Poliflw

Door Piet Adema op 7 juni 2019 om 12:25

Hoe de ChristenUnie (al dan niet) samenwerkt met andere partijen

Onder het logo van de ChristenUnie staat sinds een aantal jaar de slogan ‘Geef geloof een stem’. Een mooie, heldere boodschap die slaat op wat we als partij zijn en wat we willen doen. We zijn een christelijke partij, sociaal bewogen en willen dat in de politiek handen en voeten geven. We willen een geloofwaardige en waardevolle bijdrage leveren aan de samenleving. Christelijk en relevant zijn.

Daar werken we iedere dag hard aan. Met vijf zetels in de Tweede Kamer. Sinds kort vier zetels in de Eerste. Twee ministers, één staatssecretaris, één eigen Europarlementariër. In meer provincies dan ooit zijn we in beeld om bestuursverantwoordelijkheid te dragen en lokaal hebben we meer wethouders dan ooit.

Iedere dag gaan al onze vertegenwoordigers op landelijk, provinciaal en lokaal niveau naar hun werk om in de politiek, in onze democratie, onze idealen stapje voor stapje dichterbij te brengen. Dienstbaar aan dorp of stad, provincie of land, dienstbaar aan onze samenleving.

Verantwoordelijkheid

Om dat te kunnen doen, is het nodig om bereid te zijn om verantwoordelijkheid te nemen. Is het ook nodig om open te staan voor samenwerking. Omdat we zelf immers nergens een meerderheid hebben en – nog veel belangrijker – we in een democratie leven. Juist in een tijd waarin tegenstellingen toenemen, zoeken wij de maatschappelijke vrede. Ook in samenwerking met anderen.

En dus sluiten we als ChristenUnie nooit op voorhand andere partijen uit van samenwerking. We zijn tegen een cordon sanitaire voor welke partij dan ook. Dat zei onze partijleider Gert-Jan Segers nog expliciet op de avond van de Provinciale Statenverkiezingen: ‘Voor samenwerking kijken we naar links en kijken we naar rechts. Zetels winnen, betekent ook: verantwoordelijkheid nemen’.

Verschillen en overeenkomsten

Dat zeggen we natuurlijk wel in de wetenschap dat geen enkele partij dezelfde is als de ChristenUnie. Dat er met die partijen dus altijd verschillen zijn in idealen, in plannen, in wat we willen bereiken. Het is daarin geen geheim dat de afstand tot die verschillende partijen niet in alle gevallen hetzelfde is. De SGP staat inhoudelijk op veel onderdelen dichterbij dan bijvoorbeeld Forum voor Democratie. En onze samenlevingsvisie komt meer overeen met het CDA dan met D66.

Maar belangrijker dan te weten waar andere partijen staan, is te weten waar je zelf staat. Wij, als ChristenUnie, willen werk maken van een hoopvolle toekomst voor onze kinderen - onder meer door een ambitieus klimaatbeleid, we willen bouwen aan een samenleving waarin elk leven waardevol is, waarin we omzien naar elkaar en waarin we tegenstellingen verkleinen. En we willen opkomen voor vrijheid en veiligheid, hier en elders in de wereld. In welke rol dan ook, in welke mogelijke samenwerking dan ook, zijn die idealen leidend.

Vormen van samenwerking

Dat uitgangspunt maakt dat de manier waarop we met elkaar samenwerken van plaatst tot plaats, van partij tot partij en van keer tot keer verschilt. Met de ene partij zit je een keer in een coalitie, met afspraken voor de komende paar jaar. Met een andere partij doe je eens of vaker samen voorstellen, vanuit oppositie of coalitie. Beide vormen van samenwerking zijn in principe mogelijk met alle partijen.

Soms gaat samenwerking verder. Dan vorm je met een andere partij een gezamenlijke fractie - wat met name in Europa speelt - of kom je in verkiezingstijd met een gezamenlijke kandidatenlijst. Deze laatste twee zijn de meest intensieve vormen van samenwerking die we kennen en waarbij er dus ook echt veel gezamenlijke grond moet zijn om dit met een andere partij te kunnen doen. Dat doen we weleens met de SGP, die, net als wij, politiek wil bedrijven bij een open Bijbel.

Terwijl het geen verrassing is dat deze vorm van samenwerking bijvoorbeeld in Europa níet voor de hand ligt met Forum voor Democratie, die Nederland uit de EU wil. Net zomin als we in één fractie zouden kunnen zitten met D66, die juist veel te veel van Europa verwacht en ook op andere punten ver van ons af staat.

Er is geen vast draaiboek hoe we op welk niveau, op welk moment en op welke manier we omgaan met welke partij. Iedere keer opnieuw maken onze volksvertegenwoordigers de afweging hoe we geloofwaardig onze idealen dichterbij kunnen brengen.

Open en eerlijk

Als je het gesprek met andere partijen over samenwerking aangaat, kan het ‘lukken’ en dan kan het dus daadwerkelijk tot samenwerking in enigerlei vorm komen, als die samenwerking bijdraagt aan het geloofwaardig verder bouwen aan onze idealen.

Maar óf het lukt, weet je van tevoren niet. Twee jaar geleden hebben Gert-Jan Segers en Carola Schouten bij de coalitieonderhandelingen heel moeilijke gesprekken gehad. Bijvoorbeeld met D66 over medische ethiek, waarmee de verschillen op dat onderwerp levensgroot zijn. Gert-Jan en Carola zijn aan tafel gaan zitten in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Dat het alleen kon lukken als we over medische ethiek en over al die andere onderwerpen heel heldere afspraken konden maken. Dat het alleen kon lukken als we er vervolgens van op aan kunnen dat de andere partij die afspraken tijdens de coalitieperiode ook zal respecteren.

Toen, twee jaar geleden, is dat gelukt. Het kabinet maakt werk van Waardig Ouder Worden. We zetten alles op alles om te voorkómen dat mensen hun leven als voltooid ervaren. Dat zijn belangrijke resultaten voor de ChristenUnie.

Maar zo niet, dan moet je ook daar open en eerlijk over zijn: dan kan het ook mislukken en kun je concluderen dat er te veel in de weg staat om op dat moment, op die plek met die partij of partijen samen te werken. Zo ging dat ook in Zuid-Holland, waar we om tafel zijn gegaan samen met de SGP, maar ook met Forum voor Democratie, VVD en CDA.

Ook onze mensen in Zuid-Holland zijn dat gesprek aangegaan in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Deze week werden de gesprekken afgebroken. De ChristenUnie Zuid-Holland besloot, ook in nauw contact met betrokken ChristenUnie-leden en ChristenUnie-stemmers, dat zij niet genoeg vertrouwen hebben in een gemeenschappelijke basis en de stabiliteit van deze mogelijke coalitie. Terwijl dat vertrouwen wel nodig is om samen te kunnen werken aan het verkleinen van kloven in onze samenleving.

Dat zijn soms ingewikkelde besluiten. Maar ik ben trots op onze vertegenwoordigers, op ieder niveau, die hier hun tijd, energie en denkkracht in stoppen. Zij maken deze afwegingen op hun niveau, vanuit onze christelijk-sociale idealen. Omdat zij hoe dan ook, waar dan ook, geloof een stem geven. Omdat ze vinden dat ze, dat wij als ChristenUnie, een hoopvolle boodschap hebben voor ons land, voor onze samenleving. En die boodschap, die mag gehoord worden.

Piet Adema is partijvoorzitter van de ChristenUnie

Door Webredactie op 27 mei 2019 17:48

Meer geld voor uitstapprogramma’s prostituees

Er komt de komende jaren jaarlijks 1 miljoen euro extra voor uitstapprogramma’s voor prostituees. Het geld wordt gereserveerd via de Voorjaarsnota, een bijstelling van de begroting en komt bovenop de drie miljoen euro die de coalitie op voorspraak van de ChristenUnie in het regeerakkoord hiervoor uittrok. Volgens ChristenUnie-voorman Gert-Jan Segers is het extra geld ‘een signaal waarmee we zeggen: we kijken niet weg van vrouwen die gevangen zitten in de prostitutie’.

In de onderhandelingen over het regeerakkoord heeft de coalitie van ChristenUnie, CDA, VVD en D66 afgesproken om de strijd tegen gedwongen prostitutie en mensenhandel op te voeren. Met het extra geld dat het kabinet nu vrijmaakt, wordt er nog eens extra geïnvesteerd in nieuw perspectief voor vrouwen die willen uitstappen. Bestaande programma’s kunnen doorgaan, terwijl er ook op nieuwe plaatsen uitstapprogramma’s worden opgezet.

Segers: “Dit is goed nieuws voor prostituees die het gevoel hebben dat ze niet anders kunnen dan blijven werken in een wereld van uitbuiting, afpersing en misbruik. We investeren in nieuw perspectief voor kwetsbare vrouwen. Dat is hoopvol nieuws.”

Door Eppo Bruins op 14 maart 2019 12:41

Groeiplannen regionale luchthavens in de ijskast

De luchthavens in Eindhoven en Rotterdam willen graag groeien, maar de ChristenUnie pleit ervoor een time-out te nemen. Eerst moeten we met elkaar in gesprek in hoeverre groei van de luchtvaart nog past bij onze toekomst. In de regio’s is op dit moment geen draagvlak voor groei. Bewoners ervaren milieu- en geluidsoverlast en vragen om een pas op de plaats. Dat willen we ze geven.

Er spelen op dit moment op diverse plekken in het land discussies over luchtvaart en luchthavens. Voor de ChristenUnie is belangrijk dat bij al die discussies de mens centraal staat. Groei van de luchtvaart is geen natuurwet. De ChristenUnie wil een luchtvaart die dienstbaar is aan de samenleving. Vanuit dat uitgangspunt kijken we naar de plannen rond Schiphol en Lelystad, maar ook naar de groeiplannen van deze regionale luchthavens. Juist omdat het risico is dat we al die discussies los voeren, willen we een brede visie op de luchtvaart in Nederland voordat we keuzes maken over groei.

Omwonenden centraal

Dat omwonenden steeds ernstigere hinder ondervinden van de luchthaven in Eindhoven, blijkt uit recent onderzoek van de GGD. De zorgen over gezondheidsklachten door luchtverontreiniging zijn toegenomen. Om even wat cijfers te schetsen: 49 procent van de direct omwonenden maakt zich ernstig zorgen over zijn gezondheid als gevolg van het geluid. Zo'n 15 procent van de bewoners van tien gemeenten in de regio ervaart ernstige geluidhinder, aldus de enquête. In 2012 was dat aandeel bijna de helft minder. In de zone direct rond Eindhoven Airport ligt een kwart van de bewoners ook geregeld wakker van de herrie.

In 2020 bereikt de luchthaven in Eindhoven het maximaal toegestane aantal vluchten, wat neerkomt op 43.000 per jaar. Rotterdam The Hague Airport telt er net iets meer, namelijk jaarlijks zo’n 50.000.

Beide luchthavens hadden vorig jaar, in 2018, te maken met een groei van zo’n 9 of 10 procent gegroeid met het aantal reizigers. Dat is heel fors terwijl de economische winst beperkt is.

Brede steun

Omwonenden moeten centraal komen te staan, is de visie van de ChristenUnie. De groei van de luchtvaart gaat momenteel veel te snel. We leven in een tijd waarin we meer grip op de luchtvaartsector willen krijgen. Daar past het bij om nu eerst na te denken en een pauze in te lassen. Begin deze week deden we dit pleidooi samen met onze coalitie-collega’s van D66 en het is mooi om te zien dat er brede steun is in de Tweede Kamer voor ons standpunt. In de toekomst moeten vliegtuigen schoner en stiller worden. Groei gaat, wat de ChristenUnie betreft, vanaf nu altijd gepaard met minder geluid en minder uitstoot.

Door Joël Voordewind op 18 februari 2019 10:49

Opvang op Lesbos moet beter, de Europese Commissie moet in actie komen. Turkije-deal werkt niet goed

De EU moet meer doen om de opvang van mensen te verbeteren en de Griekse asielprocedures te versnellen, dat zeggen Maarten Groothuizen ( asielwoordvoerder D66) en ik na een bezoek aan Lesbos.

Op het Griekse eiland Lesbos spreken we Ali, die al jaren op de vlucht is voor de oorlog in zijn vaderland Syrië. Hij vreesde voor zijn leven door de dienstplicht in het leger van Assad, maar verwachtte niet dat hij moest overleven in de wintersneeuw en de onhygiënische omstandigheden in het opvangkamp Moria. Hij is slechts één van de vele vluchtelingen die ons vertelde over hun schrijnende omstandigheden.

Hier wordt elke dag duidelijk dat kwetsbare mensen de dupe zijn van trage procedures en een wijze van opvang die soms ver onder de maat is, terwijl er dagelijks nieuwe mensen bij komen. In 2018 kwamen, volgens het Europese grensagentschap Frontex, alleen al op Lesbos 18.000 vluchtelingen aan land.

De opvangfaciliteiten zijn hier niet op berekend. Waar slechts ruimte is voor ruim 3300 mensen, wonen er nu 5000. De overbevolking zorgt voor veel menselijk leed. Naast de wooncontainers staan ook nog veel tentjes binnen het kampterrein. Er zijn te weinig voorzieningen, zoals wc's en douches en mensen staan uren in de rij voor hun eten. Mensen ontvluchten het overbevolkte kamp door in een olijfbomengaard naast het kamp een tentje op te zetten. Via geïmproviseerde stroomkabels tappen ze stroom vanuit het hoofdkamp. Deze uitbreiding wordt 'de jungle' genoemd. Hier is weinig menselijke waardigheid te bekennen.

Terug in het echte kamp horen we over andere problemen. In Moria is er op dit moment slechts één arts Griekse arts werkzaam, terwijl de medische en psychische nood hoog is. Op de afdeling voor alleenstaande minderjarigen zitten jongeren letterlijk op elkaars lip. Hun trauma's leiden tot automutilatie en soms zelfmoordpogingen. Geweld en seksueel misbruik komen veelvuldig voor.

Een aantal NGO’s dicht het gat dat de autoriteiten laten vallen. De Stichting Bootvluchteling heeft bijvoorbeeld een aanvullende medische post opgezet en runt het enige schooltje in het kamp. Volgens hen zouden ook de al aanwezige wooncontainers in het kamp gestapeld kunnen worden waardoor er binnen het kamp uitbreiding kan komen.

De organisatie Movement on the Ground heeft een deel van de ‘jungle’ op de schop genomen, waardoor mensen op een verharde ondergrond en met voorzieningen in goede en veilig verwarmde tenten kunnen verblijven. Deze organisaties handelen waar Griekenland dat nalaat, maar ontvangen daarvoor geen EUgeld.

Het is beschamend om te zien hoe het drie jaar na de EU-Turkije verklaring nog steeds niet lukt om te voorzien in fatsoenlijke opvang. Dat kan en moet beter. De EU moet veel beter toezicht houden op de leefomstandigheden ter plekke en sancties overwegen als de situatie niet verbetert. Organisaties die verlichting bieden moeten door de EU worden ondersteund.

Daarnaast moeten de structurele tekortkomingen worden aangepakt. De Nederlandse vice- voorzitter Timmermans van de Europese commissie heeft de EU-Turkije verklaring bij herhaling verdedigd. Hij moet nu ook verantwoordelijkheid nemen voor een goede uitvoering. De trage Griekse asielprocedure zijn een belangrijke bottleneck. De EU moet Griekenland veel meer hulp bieden bij het ontwerpen en uitvoeren van goede en snelle asielprocedures . De EU moet er bij Turkije op aandringen dat de grenzen beter bewaakt worden, zodat de ongecontroleerde toestroom stopt. De EU-Turkije verklaring voorziet in een mechanisme om mensen die geen recht hebben op asiel terug te sturen naar Turkije en daarvoor mensen die dat recht wel hebben, te hervestigen in Europa. Dit gebeurt echter nauwelijks, terwijl dat dé manier is om het businessmodel van de mensensmokkelaars te doorbreken.

De situatie in Lesbos toont aan dat gemeenschappelijk Europees asielbeleid waarin de EU lidstaten elkaar op solidaire wijze ondersteunen dringend noodzakelijk is. Het is aan Europa om de trauma's van nieuwe Ali's in de toekomst te voorkomen door hen met menselijke waardigheid te behandelen. En ja dit is mogelijk, nu de politieke wil nog.

Maarten Groothuizen (D66) en Joël Voordewind (ChristenUnie)

Door Joël Voordewind op 30 januari 2019 13:55

Mijn bijdrage aan het debat over het kinderpardon

Het was een bijzondere dag gisteren. Iets waar de ChristenUnie zich jaren voor had ingezet, wat we voor twee weken geleden nog niet voor mogelijk hadden gehouden, gebeurde, na een week onderhandelen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Drie maanden werd er tijdens de formatie onderhandeld. Nu komen de coalitiepartijen gezamenlijk tot een nieuw verbeterde balans tussen een humaan en effectief asielbeleid voor met name asielkinderen. Daar waar de huidige kinderpardonregeling niet goed functioneerde omdat er feitelijk niemand meer onder kon vallen, omdat bijna iedereen werd afgewezen op het meewerkcriterium, daar pleitte de ChristenUnie voor het recht doen aan kinderen die hier meer dan vijf jaar en soms tien jaar verworteld waren en in onzekerheid leefden.

In de schadenota toonden 38 hoogleraren aan dat deze kinderen blijvende ernstige schade opliepen door deze tergende onzekerheid over hun toekomst. 700 kinderen vielen wat ons betreft onterecht uit de kinderpardonregeling omdat er het onredelijke van ze werd geëist, namelijk meewerken met je vertrek terwijl je nog in procedure bent. Bij sommige procedeerde de staat door tot aan de Raad van State, terwijl de procedure over de vijf jaar heen ging.

Tegelijk stelde de VVD eerder dat het beter zou zijn om schrijnendheid eerder in de procedure mee te nemen in plaats van te moeten wachten tot men volledig uitgeprocedeerd zou zijn. De staatsecretaris had vervolgens de bijna onmenselijke opgave om te beslissen bij wie er wel of niet sprake was van schrijnendheid en dus alsnog uitgezet moest worden.

De coalitiepartijen besloten om vanuit verschillende motieven opnieuw naar deze procedures te kijken, nadat ook het CDA had aangegeven dat ze eveneens een oplossing te willen voor de verwortelde kinderen.

Daaruit zijn de nieuwe maatregelen voortgekomen die staatssecretaris Harbers gisteren aangekondigd heeft. Hierin is verwerkt de wensen van de verschillende coalitiepartijen.

Herbeoordeling kinderpardonners:

Het mag duidelijk zijn dat de ChristenUnie zeer verheugd is dat de eerder afgewezen kinderpardonners opnieuw worden beoordeeld en dat de verwachting is dat een groot deel van de 700 eerder afgewezen verwortelde kinderen, alsnog mogen blijven in Nederland. Zij zullen opnieuw beoordeeld worden waarbij het meewerkcriterium vervangen wordt door het beschikbaarheidscriterium (meldplicht en bezoeken van vertrekgesprekken), een voorstel wat de ChristenUnie al eerder heeft voorgelegd tijdens de formatie. De meeste kinderen zijn bij de definitieve regeling afgewezen op dit meewerkcriterium. Vandaar dat nu de verwachting is dat het grootste deel nu wel een asielstatus zal krijgen.

Vraag: Totdat die herbeoordeling heeft plaatsgevonden, kunnen we er vanuit gaan dat de staatssecretaris niemand van deze eerder afgewezen kinderpadongroep, zal gaan uitzetten? Graag een toezegging.

Afschaffing

Omdat onder de huidige regeling er bijna geen kinderen meer in aanmerking kwamen voor een toekenning en omdat we de rechten van het kind eerder in de procedure willen meewegen om te bezien of er sprake is van schrijnende situaties en omdat de commissie Van Zwol nog met adviezen komt om tot snellere behandeling van procedures te komen, konden we als ChristenUnie instemmen met een beëindiging van de huidige regeling van het kinderpardon. We moeten voorkomen dat kinderen in de toekomst nog langer dan vijf jaar moeten wachten op een definitief besluit. Er moet sneller duidelijkheid komen.

Vraag: is de staatssecretaris ook bereid om prioriteit te geven aan de behandeling van gezinnen in de asielprocedure zoals hij dat nu ook al doet voor veilige landers en Dublinclaimanten? Ik hoor graag wat mogelijk is.

Schrijnendheidtoets

Dan de discretionare bevoegdheid. Deze wordt dus vervangen door een schrijnendheidtoets in de eerste procedure tot aan het hoger beroep. Een wens in eerste instantie van de VVD, dat is verdedigbaar, met name daar waar het gaat om schrijnendheid bij kinderen en de afweging van de specifieke omstandigheden en rechten van kinderen. Hierdoor komt de regeling mogelijk ook al tegemoet aan de intentie van de initiatiefwet van de leden Kuiken en Van Oijk om de rechten van kinderen beter en zwaarder mee te wegen in de procedure.

Het IND laat zich adviseren door een onafhankelijke instantie welke kennis moet hebben over de psychische cq pedagogische ontwikkelingen van kinderen.

Vraag: aan welke instantie denkt de staatssecretaris? Wanneer zal het IND dit advies gaan inwinnen? Mogelijk zal dit nog verdere uitwerking vragen door de stass. Is hij bereid hier de Kamer zo snel als mogelijk over die uitwerking te informeren?

Hervesting

Dan tenslotte een maatregeling waar de ChristenUnie niet enthousiast over is, namelijk het terugdraaien van de verhoging van het aantal hervestigingen van 750 naar 500, het aantal dat voor het regeerakkoord werd gehanteerd ook in het kabinet van de VVD en de PvdA. Toch is deze te accepteren in het bredere pakket van nieuwe maatregelen en in het licht van de formatie. Omdat toen er geen betere regeling kwam voor verwortelde kinderen, werd dit aantal verhoogd naar 750. Nu dat er wel een herbeoordeling plaats vindt van de eerder afgewezen verwortelde kinderen, ligt het voor de hand dat de VVD dit aantal weer wilde terug draaien. Nogmaals niet fraai maar wel begrijpelijk.

Voorzitter, helemaal tot slot zal de ChristenUnie het kabinets voornemen steunen om te bezien hoe er bij de voorjaarsnota het IND tot een stabielere financieringssystematiek gekomen kan worden om beter de pieken op te kunnen vangen.

Alles afwegende is de ChristenUnie blij en tevreden met het nieuwe pakket van maatregelen wat nu voor ligt, vooral voor de verwortelde kinderen maar ook voor de gezinnen die nog de procedure moeten doorlopen. Ik wens de stass wijsheid bij de uitwerking van deze plannen en zie er naar uit en ik dank ook hier de VVD, CDA en D66 voor de constructieve onderhandelingen.