Poliflw

Afgelopen half jaar heeft er zich in de Zeister politiek een klacht afgespeeld. Dat is een hele lastige tijd geweest voor de hele Zeister politiek maar vooral voor de direct betrokkenen. En de vraag is natuurlijk: wat we leren we hier nou van? De fractie van GroenLinks heeft een zespuntenplan opgesteld over hoe wij met elkaar willen omgaan in de Zeister politiek. Ronald licht deze zes punten toe.

Manifest voor een empathische, kritische en verbindende politiek

GroenLinks Zeist staat voor een verbindende, kritische, mensgerichte, empathische, warme en relationele manier van politiek bedrijven. Daarom staan wij voor de volgende zes punten. Wie doet er mee?

1.    Begrip voor elkaar

De ene partij is de andere niet. Dat is de kracht van een pluriforme democratie. GroenLinks is een inhoudelijke partij en veranderingsgedreven. Daarin verschillen we van sommige andere partijen. We willen ervoor waken dat dergelijke cultuurverschillen een effectieve samenwerking in de Raad in de weg kunnen staan. Wij gaan hierover doorlopend het gesprek aan. Niet om onszelf of de ander te willen veranderen, maar om te vertellen over onze drijfveren en kennis te nemen van de drijfveren van de ander. Hierdoor ontstaat meer begrip voor elkaar.

2.    C’est le ton qui fait la musique

Het is de toon die de muziek maakt. Eén van de wettelijke taken van een gemeenteraadslid is de controlerende taak, en als veranderingsgezinde partij is GroenLinks van nature wat ongeduldig van aard. Dat kan kritische vragen opleveren, en het is in een duaal bestel ook goed om kritisch te zijn. Maar we bewaken wel de balans en de toon daarin, benoemen ook wat goed gaat, geven een compliment daar waar dat verdiend is, en stellen geen onredelijke eisen. Richting het College stellen we doelen, het debat voeren we vooral met de andere politieke fracties, en altijd met respect. We blijven daarbij zo veel mogelijk op hoofdlijnen en gaan alleen de details in als het onderwerp daarom vraagt.

3.    Politiek is mensenwerk

We onderhouden intensieve en vriendelijke banden met alle collega-raadsleden. Wederzijds begrip begint bij elkaar kennen. We zoeken dit contact actief op. Ook onderhouden we warme en actieve contacten met relevante stakeholders in de samenleving, maatschappelijke partners en organisaties met wie we als politiek samenwerken, en de inwoners van de gemeente Zeist.

4.    Samen zijn we sterk

In de politiek is het goed dat elke partij een eigen profiel heeft en eigen speerpunten. Daarmee is er onderscheid en valt er wat te kiezen. Maar dat wil niet zeggen dat elke partij altijd haar eigen plan hoeft te trekken. In veel gevallen vinden we elkaar op inhoud en kunnen dan ook samen optrekken bij het stellen van vragen, het formuleren van moties en het aangaan van de dialoog met de samenleving. In Zeist werkt GroenLinks samen in een coalitie, waarbinnen commitment bestaat over de realisatie van 86 ambities zoals omschreven in het Hoofdlijnenakkoord. Maar dat wil niet zeggen dat we de deur sluiten voor de andere fracties, GroenLinks zoekt bij voorkeur de verbinding met de héle Raad.

5.    Bruggen bouwen

Geen enkele fractie heeft in de Zeister raad in haar eentje een meerderheid. We hebben elkaar dus nodig om tot besluitvorming te komen. Vanuit het eigen gelijk ontstaat nog niet direct een verbinding met de andere fracties. Sterker nog, een te sterke focus op alleen de inhoud kan de ander afschrikken. Politiek is compromissen sluiten en bruggen bouwen naar een gezamenlijk belang. Bij het verdelen van woordvoerderschappen sturen wij daarom niet alleen op inhoudelijke kennis maar ook waar nodig op verbindende vaardigheden. 

6.    Hand in eigen boezem 

Goed en effectief samenwerken begint bij jezelf. Alle leden van de GroenLinks-fractie investeren daarom continu in zichzelf. Ieder raadslid heeft coaching vanuit een onafhankelijke begeleidingscommissie en ieder raadslid volgt elk seizoen minimaal één training die erop gericht is de eigen vaardigheden (niet de inhoud) te versterken. Want het kan altijd beter. Investeren in jezelf is de basis van investeren in samenwerking met de ander.

GroenLinks gaat op werkbezoek bij maatschappelijke instellingen, scholen, belangenorganisaties en bedrijven. Op maandag 16 maart hebben raadsleden Kees Mulder en Rachida Ennahachi een conference call gehad met Fred Steutel, oprichter en directeur van Hervitas. Het zou een werkbezoek worden maar door de landelijke maatregelen die zijn genomen is dit omgezet in een conference call.

GroenLinks staat bekend om haar Huis-aan-Huis acties. Zij gaat bij inwoners van Zeist langs de deuren om ideeën op te halen. De komende tijd gaan raadsleden van GroenLinks op werkbezoek bij maatschappelijke instellingen, scholen, belangenorganisaties en bedrijven. Doel is kennismaken en ophalen welke vraagstukken er leven en wat raadsleden van GroenLinks Zeist hierin kunnen betekenen. Maar dit keer een gesprek met Fred Steutel, oprichter en directeur van Hervitas, naar aanleiding van de vlog over de gezondheidszorg.

Fred vertelt over Hervitas, een verslavingsinstelling voor gokken en gamen wat 2e-lijns zorg biedt. In februari 2018 is de instelling geopend in Zeist. Mensen van 18 jaar en ouder komen uit heel Nederland bij Hervitas. Zij richten zich niet op jongeren onder de 18 jaar. De reden is omdat dit te veel bureaucratisch gedoe is met de gemeentes. Hervitas is de enige instelling in Nederland die zich enkel richt op gok- of gameverslaving.

Achter een verslaving schuilt meestal een onderliggend probleem vertelt Fred. Bijvoorbeeld door een scheiding en of mishandeling door een van de ouders. Iemand die gameverslaafd is denkt alleen nog maar aan gamen. Daardoor verliest hij of zij de realiteit uit het oog. Een gameverslaving gaat soms samen met andere verslavingen, sociale angsten of andere stoornissen.

Verslaafd aan gokken begint meestal als een spelletje of tijdverdrijf. Maar voor sommige mensen wordt het gokken een roes. Ze vergeten alles om zich heen en het spel slokt hen op. Het heeft vaak grote gevolgen en leidt tot sociale en financiële problemen.

Fred vertelt dat je bij Hervitas terecht kunt wanneer je een gokverslaving en of gameverslaving hebt. Voor andere verslavingen kun je hier niet terecht. Bovendien is elke verslaving anders en heeft een andere aanpak nodig. Fred geeft aan dat er dagbehandelingen zijn en dus geen opname. De behandeling bestaat uit een specifiek programma van drie weken wat gericht is op herstel. De cliënten brengen het geleerde meteen in de praktijk.

Na een behandeling van drie weken voor gok- of gameverslaving krijgen de cliënten meer zelfvertrouwen en voelen zij zich sterker en leren structuur. De manier van aanpak heeft veel succes van slagen. Dit betekent dan ook dat 80 procent van de cliënten die bij Hervitas vandaan komen van de verslaving afkomt. Sowieso zijn er nakom dagen voor degenen die daar behoefte aan hebben.

Regelmatig bellen moeders met Hervitas en stellen vragen over het gamegedrag van hun kind. Mooi dat Hervitas de moeders vrijblijvend advies geeft. Hervitas werkt nauw samen met andere hulpverleners. Wanneer een cliënt een zwaarder probleem heeft dan verwijst Hervitas hem of haar door naar bijvoorbeeld Triora (een onderdeel van Parnassia) voor een klinische behandeling. Daar kunnen volwassenen terecht met ernstige psychiatrische aandoeningen en of problemen.

Het was mooi om op deze manier kennis te maken met Hervitas. Zodra het mogelijk is brengen we zeker een bezoekje aan Hervitas voor een rondleiding. Onze dank aan Fred Steutel voor zijn tijd en info.

Organisaties in Zeist die ook werkbezoek willen van GroenLinks kunnen contact opnemen met Noureddine el Mansouri 

In de gemeenteraad van Zeist zitten te weinig vrouwen. Doet GroenLinks het nog aardig met de enige vrouw in het college en in totaal 40% vrouwen. In de gemeenteraad is minder dan een kwart van de raadsleden vrouw en zijn er vier partijen zonder vrouwen in de raad. Ronald roept vrouwen op om op maandag 9 maart, half 8 's avonds langs te komen in de raadszaal. Dan is er een workshop “Raad zoekt vrouw”.

Op dinsdagavond 26 november debatteerde de gemeenteraad over de verkeerssituatie in het centrum.

Het debat werd geopend door VVD-fractievoorzitter Walter van Dijk, die namens de coalitie een amendement op het Raadsvoorstel Evaluatie Centrumvisie indiende.

Hieronder volgt de tekst van dit amendement: 

De gemeenteraad in vergadering bijeen op 10 december 2019, in behandeling het raadsvoorstel Evaluatie centrumvisie (19RV061):

 

Besluit 

 

Het concept-besluit als volgt aan te aanpassen:

 

Beslispunt 4 te schrappen en opnieuw te formuleren;

 

4. De huidige verkeerssituatie aan te passen en 

a. op zo kort mogelijke termijn weer een Noord-Zuid verbinding via de Markt te realiseren.

b. op zo kort mogelijke termijn, maar na uitvoering van punt a), weer tweerichtingsverkeer op de Korte Steynlaan te realiseren.    

c. op zo kort mogelijke termijn weer een verbinding te realiseren vanaf de Slotlaan naar de Antonlaan via de Jagerlaan.  

 

 

Walter van Dijk             Ronald Camstra           Aline Pastoor                Pieter Verolme

VVD                            GroenLinks                  CDA                             ChristenUnie/SGP

 

 

 

Toelichting

In 2015 heeft de gemeenteraad besloten om het centrum aan te pakken. Er was een gedeeld beeld bij de gemeenteraad dat er iets moest gebeuren. Dat is voortvarend aangepakt door het college. 

Het belangrijkste punt van zorg dat na de evaluatie bij inwoners, ondernemers en bezoekers naar voren komt is de bereikbaarheid van het centrum van Zeist. Vooral het vele omrijden, wat vooral wordt veroorzaakt door de afsluiting van de Markt en het eenrichtingsverkeer op de Korte Steynlaan, is een breed gedeeld knelpunt dat op zo kort mogelijke termijn opgelost moet worden. 

 

De conclusies uit de evaluatie bleken bij de Ronde Tafels van 14 en 21 november breed gedeeld te worden. Vrijwel iedereen komt daarbij op uit op de conclusie dat een deel van de recent ingevoerde verkeersmaatregelen herzien moet worden. Een zeer vergelijkbaar beeld is ontstaan tijdens de vele gesprekken die indieners de afgelopen maanden hebben gevoerd met betrokken inwoners en ondernemers. Om hieraan tegemoet te komen wordt een drietal wijzigingen voorgesteld. 

 

Indieners verzoeken het college om op zo kort mogelijke termijn de Noord-Zuid verbinding via de Markt weer te openen. Het heropenen van deze route lost het probleem van het omrijden over de Steynlaan en de Van Lenneplaan per direct op.  Daarbij vragen we aan het college om speciaal aandacht te geven aan de veiligheid van fietsers en voetgangers. Langs die weg kunnen we tevens voorkomen dat deze route zich ontwikkelt tot een sluiproute door het centrum heen. De verdere invulling wordt aan het college overgelaten. 

 

Ook wordt verzocht om op zo kort mogelijke termijn – maar pas na het openstellen van de route over de Markt - de Korte Steynlaan weer in beide richtingen te openen, eventueel in combinatie met het openstellen van de Lyceumlaan. Hiermee voorkomen we onnodig omrijden, wat in aanliggende wijken momenteel overlast en onveiligheid veroorzaakt. 

 

Verder verzoeken we het college om een verbinding te realiseren tussen de Slotlaan en de Antonlaan. Hiermee kan de druk op de VRI’s aan het einde van de Slotlaan kan worden verminderd. Logischerwijs wordt hiervoor de Jagerlaan weer opengesteld.

 

We verzoeken het college om voorafgaand, tijdens en na de uitvoering van a,b en c te overleggen met de betrokkenen over de wijze waarop in het centrum en in de betrokken wijken een goede balans gevonden kan worden tussen veiligheid, leefbaarheid en bereikbaarheid.

 

 

Tot slot: de wijzigingen die wij voorstellen zullen er toe leiden dat andere inwoners hinder kunnen gaan ondervinden. Wij zijn ons hier terdege bewust van. Bij de concrete invulling door het college kunnen er wellicht aanvullende maatregelen worden genomen om de last die anderen ervaren te verminderen. 

Voorzitter, ik dacht er over om mijn voordracht als titel mee te geven “niet lullen maar poetsen”. Maar dat is natuurlijk veel te plat voor een algemene beschouwing, zeker in het licht van de oproep die Henny Fokkema onlangs in Zeistermagazine deed om raadsdebatten te beginnen met een gedicht of citaat, om zo de verbeelding te prikkelen.

Daarom begin ik met een citaat van Oscar Wilde (1854-1900):

“Een kaart van de wereld waar Utopia niet op voorkomt, is het niet waard om zelfs maar een blik op te werpen; er staat dat ene land niet op waar de mensheid altijd aan wal gaat. En als de mensheid er eenmaal aan land is gegaan, kijkt ze uit naar een beter land om naartoe te zeilen. Vooruitgang is de verwezenlijking van Utopia’s.”

Eerlijk gezegd lees ik Oscar Wilde ook niet dagelijks, maar ik kwam dit citaat tegen in het boek “Gratis geld voor iedereen” van Rutger Bregman. Een zeer inspirerend boek, dat al in 32 talen vertaald is. Het behandelt tal van zaken die 200 jaar geleden nog utopische gedachten leken maar die inmiddels realiteit zijn, variërend van het uitbannen van pokken en polio tot het invoeren van algemeen vrouwenkiesrecht. Kern van zijn boodschap is: formuleer een doel, maakt niet uit hoe moeilijk het lijkt, zet je schouders er onder en het zal lukken. Yes we can!

Ik zie dat dit College op het gebied van duurzaamheid wél hard werkt aan dergelijke utopische vergezichten. Het zal nog een lange weg zijn, maar we weten waar we naar toe willen en daar stellen we een marsroute naartoe op. Over het belang van ecologie en biodiversiteit zijn we het in het REP in ieder geval met elkaar eens. Hoe anders is dat op het gebied van armoede. Ik mis daar een vergezicht, een kader. Waar willen we over tien jaar staan met het Zeister armoedebeleid?

Bregman schrijft ook over armoede: “In 1820 leefde 84 procent van de wereldbevolking in extreme armoede. In 1980 was dit gedaald tot 44 procent en nu, slechts enkele decennia later, zitten we onder de 10 procent.” Kortom: we kunnen armoede uitroeien. Ook in Zeist. Als we maar willen. En, schrijft hij, de beste manier om mensen uit de armoede te halen, is door ze meer geld te geven. Haast een Cruijffiaanse waarheid. Hij beschrijft een experiment in Londen, waarbij 13 daklozen een basisinkomen kregen. 9 van deze 13 daklozen vonden werk en een nieuw huis. Dit basisinkomen was een factor drie goedkoper dan voorheen de kosten voor zorg, repressie en begeleiding. Win-win dus.

Hoe zit dat in Zeist? In het hoofdlijnenakkoord van deze coalitie is Meedoen een belangrijk thema. In de begroting van 2020 worden echter geen extra middelen opgenomen voor het bestaanszekerheidbeleid. Ook voor de aanpak eenzaamheid en taalachterstand worden geen middelen gereserveerd. Waarom niet? Het sociaal domein lijkt het belangrijkste slachtoffer van de verslechterde financiële situatie van Zeist. En de bestaande middelen worden ook nog eens niet efficiënt besteed. Tussen de 25 en 29 procent van de kosten van het sociaal beleid zit in coördineren en organiseren, en bereikt de doelgroep zelf niet.

De beste manier om armen minder arm te maken, is ze meer geld te geven. In Zeist hebben we daar de Geld Terug Regeling voor. Een mooie regeling om inwoners mee te laten doen. De regeling staat echter al tien jaar op de nullijn, terwijl de kosten wel gestegen zijn. Wij geven armen in Zeist dus niet meer geld, maar juist elk jaar minder geld.

Bij de kadernota dit voorjaar hebben wij dit punt gemaakt. Wat is daar nu mee gedaan? Dat brengt mij terug op mijn eerste thema: niet lullen maar poetsen. Als we zoiets constateren, waarom is er dan geen wethouder of ambtenaar die zegt, ja dit is inderdaad gênant, kom we gaan dat met spoed repareren? Moeten we nou altijd eerst met een motie komen voordat er wat gebeurt? Onze inwoners verwachten een slagvaardige dienstverlening, een pro-actieve overheid. We praten wel veel met elkaar over dit soort dingen, maar we doen te weinig. Daadkracht hebben we nodig!

Er lijkt een toenemende kloof te zijn tussen de politieke wil en de praktische uitvoering. We hebben onze mond vol van het ondersteunen van initiatieven van de burger, maar in de praktijk zucht de wiellerronde onder de formulierenstapel, sjokken de O’mama’s van het ene loket naar het andere en gaat het Dolders Poppodium niet door vanwege een teveel aan ambtelijke eisen. We hebben in de Maaltijd van Zeist veel gesprekken gevoerd en een verwachtingspatroon opgewekt. Nu is er voor de uitvoering slechts een derde van het benodigde geld. Moeten we nu wel een tweede Maaltijdronde starten terwijl we de meeste bevindingen van de eerste ronde nog in de praktijk moeten brengen?

En als we dan met een motie komen? Ik noem de motie-Abba, nu precies een jaar geleden. We zongen een liedje, lachten er om, namen hem unaniem aan, maar wat is er nou een jaar later concreet gebeurd? Er zou na 6 maanden een plan liggen, dat is er nog niet. Er zou een raadsinformatiebijeenkomst komen, die is er ook nog niet. We hebben veel gepraat maar in de praktijk is er weinig gedaan. En dit is maar één voorbeeld. We hebben in april schriftelijke vragen gesteld over het bestaanszekerheid, het college zou in het 3e kwartaal een uitvoeringsnotitie met voorstel voor evaluatie opstellen. Die is er niet. De uitvoering van de twee vuurwerkmoties is ook teleurstellend. We praten veel maar er verandert in de praktijk te weinig. Waar blijft de daadkracht?

Kortom voorzitter, GroenLinks pleit voor een ambitieus vergezicht waar het gaat om armoedebestrijding. Als progressieve partij willen wij Zeist verbeteren. In de Ronde tafel liet wethouder Jansen weten dat er door de veranderde financiële omstandigheden pijnlijke beslissingen moeten worden genomen. In veranderde omstandigheden moet je gebruik maken van al je instrumenten, niet alleen de uitgavenkant van de begroting maar ook de inkomstenkant.

GroenLinks doet dus een pleidooi om te overwegen ook te draaien aan onze gemeentelijke inkomstenknop, omdat we vinden dat onze inwoners extra inzet verdienen. We moeten doelstellingen formuleren en ze daarna ook realiseren, omdat we deze gemeente vooruit willen helpen. Hiervoor kunnen we de OZB inzetten. In Zeist betaal je per inwoner gemiddeld €182 aan OZB, tegenover gemiddeld €234 per inwoner in de Provincie Utrecht. Nu de nood aan de man is kunnen we een deel van deze ruimte benutten.

Voorzitter, ik sluit daarom af met een pleidooi: laten we meer investeren in het bestrijden van armoede in Zeist. Het kan, het moet, en het loont. Verandering begint hier!

Tijdens de Algemene Beschouwingen 2019 pleit GroenLinks ervoor dat Zeist blijft investeren in een duurzame toekomst. Lees hier de bijdrage van Ronald Camstra namens GroenLinks Zeist:

Voorzitter,

Voor ons ligt de eerste kadernota en de eerste bestuursrapportage van het nieuwe College. De nieuwe coalitie is voortvarend van start gegaan maar wordt nu geconfronteerd met tegenwind uit Den Haag. Het is verbijsterend hoe snel een financieel perspectief kennelijk kan omslaan. Gelukkig beschikt de gemeente Zeist over een gezond eigen vermogen waaruit we gericht kunnen investeren. En dat is ook nodig, want aan de ene kant zien we de duurzaamheidsopgave en aan de andere kant de sociale vraagstukken in onze gemeente.  

Er valt wat dat betreft veel inspiratie te halen uit het boek “Doughnut Economy” van Kate Raworth. De donut zelf, de ronde ring, is het rechtvaardige, duurzame gebied. Daar leeft iedereen zonder schade aan natuur of klimaat, en is er voldoende werk, scholing en gezondheid. In het gat van de donut staan de tekorten: daar waar mensen worstelen met hun bestaanszekerheid. De binnenste ring van het broodje is het sociale fundament, wat minimaal nodig is voor welzijn. De buitenrand grenst aan het ecologisch plafond op, zoals luchtvervuiling, klimaatverandering, uitgeputte bodems. Een duurzame economie schiet niet over het zoete deeg heen.

Daarom is van belang dat Zeist investeert in een duurzame toekomst, ook als het financiële perspectief minder gunstig is. De overheid kan het niet alleen, de samenleving en het bedrijfsleven zullen deels ook zichzelf moeten verduurzamen. Onze rol als gemeente is inspireren, motiveren en het goede voorbeeld geven. Bijvoorbeeld met een aantal gerichte investeringen die de duurzaamheid van Zeist versnellen. Door een versnelling van de verduurzaming van het gemeentelijk vastgoed kunnen toekomstige exploitatietekorten worden verminderd.

GroenLinks vindt dat er voor de financiering van de duurzaamheidsopgave een duurzaamheidsfonds moet komen, een bestemmingsreserve vergelijkbaar met het bomenfonds. Daarom vinden wij het onverstandig dat de Kadernota het structureel in kaart brengen van de bestemmingsreserves en stelposten uitstelt tot 2021. Juist nu is het nodig om goed te weten hoeveel investeringsruimte er is, en eventueel reserves te herbestemmen. Laten we dat dit jaar nog doen! Ook kunnen we kritisch kijken naar het weerstandsvermogen. Voor het zoveelste jaar op rij boeken we een gedeelte terug naar de algemene reserve omdat het weerstandsvermogen boven de maximale 1,5 is gestegen. Als we het niveau waar we naar streven nu eens verlagen van 1,5 naar 1,25, in het midden van de voorgeschreven bandbreedte? Dan spelen we eenmalig enkele miljoenen vrij die de basis kunnen vormen voor het nieuwe duurzaamheidsfonds.

En misschien moet de gemeente ook wel investeren in zichzelf. Onze fractie heeft een simpele vraag gesteld: hoeveel mensen maken gebruik van de Geld Terug Regeling? Het antwoord was er na zes weken nog steeds niet. Wat blijkt: dit is een ontzettend uitzoekwerk, met turflijstjes. De informatievoorziening van onze gemeente is niet op orde. Ook de inwoners hebben daar last van. Hoe vaak horen wij aan de deuren niet dat mensen geen antwoord krijgen en nooit meer iets horen van hun melding? Laten we investeren in een betere dienstverlening!

Maar laten we vooral ook investeren in de samenleving. Als er nou ergens geldt dat voorkomen beter (en dus goedkoper) is dan genezen, dan is het wel in de zorg en op het terrein van bestaanszekerheid. Schulden kunnen mensen verlammen en in armoede terugwerpen. Er zijn tal van voorbeelden van andere gemeenten, bijvoorbeeld Amersfoort, die actief schulden opkopen om mensen te beschermen tegen een neergaande spiraal. Ook in Utrecht zijn goede ervaringen opgedaan met het huishoudboekje, met budgetcoaching en recent met de Buddy-app, een moderne tool, nota bene van een Zeister ondernemer! Door slim gebruik te maken van data geven we een boost aan vroegsignalering. Maar belangrijker is nog dat we zorgen dat het voor mensen makkelijker wordt om mee te doen.

Tal van regelingen zijn onvoldoende of hebben te hoge drempels. Onze eigen gemeentelijke kredietbank vraag veel te hoge rentes. De Geld Terug Regeling is al tien jaar niet geïndexeerd. Tien jaar! Schuldhulpverlening loopt via de RSD, maar 70 procent van de mensen met schulden heeft helemaal geen uitkering. Hoe vinden die dan het juiste loket? Hoe kunnen we de minimaregelingen beter ontsluiten? In het jaarverslag van de Stichting Leergeld valt te lezen dat ze hun doelstelling niet halen, omdat te veel hulpbehoevende gezinnen de stichting niet kennen. Kortom: we hebben achterstanden en we moeten meer tempo gaan maken om meer mensen weer mee te kunnen laten doen.

Wij denken aan het aanhaken van Zeist bij de U-pas. Anders dan de oude Zeistpas is de U-pas wél een effectief instrument tegen armoede gebleken. Utrecht, De Bilt, IJsselstein en Stichtse Vecht gingen ons al voor. Door diverse regelingen onder te brengen onder de U-Pas wordt het aanvragen van meerdere regelingen laagdrempeliger en eenvoudiger.

Door nu te investeren in bestaanszekerheid, voorkomen we dat we in de toekomst moeten bezuinigen op de zorg. Als we de zorg als verliespost beschouwen, als kostenpost, dan zijn we verkeerd bezig. Zeist heeft op een aantal punten de zaken juist goed voor elkaar, met het maatwerk en de doorbraakbudgetten. Daarop bezuinigen zou het kind met het badwater weggooien. De tekorten op de jeugdzorg zijn een Haagse weeffout die in Den Haag opgelost moet en zal worden. Zeist heeft een goede reserve in het sociaal domein van zo’n 18 miljoen euro opgebouwd, dat kan ons helpen een paar jaar te overbruggen. GroenLinks is er daarom geen voorstander van om via vrijvallende risico’s middelen van de reserve sociaal domein terug te laten vloeien in de algemene middelen. Dat geld is nodig om te investeren in de continuïteit van onze zorg. Maar hier bijvoorbeeld een innovatiebudget schuldhulpverlening van!

Voorzitter, ik sluit af. Ondanks de donkere Haagse wolken moeten we nu investeren in onze toekomst. GroenLinks is blij met de uitkomsten van de Maaltijd van Zeist, die vier thema’s meer centraal hebben gesteld in onze aanpak: eenzaamheid, taalbeheersing, veiligheid voor de fiets en meer sociale cohesie. Bouwen aan deze bouwstenen is bouwen aan een beter Zeist!

 

Het gaat slecht met de insecten in Nederland. Tuinen verstenen en er worden nog steeds schadelijke bestrijdingsmiddelen verkocht. De gemeente Zeist mag deze middelen niet verbieden maar kan er wel zelf voor kiezen deze schadelijke bestrijdingsmiddelen niet meer te gebruiken. Ook roept Ronald jou op om bloeiende planten in je tuin te zetten om insecten een handje te helpen.