Poliflw

Door de coronacrisis ontploft het aantal bijstandsaanvragen in de stad. En eigenlijk weten we: niet de bijstand moet het vangnet van de verzorgingsstaat zijn, maar het recht op een basisbaan. Het Nederlandse stelsel van sociale zekerheid en de opbouw van de arbeidsmarkt is aan groot onderhoud toe. Het moet over een andere boeg, in Rotterdam zijn er teveel mensen té kwetsbaar. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) en de commissie Borstlap stelden het recentelijk onomwonden: „Creëer aanvullende werkgelegenheid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.” En: „Vanwege de grote betekenis van werk voor het welzijn van mensen zou niet de bijstand het vangnet van de verzorgingsstaat moeten zijn, maar het recht op een basisbaan.” Zeker in tijden van de coronacrisis moet Rotterdam nu doorpakken met basisbanen in de wijk en met grootschalige om- en bijscholing. René en Alex hebben daarvoor twee initiatieven gepresenteerd om Rotterdam socialer, weerbaarder en sterker te maken. De Rotterdamse Wijkbasisbaan De Rotterdamse wijkbasisbanen bieden werk dat bewoners in een wijk van waarde vinden. En dat kunnen we tegenwoordig met effectieve en efficiënte surveys heel snel weten. Als je weet wat wijkbewoners zelf van waarde vinden en je kunt daar een baan van maken, dan heb je het draagvlak voor je wijkbasisbaan al geregeld. Maar die wijkbasisbaan moet ook betaald worden en dat moet niet alleen de overheid doen, we hebben onze lessen over gesubsidieerde arbeid geleerd. Nee, de ‘prijs’ van die baan (kort gezegd: het verschil tussen bijstandsuitkering en wettelijk minimumloon) moet opgebracht worden door betrokken private en publieke partijen. En dat kan. Twee voorbeelden: 1) In de zorg kampt men met tekorten en de eerste werkzaamheden die dan blijven liggen zijn de kleine ondersteunende werkzaamheden zoals assistentie bij het vinden van de weg, koffie rondbrengen, mensen vervoeren, een gesprek voeren, hulp aan ouderen met computers enzovoorts. Deze werkzaamheden zijn zeer zichtbaar en dankbaar. Hier liggen kansen om bijvoorbeeld de zorgverzekeraar of -verlener te laten meebetalen. 2) In een winkelgebied hebben winkeliers veel aan een ‘straatconciërge’ die kleine pakketjes rondbrengt, de straat schoonhoudt als de Roteb voorlopig niet langskomt, enzovoorts. De winkeliers zijn waarschijnlijk best bereid om een duit in het zakje te doen om deze baan te realiseren. Zie daar De Rotterdamse Wijkbasisbaan. René licht in dit filimpje de Rotterdamse Wijkbasisbaan verder toe:https://www.youtube.com/watch?v=MOsuJFUwXP4 MBO voor Volwassenen Dit is ook hét moment om geen nieuwe kwetsbaren te creëren in de Rotterdamse samenleving. Veel Rotterdammers zijn in de afgelopen weken hun baan kwijtgeraakt of vrezen dat dit in de komende weken of maanden zal gebeuren. Daarom is het de hoogste tijd om nu echt eens aan de slag te gaan met grootschalige om-, bij- en herscholing van mensen die werken in banen die verdwijnen of werkten in banen die al verdwenen zijn. Om nieuwe kwetsbaren te voorkomen moeten mensen van banen van vroeger naar banen van de toekomst. Deze banen van de toekomst zijn er in ieder geval in de zorg, het onderwijs, de energietransitie en ICT. De opleidingen zijn er al, maar door de coronacrisis kunnen ze nu veel sneller aan een veel groter publiek geboden worden, simpelweg omdat opleidingen in allerijl zijn gedigitaliseerd. MBO’s hebben nu in een paar weken tijd digitale opleidingen gelanceerd waar ze normaal jaren over hadden gedaan. Plaats- en tijdonafhankelijk opleiden is daarmee binnen handbereik. Even doorpakken en het ‘MBO voor volwassenen’ (MVV, mooie afkorting ook) is geboren. Financiering kan bijvoorbeeld door het oprichten van een fonds, gevuld door de partners van de leerwerkakkoorden. Alex licht dit plan toe in het volgende filmpje:https://www.youtube.com/watch?v=E5HbYKzQ6M0 Heeft u nog goede plannen of ideeen om Rotterdam socialer, sterker en weerbaarder te maken? Laat het ons weten! Stuur een mailtje naar fractie@cdarotterdam.nlof bel een van onze raadsleden.

Vorige week kwam naar buiten dat de jongerenafdeling van de SER zich zorgen maakt over een tweedeling onder jongeren. Jongeren met kansen op een baan en een (koop)woning en jongeren zonder deze kansen. D66, CDA en PvdA maken zich hier zorgen over en willen dat de gemeente onderzoek doet naar de tweedeling in Rotterdam. Zie ook het artikel in Dagblad010.

Volgens een vorige week uitgekomen SER-rapport hebben jongeren vaker flexibel werk, kopen later een huis en hebben meer last van stress. Dit staat in de publicatie ‘Hoge verwachtingen: Kansen en belemmeringen voor jongeren in 2019’. In het rapport wordt gekeken hoe de huidige jongeren verschillen van vorige generaties.

De jongeren van de SER zien ook een scherpere lijn tussen jongeren met meer en minder kansen. “Er mag geen kloof komen tussen Rotterdamse jongeren met kansen en zonder kansen. Iedereen verdient een eerlijke kans op een goed en vast inkomen, een koopwoning en een goede vervolgopleiding.” Aldus D66-raadslid Nadia Arsieni.

Daarom heeft D66 samen met het CDA en PvdA kritische vragen gesteld aan het Rotterdamse college. Daarin dringen deze partijen aan op een onderzoek naar de situatie in Rotterdam. Arsieni: “Zorgt discriminatie door werkgevers bijvoorbeeld voor oneerlijke kansen in Rotterdam? Of is de kwaliteit van de aansluiting onderwijs en arbeidsmarkt een boosdoener? Dan wil ik dat daar wat aan gedaan wordt!”

Het bericht Tweedeling Rotterdamse jongeren dreigt verscheen eerst op Rotterdam.