Poliflw

In de (digitale) Raadsvergadering van 29 april 2020 stond het woonplaatsbeginsel van wethouder Marcel Bos op de agenda. Voorstel was om hem, op eigen verzoek, nog een jaar uitstel te verlenen voor het verhuizen naar onze gemeente. Op grond van de Gemeentewet moet een wethouder in de eigen gemeente wonen. Vorig jaar was hem ook al voor een jaar ontheffing verleend. In de vergadering ontstond discussie over wat er in het verleden is afgesproken. Als CDA hebben we aangegeven dat de heer Bos in het 3e of 4e jaar zou moeten verhuizen, maar enkele raadsleden waren van mening dat het in het 2e jaar al had gemoeten. Zij wilden niet nu opnieuw een ontheffing verlenen. Gevolg daarvan zou zijn dat deze wethouder per eind mei moet stoppen. Een bestuurscrisis dus. Als CDA hebben wij benadrukt dat het hier gaat om een kwalitatief goede wethouder en dat kwaliteit vóór een woonplaats moet gaan. Bovendien kun je in deze tijd van Corona en andere onzekerheden voor ondernemers geen bestuurscrisis hebben. De VVD diende nog een amendement in om het een half jaar uit te stellen, maar de rest van de Raad vond dat geen oplossing; slechts uitstel van executie. Na lange discussie en enkele schorsingen is uiteindelijk een meerderheid akkoord gegaan met het voorstel. Wel is duidelijk aangegeven dat volgend jaar niet wéér een verzoek om uitstel mag komen. Er waren 12 stemmen vóór en 8 tegen. Eén raadslid was ziek.

In de Raad van 17 september 2019 werd voorgesteld om het aantal wethouders terug te brengen van vier naar drie, omdat wethouder Jouke Jongsma is gestopt. De taken van de heer Jongsma worden verdeeld over de overige drie wethouders en de burgemeester. De tijdbestedingsnorm van wethouder Esther Verhagen gaat naar 100%, waardoor er drie fulltime wethouders zijn. Hiermee wordt de stabiliteit, efficiëntie en samenhang gewaarborgd. Bijkomstig voordeel is dat er een directe bezuiniging plaatsvindt. Deze wordt verwerkt in de najaarsrapportage 2019 en vanaf 2020 in de begroting 2020-2023. Over dit voorstel werd nog wel gediscussieerd. De oppositie vond het onverantwoord om de komende tijd met ‘slechts’ drie wethouders verder te gaan. Ze wezen op de ‘woelige’ periode die eraan zit te komen. WL was bovendien van mening dat de oppositie meegenomen had moeten worden in het besluit. Hierop is gezegd dat het een voorstel is van het College. Vanwege het feit dat de heer Ter Heide sinds september 2019 verder gaat als eenmansfractie is de coalitie haar meerderheid verloren. Hierover is ook nog stevig gediscussieerd. De coalitie heeft gezegd dat we een raadsprogramma hebben en dat we er daarmee vanuit gaan dat besluiten met wisselende meerderheden genomen kunnen worden. De heer Ter Heide heeft bovendien aangegeven dat hij het PvdA-gedachtegoed trouw blijft en voorstellen van de coalitie, waarin ook de PvdA zit, zal blijven steunen. Vanavond was dat al meteen belangrijk, want het raadsvoorstel over het aantal wethouders heeft het gehaald, dankzij steun van de Fractie Ter Heide.

Onderwerp van de Raadsvergadering van 18 juni 2019. In de Raad van 18 juni 2019 ontstond een heftige discussie over het nieuwe infiltratieriool dat aangelegd zou moeten worden in de wijk Haerenkwartier. Over de wadi (een verlaagde groenstrook) was iedereen het wel eens. De discussie ontstond over het aansluitende infiltratieriool en de kosten ervan. Het College, en ook de coalitiepartijen, vonden dat je het in één keer goed moet doen en dus nu ook een infiltratieriool moet meenemen. Als CDA hebben we gezegd het een gemiste kans te vinden als we dit nu niet doen. Actium herbouwt de hele wijk en alles ligt open. Bovendien vinden wij het een mooie pilot voor andere projecten in de gemeente. Ook zetten we ons er provinciaal mee op de kaart. Klimaatbestendigheid wordt een thema de komende jaren. In de toekomst is het belangrijk om water vast te houden op de plek waar het valt. Enerzijds voor de plek zelf, maar ook voor de wijken er omheen. Je wilt niet dat overtollig water naar een naastliggende wijk stroomt en daar overlast veroorzaakt. Daarentegen heeft het in droogtetijden een positief effect op de grondwaterstand. Onze gemeente heeft duurzaamheid hoog in het vaandel. De oplossing die voorgesteld werd door het College past perfect in dat plaatje. T.a.v. de kosten hebben we als CDA gezegd dat het veel geld is, maar dat goedkoop in dezen ook duurkoop is. Wij hebben wel meegegeven dat het College contact moet zoeken met subsidieverstrekkers, zoals Wetterskip en de provincie. Ervaringen uit andere gemeenten leren dat daar zeker mogelijkheden zijn.

Het CDA Ooststellingwerf wil haar leden zoveel mogelijk op de hoogte houden van de ontwikkelingen in de gemeente Ooststellingwerf. Naast de ledenvergaderingen die regelmatig worden georganiseerd, is ook de Nieuwsbrief een middel om de CDA leden betrokken te houden. Lees denieuwsbrieven hier.

Het CDA Ooststellingwerf wil haar leden zoveel mogelijk op de hoogte houden van de ontwikkelingen in de gemeente Ooststellingwerf. Naast de ledenvergaderingen die regelmatig worden georganiseerd, is ook de Nieuwsbrief een middel om de CDA leden betrokken te houden. Lees denieuwsbrieven hier.

Op dinsdag 27 maart 2018 hebben de CDA-leden Jan Oosterloo, Hennie Duin, Roel Wink en Lianne Veenstra afscheid genomen van de gemeenteraad. Ze werden bedankt voor hun jarenlange, tomeloze inzet en mogen nu genieten van alle vrijgekomen tijd.Op 29 maart 2018 zijn de nieuwe raadsleden beëdigd. Voor het CDA zitten de komende vier jaar Herman Zwart, Marieke van Weperen-Cuperus en Gé Bouma in de gemeenteraad.

Vandaag las ik in het Nederlands dagblad het onderstaande commentaar. Vooral met het slot kunnen we instemmen en als eenmansfractie willen we graag ons steentje bijdragen in Ooststellingwerf. Iedere zetel doet ertoe Sjirk Kuijper Van de 37 raadszetels in Hilversumwaren er 32 voor De Grote Drie. De PvdA-fractie telde twaalf leden, CDA en VVD elk tien. De kruimels waren voor wat destijds splinterpartijtjes heetten. D66 was de grootste onder deze kleinen, met liefst twee zetels. De SP had er één, en dan waren er ook nog ‘klein links’ (PSP/CPN/PPR) en ‘klein rechts’ (GPV/SGP/RPF), met elk een zetel. Een willekeurige gemeente, dertig jaar geleden. Toen de mentaliteit van het CDA nog werd gevat in het citaat ‘We rule this country’, en de PvdA sier maakte met haar ‘wethouderssocialisme’. Lijsten met één zetel werden meewarig bejegend als getuigenispartij. Macht hadden ze niet, ze konden hooguit door deskundigheid wat invloed uitoefenen. De eerste eenpitter van GPV/SGP/RPF in Hilversum, een accountant in ruste, werd bij zijn ­afscheid door de burgemeester geprezen omdat hij twaalf jaar ‘het financiële geweten’ van de raad was. ‘De tijd van grote partijen is voorbij’,heeft PvdA-leider Lodewijk Asscher nu al een paar keer verzucht. In Hilversum, waar zijn partijgenoot Pieter Broertjes burgemeester is, zullen ze dat beamen. De PvdA haalde er vorige week 1953 stemmen. Bij de huidig opkomst nog net genoeg voor twee zetels, maar vroeger was dat de kruimelscore van ‘klein links’ of ‘klein rechts’. Als ze verstandig zijn, weten alle grote partijen van weleer dat hun vroeg of laat eenzelfde lot beschoren is. Het CDA heeft al een paar keer heel diep gezeten. D66 werd in 2006 onder leiding van Alexander Pechtold teruggeworpen op drie Kamerzetels. En elke redelijke VVD’er weet dat hun zege cold turkey voorbij kan zijn als het Rutte-effect is uitgewerkt. Des te verbazender is het, dat lokale verkiezingen door landelijke leiders toch vooral geduid worden vanuit de vraag: in hoeveel gemeenten werden of bleven wij de grootste. Nog nooit is ‘groot’ in de politiek zo betrekkelijk geweest. Niemand noemt die solitaire Amsterdamse zetel van Bij1 of ChristenUnie nu nog een ‘splinter’. Nergens wordt die ene Rotterdamse PVV’er of die enkele Haagse Islam-democraat afgeserveerd als ‘getuigenispartij’. Dat is vooruitgang: in een deugdelijke democratie is elke volksvertegenwoordiger evenveel waard, ongeacht de omvang van z’n fractie. Vooral in de voormalige machtspartijen wordt nog wel gekreund over ‘versplintering’ van de gemeenteraden, en over problemen die dat zou opleveren bij collegevorming. Maar de meest gezonde manier om een stad te besturen, is vanouds een afspiegelingscollege, waarin juist de breedte van het lokale politieke landschap zichtbaar wordt. Aan dergelijke colleges kunnen ook kleinere fracties steun verlenen, mits ze zich niet tot zelfgetuiging terugtrekken in een hoekje. ND, 26 maart 2018