Poliflw

Roshano Dewnarain (17) is een jongeman die veel om handen heeft. Vwo-6 is net afgerond met een lijst met 16 vakken, waar normaal 9 volstaan. ‘Het is net geen cum laude’, verzucht hij. Zijn volgende stap is ook bekend: geneeskunde studeren aan de RUG en in de avonduren filosofie. Hij wil een bijdrage leveren aan de samenleving, maar de essentiële en existentiële onderliggende (levens)vragen zijn mogelijk veel interessanter. Nadenken over de wijze waarop de samenleving verbeterd kan worden.

Weten waar je het over hebt

Reeds op negenjarige leeftijd bracht Roshano ideeën naar voren bij zijn juf over de inrichting van het onderwijs. Met lichte verwondering kijkt hij terug op die tijd. ‘Er werd naar mij geluisterd, hoe jong ik ook was. Mijn ideeën werden door de school serieus genomen.’ Het groter geheel is ook van belang in de politiek. Politici hebben vooral kennis nodig, pas dan kun je alles overzien, een mening vormen en ventileren. Als negatief voorbeeld noemt hij Thierry Baudet, die onbewezen stellingen over de stikstofneerslag debiteert. Roshano begrijpt niet dat mensen (politici) iets beweren zonder van de hoed en de rand te weten: ‘De politicus is volksvertegenwoordiger en móet daarom kennis vergaren.’

Actief ‘baasje’

Roshano is bepaald geen stilzitter. Om er iets uit te lichten, zijn bedrijf ‘Hulp Bij Leren’. Het begon met enkele kinderen die van hem bijles kregen; toen ontdekte hij dat kinderen uit armere gezinnen niet in aanmerking komen voor bijlessen. Dat is veel te duur. Roshano vindt dat ieder kind gelijke kansen moet hebben in het onderwijs. Omdat het nog wel even duurt voordat het onderwijssysteem helemaal ten goede verandert, nam hij met zijn bedrijf contact op met enkele basisscholen en het Aletta Jacobs College in Hoogezand. Nu krijgen diverse kinderen uit probleemgezinnen de gelegenheid om tegen een zeer geringe vergoeding bijles te krijgen. Dit bedrijf wil Roshano verder uitbreiden met (ex-)medescholieren. Ondertussen denkt hij erover na hoe de onderwijsstructuren gewijzigd kunnen worden, zodat alle kinderen gelijke kansen hebben. En daarmee komt hij weer terecht bij ‘zijn’ filosofie en bij het middel om dit te realiseren: de politiek. Roshano beseft dat de politiek belangrijk is om iets klaar te krijgen, maar de politiek is het niet het allesomvattend bestuursorgaan. Ook daar wil Roshano ‘iets’ mee.

Hoe kom je bij GroenLinks?

‘Groen is de zorg voor natuur en aarde, links staat voor gelijke kansen en gelijkwaardigheid. GroenLinks benadert de samenleving generalistisch en heeft waarden die ik van jongs af aan meekreeg in de Hindoeïstische cultuur. Ik oriënteerde mij op de GroenLinks website van Midden-Groningen. Niet geheel toevallig ontmoette ik een van de commissieleden, Silvia Poel, en zij nodigde me uit voor het bijwonen van een fractievergadering. Sinds november bezoek ik deze regelmatig. Ik zeg daar niet zoveel, luister des te meer. Inmiddels ben ik de GroenLinks DMM (Digitale Media Manager) voor Midden-Groningen en verzorg alle digitale communicatiemiddelen. De content moet van een redactie komen die ik in het leven wil roepen. Zo leer ik ook meer van het politieke raadswerk. Ik heb inmiddels een plan gemaakt voor een digitale campagne, waarbij het er vooral om gaat veel mensen te bereiken.’ Zijn plan is het leven ingegaan met de ondertitel ‘informeren, in plaats van overtuigen’.

Jongeren aantrekken

In zijn korte tijd bij GroenLinks heeft hij onlangs een voorstel gedaan om jongeren meer te betrekken bij de samenleving. De aanleiding was de oproep aan jongeren van premier Rutte om ideeën te leveren voor de omgang met corona. GroenLinks Midden-Groningen pakt samen met Roshano de handschoen en benadert scholen, jongerenwerk en sportverenigingen. Digitale middelen spelen daarbij een doorslaggevende rol.

Wat boeit je niet?

De vraag is aan een leergierig iemand als Roshano niet besteed: ‘Het een vind ik interessant en het ander vind ik interessanter.’ Hij heeft zijn eigen visie op de mens. ‘Een belangrijke eigenschap - zeker voor een politicus - is het vermogen tot zelfreflectie. Plus: je moet hulp van anderen die meer kennis hebben dan jij, kunnen accepteren. Je hebt de ander nodig en je moet het samen doen.’ Wijze woorden van een zeventienjarige.

In een gemeente waar ruim een tiende van de bevolking een niet westerse migratie achtergrond heeft, kan het niet anders dan dat er gesproken wordt over discriminatie. We leven met z’n allen in het nuchtere noorden en mensen met een niet-witte huidskleur zijn hier maar schaars. Althans, je ziet ze meer in de randstad. Het wil daarom nog weleens gebeuren dat er door onze mensen gedacht wordt: ‘racisme… dat is hier toch niet? We hebben nauwelijks te maken met mensen met een migratie-achtergrond.’ Maar nee, juist in onze gemeente is het tegendeel waar. En juist daarom moeten we het onderwerp racisme bespreekbaar maken.

Het is een feit dat het grootste deel van de mensen met een niet westerse achtergrond in Midden-Groningen vaak laag geschoold is. Dat zie je al in het voortgezet onderwijs. Op elke willekeurige middelbare school zijn er haast altijd minder mensen van kleur in klassen van hogere niveaus te zien. De gevolgen hiervan zijn zichtbaar in het bedrijfsleven. Los van het feit dat werkgevers ook simpelweg selecteren op basis van naam, zijn veel mensen van kleur minder aantrekkelijk omdat ze de Nederlandse taal niet goed genoeg kennen. Thuis praatten ze geen Nederlands, omdat hun ouders nauwelijks kansen krijgen om de taal op te pakken, en op school in een VMBO klas is het er niet beter op geworden.

Dit zijn allemaal vormen van systematisch racisme, het racisme dat eigenlijk niet zichtbaar is, maar wel degelijk gebeurt. Verschrikkelijk. Zoals blijkt hebben mensen met een migratie-achtergrond vaak minder kansen dan oorspronkelijke Nederlanders. En ongelijke kansen, daar hebben wij de pest aan. We streven naar een inclusieve samenleving waarin de kansen gelijk verdeeld zijn. Racistische uitingen horen daar niet in thuis. En daar spreken wij ons tegen uit!

Zoals Jesse Klaver zei in zijn vlammende speech: we zien je. We zien je keer op keer gekwetst worden, omdat je een andere huidskleur hebt. We zien dat het systeem jou achterstelt. Niets doen is hier geen optie. Het is tijd voor erkenning. Het is tijd om je uit te spreken tegen racisme. Het is tijd voor verandering!

Zoals Jesse Klaver zei in zijn vlammende speech: we zien je. We zien je keer op keer gekwetst worden, puur omdat je een andere huidskleur hebt. We zien dat het systeem jou achterstelt. Niets doen is hier geen optie. Het is tijd voor erkenning. Het is tijd om je uit te spreken tegen racisme. Het is tijd voor verandering! 

In een gemeente waar ruim een tiende van de bevolking een niet westerse migratie achtergrond heeft, kan het niet anders dan dat er gesproken wordt over discriminatie. We leven met z’n allen in het nuchtere noorden en mensen met een niet-witte huidskleur zijn hier maar schaars. Althans, je ziet ze meer in de randstad. Dat kun je zien op de kaart hieronder. Het wil daarom nog weleens gebeuren dat er door onze mensen gedacht wordt: ‘racisme… dat is hier toch niet? We hebben nauwelijks te maken met mensen met een migratie-achtergrond.’ Maar nee, juist in onze gemeente is het tegendeel waar. En juist daarom moeten we het onderwerp racisme bespreekbaar maken.

Het is een feit dat het grootste deel van de mensen met een niet westerse achtergrond in Midden-Groningen vaak laag geschoold is. Dat zie je al op de middelbare school. Op elke willekeurige middelbare school zijn er haast altijd minder mensen van kleur in klassen van hogere niveaus te zien. De gevolgen hiervan zijn zichtbaar in het bedrijfsleven. Los van het feit dat werkgevers ook simpelweg selecteren op basis van naam, zijn veel mensen van kleur minder aantrekkelijk omdat ze de Nederlandse taal niet goed genoeg kennen. Thuis praatten ze geen Nederlands, omdat hun ouders nauwelijks kansen krijgen om de taal op te pakken, en op school in een VMBO klas is het er niet beter op geworden.

Dit zijn allemaal vormen van systematisch racisme, het racisme dat eigenlijk niet zichtbaar is, maar wel degelijk gebeurt. Verschrikkelijk. Zoals blijkt hebben mensen met een migratie-achtergrond vaak minder kansen dan oorspronkelijke Nederlanders. En ongelijke kansen, daar hebben wij de pest aan. We streven naar een inclusieve samenleving waarin de kansen gelijk verdeeld zijn. Racistische uitingen horen daar niet in thuis. En daar spreken wij ons tegen uit!

Zoals Jesse Klaver zei in zijn vlammende speech: we zien je. We zien je keer op keer gekwetst worden, omdat je een andere huidskleur hebt. We zien dat het systeem jou achterstelt. Niets doen is hier geen optie. Het is tijd voor erkenning. Het is tijd om je uit te spreken tegen racisme. Het is tijd voor verandering! 

In 2017 heeft de gemeenteraad van Hoogezand-Sappemeer besloten geen permanente bewoning op bungalowpark de Leine toe te staan. Wie toen dacht hiermee de finale oplossing bereikt te hebben, komt bedrogen uit. De fractie van GroenLinks had daar al voor gewaarschuwd. Er blijken grote fouten in het besluit gemaakt te zijn, Het persoonsgebonden overgangsrecht kan wettelijk niet worden omgezet in persoonsgebonden gedoogbeschikkingen en metingen hebben aangetoond dat geluidsoverlast van de Rietzoom geen rol speelt, mits de Rietzoom zich aan gemaakte afspraken houdt. Toch verandert er niets, in oktober zegt het college het besluit te repareren en alsnog een verbod in te stellen. Er zou daarover een nieuw raadsvoorstel komen, zodat de raad erover kon besluiten. In 2020 kwam dat toegezegde raadsvoorstel niet, wel een raadsbrief, waarmee de inbreng van de raad wordt gepasseerd. Binnen een jaar moeten bewoners hun woning verlaten, hoe te handhaven en welke sancties ongehoorzame mensen te wachten staat, is nog volstrekt onbekend. Uiteraard stuit deze gang van zaken op weerstand bij de bungalowbewoners. Donderdag 11 mei is op verzoek van Gemeentebelangen en VVD de zaak besproken in de raadscommissie. Volgens de fractie van GroenLinks heeft het college i n 2017 grote steken laten vallen en doet dat nu opnieuw. Een korte samenvatting van de inbreng van de GroenLinks fractie is hieronder te lezen.

De Procedure

Een nieuw raadsvoorstel is in oktober toegezegd, dat is een logisch en zorgvuldig gevolg van een mislukt raadsbesluit uit 1 mei 2017. Een reparatie is niet aan de orde, nieuwe besluiten moeten worden genomen door de raad en niet door het college. In 2017 was GroenLinks al tegen het genomen besluit, met de kennis van nu zou niemand dat besluit genomen hebben. GroenLinks heeft de stellige indruk dat het college alleen informatie selecteert die hun goed uitkomt en andere feiten, - zoals het geluid van de Rietzoom, dat geen rol meer hoeft te spelen - verdoezelt. In een vervolg traject is dan ook geen sprake geweest van een open of zorgvuldige communicatie met de bewoners, de ondernemers of de voltallige raad. De toezeggingen komt de wethouder niet na. De bewoners stellen diverse rechtsgangen in het vooruitzicht, met de bijhorende kosten en vertraging voor de gemeente, ook hieraan gaat het college voorbij.

Verzet bewoners de Leine

Bewoners van de Leine hebben langs diverse wegen hun ongenoegen kenbaar gemaakt, vele vragen gesteld en omissies in de raadsbrief aangegeven. Het bestuur van de Leine heeft na talloze gesprekken zijn vertrouwen in de gemeente opgezegd. Verwondert u dat, meneer de wethouder? GroenLinks snapt daar niets van. We weten zeker dat deze mensen het vertrouwen niet opgezegd hebben, vanwege het ingenomen standpunt van het college. Iedereen weet dat de Leine zich tot dusver uiterst coöperatief heeft opgesteld. Ook een eigenaar van een woning die er niet zelf woont, bepleit permanent wonen toe te staan, want dat komt de kwaliteit leefbaarheid van het park ten goede, het bespaart tonnen aan handhavingskosten en iedereen kan tevreden zijn. Zelfs deze oproep wordt genegeerd door de wethouder.

Het Rijk en de provincie

De raadsbrief gaat lijnrecht in tegen de ontwikkelingen op rijksniveau. Er ligt in Den Haag een aangenomen motie over wonen op recreatieparken, waarin een verruiming van de mogelijkheden voor permanent wonen wordt aangekondigd. De minister is hiermee bezig, wil uiteindelijk de gemeente meer beslisbevoegdheden geven. Bovendien over een jaar treedt de nieuwe omgevingswet in, daarin worden diverse keuzes gemakkelijker gemaakt. Het college weigert daarop te wachten. Waarom? Als permanent wonen op de Leine toegestaan wordt, is de invloed op het aantal toegewezen bouwcontingenten voor Midden-Groningen marginaal. Het is dwaas om daar veel gewicht aan toe te kennen. Het provinciaal beleid staat permanent wonen in een recreatiepark niet toe. Het college verschuilt zich hierachter en gaat daarbij volstrekt voorbij aan een opening die de provincie biedt. De provincie zal meewerken, indien de gemeente aantoont dat een functie wijziging in het belang is van een goede ruimtelijke ordening. Deze moeite heeft het college nooit genomen.

De Rietzoom (bistro, jachthaven en discotheek)

Wethouder de heer Boersma heeft in 2019 aangegeven dat geluidsmetingen hebben aangetoond dat het geluid geen probleem is voor permanent wonen. De Rietzoom hoeft in dat geval geen kosten extra te maken. De Rietzoom is gebonden aan het Activiteitenbesluit en vormt verder geen probleem. In 2017 werd daar abusievelijk anders over gedacht. De eigen advocaat van de gemeente, Yspeert, schrijft aan de gemeente over dagrecreatie en ondergeschikte horeca waarvoor de Rietzoom vergunningen heeft, dat hij twijfelt of de functie discotheek stand houd bij de bestuursrechter. We kunnen er kort over zijn, een disco heeft niets te maken met dagrecreatie, anders dan een terras, een bistro of een jachthaven. Bovendien, de nabijheid van de Rietzoom staat op geen enkele manier permanent wonen op de Leine in de weg, mits gehouden wordt aan het activiteitenbesluit.

Handhaving

Het meest frappante is wel dat bewoners nog een jaar hebben om te verhuizen, terwijl er nog geen enkele zicht is of de raad daarmee akkoord gaat, hoe handhaving geregeld wordt en welke sancties moeten volgen. Het is alsof het Rijk zegt: ´Je mag vanaf volgende week niet harder dan 100 km per uur op de snelweg rijden, we bedenken later nog wel hoe we dat gaan controleren en welke boete er op staat bij overtreding. De volksvertegenwoordigers hebben we daarbij verder niet nodig.´ Zonder iets geregeld te hebben stelt de wethouder in de raadsbrief al dat bij burgerlijke ongehoorzaamheid met dwangsommen geld zal binnen komen, om daarmee de handhavingskosten te financieren. De vraag van GroenLinks daarbij is: Hoe weet hij dat, terwijl er nog geen enkel protocol is vastgelegd? En hoe zit het bij handhaving met de privacy, de Europese AVG? Staat gemeente Midden-Groningen daar soms boven? De raadsbrief spreekt van een schamele 50.000 euro per jaar voor de handhaving. Behalve handhaving op de Leine, maar op alle recreatieparken in onze gemeente. Op andere parken – buiten Midden-Groningen is allang bekend dat handhaving op permanent wonen vrijwel ondoenlijk is en veel meer geld kost dan de gemeente ervoor wil uittrekken. Het zal veel meer gaan kosten en minstens vijfentwintig jaren achtereen (25 x 50.000 euro). Alsof de gemeente niet op allerlei fronten voor een gigantische bezuinigingsoperatie staat.

Tot slot

De raadsbrief biedt geen enkele oplossing voor welk probleem ook maar. Het is nodeloos ingewikkeld en kostbaar gemaakt, er wordt een eindeloos traject begonnen, gebaseerd op ongewisse gronden. De raad wordt ondanks toezeggingen buiten spel gezet. Al met al is het een onacceptabel geheel. Met een ander uitganspunt – permanent wonen toestaan op de Leine – kun je tot een oplossing komen, die dan veel goedkoper is. permanent zal zijn en iedereen gelukkig maakt. Het dossier zal gesloten kunnen worden.

 

Na eerder in Oldambt heeft de SP zich nu ook in Stadskanaal teruggetrokken uit het college van B en W. Wethouder Lian Veenstra is opgestapt omdat ze, zoals zoals ze zelf zegt, ‘ervoor past om de kaalslag door te voeren.’ 

In Midden-Groningen zijn de financiële problemen niet veel anders. Hoe kijken fractievoorzitter Han van der Vlist en wethouder Peter Verschuren tegen de situatie aan?

Van der Vlist: ‘Als je in het dagelijks bestuur van de gemeente gaat zitten, neem je verantwoordelijkheid op je. Dan weet je dat er ook moeilijke besluiten op je weg komen. De vraag is: zijn die besluiten nog uit te leggen? Wij hebben hier stevige discussies gehad over de bezuinigingen, en geconcludeerd dat we ze nog voor onze rekening kunnen nemen. Maar we hebben ook duidelijk gemaakt dat er ook voor ons een moment kan komen dat we besluiten niet langer te rijmen zijn met ons politieke geweten.’ 

Verschuren: ‘Dat geldt ook voor mij. De financiële druk op de gemeenten is onvoorstelbaar. We moeten ons in allerlei bochten wringen om de begroting rond te krijgen en dat komt voor 100 procent door besluiten van het kabinet. Het is echt idioot hoe ‘Den Haag’ de gemeente dwingt tot onmogelijke keuzes. Tot nu toe kan ik de maatregelen nog verdedigen die we als college en raad genomen hebben. Bij een nieuwe bezuinigingsronde zal ook ik de afweging maken of het het nog wil en kan uitleggen.’ 

Van der Vlist: ‘Het wachten is op de begroting voor komend jaar. Daarvan hebben we nog geen beeld, al is wel duidelijk dat de vooruitzichten erg somber zijn. In het najaar zullen ook wij de balans opmaken: worden de mensen in Midden-Groningen er beter van dat de SP deel uitmaakt van het college van B en W? Of is het alleen maar kaalslag in de begroting? Daar gaan wij niet aan mee doen.

De Statenfractie van de SP is not amused over de wijze waarop de provincie het onderzoek uitvoert rondom de mogelijk sluiting van station Sappemeer-Oost. 

Pas nadat de SP afdeling Midden-Groningen bij toeval de enquête vond op het internet en hem op social media ging delen kwam er wat bekendheid. 

 

Joke Lesman: “De provincie lijkt te kiezen voor een online onderzoek als enige methode die nu mogelijk is als gevolg van de Corona-crisis. Daar hebben wij begrip voor, maar dan moet die breed en actief gecommuniceerd worden. Daarnaast kan het wat ons betreft niet zo zijn dat als gevolg van de Corona-crisis de sluiting zo maar er even zonder grondig onderzoek wordt doorgezet.” 

De Statenfractie roept het college op om vooral de gestelde voorwaarden uit de motie van december 2017 te handhaven. Het onderzoek moet uitgevoerd zijn en er moet getest zijn met alternatieve vormen van vervoer. Joke Lesman: “Als daardoor de eventuele sluiting, die wij ongewenst blijven vinden, pas op een later moment kan plaatsvinden, dan is dat zo. Het kan niet zo zijn dat de reizigers van station Sappemeer-Oost de dupe worden van de huidige omstandigheden.”

Op donderdag 7 mei vergadert de raadcommissie van de gemeente Midden-Groningen weer in een 'echte' bijeenkomst. Op de agenda staat onder andere een brief die het college van B en W geschreven heeft over de gang van zaken rond de bouw van een Welkoop-winkel. De SP heeft bepleit dat ook deze vergadering, net zoals de voorafgaande, via een videoverbinding zou gaan en zal daarom niet fysiek aanwezig zijn. Via een schriftelijke bijdrage doen we wel mee aan de discussie. 

Fractievoorzitter Han van der Vlist: 'De raadsleden krijgen het videovergaderen steeds beter onder de knie en het motto is nog steeds zoveel mogelijk thuis te blijven. Daarom zien wij niet in waarom we nu ineens allemaal naar het gemeentehuis moeten. Als we als overheden de mensen vragen thuis te blijven, moeten we het goede voorbeeld geven.'

Over Welkoop steunt de SP de opstelling van het college. Van der Vlist: 'Al eerder heeft de voormalige gemeente Hoogezand-Sappemeer uitgesproken dat de detailhandel geconcentreerd moet worden in een paar gebieden, en niet waar Welkoop zat. Dat is in het belang van de de winkels zelf, om zo beter te kunnen concurreren met de internetverkopen en andere koopcentra. Welkoop zat er daarom met een gedoogvergunning. Heel spijtig dat het pand afgebrand is, maar dat wil niet zeggen dat het bedrijf een absoluut recht heeft om op de oude plek terug te komen. Natuurlijk heeft de gemeente de plicht om te zien of ze er samen met Welkoop uit kan komen. Naar onze mening heeft ze daar ook genoeg moeite voor gedaan.'

Lees hier de bijdrage van Han aan de discussie.