Poliflw

Het amendement betreffende het besluit op aanvraag van omgevingsvergunning inzake nieuwe toegangsweg naar circuit Zandvoort is op verzoek van de formateur door de burgermeester juridisch voorgehouden bij Pot Jonker advocaten. Uit bestudering van de vragen en het meermaals doorlopen van het rapport van Pot Jonker, is GroenLinks Zandvoort tot de conclusie gekomen dat het amendement in deze vorm niet uitvoerbaar is. Dat betekent dat wat ons betreft het amendement van tafel kan.

Wij staan echter nog steeds achter de motivatie waarom wij de weg niet commercieel willen gebruiken. Hierover gaan wij graag in gesprek met de wethouder. Iets wat wij overigens al het gehele proces rondom het amendement deden. Voor GroenLinks staan drie punten nog steeds als een paal boven water:

Fractievoorzitter El Gebaly zegt in een reactie op het rapport: “Wat mij betreft is het logisch, dat we het amendement nu links laten liggen. Als iets niet uitgevoerd kan worden, kun je het moeilijk uitvoeren.” Hij tekent daar wel bij aan dat GroenLinks al vanaf het begin kritisch is geweest op de weg. “Vorig jaar oktober al stemde GroenLinks tegen de versnelde bestemmingsplanprocedure om dit soort problemen voor te zijn.” Tot slot zegt El Gebaly, dat hij het wél jammer vindt dat Pot Jonker in het rapport niet echt ingaat op de bijlage bij het allereerste document, dat is vastgesteld rondom de F1. Hierin wordt alleen de veiligheid beschreven en als reden gegeven voor deze weg, niet het ontsluiten van een parkeerterrein.

GroenLinks heeft goed nagedacht, na alle perikelen rondom het amendement betreffende de extra ontsluitingsweg. Via een statement op onze site, hebben wij besloten om de steun van het amendement in te trekken, nu blijkt dat dit amendement niet uitvoerbaar is (volgens rapport Pot Jonker). Echter staan wij nog steeds achter onze overwegingen, zoals duidelijk gemaakt in onze verklaring. Wij hebben de laatste tijd dan ook benut om ons nog meer te verdiepen in de materie. Wij hebben zelfs de desbetreffende vergaderingen meerdere keren teruggeluisterd. Elke keer riep dat meer vragen bij ons op. De vragen waren eerst alleen betreffende de weg. Na gelang de tijd verstreek en we meer documenten grondig bestudeerden, is dit een uitgebreide set vragen geworden over de procedure richting de eerste F1 Grand Prix.

Lees de vragenlijst die GroenLinks Zandvoort aan het aan het nieuw te vormen college gestuurd heeft in de bijlage.

Groenlinks Zandvoort voorziet u van het laatste nieuws uit de Zandvoortse politiek. Niet alleen op onze website, maar ook kun je ons volgen op Facebook. GroenLinks Zandvoort/Bentveld is onze pagina waar u terecht kan op Facebook. 

De link naar onze Facebook pagina: https://m.facebook.com/GroenLinksZandvoort/?locale2=nl_NL

Na een lange, slepende en soms pijnlijke vergadering uitgesmeerd over meerdere dagen is er een politieke crisis ontstaan in Zandvoort. Dit omdat een amendement mede door GroenLinks geïnitieerd en samen opgesteld met de PVV en D66 werd aangenomen met tien stemmen voor en zeven tegen. Dit amendement probeerde een in de omgevingsvergunning toegekende vijftig dagen commercieel gebruik van de nieuwe weg bij het circuit tegen te gaan. Het college zag dit amendement als een motie van wantrouwen. Zo zien wij dat niet. 

Wat waren onze overwegingen?

Voor we verder op het amendement ingaan, zullen wij u kernschetsen wat de overwegingen waren van GroenLinks. Voor GroenLinks is het altijd duidelijk geweest dat deze weg er om veiligheidsredenen zou moeten en kunnen komen. Hierbij dragen wij vaak het voorbeeld aan van de ramp die zich voordeed bij een festival in een tunnel in Berlijn. Om veiligheidsreden moet je simpelweg bij grote evenementen meerdere ontsluitingsmogelijkheden hebben. Dat die weg, die er overigens al in onverharde vorm lag, dient als calamiteiten route voor alle evenementen op het circuit, is betreft GroenLinks dus ook gewoon essentieel.

Ook het gebruiken van de weg voor hulpdiensten, is wat ons betreft een helder en duidelijk punt. Deze weg sluit namelijk direct aan op de weg die speciaal voor bussen en hulpdiensten is bestemd. Wij vinden echter niet dat de weg, die door gemeenschapsgeld wordt aangelegd, moet worden gebruikt om het achtergelegen parkeerterrein te ontsluiten. Tijdens of rondom andere evenementen, buiten de F1 om. Dit omdat de weg ook naast grijsduin ligt, in de volksmond Natura2000. Het is voor ons dan ook niet logisch om deze weg dan, buiten de F1 om, op een commerciële manier te gebruiken. Mede gelet op het feit dat wanneer de weg gewoon als toegang zou worden gebruikt, vijftig dagen de veiligheid in het geding zou kunnen komen.

Geen onbehoorlijk bestuur maar consistent handelen

Volgens de college partijen VVD en CDA is dit amendement een motie van wantrouwen. Dit is niet het geval. Het argument dat daarbij wordt gebruikt, is dat wij ons wagen aan onbehoorlijk bestuur. Dat is nogal wat. Dit wordt gezegd, omdat de raad in oktober akkoord is gegaan met een versnelde bestemmingsplanprocedure specifiek van toepassing op dit stuk weg. Daar is een omgevingsvergunning uitgerold, die de vijftig dagen commercieel gebruik herbergt. Echter saillant detail, waarom GroenLinks niet gezien kan worden als indiener op het gebied van wantrouwen, is het feit dat wij samen met de heer Hermsen (D66) tegen het bewuste plan in oktober hebben gestemd. Dit omdat wij de gevolgen, zoals de heer Hermsen dat toen zei, van een gewijzigde bestemmingsplanprocedure niet konden overzien. Hij gaf aan geen deskundige te zijn op het gebied van bestemmingsplannen, daar sloten wij ons bij aan.

De raad zou met andere woorden in een normale procedure de omgevingsvergunning veel beter op zijn netvlies hebben gehad. Daarnaast zou de raad twee momenten hebben om wijzigingen goed of af te keuren in het nieuw op te stellen bestemmingsplan voor dit stuk grond. Dat dit dan nu pas opspeelt, is dan ook logisch.

Het feit dat wij dit samen amenderen, is gezien het geval van D66 en de fractie van GroenLinks een volkomen logische stap. Omdat dit juist consistent en duidelijk bestuur is, in plaats van onbetrouwbaar bestuur. U zou het ons mogen verwijten wanneer wij de weg met de bijbehorende omgevingsvergunning niet hadden geamendeerd.

Waarom geen motie, maar een amendement?

Daarbij zullen we niet al te technisch worden. Het stuk wat ten grondslag ligt aan het amendement, is een document over een nieuwe vorm van financiering voor de weg. Aan een nieuwe vorm van financiering mogen nieuwe voorwaardes verbonden worden.

Het amendement en de wijze waarop verdient misschien niet de schoonheidsprijs, omdat het raadsstuk niet direct de functie van de weg beschrijft. Aan de andere kant was dit voor ons de enige mogelijkheid om te sturen op de uitkomst van dit proces op korte termijn.

Ja, we hadden ook voor een motie kunnen kiezen. Maar de vergunning is al een voldongen feit en wij willen graag zekerheid om de bovenstaande redenen. Voor ons is het een harde eis dat de weg alleen om veiligheidsredenen zal worden gebruikt. Dit is het namelijk in onze beleving altijd zo geweest.

De motie van wantrouwen redenatie is onjuist.

U ziet dus een gewone gang van zaken. Met een consistent beleid van in ieder geval van GroenLinks. Nu het andere deel, de motie van wantrouwen.

Laten wij duidelijk zijn. Wij als GroenLinks hebben alle vertrouwen in dit college.

Sterker nog, naar aanleiding van de afgelopen vergadering hebben wij dit ook nog aan bewindspersonen specifiek laten weten. Wij zullen in dit geval dus ook nooit een motie van wantrouwen steunen. Maar het gesprek aangaan wanneer het amendement onuitvoerbaar blijkt.

Wel snappen wij waarom het college het een en ander zo ziet. Zo stond tijdens een deel van de geschorste vergadering een microfoon aan en hoorde we uit een hoek van OPZ dat de wethouder zou liegen. Blijkbaar is er ook tijdens de schorsingen van de vergaderingen iets voorgevallen, waardoor het college dit ziet als motie van wantrouwen.

Het amendement is om inhoudelijke redenen gemaakt, dus niet misbruikt daarvoor.

Terug naar het de motie van wantrouwen. De vraag die neergelegd moet worden, is of het college, het CDA en VVD nog wel vertrouwen hebben om met de OPZ samen te werken. Het college moet nu beslissen of ze samen verder gaan. Wij hopen dat we in deze tijden met elkaar blijven praten. Communicatie is in deze tijden lastig, maar essentieel.

Wij staan achter het college, zeker in de tijd van de coronacrisis. U ook?

GroenLinks Noord-Holland spreekt zich uit tegen de komst van de Formule 1 race naar Zandvoort. De race staat te boek als een vervuilend evenement. De komst van de Formule 1 zou gepaard gaan met nog meer milieuvervuiling, geluidsoverlast en fileleed in de omgeving van Zandvoort. GroenLinks Noord-Holland vindt het belangrijk dat er iets wordt gedaan aan de bestaande overlast en uitstoot. De nadelige invloed van het circuit is niet alleen in Zandvoort, maar ook in omliggende plaatsen als Heemstede, Haarlem en Bloemendaal direct merkbaar.

In Nieuwsuur was er afgelopen vrijdag een item over de komst van de Formule 1. Gemeenteraadslid Karim el Gebaly van GroenLinks Zandvoort werd hiervoor geïnterviewd, onder andere over de investeringen die zouden moeten worden gedaan in infrastructuur. Gebaly: “mijn woorden over de strategische investerings agenda (SIA) zijn door Nieuwsuur op een verkeerde wijze gebruikt. Op de vraag of er meer in infrastructuur voor fiets en openbaar vervoer geïnvesteerd zou kunnen worden heb ik geantwoord dat we dit geld hebben voor dit thema. Door de wijze waarop Nieuwsuur en het NOS journaal mijn antwoord in hun rapportage heeft verwerkt, wordt de suggestie gewekt dat GroenLinks Zandvoort de 65 miljoen uit de SIA in de organisatie van de Formule 1 wil investeren. Dat is niet zo. Van het genuanceerde interview dat ik had gegeven heeft een regel van vijf seconden de uitzending gehaald.”

Al zonder de Formule 1 race zijn er 240 dagen per jaar waarop veel geluid wordt geproduceerd en staan er regelmatig lange files naar het circuit. Zita Pels, Statenlid voor GroenLinks Noord-Holland: “Het is belangrijk dat het circuit ook zonder de komst van de Formule 1 beter gaat nadenken over het effect op de omgeving en hoe zij verder kunnen verduurzamen en de uitstoot en overlast kunnen verminderen.”

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.