Poliflw

Eind augustus las ik in de Folia, het studentenblad van de Universiteit van Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam, over de recente studentenacties tegen ‘kippenhokken’ waar de Amsterdamse studenten tegenwoordig de hoofdprijs voor betalen. Een van hen vertelde over zijn persoonlijke situatie die voor velen herkenbaar klinkt. Hij betaalde 520 euro per maand voor een kamer van 10 vierkante meter in Amsterdam Zuidoost. “Op Facebook komen soms ook soortgelijke kamers voor 800 euro voorbij, dat is belachelijk”  aldus Pepijn. 800 euro voor een kamertje van 10m2 is inderdaad veel te veel. En ja, Amsterdam is de mooiste stad van de wereld waar je als student veel voor over hebt. Maar de huidige prijzen zijn niet meer redelijk te noemen.

Enkele jaren geleden verenigden alle Amsterdamse onderwijsinstellingen zich samen met ‘jongeren woningcorporaties’, De Key en DUWO in ‘coalitie kennisstad’. Zij publiceerden in 2017 een pamflet waarin werd berekend dat Amsterdam per jaar 2.000 extra studentenwoningen nodig heeft met in hoofdzaak een huur tot 410 euro. Volgens de ondertekenaars van het pamflet is dit te realiseren met nieuwbouw én met innovatieve verhuurconcepten in bestaande bouw, bijvoorbeeld met friends-contracten en sociale huurwoningen rondom de campussen.

Beide terechte oplossingen willen in Amsterdam helaas niet echt van de grond komen. De nieuwbouw wil niet vlotten en sinds 2018 worden de tekorten alleen maar groter in plaats van kleiner. Maar ook de woondeelconcepten zijn geen oplossing meer nadat het stadsbestuur in 2019 de regels flink heeft aangescherpt. Dat laatste was voor de woningbouwcorporaties zelfs aanleiding om te stoppen met de friends-contracten. Eeuwig zonde, want het was de ideale manier voor studenten om samen een huis te vinden. We kunnen in deze stad enkel vooruit als we meer bouwen en bestaande woningen beter benutten via woningdelen.

Toen ik zelf student was en in 2005 naar Amsterdam verhuisde om hier te studeren had ik  het geluk een jaartje te kunnen wonen in een studentenhuis waar ik het huis deelde met andere huisgenoten. Dit was een fantastische ervaring en is een slimme manier om de woningnood het hoofd te bieden. Daarna had ik het geluk om bij DUWO een jongerenstudio te huren waarvoor ik ca 400 euro betaalde. Ik weet dus hoe belangrijk het is om woondeel-concepten mogelijk te houden maar ook hoe het is om je eigen betaalbare woning te hebben.

Daarom zal ik mij de komende jaren in de gemeenteraad hard maken om voldoende aandacht te houden voor studentenhuisvesting. Zodat studenten niet alleen in Amsterdam kunnen studeren maar hier ook kunnen wonen, werken en leven. Want dat is de enige voorwaarde voor de groei van onze kennisinstituten en daarmee voor de economische, sociale en culturele verrijking van Amsterdam. Ik vind dat het stadsbestuur tot en met 2022 minimaal 8000 studentenwoningen erbij moet bouwen. Er liggen nu plannen klaar om maximaal 5850 woningen te gaan bouwen. Zelfs als die allemaal worden gerealiseerd dan komt dat nog lang niet in de buurt van wat nodig is. Er is dus nog veel werk aan de winkel.

Hala Naoum Néhmé

Eind augustus las ik in de Folia, het studentenblad van de Universiteit van Amsterdam en de Hogeschool van Amsterdam, over de recente studentenacties tegen ‘kippenhokken’ waar de Amsterdamse studenten tegenwoordig de hoofdprijs voor betalen. Een van hen vertelde over zijn persoonlijke situatie die voor velen herkenbaar klinkt. Hij betaalde 520 euro per maand voor een kamer van 10 vierkante meter in Amsterdam Zuidoost. “Op Facebook komen soms ook soortgelijke kamers voor 800 euro voorbij, dat is belachelijk”  aldus Pepijn. 800 euro voor een kamertje van 10m2 is inderdaad veel te veel. En ja, Amsterdam is de mooiste stad van de wereld waar je als student veel voor over hebt. Maar de huidige prijzen zijn niet meer redelijk te noemen.

Enkele jaren geleden verenigden alle Amsterdamse onderwijsinstellingen zich samen met ‘jongeren woningcorporaties’, De Key en DUWO in ‘coalitie kennisstad’. Zij publiceerden in 2017 een pamflet waarin werd berekend dat Amsterdam per jaar 2.000 extra studentenwoningen nodig heeft met in hoofdzaak een huur tot 410 euro. Volgens de ondertekenaars van het pamflet is dit te realiseren met nieuwbouw én met innovatieve verhuurconcepten in bestaande bouw, bijvoorbeeld met friends-contracten en sociale huurwoningen rondom de campussen.

Beide terechte oplossingen willen in Amsterdam helaas niet echt van de grond komen. De nieuwbouw wil niet vlotten en sinds 2018 worden de tekorten alleen maar groter in plaats van kleiner. Maar ook de woondeelconcepten zijn geen oplossing meer nadat het stadsbestuur in 2019 de regels flink heeft aangescherpt. Dat laatste was voor de woningbouwcorporaties zelfs aanleiding om te stoppen met de friends-contracten. Eeuwig zonde, want het was de ideale manier voor studenten om samen een huis te vinden. We kunnen in deze stad enkel vooruit als we meer bouwen en bestaande woningen beter benutten via woningdelen.

Toen ik zelf student was en in 2005 naar Amsterdam verhuisde om hier te studeren had ik  het geluk een jaartje te kunnen wonen in een studentenhuis waar ik het huis deelde met andere huisgenoten. Dit was een fantastische ervaring en is een slimme manier om de woningnood het hoofd te bieden. Daarna had ik het geluk om bij DUWO een jongerenstudio te huren waarvoor ik ca 400 euro betaalde. Ik weet dus hoe belangrijk het is om woondeel-concepten mogelijk te houden maar ook hoe het is om je eigen betaalbare woning te hebben.

Daarom zal ik mij de komende jaren in de gemeenteraad hard maken om voldoende aandacht te houden voor studentenhuisvesting. Zodat studenten niet alleen in Amsterdam kunnen studeren maar hier ook kunnen wonen, werken en leven. Want dat is de enige voorwaarde voor de groei van onze kennisinstituten en daarmee voor de economische, sociale en culturele verrijking van Amsterdam. Ik vind dat het stadsbestuur tot en met 2022 minimaal 8000 studentenwoningen erbij moet bouwen. Er liggen nu plannen klaar om maximaal 5850 woningen te gaan bouwen. Zelfs als die allemaal worden gerealiseerd dan komt dat nog lang niet in de buurt van wat nodig is. Er is dus nog veel werk aan de winkel.

Hala Naoum Néhmé

Voor 2500 woningen in de Sluisbuurt gaat gezocht worden naar een duurzamere warmtevoorziening dan eerst was voorgesteld. Daartoe heeft het college na aandringen van GroenLinks besloten. Raadslid Jasper Groen wilde niet dat de hele nieuwbouwwijk van 5500 woningen nu al op een heet warmtenet van NUON zou worden aangesloten. In het nieuwe voorstel wordt alleen de eerste helft van de woningen aangesloten, zodat voor de overige 2500 woningen een nog duurzamere oplossing gevonden kan worden. Daarnaast is er voor ontwikkelaars meer ruimte om zelf met een duurzamer alternatief te komen.

In 2017 nam de raad een motie van GroenLinks, D66 en VVD aan die opriep nieuwbouwwijken voortaan alleen nog maar te verwarmen met duurzame, laagtemperatuur warmtebronnen, bij voorkeur lokaal. In de oorspronkelijke plannen voor de sluisbuurt (een nieuwbouwwijk van 5500 woningen) werd echter toch voorgesteld die aan te sluiten op het warmtenet van NUON. Een belangrijke afweging voor het college was dat het voorstel op basis van de GroenLinks motie al duurzamer was gemaakt, en dat een nieuw plan maken tot jaren vertraging van de bouw zou kunnen leiden.

Op basis van kritische vragen en voorstellen van GroenLinks raadslid Jasper Groen besloot het college de zomer te gebruiken om opnieuw met NUON te onderhandelen en te onderzoeken of het plan nog duurzamer kon. Dat is nu gelukt: het college stelt voor alleen de eerste helft aan te sluiten op het bestaande stadswarmtenet. Daardoor kan voor de tweede helft, 2500 woningen, een oplossing gezocht worden die bijvoorbeeld gebruik maakt van warmte uit het IJ.