Poliflw

Provinciale Staten 2019 Partij voor de Dieren heeft 2 leden Fractievoorzitter: Marco van der Wel, Rijsbergen Leden: Anne-Miep Vlasveld, Tilburg

Provinciale Staten na de verkiezingen 2019: GroenLinks heeft 5 leden Fractievoorzitter: Hagar Roijackers, 's-Hertogenbosch Leden: Jade van der Linden, Oss Tom Ludwig, 's-Hertogenbosch Michiel Philippart, Eindhoven Anne van Diemen, Cuijk

Wij kiezen voor een gezond Brabant en daarmee voor minder vee in onze Provincie. We moeten boerenondernemerschap en natuur met elkaar verbinden. 🌿

GroenLinks Brabant

Wij kiezen voor een gezond Brabant en daarmee voor minder vee in onze Provincie. We moeten boerenondernemerschap en natuur met elkaar verbinden. 🌿

De Groenste Politicus van het jaar. Dit jaar waren er 3 mensen genomineerd om tot Groenste Politicus van het jaar benoemd te worden. Dit waren Statenlid Hagar Roijackers van GroenLinks Brabant, Annemieke Wissink-Berkers (afkomstig uit Deurne) PvdA Overijssel en PvdA-gedeputeerde Adnan Tekin uit de Provincie Noord-Holland. Deze laatste won de eerste prijs. Voor "onverwachte, maar inspirerende en volhardende inzet voor natuur en landschap". Volgens de jury boekte Tekin successen voor onder meer de bescherming van stiltegebieden en het herstel van de biodiversiteit in Noord-Holland.

20 maart zijn er ook Waterschapsverkiezingen

Nieuws

Complete kandidatenlijst bekend 6 februari 2019 Water Natuurlijk Aa en Maas heeft de kandidatenlijst 4 februari bij het centraal stembureau ingeleverd. De lijst omvat 50 personen uit alle gemeenten en vanuit alle doelgroepen, zoals natuur, landschap, erfgoed, milieu, sportvisserij, burger-participat...

Provinciale Statenverkiezingen

GroenLinks Brabant

➡ Wat hebben we de afgelopen jaren bereikt? ✔ Succes 3: Klein leuk spul in de Brabantse natuur ✔ Dankzij deze motie komen er meer natuurverbindingen en passages voor kleine wilde dieren in Brabant.

Peil van grondwater in veengebieden moet hoger Oproep D66 en GroenLinks aan kabinet D66 en GroenLinks roepen het kabinet op het grondwaterpeil in de veengebieden te verhogen en daar de veeteelt fors terug te schroeven. Doordat het grondwaterpeil nu kunstmatig laag wordt gehouden ten behoeve van agrariërs en veehouders, dreigt in de omgeving grote schade aan de funderingen van huizen en gebouwen. Daarnaast zorgt droogvallend veen voor verhoogde CO2-uitstoot en achteruitgang van het leefklimaat voor weidevogels. De regeringspartij en de oppositiepartij vinden elkaar in hun oproep aan de vooravond van de verkiezingen voor de provinciale staten en de waterschappen. Waterbeheer is bij uitstek een decentrale taak, maar de partijen hopen dat de ministers Van Nieuwenhuizen (Infrastructuur) en Schouten (Landbouw, Natuurbeheer en Visserij) het voortouw nemen omdat het probleem in grote delen van het land speelt. Met name in de veengebieden in Friesland en het Groene Hart tussen de grote steden wordt de waterstand kunstmatig extreem laag gehouden. Dat is gunstig voor de boeren: als het water hoger komt, zakken zware machines makkelijker weg, krijgen de koeien natte poten en is de gewasopbrengst lager. Die situatie leidt echter tot toenemende praktische problemen. De lage grondwaterstand is een van de oorzaken van de bodemdaling die zich op veel plekken in Nederland voordoet. In steden zoals Gouda is nu al sprake van grote schade aan funderingen van gebouwen en infrastructuur. Ook ontstaat droogteschade in natuurgebieden doordat van daaruit water wegstroomt naar de lager gelegen landbouwgebieden. Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) berekende twee jaar geleden dat de kosten van de schade door bodemdaling oplopen tot vele miljarden euro's in 2050. GroenLinks en D66 schrijven in hun voorstellen dat de overheid de belangen van de landbouwers te lang voorop heeft gezet. GroenLinks-Kamerlid Laura Bromet: 'Het veen stoot net zoveel CO2 uit als twee kolencentrales of twee miljoen auto's. Door het waterpeil te verhogen daalt die CO2-uitstoot. En het mooie is dat het niet alleen goed is voor het klimaat, maar dat ook weidevogels profiteren van hoge grondwaterstanden, zoals de bedreigde grutto.' D66-Kamerlid Tjeerd de Groot vult aan: 'We moeten ons klaarmaken voor een toekomst waarin we mét de natuur werken, in plaats van ertegenin. Als we dat niet doen, dreigt het karakteristieke Nederlandse landschap met weides, koeien, vogels en molens verloren te gaan. Geef de gebieden terug aan de natuur en stop met intensieve landbouw in veengebieden.' Alleen voor kleinschalige landbouw is in het plan nog ruimte, met 'alternatieve gewassen' die beter tegen vochtige grond kunnen. Of de partijen op korte termijn hun zin zullen krijgen, is zeer de vraag. Ook het kabinet onderkent het probleem al langer, maar binnen de regeringscoalitie zal D66 stuiten op terughoudendheid bij met name CDA en ChristenUnie, partijen die van oudsher de belangen van de landbouwsector hoog in het vaandel hebben. Landbouworganisatie LTO Nederland is ook voorstander van maatregelen, maar benadrukt dat de landbouwfunctie 'niet in het gedrang mag komen'. Indien het in sommige gebieden te problematisch is om landbouw te combineren met een hoger waterpeil, dient er schadeloosstelling te komen voor de agrariërs. 'Verandert het peil of de functie van een gebied, dan moeten de betrokken boeren worden gecompenseerd.' Bron: Volkskrant 11-02-2019 RAOUL DU PRÉ

Natuur heeft niets aan Deltaplan Biodiversiteitsherstel Het plan negeert de grootste sleutelproblemen op het Nederlandse platteland: het te kleine natuurareaal en een landbouw die extreem vervuilend is. Een schone landbouw is haalbaar met stevig fiscaal beleid, niet met polderprietpraat. Zelfs als het lukt de uitstoot van broeikasgassen aanzienlijk terug te brengen, zal dat het warmere klimaat niet tegenhouden, met dank aan de VS, China en India, samen verantwoordelijk voor de helft van de mondiale productie van broeikasgas. Om misverstanden te voorkomen: dit doet geen millimeter af aan de noodzaak om de Nederlandse klimaatdoelen te halen. Des te opmerkelijker is het dat de politiek nauwelijks aandacht besteedt aan verstrekkende milieuproblemen die wel op korte termijn oplosbaar zijn. De laatste decennia is het Nederlandse platteland veranderd in een ecologische woestijn. De verstikkende deken van ammoniak en landbouwgif die over ons landschap ligt, heeft vergaande gevolgen, niet alleen voor de natuur, maar ook voor onze gezondheid en voor het agrarische bedrijf. Het wordt bijvoorbeeld steeds moeilijker om ziekten in het gewas in toom te houden door steeds snellere resistentieontwikkeling bij plaaginsecten. Fins onderzoek heeft aangetoond dat natuur en schone landbouw essentieel zijn voor de ontwikkeling van een goed werkend immuunsysteem bij kinderen. Iedereen heeft dan ook lang uitgekeken naar het Deltaplan Biodiversiteitsherstel dat een oplossing zou presenteren. Maar zelden was de teleurstelling zo groot. Het plan negeert de grootste sleutelproblemen op het Nederlandse platteland: het te kleine natuurareaal en een landbouw die extreem vervuilend is. Onder Rutte I is de aankoopdoelstelling voor natuur met circa 150 duizend hectare teruggebracht. Het gevolg is dat Nederland ook in de toekomst niet zal voldoen aan de internationale normen, vastgelegd in het Aichi-akkoord van de Verenigde Naties. Het doorslaggevende belang van voldoende oppervlakte wordt door vele duizenden wetenschappelijke publicaties ondersteund. Het Deltaplan besteedt vreemd genoeg geen woord aan uitbreiding van het areaal natuur en negeert daarmee de duizenden burgers die met kleine beetjes spaargeld voldoende geld hebben bijeengebracht om gezamenlijk gronden voor natuur te kopen, zoals in het Wageningse Binnenveld waar op deze manier nu een natuurgebied van 240 hectare ontstaat. Ook de ontwikkeling van een schone landbouw wordt door het Deltaplan geen stap dichterbij gebracht. Verder dan wat geneuzel over de ontwikkeling van nieuwe verdienmodellen en gebiedsgerichte samenwerking komen de auteurs niet. Een schone landbouw kan zich alleen ontwikkelen bij een stevig fiscaal beleid waardoor de prijzen van voedsel zullen stijgen, maar tegelijk vervuilende producten duurder worden dan producten die op een natuurvriendelijke manier zijn verbouwd. Pas dan kan de veestapel krimpen en het mestoverschot worden weggewerkt en kunnen er veel minder bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Die maatregelen gaan immers onvermijdelijk gepaard met een fikse productiedaling en zijn voor boeren alleen mogelijk wanneer ze een veel hogere prijs krijgen voor hun product. De afschaffing van de btw op biologisch geteelde producten zou een eenvoudige eerste stap zijn geweest om de prijsbarrière tussen schone en vervuilende producten voor de consument wat minder groot te maken. Het Deltaplan wijdt geen woord aan werkelijke oplossingen. Het is bedenkelijk dat een organisatie als de Netherlands Ecological Research Network, die suggereert de Nederlandse ecologen te vertegenwoordigen, hiermee niet alleen tientallen jaren onderzoek van honderden onderzoekers negeert, maar ook de grenzen van de wetenschappelijke onafhankelijkheid overschrijdt. Het is de taak van de wetenschap om te onderzoeken hoe de natuur in elkaar zit en niet om maatschappelijke compromissen te sluiten en bij te dragen aan nietszeggende polderprietpraat. Nu kun je van naïeve ecologen nog begrijpen dat ze zich hebben laten inpakken door landbouworganisaties en de bestrijdingsmiddelenindustrie. Bij professionele organisaties als Natuurmonumenten en Wereldnatuurfonds is er alle reden om de wenkbrauwen te fronsen. Jarenlang hebben deze organisaties weggekeken van de grote problemen op het Nederlandse platteland en zelfs nu weigert men om zich hard te maken voor echte oplossingen. Gelukkig ontstaat er in hoog tempo een nieuwe natuurbeschermingsbeweging bestaande uit tal van kleine burgerinitiatieven die wel bijdragen aan een echte toekomst voor de natuur. Bron: Volkskrant 24-01-2019 FRANK BERENDSE HOOGLERAAR NATUURBEHEER AAN WAGENINGEN UNIVERSITEIT.