Poliflw

Aan de orde in de raadsvergadering van 16 juli is de nota sociaal beleidskeuzes sociaal domein. Tijdens de oordeelsvorming gaf Frits Jansen namens de SGP onderstaande inbreng.

De nota staat vol met mooie, maar ook nog steeds wollige woorden. Zo las ik dat tenminste in de krant.

En deels is dat ook zo. Herijking van de beleidskeuzes zonder dat er echt wijzigingen zijn, want de inwoners zijn tevreden in 2018 zo lezen we. Nu zijn we in 2020 en dus al weer 1.5 jaar verder.

Een mooie presentatie in de beeldvorming en ook het persbericht gaven wel aan dat dit inderdaad het geval lijkt te zijn.

We willen meer gaan inzetten op preventie en informele en formele zorg afstemmen.

“De eigen kracht moet meer aangesproken worden, we willen meer doen met inwoners en maatschappelijke partners”. Meer gebruik maken van de positieve gezondheid etc. allemaal mooie woorden.

Heel kort door de bocht, inwoners moeten nog meer zelfredzaam worden en vooral niet te veel leunen en steunen op de gemeente.

Ik zei al, kort door de bocht, maar er zit wel een kern van waarheid in. Waarom? we moeten eerlijk zijn. Eenvoudig om dat we als gemeente in zwaar weer verkeren. Het sociaal domein staat zwaar onder druk. Door het tekort aan financiële middelen! Of is de zorg juist door andere zaken onbetaalbaar geworden? (retorisch vraag)

Om de gewenste uitvoering van het raadsvoorstel te doen, kunnen we nog beschikken over een potje wat heet, innovatiegelden. Maar dat begint ook leeg te raken. De bodem komt in zicht.

Gelukkig wordt er heel veel gedaan om onze zorg-zorgen bij de landelijke overheid onder de aandacht te brengen. Echter lijken die er nog niet zo van wakker te liggen.

Laten wij als gemeente proberen te zorgen dat zorg, zorg blijft. En dat die zorg ook voldoende geboden wordt. Het beleid is toch dat zorg, zorg moet zijn? En niet een papierentijger waarbij alles aan allerlei regel(tje)s en schema’s opgehangen wordt en waarbij personele wisselingen aan de orde van de dag lijken te zijn? Is dit een van de zaken waarom het onbetaalbaar is geworden?

Wij ervaren en vernemen uit de praktijk dat dit nog steeds wel het geval is. Zeker als het sociale dorpsteam erbij betrokken raakt. Wij hopen daar echt een kentering te gaan zien. Het zal er ook allemaal niet makkelijker op worden nu er een samenhang gezocht moet worden met de Omgevingsvisie.

Dit besluit kent geen financiële consequenties ( op de herijking van het gemeentefonds en ontwikkelingen op andere beleidsterreinen na dan), maar er is wel een punt wat we onder de aandacht willen brengen. Het staat een beetje los van dit voorstel, maar heeft er wel invloed op!

Bij de transformatie is naar voren gekomen, dat zorgverleners een soort  ‘creditkaart’ hebben en hun declaraties tot wel 5 jaar na dato mogen indienen. Graag zouden we zien dat het college vanaf nu bij het aangaan van nieuwe contracten een paragraaf opneemt, waarin duidelijk staat dat de declaraties binnen een kortere periode moeten worden afgehandeld. En dat declaraties bij overschrijding van die termijn niet worden uitgekeerd. Een contract is een wettelijke overeenkomst die andere wet- en regelgeving hier omtrent over’ruled’, dus het hoeft niet in conflict te zijn met andere wet- en regelgeving. In de zorg lijkt het zo te zijn dat binnen een half jaar resultaten van een behandelingen zichtbaar zijn. Dat zou een mooie termijn zijn om voor declaraties een grens te trekken. Dit en meer zaken zouden voor ons het sociaal domein nog inzichtelijker maken. In elk geval financieel.

Laten we voor de zorg zoeken naar oplossingen zonder daarbij de rekbaarheid van de samenleving telkens te moeten opzoeken! Want die rek is echt wel een keer op. Incidenteel zal dat best nog wel kunnen, zoals ook de corona periode laat zien. Maar er moet structureel iets veranderen.

 

De Tweede Kamer onderbrak het zomerreces om opnieuw te spreken over het coronavirus. De aanleiding is dat erbijna dagelijks meer coronagevallen worden gemeld. Het virus leeft op. Reden om als volksvertegenwoordiging met het kabinet te spreken over wat er nu zou moeten gebeuren. Kees van der Staaij pleitte ervoor waakzaam te zijn, maar ook nuchter. 

   

Het virus is helaas niet met de vakantiezon vertrokken. Het laait weer op en stemt tot bezorgdheid. Het is daarom goed dat we er hier vandaag weer over spreken. Trefwoorden, ook in deze fase van de crisis, zijn wat de SGP-fractie betreft: nuchterheid en waakzaamheid. Nuchterheid betekent de feiten onder ogen zien, niet overschatten en niet onderschatten. Maar daar hoort ook alert zijn bij. Het virus dooft niet zomaar uit. We moeten er rekening mee houden dat het steeds weer de kop kan opsteken.

Het eerste punt dat ik vandaag wil maken, is het belang van heldere communicatie. Het is goed dat er onlangs weer een persconferentie werd gegeven. Het opleven van het virus onderstreept ook het belang van een goede wettelijke basis voor maatregelen om het virus in te dammen. Er is deze zomer een wetsvoorstel ingediend waarover veel onduidelijkheid is. Wat staat er nu wel in en wat staat er niet in? Ik wil het kabinet vragen om daar heel actief toelichting op te blijven geven en om te proberen misverstanden daarover weg te nemen. Vanzelfsprekend zullen we daarover later in deze Kamer een debat voeren. Ook de SGP zal uitdrukkelijk toetsen op voldoende rechtsstatelijke en democratische waarborgen. Helderheid in de communicatie is ook nodig ten opzichte van de zorgwerkers die zich afvragen of er wel voldoende wordt gedaan om te voorkomen dat het virus weer de kop opsteekt. Ook met het oog op hen wil ik daar nadrukkelijk voor pleiten.

Een tweede punt dat ik wil maken, is het verrichten van maatwerk. Dat doet recht aan het uitgangspunt dat we vrijheden niet verder en niet langer moeten beperken dan nodig is, zeker als ze diep ingrijpen in de privésfeer. Dat doet ook recht aan het feit dat het virus niet overal in het land in dezelfde mate oplaait. Ik ben me ervan bewust — het is vaker gezegd, ook door mijn fractie — dat maatwerk ook betekent dat je accepteert dat niet altijd overal dezelfde regels gelden en dat niet altijd gelijk duidelijk is wat er nu geldt. We kunnen het niet aan de ene kant hebben over maatwerk en aan de andere kant zeggen dat het lastig is dat er verschillende regels gelden. Het ene kan niet zonder het andere. Daarom ondersteunen we de lijn om meer te kijken naar wat er in bepaalde gebieden anders nodig is dan in andere delen van het land, waar het oplaaien van het virus veel minder aan de orde is. Ik sluit daarmee ook aan bij het punt dat is gemaakt over studentenverenigingen. Er worden nu heel algemene landelijke lijnen getrokken. Moet ook daar niet meer ruimte voor lokaal maatwerk zijn? En kunnen de lijnen voor studie- en sportverenigingen niet verder doorgetrokken worden?

Testen en traceren is hoeksteen van beleid. De bereidheid tot testen, het meewerken aan bron- en contactonderzoek of het in quarantaine gaan, laat helaas soms te wensen over, terwijl het wel een belangrijke pijler van het beleid is. Maar ook voor de SGP-fractie is de vraag wat er nu los van wettelijke dwangmaatregelen wordt ondernomen om het draagvlak te vergroten. Is het risico van de gisteren aangekondigde quarantaineverplichting niet dat dit het draagvlak voor testen verder doet afnemen? Een wettelijke quarantaineplicht voor mensen alleen op basis van een mogelijk nauw contact met mensen die besmet zijn gebleken, is een vergaande maatregel. Ook wat de SGP-fractie gaat het in deze fase te ver om dat met een aanwijzing verder in te zetten. Ik voel me ook goed thuis bij wat collega Klaver daarover zei. Het is echt iets anders of het gaat om mensen die zelf besmet zijn. Ik stel vast dat de brief van gisteren juist gaat over de bredere groep mensen. Ook wat de SGP-fractie betreft gaat dat nu echt te ver.

Cruciaal is ook de snelheid van de uitslag bij testen. Uitslagen laten soms te lang op zich wachten. Wanneer verwacht de minister dat dit overal op orde is?

De scholen gaan weer beginnen. Er bestaat onduidelijkheid over ventilatie-eisen in scholen, in binnenruimtes. Mijn vraag is de volgende, ook omdat je vanuit het onderwijsveld hoort dat er behoefte is aan duidelijkheid. Is het mogelijk om via een handreiking, via een risicotaxatie of op welke manier dan ook meer duidelijkheid te krijgen? Die hebben scholen hard nodig. En wie draait op voor de kosten als er ineens aanvullende ventilatiemaatregelen in wat oudere gebouwen nodig zijn? Heel praktisch.

Tot slot. De nuchterheid gebiedt ook dat we geen overspannen verwachtingen moeten hebben van een perfect vaccin dat alle problemen als sneeuw voor de zon doet verdwijnen. Of er daadwerkelijk op korte termijn een hoogwaardig en effectief vaccin beschikbaar zal komen, is nog maar de vraag. En ik zeg daarom ook in lijn met collega Wilders: zet niet alle kaarten op een vaccin als oplossing, maar kijk ook nadrukkelijk naar behandelmethoden, geneesmiddelen, virusremmers, ook als daar nu misschien onvoldoende geld in geïnvesteerd wordt. Laat daar ook nog meer inspanning voor verricht worden.



In maart 2020 diende Kees van der Staaij een motie in om juist tijdens de coronacrisis niet te bezuinigen op hulp aan ontwikkelingslanden. Vandaag maakte het kabinet bekend 500 miljoen euro uit te trekken voor coronahulp aan ontwikkelingslanden.

Lees hier de reactie van SGP-Kamerlid Chris Stoffer: "De motie Van der Staaij vroeg erom onze verre naasten in ontwikkelingslanden niet te vergeten in tijden van corona. Het is goed dat de regering nu geld vrijmaakt voor de meest kwetsbare mensen op deze wereld."

"Maar," vervolgt hij, "het is nu wel zaak om erop te letten dat het geld effectief gebruikt gaat worden, de plannen daarvoor heb ik nog niet gezien en dat is de verkeerde volgorde: je moet wat ons betreft eerst plannen maken en dan bepalen hoeveel geld je uitgeeft. Daarnaast vind ik het bedrag van 500 miljoen mager en het wordt deels gefinancierd met geld wat we normaal gesproken pas in de toekomst zouden uitgeven: een sigaar uit eigen doos dus. Het kabinet schiet hiermee nu al een gat in de begroting van het volgende kabinet: dat is niet chique."

De regering heeft vandaag een wetsvoorstel ingediend om gemeenten ruimte te geven om de parkeertarieven voor elektrische auto’s te verlagen of zelfs gratis te maken. De SGP is hier mordicus op tegen.

SGP-Kamerlid Chris Stoffer: ‘Het is aan alle kanten een slecht voorstel. Onderzoeken laten zien dat verlaging van de parkeertarieven maar een hele kleine stimulans is voor het kopen van een elektrische auto, laat staan dat het een bijdrage levert aan de lokale luchtkwaliteit. De Raad van State is dan ook uiterst kritisch over het plan van de D66-bewindslieden Van Veldhoven en Ollongren. Bovendien is een grote groep mensen gewoon niet in staat om een Tesla of een andere elektrische auto te kopen. Het eind van het liedje zal zijn dat voor hen de parkteertarieven omhoog gaan en zij het gelag moeten betalen, terwijl verschillende gezinnen al moeilijk rond kunnen komen. Het is oneerlijk en jaagt de tweedeling in de samenleving aan. Het ondermijnt ook het draagvlak voor verduurzaming!’



Voor het eerst sinds 2005 vond in opdracht van het ministerie van VWS een evaluatie van de abortuswet plaats. De SGP is teleurgesteld over de magere onderzoeksresultaten. Kees van der Staaij: "Ik heb altijd aangedrongen op een grondige evaluatie. Het is een regelrechte flater dat de ervaringsverhalen van vrouwen vrijwel buiten beeld zijn gebleven."

De onderzoekers hebben veertien klinieken en ziekenhuizen met een abortusvergunning gevraagd om mee te werken aan de wetsevaluatie. Uit het rapport blijkt dat vijf instellingen dit weigerden. SGP-voorman Van der Staaij: "Ik vraag mij af welke consequenties het heeft als abortusklinieken vertikken om mee te werken aan evaluatieonderzoek. Volgens de Subsidieregeling Abortusklinieken zijn de klinieken hiertoe gewoon verplicht. Ik vind dit onbegrijpelijk en uitermate zorgwekkend."De evaluatie geeft een eenzijdig beeld van de huidige abortuspraktijk in Nederland. Het lukte de onderzoekers nauwelijks om de ervaringen in beeld te krijgen van vrouwen die een abortus ondergingen. Ongeveer zestig vrouwen vulden een vragenlijst in. Zij werden hiervoor geselecteerd door de abortusklinieken. De onderzoekers voerden met slechts zes vrouwen een verdiepend gesprek. Van der Staaij: "De onderzoekers geven zelf toe dat de uitkomsten van dit praktijkonderzoek deels onbruikbaar zijn en op z’n minst met grote voorzichtigheid geïnterpreteerd moeten worden. Ik verbaas me daarom dat de onderzoekers toch de conclusie durven trekken dat de abortuswet ‘in algemene zin goed functioneert’. Ze stellen zelfs de beraadtermijn weer ter discussie. Er is meer onderzoek nodig naar de échte ervaringen van vrouwen. Jaarlijks vinden er 30.000 abortussen plaats. Dat is niet zomaar iets wat je na een gebrekkige evaluatie ongewijzigd kunt voortzetten."

Artikel 34-vragen “Plein, kade of straat voor dokter Stumphius in Scheldekwartier”Geacht college,De nieuw aan te leggen straten in het Scheldekwartier krijgen uiteraard namen. Het college heeft besloten om (op aangeven van de straatnamen commissie) deze straten te vernoemen naar de namen van schepen die bij Koninklijke Maatschappij de Schelde zijn gebouwd. Dit is op zich logisch als men het belang van industrieel erfgoed hoog acht en het belangrijke verleden van de scheepswerf in herinnering wilt brengen.Ook worden belangrijke personen van de scheepswerf geëerd door een straat of kade naar hen te vernoemen, bijvoorbeeld de Jan Weugkade.Echter, de SGP vindt dat nog een belangrijk persoon geëerd mag worden door een straat, kade of plein naar hem te vernoemen: dokter Jan Stumphius.Jan Stumphius werd op 11 december 1925 geboren te Utrecht, hij studeerde daar medicijnen.Dokter Jan Stumphius was sinds eind 1954 in dienst bij Kon. Mij. “De Schelde” (KMS) als bedrijfsarts. Dokter Stumphius deed uitgebreid onderzoek naar de gevolgen van het gebruik van asbest en met zijn proefschrift “Asbest in een bedrijfsbevolking” promoveerde hij op 27 februari 1969 te Amsterdam. Door zijn onderzoek werd duidelijk bewezen dat ingeademd asbest, zelfs vele jaren later nog, tot sterfte ten gevolge van kanker van het longvlies kan leiden. KMS trok de enige juiste consequentie uit het onderzoek: de scheepswerf stopte in de loop van 1969 met het gebruik van asbest.Op aandrang van de toenmalige Industriebond NVV vaardigde de Nederlandse regering in 1977 op het gebruik van asbest het Asbestbesluit uit. Dokter Jan Stumphius overleed op 10 maart 1983, slechts 57 jaar oud.De SGP is van mening dat het grootschalig onderzoek van dokter Stumphius bij de werknemers van KMS naar de gevolgen van asbestgebruik baanbrekend is geweest. Dit niet alleen voor de werknemers van KMS, maar voor alle werknemers in de Nederlandse industrie. Dit onderzoek vond plaats op het terrein waar nu nieuwe wijken verrijzen en nieuwe straten een naam krijgen.

 

De SGP wil, naar aanleiding van het bovenstaande, de volgende vragen stellen:

1. Onderkent het college het grote belang van het onderzoek en het proefschrift van dokter Jan Stumphius voor de toenmalige en huidige werknemers in de (scheeps)industrie in Vlissingen en daarbuiten? 2. Deelt het college de overtuiging van de SGP dat ook dokter Jan Stumphius een plein, kade of straat verdient in het Scheldekwartier? 3. Is het college bereid een plein, kade of straat te vernoemen naar dokter Jan Stumphius?

Wij zien uw antwoorden op onze vragen tegemoet.Met vriendelijke groet,Fractie SGPLilian Janse-van der Weele en Cor Tromp

PZC: https://www.pzc.nl/walcheren/sgp-geef-dokter-stumphius-een-straatnaam-in-het-scheldekwartier~a9c9b359/

 

 

Op 24 juni kon na maanden weer fysiek vergaderd worden in Arnhem. We vergaderden als fractie, maar ook de Statenvergadering vond weer plaats in het Huis der Provincie. Wel in een andere ruimte en met inachtneming van de nodige regels. Maar dan toch. We zijn blij dat dit weer mogelijk is.



Toen de coronacrisis in alle hevigheid losbrak, heeft het kabinet vergaande maatregelen genomen. Op basis van noodverordeningen (geen echte wetgeving) zijn onze vrijheden en grondrechten fors ingeperkt.

Op zich is dat begrijpelijk, want als je een acute bloeding hebt, heb je een noodverband nodig. Een acute crisis, vraagt om acute maatregelen. Maar nu de crisis niet meer acuut is, gaat die regel niet meer op. Het kabinet kan onze rechten en vrijheden niet blijven inperken op grond van dit soort noodverordeningen. Er is een degelijke en solide wettelijke basis nodig.

Op aandringen van de SGP en de Raad van State heeft het kabinet inmiddels een voorstel gedaan om de noodverordeningen te vervangen door echte wetgeving. Het is een goede zaak dát het kabinet hiermee komt, maar de SGP is niet tevreden over de inhoud van het voorstel.

Onze drie belangrijkste punten van kritiek op de coronawet:

De minister krijgt te veel en te ruime bevoegdheden; De Tweede Kamer komt te veel buiten spel te staan; De wet is veel te lang geldig.

Zolang er op de bovenstaande kritiekpunten geen verbeteringen worden doorgevoerd, kan de SGP de coronawet niet steunen.

Meer weten? Beluister dan hier het gesprek tussen Kees van der Staaij en presentator Sven Kockelmann op Radio 1.

Al in maart 2020 had het bomenplan van Lokaal Belang besproken moeten worden. Door de coronacrisis werd dit uitgesteld naar de raadsvergadering van juni 2020. Lees hieronder de bijdrage van Teunis den Boon.

Een wat minder bekend spreekwoord luidt: ‘Je vindt geen appel onder een perenboom’. Dat betekent zoiets als: je moet niet proberen het onmogelijke na te streven. Naar de mening van de SGP wel een toepasselijk spreekwoord om dit bomenplan van Lokaal Belang te typeren. Want helemaal onmogelijk is het natuurlijk niet, maar er worden wel zaken beschreven die erg onwenselijk zijn en als onmogelijk worden ervaren.

Een voorbeeld daarvan is de regeldruk voor inwoners die alleen maar groter wordt door het invoeren van een welstandscommissie. Inwoners moeten nog meer moeite doen voor het verkrijgen van een vergunning. Om niet te spreken van de extra tijd die het gaat kosten. En… geld. Dat terwijl we de laatste tijd steeds meer signalen krijgen uit de samenleving dat inwoners juist dat erg zat zijn: er moet te veel geregeld worden voor een vergunning. Eén van de redenen dat de SGP niet staat te springen om dit bomenplan.

Wat volgens de SGP-fractie ook een onwenselijk is, is het plan om de zeggenschap over onze lokale bossen naar de gemeente te halen door de bebouwde-kom-grenzen te verleggen. De provincie heeft die regie nu. Staatsbosbeheer en Geldersch Landschap doen uitstekend werk. Daarom kan het wat ons betreft prima blijven zoals het is. Een jaar of 3 geleden speelde deze discussie ook. Mevrouw Pluimers, destijds nog VVD-lid, diende toen een motie in met gelijke strekking. De meerderheid van de raad steunde toen echter een motie die opriep om de regie vooral bij de provincie te laten. Die lijn steunt de SGP nog steeds.

Voorzitter, er staan veel maatregelen in het Bomenplan die...

... of al uitgevoerd worden,

… of ook voorkomen in het biodiversiteitsplan,

... of volgens het college niet haalbaar of zeer onwenselijk zijn.

We vinden dit opvallend en het is ook één van de redenen dat we dit plan niet kunnen steunen.

De SGP ziet graag een groen Barneveld. En we zien graag een nuchter beleid rondom kappen en aanplanten van bomen. Maar we zien ook een college dat er z’n best voor doet om bomen te behouden, Barneveld groen te houden. En we hebben er voldoende vertrouwen in dat het college dit ook redt zonder dit bomenplan.

Voorzitter, de SGP fractie is niet overtuigd van nut en noodzaak van dit plan. De SGP gaat graag voor een groen Barneveld, maar dat kan prima zonder dit bomenplan!

Aan het einde nog één vraag voor het college: we zien dat u er veel aan doet om een groen Barneveld te creëren en behouden. We zouden graag zien dat de provincie dat ook doet. Kunt u de bomen langs de provinciale wegen onder de aandacht van de provincie brengen? Onderhoud van die vers aangeplante bomen laat te wensen over. We weten dat door SGP-statenlid Bennie Wijnne ook al vragen gesteld zijn, maar als de vraag van meerdere kanten komt helpt dat misschien!

 

Column van fractievoorzitter SGP Nunspeet Harm Jan Polinder in de Nunspeet huis aan huis van 9 juni. 



Droog

Het is droog op de Veluwe. Hier en daar zijn prachtige kleurrijke tuinen te vinden dankzij kunstmatige beregening. Maar het overgrote deel van onze natuur lijdt zichtbaar onder de droogte. Het is voor het derde jaar op rij dat we met een forse neerslagachterstand te maken hebben.

De droogte is ook in onze bossen goed te merken. Met als gevolg enkele kleine bosbranden op de Veluwe.  Gelukkig konden die snel geblust worden. Daarnaast waren er meerdere dagen met felle wind. Als die wind vat krijgt op een beginnende natuurbrand is de kans groot dat een klein vuurtje  uitgroeit tot een onbeheersbare vuurzee. Het is dan essentieel dat de brandweer razendsnel met meerdere natuurbrandpelotons ter plaatse is. Je moet er niet aan denken wat er gebeurt als zo’n brand met enkele tientallen kilometers per uur voortraast in de richting van een overvolle camping of een zorginstelling. Dat kan een regelrechte ramp betekenen.

Het is daarom onbegrijpelijk dat de VNOG fors wil bezuinigen op natuurbrandbestrijding. Die bezuiniging is ingegeven om de begroting sluitend te krijgen. We zijn daar de afgelopen maanden al vaak tegen in verweer gekomen. Het resultaat was toen de magere toezegging dat er dit jaar opnieuw naar ‘gekeken’ zou worden. Ik ben een beetje bang dat dit veiligheidsrisico onderaan de stapel prioriteiten van de VNOG is beland na het uitbreken van de coronacrisis. En op zich is dat begrijpelijk: de VNOG heeft er veel werk aan om de regio zo veilig mogelijk te houden in deze coronatijd.

En toch mag dat geen reden zijn om die bezuiniging maar gewoon te laten gebeuren. We moeten ons daartegen blijven verzetten. Ik heb daarom in de afgelopen raadsvergadering dit onderwerp opnieuw aan de orde gesteld.  Dit risico mag niet genomen worden. Ik wil u daarom vragen om onze fractie hierin te helpen, door een brief te sturen aan de VNOG waarin u uw zorgen kenbaar maakt. Dat kunt u doen door uw brief te richten aan het Algemeen Bestuur VNOG, Postbus 234, 7300 AE Apeldoorn. Ik zou het zeer waarderen als we er gezamenlijk voor kunnen zorgen dat dit thema hoog op de agenda blijft staan. Deze bezuiniging mag geen doorgang vinden, dit risico moet worden afgewend. Alvast dank voor uw steun en inzet!