‘Koningsdag is hier fantastisch’, wist mijn overbuurvrouw al vóórdat ze begin april vorig jaar met man en drie kleine kinderen naar de Kastanjelaan verhuisde.
‘We hadden ons er dan ook enorm op verheugd om die dag oude bekenden en nieuwe buren langs te zien komen. Dit jaar wordt Koningsdag ons weer ontnomen, zo voelt dat wel.’
Weten jullie het nog?
De talloze vlaggetjes waarmee de Vrienden van het Oude Dorp de avond van tevoren de straten versierden? De kinderen (en hun ouders) die hun plekken op de stoep in alle vroegte afbakenden met opgepoetste spullen van zolder? De kleffe, zelfgebakken koekjes en cakejes? De kinderspelen en het enorme luchtkussen op de kop van de Hoofdstraat? Het oplopende tempo waarmee bij de Hollandsche Tuyn de meters bier werden getapt? De liederlijke zang van ‘De Tranentrekkers’ bij Brasserie Park…?
Nu de lock down langer duurt, komen deze herinneringen steeds vaker boven.
Niet alleen van Koningsdag, maar van al die grote en kleine evenementen die ooit zo vanzelfsprekend waren. Feestelijke etentjes, een afstudeerborrel, de gym, bioscoop en de live-uitvoering van de Matthäus Passion staan in mijn geheugen gegrift.
Daarvoor in de plaats kwamen de beelden uit het dagelijks leven, dat grotendeels wel doorgaat. Beelden van online werk- , fractie- en raadsvergaderingen, zoom-zingen, rouwbijeenkomsten via een livestream en de vrijdagmiddag-zorrels waarbij iedereen door elkaar heen praat. Beelden die weliswaar vaak bewaard worden, maar niet beklijven. Niet worden ingekleurd door persoonlijk contact.
Mijn overburen wonen hier trouwens heerlijk. Zonder bovenburen en mét een zonnige tuin, een speelpleintje naast de deur, prima scholen en dichtbij winkels en stad. Zij verheugen zich op een extra bijzondere editie van Koningsdag 2022. Ik weet al precies hoe dat er uit gaat zien. Jij ook?
