Poliflw

De gemeente Schiedam organiseert een training Politiek Actief. Deze training vindt plaats op 1 en 15 september. Informatie staat in de afbeelding hierboven. Stuur voor meer informatie over het programma een e-mail naar secretariaat@d66schiedam.nl of geef u op via griffie@schiedam.nl.

The post De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan: word politiek actief! appeared first on Schiedam.

Hoe mooi zou het zijn om in 2025 alle Schiedammers een stadstheaterplein cadeau te geven. Schiedam viert dan dat het 750 jaar geleden stadsrechten ontving. We zijn trots op die historie binnen onze gemeentegrenzen. De historische karakteristieken van Huis te Riviere, een open verbinding naar en langs de Schie en het zicht op het Proveniershuis, de brug, de molen en de Doelen vormen de entree waaruit onze stad, en haar binnen- en buitenhavens, verder verkend kunnen worden. Met een theatrale entree en groene verblijfplek voegen we waarden toe die nu gemist worden. Het Stadserfcomplex is dan niet langer een obstakel, maar als ontmoetingsruimte en verblijfsgebied een aantrekkelijke verbindende schakel geworden naar de binnen- en buitenhavengebieden. Het theater zou het theaterplein kunnen beheren en exploiteren. 

In de Raad van 2 februari werd het stadscomplex besproken, en haar rol in de verbinding van het station met de stad. De ChristenUnie-SGP fractie gaf hierin haar zienswijze op de voorgestelde plannen.

Woningen kunnen een obstakel vormen voor de loop van het station langs de Schie of over de Singel om op het theaterplein te komen. Door de sloop van bouwdeel 1 tot de eerste twee etages te beperken, zou je een loop onderdoor kunnen realiseren. De vraag is of de wethouder in het nadere onderzoek zou willen meenemen dat de loop langs de theatergevel aan beide zijden in zekere mate open dient te blijven, zodat je op meerdere manieren op het stadstheater plein kan komen. Stedenbouwkundig is het namelijk van belang dat de gevels van de te bouwen woningen aansluiten bij het karakter van de bebouwing eromheen. Het kan daarom van meerwaarde zijn wanneer de architect de verbinding blijft zoeken met het historische karakter. 

De wethouder bleek bereid om in het onderzoek mee te nemen of het archief tijdelijk in één van de panden van het gemeentelijk vastgoed zou kunnen worden ondergebracht. De huidige klimaatinstallatie voldoet niet aan de wettelijk gestelde eisen en zal vernieuwd moeten worden. Dan is dit ook het moment om te onderzoeken of het archief beter elders geplaatst kan worden, bijvoorbeeld naar leegstaande kantoorpanden. Voor de bibliotheek bleek uitplaatsing namelijk ook succesvol. De vraag is echter of de wethouder eveneens hiertoe bereid is.De wethouder vond het jammer, dat deze fractie in de oordeelsvorming tegen leek te zijn. De woonfunctie kan andere functies gaan overschaduwen. Wanneer daar doelbewust rekening mee gehouden wordt, moet de wethouder opnieuw worden teleurgesteld: dan zal deze fractie voor stemmen. Gepaste aandacht voor de genoemde bezwaren zou daarom niet te veel gevraagd moeten zijn.

De Groenvisie vormt naast de Woonvisie, de Mobiliteitsvisie en de Economische visie één van de bouwstenen voor de toekomstige integrale Omgevingsvisie van de stad. De gemeente moet de fysieke omgevingswaarden in beeld brengen en vastleggen in een Omgevingsplan en -verordening, om de balans bij een integrale afweging van deze belangen te waarborgen. De ambities in deze Groenvisie zijn verwoord in goede intenties, maar ze zijn stadsbreed en te algemeen geformuleerd naar het oordeel van meerdere fracties en insprekers. Op pag. 47 wordt gesproken om per wijk de belangrijke plekken in beeld te brengen. De belangrijke plekken zijn echter niet alleen die op de Kansenkaart. De ChristenUnie-SGP vroeg tijdens de raadscommissie om de kaders en de randvoorwaarden, die uit de genoemde visies voortvloeien, in wijkkaarten meer concreet vast te leggen. De wethouder gaf echter aan dat niet te willen. 

Voor goede communicatie met de wijkbewoners is het zeer nuttig om de soms zelfs tegenstrijdige belangen vanuit de verschillende visies samen in kaart te brengen en in een participatieproces te zoeken naar een verenigd plan. Wijkkaarten kunnen ook voor de uitvoeringsplannen een meerwaarde hebben, omdat bijvoorbeeld planningen in hun onderlinge samenhang in beeld gebracht worden. De behoefte aan concretisering blijft, omdat dit het gesprek met de participerende burger over de plannen verbetert. 

Na een kleine anderhalf jaar lijken de bewoners van de laagbouw in Schiedam gewend aan het gescheiden inzamelen van Plastic, Metaal en Drinkverpakkingen (PMD). Dat deze vorm van inzamelen niet alleen goed is voor het milieu, maar ook voor de portemonnee blijkt uit de relatief beperkte verhoging van de afvalstoffenheffing. Zeker vergeleken met steden om ons heen.

Toen de raad besloot tot het “omgekeerd inzamelen” is afgesproken, dat het PMD eenmaal per twee weken opgehaald zou worden. Na verloop van tijd zou een evaluatie plaatsvinden, waarna eventueel naar een ophaalfrequentie van eenmaal per drie weken overgeschakeld zou worden.

In de Eerste Technische Aanpassing van de begroting meldt het college nu, dat mede door de coronacrisis, er veel meer PMD wordt aangeboden dan verwacht werd. Hierdoor is besloten de ophaalfrequentie voorlopig te handhaven op eenmaal per twee weken. Als na het opheffen van de coronamaatregelen het leven weer zijn normale loop gaat nemen, wordt opnieuw bekeken of de huidige ophaalfrequentie nog noodzakelijk is.

The post Inzamelen PMD blijft voorlopig tweewekelijks appeared first on Schiedam.

De fractie van de CU-SGP heeft op de raadsvergadering van 15 december niet ingestemd met de concessie overeenkomst met Eneco over warmtelevering en evenmin met de samenwerkingsovereenkomst met Woonplus over de woningaanpassingen in Groenoord. Wat waren daarbij onze overwegingen?

Niet rendabel genoeg voor marktpartijen

Het warmtenet biedt kansen aan marktpartijen als Woonplus en Eneco. Dit is voor hen zeker het geval wanneer de gemeente Schiedam zich daar voor 32 miljoen in de schulden wil steken. Het is echter in principe niet nodig dat de gemeente de aanleg voorfinanciert. De gemeente kan goedkoper geld lenen dan marktpartijen. Eneco hoeft echter geen geld te lenen, omdat Mitsubishi bij de overname het nodige geld beschikbaar heeft gesteld voor duurzame investeringen door Eneco. Als marktpartij investeert Eneco dit geld liever in rendabelere projecten. Als dit het geval is, is de vraag nu waarom de gemeente een langlopende schuld zou aangaan als er geen echte noodzaak is? Bovendien gaat de gemeente en Woonplus zich inzetten voor de afzet van de warmte van Eneco. We worden dus verantwoordelijk voor de gemaakte omzet van Eneco door warmteafzet aan deze woningen. We gaan de rol van Eneco als marktpartij overnemen. Bovendien, als de afname van warmte achterblijft, legt Eneco de gemeente fikse boetes op. Dat is bepaald geen goede deal voor Schiedam als geheel. Deze schuld en de risico’s daarvan gaan we als gemeente voor 40 jaar aan. Dat is een blok aan ons been. Andere wel noodzakelijke investeringen zullen zich aandienen, maar helaas is er dan geen financiële ruimte meer in de gemeentekas. 

Te weinig inspraak en draagvlak voor het Rijk

In het raadsvoorstel lezen we: De uitwerking van het Wijkenergieplan gebeurt op basis van deze businesscase en vindt plaats op het moment dat de gemeenteraad hiermee heeft ingestemd. In die uitwerking zijn er concrete kaders van waaruit verdere afspraken over vorm en inhoud van het participatieproces kunnen worden gemaakt. De koppelkansen kunnen dan ook verder worden gekwantificeerd en geprioriteerd samen met de belanghebbenden uit de wijk. Helaas is deze genoemde manier van werken een omgekeerde procesgang. De raad mag eerst ja zeggen en bewoners mogen bij het streepje nog wat invullen, namelijk hun handtekening. Dit betekent dus dat de inspraak van de Raad op het project beperkt blijft. Ook het Rijk beoordeelt dit terecht als onvoldoende voor een goed participatietraject. Het ministerie van BZK beoordeelde het energiebesparingsrendement op basis van de gegevens in het voorjaar als erg laag en daarnaast de financiële onderbouwing als matig. Evenals deze raad constateerde BZK dat het draagvlak bij de wijkbewoners, huurders en particulieren en VvE’s, ondanks de reeds gedane inspanningen, verre van overtuigend aanwezig is. Om beide redenen, zowel beperkte draagvlak als inspraak, besloot BZK geen subsidie te verlenen. Dat was voor ons in eerste instantie teleurstellend, bij nadere beschouwing ontnuchterend. 

Betere prioriteiten bij verduurzaming

De prioriteit dient wat deze fractie betreft primair te liggen op het verminderen van de energieconsumptie door een betere isolatie van woningen. Daarmee worden woningen pas echt duurzaam verduurzaamd. College en Woonplus hebben blijkbaar andere prioriteiten. De prioriteit zou ook gelegd kunnen worden bij de verzwaring van het elektriciteitsnetwerk voor de hele stad en wijken als Groenoord. Nu investeren we € 32 miljoen in een klein lokaal netwerk van leidingen en aansluitingen voor de stadsverwarming. Rendement op investeringen is het allereerste criterium voor het programma verduurzaming en moet prioriteit krijgen. Aanleg van een grote buisleiding is een investering voor vele decennia. In de financiering daarvan zou het Rijk een bijdrage hebben kunnen leveren. In hun overwegingen om dit niet te doen, gaven zij aan dat ze het rendement te klein vonden.  In de komende decennia zal bij een groeiende verscheidenheid aan mogelijkheden van voorziening van de warmtevraag het rendement met de tijd voortdurend verschuiven. 

Een investeringsperiode van 15 jaar is zakelijk gezien voor de overheid te overzien. De businesscase is sluitend gemaakt op een doorlooptijd tot 2062, dat is te lang. In een periode van 40 jaar is de wereld en de wereld van duurzame technologieën drastisch veranderd. De gemeente dient naar het oordeel van de CU-SGP haar flexibiliteit te bewaren om met de jaren adequate keuzes te kunnen blijven maken.  Omdat we ons hierin vastleggen, kunnen we niet met deze nieuwe ontwikkelingen meebewegen.

Met dit project leggen we ons voor deze wijk voor deze 40 jaar in beton vast, een periode van 10 gemeenteraden. Of de wijk, die ruim 50 jaar geleden met beton gebouwd is,  en haar bewoners daarmee de komende 50 jaar gediend zijn, betwijfelt deze fractie zeer. 

Schiedam heeft de ruimte niet

Het voorstel met de bijgevoegde sluitende business case is een doordacht plan, maar voor alle partijen te duur. De vraag blijft hierbij wat de stad in zijn geheel daarvoor terugkrijgt. Met elkaar constateren we dat voor de gemeente Schiedam zowel de solvabiliteit als de netto schuldquote de komende periode zullen verslechteren. Daar komen vervolgens deze projecten nog bovenop. 

In de keuze tegen deze investering is het huidige nadeel dat we circa € 6 miljoen subsidie mislopen. Het voordeel is dat we € 32 miljoen minder uitgeven. In verhouding tot de totale investeringen van € 120 miljoen die we samen met Eneco en Woonplus doen zou de bijdrage van de gemeente gering zijn. Echter, € 32 miljoen en de bijkomende risico’s en verplichtingen, dat is niet gering. 

Gezien de hoge schuldenpositie van de gemeente zal dit mogelijke nadelige financiële consequenties hebben voor toekomstige projecten, zeker wanneer de rente op enig moment weer gaat stijgen. Had Schiedam minder geïnvesteerd in nieuwbouw, dan was er meer ruimte geweest voor renovatie, innovatie en verduurzaming. Vanwege de druk op de gemeentelijke financiën is een pas op de plaats maken wat deze fractie betreft nu gepast. 

Een alternatief

Was er naast het warmtenet een alternatief om deze woningen in 2050 van het gas los te maken? Zeker wel. Woonplus kan in zijn portefeuillestrategie na 2050 deze 3000 woningen slopen en vervangen met goed geïsoleerde woningen. Voor de vervangingen spaart Woonplus als het goed is al 50 jaar. Daar is dan nu nog 30 jaar extra tijd voor. Een bijkomende postenkost voor Woonplus die nu al bekend is, is het feit dat het warmtenet en haar installaties in 2039 moet worden omgezet, zodat ze geschikt is voor een temperatuur van 70 graden Celsius, waar dit eerst nog 85 is. Ook dat geld hadden we kunnen sparen voor beter geïsoleerde woningen. 

De gemeenteraad had nu nuchter een besluit kunnen nemen wanneer we meer tijd hadden genomen, maar college en coalitie zijn tomeloos, niet te stuiten in hun ambities, totdat de wal het schip keert.

Al een aantal jaar vraag ik namens D66 in de raad aandacht voor fietspaaltjes. Er staan er namelijk nogal wat in Schiedam. Dat is op zich natuurlijk niet erg. Ze kunnen voorkomen, dat er verkeer op een fietspad komt, dat daar niet hoort.

Maar er staan ook paaltjes op plekken, waarvan ik mij afvraag wat het nut ervan is. En voor paaltjes die wèl nodig zijn gelden richtlijnen die voor veiligheid voor de gebruikers van het fietspad moeten zorgen. Een verdrijvingsvlak met ribbels bijvoorbeeld, zodat fietsers in het donker voelen dat zij op een obstakel af rijden.

Want natuurlijk zijn het, nuttig of niet, obstakels midden op de weg. En met name in het donker kan dat gevaarlijk zijn. Jaarlijks gebeuren er naar schatting enkele honderden ongelukken met fietsers en scootterrijders, die (met name in het donker) tegen een paaltje rijden.

Een paar weken geleden vroeg ik in een gesprek met wethouder Ooijevaar opnieuw aandacht voor het weghalen van onnodige paaltjes en het veiliger maken van de overblijvende exemplaren. Dit is namelijk sinds enkele jaren onderdeel van het fietsbeleid in Schiedam. Maar in mijn ogen merken we daar te weinig van.  Nog altijd zie ik paaltjes staan, die weg kunnen of die niet goed gemarkeerd zijn.

Om de situatie maar eens met elkaar te bekijken zijn de wethouder en ik afgelopen vrijdagmiddag op de fiets gestapt. Samen met een ambtenaar van de afdeling Verkeer hebben we een aantal situaties bekeken. De afdeling Verkeer gaat nu bekijken of en hoe de bezochte plekken verbeterd kunnen worden.

Hopelijk gaat dit op korte termijn zorgen voor een veiliger situatie voor fietsers en scooterrijders in Schiedam!

John van Sliedregt Fractievoorzitter D66 Schiedam

The post Opnieuw aandacht voor fietspaaltjes appeared first on Schiedam.