Poliflw

10 maart j.l. werd de Groenlinks-motie Schiedam Vuurwerkvrij aangenomen, na een intensieve periode van gesprekken, debat en veel lobbywerk van in het bijzonder Sandra Mantingh. Zij ging op 12 maart  in gesprek met Katinka de Rover (raadslid GroenLinks in de vorige raadsperiode) over het vuurwerkverbod, en vooral de weg daarnaartoe.

Sandra: Eindelijk een vuurwerkverbod na jaren knokken. Ik geloof dat GL er al wel 10 jaar mee bezig was hier in Schiedam. Katinka, hoe blij ben je ermee?

Katinka: Enorm, Schiedam was hier ontzettend aan toe als je het mij vraagt.

 

S: Jij hebt je er jaren voor ingezet, hoe is dat voor jou begonnen? Hoe werd het jouw onderwerp en hoe heb je dat aangekaart in de gemeenteraad?

K: Vuurwerk ís vaak opeens. In november beginnen de eerste knallen al, en ikzelf, net zoals vele schiedammers, ergeren zich daar erg aan. Ik vond ook dat er veel te vroeg al vuurwerk werd afgestoken en dat daar wat aan gedaan moest worden. Daarom ben ik dat, toen ik 6 jaar geleden in de raad kwam, gaan aanpakken. “Dit moet nou eens een keertje veranderen”, vond ik.

S: Is het een onderwerp wat jij echt op de kaart hebt gezet?

K: Samen met Jeroen (Ooijevaar, red.), ik heb eigenlijk dat stokje van hem overgenomen, we zijn er beiden mee bezig geweest. En we kregen als fractie ook regelmatig een ingezonden brief binnen over vuurwerkoverlast. Vuurwerkoverlast was zo’n onderwerp waarin mensen aangaven dat ze in november eigenlijk al niet meer met de hond konden lopen buiten, omdat het beestje niet meer durfde.

S: Heb je het idee dat het met de jaren erger is geworden? De vuurwerkoverlast? Het leed, de schade? Dat soort dingen?

K: Wat ik bijzonder vond in de periode dat ik raadslid was, was dat het bedrag van de schades per jaar steeds minder werd, maar de overlast en de ervaring van mensen steeds meer. Het verschil tussen objectieve en subjectieve veiligheid. Bij mij kwam de doorslag toen ik 2 jaar raadslid was. Toen vond er in mijn wijk een schietpartij plaats in november. En de eerste associatie die ik zelf had was “oh, er wordt vuurwerk afgestoken” en ik keek er verder niet meer van op. Toen voelde ik nog meer dat dit moest stoppen, dat het te gevaarlijk werd. Je zou op zo’n moment heel alert moeten zijn, maar ook dat vlakte af. Het was niet meer veilig.

S: Voor dat afschaffen heb je je enorm ingezet: hoe heb je dat gedaan in de gemeenteraad? 

K: Ik denk dat we dat als GroenLinks op meerdere vlakken hebben gedaan. We hebben laten zien wat voor een overlast en troep vuurwerk kan geven. Bijvoorbeeld met onze jaarlijkse opruimactie op 1 januari. Je ziet dat de straten vol liggen met afval. Sommige mensen doen dat natuurlijk wel keurig netjes moet ik erbij zeggen, maar er zijn straten en pleinen waarbij het niet gebeurt. En als je dan op 1 januari, 2 januari, of zelfs later in de week door de stad loopt, zie je nog steeds her en der nog hoopjes afval liggen. Daar vroegen we elk jaar aandacht voor. En in de gemeenteraad zelf heb ik het vooral gewoon bespreekbaar gemaakt. Een keer vlak na de jaarwisseling, een keer vlak voor de jaarwisseling, een keer midden in het jaar. Want het leek nooit het juiste moment om het te bespreken. 

S:Terwijl je toch op heel veel verschillende momenten geprobeerd hebt? 

K:Ik denk ook dat de tijd er rijp voor moest zijn. En gelukkig ben jij daar dan op dit moment. 

S: Ik ben vooral heel blij dat er al zoveel werk was verzet. Het was geen nieuw onderwerp meer. Men wist natuurlijk ook binnen en buiten de raadzaal dat GroenLinks zich hard maakte voor een veilige en plezierige jaarwisseling voor iedereen, zonder vuurwerk dus. Omdat het echt schadelijk is voor het welzijn en de gezondheid van mensen. Het letsel wat veroorzaakt wordt, maar ook de longpatiënten die niet meer naar buiten kunnen. Voor dieren, omdat ze niet meer naar buiten durven en onder de bank kruipen van angst, vogels die massaal opvliegen tijdens het afsteken van vuurwerk, maar ook het giftige afval waar bijvoorbeeld vissen last van hebben. En het is superslecht voor het milieu.  Wat het nu nog urgenter heeft gemaakt is dat de discussie al wat langer gaande was en de opvattingen in de maatschappij erover aan het veranderen zijn. Rotterdam had begin dit jaar ervoor gekozen om een afsteekverbod in te stellen, en ik hield echt mijn hart vast over wat er zou gebeuren als wij de afsteekplek zouden worden voor hun vuurwerkliefhebbers. We hebben onze handen al zo vol elk jaar. We zijn een van de gemeenten die de meeste kosten maken rond de jaarwisseling. Ook de kosten voor de preventie stijgen. We wordt van van tevoren heel veel aan voorbereid en tijdens de jaarwisseling is er flinke inzet, maar het loopt steevast uit de klauwen. Ik ben dus heel blij dat we nu toch een duidelijk standpunt hebben ingenomen als gemeenteraad:  “dit is niet meer leuk, voor niemand, daarom willen we nu een verbod” 

K: Het is niet alleen meer niet leuk voor de inwoners van Schiedam, de hulpverlening is overbelast tijdens de jaarwisseling maar ook al in aanloop daar naartoe. En er zijn natuurlijk genoeg mooie alternatieven tegenwoordig. Er is een prachtige Nationale Vuurwerkshow in Rotterdam waar je naartoe kan als je vuurwerk wil bewonderen, Al is vuurwerk niet meer perse een van de standaard tradities. Ik denk dat de rij bij Nico Sterrenburg om een lekkere oliebol te halen een betere traditie is dan die knallen.

S: Zeker! Het heeft ons, jou, mij, alle leden die elk jaar weer meehielpen vuurwerk op te ruimen, veel werk gekost en ik ben erg blij met het resultaat. Wel ben ik natuurlijk erg benieuwd hoe dit nou concreet uit gaat pakken. Ik leef niet in de illusie dat we van het een op het andere jaar helemaal geen knallen meer horen, of er geen incidenten meer zijn. Maar omdat we nu echt een signaal geven het helemaal niet meer te tolereren is het wel makkelijker om daarop de handhaven. Hulpdiensten vragen er natuurlijk ook zelf om. Je hoeft niet meer te kijken is het legaal of illegaal, mogen we het al dan niet innemen. Nee, het mag gewoon niet meer hier. Je mag het in Schiedam nergens meer afsteken. Dus als je je niet aan de regels houdt, dan is het gewoon klaar.

K: Ook fijn dat we die ‘vuurwerkvrije zones’ nu kunnen loslaten. Die veranderden per jaar, het was alles behalve optimaal, nu mag het gewoon niet. Hier niet, in Rotterdam niet en laten we hopen dat Vlaardingen zich zometeen ook aansluit. 

S: En laten er vooral verschillende feestelijke alternatieven komen die veel verschillende vormen kunnen hebben die het echt tot een mooi feest maken voor iedereen.

K: Laten we daarop toasten!

 

De afgelopen weken werd in de Gemeenteraad het onderwerp ‘Kadernota Grond en Beperking Terugval Erfpachtinkomsten’ behandeld. Dat klinkt als een mond vol, en dat was het ook! Voor fractievoorzitter René Karens was het een van de meest ingewikkelde onderwerpen die hij de afgelopen jaren behandelde. Maar tegelijkertijd ook een van de belangrijkste voor heel Schiedam. Want het grondbeleid van de gemeente raakt ons allemaal bijna elke dag. Reden genoeg dus om terug te blikken en uit te leggen wat er in de Raad werd behandeld.

 

Erfpacht in Schiedam

De Gemeente Schiedam heeft heel veel grond in bezit. Die grond wordt in “erfpacht” uitgegeven aan mensen die een huis kopen op die grond of ondernemers die er een bedrijf hebben. Zij ‘huren’ dus eigenlijk de grond van de gemeente. Dat was, zeker toen de rente veel en veel hoger was dan nu, voor veel mensen een manier om een huis te kunnen kopen; ze hoefden de grond niet te kopen maar huurden die tegen gunstige tarieven van de gemeente. Dat stimuleerde dat ook mensen met een minder hoog inkomen een eigen huis konden kopen. En voor bedrijventerreinen betekende erfpacht dat de gemeente meer te zeggen had over hoe die terreinen zich ontwikkelden. Win-win dus!

In 2005 heeft de gemeenteraad besloten dat verkoop van die grond aan bewoners of bedrijven mogelijk moet zijn. In 2015 is voor bewoners van woningen bepaald dat erfpacht nog steeds mag, maar dat het kopen van de grond de eerste optie is. Voor bedrijventerreinen is erfpacht nog steeds het uitgangspunt, al kan daar onder bepaalde voorwaarden van worden afgeweken. 

Inmiddels is ongeveer 30% van de grond onder woningen door bewoners gekocht. Dat leidt tot eenmalige inkomsten voor de gemeente, maar tot dalende jaarlijkse erfpachtinkomsten. Tegelijkertijd is de rente de afgelopen jaren enorm gedaald. Deze rente bepaalt een groot deel van de hoogte van de erfpacht. Dat betekent dat nieuwe of verlengde erfpachtcontracten veel minder geld opleveren. Dit leidt ertoe dat al enkele jaren de erfpachtinkomsten van Schiedam flink dalen. In 2020 loopt dat al op tot een tegenvaller van 600.000 euro. En bij elke verlenging van een erfpachtcontract of bij elke verkoop van grond, wordt dat bedrag hoger. Het College stelt daarom voor om in de erfpachtvoorwaarden een ‘bodempercentage’ in te bouwen. Dat voorkomt dat bij een dalende rente de erfpacht te ver daalt. Zou de rente namelijk nog verder dalen, dan zou dat ertoe leiden dat grond bijna gratis ‘gepacht’ wordt. Maar grond heeft wel degelijk waarde, ongeacht de rentestand.

 

GroenLinks: erfpacht voor bedrijventerreinen houden, erfpacht bij woningen mogelijk houden

In de gemeenteraad is er vaak en veel gediscussieerd over erfpacht. GroenLinks vindt dat eigenaren van woningen de kans zouden moeten krijgen de grond onder hun huis te kopen. Maar wie dat niet wil of kan, moet de vrijheid houden om te blijven ‘pachten’. En dan wel tegen eerlijke voorwaarden en met duidelijke afspraken. Een eerlijk bodempercentage past daar goed in, zolang daarover op tijd met erfpachters over is gecommuniceerd. Iedereen begrijpt dat grond een prijs heeft, zelfs als de rente heel laag staat. Voor bedrijventerreinen geldt dat wij heel blij zijn met erfpacht. Dat biedt de gemeente namelijk de mogelijkheid om in gebieden als de Spaanse Polder en Nieuw-Mathenesse noodzakelijke vernieuwing en verbetering af te dwingen. De vernieuwing van die gebieden zou veel en veel moeilijker zijn als alle grond in eigendom van bedrijven was. Mede op ons aandringen heeft het College dit in de Kadernota nog scherper en duidelijker verwoord: erfpacht is het uitgangspunt voor bedrijventerreinen. En als daarvan zou moeten worden afgeweken, moet het College dit in een ‘gebiedsvisie’ onderbouwen die aan de gemeenteraad wordt voorgelegd. 

 

De gemeente en de grondmarkt

We hebben in Schiedam grote ambities op het gebied van wonen en werken. We willen veel meer woningen laten bouwen, dat is ook hard nodig. En onze bedrijventerreinen moeten de komende jaren vernieuwd worden. Meer vernieuwende en duurzame bedrijven, minder vervuiling en onbetrouwbare ondernemers. Al deze ambities moeten worden waargemaakt op de grond in onze gemeente. 

De Kadernota Grond beschrijft hoe Schiedam zich op de ‘grondmarkt’ gaat opstellen. Neemt de gemeente een passieve houding, waarbij het vooral aan projectontwikkelaars en ondernemers is om nieuwe plannen te bedenken, of bedenkt de gemeente zelf actief plannen en is ze zelf betrokken bij de uitvoer daarvan? De nieuwe Kadernota Grond beschrijft dat de gemeente een actievere rol gaat nemen. Daar zijn wij het mee eens, juist om in een ingewikkelde stedelijke omgeving nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken. Denk aan kleinere woningbouwprojecten of de bouw van sociale huurwoningen waar ontwikkelaars minder aan kunnen verdienen dan aan duurdere huizen. Daar is een actieve gemeente voor nodig. Want anders is de kans op nieuwe ontwikkelingen, die we wel graag willen, een stuk kleiner Maar een actievere gemeente leidt ook tot meer risico’s, bijvoorbeeld financieel. Het is daarom nodig dat de gemeenteraad hierbij goed de vinger aan de pols kan houden. Ook dat is geregeld in deze Kadernota. 

 

Uw ideeën of vragen?

De fractie heeft de afgelopen tijd in heel veel technische overleggen en vergaderingen van de gemeenteraad nagedacht over dit onderwerp. Grond en Erfpacht zijn hele technische onderwerpen die wel hele grote gevolgen hebben voor vrijwel iedereen in Schiedam. Heeft u naar aanleiding van dit stuk, of in het algemeen, vragen of ideeën voor ons? Dan zijn die natuurlijk van harte welkom, zie hieronder onze contactgegevens!

rene@groenlinksschiedam.nl

De afgelopen weken werd in de Gemeenteraad het onderwerp ‘Kadernota Grond en Beperking Terugval Erfpachtinkomsten’ behandeld. Dat klinkt als een mond vol, en dat was het ook! Voor fractievoorzitter René Karens was het een van de meest ingewikkelde onderwerpen die hij de afgelopen jaren behandelde. Maar tegelijkertijd ook een van de belangrijkste voor heel Schiedam. Want het grondbeleid van de gemeente raakt ons allemaal bijna elke dag. Reden genoeg dus om terug te blikken en uit te leggen wat er in de Raad werd behandeld.

Erfpacht in Schiedam

De Gemeente Schiedam heeft heel veel grond in bezit. Die grond wordt in “erfpacht” uitgegeven aan mensen die een huis kopen op die grond of ondernemers die er een bedrijf hebben. Zij ‘huren’ dus eigenlijk de grond van de gemeente. Dat was, zeker toen de rente veel en veel hoger was dan nu, voor veel mensen een manier om een huis te kunnen kopen; ze hoefden de grond niet te kopen maar huurden die tegen gunstige tarieven van de gemeente. Dat stimuleerde dat ook mensen met een minder hoog inkomen een eigen huis konden kopen. En voor bedrijventerreinen betekende erfpacht dat de gemeente meer te zeggen had over hoe die terreinen zich ontwikkelden. Win-win dus!

In 2005 heeft de gemeenteraad besloten dat verkoop van die grond aan bewoners of bedrijven mogelijk moet zijn. In 2015 is voor bewoners van woningen bepaald dat erfpacht nog steeds mag, maar dat het kopen van de grond de eerste optie is. Voor bedrijventerreinen is erfpacht nog steeds het uitgangspunt, al kan daar onder bepaalde voorwaarden van worden afgeweken. 

Inmiddels is ongeveer 30% van de grond onder woningen door bewoners gekocht. Dat leidt tot eenmalige inkomsten voor de gemeente, maar tot dalende jaarlijkse erfpachtinkomsten. Tegelijkertijd is de rente de afgelopen jaren enorm gedaald. Deze rente bepaalt een groot deel van de hoogte van de erfpacht. Dat betekent dat nieuwe of verlengde erfpachtcontracten veel minder geld opleveren. Dit leidt ertoe dat al enkele jaren de erfpachtinkomsten van Schiedam flink dalen. In 2020 loopt dat al op tot een tegenvaller van 600.000 euro. En bij elke verlenging van een erfpachtcontract of bij elke verkoop van grond, wordt dat bedrag hoger. Het College stelt daarom voor om in de erfpachtvoorwaarden een ‘bodempercentage’ in te bouwen. Dat voorkomt dat bij een dalende rente de erfpacht te ver daalt. Zou de rente namelijk nog verder dalen, dan zou dat ertoe leiden dat grond bijna gratis ‘gepacht’ wordt. Maar grond heeft wel degelijk waarde, ongeacht de rentestand.

GroenLinks: erfpacht voor bedrijventerreinen houden, erfpacht bij woningen mogelijk houden

In de gemeenteraad is er vaak en veel gediscussieerd over erfpacht. GroenLinks vindt dat eigenaren van woningen de kans zouden moeten krijgen de grond onder hun huis te kopen. Maar wie dat niet wil of kan, moet de vrijheid houden om te blijven ‘pachten’. En dan wel tegen eerlijke voorwaarden en met duidelijke afspraken. Een eerlijk bodempercentage past daar goed in, zolang daarover op tijd met erfpachters over is gecommuniceerd. Iedereen begrijpt dat grond een prijs heeft, zelfs als de rente heel laag staat. Voor bedrijventerreinen geldt dat wij heel blij zijn met erfpacht. Dat biedt de gemeente namelijk de mogelijkheid om in gebieden als de Spaanse Polder en Nieuw-Mathenesse noodzakelijke vernieuwing en verbetering af te dwingen. De vernieuwing van die gebieden zou veel en veel moeilijker zijn als alle grond in eigendom van bedrijven was. Mede op ons aandringen heeft het College dit in de Kadernota nog scherper en duidelijker verwoord: erfpacht is het uitgangspunt voor bedrijventerreinen. En als daarvan zou moeten worden afgeweken, moet het College dit in een ‘gebiedsvisie’ onderbouwen die aan de gemeenteraad wordt voorgelegd. 

De gemeente en de grondmarkt

We hebben in Schiedam grote ambities op het gebied van wonen en werken. We willen veel meer woningen laten bouwen, dat is ook hard nodig. En onze bedrijventerreinen moeten de komende jaren vernieuwd worden. Meer vernieuwende en duurzame bedrijven, minder vervuiling en onbetrouwbare ondernemers. Al deze ambities moeten worden waargemaakt op de grond in onze gemeente. 

De Kadernota Grond beschrijft hoe Schiedam zich op de ‘grondmarkt’ gaat opstellen. Neemt de gemeente een passieve houding, waarbij het vooral aan projectontwikkelaars en ondernemers is om nieuwe plannen te bedenken, of bedenkt de gemeente zelf actief plannen en is ze zelf betrokken bij de uitvoer daarvan? De nieuwe Kadernota Grond beschrijft dat de gemeente een actievere rol gaat nemen. Daar zijn wij het mee eens, juist om in een ingewikkelde stedelijke omgeving nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken. Denk aan kleinere woningbouwprojecten of de bouw van sociale huurwoningen waar ontwikkelaars minder aan kunnen verdienen dan aan duurdere huizen. Daar is een actieve gemeente voor nodig. Want anders is de kans op nieuwe ontwikkelingen, die we wel graag willen, een stuk kleiner Maar een actievere gemeente leidt ook tot meer risico’s, bijvoorbeeld financieel. Het is daarom nodig dat de gemeenteraad hierbij goed de vinger aan de pols kan houden. Ook dat is geregeld in deze Kadernota. 

Uw ideeën of vragen?

De fractie heeft de afgelopen tijd in heel veel technische overleggen en vergaderingen van de gemeenteraad nagedacht over dit onderwerp. Grond en Erfpacht zijn hele technische onderwerpen die wel hele grote gevolgen hebben voor vrijwel iedereen in Schiedam. Heeft u naar aanleiding van dit stuk, of in het algemeen, vragen of ideeën voor ons? Dan zijn die natuurlijk van harte welkom, zie hieronder onze contactgegevens!

rene@groenlinksschiedam.nl

In de Gemeenteraad wordt vanavond mede door GroenLinks een motie ingediend die het College oproept om zich aan te sluiten bij andere Nederlandse gemeenten die een bijdrage willen leveren aan de opvang van vluchtelingenkinderen zonder ouders. Deze motie volgt op een oproep van Stichting Vluchteling, VluchtelingenWerk Nederland en Defence for Children aan de vier grote gemeenten in ons land. Ze vragen hen om 500 kwetsbare vluchtelingenkinderen zonder ouders een veilige plek in Nederland te bieden.

In Schiedam heeft de Manifestgroep Schiedam Verwelkomt Vluchtelingen de gemeente opgeroepen om ook een deel van deze kinderen op te nemen.  GroenLinks Schiedam steunt deze oproep van harte. In de brief van de Manifestgroep staat het volgende:

Op de Griekse eilanden is sprake van een humanitaire ramp. In het beruchte kamp Moria, dat is opgezet voor 3000 mensen, verblijven inmiddels 20.000 mensen. Zij leven in onmenselijke en onveilige omstandigheden in het overvolle kamp of daarbuiten, zonder water en elektriciteit. Volgens mensenrechtencommissaris van de Raad van Europa is de situatie in de Griekse kampen explosief. In deze erbarmelijke omstandigheden leven vele duizenden kinderen. Kinderrechten worden met voeten getreden. Volgens Artsen zonder Grenzen is het tijd dat Europa, haar verantwoordelijkheid neemt. 'Kinderen arriveren getraumatiseerd in Moria en in het kamp wordt hun toestand alleen maar erger.'  Onder hen zijn duizenden alleenreizende jongeren. Terwijl zij recht hebben op extra bescherming, wordt hen 'de toegang ontnomen tot hun meest fundamentele rechten zoals onderdak, water, goed eten, medische zorg en onderwijs. Ze zijn extreem kwetsbaar, kunnen worden misbruikt, verhandeld en sommigen verdwijnen volledig uit het zicht', aldus de NGO's. Extra schrijnend is dat dit zich afspeelt in het 'veilige' en 'beschaafde' Europa. Europa zou eindelijk eens serieus werk moeten maken van het herplaatsen van vluchtelingen naar andere Europese landen, zoals afgesproken werd bij de Turkije-deal. Europa zou daarmee haar beloften nakomen en kunnen laten zien dat we een plek zijn waar mensenrechten daadwerkelijk worden gerespecteerd.

Op verzoek van de Griekse regering hebben Duitsland, Frankrijk, Finland en Portugal inmiddels toegezegd om kinderen te accepteren, net als een groeiend aantal Nederlandse gemeenten (Leiden, Arnhem, Den Haag, Groningen, Nijmegen, Utrecht, Amsterdam). Wat ons betreft sluit Schiedam zich bij de gemeenten aan die er bij de regering op aandringen dat ook Nederland zijn verantwoordelijkheid hiervoor neemt. Onze oproep aan de Gemeente Schiedam is om het voorbeeld van bovenstaande gemeenten te volgen: toon bereidheid om een deel van deze alleenstaande kwetsbare kinderen op te vangen en maak het kenbaar aan de landelijke politiek! 

 

Eindelijk is het zover: een vuurwerkvrije jaarwisseling voor Schiedam. Oud en nieuw wordt weer een feest voor iedereen; mens, dier en milieu. De GroenLinks motie voor een totaalverbod voor het afsteken van consumentenvuurwerk is aangenomen!

We roepen het al jaren: vuurwerk is verschrikkelijk slecht voor de gezondheid en het welbevinden van mens, dier en milieu. En dan hebben we het nog over als alles goed gaat, maar helaas is daar in Schiedam geen sprake van. Iedere jaarwisseling komen de openbare orde en veiligheid in het geding. Hulpdiensten worden belaagd. Mensen raken ernstig gewond. Schiedammers voelen zich niet meer veilig in hun eigen huis en buurt. Dierenliefhebbers en longpatienten vluchten weg uit de stad.  De jaarwisseling is geen feest meer, er is sprake van vuurwerkterreur en het kost ons ook nog handenvol geld. Helemaal vergeleken met andere gemeenten.

Gelukkig zijn andere partijen in Schiedam ook tot inzicht gekomen dat er echt iets moest veranderen. We niet langer konden wachten op halve niet handhaafbare maatregelen van de landelijke regering. Dat we niet de vuurwerkafsteekplek van Rotterdam willen worden, nu zij ook een verbod hebben aangekondigd. Dank aan Progressief Schiedam, Fractie van Dijk en CU-SGP voor het mee-indienen en aan de Schiedamse fracties van D66, Denk, de Ouderenpartij en het CDA voor hun steun! 

Oud en nieuw moet een veilig en leuk feest zijn voor alle Schiedammers! Daarom hebben we in de motie het college ook gevraagd voor feestelijke alternatieven te zorgen. Zo krijgen zij de ruimte om zelf vorm te geven aan een Schiedams oud & nieuw. Zodat iedereen de jaarwisseling kan vieren hoe zij wil. Of dat nu rustig thuis is op de bank met een oliebolletje, of op een feestelijke samenkomst in de stad.

 

Stroomopwaarts is sinds 2015 de organisatie die voor de gemeenten Schiedam, Vlaardingen en Maassluis mensen begeleidt naar werk, bijvoorbeeld vanuit een bijstandsuitkering of als mensen een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Via dit ‘participatiebedrijf’ wordt een groot deel van ons gemeentelijk budget besteed om mensen te helpen, met een uitkering of met begeleiding. Daarvoor krijgen we eigenlijk niet genoeg geld van het Rijk. Het Rijk heeft namelijk in 2015 besloten dat gemeenten deze taak over moesten nemen, maar dan wel met een stuk minder budget dan het Rijk ervoor nodig had. Het is dus belangrijk dat Stroomopwaarts zijn werk zo goed mogelijk doet. Tegelijkertijd is niemand is voor zijn lol ‘klant’ bij Stroomopwaarts. De manier waarop zij worden benaderd en geholpen kan voor hen hele grote gevolgen hebben. Het kan het verschil betekenen tussen een uitkering of geen uitkering, tussen zinvol werk of niet. GroenLinks vindt het belangrijk dat mensen op een goede en menselijke manier zo goed mogelijk worden geholpen. De afgelopen maanden hebben onderzoekers van Bureau Berenschot Stroomopwaarts onder de loep genomen. Zij keken of de doelen die hiervoor in 2015 zijn bepaald, ook zijn gehaald.

De voornaamste conclusie uit het rapport is dat met Stroomopwaarts tegen de stroom in toch opmerkelijke resultaten zijn behaald. Zowel inhoudelijk als financieel. Door het samenvoegen van organisaties uit de drie gemeenten en het bundelen van de krachten zijn meer mensen beter geholpen en is minder budget nodig dan daarvoor. Dat is knap. “Stroomopwaarts doet zijn naam eer aan” is de passende titel van het onderzoeksverslag. Berenschot roept de drie gemeenten op om samen een nieuwe visie en strategie voor Stroomopwaarts voor de komende jaren op te stellen. 

Bij het lezen van dit rapport bedacht ik me dat dit een iets andere boodschap is dan ik vaak in onze raad hoor. Het debat over Stroomopwaarts lijkt namelijk soms ook zwemmen tegen de stroom in te zijn. Voor sommige collega’s lijkt Stroomopwaarts bij voorbaat al een waardeloze organisatie te zijn waar we niets aan hebben, weinig tot niets mee bereiken en niets over hebben te zeggen. Dat beeld klopt niet, zo laat de evaluatie zien. Sterker nog, Stroomopwaarts doet het op veel terreinen beter dan gemiddeld in deze sector. Dat kan iets over het gemiddelde zeggen natuurlijk. Als het gemiddelde een 4 is en wij scoren een 5, kun je je afvragen of je tevreden moet zijn. 

Dat er nog veel werk aan de winkel is, is duidelijk. Dat blijkt ook uit de verschillende signalen die raadsleden krijgen van cliënten en van bedrijven die met Stroomopwaarts samen willen werken. Maar die signalen serieus nemen betekent niet dat we maar moeten concluderen dat er dus niets deugt aan Stroomopwaarts. Het is dan ook jammer dat Berenschot in de evaluatie eigenlijk helemaal niet met de drie gemeenteraden heeft gesproken. Dan hadden we de signalen en indrukken die wij soms krijgen beter mee kunnen geven. Een slordigheid waar wij het college ook op zullen bevragen. 

Een voor GroenLinks belangrijk onderwerp in het rapport is daarnaast de bejegening van cliënten, de ervaren dienstverlening en het hoge verloop en ziekteverzuim binnen de organisatie. Die baren zorgen. De ‘cijfermatige ambities’ van Stroomopwaarts zijn waargemaakt. Dat wil zeggen dat de indirecte bezuiniging die nodig was doordat we van het Rijk minder budget kregen, is gerealiseerd. Targets gehaald, maar wel zorgen over hoe cliënten worden benaderd. Dat zegt volgens ons wel iets over het te veel vanuit cijfers en te weinig vanuit mensen denken binnen Stroomopwaarts. Eerder al observeerde het ‘kenniscentrum’ van de drie gemeenten dat Stroomopwaarts in vergelijking met anderen best ‘streng’ is voor cliënten, onnodig streng misschien wel. 

Voor GroenLinks is het beeld van Stroomopwaarts na deze evaluatie niet zwart of wit. Ja, Stroomopwaarts heeft op onderdelen hele goede resultaten laten zien. En de komende jaren staan we er met Stroomopwaarts beter voor dan veel andere gemeenten. Dat is een compliment waard. Maar nu we toch een nieuwe visie en strategie op gaan stellen moeten we die wel meer vanuit de behoeften van cliënten gaan opstellen. De menselijke maat terugbrengen waar dat moet. Hiervoor zullen we ons woensdag in de raadscommissie ook inzetten.

Heeft u zelf ideeën, adviezen of tips hierbij? Bent u zelf cliënt bij Stroomopwaarts of ervaringsdeskundige? De fractie staat altijd open voor uw input, zie hiervoor onze contactgegevens per mail of social media!

rene@groenlinksschiedam.nl

Facebook: @GroenLinksSDAM

Instagram: @groenlinkssdam

 

Vanavond maakte Guido Antunes via Facebook bekend dat hij de moeilijke keuze heeft gemaakt om te stoppen als raadslid. De fractie respecteert en begrijpt het besluit van Guido. 

Fractievoorzitter René Karens: “het raadswerk is niet alleen zwaar omdat het veel tijd en energie vraagt. Het vraagt balanceren tussen staan voor je idealen en het sluiten van compromissen. Guido geeft aan daar moeite mee te hebben en daarom zijn lidmaatschap van de Gemeenteraad op te geven. Dat is een moedig besluit. Wij wensen Guido veel succes toe bij al zijn andere activiteiten voor GroenLinks en Schiedam. We zijn blij dat Guido heeft aangegeven ook buiten de raad zijn kennis en ervaring te willen inzetten”. 

De fractie zal als gevolg hiervan de portefeuilles onderling opnieuw verdelen, zodra bekend is welke kandidaat de vrijgekomen zetel inneemt.

Het zal voor niemand een verrassing zijn: wij als GroenLinks willen een verbod op (consumenten)vuurwerk. De Rotterdamse raad heeft vandaag besloten dat zij het afsteken van vuurwerk zullen verbieden. Voor ons is het nu dus nog belangrijker geworden hier ook een beslissing over te nemen!

GroenLinks meldde dit onderwerp dus ook al aan voor een actualiteitendebat tijdens de gemeenteraadsvergadering, op 28 januari j.l.

Uit het debat bleek dat meerdere partijen, de vuurwerkterreur ook zat zijn en willen verbieden. Ook zij willen niet wachten op de halve maatregelen die het kabinet in voorbereiding heeft. Om nu ook echt daad bij het woord te voegen zullen we volgende cyclus een motie indienen om voor dit verbod te zorgen. Benieuwd naar de bijdrage van GroenLinks Schiedam in het debat? Hieronder is Sandra’s inbreng (tekst) te vinden. Liever kijken? Hier kunt u het debat terugkijken:  https://schiedam.notubiz.nl/ 

Ook bij SchieTV zat Sandra in de uitzending en is ze in gesprek gegaan over een vuurwerkverbod: https://schie.nu/tv/video/5580/sandra-matinga-van-groenlinks-oud-en-nieuw-is-geen-feest-meer-daarom-vuurwerkverbod 

 

Bijdrage Sandra 28 januari: 

De burgemeester zei het al bij de nieuwjaarsreceptie, maar het stond ook in zijn brief van vandaag: de jaarwisseling is geen feestje meer.

Wij (GroenLinks, Progressief Schiedam & Fractie van Dijk) zijn van mening dat dit al jaren het geval is. Consumentenvuurwerk is een terreur voor mens, dier & milieu. Fijnstof is tijdens de jaarwisseling tot wel 45x hoger dan de normale waarden, terwijl we in Schiedam (zoals recent weer bleek) al met een erbarmelijke luchtkwaliteit te kampen hebben. De zware metalen zijn in deze concentraties giftig en komen niet alleen in de lucht, maar ook in de bodem en oppervlaktewater terecht. Plastic en papieren afval vervuilen de straten vandaag de dag nóg, terwijl we als gemeente toch proberen ons zwerfvuil aan te pakken. En dan hebben we het nog niet over de kleine ton kosten die gemaakt worden aan voorbereiding en schade. De talloze branden in de stad, belaagde hulpverleners en het letsel dat veroorzaakt wordt. Tot zover niets nieuws. Maar gemeenten zoals Rotterdam en Vlaardingen ondernemen nu actie om hun volgende jaarwisseling zonder consumentenvuurwerk te vieren en wachten niet op halve maatregelen van ons landelijke kabinet. Aankomende donderdag besluit in ieder geval de Rotterdamse gemeenteraad hierover*. Dit heeft natuurlijk gevolgen voor Schiedam. Des te meer wensen wij ook een verbod op het afsteken van consumentenvuurwerk. We zijn dan ook erg benieuwd naar hoe de andere fracties hiertegenover staan.

ten tijde van dit schrijven is duidelijk geworden dat de Rotterdamse gemeenteraad voor een algeheel vuurwerkverbod heeft gestemd

 

De afgelopen weken is in de gemeenteraad gesproken over het ‘masterplan Schieveste’. Het plan van een aantal marktpartijen (bouwers en ontwikkelaars) om tussen het station en de A20 zo’n 3.000 woningen te bouwen. En er zo een woongebied van te maken met sociale huurwoningen, middenhuur, studentenwoningen en koopappartementen. 

3.000 woningen tussen het spoor en de snelweg, kan dat wel?!? Hoe zit dat met geluidsoverlast en fijnstof? En past dat wel, zoveel woningen op zo’n klein gebied? Dat zijn vragen die veel mensen hebben als het over dit onderwerp gaat. En die vragen zijn de afgelopen weken dan ook uitgebreid aan bod gekomen. Zijn ze allemaal al beantwoord? Nee, maar er is wel voldoende vertrouwen in het plan dat er nu ligt. En dat betekent dat het college de komende maanden een ontwerp-bestemmingsplan kan gaan maken én een onderzoek kan laten uitvoeren de effecten voor het milieu. En daarin zullen nog heel veel van de logische vragen moeten worden beantwoord. En pas dan weten we echt of er gewoond kan worden op Schieveste. 

Het debat in de gemeenteraad van dinsdagavond ging dan ook vooral over de aandachtspunten die partijen het college mee willen geven. Voor ons zijn dat:

Het ook op de langere termijn betaalbaar houden van ‘betaalbare’ huurwoningen. De wethouder antwoordde hierop dat men dit in het bestemmingsplan en aanvullende regelingen zal gaan opnemen. Daarbij wil hij ook kijken naar een woonplicht (dus niet: kopen om later door te verhuren) voor de koopwoningen die, later in het plan, beschikbaar zullen komen. 

Het waarmaken van de prachtige beloftes in het plan over groenvoorzieningen en duurzaamheid in het plan. Want hoe voorkom je dat als het even tegenzit, bouwers als eerste op het groen gaan besparen? Hele duidelijke afspraken met de bouwers zijn dan nodig. 

Het voorkomen dat als de markt komende jaren minder wordt, de latere delen van het plan niet gedaan kunnen worden. De wethouder ziet dit risico ook. Daarom wordt onder meer nu al een deel van de kosten die later in het plan gemaakt moeten worden al in het begin door de ontwikkelaars gedragen. Denk dan bijvoorbeeld aan de kosten voor het verleggen van kabels en leidingen in het hele gebied. 

Dit plan past daarnaast in de afspraak die we in de coalitie hebben gemaakt om de sociale woningvoorraad in aantallen in stand te houden. Samen met de regionale afspraken waarin andere gemeenten beloven om ook hun verantwoordelijkheid te nemen als het gaat om sociale woningbouw, helpen we zo om regionaal de woningnood op te lossen. 

Er was in de Raad nog even een bizar voorstel van de Ouderenpartij Schiedam om, gezien de woningnood, voorlopig maar geen nieuwbouwwoningen toe te kennen aan statushouders. Alsof vluchtelingen, en niet jarenlang liberaal woningmarktbeleid, de oorzaak zijn van de lange wachttijden bij sociale huurwoningen. Dit trucje kennen we, helaas, van landelijke partijen; de aandacht afleiden van de echte oorzaken en benodigde oplossingen door een zondebok te zoeken in een al kwetsbare groep. Gelukkig stemde alle andere collega’s in de Raad tegen deze motie. 

 

“Wat zwart is, moet zwart blijven”

Geloof het of niet maar dit was een van de argumenten die woensdagavond te horen waren tijdens het debat over Zwarte Piet in de Aleidazaal. Het was tekenend voor het niveau van het debat. Een debat dat uiteindelijk toch wel iets van vooruitgang liet zien. Fractievoorzitter René Karens blikt terug én vooruit:

 

“2006 belde net, ze wilden de argumenten over Zwarte Piet terug”, appte ik de fractie tijdens het debat. Want man, man, man, wat werden er veel grijsgedraaide platen gebruikt om vol te houden dat Zwarte Piet toch echt zwart moet zijn. 

“Zwarte piet is nou eenmaal zwart”, “roetveegpiet wordt herkend door de kinderen”, “het is toch een kinderfeest”, “het is traditie”, “op de Antillen vieren ze ook Sinterklaas mét Zwarte Piet” en “kan de Raad het niet over echt belangrijke onderwerpen hebben?”, zo zijn de bijdragen van veel tegenstanders wel samen te vatten. En iedereen die pleit voor een inclusief feest, is een ‘handjevol drammers’ dat hoogstpersoonlijk verantwoordelijk is voor het verharden van dit debat. 

 

Het voelt dan ook een beetje alsof we het debat over vuurwerk van 5 jaar geleden aan het voeren zijn: veel mensen lijken het niet in te willen zien, maar het is overduidelijk en onvermijdelijk dat we hier over een poos heel anders naar kijken. 

 

Waar ging het over? Over de brief van het college waarin wordt uitgelegd hoe de mede door GroenLinks ingediende motie van januari 2019 is uitgevoerd. Ondanks gesprekken met de organisatoren, waren er met name bij de intocht nog steeds zwarte pieten met racistische kenmerken te zien. Dat gaat niet alleen in tegen de bedoeling van de motie, het gaat ook in tegen wat het college ‘de Schiedamse Piet’ noemt, een piet zonder kenmerken die als racistisch kunnen worden gezien (kroeshaar, rode lippenstift, oorbellen). 

 

Wij wilden van het college weten of men nou tevreden was met deze uitkomst. Het leidde tot een soms verhit debat in de raad waarin weer eens duidelijk werd dat sommige partijen het prima vinden dat het sinterklaasfeest niet voor iedereen een feest kan zijn. Jammer, maar dat viel te verwachten.

 

Iets positiever was de reactie van de burgemeester namens het college. Nee, hij gaat nog niet zover om inclusieve piet als voorwaarde voor de subsidie te stellen (helaas!). Maar, anders dan andere jaren, maakte hij wel duidelijk dat ook het College nog niet tevreden is. En dat hij hierover het gesprek met de organisatoren verder zal voeren. En daarmee is hij al een stuk meer in beweging gekomen dan afgelopen jaren. Dat is positief en laat zien dat onze inzet, langzaam maar zeker, helpt. Het is natuurlijk nog niet goed genoeg. Daarom roepen wij iedereen in Schiedam op om aan de organisatoren én de gemeente duidelijk te maken dat Schiedam in 2020 een inclusief sinterklaasfeest verdient! Laten we het voorbeeld van veel andere gemeenten hierin volgen. Zodat we dit debat volgend jaar niet nog een keer over hoeven te doen…