Poliflw

De discussie die de BOP in oktober 2016 in Baarn aanslingerde over de gezondheidsrisico’s voor kinderen die sporten op met rubbergranulaat ingestrooide kunstgrasvelden heeft er niet toe geleid dat er in onze gemeente is gekozen voor een veilig alternatief. Om het kort samen te vatten, de meerderheid van de gemeenteraad vertrouwde liever op de kostenbesparende adviezen van onder andere het RIVM. Dat onderzoeksinstituut van de overheid minimaliseerde die risico’s. De waarschuwingen van tal van andere deskundigen, die het sporten op gemalen autobanden wél duidden als onveilig, vonden geen gehoor bij een meerderheid van de raad en het college van burgemeester en wethouders. Sterker nog, de BOP kreeg, zoals wel vaker het geval is als het draait om dit soort dringende kwesties, de gebruikelijke hoon over zich heen en nog deze zomer zijn twee voetbalvelden op Sportpark Ter Eem gerenoveerd en rijkelijk voorzien van rubbergranulaat. De nieuwe instrooi voldoet aan de huidige

-norm, die voorschrijft dat er in een kilo rubberkorrels niet meer dan 17 mg van de acht soorten PAK’s aanwezig mogen zijn. Echter, die norm ligt aanzienlijk hoger dan de norm van 1 mg schadelijke PAK’s die sinds 2015 klaar ligt in een Europees voorstel voor rubberproducten die in contact komen met de huid, waaronder speelgoed én rubberkorrels.

Wetenschappers bekritiseren RIVM en ECHA

Nog steeds is de BOP van mening dat het beter ware geweest als Baarn in navolging van een aantal andere gemeenten wel afscheid had genomen van het rubbergranulaat. Dit wordt eens te meer bevestigd door een artikel van de hand van vier hoogleraren, waaronder de Utrechtse toxicoloog Martin van den Berg, in de jongste uitgave van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTVG). De wetenschappers concluderen dat zowel het RIVM als het ECHA (European Chemical Agency) eerder onterecht meldden, dat er geen gezondheidsrisico’s te verwachten zijn bij kinderen die sporten op rubbergranulaat. Volgens de wetenschappers is door beide instituten relevante wetenschappelijke informatie over kankerverwekkende PAK’s en BPA niet in hun berekeningen opgenomen. Was dit wel het geval geweest dan zou dat tot de conclusie moeten hebben geleid dat het risico van rubbergranulaat voor kinderen onacceptabel hoog is. De wetenschappers geven in hun artikel aan dat spelen op kunstgras met rubbergranulaat inmiddels vaak onvermijdelijk is. Daarom komen zij met het dringende advies aan de Nederlandse overheid dat ouders moet worden aangeraden ‘om hun kinderen zo goed mogelijk te beschermen tijdens en na het spelen op dit kunstgras. Hand- en mondcontact met het granulaat van oude autobanden moet zoveel mogelijk worden vermeden. Tevens moeten na het sporten de blote huiddelen en kleding zo snel mogelijk worden gewassen’. Stel dat u zo’n waarschuwing tegenkomt op een bijsluiter bij kinderspeelgoed, zou u uw (klein)kind daar dan mee laten spelen?

Er valt veel te zeggen over het onderzoekswerk van RIVM. Het artikel in het NTVG maakt duidelijk dat het woord van het gezaghebbende onderzoeksinstituut in elk geval niet onfeilbaar is. Het versterkt onze ongerustheid over de bouw van een complete woonwijk pal naast de onlangs verbrede A1. Wat als blijkt dat het nationale onderzoeksinstituut ook hier steken heeft laten vallen en dat er later tot de conclusie moet worden gekomen dat het beter ware geweest wél acht te slaan op de waarschuwingen van wetenschappers verbonden aan instituten als de GGD, Longfonds en de Wereldgezondheidsorganisatie? Vrijwel zeker tegen beter in geeft de BOP de raadsfracties het dringende advies kennis te nemen van het rubbergranulaat-artikel in het NTVG.

Kees Koudstaal,

Op basis van geloof in wonderen krijgt een projectontwikkelaar de kans aan de raad vóór as. 15 september een haalbaar plan te presenteren voor de bouw van een cultuurhuis op de plek van de huidige Arcade. Dit ondanks het nog maar drie maanden geleden genomen raadsbesluit om het gebouw van het huidige Speeldoos-theater uit te breiden en te renoveren. Ja, standvastigheid staat hoog in het vaandel van de Baarnse gemeenteraad als het zo uitkomt…

Zal een theater in het dorpscentrum werkelijk zorgen voor zoveel reuring in het dorp dat lege en tijdelijk ingevulde winkeletalages als vanzelf tot het verleden gaan behoren? De BOP is daar niet van overtuigd. De toekomst van het centrumwinkelgebied valt of staat niet met de aanwezigheid van een theater in het centrum. Zo heeft ook de bibliotheek, die nu nog een prominente plek heeft in het hart van Baarn, niet kunnen voorkomen dat er sprake is van leegstand in de Laanstraat. Daar liggen andere redenen aan ten grondslag en die komen echt niet alleen voort uit de daar vigerende huurprijzen.

Als enige raadsfractie stemde de BOP, overigens in lijn met de filosofie die het college in een memo aan de raad over het Arcadeplan ventileerde, tegen de ‘unieke kans die Baarn geboden krijgt’. Stelt u zich voor, een projectontwikkelaar die een paar maanden geleden ten gemeentehuize nog een idee voor de bouw van winkels en woningen op de plek van de Arcade lanceerde, heeft nu een cultuurhuis met alles erop en eraan In de aanbieding en het kost de gemeente niets! Goed, er is al wat geld uitgeven aan de vernieuwbouwplannen voor De Speeldoos en misschien moet er ook nog wat betaald worden aan (bouw)ondernemers met wie al afspraken zijn gemaakt, maar dat zijn peanuts als je je bedenkt dat Baarn straks voor weinig of niets een cultuurhuis in de schoot geworpen krijgt. Gelooft u het?

Hoe staat het bijvoorbeeld met de huidige locatie van De Speeldoos? Welke uitruil moet daar plaatsvinden. En hoe staat het met de garanties voor de toekomst? Het huidige theater aan de Rembrandtlaan vindt straks samen met de bibliotheek en volksuniversiteit onderdak in een pand dat eigendom is van de gemeente. Dat biedt die culturele voorzieningen zekere garanties voor de toekomst.

Stel dat het haalbaarheidsonderzoek straks laat zien dat de bouw van een dorpshuis op de locatie van de Arcade financieel en logistiek wel haalbaar is dan moet de gemeente een (huur)overeenkomst aangaan met een externe partij. Wat gebeurt er als de vastgoedeigenaar later om wat voor reden dan ook zijn cultuurhuis niet overeind kan houden en/of afscheid moet nemen van zijn eigendom? De BOP voorspelt u, dat er dan diep in de gemeentelijke geldbuidel moet worden getast! Bovendien, hoe duurzaam is het een theatervoorziening die nog jarenlang mee kan te slopen? Niemand wil het er überhaupt maar over hebben, zo sterk is het geloof in een theater in het dorpscentrum, ‘om niet’ aangeboden door een projectontwikkelaar die gepresenteerd wordt als de Verlosser voor de Baarnse cultuur. Mocht er straks een haalbaarheidsplan door de projectontwikkelaar aan de raad worden voorgelegd, dan is het te hopen dat zich ondertussen zoveel gezond verstand van de raad heeft meester gemaakt dat er een weloverwogen afweging gaat plaatsvinden, een afweging die niet gestoeld is op geloof in wonderen maar op realiteitszin…

Luchtfietserij

Twee wethouders hebben gesproken met de nieuwe eigenaar van de Arcade over zijn idee op die plek een dorpshuis te bouwen, waarin in elk geval ook plaats voor een theater en bibliotheek. Hoe leuk het ook zou zijn een dergelijk ontmoetingspunt te zien in het dorpscentrum, het college concludeert terecht dat in het verleden gepresenteerde plannen voor een dorpshuis annex theater in het centrum steeds struikelden op de financiële haalbaarheid en verwacht dat daar nu ook sprake van zal zijn. De BOP deelt het kritische standpunt van het college en zal als het tot een motie van

komt die nadrukkelijk niet steunen. Het is te wensen dat een raadsmeerderheid zich ook op dit standpunt stelt. Daarbij hoopt en rekent de BOP erop dat de vernieuwingsplannen voor de huidige Speeldoos voortvarend zullen worden uitgevoerd. En dat in de toekomst luchtfietserijen over een theater in het dorpscentrum ons bespaard zullen blijven…

Opnieuw een plan voor een theater in het dorpscentrum

Een paar maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar maakten een aantal betrokken Baarnaars de BOP deelgenoot van hun plan voor een dorpshuis met o.a. een theater en bibliotheek op de locatie van de Arcade tegenover het gemeentehuis. Het plan was niet voorzien van een financiële onderbouwing en er waren op dat moment nog meerdere eigenaren in het spel. De plannenmakers kregen het advies hier meer duidelijkheid over te verschaffen alvorens het plan in te brengen bij de raad en college. Zover kwam het niet, sterker nog, wij vernamen er niets meer van. Nu  is er blijkbaar sprake van één totaaleigenaar van de Arcade en de plannen die hij heeft voor een dorpshuis lijken sterk op het plan dat wij eerder kregen gepresenteerd. Net als toen zijn wij nieuwsgierig naar het totaalplaatje, inclusief de financiële consequenties voor de gemeente. Zolang daar geen zicht op is houden wij de vlag nog even opgevouwen in de kast. Onze omarming van het plan is sterk afhankelijk van het kostenplaatje voor de gemeente. Niet voor niets vonden eerdere plannen voor een theater in het centrum, die steeds om een miljoeneninvestering vroegen van de gemeente, ook in onze ogen geen genade. Bovendien is een aantal kritische kanttekenen op zijn plaats:

Past een dorpshuis met daarin minimaal ondergebracht een theater, bibliotheek en volksuniversiteit logistiek op de locatie van de Arcade? Denk hierbij ook aan het aanleveren van decors en andere attributen voor theatervoorstellingen dat vandaag de dag gepaard gaat met grote vrachtwagens en neem daarbij het huidige los- en laadstation bij de Speeldoos in gedachten.

Het plan zou ook voorzien in de bouw van een aantal nieuwe winkels. Gelet op het grote aantal winkels dat momenteel leegstaat en/of tijdelijke invullingen kent in de Laanstraat plaatsen wij hier vraagtekens bij.

Als het Speeldoosterrein beschikbaar komt voor woningbouw zou die locatie bij uitstek geschikt zijn om er vooral woningen in de sociale sector op te bouwen. De gemeente is immers eigenaar van de Speeldooslocatie. Hoe ziet het woningbouwplan van de ontwikkelaar er uit?

Het onderzoek naar de renovatie en het geschikt maken van de Speeldoos om er ook de bibliotheek in onder te brengen heeft inmiddels € 450.000 opgeslokt. Hoe wordt er omgegaan met die kosten?

De huidige Speeldooslocatie is gemeentelijk eigendom en dat biedt zekerheid voor de culturele instellingen die daar een plek krijgen. Het onderbrengen van een theater, bibliotheek en volksuniversiteit onder een particulier dak biedt minder garanties voor de toekomst.

Hoe pakt het plan planologisch uit voor de direct omwonenden (Brinkendael, inclusief zo’n 30 garages, heeft de projectontwikkelaar die ook in bezit?) van de Arcadelocatie?

Er is rond de Speeldoos/bibliotheek-besluitvorming een aantal voorstellen aangedragen voor een dorpshuis met theater in het dorpscentrum en dan heb ik niet alleen Tinus Snyders in gedachten. Daarbij werd steevast het argument ingebracht dat dit een geweldige opsteker zou betekenen voor het centrumwinkelgebied. Wij zijn daar niet van overtuigd. Het publiek dat afkomt op een voorstelling in het theater eet hooguit een hapje vooraf in een nabij gelegen horecavoorziening en zal niet zorgen voor de duizenden extra voetstappen die men nodig denkt te hebben voor meer winkelnering.

De BOP ziet het nieuwste dorpshuisplan met belangstelling tegemoet en wij zullen dat als de financiële gevolgen voor de gemeente bekend zijn op zijn juiste merites beoordelen. Wij zijn benieuwd wat de wethouder er tijdens de raadsvergadering van 3 juli as. over te zeggen heeft. Wij rekenen erop dat het college zich laat leiden door realisme en niet meegaat in de droomwereld van fracties die eerder lieten weten heil te zien in een gemeentelijke miljoeneninvestering in een theatervoorziening in het dorpscentrum. De rente mag dan laag zijn, gratis geld moet echter nog worden uitgevonden en daarbij komt dat megalomaan denken de BOP vreemd is…

Vandaag, woensdag 19 juni, vinden in de Baarnse gemeenteraadszaal de Algemene Beschouwingen 2019 plaats. Die vallen samen met de behandeling van de perspectiefnota.  Daarin blikt het college vooruit op de begroting voor 2020 en volgende jaren. De perspectiefnota is nota bene voorzien van een titel gesnaaid van de door interne problemen hevig geplaagde BBS: SAMEN VOORUIT!

Nu is de BOP geen partij die pleit voor achteruitgang, maar in dit soort coalitiefeestjes zien wij weinig brood. Vandaar dat de bijdrage van de BOP dit jaar beknopter was dan ooit. De afbeelding hiernaast bevat de in een A4-tje gegoten integrale tekst van onze algemene beschouwing. U komt er geen schone vergezichten of praatjes voor de bühne op tegen.  Door er op te klikken verschijnt een groter formaat in beeld.

Affiche 2008

Deze maand bespreekt de Baarnse gemeenteraad opnieuw plannen voor woningbouw op de Noordschil. Gooide de  kredietcrisis een aantal jaren geleden roet in het eten voor de Noordschilplannen, nu is het dus opnieuw ruim baan voor de ontwikkeling van de buitenrand van ons dorp, inmiddels euforisch herdoopt tot Baarnsche Zoom. Het ontbreekt er nog maar aan dat de aanduiding ‘vorstelijk’ niet is opgenomen in de nieuwe naam. De BOP heeft zich altijd verzet tegen de bouw van woningen op de Noordschil. Wij verwezen daarbij naar door instanties als GGD, Longfonds en de Wereldgezondheidsorganisatie geuite bezwaren die kleven aan het wonen binnen een afstand van 300 meter van een autosnelweg. Wat wij ook aan feiten aandroegen, bijvoorbeeld over de risico’s die verhoogde concentraties fijnstof met zich meebrengen voor bewoners, het werd allemaal gepareerd met niet zelden grof gemankeerde tegenargumenten.

Dat wij in dezen geen onzin verkondigen, blijkt uit de bij de raadsstukken gevoegde ‘Nota van gezondheidskundige uitgangspunten GGD regio Utrecht Versie 2, april 2019 – Baarnsche Zoom: visie op gezondheid’. Daarin stelt de GGD dat de Baarnsche Zoom vanuit een gezondheidskundig oogpunt geen geschikte locatie is voor het bouwen van woningen. Zonneklaar zegt de GGD er dit van:

‘Geen nieuwe gevoelige bestemmingen (ook woningen) binnen 300 meter van de snelweg (zeker niet binnen 100 meter) ongeacht of voldaan wordt aan de wettelijke luchtkwaliteitsnormen.’

Het niet voor een gat te vangen college wist de gemeentelijke gezondheidsdienst de uitspraak te ontlokken, dat als er toch woningen gebouwd gaan worden op de Noordschil het wenselijk is de aspirant huurders en kopers goed te informeren over luchtkwaliteit en geluidsbelasting in hun nieuwe woonomgeving en ook het advies mee te geven vooral gezond te eten en goed in beweging te blijven. Een typisch geval van

‘Wiens brood men eet diens woord men spreekt’…

Overigens zal het ‘gezondheidsadvies’ vooral gehoord worden door minder draagkrachtige niet per se Baarnse inwoners, die dikwijls al jarenlang op zoek zijn naar een ‘goedkoop’ huis waar dan ook in Baarn. Voor grootverdieners, die er willens en wetens voor kiezen duur te gaan wonen in een geluidswal naast een acht rijstroken brede autosnelweg waar een maximum snelheid geldt van 130 KM/u, geldt een ander verhaal. Los van dit alles behoort een overheid die zorg in het vaandel heeft staan voor haar inwoners, wonen op de Noordschil niet te faciliteren.

De BOP zal er in de raadszaal weinig woorden meer aan vuil maken. Wat we ook voor argumenten aandragen die pleiten tegen woningbouw op de Noordschil, het zal niets veranderen aan de wil van de meerderheid van de raad en het college dat juist wél te doen. Daarvoor zijn de afspraken die in het verleden gemaakt zijn met projectontwikkelaar W&F Investments alsook het 1000-woningen-dogma kennelijk teveel in beton gegoten.

Kees Koudstaal

Uit de oude doos

Laat ik vooropstellen dat het aan de lokale pers zelf is hoe om te gaan met nieuwsvoorziening. De in de Grondwet vastgelegde persvrijheid is een groot goed en daar wil ik niet aan tornen. Dit neemt niet weg dat ik mij niet zou mogen verbazen over wat de krant níét schrijft. Zo stond er vorige maand in Baarn een ingrijpende wijziging van de Algemene Plaatselijke Verordening op de raadsagenda. Het college kwam met het voorstel het aantal incidentele festiviteiten – een andere duiding voor evenementen waarbij de geluidsnormen fors mogen worden overschreden – voor heel Baarn op te krikken van drie naar twaalf. Omdat dit vooral negatief zou uitpakken voor de kwetsbare buitengebieden oogstte het college met zijn voorstel uit diverse hoeken kritiek. Het voorstel werd ingetrokken, maar niet zonder een uitzondering te bedenken voor Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld. Beide in een brede strook langs de Amsterdamsestraatweg gelegen inrichtingen zouden jaarlijks elk wél twaalf keer de geluidsregels fors mogen overschrijden. Dat dit niet alleen voor omwonenden van die buitenplaatsen negatieve  consequenties met zich meebrengt, maar zeker ook voor de daar aanwezige fauna, behoeft geen betoog.

Over de knullige wijze waarop het college, geholpen door VVD, D66, CDA, CU/SGP en VoorBaarn, er in slaagde zijn zin door te drijven liet ik mij al eerder uit. Dat de lokale pers er vrijwel niets over meldde kan op z’n zachts gezegd opmerkelijk genoemd worden. Zo maakt de

er in de editie van vrijdag 31 mei geen enkel woord aan vuil, terwijl de

het die dag houdt bij de opmerking, dat Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld jaarlijks twaalf evenementen mogen organiseren, waarbij de geluidsnormen met 20 procent mogen worden overschreden. Dat lijkt niet veel, maar in de praktijk houdt het in dat er op beide buitenplaatsen in totaal 24 evenementen mogen plaatsvinden met een oorverdovend geluidsniveau van 90 dB.

Dat het college samen met een ruime raadsmeerderheid dit soort geluidsverstoringen duidt als goed voor een ‘levendig Baarn’ is ongehoord. Dat de pers geen geluid geeft aan de tegenstanders van lawaai in de buitengebieden is veelzeggend.

Kees Koudstaal,

Zou de Baarnsche Courant zich de inhoud van bovenstaand bericht ter harte hebben genomen? Dit meldde de krant op 5 juni 2019. Het is dat ik hecht aan persvrijheid, anders zou ik wel wat willen opmerken over de inhoud en toon van het ‘verslag’…

Op de website van de gemeente is onlangs een aan Baarnse inwoners gerichte uitnodiging geplaatst om zitting te nemen in een klankbordgroep met het oog op het voor Paleis Soestdijk en het omringende landgoed op te stellen bestemmingsplan. De uitvoering van dit participatietraject is in handen gegeven van het Adviesbureau Awareness. In het algemeen vinden wij het van belang dat er rond grote projecten veel ruimte is voor inspraak en meedenken van onze inwoners. Echter, er dient dan wel sprake te zijn van een neutrale opzet.

Klankbordgroepen dienen daarom gemêleerd van samenstelling te zijn. Het is de vraag of daar in dit geval sprake van zal zijn. Immers, het participatieproject wordt opgezet en begeleid door het Adviesbureau Awareness. Dit bureau kreeg vorig jaar de opdracht van de MeyerBergman Erfgoed Groep een advies uit te brengen over de communicatie en participatie bij het opstellen van het Ruimtelijk Kader voor het paleis en het landgoed. De keuze van het college juist dit adviesbureau het participatietraject in handen te geven, zet wat de fracties van GroenLinks en de BOP betreft vraagtekens bij de onafhankelijkheid van de klankbordgroep en de waarde van het uiteindelijke advies.

Tijdens de raadsvergadering van as. 29 mei leggen wij dan ook deze vragen voor aan het college:

Het instellen van de klankbordgroep Paleis Soestdijk valt onder de verantwoordelijkheid van de gemeente Baarn, waarom heeft het college dan gekozen voor een adviesbureau dat een duidelijke link heeft met de MeyerBergman Erfgoed Groep/Made by Holland?

Het Adviesbureau Awareness is verantwoordelijk voor de selectie voor de leden van de klankbordgroep. Aan welke criteria moeten de twintig leden van de klankbordgroep voldoen?

Is het college met ons van mening dat door het betrekken van het Adviesbureau Awareness de onafhankelijkheid van het advies van de klankbordgroep niet kan worden gegarandeerd?

Bent u bereid om gelet op het belang van de Klankbordgroep een ander bureau opdracht te verlenen voor dit participatietraject?

‘De rek is eruit. Hoewel we ons tot het uiterste willen inzetten voor de kinderen en jongeren in onze steden en dorpen naderen wij de grens van het mogelijke. En u heeft daar een beslissende rol in.’

Zo begint een door 276 wethouders van coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie ondertekende brandbrief die onlangs door de Edense wethouder Leon Meijer (CU) is gestuurd naar het kabinet. Kort samengevat laten de wethouders weten dat het gierend uit de klauwen loopt met de financiering van de Jeugdzorg. In 2015 legde de rijksoverheid die zorg op het bordje van gemeenten, omdat die dichter bij de inwoners staan en dus beter in staat zouden zijn die zorg passend te leveren. Een mooie gedachte, maar die ging wel gepaard met een bezuinigingsmaatregel van maar liefst 450 miljoen euro. Waar het aan ligt ligt het, maar intussen komen meer en meer jongeren in aanmerking voor zorg. Landelijk gezien is er sprake van een stijging van maar liefst twaalf procent en dat brengt voor gemeenten 490 miljoen euro extra kosten met zich mee. Opgeteld bij de eerder toegepaste korting is er landelijk sprake van een structureel jaarlijks tekort van 900 miljoen.

Ook Baarn wordt geconfronteerd met stijgende kosten voor de Jeugdzorg. Het is dan ook bevreemdend dat de naam van de Baarnse CU-zorgwethouder ontbreekt op de lijst met ondertekenaars van de brandbrief. Los van het feit dat het niet ondertekenen getuigt van weinig solidariteit met zijn collega’s zou het voor het kabinet een signaal kunnen zijn dat het in Baarn wel snor zit met de gelden voor de Jeugdzorg. De praktijk van alledag leert dat daar geen sprake van is en alleen al daarom zou de handtekening van wethouder Van Roshum niet hebben misstaan onder de door zijn collega’s naar Den Haag gestuurde oproep. Om helderheid te verkrijgen over het waarom van het ontbreken van de handtekening van de Baarnse zorgwethouder onder de brandbrief heeft Marjo Stam namens de BOP een aantal schriftelijke vragen gestuurd richting het college.

Dinsdagavond 14 mei jl. zijn de gemeenteraadsleden van de BBS-gemeenten in beslotenheid bijgepraat over de stand van zaken bij de BBS, de uitvoeringsorganisatie waarin de gemeenten Baarn, Bunschoten en Soest samenwerken in het sociaal domein. Naast het uitvoeren van de werkzaamheden op het terrein van Werk en Inkomen voert de BBS de zorgadministratie uit van de samenwerkenden gemeenten en is zij werkgever van medewerkers van de sociaal teams, die ondersteuning leveren aan de inwoners van de drie gemeenten. Tijdens de bijeenkomst kwam in het gemeentehuis van Baarn ook de organisatorische problematiek aan de orde die zich heeft voorgedaan c.q. voordoet bij de BBS.

Gelet op wat er aan voorlichting en informatie passeerde heb ik besloten mijn ‘nevenfunctie’ als raadsrapporteur-BBS met onmiddellijke ingang neer te leggen. De situatie bij de BBS-organisatie, en dan doel ik op het functioneren van het BBS-management en het bestuur met als voorzitter ‘onze’ wethouder Jansma, maakt dat ik als onafhankelijk gemeenteraadslid mijn handen wil vrijhouden om de situatie bij de BBS te kunnen bezien en beoordelen. Dit laatste uitvoeren met óók de pet op van raadsrapporteur vind ik meer dan ongemakkelijk. Vandaar mijn besluit.

Kees Koudstaal,

De links hieronder schetsen een beeld van wat er zoal speelt bij de BBS:

RTV Utrecht