Poliflw

Het afgelopen politieke jaar was voor ons als fractie van de ChristenUnie Utrecht een bijzonder, dynamisch, mooi en soms ook heftig jaar. We zitten sinds de afgelopen verkiezingen in de coalitie (voor het geval u dat nog niet wist ;-)), onze wethouder Maarten van Ooijen doet goed werk in het college. Het reces was goed en welkom; we zijn weer opgeladen. De laatste raadsvergaderingen waren namelijk marathonsessies tot diep in de nacht. Ik hoor u denken: is dat nodig? En ben je dan nog wel scherp? Tja….

Fractie

Onze kleine fractie verzet veel werk en Jan en ik zijn dankbaar voor een goed stel betrokken medewerkers. Suzanne van Putten, onze steun en toeverlaat als fractiesecretaris gaat ons verlaten. Ze heeft een mooi huis gevonden, maar helaas niet meer in onze prachtig stad. We gaan haar missen. Gelukkig hebben we een nieuwe fractiemedewerker gevonden: Tijmen. Hier stelt hij zich even voor. Jiska, Pim en Rik blijven ons inhoudelijk bijstaan en Marleen Kieft (onderzoeker en zelfstandig ondernemer) wil ons op vrijwillige basis aanscherpen en helpen. We voelen ons gezegend.    

Mooi en heftig

Zoals ik al aangaf was afgelopen jaar een mooi jaar. Mooi omdat we echt stappen hebben kunnen maken om armoede en schulden van inwoners van onze stad terug te dringen, eenzaamheid te verminderen, Staatlozen in de stad betere positie te geven, vaart te maken om meer te bouwen en meer te bouwen aan gemengde wijken, zeker ook voor groepen die minder makkelijk op de woningmarkt komen. Zo zijn er concrete afspraken gemaakt met corporaties om meer woningen te bouwen voor mensen die uitstromen uit de daklozenopvang. En dat is hard nodig, want de wachtlijst wordt helaas nog altijd niet kleiner. 

Utrecht gezonder maken, ook voor generaties na ons, blijft onze focus houden. We zijn blij dat er echt begonnen gaat worden om het aantal parkeerplaatsen aan de Oude Gracht en de binnenstad te verminderen. Zo wordt de binnenstad beter toegankelijk voor fietsers en voetgangers. Onze mooie grachten kunnen de stroom van auto’s gewoonweg niet aan. En ook blijven we inzetten op een tweede tunnel bij de Noordelijke Rondweg (NRU). 

Het was ook een heftig jaar. Denk aan de debatten over de Uithoflijn. We hopen echt dat de tram nu in december 2019 klaar is om te rijden. Of klachten over Save/Veilig Thuis. Het werk dat zij doen is complex, waarbij zorgvuldigheid en wijsheid gevraagd wordt om de strijd en onveiligheid die er soms in en rond gezinnen is, te verminderen. We moeten constateren dat dat niet altijd goed gaat. We blijven de aanpak om te verbeteren raadsbreed nauw volgen. Ook de mogelijke komst van een kleinschalige opvang van een minderjarige asielzoekers zonder ouders (AMV) in de Meern zorgt (begrijpelijk) voor onrust. Wie zijn deze jongeren zonder ouders? De landelijke berichtgeving over minderjarige asielzoekers die verdwijnen of in de criminaliteit belanden helpt niet. Extra reden dat, als deze locatie er komt, de gemeente Utrecht met het COA moet laten zien dat het anders en beter kan. Adequate begeleiding, meer structuur, geen verzuim op school en betere inbedding in de buurt. 

Zandpad

Waar onze worsteling ook vooral zat en zit is het dossier Zandpad. In de onderhandelingen hebben we het voor elkaar gekregen dat de tippelzone aan de Europlaan gaat sluiten per 1 juli 2021. Er is sinds dit jaar gestart met begeleiding op maat voor de mannen en vrouwen die daar nu nog werken zodat zij bijvoorbeeld (praktisch) geholpen worden bij het vinden van ander werk, de Nederlandse taal leren, van de verslaving afkomen of psychische begeleiding krijgen. Maar helaas heeft de raad in 2015 met meerderheid (alleen CU en CDA waren tegen) besloten dat de raamprostitutie aan Het Zandpad er komt. De politieke realiteit is dat we dat niet tegen hebben kunnen houden. We zijn nog steeds tegen (raam)prostitutie, want helaas is het werk voor veel sekswerkers niet veilig, ondanks de gedachte dat dit met de legalisering van deze branche wel zou gebeuren. Op z’n zachts gezegd: best naïef.

In het voorstel dat er nu ligt zijn gelukkig de voorstellen en eisen van de CU opgenomen. Zo komen er beduidend minder ramen (98 en geen 162), is er meer geld en hulp beschikbaar voor vrouwen die uit de prostitutie willen stappen, zullen we als gemeente niet financieel faciliteren in de opbouw (het is o.i. geen gemeentelijke kerntaak) en komt er meer inzet op veiligheid van de sekswerkers en het tegengaan van overlast in de buurt. Over het voorstel wordt in het najaar in de raad gestemd. Daarna wordt de tender gestart. Onduidelijk is natuurlijk of deze gaat slagen aangezien de vorige tenders zijn mislukt. We wachten het af…. 

Tot zover even een inkijk in ons afgelopen jaar en vooruitblik naar het nieuwe politieke jaar. Een jaar waarin we met veel energie, plezier en goede moed ons ChristenUnie geluid laten horen. Maarten van Ooijen doet dat in het college, wij in de raad. Heeft u vragen, wilt u ons aanscherpen of ondersteunen: laat het ons vooral weten. 

Mede namens Jan Wijmenga,

Rachel Streefland Fractievoorzitter ChristenUnie UtrechtLees meer over het Zandpad

Vandaag werd in de Gemeenteraad het coalitieakkoord besproken. Benieuwd naar hoe de fractievoorzitter, Maarten van Ooijen, dit verwoordde? Lees verder!

Voorzitter. Een wijs mens fluisterde mij eens toe: ‘Door een keur van raadgevers komt een volk tot bloei’. Ik vertelde al bij de presentatie, vorige week, dat ik deze wijsheid goed in mijn achterhoofd heb gehouden. En helemaal in lijn met deze visie, hebben wij, GroenLinks, D66 en ChristenUnie, gezocht naar een keurkorps van raadgevers. Vooral in buurten en wijken. En daar – zie daar – was voor het eerst de hand van de ChristenUnie zichtbaar. Niet alleen een breed stadsgesprek, maar ook een buurtgesprek als broodnodige aanvulling van ons denken in participatie. Precies in lijn met ons verkiezingsprogramma waarin de buurt centraal staat. En daarom, op naar Vleuten / De Meern, op naar Overvecht. Het keurkorps werd vervolgens uitgebreid met experts, hoogleraren, deskundigen van allerlei snit.Voorzitter, belangrijker dan alle tips, zelfs veel belangrijker dan dat, heeft dit keurkorps van raadgevers ons uitgedaagd. Door niet enkel een scala van maatregelen te beschrijven, of een samenvatting van de drie verkiezingsprogramma’s maar om een gezamenlijke visie te beschrijven. Visie voor de toekomst. Visie op groei. Visie voor Utrecht. Die uitdaging is verwoord in dit akkoord, met drie pijlers als een paal boven water:

Kies ervoor dat iedereen mee kan komen Kies nu onbetwist voor verduurzaming en groen. Van alle dingen weet je 1 ding zeker: je bent niet alleen.

Ik loop ze kort langs.

Iedereen doet mee

Voorzitter, wat is Utrecht waard als de stad slechts voor enkelen is weggelegd? Een hobby van de elite, van de politieke elite? Daarom vaart deze coalitie scherp aan de wind voor iedereen.Er komt daarom een miljoenenaanpak voor mensen met problematische schulden en armoede. Voorzitter, ik denk aan die dame die me afgelopen zondag op de schouder tikte en vroeg: ‘en, wat hebben jullie bereikt rond armoede?’ Met enige trots vertelde ik dat we in deze periode maar liefst 4,9 miljoen euro uittrekken. We borgen structureel de huidige aanpak van een half miljoen euro. We geven ruimte aan maatschappelijke initiatieven, 
we zorgen dat mensen die nu buiten de U-pas vallen toegang krijgen tot de pas. We kijken of de hoogte van de inkomenstoeslag volstaat en verhogen meteen de studietoeslag voor studenten met een beperking. Voorzitter, hier klopt ons hart, hier willen wij verschil maken, Juist voor deze dame, die mij op de schouder tikte.Of neem de zorg. We zetten de groeiende groep ouderen en dementie op de kaart, maar investeren ook in een rookvrije generatie van jongeren. We investeren in een extra hospice, maar ook in de consultatiebureaus en de preventie van jeugdhulp. Waardig ouder worden komt op de kaart te staan, en tegelijkertijd realiseren wij een jongeren-cultuurhuis in Overvecht.Voorzitter, of neem kwetsbare groepen in de prostitutie. Een van de thema’s waarop dit college de aanpak fors verbetert. 

Een ketenregisseur tegen mensenhandel, Trainingen voor loketmedewerkers, Een speciaal programma tegen loverboys in de seksindustrie.

Allemaal vruchten van dit akkoord. We beschermen kwetsbare jongeren, minderjarigen, die met dwang, uitbuiting en handel in de seksindustrie worden geconfronteerd! Een groeiende groep, die extra bescherming verdient. Voor de tippelaars aan de Baan gaan we op zoek naar een goede toekomst. Op maat en voor ieder passend.Ik kan u dit stellen, als er met dit coalitieprogramma ook maar één persoon uit de handen blijft van mensenhandelaren, van uitbuiting en dwang, dan is op dit punt de inzet van de ChristenUnie al meer dan terugbetaald!

 2.Verduurzaming en groen

Dan ga ik naar mijn tweede deel: Groen, groener, groenst. En kijk wat we hier doen: vijf zeer ambitieuze doelstellingen. Niks geen vaagtaal, maar hard en concreet.

Alle energie inkoop verduurzaamd in 2020 Op 20 procent van alle daken zonnepanelen in 2025 Duurzame stadsverwarming, in 2030 40.000 woningen van het gas af, in 2030 En het gemeentelijk vastgoed energie-neutraal in 2040.

Voorzitter, maar groen en duurzaam gebeurt ook in het verkeer. De fietscoalitie is van start. Groen geven aan de fiets. Voorrang geven aan de fiets. Ruimte geven aan de fiets. Straten inrichten volgens de fiets. En waar Mirjam Bikker als fractievoorzitter samen met het CDA in 2006 de eerste stappen zette voor een autovrij Janskerkhof, borduurt deze coalitie nu voort naar de Oudegracht, het volledige Janskerkhof en het Stadhuisplein.

3. Je bent niet alleen

Voorzitter, tenslotte kom ik op mijn derde thema: ‘Je bent niet alleen’. En dat thema wordt zo mooi verwoord in dat liedje van Guus Meeuwis, “Je bent niet alleen, je hoeft niet alleen.En laat ons nooit verleiden tot die waanzinOf blind zijn voor de wereld om ons heenWant wij zijn allemaal Gelijk gemaakt.” 

Voorzitter, zo is het maar net. Vrijwilligers, werkgevers, professionals, medewerkers, ambtenaren, ondernemers, mantelzorgers. We zijn er met, voor elkaar.En dat geldt niet in de laatste plaats ook met en in dit hoogste orgaan, de gemeenteraad. “Een keur aan raadgevers brengt een volk tot bloei.” U bent onderdeel van dat keurkorps van raadgevers. Voorzitter, ik kijk uit naar de samenwerking, met u als keurkorps van wijsheid.

Op 3 april 2018 nam de gemeenteraad afscheid van de raadsleden die na de verkiezingen niet terugkwamen. Een van deze afscheidsnemers was D66-raadslid Maxim van Ooijen. Dit is zijn afscheidsspeech.

Mevrouw de voorzitter Dames, heren, anderen

Eigenlijk had ik hier, op dit moment, bij deze gelegenheid, helemaal niet willen staan. En voor mijn gevoel had ik hier ook niet moeten staan. Maar tijdens je leven loop je tegen dingen op waarvan je je kunt afvragen: hoe is het gebeurd, had ik het kunnen voorkomen, had ik voorzichtiger moeten zijn of juist meer durf moeten vertonen? Toch zit er uiteindelijk niets anders op dan te aanvaarden dat het is gebeurd en dat het een deel is geworden van wie je bent.

Toch was de avond van 21 maart niet een van de leukste die ik ooit heb meegemaakt. De reacties na de uitslag waren hartverwarmend, behalve dan misschien die van een van de collega’s die zei: “Nou, nog een prettige avond verder”. Eén reactie die avond heeft mij diep geraakt en die draag ik dan ook voor altijd met mij mee.

Ik heb begrepen dat er voor een afscheidsspeech één minuut per dienstjaar staat. Dat zijn er om en nabij de 32, dus gaat u er vooral even lekker voor zitten. In het begin van 1986, toen wij nog niet wisten dat er later dat jaar een Sovjet-kerncentrale zou ontploffen en dat Sandra Kim voor België het Songfestival zou winnen, stond er in het Wateringse gemeentenieuws een bon. Iedereen die lid wilde worden van een raadscommissie kon de bon invullen, uitknippen en opsturen.

Wat mij precies bezielde, weet ik niet meer. Als leerling van 6 atheneum had ik het immers druk met het lezen van de laatste uittreksels voor mijn boekenlijst. Toch stuurde ik de bon in en voor ik het wist werd ik benoemd tot lid van de raadscommissie cultuur, oftewel de Culturele Raad.

Later volgden de monumentencommissie en de gemeenteraad van Wateringen. Eerst vier jaar in een coalitiefractie van drie, met wethouder Marjolein en fractievoorzitter John, daarna tot 2004 als eenmansfractie in de oppositie. De coalitie had toen zestien van de zeventien zetels.

Afgelopen donderdag stelde een van de CDA-collega’s voor dat wij een boek zouden schrijven over de gebeurtenissen en de anekdotes uit de oude gemeenteraden. Op zich is dat een leuk idee, maar het nadeel van het opschrijven van anekdotes is dat je nooit de sfeer in de raad goed op papier krijgt, laat staan de gezichtsuitdrukking van de Wateringse burgemeester die mij regelmatig hoofdschuddend aankeek met een blik die ergens lag tussen meewarig en afkeurend. Hij was dan ook vaak het slachtoffer, bijvoorbeeld toen ik nogal afwijzend reageerde op een van zijn opmerkingen met “Je lijkt mijn moeder wel” of toen ik bij de laatste raadsvergadering in 2003 voorstelde om snel nog twee straatnamen vast te stellen: Van Ooijenstraat en Van den Bosweg.

Na de vorming van de gemeente Westland kon ik al snel weer aan de slag als afdelingsvoorzitter van D66 Westland, steunraadslid van Progressief Westland, voorzitter van de straatnamencommissie, steunraadslid en de laatste vier jaar als raadslid van D66. In een bijdrage als deze horen behaalde resultaten en bedankjes. De behaalde resultaten laat ik achterwege. Het zou een lange lijst worden van benamingen, borden, banken, bomen, bushaltes en beleidsvoorstellen. Ik heb er wel aardigheid in om te zien dat het resultaat van mijn allereerste voorstel in 1986, en dat is inderdaad een bordje in Wateringen, er nog steeds hangt. Er is een leuke attentie beschikbaar voor degene die weet te achterhalen welk bordje dat is.

Dan de bedankjes. Daar kan ik ook kort in zijn, vanwege het ontbreken van een zogenoemd thuisfront of familie. Een aantal mensen wil ik wel bedanken, maar dat doe ik liever persoonlijk, vanavond of op een ander gepast moment.

Na vanavond staan er voor het eerst sinds begin 1986 geen reguliere vergaderingen meer in mijn agenda. Ik keek dus ineens aan tegen een zee van tijd die ik moest zien in te vullen. Er zou tijd zijn voor het huishouden, iets dat nu alleen kon in oneven schrikkeljaren, tijd voor het bijwerken van de postzegelverzameling en misschien zelfs tijd voor het ontmoeten van mijn allereerste partner. De mogelijkheden leken eindeloos.

Maar daar had ik toch even gerekend buiten de fractievoorzitter, die net als ik in 1998 en Tamara in 2010 alleen in de raad zit. Hij heeft een fantastisch nieuw team om zich heen, Bryan, Ilse, Piet en Jos, de fractie van de toekomst. Een heel nieuw team is natuurlijk leuk, maar die moeten ook de ‘kneepjes’ van het vak leren kennen. Onze griffie stelt elke keer weer een perfect inwerkprogramma op, maar een module ‘kneepjes’ zit daar niet in, daar heb je als partij je oudgedienden voor.

Nu moet u weten dat in een democratische fractie als de onze, de fractievoorzitter bepaalt wat er gebeurt en wie wat doet. Er wordt geen vraag gesteld, geen persbericht verstuurd, geen tekst uitgesproken zonder dat de fractievoorzitter deze heeft geredigeerd, gecorrigeerd, geaccordeerd. Zo ging het onder John, onder mijzelf, onder Tamara en ook Benjamin weet al na zes dagen precies hoe het werkt.

Dit alles betekent

dat ik terugkom als steunraadslid van D66 Westland. Om niet vanaf de zijlijn, maar midden in de praktijk te helpen met de opleiding van het nieuwe team. Je kunt Dennis wel uit de politiek halen, maar mij blijkbaar nog niet.

Ik rond af. Ondanks deze doorstart, blijf ik nog steeds een afscheidnemend raadslid en daar hoort een vaste bijdrage bij. Diegenen die er in maart 2002 en december 2003 bij waren, weten wat er komt. Een tekst, vrij naar Wim Sonneveld, speciaal voor en misschien ook wel namens vertrekkende raadsleden.

Doe het licht maar uit, doe het doek maar dicht Pak je spullen maar weer in, haal die grijns van je gezicht Ja, ik weet nu dat het vaak toch maar illusie is But there is no business like this business En of je figureert, serieus acteert Opgaat voor je nummer, of uit je nek… discussieert Je kunt er toch niet buiten en, al is het soms maar schijn, Ik zou nooit, nooit, nooit, nee nooit, nooit, iets anders willen zijn

Maxim van Ooijen oud-raadslid D66 Westland 3 april 2018