Poliflw

Stel je eens voor. Je hebt buiten een stopcontact zitten zodat je dat kunt gebruiken om het gras te maaien. Je hebt er een klepje voor zitten met een slot, zodat niet iedereen er gebruik van kan maken. Op een dag is het klepje eraf gesloopt. Vervelend, maar niet heel erg, want verder werkt het allemaal nog. Als je de volgende dag wakker wordt staat er ineens een rij van mensen die je stopcontact gebruiken om hun telefoons mee op te laden. Op zichzelf ook geen heel groot probleem, maar plezierig is anders. Je vindt het toch een beetje onprettig zo bij je huis. Dus besluit je na een tijdje om de stroom er voorlopig even af te halen totdat je een nieuw klepje met slot hebt gemonteerd. De volgende dag gaat de bel. GroenLinks op de stoep. Waar je denkt dat je mee bezig bent. In Groningen moet iedereen zich welkom kunnen voelen. Waarom sluit je de stroom af? Dat is een eerste levensbehoefte voor mensen. Het zit aan je buitenmuur en heeft dus een sterk openbaar karakter. Als je de stroom er niet terug opzet dan zullen we aan de burgemeester en wethouders vragen of ze met je in gesprek willen gaan. Dan zullen zij je uitleggen hoe het precies zit met gastvrijheid en een boekje opendoen over de rol en toegankelijkheid van jouw stroompunt. Je mond valt open. Ja, natuurlijk, mensen hebben voor sommige dingen stroom nodig, maar dat is toch niet mijn taak om dat aan te bieden? Het klepje is er af gesloopt, waarom vragen jullie dáár eigenlijk niks over? Het was ook nooit bedoeld om allerlei mensen van stroom te voorzien. Het is vooral handig als we een buurtfeest hebben of als ik het gras moet maaien. Ze taaien af. Hier is het laatste woord nog niet over gesproken. De lokale omroep krijgt lucht van de ophef. Ze vragen GroenLinks om te reageren voor de camera. Dezelfde persoon die aan je deur stond, zegt nu dat je natuurlijk het volste recht hebt om je eigen stroompunt af te sluiten. Ze vinden dat je ook heel eerlijk gereageerd hebt. Het is natuurlijk niet jouw taak om stroom te leveren. Het ging ze ook helemaal niet om dat specifieke stroompunt. Ze willen een discussie over voorzieningen voor daklozen. Ze vragen zich af of dat wel goed geregeld is in de gemeente. Je zit vertwijfeld naar het tv-scherm te staren. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal: Klik hier, hier, of hier.

Op de Dag van de Mantelzorg bezorgden we een taart bij De Voedselbank, Het Pand en De Opstap. Laatstgenoemde is een logeerhuis waar mensen onderdak kunnen krijgen als ze uit het ziekenhuis komen en niemand hebben. Daarnaast is De Opstap ook bedoeld om overbelaste mantelzorgers een welverdiende adempauze te geven. Er werken 50 vrijwilligers, maar er is meer nodig. Niet gek, want er zijn per dag zeven vrijwilligers nodig. We blikken terug met Pieter Giezen en ons kandidaat-raadslid Tessa Moorlag. "Geweldig dat de ChristenUnie aandacht heeft voor ons vrijwilligersinitiatief."

Trija Fleer-Niks Kunst moet! Meer aandacht voor kunst. Dat verwacht ik van de nieuwe gemeente. Kunst is "voedsel voor de ziel" Schenk aandacht aan lokale kunstenaars, zorg voor muziek en kunstonderwijs op scholen. Minstens zo belangrijk: bestrijding van armoede. Stel een armoede regisseur aan die nagaat hoe beleid uitpakt. Wist je dat veel ZZP'ers tot de "nieuwe armen, worden gerekend? Maar vaker gaat het om alleenstaande vrouwen met kleine baantjes. De afstemming tussen welzijnsorganisaties kan echt nog stukken beter. Ik heb z'on 35 jaar gewerkt in het maatschappelijk en vluchtelingenwerk. Nu zit ik in het bestuur van de Voedselbank Westerkwartier. Armoede is een optelsom van factoren: werk, inkomen, gezondheid.

Onze standpunten: Open bestuur (9) In de visie Ruimte van de nieuwe gemeente Het Hogeland wordt omschreven hoe de gemeente wil omgaan met de inwoners en initiatieven. GroenLinks kiest voor een open manier van besturen. De gemeenteraad geeft de kaders aan voor het beleid, maar daarbinnen is veel ruimte voor inbreng van burgers en maatschappelijke organisaties. GroenLinks wil de lokale democratie hernieuwd vormgeven op basis van drie thema’s: burgerkracht, overheidsparticipatie en gemeenschapskracht. Actieve samenwerking De nieuwe gemeente Het Hogeland is flink groot. Dat betekent dat we opnieuw moeten bepalen wat we zelf kunnen en willen doen. Tegelijkertijd moeten we bepalen hoe we samen met anderen op een zo effectief mogelijk manier ons beleid vorm kunnen geven. Samenwerken moet altijd ten dienste staan van het doel. In de eerste jaren van de nieuwe gemeente moeten we de ruimte nemen om ons, op een goede manier, te gaan verhouden met buurgemeenten, provincie en andere samenwerkingspartners. Open bestuur Open bestuur draait om mensen en hun maatschappij. Over hoe we met elkaar willen leven in Groningen. Dat vereist een andere houding van het bestuur en van de ambtenaren. De ambtenaren zullen meer naar buiten gaan en ondersteuning bieden aan projecten die opgezet worden. De bestuurders moeten op de hoogte zijn van actuele trends en ontwikkelingen om daar snel op in te kunnen spelen. Dat vraagt om een overschakeling naar een overheid die doelgericht en themagericht te werk gaat. Dat thema is wat GroenLinks betreft verbindend: een groen en sociaal Het Hogeland. GroenLinks pleit voor openbare onderhandelingen over een raadsakkoord en een collegeakkoord, waarbij burgers betrokken kunnen worden. Inwonerkracht GroenLinks wil burgers stimuleren om eigen initiatieven uit te voeren. Er moet meer ruimte gegeven worden aan het zelforganiserend vermogen van mensen. Voor GroenLinks staan de inwoners in het gebied centraal. GroenLinks stimuleert en faciliteert initiatieven van inwoners die de leefbaarheid en duurzaamheid ten goede komen. Goed beleid en een goede uitvoering ontstaan door co-creatie. Burgers krijgen de ruimte om invloed uit te oefenen op het beleid. Inwonerkracht staat voor het vertrouwen dat alle burgers een stem en een bijdrage in de samenleving hebben en voor de wens om deze zo goed mogelijk tot haar recht te laten komen. Dat betekent niet dat inwoners allemaal een gelijke uitgangspositie hebben; juist daarin ligt het belang van sociale politiek. Dat betekent voor GroenLinks dat we meewerken aan een veilige omgeving, waarin mensen zich durven te uiten en initiatieven durven te ontplooien. Overheidsparticipatie met lef! GroenLinks ziet het als een uitdaging om bewoner en bestuur bij elkaar te brengen en samen de nieuwe gemeente vorm te geven. GroenLinks heeft een visie op de taak van het nieuwe gemeentebestuur: de gemeenteraad weet wat er leeft bij de inwoners en de inwoners weten de raadsleden te benaderen. Plannen en probleempunten van dorpen en omgeving kunnen zo aan de orde worden gesteld. GroenLinks ziet de ambtelijke organisatie als een die gericht is op inwoners in het gebied. Dit vraagt om nieuwe werkwijzen van de ambtenaren. GroenLinks ziet dat de dorpen de basis zijn van de gemeente. GroenLinks vindt dat de gemeente actief moet werken aan de leefbaarheid in de kleine kernen. We luisteren naar wat de dorpen zelf belangrijk vinden. We verwachten dat de dorpen initiatieven nemen en met voorstellen komen.

Onze standpunten: Armoede (6) In een rijk land als Nederland zou armoede niet moeten voorkomen. Armoedebestrijding is belangrijk voor mensen met een bijstandsuitkering, maar ook voor mensen die werken en onder het minimumloon betaald krijgen of onvoldoende verdienen om mee te kunnen doen. Belangrijk is vroegtijdig signaleren van problemen, laagdrempelig advies, adequate hulpverlening of begeleiding bij schulden. Werk is de beste methode om armoede te bestrijden. De gemeente probeert zo veel mogelijk mensen aan een baan te helpen. De groep uitkeringsgerechtigden met een grote afstand tot de arbeidsmarkt wordt actief benaderd om te participeren in de maatschappij waarbij het verkrijgen van werk wellicht haalbaar is, maar niet in eerste instantie het doel. GroenLinks wil dat er serieus gekeken wordt naar een vorm van basisinkomen en meer mogelijkheden om mensen die participeren financieel te ondersteunen. Speciale aandacht wordt gegeven aan kinderen die in armoede opgroeien. Op een zo laagdrempelig mogelijke manier wordt, in samenwerking met organisaties zoals stichting Leergeld en het Jeugd cultuur- en sportfonds een jongerenarmoedebeleid uitgevoerd. Armoede is vaak een indicatie voor meer problemen, bijvoorbeeld met gezondheid. Klanten die zich melden willen we dan ook, indien van toepassing, integraal helpen waarbij ambtenaren van verschillende beleidsvelden (Wmo, jeugd) ingezet kunnen worden. Ambtenaren krijgen de beschikking over een beperkt budget om maatwerk te leveren. De hulpverlening aan mensen met schulden wordt geïntensiveerd. Wij willen ervaringsdeskundigen opleiden en door een contract bij onze partners zoals het maatschappelijk werk inzetten bij de schuldhulpverlening. GroenLinks vindt dat de gemeente een actieve rol moet spelen om schulden te voorkomen en te helpen oplossen. We zijn voor het opzetten van een fonds dat gebruikt kan worden om mensen een rustperiode te geven om de problemen aan te pakken. Schulden, zeker die van jongeren, kunnen vanuit dat fonds deels of tijdelijk overgenomen worden. De Voedselbank en de Kledingbank zijn organisaties die we eigenlijk overbodig willen maken, maar die op dit moment helaas noodzakelijk zijn en die we subsidiëren vanuit de gemeente. Tot slot is het belangrijk dat er voldoende betaalbare huurwoningen zijn of worden gebouwd. Meer lezen over onze standpunten ga naar: https://hethogeland.groenlinks.nl/

Tot aan de verkiezingen op 21 november publiceren we elke maandag een verkiezingsblog. Hierbij kun je kennismaken met onze top-5 kandidaten en hun standpunten. Vandaag is het de beurt aan Theo Berends uit Onnen, onze nummer 3 op de lijst. Theo behandelt, als deskundige, geldproblemen. Hij nodigt je uit voor een bijeenkomst op 9 november.

Naar schatting hebben bijna 1,4 miljoen Nederlandse huishoudens problematische schulden of een risico daarop. Van deze huishoudens zijn 1,2 miljoen niet bekend bij de formele schuldhulpverlening, blijkt uit de Kamerbrief brede schuldenaanpak. Een schuldenaar komt nu vaak pas naar de gemeente als zijn of haar schulden uit de hand zijn gelopen. Het blijkt dat veel huishoudens de stap naar schuldhulpverlening zo lang mogelijk uitstellen.

Bovenstaande betekent dat er een kans van 20 % is dat jij ook tot die groep behoort. En dat er een grote kans is dat je bij een onverwachte tegenvaller ook onderdeel van deze groep wordt. Hoe komt dat? Wat maakt dat mensen het zo ver laten komen? Mensen met een baan, gezinnen met een normaal inkomen, mensen zoals u en ik, gewoon je buren, je vrienden. Toch weten we maar weinig van deze mensen aan te wijzen in onze eigen omgeving of kennissenkring. Hoe komt dat?

In mijn werk als budgetcoach kom ik ze wél tegen. Enkele voorbeelden.

- Een alleenstaande man, eind dertig. Sociale huurwoning, zorg voor ouders. Hij werkt via uitzendbureau's in de ploegendienst bij produktiebedrijven. Hij krijgt een weekloon: omgerekend netto zo'n 2200 euro per maand. Heeft een persoonlijk krediet van 5000 euro. Weet financieel niet goed te plannen, vooral omdat het grootste deel van de lasten maandelijks zijn en hij op een zeer wisselend weekloon zit (tussen 400 en 700 euro). Hij stond voortdurend rood. Heeft nu maandelijks hulp bij het plannen, vooruitkijken, keuzes maken. Het persoonlijk krediet is afgelost, hij staat niet meer rood en spaart inmiddels 50 euro per week! Maar durft de administratie nog steeds niet alleen te doen.

- Een alleenstaande jonge vrouw, begin dertig. Woont zelfstandig op kamers. Chronisch ziek, WAJONG uitkering (is bijstandsniveau).  Ze is in de problemen gekomen door een gokverslaving. Ze bekostigde dat met het verkopen van dure mobiele telefoons van abonnementen die ze bij veel verschillende providers af wist te sluiten. Ze kon die maandelijkse lasten uiteraard niet betalen. Haar schulden zijn in korte tijd behoorlijk opgelopen, met als gevolg dat ze financieel met de rug tegen de muur zit en zich enorm schaamt. Ze zit nu in een profesioneel schuldsaneringstraject.

- Een jonge man, begin twintig. Heeft geen werk, geen afgeronde opleiding. Technisch erg handig. Altijd bezig met knutselen aan oude snelle autootjes. Hij wist in een paar jaar tijd een schuld van bijna €20.000 op te bouwen. Hij kwam bij mij met een tas vol ongeopende brieven van de belastingdienst en het CJIB. Allemaal achterstanden die waren ontstaan door ongekeurd en onverzekerd rond te rijden en dan ook nog regelmatig veel te hard. Door niet te betalen liepen de bedragen fors op! Hij kon dit nooit binnen redelijke tijd zelf oplossen. Ook hij moest de schuldsanering in, maar gelukkig heeft hij inmiddels een baan, bij een garagebedrijf!

Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen, maar wat zit daar achter? Hoe komt het dat iemand met een normaal inkomen het niet zélf aandurft? Hoe kan het dat iemand in staat is in korte tijd enkele tientallen dure mobiele abonnementen af te sluiten (voor een deel bij dezelfde provider!)? Waarom lopen de onbetaalde bedragen van belastingdienst en CJIB zo snel op door boetes, verhogingen, etc.? Hoe komt het dat mensen pas aan de bel trekken als het veel te laat is? Dat voorkómen van problemen moet breed (landelijk) worden opgepakt.

Er is veel schaamte over geldproblemen. We gebruiken hetzelfde woord voor iets wat je aan een ander moet betalen en voor iets wat jou te verwijten is. SCHULD. Veel mensen vinden dat financiële schulden inderdaad altijd "eigen schuld, dikke bult" zijn. Hadden ze maar niet zo stom moeten zijn. Hadden ze maar beter moeten opletten. Ze hebben het toch zelf uitgegeven? Dat is een constatering, maar geen oplossing. Hoe krijgen we dat dan wel voorelkaar?

De ChristenUnie zegt dat de gemeente mensen kan helpen met hun financiën, bijvoorbeeld door voorlichting te geven en te helpen met afspraken over betalingsachterstanden bij energieleveranciers en woningcorporaties.  De uitdaging ligt er in die hulpvraag zo vroeg mogelijk te signaleren, te ontvangen. Aan de slag voordat de schulden problematische schulden zijn.

Vrijwilligersorganisaties zoals Humanitas en andere zetten zich in voor mensen die hun thuisadministratie niet zelf kunnen doen of het lastig vinden om formulieren in te vullen. Deze mensen maken het thema van de ChristenUnie, "Oog voor elkaar", heel concreet waar in de dagelijkse praktijk. Dát is precies waar we voor willen staan. Een samenleving waarin we elkaar zien, elkaar kunnen vertrouwen, om hulp durven te vragen. 

Ik wil hier graag met jullie over in gesprek tijdens een "expert-meeting" op 9 november aanstaande. Dan is er vanaf 19:30 een bijeenkomst in dorpshuis de Tiehof in Onnen waar ook Don Ceder, raadslid in Amsterdam en juridisch deskundige op dit gebied zal spreken en ook met de mensen uit de praktijk wil spreken. Stuur even een mailtje als je daar bij wilt zijn: theo.berends@gmail.com

Zojuist heeft de ChristenUnie met de gehele oppositie een motie ingediend voor onderzoek naar een nieuwe sporthal in De Wijert. Uiteindelijk haalde de motie het niet, omdat de gehele coalitie besloot om tegen de motie te stemmen.