Poliflw

Een mooi artikel over ons aankomende raadslid Hendrik Hakvoort. (bij de foto's het originele artikel): MAANDAG 22 JULI 2019 Elke zondagmiddag om half drie trekt Hendrik Hakvoort de deur van zijn huis aan de Nieuw-Guineastraat achter zich dicht. De dijk op, even later via het watervalletje het Urkerbos in richting Westermeerweg en dan vanaf de schaapskooi langs de dijk terug naar Urk. „Om tien over vier ben ik weer thuis. Snel douchen en naar de kerk.” In dat ruime anderhalf uur zet Hendrik al- les weer op Z'n plek. „Ik luister muziek. Bruce Springsteen, Damian Rice, Neil Young. Dat soort artiesten. Ze vertellen verhalen tegen me. En zo passeert alles van die week nog een keer de revue en valt het op z'n plaats. Ik krijg energie van die wandeling en merk dat ik er weer tegen kan.” Thuis kan alleen echtgenote Trudy zien hoe hard het onderweg gestormd heeft. En doordeweeks ook, als hij elke dag wel even de dijk opzoekt. „Die dijk, dat is wat. Ik ben geboren in het Oude Dorp, maar in 1958, ik was een jaar oud, zijn we hier al komen wonen. Vanuit mijn huis kijk ik op de dijk en aan de IJsselmeer- kant is het beeld elke dag anders, Dat uitzicht verveelt nooit.” Hendrikis nog niet de oudste bewoner van de straat, maar hij kan zo een-twee-drie niet bedenken wie er langer woont dan hij. Zijn jeugd was een mooie tijd. Het barretje op zolder was waar hij vrienden Klaas Jelle Bakker, Willem Bakker en Jan de Boer zag. Ze hadden een ei- gen bandje: Daisy Paranoid. In alle barretjes dronken ze op de pof en als de rekening te hoog werd, kwamen ze een keer optreden. Op z'n zestiende ging hij aan de slag op de uienfabriek van Van der Reest, aan de Domineesweg. Scheepswerf Metz „Ik woonde nog thuis, alleen met mijn va- der Teunis. Toen die plotseling overleed, ben ik in het huis blijven wonen en ik trouwde met Trudy. Ik had het prima naar mijn zin in de uien, totdat mijn broer Evert op een verjaardag eens vroeg of ik niet net als hij bij Scheepswerf Metz wilde komen werken. Ik zei geen nee en prompt werd ik de dag erop gebeld door directeur Albert Metz.” De redacteuren van Het Urkerland zoeken deze zomer opnieuw naar grote en kleine verhalen. Ze trekken de wandelschoenen aan, gaan op stap met lezers van de krant, en luisteren naar hun verhalen. Juichen in het bos Bijna-raadslid begeleidt tbs-patiënten Hendrik weet het zeker: als de werf in 2004 niet failliet was gegaan, dan had hij er nog steeds rondgelopen. „Het was een uniek bedrijf. Ik kon mezelf er echt ontplooien. Albert Metz vond het belangrijk dat we ons bleven ontwikkelen en zo volgde ik allerlei cursussen. Ik merkte daar ook dat ik goed ben met mensen. Mijn broer spotte altijd: je zult het met je mond moeten verdienen want echt handig ben je niet.” Helemaal onverwacht kwam het faillissement niet, maar toch was het een harde klap. „We waren aan het werk op een kotter in Zeeland toen we gebeld werden. We moesten alles laten vallen en meteen terug komen. Juist op dat moment was ik bezig met de voorbereiding op het afstaan van een nier aan mijn zoon Klaas. Hij was toen zeventien jaar en dialyseerde al enkele jaren.” De zware operatie ging door. Klaas kwam er goed doorheen, maar Hendrik merkte dat het herstel extra lastig was door alle stress. Via een uitzendbureau kon hij aan de slag op een werf in Kampen. Mooi werk, maar zonder uit- zicht op vastigheid. En toen kwam de dag dat hij solliciteerde op een baan in een tbs-kliniek in Utrecht. Vijf moorden „Ze zochten iemand die de mensen daar begeleidde bij werkzaamheden. Ik had geen idee wat tbs nou precies inhield en toen ik de baan kreeg, stapte ik er dus totaal blanco in. Dat veranderde snel. Op een van de eerste dagen moest ik iemand helpen met lassen. Ik bekeek zijn dossier en zag dat hij vijf mensen had ver- moord. Daar stonden we dan, met een lasapparaat en een voorhamer binnen handbereik. Ik zweette tot aan mijn grote teen. Maar tot mijn verrassing merkte ik dat het een man was met wie ook een gewoon gesprek te voeren was.” Die ontdekking was het begin van een door- braak voor Hendrik. „Ik dacht eerst misschien wel net als het gros van de mensen. Criminelen zijn slechte mensen en je moet ze hard straffen. Dat is het enige dat helpt. Maar ik ontdekte dat een moordenaar niet de hele dag een moordenaar is. En dat er altijd, bijna altijd, een heel verhaal achter zit. Jongens zijn van jongs af aan in een hoek getrapt, hebben nooit kansen gekregen en vaak maar weinig opleiding. Nooit eens iemand die zei: ‘Wat heb je dat goed gedaan’. Nooit liefde. En dat heeft elk mens toch keihard nodig? Ik besefte ook dat elke crimineel ooit als hulpeloos kind ter wereld is gekomen. Ook van hem werd gezegd: wat een mooi kind. Maar ergens onderweg is er iets mis gegaan.” „Het is heel simpel: we kunnen mensen lang en hard straffen, maar er komt een moment dat ze weer op straat komen te staan. Als we dan alleen maar gestraft hebben, dan komen ze echt niet beter uit de gevangenis dan ze erin zijn gegaan, waarschijnlijk juist slechter. We hebben de kans om deze mensen een stap verder te helpen. Ik heb jongens gezien die in de gevangenis een lasdiploma verdienden. Ze straalden! Eindelijk hadden ze iets bereikt.” ‘De rechter heeft ze al gestraft’ Hendrik kwam al snel dichterbij te werken, in Almere Binnen, de gevangenis. Sinds een jaar zit hij weer in een tbs-kliniek, ook in Almere. „De mensen waarover je in de krant leest, die zitten bij ons. Maar bij ons zijn ze geen crimineel. De rechter heeft ze al gestraft. In de kliniek komen ze voor behandeling. We noemen ze altijd patiënten.” Iedereen weet dat Hendrik een Urker is. Kan ook niet anders. Op ontspanningsavonden hijst hij soms een boomlange Surinamer in klederdracht, Jaap Bakker werd al eens uit- genodigd en geregeld gaat er vis mee. „Er zijn mensen van wie ik weet dat ik ze er een groot plezier mee doe. Als je dan in het weekend een paar visjes over hebt, dan neem je die toch mee? Zo is er ook een patiënt die ik heel erg blij maak met de zaterdagbijlage van de Trouw. Heel vaak zie je een ontwikkeling. Patiënten komen binnen en zijn boos, stil, teruggetrokken, lichtgeraakt. Maar als ze merken dat ze als mens benaderd worden, dan verandert er wat. Bijna altijd werkt het zo. En die paar anderen? Soms zie je echt iets van het pure kwaad in mensen. Dat is heftig.” Normaal gesproken gaat het er bijna gezellig aan toe op de kliniek. Mannen werken met elkaar, vullen de dagen, proberen een gezond ritme aan te wennen. Soms is het zelfs dikke pret. „Maar uiteraard blijven we ons er altijd van bewust dat de stemming in een seconde kan omslaan. De één is gemoedelijk, de ander kan flippen als hij één keer ‘nee’ hoort. De één wil zoveel mogelijk onzichtbaar blijven, de ander zoekt voortdurend de grens op.” „Je leert mensen en situaties lezen. Ongewild neem je dat ook mee naar huis. Ben ik op een bruiloft, dan betrap ik mezelf er op dat ik zit te bedenken wat er gebeuren moet als twee mensen met elkaar gaan vechten, ook al zitten die gewoon rustig aan tafel. Of ik zie iemand en denk: jij verbergt iets.” Enkele jaren na zijn carrière-switch moest Hendrik een zware hartoperatie ondergaan. „Een erfelijke afwijking waardoor er te weinig bloed naar mijn hart stroomde. Na de operatie werd je automatisch aangemeld voor een revalidatietraject, zowel lichamelijk als men- taal. Maar de psycholoog was al snel klaar met me: Jij redt het wel’. Toen ze zagen dat ik, lichtelijk bezweet, naar de revalidatieafspraak in Emmeloord was gefietst, was dat onderdeel ook snel klaar.” „Mijn conditie is uitstekend. Ik maak fiets- tochten met de jongens en regelmatig lange wandelingen. Ik bruis van de energie en daarom kon ik ook geen nee zeggen toen ik werd gevraagd om in de gemeenteraad te komen, als Anja Keuter aan het einde van dit jaar stopt. Gemeentebelangen is immers toch de partij van mijn schoonvader (Klaas Luut Koffeman, red.) en die partij moet gewoon overeind blijven. Opkomen voor de gewone man, dat was altijd het doel en daar ga ik vro- lijk mee door.” Trapje in plaats van dik rapport We zijn bijna terug. Tegenover zijn huis gaan we de dijk weer over en dan wijst Hendrik op het trapje: „Dikke bestemmingsplannen door- spitten laat ik in de politiek graag aan anderen over, maar hier zet ik me graag voor in. Langs deze trap moet immers gewoon een leuning komen? En die ongelijke treden, dat kan toch ook niet? Ouderen uit de buurt durven nu de dijk niet meer over.” Zijn vaste wandeling kost Hendrik ongeveer een uur en veertig minuten. Of hij nu voor zijn gevoel flink doorstapt of diep in gedachten is verzonken. Het mooiste stukje ligt helemaal achterin het bos. Vanaf de ingang bij de Westermeerweg. „Hier kom je nooit iemand tegen. Soms kan ik me hier plotseling zo gelukkig voelen. Dan kijk ik eerst even om me heen, maak een paar gekke sprongen in de lucht en juich het uit.”

De algemene beschouwingen zijn hier te vinden.

23 mei krijg je, net als iedere stemgerechtigde EU-burger, de kans om te kiezen wie jou zal vertegenwoordigen in het Europese Parlement. Veel mensen vragen zich af waarom je zou stemmen bij de Europese verkiezingen. Toch zijn er meer dan genoeg redenen om toch echt je stem te laten horen.

De EU staat immers dicht bij ons bed, zij oefent invloed uit op ons dagelijks leven en daarom moeten we onze mening en visie ten aanzien van Europa laten horen. De Europese Unie heeft op heel veel terreinen invloed. Van de munten in je portemonnee tot de groenten in je supermarkt, en van de veiligheid van je auto tot de omgang met migranten: de EU heeft er vrijwel altijd iets mee te maken.

Daarnaast is Nederland een handelsland en hebben wij samenwerking met andere lidstaten hard nodig. Sowieso gaan veel onderwerpen over de landelijke grenzen heen. Denk bijvoorbeeld aan het klimaat, migratie en handel, maar ook aan mensenhandel, antisemitisme en terrorisme. Daarom is het van groot belang dat ChristenUnie-SGP ook op Europees niveau over deze belangrijke thema’s meepraat en meebeslist. Hiervoor is jouw stem nodig. Jouw stem beïnvloedt hoe het Europees Parlement beslist over zaken die jouw dagelijks leven raken.

Hier tegenover staat niet stemmen. Dat is hetzelfde als instemmen met ieder idee dat wordt bedacht in Brussel. Instemmen met iedere regel die de EU oplegt. Wij vinden echter dat er een gevaar zit aan veel van de ideeën, namelijk een steeds verdere Europese eenwording, een federaal Europa, een Europese superstaat. Dat willen we niet. We willen geen Europees leger en we willen niet dat de EU iets vindt van ons gezins- en gezondheidsbeleid, we willen zelfs niet dat de EU iets mag zeggen over belastingheffing in lidstaten. Dit moeten allemaal exclusieve bevoegdheden blijven van de lidstaten.

Daarom laten we ons geluid horen in het Europees Parlement. Omdat de EU zoveel invloed heeft op jouw leven, is het goed om zelf ook je verantwoordelijkheid te nemen en jouw eigen invloed uit te oefenen. Dat is de reden om 23 mei je stem te laten horen. Door gebruik te maken van je stemrecht beslis je mee hoe samenwerking binnen Europa eruit zou moeten zien. Dit is het moment om te laten horen wat volgens jou de juiste koers is voor Europa. ChristenUnie-SGP staat voor een duidelijke, christelijke koers en heeft allang bewezen een hart voor de visserij te hebben.

In de laatste raadsvergadering van april 2019 werd de motie voor ondersteuning van de Lelylijn door raadslid Meindert Bakker ingediend. Sinds 1988 is #Lelystad met het spoor verbonden met Amsterdam. Nu, ruim dertig jaar later, is het tijd om het Noorden echt met de Randstad te verbinden via een nieuwe spoorweg: de Lelylijn. Door het aanleggen van de Lelylijn kan de reistijd tussen het #Noorden en de #Randstad met een uur worden teruggebracht en worden deze twee delen van #Nederland eindelijk echt met elkaar verbonden.De gemeenteraad van de Gemeente Noordoostpolder heeft in de afgelopen raadsvergadering de #Lelylijn op tafel gelegd van de informateurs in Provincie Flevoland, #Groningen en #Friesland. Alle partijen schaarden zich achter een motie die het ‘brede draagvlak’ voor de treinverbinding naar de polder onder de aandacht brengt. Dat brede #draagvlak is er ook op #Urk. Vandaar dat wij als voltallige raad met dezelfde motie van harte willen aansluiten bij onze collega’s van Noordoostpolder onder het motto "Goed Gespoord van West naar Noord."

MOTIE:

De raad van de gemeente Urk, in vergadering bijeen d.d. 11-04-2019 gehoord de beraadslagingen, 

overwegende dat 

er de afgelopen maanden, in aanloop naar de Provinciale Statenverkiezingen, brede steun is getoond voor het realiseren van een nieuwe spoorverbinding tussen Lelystad en Groningen: de Lelylijn;  in de komende periode in de betrokken provincies nieuwe colleges van Gedeputeerde Staten geformeerd gaan worden, 

van mening dat 

onze gemeente een groot belang heeft bij (snelle) realisatie van de Lelylijn, dit om de bereikbaarheid per openbaar vervoer significant te verbeteren;  de Lelylijn een project is dat de Noordelijke provincies en Flevoland gezamenlijk aangaat;  dat dit project alleen kans van slagen heeft als deze provincies er gezamenlijk hun schouders onder zetten;  het daarom noodzakelijk is dat de Lelylijn wordt opgenomen in de provinciale coalitieakkoorden, 

verzoekt de griffier en voorzitter van de raad 

de (in)formateurs van de provincies Flevoland, Friesland en Groningen van het brede draagvlak voor de Lelylijn op de hoogte te stellen en deze mening openbaar te maken. 

en gaat over tot de orde van de dag. 

In de afgelopen raadsvergadering van 11 april 2019 is de cultuurnota vastgesteld. ChristenUnie Urk is hier blij mee, aldus raadslid Nelleke Brouwer. Dit was een belangrijk punt uit ons verkiezingsprogramma. Van een eenvoudig geformuleerde opgave uit het #coalitieakkoord is een duidelijke en overzichtelijke #cultuurnota opgesteld in overleg met de gemeenteraad en het culturele veld. Het geeft #richting en tegelijkertijd ook ruimte voor nieuwe initiatieven. Graag ziet de ChristenUnie ook een duidelijke verbinding tussen het sociaal domein en cultuur zodat inwoners voor wie het lastig is om van cultuur te genieten toch daartoe de mogelijkheid krijgen. Ook gaf raadslid Kramer nog een suggestie: vóór het bekende #Urker volkslied “Waor al maar dan duzend jaoren” was er een ander volkslied. Vooral onze oudere inwoners kennen dit nog goed, getuige het bezoek van onze senioren aan Museum Het Oude Raadhuis. Kunnen we dit lied niet in ere herstellen door het weer te gaan zingen tijdens #aubades?#groosopurk #Urkmiteenkanger #cultuur #erfgoed

In januari 2019 is de gemeente Urk weer iets groter geworden door een grenscorrectie met de gemeente Noordoostpolder. De zevende grenscorrectie inmiddels, en gezien de groeiprognoses van bevolking en industrie zal dit zeker niet de laatste zijn. Urk na de inpolderingUrk werd gezien als een lastige randgemeente die totaal niet paste in de modelgemeenschap die men in de nieuwe polder voor ogen had. Urkers zouden niet ondernemend en zakelijk genoeg zijn en zelfs een “gebrekkige samenhang van intellectuele functies” hebben! Sociografen stelden voor om te bewerkstel ligen dat de helft van de ruim 4.000 bewoners zou emigreren. Urk had het “geluk” dat Nederland net een oorlog achter de rug had en men wel wat anders aan het hoofd had. Urk werd zo letterlijk aan haar lot overgelaten. 

ToekomstDe situatie is in zestig jaar enorm veranderd voor de gemeenten Urk en Noordoostpolder. De mensen die toen de beslissingen namen leven grotendeels niet meer en nieuwe generaties werken, wonen en besturen. Deze generaties kun en mag je niet verantwoordelijk houden voor het verleden. Daarom is het nodig om nu in gezamenlijkheid aan de slag te gaan met de toekomst. Naast de groei van de bevolking vindt op Urk ook een explosieve groei plaats van de economie. Urk heeft zich in de afgelopen decennia dusdanig ontwikkeld als vishandelscentrum, dat ook wereldspelers kiezen voor Urk en hier fors investeren. Er zou sprake zijn van een tweede wonder van Urk. Een ontwikkeling die speelt naast de aanleg van een maritieme servicehaven, die ook een impuls zal geven aan de maritieme industrie. Deze groei van industrie en vooral de groei van Urk als distributiecentrum van vis, maken bereikbaarheid uitermate belangrijk. Conform nationaal beleid dient hier ruimtelijke ontwikkeling en infrastructuur dan ook met elkaar verbonden te worden. 

Visie en ontwikkeling

Om te komen tot een toekomstbestendige oplossing voor de groei van Urk is het noodzakelijk om samen met de gemeente Noordoostpolder en provincie Flevoland een traject in te gaan waarbij de groei tot 2050+ nauwkeurig in kaart wordt gebracht en gefaciliteerd middels een “Meerjarige Gebiedsontwikkelingsvisie”. Om de groei van Urk ook financieel haalbaar te ma- ken, is het nodig dat de gemeente Urk samen met de provincie Flevoland en het rijk fondsen weet aan te spreken en te vormen. In de provincie Flevoland zijn hier al voorbeelden van. 

Initiatiefvoorstel

De Gemeenteraad van Urk,Gezien het initiatiefvoorstel van ChristenUnie Urk, 

Spreekt uit dat: 

1. Urk na de inpoldering niet is geholpen om nieuwe bestaansmiddelen te ontwikkelen;2. Urk na de inpoldering onvoldoende grond heeft gekregen om zich te ontwikkelen, omdat werd verwacht dat het niet zou gaan groeien;3. Urk zich, tegen de verwachtingen van velen in, heeft weten te handhaven, is blijven groeien en nog steeds een groeigemeente is;4. Er al zeven moeizame grenscorrecties nodig zijn geweest om de groei van Urk te faciliteren;5. De groei van Urk, zowel economisch als qua inwoners, ervoor zorgt dat er in de toekomst weer een grenscorrectie nodig zal zijn;6. Dat er een toekomstbestendige visie moet komen om de groei van Urk en de regio tijdig en financieel haalbaar te faciliteren;7. Dat samenwerking met en ondersteuning van de provincie Flevoland daarbij van cruciaal belang is om zo bij te dragen aan de ontwikkeling van noordelijk Flevoland;8. Dat zelfstandigheid van zowel gemeente Urk als gemeente Noordoostpolder uitgangspunt is en blijft. 

Draagt het College van B&W op: 

De mogelijkheid te onderzoeken om in overleg met de gemeente Urk, gemeente Noordoostpolder, provincie Flevoland en andere relevante partners in gezamenlijk overleg een gebiedsontwikkelingsvisie “Toekomstvisie Noordelijk Flevoland 2050+” op te stellen;  De mogelijkheid te onderzoeken om in overleg met eerdergenoemde partners een gezamenlijk ontwikkelingsfonds op te zetten voor noordelijk Flevoland om uitbreidingen van woon- en werkgebied optimaal te faciliteren;  Gezien de historische weeffouten uit het verleden samen met eerdergenoemde partners het Rijk te vragen om participatie in het ontwikkelingsfonds.  Hiervoor zo snel mogelijk een plan van aanpak op te stellen en de raad hierover te informeren;  De raad te betrekken bij de ontwikkeling van deze visie en het resultaat hiervan ter besluitvorming voor te leggen;  Dit te verwerken in de jaarlijkse planning en control cyclus;  Te zorgen voor een jaarlijkse rapportage van de voortgang van het proces. 

En gaat over tot de orde van de dag. 

Het is helaas bewaarheid: de pulskor wordt door Europa verboden. Ondanks deze enorme teleurstelling, eindigt onze inzet daar niet. We blijven doorvechten voor onze vissers.

De problematiek rondom de pulsvisserij is bekend. Als ChristenUnie Urk, Flevoland en landelijk staan wij achter onze vissers en proberen wij ons hard te maken voor een toekomst voor de pulskor.

Minister Schouten op biddag op Urk

Minister Schouten over het ophanden zijnde verbod op de pulskor

Onze aanstaande nummer 1 is al aan het lobbyen in Den Haag. #joenbelangisoensbelang