Poliflw

De gemeente Langedijk heeft een nieuw college van burgemeester en wethouders (B&W). In een raadsvergadering op dinsdag 8 mei 2018 werden vier wethouders benoemd en beëdigd.

De gemeente Langedijk heeft een nieuw college van burgemeester en wethouders (B&W). In een raadsvergadering op dinsdag 8 mei 2018 werden vier wethouders benoemd en beëdigd. 

De wethouders zijn Jasper Nieuwenhuizen, Nils Langedijk, Ad Jongenelen en Marcel Reijven. Zij zijn tot het college toegetreden namens respectievelijk VVD, Hart voor Langedijk/D66, Dorpsbelang Langedijk en PvdA.

Deze partijen vormen, samen met de ChristenUnie, de coalitie in Langedijk. ChristenUnie levert geen wethouder, maar heeft afgesproken dat Reijven ook namens deze partij zal spreken.

Langedijk, Jongenelen en Reijven zijn nieuwe wethouders, Nieuwenhuizen was in het vorige college al wethouder in Langedijk.

Nieuwe raadsledenOok zijn dinsdag 8 mei nieuwe raadsleden benoemd, omdat drie wethouders uit de raad zijn gekomen. Dit zijn Floris de Boer namens Hart voor Langedijk/D66, Jan Hofman namens VVD en Harry Waal namens PvdA.

"De vaart in Langedijk" 

 Een dag eerder is door de partijen het bestuursakkoord "De vaart in Langedijk" door de vijf partijen gepresenteerd, dit bestuursakkoord is op hoofdlijnen en vormt de basis voor het collegeprogramma en de raadsbreed op te stellen strategische raadsagenda. (zie voor het bestuursakkoord de bijlage)

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.