. D66 vindt niet alleen dat de dienstverlening onder de maat is, ook neemt de kans toe dat mensen hun afval illegaal dumpen. Op dit moment zijn er ook al klachten dat rommel bij Rataplan wordt afgeleverd.  D66 roept het college op om met innovatieve ideeën te komen om de dienstverlening op dit punt te verbeteren.  D66 heeft zelf al een aantal ideeën geopperd; zoals langere openingstijden, het werken op afspraak en met tijdvensters, meer ophaal momenten, meer oud papier containers in de kernen of een samenwerking met Rotterdam of Zoetermeer om inwoners door te verwijzen als daar meer plek is. D66 heeft de verantwoordelijke wethouder Fortyun opgeroepen om snel met een aangepast plan te komen. Daarnaast roept zij inwoners op die ideeën hebben om dit probleem op te lossen zich te melden bij info@d66lansingerland.nl.

D66 wil dat handhavers geen coronaboetes uitdelen aan samenwonende studenten of collega’s of mensen in tehuizen die onder één dak leven. In verschillende steden kregen huisgenoten die samen in hun tuin of op hun balkon zaten flinke bekeuringen. “Je beboet geen gezin dat samen op de bank zit. Beboet dan ook geen huisgenoten,” zo luidt de oproep van de D66-fractievoorzitters uit 34 Zuid-Hollandse gemeenten, waaronder Lansingerland, Leidschendam-Voorburg, Den Haag, Rotterdam, Zoetermeer, Leiden, Dordrecht, Alphen aan de Rijn, Westland en Schiedam en de fractievoorzitter in de Provinciale Staten van Zuid-Holland.

De standaard noodverordening gaat uit van huishoudens die alleen bestaan uit ouders en (klein)kinderen. Vijf Leidse studenten kregen een boete van 400 euro per persoon, omdat ze samen op hun balkon zaten. Studenten vallen niet onder de definitie van een gezamenlijk huishouden, waardoor ze strafbaar waren in hun eigen huis. “Dit lot kan ook samenwonende broers en zussen treffen, collega’s die in één huis wonen of gescheiden partners die nog wel onder één dak leven,” aldus de D66-fractievoorzitters

Eén adres, één huishouden De oplossing ligt volgens Ineke den Heijer fractievoorzitter D66 Lansingerland binnen handbereik. “De noodverordening verandert in deze coronaperiode best vaak, dus de politiek kan dit probleem snel en eenvoudig veranderen.” Als de definitie gaat luiden dat iedereen op hetzelfde adres een gezamenlijk huishouden vormt, is het probleem uit de wereld. Den Heijer: “Dat voorkomt onnodig boetes en een hoop frustratie, en zorgt voor duidelijkheid en regelgeving die geen leefvormen uitsluit.”

Schrijf geen boetes De fractievoorzitters willen voor het vervolg van de coronacrisis voorkomen dat dit soort boetes worden uitgedeeld. “Inwoners die in de huidige regels strafbaar zijn in hun eigen huis wonen vaak klein en delen soms hun keuken, badkamer of zelfs de woonkamer. Ze hebben niet de luxe om altijd 1,5 meter afstand te houden. Ze kunnen elkaar simpelweg niet ontwijken.”

Den Heijer hoopt dat tot die tijd op een redelijke manier de regels handhaaft worden, zoals in de praktijk vaak al gebeurt. “De mensen die dit treft, zijn vaak ook slachtoffers van deze crisis”, zegt Den Heijer. “Ze hebben soms geen inkomen meer, geen dagbesteding, wonen in kleine kamers en hebben steeds meer te maken met eenzaamheid. Het laatste wat zij nu nodig hebben is een boete.”

35 D66-fracties Deze oproep doen de fractievoorzitters van D66-fracties uit 34 Zuid-Hollandse gemeenten, te weten (in alfabetische volgorde): Alblasserdam (Marko Stout), Alphen aan den Rijn (Gert van den Ham), Bodegraven-Reeuwijk, Brielle (Wim Smit), (Elly de Vries), Capelle aan den IJssel (Pieter Holkamp), Den Haag (Dennis Groenewold), Dordrecht (Ahmet Polat), Gorinchem (Ilhan Tekir), Gouda (Evert Bobeldijk), Hellevoetsluis (Mieke Bakker), Hendrik-Ido-Ambacht (Marijke Gommans), Hillegom (Sander Boschma), Hoeksche Waard (Miranda den Tuinder), Katwijk (Ralf Boland), Krimpen aan den IJssel (Larry Köster), Lansingerland (Ineke den Heijer), Leiden (Vahit Köroğlu), Leiderdorp (Jeroen Hendriks), Leidschendam-Voorburg (Jacco van Maldegem), Lisse (Bas van Riel), Maassluis (Jesse de Jong), Midden-Delfland (Roger Vieira), Oegstgeest (Elfred Bus), Papendrecht (Trijntje van Es), Pijnacker-Nootdorp (Barend van de Kraats), Ridderkerk (Farahnaz Fräser), Rijswijk (Constantijn Dolmans), Rotterdam (Chantal Zeegers), Schiedam (John van Sliedregt), Waddinxveen (Albert Grooten), Wassenaar (Ritske Bloemendaal), Westland (Benjamin Hofland), Zoetermeer (Gernand Ekkelenkamp), Zwijndrecht (Sabine Schipper) en de provinciale D66-fractie (Ria Oosterop).

 

Op donderdag 20 februari 2020 om 18.53 uur is de raad per brief (U20.01442) geïnformeerd over de realisatie van plan Waal Wilderszijde. Dit is nadat eerder die dag het college een aangepast bouwplan met de ontwikkelaar had ondertekend. De raad is voor zover bekend niet eerder over de inhoud van het aangepaste plan Waal geïnformeerd. Deze brief roept vele vragen op. De eerste stellen wij hierbij aan het college.

Op 29 november 2018 heeft de raad de motie ‘ De raad stelt de kaders’ aangenomen. Doel van de motie is om de raad vroegtijdig kaders te laten stellen voor ontwikkelgerichte plannen.

1. Waarom informeert het college de raad pas nadat de afspraken met de ontwikkelaar zijn getekend?

2. Op welke wijze heeft de raad kaders kunnen stellen voor Plan Waal?

3. Uit de brief van het college van 20 februari 2020 blijkt dat het college sinds 2017 al in overleg is met de ontwikkelaar. Op welke momenten is de raad sinds 2017 hierover geïnformeerd?

4. In de collegebrief wordt gesteld dat Plan Waal is ‘geoptimaliseerd’ op basis van de door de raad vastgestelde uitgangspunten voor een nieuw stedenbouwkundig Masterplan en bestemmingsplan Wilderszijde. (28 november 2019). Hoe ziet deze optimalisatie eruit?

5. Waarom is het college van mening dat ze de raad hierover niet diende te informeren?

6. Op 15 november 2017 ondertekenden wethouders en contractpartijen het ambitiedocument voor de wijk Wilderszijde. Dat is noodzakelijk omdat er “sinds de eerste plannen uit 2007 veel is veranderd op het gebied van omgevingsfactoren, maar ook door maatschappelijke, economische en technologische veranderingen.” (de Boo en Elsinga 2017). 
Waarom is er ondanks grote ontwikkelingen in het gebied (o.a. HSL, aanleg A16, nieuw luchthavenbesluit RTHA, etc.) geen nieuwe MER uitgevoerd voor dit bouwplan?

7. Wat betekent dat voor de milieunormen (o.a. hogere geluidswaarden) voor de woningen binnen plan Waal? Worden toekomstige bewoners geïnformeerd over het feit dat voor hen andere bescherming en rechten zullen gelden?

8. In de motie ‘de raad stelt de kaders’ is aangegeven dat omwonenden en andere belanghebbenden vroegtijdig worden betrokken en dat vooraf duidelijk is hoe het participatietraject is vormgegeven. Op welke wijze hebben betrokkenen, zoals direct omwonenden, winkeliersvereniging, ondernemers, luchthaven etc kunnen participeren bij dit plan?

9. Voor Wilderszijde is nog geen mobiliteitsplan bekend. In het persbericht “ Nieuw begin voor Wilderszijde” staat dat de wijk goed bereikbaar is voor zowel fiets, auto als OV. Waar is deze uitspraak op gebaseerd?

10.Plan Waal staat niet los van het nieuwe plan voor Wilderszijde, maar wordt al wel eerder ontwikkelt. Het heeft hoe dan ook consequenties voor omvang en positie van winkels, maatschappelijke voorzieningen, verkeersontsluiting, klimaatadaptatie etc. Welke uitgangspunten worden daarvoor gehanteerd bij plan Waal? Wordt hiermee plan Waal leidend voor nog te maken keuzes voor de rest van Wilderszijde?

11. Woonwethouder Arends stelt in het persbericht dat het plan goed aansluit op wat wij voor ogen hebben met Wilderszijde. Met wij wordt waarschijnlijk het college bedoeld. Weet het college al meer dan de raad wat zij voor ogen heeft met Wilderszijde?

12. In het persbericht wordt aangegeven hoeveel woningen er komen. Onduidelijk is om welk percentage sociale koop of huur het gaat. Kan het college de raad hierover informeren?

Zaterdag 18 januari organiseren de fracties van D66 en ChristenUnie Lansingerland in samenwerking met Stichting Sprank een duurzaamheidsdiner voor ‘De Handpalm’, een woonvoorziening voor verstandelijk gehandicapten in Berkel en Rodenrijs. 

Het idee van een duurzaamheidsdiner is om te koken met producten die winkels teveel hebben en niet meer kunnen verkopen. Een gemiddeld huishouden verspilt ieder jaar bijna 35 kilo voedsel per persoon! Daarnaast wordt er in de keten van voedselproductie nog zo’n 100 kilo voedsel per persoon verspild. Hier willen wij graag aandacht voor vragen en daarom organiseren wij voor de tweede keer een zero waste / duurzaamheidsdiner in Lansingerland.

Voor de bewoners van ‘De Handpalm’ wordt een driegangenmenu gemaakt. Op deze manier zorgen we gezamenlijk voor een leuke, leerzame en bijzonder diner.

Als speciale gast is uitgenodigd en aanwezig wethouder Ankie van Tatenhove.

Deze avond realiseren wij met ondersteuning van verschillende lokale bedrijven. De volgende bedrijven hebben producten geleverd: Bakker Ammerlaan, BioCenter Zann, Boerderij Het Lansingerland, Vermeer Bloemen, Ellen Eten en Plus Koelhuis. Wij bedanken ze hartelijk hiervoor! Het is goed om te zien dat zowel de samenleving, bedrijfsleven en politieke partijen zich inzetten voor duurzaam omgaan met voedsel. Het wordt een gezellige avond!

De fracties van D66 en GroenLinks in Lansingerland vinden dat het college transparant moet zijn richting de inwoners over de stijging van de kosten voor afvalscheiding. Inwoners van Lansingerland moeten volgend jaar gemiddeld 50 euro meer gaan betalen voor het laten ophalen van hun afval. En dit terwijl inwoners nu niets aan deze rekening kunnen veranderen door goed afval te scheiden.

 

D66 en GroenLinks Lansingerland pleiten voor transparantie Ineke den Heijer (D66) en Marko Ruijtenberg (GroenLinks) vinden dat inwoners niet het hele verhaal te horen krijgen over de reden van de stijging van de kosten: “het complete verhaal is dat het college in Lansingerland niet doorpakt op dit dossier terwijl er vele mogelijkheden zijn om de kosten niet te laten stijgen. Nu kost het tekort aan daadkracht van het college de inwoners tientallen euro’s en is het demotiverend voor mensen die nu wel goed afval scheiden”. We vinden dat de inwoners dit moeten weten, zeker degene die rekenende om verlaging van de lasten”. Op 19 december diende daarom D66 en GroenLinks een motie in om het ‘eerlijke verhaal’ aan inwoners te communiceren.

Geen nieuwe afvalbeleid Het is niet de eerste keer dat het college van Lansingerland op de vingers wordt getikt over het afvalbeleid. Al in 2018 bleek uit een stevig rapport van de rekenkamer dat Lansingerland ver achterloopt bij het halen van de doelstellingen om meer afval te scheiden. Toen wees het controleorgaan erop dat maatregelen om wel tot een hogere scheiding te komen ‘op basis van politieke overwegingen (..) juist niet zijn genomen’. Het gaat dan bijvoorbeeld om het invoeren van omgekeerd inzamelen. Daarbij moet restafval worden weggebracht naar een container in de wijk en wordt alleen scheidbaar afval aan huis opgehaald. Ook wordt het afvalbeleid meerdere malen weinig ambitieus genoemd. D66 en GroenLinks wijzen het college erop dat er sinds het uitkomen van het rapport van de rekenkamer niets gebeurt is. Nieuw beleid is hard nodig om deze trend te keren en de ‘grijze kliko’ leger te maken.

Rekening bij de inwoners D66 Lansingerland en GroenLinks probeerde het college al eerder te bewegen tot een beter afvalbeleid te komen, maar het college blijft een nieuwe aanpak uitstellen. Het ondertussen langverwachte nieuwe afvalbeleid zou dit jaar behandeld worden, maar in oktober werd duidelijk dat deze deadline niet wordt gehaald en en pas medio 2020 een nieuw plan richting de gemeenteraad komt. Ineke den Heijer (D66): “We vinden dat inwoners moeten weten dat deze stijging voor een groot deel voorkomen had kunnen worden als er het college met een goed afvalscheidingsplan was gekomen. We vinden dat de verhoging daarnaast een verkeerd signaal afgeeft naar inwoners die al jaren hun best doen om hun afval te scheiden. Zij moeten weten wat het hele verhaal is en dat ze vooral door moeten gaan met scheiden. Marko Ruijtenberg (GroenLinks) verwoordde het als volgt: ‘De burger gaat meer betalen omdat dit college de raad niet in staat stelt om goede beslissingen te nemen over het afvalbeleid.’ Een meerderheid van de raad bleef echter van mening dat oplopende kosten door ontbrekend beleid doorberekend moeten worden naar inwoners.

Wie betaalt? In andere gemeenten wordt al jarenlang gewerkt met systemen waarbij inwoners die weinig restafval creëren en dus goed afval scheiden, minder hoeven te betalen. D66 en GroenLinks hebben al vaker voorgesteld om een soortgelijk systeem over te nemen in Lansingerland. Dit is zeker van belang als er gekeken wordt naar het totale kostenplaatje van Lansingerland; onze gemeente is vele tientallen euro’s duurder dan andere gemeenten. Dit wordt des te pijnlijker als je bedenkt dat het verlagen van de lokale lasten een belangrijk speerpunt is van het college en de verkiezingsprogramma’s van de coalitiepartijen. Het tegenovergestelde gebeurt dus, want de rekening voor burgers stijgt alleen maar.

 

Enkele gegevens op een rijtje:

De gemiddelde heffing voor afval in Nederland bedraagt voor huishoudens met meer dan één inwoner is €263. In Lansingerland betalen we volgend jaar €294,30. Dat is ruim €50 euro meer dan in 2019 en ruim €30 meer dan de rest van Nederland. De gemiddelde lokale belastingen in Nederland bedragen €749. In Lansingerland betalen we gemiddeld ruim €900, dus ruim 150 euro meer. Een gemiddelde inwoner van Lansingerland heeft ieder jaar 204 kilo restafval wat direct in de verbrandingsoven verdwijnt. Dit zou in 2020 nog maar 100 kilo mogen zijn! Uit onderzoek blijkt dat gemeente die goed afval scheiden belonen, inwoners gemiddeld 18% goedkoper uit zijn.

 De provincie Zuid-Holland heeft tien ‘plug and play’ meetunits aangeboden die fijnstof kunnen meten. Het project krijgt een looptijd van een jaar en is onderdeel van een samenwerking tussen de provincie en het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, en wordt begeleid door DCMR Milieudienst Rijnmond.

De Heraut – Freek J. Zijlstra

Dat Lansingerland mee mag doen aan dit project is een direct resultaat van de grote belangstelling hiervoor tijdens de informatiebijeenkomst over burgermeetnetten van 22 november vorig jaar. Hillegersberg-Schiebroek heeft al enige tijd een burgermeetnet. Resultaten van negen meetpunten in dat woongebied werden vorig jaar getoond, waarop duidelijke piekdagen met veel fijnstof en uitschieters op verkeersknooppunten te zien waren. Initiatiefnemers van die bijeenkomst waren de D66-fractie en Stichting Lansingerland Samen Duurzaam. D66-fractievoorzitter Ineke den Heijer en Sandy Rijs – van Antwerpen van de Stichting zijn nu door de provincie benaderd om verspreid over Lansingerland tien meetunits te plaatsen bij enthousiaste en bij dit onderwerp betrokken inwoners.

Wijdvertakt meetnetwerk De door het RIVM goedgekeurde units worden op woensdag 6 november a.s. uitgereikt, waarna een week later op initiatief van provincie Zuid-Holland bij DCMR in Schiedam een bijeenkomst plaatsvindt voor alle deelnemers van gemeenten die aan dit project meedoen. Het luchtmeetnet van de DCMR Milieudienst Rijnmond is een aanvulling op het landelijke luchtmeetnet van het RIVM omdat dit voor het dichtbevolkte Rijnmondgebied onvoldoende informatie geeft. Het meten van de luchtkwaliteit wordt volgens DCMR gebruikt bij de beoordeling van ruimtelijke plannen, milieueffectrapportages en vergunningen. Hoe groter en fijnmaziger het netwerk, hoe betrouwbaarder de analyses over de gevolgen van risicovolle luchtverontreiniging door fijnstof als gevolg van industrie, autoverkeer en luchtvaart in het leefgebied van Lansingerland.

Meten is weten Hoe belangrijk is het te weten wat de niveaus van luchtverontreiniging zijn? Wat zegt een overschrijding van een wettelijk vastgestelde grenswaarde? Johan de Jongste, hoogleraar Kinderlongziekten en -allergologie van het Sophia Kinderziekenhuis van het Erasmus MC, zei in januari 2018 desgevraagd: “Het is net zoals met het roken van sigaretten, er is geen veilige grens, en de reactie verschilt per individu. Zo is het ook met de stapeling van stofdeeltjes in de longen. Misschien zit een kind thuis lekker bij de open haard, misschien roken de ouders, wie weet staat er in de buurt nog industrie, ligt er een doorgaande weg voor het huis, en dan is er ook nog een vliegveld. Al die factoren dragen bij. Zo wordt het populatiegeneeskunde: een kleine blootstelling leidt tot een kleine verschuiving van niets naar een beetje klachten, of een kleine gemiddelde vermindering van de longfunctie die nog niet echt merkbaar is, of van een beetje klachten naar goed waarneembare klachten. Bedenk echter wel dat, als de A16-Rotterdam er ligt en luchthaven RTHA het aantal vliegbewegingen fors heeft uitgebreid, je met cijfers van een meetnet waarschijnlijk al te laat bent om zulke ontwikkelingen nog te kunnen terugdraaien. Ik zou nú al metingen doen en laten zien dat er geen ruimte meer is voor extra luchtverontreiniging.” Dat wordt met het opzetten van dit meetnet in Lansingerland nu eindelijk werkelijkheid.

https://lansingerland.d66.nl/d66-lansingerland-vraagt-aandacht-in-de-duurzaamheidsvisie-voor-elektrisch-snelladen/

https://lansingerland.d66.nl/d66-geeft-reactie-op-kaderbrief-2019/