Poliflw

Verleden week dinsdag zaten we bij de LTO. Alle partijen achter de tafel en een zaal vol agrariërs voor ons. Op een gegeven moment vroeg ik: ‘Wie van jullie is voor biodiversiteit?’ Niemand stak zijn hand op. Zwaar teleurgesteld zei ik: ‘Echt niemand?’ Eelke Lok, de gespreksleider, nam de vraag over. Aarzelend kwamen de vingers omhoog, zo’n een derde van de aanwezigen schat ik.

Vrijdagavond zaten we bij culinair podium Lewinski, waar de voedselvisie gepresenteerd werd. Een manifest van ongeveer 100 samenwerkende mensen die voedsel verbouwen en verkopen, vee houden, corporaties oprichten, duurzame activiteiten opzetten, lokaal en kleinschalig. Deze mensen  (kan dit eruit? PHK) streven naar goed en gezond voedsel dat op duurzame wijze (en lokaal) geproduceerd en geconsumeerd wordt.

Wat vroegen zij onder andere van de raad:

Een deltaplan met visie op duurzaamheid, een gezonde bodem en gezonde voeding Een kennisinstituut Aandacht voor biodiversiteit Ruimte geven aan nieuwe ontwikkelingen Creativiteit in de bestemmingsplannen Bescherming van de veenweidegebieden

Alle partijen leken zich te scharen achter deze plannen.

 

Beide avonden werden wij, raadsleden, uitgedaagd. Het leken twee werelden die tegenover elkaar stonden. En die werelden, die zo verschillend lijken, die moeten we de komende periode bij elkaar zien te krijgen. Dat is meer dan een uitdaging: dat is noodzaak. GroenLinks heeft als prioriteit daarom gekozen: klimaatverandering, wat is ons antwoord? Dat is: duurzaam bouwen en wonen, duurzame landbouw, duurzame energie, leefbare dorpen en wijken.

 

GroenLinks blikt vandaag niet terug maar vooruit.

Wat zien we terug in de begroting waar, volgens het college, “duurzaamheid als een rode draad” door de begroting loopt. Concreet vind je weinig terug. Alleen bij het onderdeel ruimte: een duurzame woningvoorraad in 2030; fietsbereikbaarheid en veiligheid; fietsparkeren in Bolsward en Sneek ,initiatieven út ‘e mienskip, omgevingswet en omgevingsvisie. (kan dit eruit: zegt zo weinig.PHK)

Het is wat vaag allemaal. Maar: oog hebben voor duurzaamheid kan soms in kleine details zitten.

 

Twee praktijkvoorbeelden:

De Emmaüskringloopwinkel in Koudum kwam inspreken. Zij zijn overvallen door de mededeling: jullie mogen jullie restafval niet meer gratis naar de stort brengen. Dat is officieel bedrijfsafval en moet door een commerciële partij opgehaald worden. Kosten: 20.000 euro, geld dat anders naar goede doelen was gegaan. Ze waren ontgoocheld. Zo hoort het niet te gaan.

Nu hoor ik jullie zeggen: maar dat was toch een raadsbesluit. Ja, van jaren geleden, al die jaren is er niets mee gedaan. Als je als gemeente tegen zoiets aanloopt, dan ga je naar de raad. Dan zeg je tegen de raad: dit is jullie beleid, maar in de praktijk werkt dat niet, daarmee doe je onze inwoners onrecht.

Zo wil GroenLinks in de toekomst optreden. Dan raken de medewerkers van de kringloopwinkels  (gaat toch op voor alle kringloopwinkels?PHK) op hun manier bezig met duurzaamheid ( hergebruik van voorwerpen) niet hun motivatie kwijt.

Een tweede voorbeeld: de stadstuin van Duurzaam Makkum. Ze werken veel samen met scholen (schooltuintjes) en hebben in de loop van de jaren veel kennis opgebouwd. Daardoor fungeren zij als vraagbaak voor inwoners en scholen. Maar het zijn vrijwilligers, die dit al jaren doen. Die vragen steun, daar komt onder andere de vraag naar een kennisinstituut vandaan. De rol die de gemeente kan spelen is: coördinator, kennisverzamelaar en –verspreider. Deze initiatiefnemers, die de gemeente veel brengen en uit handen nemen, staan dan niet langer alleen.

 

Een paar simpele voorbeelden dus, hoe je duurzame initiatieven kunt omarmen.

 

De grote uitdaging, is welke prioriteit de nieuwe raad geeft aan de oproep van de LTO – een toekomst voor de huidige én de nieuwe generatie agrariërs, en aan het manifest van de voedselvisie: duurzaam voedsel van begin tot het eind. Hoe combineren we dat met elkaar. Hoe brengen we dat in balans met duurzaam wonen, bouwen, energie, vervoer en samenleven.

Welke ruimte krijgt dit allemaal in de begroting?

 

Duurzaamheid lijkt soms een afgezaagd begrip te worden, soms zelfs een tegendraadse reactie op te roepen. Maar: met GroenLinks in de raad en het bestuur wordt duurzaamheid weer een sprankelende ambitie.

 

Angeline Kerver

In de vergadering van 14 november heeft de gemeenteraad het voorstel van de SP over jonge mantelzorgers unaniem aangenomen. Bij de behandeling van de nieuwe WMO verordening heeft de SP vragen gesteld over wat volgens de gemeente "gebruikelijke zorg" is. Het kan wat ons betreft niet zo zijn dat thuiswonende jongeren de zorg voor hun ouders op zich zouden moeten nemen als die het zelf niet meer kunnen.

Volgens het college kon er wel later worden vastgelegd in de nadere regels WMO wat nu precies "gebruikelijke zorg" is, maar wij vinden de positie van jongeren belangrijk genoeg om die alvast goed vast te leggen. Ons raadslid Harmen de Wind zei hierover in de vergadering het volgende:

"Voorzitter,

Onze dochter van 15 stofzuigt al jaren haar eigen kamer en de zoon van 13 sinds kort ook. En dat is prima, mijn vrouw en ik doen de rest van het huis. Maar stel nu eens dat wij dat niet meer zouden kunnen. Dan kan het toch niet zo zijn dat onze kinderen het hele huis moeten stofzuigen?

Wij maken ons zorgen over jongeren die mantelzorger zijn. Ze mogen niet te zwaar belast worden. Ze hebben tijd nodig voor school, hobby's, bijbaantjes en natuurlijk vrije tijd. De Tweede Kamer heeft in juni 2016 vrijwel unaniem een motie (van PvdA en D66) aangenomen waarin ze oproepen om : "…de mogelijkheid tot het verlenen van mantelzorg door jongeren niet mee te wegen in het vaststellen van de ondersteuningsbehoefte in het kader van de Wmo, en dit aan alle gemeenten te communiceren".

Wij hebben schriftelijk vragen gesteld aan de wethouder omdat wij vinden dat dit punt zou moeten worden opgenomen in de nadere regels WMO. Dat wilde de wethouder nog niet toezeggen omdat het actualiseren van de nadere regels nog niet is afgerond.

Wij vinden dit punt zo belangrijk dat dan de raad maar een uitspraak moet doen. We hopen natuurlijk op jullie steun. Net als in de Kamer."

Na enige twijfel bij het CDA hebben uiteindelijk alle partijen voor ons voorstel gestemd. Een mooi resultaat!